Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "commemorative art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Polska sztuka komemoratywna w miejscach pamięci związanych z II wojną światową. Funkcja a piękno : signum temporis
    Polish commemorative art at memorial sites related to world war II. Function and beauty : signum temporis
    Autorzy:
    Radecka, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398611.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    komemoracja
    rzeźba
    obozy zagłady
    Westerplatte
    commemorative art
    sculpture
    extermination camps
    Opis:
    Sacrum rozumiane jako Miejsce kaźni i spoczynku ofiar, dzięki zachowanym artefaktom będące świadectwem, czasem tylko przestrzenią tragicznych wydarzeń, jest poddawane rozmaitym działaniom (aktywistów, artystów, uzurpatorów do formalnej wypowiedzi w historyczno-przestrzennym kontekście) wpływającym na sposób postrzegania oraz rozumienia znaczenia samego Miejsca - Sacrum i jego historii. Na kształt Miejsca, jako materialnego aspektu Sacrum, mają wpływ również pozaludzkie czynniki. Jego „piękno” rozumiane w kategoriach estetycznych jest tu odczuciem subiektywnym, zmiennym w czasie. Istota piękna tkwi w funkcji, jaką żyjący przypisują Miejscu, oraz w sposobie obcowania z nim. W przygotowaniu artykułu korzystałam z materiałów zebranych w ciągu ostatnich kilku lat badań dotyczących sztuki komemoratywnej, pracy projektowej oraz literatury związanej z omawianą tematyką.
    Sacrum understood as a place of execution and the rest of the victims, thanks to the preserved artifacts which testimony, sometimes just a space of tragic events, is subject to various actions - activists, artists, usurpers formal expression in the historical and spatial context. They affect the perception and understanding of the importance of the Places - Sacrum and its history. Shape of the Place as the material aspect of the sacrum is also affected by non-human factors. Its “beauty” understood in terms of aesthetic feeling is subjective, varying with time. The essence of beauty lies in the role that living attach Place and how to commune with him. In preparing this article I used the materials collected over the last few years of research, literature related to the subject matter discussed, as well as the experience gained in the implementation of commemorative art projects.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2017, 9, 2; 29-34
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomnik komemoratywny Kommodusa z domu H21c w Marinie El-Alamein
    Commemorative Monument to Commodus from the House H21c in Marina El-Alamein
    Autorzy:
    Czerner, R.
    Medeksza, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217676.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Marinie El-Alamein
    relikt architektoniczny
    sztuka komemoratywna
    Egipt
    architectural relic
    commemorative art
    Egypt
    Opis:
    Jednym z najbardziej niezwykłych reliktów architektonicznych, mających wyjątkowo dekoracyjną formę, jest pomnik komemoratywny poświęcony Komodusowi odkryty w domu H21c w trakcie wykopalisk w Marina El-Alamein. Dom ten znajduje się w północnej części miasta, niedaleko centrum. Został znaleziony podczas wykopalisk ratowniczych w Egipcie w późnych latach 80. XX w. Działania polsko-egipskiej misji archeologicznej rozpoczęły się na tym obszarze w 2000 roku. Fragmenty pomnika były stopniowo odkrywane od samego początku wykopalisk. W roku 2007 misja ukończyła anastylozę oraz częściową rekonstrukcję pomnika komemoratywnego. Ta praca zakończyła projekt rozpoczęty w roku 2001 i stopniowo kontynuowany w ciągu kilku następnych sezonów. Pomnik znajduje się w Sali głównej domu H21c, usytuowanej na głównej osi na południe od głównego dziedzińca. Został dodany do .ściany zachodniej i ustawiony na istniejącej już posadzce. Część pomnika zachowana in situ obejmowała .ściany cokołu, które zajmowały dwa kwadratowe „sześciany” o wymiarach 425 × 198 cm i wysokości 71 cm. Inne odkryte relikty obejmowały liczne dekorowane elementy architektoniczne: fragment bębnów kolumn, gzyms z zębnikami, kapitel pseudokorynckiej kolumny w stylizowanej formie typowej dla Mariny, i podobny do kwadratowego pilastra. Wszystkie te elementy miały zbliżone wymiary, co dowodziło, że pochodziły z jednej niezbyt wysokiej konstrukcji. Szczególnie interesujący jest otynkowany bęben kolumny pomalowany w kwiatowe motywy, odkryty w 2001 roku. Został on wkrótce poddany konserwacji dla celów przyszłej wystawy muzealnej. Znaleziskami, które pozwoliły na zinterpretowanie wszystkich reliktów jako części pomnika komemoratywnego, były dwie częściowo zachowane marmurowe tablice z fragmentami greckiej inskrypcji, odkryte w 2000 roku, tuż nad podłogą sali. Inskrypcja jest wyryta na cynowej (?) bocznej powierzchni tablic. Jej interpretacja zaprezentowana przez Adama Łajtara pokazuje, że inskrypcja opisywała pomnik komemoratywny poświęcony Komodusowi (a tak- że w pewnym sensie jego formę), co pozwala na bardzo precyzyjne datowanie go na lata 180-191 A.D., a najprawdopodobniej na lata 180-183 A.D. Układ pomnika został zrekonstruowany na podstawie analizy zachowanych elementów architektonicznych oraz studiów porównawczych. Na cokole cztery kolumny tworzyły kiedy. portyk wraz z dwoma wbudowanymi kwadratowymi pilastrami na tylnej ścianie. Pierwotnie każda kolumna składała się z czterech bębnów, z których trzy dolne mierzyły po 53 cm wysokości, a ostatni z wierzchu 45 cm wysokości; średnica bębnów wahała się od 31 cm przy podstawie do 29 cm pod kapitelem. Zatem kolumny mierzyły 267,75 cm wysokości, co równa się dokładnie 17 modułom, z których każdy był równy połowie .średnicy przy podstawie. Kolumny nie były zwieńczone belkowaniem, lecz tylko związane drewnianymi belkami tuż pod kapitelem. Architrawy dwóch fascii i gzyms z zębnikami powyżej, ale bez żadnego fryzu pomiędzy, były jedynie wbudowane w tylną .ścianę i powyżej engaged pilastrów. Według tej teoretycznej rekonstrukcji została wykonana rzeczywista anastyloza zachowanych elementów, jak i częściową rekonstrukcja portyku i cokołu. Objęła ona trzy z czterech kolumn i jeden wbudowany w ścianę pilaster. Dwie kolumny i pilaster zostały odbudowane do pełnej wysokości (jeden kapitel kolumny zrekonstruowano), trzecia kolumna tylko do jednej czwartej wysokości, a z czwartej kolumny i pozostałego pilastra zostały zrekonstruowane tylko bazy. Znaczna część ściany również została odrestaurowana jako tło dla pomnika. To pozwoliło na zrekonstruowanie i umieszczenie na niej i na pilastrze architrawu z nowego bloku wapienia. Nastepnie umieszczono na architrawie oryginalne elementy zębnikowego gzymsu.
    One of the most remarkable architectural relics discovered at the site of Marina El-Alamein and having very decorative form is the Commemorative Monument to Commodus in the house H21c. This house is located in the northern part of the town near its centre. It was found during the safeguarding Egyptian excavations in the late 1980s. The activities of the Polish-Egyptian Preservation Mission started in this area in 2000. The vestiges of the monument had been progressively uncovered since the very beginning of the excavations. In 2007, the Mission completed anastylosis and partial reconstruction of the Commemorative Monument. This work finished the project which started already in 2001, and which progressed gradually over the past few seasons. The Monument is located in the main hall of house H21c, situated in its main axis south of the central courtyard. It was added to its western wall on the already existing paved floor. The part of the monument preserved in situ consisted of the walls of the podium, occupying two square “cubicles” measuring 425 × 198 cm, and 71 cm high. Other discovered relics included numerous decorated architectural elements: fragments of column drums, cornice with dentils, a column capital of pseudo-Corinthian stylized form typical of Marina, and a similar one of a square pilaster. All these elements correspond in size, proving they derive from one, not very high structure. Particularly interesting is a plastered column drum covered with painted floral decoration, excavated in 2001. It soon underwent conservation for future museum exhibition. The findings that allowed the interpretation of all the relics as parts of a commemorative monument were two fragmentarily preserved marble plaques with fragments of a Greek inscription, discovered in 2000, just above the hall floor. The inscription is carved on the tin side surface of the plaques. Its interpretation, presented by Adam Lajtar, shows that the inscription described a Commemorative Monument to Commodus (also in a way its form) and it allows for a very precise dating back to the years 180-191 A.D., and most probably 180-183 A.D. The arrangement of the monument was reconstructed basing on the analysis of preserved architectural elements and comparative studies. On the podium four columns had once formed a portico together with two engaged square pilasters in the back wall. Originally, each of the columns consisted of four drums, the three bottom ones 53 cm high, the last one on top 45 cm high; the diameter of these drums varied from 31 cm at the bottom to 29 cm at the capital. Columns were thus 267.75 cm high that is exactly 17 modules, each equalling half of the diameter at the base. The columns were not surmounted by entablature, but only tied together by wooden beams just beneath the capitals. The architraves of two fasciae and cornice with dentils above, but no frieze in between, were only built in the back wall and above the engaged pilasters. According to this theoretic reconstruction, the actual anastylosis of the preserved elements, and thus partial reconstruction of the portico and the podium, has been carried out. It included three of four columns and one engaged pilaster. Two columns and a pilaster have been re-erected to the full height (one column capital reconstructed), the third column only to one-fourth of its height, and only the bases have been reconstructed of the fourth column and the other pilaster. A substantial part of the wall has also been restored as a backdrop for this monument. This permitted an architrave made of new limestone to be reconstructed on it and the pilaster. Original elements of the dentil cornice were then mounted on the architrave.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2008, 23; 17-35
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomniki smoleńskie w Warszawie – lokalizacje, dzieła, kontrowersje
    Smoleńsk monuments in Warsaw – locations, works, controversies
    Autorzy:
    Halina, Taborska
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1939793.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
    Tematy:
    Commemorative public art
    Smoleńsk catastrophe
    Monument at Powązki Military Cemetery in Warsaw
    Monument for The Victims of the Smoleńsk Tragedy 2010
    Marshall Piłsudski Square
    Opis:
    The national mourning and trauma caused by the tragic crash of the Polish airplane Tu- 154 on landing at the Smoleńsk Sieverny Airport, which claimed the lives of 96 people – all its passengers and crew, has had profound ezects on the political and social azairs of Poland. Countless debates and disagreements concerning the causes and possible consequences of the catastrophe followed. Among them, there has been a heated, politically and socially disruptive discussion concerning monuments which should be erected to commemorate the victims, and where they should be placed in the capital of Poland. The author briemy considers the monument planned at the site of the catastrophe, which was to be erected on the initiative of the Polish and Russian presidents, Bronisław Komorowski and Dmitry Medvedev. Regardless of the well-organised competition that took place at the Centre of Polish Sculpture in Orońsko, and the Jury’s selection of a project of considerable artistic merit, its construction was not approved by the Russians. Two monuments, planned for Warsaw, are presented in the article within a broader theoretical discourse on the nature of commemorative public art, its materials, and expectations of the public. The first monument, designed by Marek Moderau and unveiled on 10th November 2010, is located in Powązki Military Cemetery in Warsaw, and positioned in the K-II quarter of the cemetery. It consists of a huge block of reinforced concrete clad in white granite, broken into two parts of unequal length (12 and 10 metres), linked with 28 graves of the victims; it also shelters under is massive ‘wing’ 12 urns with ashes of unidentified persons. Reminiscent of a broken plane thrust into the ground, it carries two inscriptions: one listing victims’ names and dates of birth, their military ranks or political and social standing, the other honouring the lives lost on the journey to a ceremony marking the 70th anniversary of the Katyń massacre. The second monument, dedicated to the Victims of the Smolensk Tragedy 2010, was unveiled on 10th April 2018. After an acrimonious dispute between two main political parties, the ruling Law and Justice (PiS) and the opposition’s Civic Platform (PO), it was placed on the Marshall Piłsudski Square, one of Warsaw’s most important open public spaces, steeped in history, and hosting over the centuries some of the country’s best known memorials, among them the Tomb of the Unknown Soldier. Made from black granite, it has a stepped shape prompting associations with the stairs to an aircraft, enriched by a symbolic „reading” proposed by its sculptor Jerzy Kalina, who called his work „the stairway to heaven”. The monument also has a second, underground component, visible through a reinforced glass moor, described as an „exhumation pit”, with a reference to Katyń and to many unknown burial sites of Poles murdered in Soviet Russia. It houses 96 commemoratives „lights” – remectors which are to provide night-time illumination for the monument. The controversies concerning the aesthetic merits and political significance of both monuments continue.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe PUNO; 2019; 15-44
    2052-319X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe PUNO
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Art, Memory and Angel by Czesław Dźwigaj
    Autorzy:
    Wijas, Jędrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/485502.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    contemporary art in public space
    art after communism
    commemorative
    sculpture
    Opis:
    The article analyses the process of implementing the idea of commemorating the victims of December 70 in Szczecin. Disputes, discussions and decisions accompanying this monument are doubly symptomatic: they reveal a problem with the presence of contemporary art in public space, and the question of who and what should be the main purpose of commemorative sculpture. After 1989, the Szczecin agora reflected the political transition of the state, additionally characterised by the “short duration” complex (existence as a “Polish city” only after 1945). Art plays a role in ordering (and subordination) of public sphere, and, as such a tool (building politically handy identity symbols), it is perceived by the authorities. Its specificity, however, allows it to escape social and political control. The second area of consideration is the analysis of the relationship between commemorative function (desired by the founders) and the operation of contemporary art, in reference to the theory of cultural forms of memory. The three-dimensional urban game of visibility was played out in Szczecin around three public sculptures: two unrealised designs, and the final work by Czesław Dźwigaj.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2018, 13; 19-28
    2081-3325
    2300-5912
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzisiejsze wczoraj. Pamięć o wojnie w polskiej sztuce współczesnej po 1989 roku
    Yesterday Today: Memory of the War in Polish Contemporary Art after 1989
    Autorzy:
    Lorenc, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478332.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    pamięć zbiorowa,
    pamięć o wojnie,
    pamięć o Holokauście,
    stosunki polsko-żydowskie,
    sztuka krytyczna,
    sztuki wizualne,
    polska sztuka współczesna po
    1989 r.,
    praktyki kommemoratywne w sztuce
    collective memory,
    memory of war,
    memory of the Holocaust, Polish-Jewish relations,
    critical art,
    visual arts,
    Polish contemporary art after 1989, commemorative themes in art
    Opis:
    Yesterday Today: Memory of the War in Polish Contemporary Art after 1989 The purpose of this text is to attempt a synthetic portrayal of the issue of memory of the Second World War as a source of inspiration in Polish contemporary art since 1989. The year 1989, which marked the beginning of systemic transformation in Poland, was also the beginning of the process of transformation of the paradigm of collective memory of World War II. The appearance of issues omitted in the institutionalized discourse of the period of the Polish People’ s Republic contributed to an increase in artists’ interest in the mechanisms of constructing the collective image of the past. The particular ‘memory boom,’ which involved a sharp increase in the number of publications on so-called ‘white spots’ in the history of Poland, also manifested itself in the visual arts, among others, in the works of Mirosław Bałka, Zbigniew Libera, Wilhelm Sasnal, Piotr Uklański and Artur Żmijewski. Most of the works created in the 1990s and in the first decade of the 21st century concerned the memory of the Holocaust and Polish-Jewish relations during the German occupation. In many cases, the means of artistic expression employed by their creators evoked controversy and objections by those who found them inappropriate. The basic objections raised against artists referring to ‘war issues’ were: the instrumental references to the issue of the Holocaust, dictated by trends, and the lack of deep reflection on the attitudes of perpetrators, victims and witnesses of the events at that time. The fact that artists drew from collective images brought with it other effects also. Many works created in this period served the following functions: c a t h a r t i c – involving the purification through art of the recipient’ s feelings and emotions, h e u r i s t i c – resulting from treating creation and its outcomes as a research process whose important elements include the posing of hypotheses and their verification, m n e m o t e c h n i c a l – being an exercise in memory through the medium of art and, finally – c o m m e m o r at i v e, embedded – following Pierre Nora – in the era of commemoration and the call to remembrance. The manners of portraying themes of memory of the war in Polish contemporary art since 1989 seem to have confirmed the social aspect of artistic creation, involving – in the case being discussed – the exposing of, but also the formation of collective images of the past.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2015, 1(25); 221-241
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między sacrum a profanum. Rola i znaczenie rzeźby nagrobnej w dobie renesansu : przyczynek do dalszych badań
    Between sacrum and profanum. The role and significance of tomb sculpture of the renaissance : a contribution to further research
    Autorzy:
    Hajduk, O. M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398573.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    fundacja
    sztuka funeralna
    rzeźba kommemoratywna
    rzeźba nagrobna
    renesans polski
    benefactors
    funeral art
    tomb sculpture
    commemorative sculpture
    Renaissance in Poland
    Opis:
    Renesansowe mauzolea rodowe, w których istotne miejsce zajmowały rzeźbiarskie struktury nagrobne, stanowiły miejsce styku tego, co święte, z tym, co świeckie, ich wypadkową były dzieła sztuki – rozpatrywane w kategorii piękna. Wiązały się one przede wszystkim z treściami eschatologicznymi. Obiekty te stały się, zgodnie z zamierzeniami fundatorów, miejscem pochówku ich oraz często członków rodziny. Poprzez swą formę i wyposażenie niosły ze sobą wielorakie treści, odwołując się do wątków religijnych, politycznych lub historycznych. Artykuł stanowi próbę osadzenia typu renesansowego pomnika nagrobnego w historycznej przestrzeni sakralnej w kontekście kategorii piękna z uwzględnieniem jego roli jako przekaźnika treści ideowych. Wskazuje także na aktualność tematu, w tym szczególnie na potrzebę powstania nowoczesnego opracowania o wymowie ideowej dzieł plastyki funeralnej.
    Ancestral Renaissance mausoleums, which sculptural tomb structures took an important place in, were the point of meeting between the sacred with the profane, their outcome was a work of art – considered in the category of beauty. They were connected mainly with eschatological significance. These objects became, intended by the founder, his and often also his family members` burial place. Through its form and equipment they brought diverse meanings with them referring to the religious, political or historical topics. The article is an attempt to set the type of Renaissance tombstone in the historical context of sacred space in the category of beauty in the context of its role as an ideological meanings` transmitter. It also indicates the topicality of the subject, particularly the need for the creation of a modern study with ideological overtones of funeral art works.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2017, 9, 1; 14-23
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies