Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "commoning" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
March Minusivity: Strategies of Immunising and Counter-Immunising in the Atmosphere of the Polish 1968
Autorzy:
Seiler, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009256.pdf
Data publikacji:
2021-05-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
March 1968, PRL, immunisation, atmosphere, minusivity, commoning, language, communication
Opis:
The article discusses mechanisms of social immunisation in the context of the Polish ‘March 1968’. Whereas immunising strategies are a normal part of sociality, I argue that around 1968 a growing anxiety about the mechanisms of being-in-common led to an autoimmunitarian dissociation of the Polish society, which I conceptualise as an atmosphere of minusivity. Strategies to counter exclusions and discriminations were trapped in this immunitarian paradigm as well. A crisis of communication arose from the dissonance between the reality created by the official language surrounding March 1968, and the reality experienced by many people, as this latter reality was silenced and repressed. Mistrust in language resulted in an immunitarian retreat from affective communication, which was replaced by impersonal communicative scripts. This communicative crisis widely pre-vented the March experiences from being conveyed in the cul-tural production of the time; nonetheless, I will try to retrace some of the immunitarian and counter-immunitarian strategies in literature, film, and retrospective accounts.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 38, 4; 75-96
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gleaning on the Shores of Politics. Commoning as the New Philosophy of Praxis
Zbierając na brzegach politycznego. Uwspólnianie jako nowa filozofia praxis
Autorzy:
Moll, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009620.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
commoning
gleaning
praxis
the commons
the rabble
uwspólnianie
zbieractwo
dobra wspólne
motłoch
Opis:
The article joins the recent discussion, led by theorists of the commons, on the meaning of “commoning”. It proposes to recognize as the main feature of the practice of commoning the capacity to reproduce the autonomy of plebeian life-worlds that could possibly lead to a post-capitalist future. The identification of commoning as the activity of marginal subjectivities is presented here with the example of gleaning. This traditional activity of the poor is re-examined in the article as an ambiguous practice that escapes the binaries of activity and passivity, positivity and negativity, production and reproduction. Gleaning, with its reproductive capacities, serves as a model for commoning, understood as the new philosophy of praxis, which is much needed in the times of ecological catastrophe and the broken connection between labour and care. The history of struggles around gleaning and the commons, and the figures of the poor female harvester (glaneuse) and urban ragpicker (chiffonier) are recalled in the article in order to recognize the much devaluated potential of commoning to interrupt the history of blind productivism and, together with reclaiming the commons, to also reclaim our future.
Artykuł włącza się w prowadzoną ostatnio przez teoretyków dóbr wspólnych dyskusję nad znaczeniem pojęcia uwspólniania (commoning). Proponuje uznać za podstawową cechę wyróżniającą praktyki uwspólniania zdolność do reprodukcji autonomii plebejskich światów życia, które potencjalnie wykraczać mogą ku post-kapitalistycznej przyszłości. Rozumienie uwspólniania jako aktywności podejmowanych przez zmarginalizowane podmiotowości zostało zaprezentowane na przykładzie zbieractwa. Ta tradycyjna czynność biedoty została w artykule poddana analizie jako dwuznaczna praktyka, która wymyka się dychotomiom działania i pasywności, pozytywności i negatywności, produkcji i reprodukcji. Zbieractwo, wraz ze swoimi reprodukcyjnymi cechami, potraktowane zostało jako modelowy fenomen dla uwspólniania, rozumianego jako nowa filozofia praxis, która pozostaje tak pożądana w dobie katastrofy ekologicznej i w obliczu zerwanych połączeń między pracą a opieką. Historia walk społecznych wokół zbieractwa i dóbr wspólnych, a także podmiotowości biednej pokłośnicy (glaneuse) i miejskiego szmaciarza (chiffonier), zostają przywołane w artykule, by rozpoznać niedoceniany potencjał uwspólniania do zakłócenia dziejów ślepego produktywizmu i – poprzez dążenie do odzyskania dóbr wspólnych – także do odzyskania naszej przyszłości.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 36, 2; 35-66
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuując to, co wspólne. De Angelis, Agamben i zewnętrze kapitalizmu
Situating the common. De Angelis, Agamben and non-capitalist outside
Autorzy:
Moll, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013092.pdf
Data publikacji:
2017-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
non-capitalist outside
the common
commoning
Massimo de Angelis
Giorgio Agamben
Rosa Luxemburg
Antonio Negri
Michael Hardt
zewnętrze kapitalizmu
to
co wspólne
Róża Luksemburg
Opis:
W artykule proponuję spojrzeć na globalny, wielokierunkowy ruch na rzecz dóbr wspólnych (the commons) jako na projekt pozostający w horyzoncie wyznaczonym przez Kapitał Karola Marksa. Traktuję to, co wspólne (the common), jako niekapitalistyczną alternatywę zorganizowaną wokół praktyk bezpośrednich wytwórców, którzy w warunkach kapitalizmu doświadczają nie tylko wywłaszczenia na mocy ekstrakcji wartości dodatkowej, ale także utraty całego bogactwa społecznego na skutek dominacji formy towarowej. Na przykładzie pism Róży Luksemburg oraz wspólnych prac Antonia Negriego i Michaela Hardta wskazuję na słabości perspektywy, która wiąże to, co wspólne, z zanikaniem zewnętrza systemu kapitalistycznego i transformacją jego wnętrza. Za Massimo de Angelisem przeciwstawiam tej perspektywie ujęcie tego, co wspólne, jako zewnętrza, zaś za Giorgiem Agambenem wskazuję na franciszkańską formę życia jako projekt wychodzący poza podział wnętrze/zewnętrze. Odmienne interpretację tego, co wspólne, na tle problematyki wnętrza i zewnętrza odsyłają do rywalizujących wizji komonizmu.
In my article I propose to see the global, multidirectional movement for the commons as a project which lies in a horizon emerging from Karl Marx’s Capital. I treat the commons as a non-capitalist alternative, organized around direct producers’ practices, which experience dispossession not only through extraction of surplus value, but also through the loss of the whole commonweal caused by the dominance of the commodity form. I use Rosa Luxemburg’s writings and books, co-authored by Antonio Negri and Michael Hardt, to point out the weaknesses of the theoretical perspective that combines the common with the disappearance of the non-capitalist outside and transformation of its inside. I refer to Massimo de Angelis to present the common as an outside and to Giorgio Agamben to exhibit the Franciscan form-of-life as a project which exceeds the inside/outside division. Different interpretations of the common in the light of the theory of the non-capitalist outside refer to competing visions of commonism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 25, 3; 46-84
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies