Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "communist crimes" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
On Violations of Human Rights by the Communist Regime in Poland
Autorzy:
Robertson (Nadolna), Bo (Bożysława Maria-Magdalena)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322824.pdf
Data publikacji:
2022-01-12
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
communist judicial crimes
apology
reconciliation
Opis:
During the communist regime, the Polish judicial apparatus was construed as a tool to liquidate the opposition. Many people were killed, imprisoned, tortured, dispossessed, and their families persecuted and condemned to lives of abject poverty. After the fall of communism, the perpetrators of these atrocities were not confronted with their crimes and continued to function surreptitiously. Their shame and guilt have been suppressed, while the wrongs suffered by the victims have not been remedied, and thus continue to hang over the nation like the Sword of Damocles. The unexpunged culpability and corrupted conscience inherited by their descendants continue to foment social resentments. The aim of the article is to suggest the approach to restoring social equilibrium taking as the premise that the legacy of historical violence must be remedied, and the wrongs must be rectified a priori. The scientific methods used in the article are restitution, restoration, reconciliation, and mediation. The sense of social and individual justice is at the core of humanity. Where this is lacking, social unrest arises and spills over with violence. The crimes of the communist regime must be conceded to prevent an impending revolution. Compassion toward the suffering can pave the way to forgiveness, and through that, to reconciliation.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2021, 40; 224-262
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Był daleki od nienawiści, także w stosunku do swoich oprawców...” Sprawa Adama Gajdka jako przykład zbrodni komunistycznej
“He was far from hatred, including towards his torturers...” The case of Adam Gajdek as an example of a communist crime
Autorzy:
Rzeczkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826688.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Adam Gajdek
zbrodnie komunistyczne
stalinizm
Wolność i Niezawisłość
communist crimes
Stalinism
the Freedom and Independence
Opis:
Adam Gajdek brał udział w kampanii polskiej we wrześniu 1939 r., walcząc w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku. W 1940 r., przybrawszy pseudonim „Olek”, wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Po wkroczeniu do Polski wojsk sowieckich pozostał w konspiracji. Brał udział m.in. w nieudanej akcji na więzienie w rzeszowskim zamku przeprowadzonej 7-8 października 1944 r. Na początku 1947 r. wstąpił do Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. W kwietniu 1947 r. objął funkcję kierownika organizacyjnego powstałej pod koniec 1946 r. siatki wywiadowczej o kryptonimie „Instytut Bakteriologiczny”, podlegając bezpośrednio kierownikowi Wydziału Informacji IV Zarządu Głównego WiN Mieczysławowi Kawalcowi. Aresztowany 17 października 1947 r. przez funkcjonariuszy Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie, przeszedł w tym mieście wstępne śledztwo, a następnie został przewieziony do aresztu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. Jesienią 1948 r. jego sprawę skierowano do stołecznego Wojskowego Sądu Rejonowego. Wyrokiem z 23 października 1948 r. Adam Gajdek skazany został na karę śmierci. Naczelny Sąd Wojskowy oddalił skargę rewizyjną, a prezydent Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski, wobec czego 14 stycznia 1949 r. Adama Gajdka stracono w więzieniu przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie.
Adam Gajdek took part in the Polish campaign of September 1939. He fought in the 3rd Rifle Regiment in Bielsk. In 1940, under the codename “Olek”, he joined the Union of Armed Struggle and later the Home Army. After the incursion of the Soviet army into the Polish territory he remained underground. He took part, among other things, in the failed attack on the prison in the Rzeszów castle on 7-8 October 1944. In early 1947, he joined the Freedom and Independence. In April 1947 he became an executive of the spy network codenamed “Instytut Bakteriologiczny” created in late 1946. His direct superior was Mieczysław Kawalec, the head of the Information Department of the 4th Main Board of the Freedom and Independence. Adam Gajdek was arrested on 17 October 1947 by the officers of the Kraków division of the Ministry of Public Security. The preliminary investigation was conducted in Kraków and later he was taken to the detention of the Ministry of Public Security in Warsaw. In the autumn of 1948 his case was transferred to Military District Court in Warsaw. On 23 October 1948 he was sentenced to death. The Supreme Military Court dismissed the appeal and President Bolesław Bierut did not pardon the officer. Adam Gajdek was executed on 14 January 1949 in the prison in Rakowiecka Street in Warsaw.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2019, 1(16); 71-105
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Krasnosielca do Sopotu. Wokół przestępczej działalności funkcjonariusza UB Henryka Wyszomirskiego
From Krasnosielc to Sopot. Around the Criminal Activity of the Ministry of Public Security (UB) Officer Henryk Wyszomirski
Autorzy:
Rabant, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27316728.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
independence underground
communist crimes
Maków District
Ministry of Public Security
Urząd Bezpieczeństwa Publicznego
podziemie niepodległościowe
zbrodnie komunistyczne
powiat makowski
Opis:
Niniejszy tekst poświęcony jest losom pochodzącego z Krasnosielca Henryka Wyszomirskiego (1921–2014), ochotnika w wojnie obronnej we wrześniu 1939 r., następnie żołnierza Armii Krajowej i w końcu – po wkroczeniu Armii Czerwonej w styczniu 1945 r. – funkcjonariusza Urzędu Bezpieczeństwa w latach 1945–1947. Zwalczał on czynnie swych byłych kolegów, którzy w nowej rzeczywistości politycznej sprzeciwiali się dominacji sowieckiej nad Polską i podjęli walkę z komunistami. Przypadek sprawił, że zarówno Wyszomirski, jak dwie ofiary jego ubeckiej działalności mieszkali od końca lat pięćdziesiątych w Sopocie. W artykule zaprezentowano skalę zbrodni popełnionych przez aparat bezpieczeństwa po 1945 r. na terenie powiatu makowskiego, jak też próby ich tuszowania. Dodatkowo wskazano, gdzie znajdować się mogą ciała ofiar lokalnego UB. Wyszomirski nigdy nie poniósł pełnej odpowiedzialności za czyny popełnione podczas służby w komunistycznej bezpiece, wyjąwszy skazanie w 1947 r. na karę pięciu lat pozbawienia wolności za gwałt na zatrzymanej i przywłaszczenie gotówki. Zmarł w Sopocie w 2014 r. i spoczywa na jednym z sopockich cmentarzy, podobnie jak jedna z jego ofiar. Postać Wyszomirskiego została zaprezentowana w filmie Jerzego Zalewskiego Historia Roja, traktującym o walce, którą z komunistami na północnym Mazowszu prowadził Mieczysław Dziemieszkiewicz ps. „Rój” (1925–1951).
This text is devoted to the fate of Henryk Wyszomirski (1921–2014), who came from Krasnosielec, a volunteer in the September 1939 campaign, then a soldier of the Home Army and finally, after the entry of the Red Army in January 1945, the functionary of the Department of Security in 1945–1947. He actively fought against his former colleagues from the anti-German underground, who in the new political reality opposed the Soviet domination over Poland and took up arms against the communists. By coincidence, Wyszomirski and the two victims of his spying activities lived in Sopot from the end of the 1950s. The article presents the scale of crimes committed by the security apparatus after 1945 in the Maków District, as well as attempts to cover them up. Additionally, it indicates where the bodies of local UB victims may be found. Wyszomirski was never held fully accountable for the crimes committed during his service in the communist security apparatus, except for his sentencing to 5 years’ imprisonment in 1947, for raping a detainee and appropriating cash. He died in Sopot in 2014 and was interred in the municipal cemetery there, as does the body of one of his victims. Henryk Wyszomirski was presented in the film Historia Roja, directed by Jerzy Zalewski, which deals with Mieczysław Dziemieszkiewicz’s ‘Roj’ (1925–1951) fight against the communists in northern Mazovia.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2021, 19; 618-641
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawa zabójstwa oficera wywiadu PRL Władysława Mroza: zbrodnia – śledztwo – konsekwencje
The Case of the Murder of Communist Intelligence Officer Władysław Mróz: Crime – Investigation – Consequences
Autorzy:
Gołębiewicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233631.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Władysław Mróz
„nielegał”
Departament I MSW
nieprzedawnialne zbrodnie komunistyczne
‘illegal’
Department I of the Polish Ministry of the Interior
communist crimes not time-barred
Opis:
Główny cel artykułu stanowi przedstawienie okoliczności zabójstwa 27 X 1960 r. w Paryżu oficera Departamentu I MSW Władysława Mroza. Kapitan Mróz będąc „nielegałem”, ujawnił tajemnice wywiadowcze organom kontrwywiadu francuskiego. Został zamordowany bez przeprowadzenia postępowania sądowego. Czyn ten będąc zbrodnią komunistyczną, nigdy nie ulegnie przedawnieniu karalności.
The article’s primary purpose is to present the circumstances of the murder of Władysław Mróz, an officer of the Department I of the Polish Ministry of the Interior, committed on 27 October 1960 in Paris. Captain Mróz, being an ‘illegal’, disclosed intelligence secrets to the French counterintelligence authorities. He was murdered without legal proceedings. Being a communist crime, this act is not time-barred.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 1; 121-151
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYŁĄCZENIE PRZEDAWNIENIA PRZESTĘPSTW FUNKCJONARIUSZY PRL
EXCLUSION OF PRESCRIPTION OF OFFENCES COMMITTED BY THE FUNCTIONARIES OF THE POLISH PEOPLE’S REPUBLIC Autor: Zawłocki, Robert
Autorzy:
Zawłocki, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693255.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Penal Code
criminal substantive law
prescription of offences
prescription of the enforcement of sentence
communist crimes
abuse of power
kodeks karny
prawo karne materialne
przedawnienie karalności
przedawnienie wykonania kary
funkcjonariusz publiczny
zbrodnia komunistyczna
nadużycie władzy
Opis:
The paper features the issue of the prescription of offences and the enforcement of a sentence for homicide, grievous bodily harm, severe impairment to health or deprivation of liberty entailing particular suffering committed by a functionary in connection with the performance of his or her duties (art. 105 § 2 Penal Code). This institution of criminal law has been analysed in the context of intergenerational solidarity. It may be concluded that the ‘no prescription’ institution in respect of serious offences committed by functionaries under article 105 § 2 of the Penal Code is an unquestionable and obvious example of intergenerational solidarity understood as social solidarity and justice. In this very case, pursuant to tightly interrelated axiological and praxeological premises, the state’s right to punish clearly constitutes a particular element of implementation of the idea of intergenerational solidarity.
Artykuł dotyczy problematyki wyłączenia przedawnienia karalności i wykonania kary kryminalnej za umyślne przestępstwo zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała i uszczerbku na zdrowi lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnione przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (art. 105 § 2 k.k.). Analiza tej instytucji karnoprawnej została przeprowadzona w kontekście zagadnienia solidarności międzypokoleniowej. Należy stwierdzić, że instytucja nieprzedawnienia się ciężkich przestępstw popełnionych przez funkcjonariuszy PRL z art. 105 § 2 k.k., choć wyjątkowo, to jednak bezspornie stanowi karnoprawny przejaw solidarności międzypokoleniowej, rozumianej jako przejaw solidarności i sprawiedliwości społecznej. W tym wypadku państwowe prawo karania, opierając się na ściśle powiązanych przesłankach aksjologicznych i prakseologicznych, bez wątpienia stanowi szczególny element realizacji idei solidarności międzypokoleniowej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 3; 111-121
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafizyczna potęga bieli
The Metaphysical Power of White
Autorzy:
Ruszar, Józef Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130724.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Jan Polkowski
Ryszard Krynicki
Bruno Jasieński
Sołówki
Wyspy Sołowieckie
GUŁag
komunistyczne zbrodnie
świętość w literaturze/sacrum w literaturze
współczesna poezja religijna
Solovki
Solovetsky Islands
GULAG
communist crimes
sanctity in literature/sacred in literature
contemporary religious poetry
Opis:
Interpretacja wiersza Jana Polkowskiego Morze białe analizuje fenomen istnienia współczesnej poezji religijnej niekoniecznie tematycznie zajmującej się Bogiem. Istotą takiej poezji jest wizja świata, z gruntu religijna, zakładająca ufność i zawierzenie bez względu na świecką materię wiersza, który może opisywać najgorsze zbrodnie. Autor ukazuje, że w przypadku najlepszej poezji religijnej zasada anima naturaliter christiana oznacza, że fundamentalna dobroć Boga istnieje w wierszach bezwiednie, właśnie naturalnie, a nie jako coś dodanego czy wykoncypowanego.
The interpretation of Jan Polkowski’s poem Morze białe [White Sea] analyzes the phenomenon of contemporary religious poetry that does not necessarily thematically deal with God. The essence of such poetry is a vision of the world, fundamentally religious, assuming trust and entrustment regardless of the secular matter of the poem, which can describe the worst of crimes. The author shows that in the case of the best religious poetry, the principle of anima naturaliter christiana implies that the fundamental goodness of God exists in the poems involuntarily, simply naturally, and not as something added or crafted.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 501-512
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z polskiej leksykografii biograficznej, nekrologicznej i komemoratywnej. Rosja i ZSRS a Polska – ofiary antycywilizacji. (Bibliografia prac z lat 1832–2021 – w wyborze)
From Polish biographical, obituary and commemorative lexicography. Russia and the USSR versus Poland – victims of anti-civilization. (A bibliography of selected works from 1832-2021)
Autorzy:
Wojan, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178968.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
biographical dictionaries
lists of people
registers of the dead
Russia
USSR
Polska
Russian partition
Polish exiles
victims of war crimes
victims of Stalinism
victims of the communist regime
Polish necropolises
Soviet cemeteries
słowniki biograficzne
spisy osobowe
rejestry zmarłych
Rosja
ZSRS
Polska
zabór rosyjski
polscy zesłańcy
ofiary zbrodni wojennych
ofiary stalinizmu
ofiary komunistycznego reżimu
polskie nekropolie
cmentarze radzieckie
Opis:
The paper presents selected issues in the area of Polish biographical lexicography from the genological perspective. The author proposes to distinguish a new type – obituary and commemorative lexicography. She states that no monographic work on biographical lexicography has been published within the Polish scholarly society. The existing publications are only in the form of thematic/problem and review articles. The second part of the paper contains a list of 379 Polish dictionaries; the bibliography covers the years 1832–2021. The data presented are considered statistically important. The bibliographic list includes various types/forms of dictionaries – strictly biographical dictionaries, lexicons, encyclopedias, dictionary-encyclopedias, encyclopedic guides, reference books (e.g. Who is who?), directories of people (e.g. The Book of Siberians), personal loss books, cemetery books, lists of people, alphabetical lists of people, lists of surnames, nicknames, registers of the dead, deported and others, indexes of people (e.g. of repressed people) and others, inventories (e.g. names of labor camps), etc. Formally, publications of this type meet the requirements of studies in the field of lexicography because: 1/ they constitute a linearly ordered set (by lexicographic order), and 2/ they are specific databases storing specific information.
Źródło:
Studia Rossica Gedanensia; 2022, 9; 201-248
2449-6715
2392-3644
Pojawia się w:
Studia Rossica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies