Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "commentators" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Sulla categoria aristotelica della sostanza. Variazioni esegetiche da Plotino ad Ammonio
    On Aristotelian Category of Substance. Exegetic Variations from Plotinus to Ammonius
    Autorzy:
    Cardullo, R. Loredana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938395.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Aristotle
    substance
    commentators
    Neoplatonism
    Plotinus
    Porphyry
    Syrianus
    Ammonius
    immanent forms
    universals
    Opis:
    One of the main difficulties that Neoplatonic commentators of Aristotle face is the different treatment that the Categories and the Metaphysics offer to the question of the substance. After describing briefly the status quaestionis ousiae in Aristotle, and after tracing the main Neoplatonic interpretations of this doctrine (from Plotinus’ negative one to Porphyry’s positive and “conciliatory” one), this article attempts to demonstrate that the Neoplatonists of Athens and Alexandria, Syrianus and Ammonius, inaugurate a new interpretation of the Aristotelian doctrine. With regard to the category of substance in general and to the question of substantiality of “immanent form” in particular, this new interpretation goes beyond the positions of Plotinus and Porphyry and returns the ontological value to the Aristotelian substances. Unlike Plotinus, who recognized as ousia only that one intelligible, that is five genres of the Platonic Sophist, and unlike Porphyry, who defused the anti–Platonic fuse of the Categories, giving to this treaty a mainly semantic skopos, these philosophers, through their original study of the theory of the three states of katholou, already shed in the Porphyrian Eisagôgê, fit the immanent forms of Aristotle, recognized as substances and as a reflection of the transcendental universal, into the late antique Neoplatonic metaphysical triadic structure.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2014, 5, 1; 59-90
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Telewizyjni komentatorzy i eksperci w relacjonowaniu parlamentarnej kampanii wyborczej: przypadek Wiadomości TVP w 2015 i 2019 roku
    Television commentators and experts in coverage of the parliamentary election campaign: the case of Wiadomości TVP in 2015 and 2019
    Autorzy:
    Klepka, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22444437.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    eksperci medialni
    komentatorzy medialni
    telewizyjne programy informacyjne
    wybory parlamentarne
    media experts
    media commentators
    television news programs
    parliamentary elections
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza wypowiedzi ekspertów i komentatorów w newsach poświęconych wyborom parlamentarnym i kampanii wyborczej w 2015 i 2019 roku w jednym z najpopularniejszych programów informacyjnych, Wiadomościach nadawanych przez telewizję publiczną TVP1. Do badania wykorzystano analizę zawartości. Celem badania było zarówno określenie specyfiki prezentowanych ekspertów i komentatorów, jak i wydźwięku ich opinii dotyczących komitetów wyborczych biorących udział w elekcji parlamentarnej. Wyniki badania dowodzą, że w czasie kampanii wyborczej w 2019 roku program informacyjny publicznego nadawcy prezentował najczęściej inny typ ekspertów i komentatorów niż w 2015 roku, a same komentarze zmieniły swój wydźwięk z bardziej zdystansowanego wobec podmiotów uczestniczących w wyborach w 2015 do silnie zaangażowanego i eksponującego zdecydowane stanowisko co do oceny głównych rywali parlamentarnej elekcji w 2019 roku.
    The purpose of this paper is to analyze the statements of experts and commentators in news items devoted to the parliamentary elections and the election campaign in 2015 and 2019 in one of the most popular news programs, Wiadomości broadcasted by the public television TVP1. Content analysis was used for the study. The aim of the study was both to determine the specifics of the experts and commentators presented and the overtone of their opinions on the election committees participating in the parliamentary election. The results of the study show that during the 2019 election campaign, the public broadcaster's news program mostly presented a different type of experts and commentators than in 2015, and the commentaries themselves changed their overtone from being more distanced from the entities participating in the 2015 elections to being strongly engaged and exposing a strong position on the assessment of the main rivals of the 2019 parliamentary election.
    Źródło:
    Polityka i Społeczeństwo; 2022, 20, 4; 134-147
    1732-9639
    Pojawia się w:
    Polityka i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE ‘SOCIETAS LEONINA’ IN THE WORK OF COMMENTATORS
    Autorzy:
    Palmirski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663811.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo rzymskie
    Justynian
    szkoła glosatorów
    szkoła komentatorów (konsyliatorów)
    spółka
    lucrum
    damnum
    societas leonina.
    Roman law
    Justinian
    school of Glossators
    school of Commentators (Counsellors)
    partnership
    Opis:
    W prawie rzymskim societas był to kontrakt zawierany pomiędzy przynajmniej dwiema osobami w celu podziału osiąganych przez spółkę zysków i strat, które ona przynosiła. Podział ten następował w pierwszym rzędzie stosownie do postanowień umowy, przy czym zabroniona była spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków. Tego typu spółka nazywana była lwią spółką (societas leonina). W niniejszym artykule podjęta została próba odpowiedzi na pytanie o wkład komentatorów w rozwój tej instytucji.
    In Roman law a societas was a contract concluded between two or more persons with the purpose of sharing profts and losses. In the first place they were divided according to the provisions of the agreement, but a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit was prohibited. A partnership of this kind was called a societas leonina. This article attempts to answer the question whether the Commentators contributed to the development of this institution.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LA REGOLA ‘PACTA SUNT SERVANDA’ E LA NASCITA DELLA LIBERTÀ CONTRATTUALE
    Autorzy:
    Kacprzak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663807.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    consensus
    contractus
    conventio
    pact
    promise
    obligation
    glossators
    commentators
    the Second Scholastic
    the Enlightenment
    natural law
    freedom of contract.
    pactum
    przyrzeczenie
    zobowiązanie
    glosatorzy
    komentatorzy
    druga scholastyka
    oświecenie
    prawo naturalne
    swoboda umów.
    promessa
    obbligazione
    glossatori
    commentatori
    seconda scolastica
    illuminismo
    diritto naturale
    libertà contrattuale.
    Opis:
    It is generally known that freedom of contract, as expressed by the pacta sunt servanda rule, became an unquestionable principle of contract law in the theories of natural law developed in the Enlightenment. However, the roots of this principle go back much further in time, to the doctrine formulated by the medieval Canonists, who were the first to say that unilateral promises, even informal ones, were binding. Nevertheless, a long process led from these early beginnings to the definitive recognition of the principle. Te aim of the present article is to identify the crucial moments in this development, to which many different intellectual traditions contributed: from the doctrine of natural law formulated by the Canonists, through the Second Scholastic teachings pursued at the School of Salamanca, to the theories of natural law developed in the early Enlightenment. Unlike the general practice in the literature produced on the subject hitherto, my intention is not to pinpoint the exact time when the principle was created, and still less to ascribe it to any one of these intellectual movements. My argument is that it was only the overall outcome of these contributions, each of them equally important, that led to the recognition of the principle. My article focuses on its conceptual evolution, considering themes such as the creation of the general notion of the contract, its relation to the concept of a promise, the capacity of the human will to bind itself by a promise, and the moral grounds for its binding force.
    Jak powszechnie wiadomo, swoboda umów awansowała do rangi podstawowej zasady prawa kontraktowego w doktrynach prawnonaturalnych epoki oświecenia. Jej korzenie są jednak znacznie głębsze, sięgają bowiem myśli średniowiecznych kanonistów, którzy jako pierwsi głosili tezę o wiążącym charakterze jednostronnych przyrzeczeń, nawet tych nieformalnych. Od tych pierwszych początków do pełnego uznania zasdy swobody umów prowadziła jednak długa droga. Celem przedłożonego artykułu jest ustalenie kluczowych momentów tego rozwoju. Przyczynili się do niego przedstawiciele wielu różnych nurtów myślowych: od wczesnośredniowiecznej kanonistyki, poprzez drugą scholastykę ze szkoły w Salamance, po teorie prawnonaturalne początków oświecenia. Inaczej niż w dotychczasowej literaturze, nie jest intencją autorki ustalenie dokładnego momentu powstania omawianej zasady ani tym bardziej przypisanie jej autorstwa jednemu ze wskazanych nurtów. Zgodnie z proponowaną tezą zasada swobody umów w jej współczesnym kształcie powstała w wyniku interakcji wszystkich tych tradycji, przy czym wkład intelektualny każdej z nich był równie istotny. Artykuł skupia się na historii pojęć, takich jak ogólne pojęcie kontraktu, jego relacja do przyrzeczenia, koncepcja woli jako źródła zobowiązania kontraktowego oraz moralne uzasadnienie mocy wiążącej kontraktów nieformalnych.
    Che la libertà contrattuale, espressa nel broccardo pacta sunt servanda, fosse diventata un principio pressoché indiscutibile nelle teorie giusnaturalistiche dell’Illuminismo, è conoscenza comune. Le sue radici sono tuttavia molto più profonde, in quanto risalgono al pensiero dei giuscanonisti medievali – i primi sostenitori della forza obbligatoria delle promesse informali. quello che ha portato al riconoscimento defnitivo del principio in questione è stato però un processo lungo e complesso. L’obbiettivo del presente articolo consiste nell’individuare i momenti cruciali di questo sviluppo, al quale hanno contribuito molte correnti intellettuali – dalla canonistica, attraverso la seconda scolastica, fino al giusnaturalismo dell’età dei Lumi. Senza tentare di decidere quale di queste correnti abbia portato il contributo decisivo alla creazione del principio in questione, come ha fatto la letteratura precedente, si propone la tesi che è stata la somma dei detti contributi, ciascuno di pari importanza, a portare all’affermarsi della libertà contrattuale nel pensiero giuridico dell’età moderna. Le presenti considerazioni sono focalizzate sullo sviluppo dei concetti, quali la nozione generale del contratto, il suo rapporto al concetto della promessa, la volontà umana come la fonte dell’obbligatorietà del contratto, nonché la giustifcazione morale di tale forza obbligatoria.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH ANTONIO GOMEZA ORAZ DAVIDA MEVIUSA I ICH ODBICIE WE WSPÓŁCZESNYM FRANCUSKIM PRAWIE CYWILNYM
    The ‘Societas leonina’ in the Views of Antonio Gomez and David Mevius and their Reflection in Contemporary French Civil Law
    Autorzy:
    Palmirski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096701.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo rzymskie; szkoła glosatorów; szkoła komentatorów (konsyliatorów); societas leonina; societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; francuski kodeks cywilny.
    Roman law; the School of Glossators; the School of Commentators (Counsellors); the societas leonina; the societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; the French civil code.
    Opis:
    Na gruncie prawa rzymskiego spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków, zwana była societas leonina i była ona nieważna. W podobnym tonie wypowiadali się również przedstawiciele, powstałej w XI w. w Bolonii, szkoły glosatorów, a także powstałej w drugiej połowie XIII stulecia w Italii szkoły komentatorów (konsyliatorów). Również prawnicy działający w następnych stuleciach nie kwestionują nieważności tego typu spółki. Wyłomu w takim ugruntowanym postrzeganiu societas leonina dokonali dopiero żyjący w XVI w. Antonio Gomez oraz sto lat później jeden z przedstawicieli nowego kierunku badań nad prawem rzymskim – usus modernus pandectarum – David Mevius. Ich poglądy znalazły również odbicie we współcześnie obowiązującym kodeksie cywilnym we Francji. I tej właśnie problematyce poświęcony będzie niniejszy artykuł.
    In Roman law the societas leonina was a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit. Such partnerships were regarded as null and void. The representatives of the school of Glossators, established in the 11thcentury in Bologna and the Commentators established in the second half of the 13th century in Italy also spoke in a similar tone. Lawyers operating in the following centuries did not question the nullity of this kind of partnership, either. It was not until the 16th century that a major change came in this well-established perception of the societas leonina, and it was made by Antonio Gomez. A century later David Mevius, one of the representatives of the usus modernus pandectarum, concurred with Gomez’ opinion. Their views are reflected in contemporary French civil law, and that is the subject of this article.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 125-140
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Socjologia polska i Polskie Towarzystwo Socjologiczne w roku 2007
    Polish Sociology and the Polish Sociological Association Anno Domini 2007
    Autorzy:
    Gliński, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137098.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    The Polish Sociological Association
    Polish sociology
    institutional deve−
    lopment
    ethical problems
    profile of sociology alumni
    fields of research interests
    fundamental social issues
    sociologists−commentators
    “public opinion researcheology”
    elites
    public sphere
    political strife
    visionary politics
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    socjologia polska
    rozwój instytucjonalny
    profil absolwenta
    pola zainteresowań socjologii
    problemy etyczne
    kwestie społeczne
    komentatorzy socjologiczni
    sondażystyka
    elity
    sfera publiczna
    walka polityczna
    wizja polityczna
    Opis:
    This paper is a somewhat enlarged version of the Presidential Address given during the 13th Polish Congress of Sociology by the President of the Polish Sociological Association (Zielona Góra 13 - 15 of September 2007). The paper succinctly focuses on selected, yet central to Polish sociologists' and the Polish Sociological Association's, problems. Thus, the recent dynamic institutional development of Polish sociology brought about the spread of new tendencies. For example, the observed decline of the educational minimum students have to acquire before graduating as well as the change of profile of sociology alumni can both be attributed to the above-mentioned development. Ethical problems are likewise plaguing sociologists. These can be discerned in the instances of plagiarism and diploma papers made to order. Furthermore, the analysis of the fields of research interests of Polish sociologist indicates that some fundamental social issues are under-studied. At the same time it is often the case that sociologists' personal and political attitudes exert influence on their choice of research topics, the modes of analysis employed and even the conclusions arrived at. Polish sociology is, therefore, less and less visible on the international arena. The above-mentioned critical comments notwithstanding, the paper commends on the post-1989 achievements of Polish sociology. Also, it provides arguments against the attacks unconscientiously launched by some journalists. The paper contends that sociologists were often successful in identifying and diagnosing the most pressing problems of the transformation period in Poland. The paper is also arguing against the alleged need to settle up with Polish sociologist involved with the previous political system. The apolitical nature of the Polish Sociological Association is asserted in the text, too. Next the increasing involvement of Polish sociology in the broadcasted analysis of current political and social issues is presented. Then the paper critically assesses the depreciating image of sociology resulting from sociologists-commentators' presence in the media as well as the spread of the 'public opinion researcheology' phenomenon. Both these forms of sociology's participation in the media are guilty of simplifying and distorting the scientific nature of sociological analysis thus downgrading the prestige of sociology as well as decreasing the level of sociological insight of the society at large. As far as politics is concerned, understanding of social issues based on in-depth apolitical sociological research is neither taken into account by state institutions nor does it attract the interest of politicians. These developments have been caused by the fact that political strife rather than mission-inspired and visionary effort to work for the common good has come to dominate political life.
    Artykuł jest nieznacznie uzupełnionym tekstem wystąpienia otwierającego XIII Ogólnopolski Zjazd Socjologiczny w Zielonej Górze (13–15 września 2007) i prezentuje w syntetycznej formie wybrane, podstawowe problemy polskiego środowiska socjologicznego oraz PTS. Konsekwencją dynamicznego rozwoju instytucjonalnego polskiej socjologii są m.in. spadek poziomu wykształcenia socjologów i zmiana profilu absolwenta. Środowisko boryka się również z problemami etycznymi związanymi m.in. ze zjawiskiem plagiatów i pisania prac dyplomowych na zamówienie. Analiza pól zainteresowań socjologii polskiej wskazuje, że słabo badane są niektóre podstawowe „kwestie społeczne”, a na wybór tematyki badawczej, sposób jej analizy, a nawet wyniki badań wpływ mają zbyt często poglądy osobiste i polityczne autorów. Obserwujemy również słabnącą obecność socjologii polskiej na arenie międzynarodowej. Z drugiej strony, artykuł broni dorobku socjologii polskiej po roku 1989 przed nieodpowiedzialnymi atakami niektórych publicystów, dowodząc m.in., że socjologowie na ogół właściwie analizowali i diagnozowali podstawowe problemy polskiej transformacji. Uzasadnia również tezę o braku konieczności rozliczeń politycznych w środowisku polskich socjologów oraz o zachowaniu apolityczności PTS. Wreszcie, przedstawiając relacje polskiej socjologii ze sferą publiczną, artykuł zawiera krytykę jej obrazu medialnego kreowanego poprzez obecność w mediach komentatorów socjologicznych oraz zjawisko tzw. „sondażystyki”. Obie te formy medialnego istnienia socjologii silnie upraszczają i wypaczają przekaz naukowy, prowadząc do obniżenia prestiżu socjologii w odbiorze społecznym i obniżenia poziomu świadomości socjologicznej w społeczeństwie. W sferze polityki zaś, pogłębiona i obiektywna politycznie wiedza socjologiczna nie znajduje większego zainteresowania, nie jest też absorbowana przez państwowy system instytucjonalny. Dzieje się tak głównie na skutek zdominowania areny politycznej przez politykę walki o władzę, a nie poczucie misji i kreowanie wizji politycznych.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2007, 4(187); 11-29
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies