Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "collectivity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Wstęp do analizy semantycznej przysłówków kolektywnych (na przykładzie razem)
Introduction to a semantic analysis of collective adverbs (the example of razem)
Autorzy:
Rosalska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568032.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
collective adverb
collection
collectivity
semantics
Opis:
The present article constitutes a semantic analysis of the adverb razem (pl. together), the most representative unit in the set of the so-called collective adverbs. While rejecting the definitions presented in dictionaries, in which the meaning of the unit is expressed through the notions of 'place' and 'time', the author considers its sense as based on the sender's holistic perception of object in the extralinguistic reality. The state of mind is always conditioned by the specificity of actions of a collective agent or an agent operating on a given set.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2013, 1(9); 165-181
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół teatralny jako mit: Wokół książki «Czy tylko Reduta?»
Theatre Company as Myth: Reflections on the Book «Czy tylko Reduta?» [Only Reduta?]
Autorzy:
Płoski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32070562.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Reduta
Juliusz Osterwa
zespół teatralny
zespołowość
theatre ensemble
collectivity
Opis:
Internetowa książka Czy tylko Reduta? Wspólnota – zespół – spółdzielnia twórcza – kolektyw w teatrze zbiera część referatów wygłoszonych na konferencji zorganizowanej w ramach IV Zjazdu Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych w Spale (20–22 września 2019). Artykuł jest nie tyle jej recenzją, ile zapisem refleksji, które zrodziła lektura poszczególnych tekstów. Książka stanowi bowiem wielogłosową próbę opisania zespołowości i zespołu. Chociaż jest to podstawowe zjawisko życia teatralnego, dopiero w ostatnich latach stało się przedmiotem namysłu badaczy. Fenomen Reduty jest w publikacji punktem wyjścia do analiz i badań znacznie szerszych, obejmujących ogólne zasady funkcjonowania zespołów oraz studia przypadków teatrów polskich i zagranicznych. Autor artykułu komentuje przeprowadzone w książce analizy, opisując różne sposoby mitologizacji kategorii zespołowości.
The electronic publication Czy tylko Reduta? Wspólnota – zespół – spółdzielnia twórcza – kolektyw [Only Reduta? Community – Ensemble – Creative Cooperative – Collective] brings together selected papers from a conference organised as part of the 4th Congress of the Polish Society for Theatre Research in Spała (20–22 Sept. 2019). The article is not so much a review of the edited volume as a record of the author’s reflections inspired by the reading of particular essays. The book constitutes a polyphonic attempt at describing the phenomenon of the theatre collective. Fundamental as it is for theatre life, it has only recently drawn the attention of researchers. In this publication, the phenomenon of Reduta is a starting point for much broader research and analysis that address both general principles of the functioning of theatre ensembles and particular cases of Polish and foreign theatres. The author of the article comments on the analyses contained in the volume, describing various mythologisations of collectivity. (Transl. Z. Ziemann)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 2; 267-276
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Measuring a Collectivity’s Power to Act in Proper, Simple Voting Games : Why We Should Resist the Readiness to Use the Coleman Index
Autorzy:
Kleinowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044031.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the power of a collectivity to act
voting power
power of a voting body
power indices
Opis:
James S. Coleman proposed the power of a collectivity to act as a measure of the ease with which the individual interests of one member can be transformed into the collective action of a voting body, or into decisions being undertaken by that body which go against the interests of the voters. It was also to be applied in simple voting games, for which the vote threshold was set at a lower level than the majority of votes. Coleman based his model for determining the power of a collectivity to act on the classical definition of probability. In practice, the index is calculated as a quotient of the number of winning coalitions and of all possible coalitions which can be formed by the players – under the existing voting rule. The central hypothesis of the article has as its premise that in proper, simple nperson voting games the Coleman index does not determine passage probability, but only the probability of drawing a winning coalition from the set of all possible combinations of members of the voting body. A new index has also been proposed which should serve to determine a collectivity’s power to act.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2015, 2(108); 9-29
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art as a laboratory – Guy Ben-Ary’s work
Autorzy:
Szykowna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923265.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
bio art
posthumanism
new media art
laboratory
tissue culture
collectivity
Ars Electronica
art world
Guy Ben-Ary
SymbioticA
Opis:
The present paper deals with the work of an Israeli artist, Guy Ben-Ary. His work is a prime example of artistic practice in the field of bio art. Bio art provokes critical thinking about the place and role of people in today’s world. The main purpose of the article is to describe changes in contemporary artistic practices within the framework of art as a laboratory, the aim of which is to study reality.  
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 25, 34
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Are sins of past generations inherited? Theoretical reflections on concepts of collective guilt and collective responsibility along with the analysis of their influence on today’s Germany decision-making
Autorzy:
Polak, Joanna Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178920.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Second World War
collective guilt
collective memory
collective responsibility
individuality and collectivity
shameful past
today’s Germany decision-making policy
Opis:
The author of this paper tries to answer the question whether sins, wrongdoings and injustice done by past generations are inherited. The article presents theoretical reflections on the concepts of individuality and collectivity and their relationships; the themes of collective quilt and collective responsibility and the difference between them and the role and importance of collective memory, not only in context of heroic acts but also in the context of shameful past and misdeeds. The scientific theory is compared with empirical research results on today’s Germany decision-making policy in relation to Second World War tragedy. The presented theoretical background and analyzed material gives base to draw conclusions and answer the hypothesis set at the very beginning.
Źródło:
World Scientific News; 2017, 89; 208-224
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokalny i globalny wymiar ochrony środowiska w perspektywie odpowiedzialności
The Local and the Global Dimension of Environment Protection from a Perspective of Responsibility
Autorzy:
Tyburski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903493.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
odpowiedzialność
solidarność-wspólnotowość
kryzys ekologiczny
humanizm ekologiczny
zrównoważony rozwój
wykluczenie ekologiczne
responsibility
solidarity-collectivity
ecological crisis
ecological humanism
sustainable development
ecological exclusion
Opis:
Podstawowym pojęciem niniejszego artykułu jest odpowiedzialność ujmowana w perspektywie ekologicznej. W obliczu narastającego kryzysu ekologicznego kategoria odpowiedzialności nabiera fundamentalnego znaczenia. Artykuł analizuje podstawowe rozumienia odpowiedzialności w kontekście problematyki ochroniarskiej. Przedmiotem refleksji uczyniono zagadnienie warunków odpowiedzialności, zasobów odpowiedzialności, obszarów odpowiedzialności, odpowiedzialności za stan rzeczy, a przede wszystkim odpowiedzialności lokalnej i globalnej (planetarnej). Pojęcie i wartość odpowiedzialności ujęte zostały w ścisłym związku z pojęciem wartości solidarności oraz kategorią wykluczenia ekologicznego.
The basic idea of this article is the ecological perspective of the notion of responsibility. Especially nowadays, in the times of ecological crisis this concept is endowed with essential importance. The paper analyzes the basic meanings of responsibility in the context of environmental concerns. It focuses on the requirements of responsibility, the resources and areas of responsibility, on the responsibility for the state of affairs, andf above all on the local and global (planetary) responsibility. The notion and the value of responsibility have been grasped in a close connection with the notion of the value of solidarity and the category of ecological exclusion.
Źródło:
Studies in Global Ethics and Global Education; 2014, 1; 8-20
2392-0890
Pojawia się w:
Studies in Global Ethics and Global Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grupy Artystyczne. Przemiany w Strategiach Grup Artystycznych w Polsce na Wybranych Przykładach
Art Groups. Changes in Strategies of Art Groups in Poland Illustrated by Selected Examples
Autorzy:
Leśniak, Anka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424386.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
polskie grupy artystyczne
grupowość w sztuce
sztuka akcji, akcjonizm
grupy awangardowe
grupy postmodernistyczne
Polish art groups
collectivity in art
action art
avant-garde groups
postmodern groups
Opis:
Podsumowując działania grup artystycznych na przestrzeni kilkudziesięciu lat można zauważyć zasadnicze zmiany w ich działaniu i celach, jakie chciały osiągać. Podstawowe różnice zarysowują się na linii awangarda – postmodernizm. Dla grup awangardowych zasadniczym celem zrzeszania się była chęć zmieniania świata poprzez sztukę i jej nowa wizja. Postulatu dalekosiężnych przemian w sztuce nie ma natomiast w grupach postmodernistycznych – ich cechą wspólną jest akcjonizm. Nawet jeśli grupa zajmowała się innymi formami sztuki, np. malarstwem, to poczucie bycia razem, a tym samym poczucie współodpowiedzialności, prowokowało członków grupy do działań akcjonistycznych. W awangardzie natomiast silnie podkreślano pierwiastek ideowy: artyści pisali manifesty, wydawali pisma, duże znaczenie dla nich miała teoria. Tak jak to ma miejsce jeszcze w przypadku Warsztatu Formy Filmowej, który za cel postawił sobie wypracowanie nowego modelu kina i analizę medium filmowego. Nawet nazwy tych grup związane były zazwyczaj z ich założeniami programowymi: a.r. (artyści rewolucyjni), Formiści, Warsztat Formy Filmowej. Od lat osiemdziesiątych na pierwszy plan wysuwają się elementy neodadaistyczne, szczególnie widoczne w strategii grupy Łódź Kaliska. Negacja działań starszego pokolenia nie polegała tu jednak na otwartych polemikach, lecz na odcięciu się od nich, na funkcjonowaniu grupy obok idei proponowanych przez artystów związanych z konceptualizmem. Łódź Kaliska prowadzi również działalność teoretyczną, lecz jej manifesty pozbawione są ciężaru tekstów awangardy. Pisane jakby „od niechcenia,” są jednocześnie wyrazem tożsamości grupy, jej sposobu na sztukę. W formacjach mieszczących się w tendencjach postmodernistycznych zaobserwować można także wzrost znaczenia więzi towarzyskich w procesie powstawania grupy. Artyści i artystki nie chcą już zmieniać świata poprzez sztukę, nie muszą więc tworzyć kolektywów, w których nad prywatne sympatie przedkłada się dobro wspólnych idei. Grupy tworzą zwykle artyści i artystki w podobnym wieku, raczej na początku swojej kariery. Motorem kreatywności jest zbliżona sytuacja życiowa i chęć przebywania razem. W wyniku wspólnych spotkań i doświadczeń klaruje się potrzeba zdefi niowania w sposób bardziej formalny własnej działalności oraz nadania ugrupowaniu nazwy. Stąd nazwy tych grup jak Łódź Kaliska, Gruppa czy PUL, nic nie mówią o artystycznej orientacji członków, choć czasami zawierają ironiczno-krytyczny potencjał, jak Grupa Ładnie, Sędzia Główny, Grzenda, Dziewczęta Przeszanowne. Brak wyraźnych założeń programowych, a zarazem kontestacja i ironia wobec otaczającej rzeczywistości, wyzwala potrzebę zrobienia czegoś razem, a ta potrzeba przejawia się w akcjach artystycznych. Akcja zaś staje się czynnikiem spajającym grupę, okazją do zrobienia czegoś razem, zamanifestowania tożsamości grupowej, zwłaszcza w przypadku kolektywów, w skład których nie wchodzą performerzy. W momencie rozpadu tego typu grupy poszczególni artyści porzucają zwykle akcjonizm, jak miało to miejsce w przypadku WFF, Gruppy czy Grupy Ładnie. Istotne znaczenie ma również przesunięcie w obszarach zainteresowań grup artystycznych. Awangarda, zwłaszcza przedwojenna, proponując holistyczne zmiany społeczne poprzez sztukę, skupiała się na zagadnieniach formalnych, na wypracowaniu nowego języka sztuki opartego na formie. Postulat kształtowania nowego człowieka przez nową sztukę, wyjścia sztuki na ulicę, do społeczeństwa, pozostał jednak na papierze. Paradoksalnie, dopiero współczesne grupy artystyczne, nie wierząc już w idee awangardy, zrealizowały postulat wcielania sztuki w życie. Zrobiły to na swój sposób, stosując strategię partycypacji – poprzez spontaniczne akcje, w które często wciągani byli przypadkowi odbiorcy. Mimo faktu, że w ostatnich dekadach podstawowe znaczenie w powstawaniu grup artystycznych ma czynnik towarzyski, wzajemne sympatie i podobna wrażliwość ich przedstawicieli, a nie formułowane programowo postulaty artystyczne, nadal możemy mówić o zjawisku grupy artystycznej. Czynnikiem, który wyzwala jej kreatywność i konstytuuje tożsamość grupową artystów jest wspomniany akcjonizm. Wspólne akcje jako manifestacja bycia razem, przyczyniają się do identyfikowania się artystów jako grupy i postrzegania jej jako odrębnego zjawiska na scenie sztuki.
In the activities of artistic groups in Poland, over the decades after World War II, major changes can be noticed. The basic differences are in the areas of avant-garde - postmodernism. For avant-garde groups, the main goal of association was to change the world through art and a new vision of art. However, there is no postulate of far-reaching transformations in art in postmodernist groups - their common feature is action and performativity. Even if the group was involved in, for example, painting, the feeling of being together provoked group members to live action. In the avant-garde, the ideological element was strongly emphasized, the artists wrote manifestos, published magazines, and theory was of great importance to them, as is the case with the Film Form Workshop, which aimed to develop a new model for cinema and analyse the medium of film. From the eighties, elements of the neodada, which are particularly visible in the strategy of the Łódź Kaliska group, come to the foreground. Łódź Kaliska also engaged in theoretical activity, but its manifestoes are devoid of the seriousness of the avant-garde texts. In formations in postmodernist tendencies, one can observe an increase in the importance of social ties in group formation. Artists and artists no longer want to change the world through art, so they do not have to create collectives in which the common good is preferred to private sympathies. Groups are usually created by women and men of similar age, usually at the beginning of their careers. The driving force of creativity is a similar life situation and willingness to be together. As a result of joint meetings and experiences, the need to define a more formal activity and name the grouping is clarified. Hence, the names of these groups say nothing about the artistic orientation of members. The lack of clear programmatic assumptions, and at the same time the contestation and ironic approach to the existing reality, releases the need to do something together, which manifests itself in artistic actions. The action becomes a factor connecting the group, an opportunity to do something together, to manifest group identity, especially in the case of collectives, which do not include performers. At the time of the break-up of this type of group, individual artists give up their activity in performance art. The shift in the areas of interest of artistic groups is also important. The avant-garde, especially the pre-war one, proposing holistic social changes through art, focused on formal issues, on developing a new language of art. The postulate of shaping a new man by a new art, social art, however, remained a postulate only on paper. Paradoxically, it was only postmodern artistic groups, who no longer believed in the idea of the avant-garde, that realized the postulate of incorporating art into life. They did this using a participatory strategy - through spontaneous actions, in which often random recipients were involved. Although in recent decades, the basic meaning in the creation of artistic groups has been a social factor, mutual sympathies and similar sensitivity, and not programs and artistic postulates, we can still talk about the phenomenon of the artistic group. The factor that triggers its creativity and constitutes a group identity is action. Joint actions as a manifestation of being together, contribute to identifying artists as a group and perceiving it as a separate phenomenon on the artistic scene.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 89 - 102
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies