Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "communist era" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Przyjaźń (nie)doskonała w polsko- -bułgarskiej korespondencji Wilhelma Macha i Dymitra Dobrewa
    (Im)perfect friendship in the Polish-Bulgarian correspondence of Wilhelm Mach and Dimitar Dobrev
    Autorzy:
    Kovacheva, Adriana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040992.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polish-Bulgarian literary contacts
    Wilhelm Mach
    biography
    Dimitar Dobrev
    communist-era literature
    studies of epistolography
    Opis:
    The article presents Dimitar Dobrev’s perspectives on the literary work of Wilhelm Mach and his understanding of his friendship with the Polish author. The arguments are mainly based on forgotten materials documenting the relationship between Dobrev and Mach. The most interesting aspects of the friendship between the writers are those causing conflicts and misunderstandings. The authors disagree over the definition of realism and the role of literature in the contemporary world, and those differences are intensified by Dobrev’s and Mach’s opposite comprehension of the ideals of a socialist society. The paper’s main topic is how the discrepancies between Mach and Dobrev influence their style and – particularly in Mach’s case – how they affect his experimental prose. The disagreements between the writers are both frustrating and inspiring for them as authors and they also distort the perception of Mach’s work as presented for his Bulgarian readers in Dobrev’s essays.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 343-368
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienie praw kobiet na łamach „Kobiety i Życia” (1970–1989)
    THE ISSUE OF WOMENS RIGHTS IN “KOBIETA I ŻYCIE” (1970–1989)
    Autorzy:
    Ćwik, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/561520.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo HUMANICA
    Tematy:
    women’s rights
    women’s press
    Communist era
    propaganda
    “Kobieta i Życie”
    equality
    prawa kobiet
    prasa kobieca
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    Propaganda
    „Kobieta i Życie”
    równouprawnienie
    Opis:
    The term “women's rights” should be understood as the power and freedom enjoyed by women in society. In some countries, women's rights are supported by law and local custom, whilein others they are ignored and violated. This is due to several factors: religious, social, cultural, economic or legal. The aim of this article is to present the issues of women's rights published in “Kobieta i Życie” magazine in the years 1970–1989. “Kobieta i Życie” was one of the most popular women's magazines in the Polish People's Republic. The magazine was addressed to the female intelligentsia living in cities. In 1970 Barbara Sidorczuk became the managing editor and the magazine’s thematic focus shifted to the themes of social status of women, improving qualifications and their rights in various fields of social life. By applying the method of analysis of the work the author of this article attempted to answer the following questions: How often did press materials address issues of women’s rights? What privileges were mentioned mostoften?
    Prawa kobiet, rozumiane jako uprawnienia i wolności należące do kobiet i dziewcząt w danych społeczeństwach, w niektórych regionach są zinstytucjonalizowane i wspierane przez prawo, miejscowe zwyczaje oraz zachowanie, podczas gdy w innych są ignorowane i łamane. Wynika to z kilku czynników, m.in. religijnych, społecznych, ekonomicznych, kulturowych czy prawnych. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie problematyki związanej z prawami kobiet, publikowanej na łamach „Kobiety i Życia” – jednego z najpopularniejszych czasopism kobiecych okresu Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Po 1970 r. i objęciu stanowiska redaktor naczelnej przez Barbarę Sidorczuk na łamach „Kobiety i Życia” coraz częściej poruszana była problematyka statusu społecznego kobiet oraz ich uprawnień w różnych dziedzinach życia publicznego. Poprzez metodę analizy zawartości prasy autorka stara się przede wszystkim, odpowiedzieć na pytanie: Jak często w publikowanych materiałach prasowych pojawiały się zagadnienia związane z prawami kobiet?
    Źródło:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2016, 1(1); 66-83
    2451-3539
    2543-7011
    Pojawia się w:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce kobiet w przestrzeni publicznej w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej do lat siedemdziesiątych (w świetle „Kobiety i Życia” i „Filipinki”)
    The Place of Women in the Public Space in Poland by the 1970s (in the light of Kobieta i Życie and Filipinka)
    Место женщин в публичном пространстве в Польской Народной Республике до 70-х г. (в свете «Женщина и жизнь» и «Филиппинки»)
    Autorzy:
    Ćwik, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953311.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    public space
    women’s press
    position of women
    personal model of women
    propaganda
    communist era
    публичное пространство
    женская пресса
    место женщин
    личностный пример женщин
    пропаганда
    пнр
    Opis:
    The aim of this article is to show the place of Polish women in the public space of our country during the communist era. From the very beginning of the Polish People’s Republic the press had been recognized as one of the main instruments to build a “new socialist man”. Polish communist propaganda also included women’s press, which means magazines for women, for example, the ones indicted in the subtitle. It, too, influenced content, the method of recognition of topics, the structure and form of the language. The first magazine for women which was published after World War II was a monthly entitled Moda i Życie Praktyczne (Fashion and Practical Life). A decade later it was transformed into the weekly issued under the name Kobieta i Życie (Woman and Life). The magazine was published from January 1946 to February 2002. In 2008 it reappeared as a monthly and is present on the market today. Then Filipinka, the first magazine for teenage girls, appeared on 15 May 1957. The biweekly magazine was created as a younger sister of Kobieta i Życie and was published by RSW Prasa-Książka-Ruch – the main, if not the only publishing company at that time. Analyzing the content of articles in these two magazines within the following thirty years it is easy to state that the magazines were under the constant control of communist authorities and were the subject of their propaganda. The perfect confirmation of the situation is a model of the woman promoted by authorities which perceived her mainly in terms of economic activity. At the beginning of the 1950s, the Polish media were dominated by the Soviet standards. Consequently , a simple, resourceful woman-worker participating in the socialist labour race became an exemplar to follow. Then, in the late 1950s the situation changed as a result of high unemployment among women. The press no longer promoted the previous model. They began to present profiles of the women who fulfilled their household chores and felt satisfied as mothers and wives.
    Цель данной статьи показать место польских женщин в публичном пространстве в период Польской Народной Республики (ПНР). Пресса в это время была признанна за один из основных инструментов, которые служат для создания «нового социалистического человека». Политическая пропаганда ПНР охватила также женскую прессу. Первым журналом для женщин, который был создан после Второй мировой войны был ежемесячник, позже декада, издаваемый под названием «Мода и практическая жизнь», позже еженедельник «Женщина и жизнь», который издавался в 1946––2002 гг. с 2008 г. выходит как ежемесячное издание. В свою очередь журнал «Филиппинка», который издавался раз на две недели, был первым журналом для подростков. Анализируя тексты на страницах журналов «Женщина и жизнь» и «Филиппинки» на протяжении более 30 лет, можно сказать, что все это время они были под контролем и пропагандой коммунистической власти. Прекрасным подтверждением этого является пример женщины, который пропагандировался, главным образом в вопросах их профессиональной деятельности. В начале 50-х годов в польских СМИ доминировала советская модель, поэтому примером для польских женщин должна была стать советская женщина – простая работница, находчивая, принимающая участие в гонке социалистического труда. Тем не менее, в конце 50-х годов, когда проблемой стала высокая безработица среди женщин, из прессы исчезла личностная модель, пропагандировавшаяся несколько лет раньше. Началось представление модели женщин, которые исполняя свои домашние обязанности, реализуются как матери и жены.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2014, 22; 113-127
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System władzy w ChRL w okresie reform: Ewolucja, wyzwania, sprzeczności. Część I: lata 1978-2002
    The Evolution of China’s Political System in the Reform and Opening-Up Era: Structures, Processes and Challenges. Part I: 1978-2002
    Autorzy:
    Pawłowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791124.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    system polityczny Chin
    era reform
    polityka otwarcia
    Komunistyczna Partia Chin
    jedynowładztwo
    przywództwo kolektywne
    China’s political system
    reform era
    opening-up policy
    Communist Party of China
    one-man rule
    collective leadership
    Opis:
    Autor artykułu analizuje główne cechy systemu politycznego Chińskiej Republiki Ludowej oraz zmiany w strukturze władzy Komunistycznej Partii Chin od czasu wprowadzenia reform i polityki otwarcia. Rozpatruje kluczowe elementy procesu decyzyjnego, instytucje, model zarządzania i przywództwo ChRL w czasach Deng Xiaopinga, Jiang Zemina, Hu Jintao i Xi Jinpinga. Od początku lat 80. chiński system polityczny przeszedł transformację od rządów jednego człowieka do „przywództwa kolektywnego”, stojąc przed różnymi wyzwaniami w zarządzaniu krajem i podtrzymywaniu procesu reform. Pogłębienie reform gospodarczych, które rozpoczęło się w latach 90., wymagało znacznego podniesienia zdolności państwa do sprawowania rządów i przyjęcia bardziej elastycznego podejścia do przewodniej ideologii partii. W rezultacie najwyższe chińskie organy decyzyjne zaczęły ewoluować w profesjonalne „rady nadzorcze”, wspierane przez wysoko wykształcone kadry, ekspertów i zespoły ekspertów. Koniec zasady „silnej ręki” Deng Xiaopinga doprowadził jednak do powstania wielu frakcji i grup interesów wewnatrz partii, z których każda ma odmienne poglądy na temat sposobu i zakresu, w jakim takie reformy należy przeprowadzić. W ciągu ostatnich dwóch dekad ta frakcja wywarła negatywny wpływ na transformację gospodarczą i społeczną Chin, a także zapoczątkowała proces wewnętrznego rozkładu partii. W obliczu rosnącej liczby wyzwań związanych z rozwojem Chin i braku politycznej jedności w Komunistycznej Partii Chin przywódcy starali się zmienić porządek struktury władzy i usprawnić proces reform. Mimo że udało mu się skonsolidować władzę polityczną i częściowo wyeliminować niektóre z najpoważniejszych problemów, takich jak korupcja, niezadowolenie wewnątrz partii przeważyło i wzrosło, co doprowadziło do widocznego spadku tempa reform w ciągu ostatnich kilku lat, a także do wzrostu liczby głosów domagających się gruntownej zmiany w systemie politycznym. Artykuł kończy się uwagami dotyczącymi dalszej ewolucji systemu politycznego w ChRL i możliwych zmian w kierownictwie partii.
    This paper examines the main features of the political system in the People’s Republic of China and the changes in the power structure of the Communist Party of China since the introduction of the reform and opening-up policy. The author analyses the key features of the decision-making process, institutions, model of governance and leadership of the PRC during the eras of Deng Xiaoping, Jiang Zemin, Hu Jintao and Xi Jinping. Since the beginning of the 1980s, China’s political system has undergone a transformation from one-man rule to a “collective leadership”, facing various challenges in governing the country and upholding the process of reform. The deepening of economic reforms, which began in the 1990s required a significant improvement in the state’s ability to govern and its adoption of a more flexible approach to the Party’s guiding ideology. As a result, China’s top decision-making bodies started to evolve into professional governing boards supported by highly educated cadres, experts and think-tanks. However, the end of Deng Xiaoping’s “strong-hand” rule led to the formation of a number of factions and interest groups within the Party’s establishment, each holding different views on the way, and the extent to which, such reforms should be pursued. During the last two decades, this factional struggle has exerted a negative influence on China’s economic and social transformation, as well as initiating the process of internal decay in the Party. Facing a growing number of challenges in China’s development and a lack of political unity within the CPC, the present leadership has strived to reorder the power structure and streamline the process of reform. Although it has managed to consolidate political power and partly eliminate some of the gravest problems, such as corruption, discord within the Party has prevailed and increased, leading to a visible decline in the reforms over the past few years, as well as to a growing number of voices demanding a thorough change in the political system. This paper concludes with remarks regarding the further evolution of the political system in the PRC, and possible developments in the Party’s leadership.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 67-99
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Politika o folklóre – folklór v politike (na príklade Slovenska)
    POLITICS ABOUT FOLKLORE, FOLKLORE IN POLITICS. THE CASE OF SLOVAKIA
    Autorzy:
    Krekovičová, Eva
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611270.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    folklore
    political folklore
    communist ideology
    nationalist ideology
    stage-like folklorism
    the commercialisation of tradition
    popular culture
    folk songs
    European stereotype of an uncouth peasant
    the era of socialism
    folklor
    folklor polityczny
    ideologia komunistyczna
    ideologia nacjonalistyczna
    estradowy folkloryzm
    komercjalizacja tradycji
    kultura popularna
    pieśni ludowe
    europejski stereotyp nieokrzesanego wieśniaka
    epoka socjalizmu
    Opis:
    Zmiany polityczne i ideologiczne zachodzące w krajach europejskich, które po upadku komunizmu przechodzą drogę od totalitaryzmu ku demokracji, odbijają się w językach narodowych. Autorka pokazuje, jak na Słowacji po roku 1989 funkcjonowało w publicznych mediach słowo folklor. Stało się ono narzędziem dyskusji, propagandy i walki politycznej, razem z innymi stereotypowymi i sloganowymi hasłami typu lud, ludowość, naród, tożsamość etniczna i narodowa, słowackość. Od lat 50. folklor był na Słowacji wiązany z ideologią komunistyczną, w okresie rządów Mecziara z polityką ekstremalnie nacjonalistyczną i antyeuropejską. Spowodowało to utożsamienie w oczach wielu folkloru z estradowym folkloryzmem, anachronicznymi formami kultury, komercjalizacją tradycji i koniec końców pociągnęło za sobą dewaluację pojęcia, przydanie mu negatywnych konotacji. W języku polityków i dziennikarzy pejoratywnie pojmowany termin folklor pojawił się zwłaszcza w sytuacji walki przedwyborczej w roku 1998, w połączeniach takich jak folklor polityczny i sytuacja folklorystyczna dla nazwania zjawisk mało ważnych, marginalnych, anachronicznych, prowincjonalnych, nawet antydemokratycznych. Tak używała wyrazu część opozycji inteligenckiej, nawiązując do starego europejskiego stereotypu nieokrzesanego wieśniaka. Po wyborach w 1998 roku terminu folklor w języku polityki używa się rzadziej, ujawnia się też „druga twarz” folkloru na gruncie kultury popularnej, zabawowej, zwłaszcza komercyjnej muzyki w stylu pop, jazzu i rocka. Aktualizowane są – dla celów politycznych – tradycyjne pieśni ludowe i pieśni nawiązujące do epoki socjalizmu i spółdzielni produkcyjnych.
    Political and ideological changes in European post-communist countries, which experience transition from totalitarianism to democracy, are also reflected in the respective national languages. The article analyzes the functioning of the Slovak word for folklore, which, along with other stereotypical and cliché expressions like the people, nation, ethnic and national character, Slovak identity, have become a tool of propaganda and political struggle. Since the 1950’s, folklore in Slovakia was associated with the communist ideology, and under Mecziar with extremely nationalistic and anti-European politics. Therefore, it grew to be associated with stage-like folklorism, anachronistic forms of culture, commercialization of tradition and has eventually led to a devaluation of the concept, which has acquired negative connotations. Folklore as a pejorative term appeared in the language of politicians and journalists especially during the campaign of 1998. Terms like political folklore or folkloristic situation were used to refer to phenomena of little importance, marginal, anachronistic, provincial or even antidemocratic. Such was the practice among some of the opposition, whose members, recruiting from the intelligentsia, made use of an old European stereotype of an uncouth peasant. After 1998, the term has been used in political discourse less frequently. Folklore is also present in pop culture, especially in pop, jazz and rock music. Traditional folk songs, as well as those referring to the socialist era and state collective farms, are being remade for political reasons.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2000, 12; 63-76
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Solidarność poznaniaków. Komitet Studenckiej Pomocy dla Więźniów Politycznych i jego kontynuacja w postaci akcji "rodzin zastępczych" (1956-1959)
    Solidarity amongst residents of Poznań the Student Help Committee for Political Prisoners and its continuation in the form of "foster families" (1956-1959)
    Autorzy:
    Noszczak, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478280.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Stalinizm represje komunistyczne więziennictwo PRL więźniowie polityczni PRL liberalizacja życia społeczno-politycznego (tzw. odwilż) Październik’56 opozycja i opór społeczny w PRL jezuici w PRL o. Czesław Białek SJ Poznań – historia po 1945 r. działalność charytatywna w PRL Związek Studentów Katolików Komitet Studenckiej Pomocy dla Więźniów Politycznych epoka Gomułki Komitet Obrony Robotników/Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”
    Stalinism communist repression prison system of the PRL PRL's political prisoners liberalisation of coscio-political life (so called thaw) October '56 opposition and social resistance in the PRL youth defiance in the PRL independtent student movement in the PRL Jesuits in the PRL Fr. Czesław Białek SJ Poznan - history after 1945 charity activities in the PRL Jesuits Biography Poland in the XXth century Catholic Students Association Student Help Committee for Political Prisoners "Patronat" association Gomułka's era Worker's Defence Committee Comittee for social Selfdefence "KOR"
    Opis:
    Na fali przemian społeczno-politycznych związanych z wydarzeniami polskiego Października jesienią 1956 r. z inicjatywy jezuity o. Czesława Białka powstał w Poznaniu Komitet Studenckiej Pomocy dla Więźniów Politycznych. Jego celem było niesienie bezinteresownego wsparcia materialnego, prawnego i duchowego osobom represjonowanym w PRL za przekonania polityczne. (Istnieją przesłanki, że Komitet był pierwszą w Polsce po wojnie i nie wykluczone, że w ogóle pionierską w ramach całej komunistycznej wspólnoty, oddolną inicjatywą społeczną o takim charakterze). Peerelowski aparat władzy, który przez pewien czas po Październiku ‘56 był osłabiony „odwilżowymi” perturbacjami, początkowo nie chciał wywoływać nowych konfliktów na linii władza-naród. Z tego powodu poznański Komitet otrzymał ze strony państwa formalną akceptację dla swojej działalności. Mimo to jego działacze napotykali na utrudnienia i szykany, które były animowane głównie przez Służbę Bezpieczeństwa. Komitet działał efektywnie do końca 1957 r., po czym związane z nim osoby rozwinęły pod patronatem o. Białka dalszą, tym razem niesformalizowaną akcję charytatywną. Z czasem tajna policja polityczna objęła poznańskich społeczników inwigilacją. Komunistyczne państwo dostrzegło w ich oddolnej inicjatywie społecznej formę kontestacji zagrażającej porządkowi ustrojowemu PRL. Przywołane działania aparatu policyjnego nieprzypadkowo zbiegły się w czasie z odchodzeniem ekipy I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki od wyłącznie deklaratywnej – jak się okazało – demokratyzacji i w 1959 r. doprowadziły do aresztowań; w ich wyniku zorganizowana w środowisku poznańskim pomoc ofiarom systemu komunistycznego ostatecznie ustała. W podobnej postaci odrodziła się w PRL dopiero dwadzieścia lat później, wraz z powstaniem Komitetu Obrony Robotników
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 80-121
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies