Temat: collections; - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: On Translations of the Emerald to Ruthenian
О переводах Измарагда на руську мову
Autorzy:: Чистякова, Марина
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/635527.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Grand Duchy of Lithuania
Church Slavonic didactic collections
the Emerald
translations to Ruthenian
Opis:: Several attempts were made in the Kyiv Metropolis to translate the basic version of the Emerald (Izmaragd) from Church Slavonic to Ruthenian. These translations were fragmentary, though. The oldest translation, limited to 17 initial chapters of the Emerald, is known in the version dating back to the last quarter of the 15th century. This translation was later partially (8 сhapters) used in compiling the Gnojno version of the Emerald, which consisted of 29 texts in Ruthenian. At least four other Ruthenian chapters from the Emerald dating back to late 16th century are contained in the collection from Pavel Simson’s compendium No 2. Another three texts are found in a collection which dates back to early 17th century and is stored in the Andrey Sheptytsky National Museum in Lviv.
Źródło:: Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 14
2084-3011
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Актуальные методы исследования детской литературы в собраниях зарубежных библиотек. На примере коллекции польской детской книги 19-20 вв. в фонде славянского отделения библиотеки Российской академии наук (Санкт-Петербург)
Autorzy:: Димяненко, Анна Димяненко
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1826657.pdf
Data publikacji:: 2018-10-08
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: bibliographic search
polish children's book
library collections
Opis:: The report concerns the problems of the methodology of studying children’s literaturein foreign libraries and archives. Also studies difficulties that researchesof subject encounter fields collections and deals what kind of modern informationaltools are used to solve this problem in libraries and archives.
Źródło:: Conversatoria Litteraria; 2018, 12; 237-242
1897-1423
Pojawia się w:: Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Perspektiven der Flurnamenforschung in der sorbischen Lausitz
Perspective of the research on microtoponyms Sorbian Lausitz
Autorzy:: Zschieschang, Christian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1992298.pdf
Data publikacji:: 2021-12-28
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:: Flurnamen
Namensammlungen
sorbisches Kulturerbe
Bürgerwissenschaft
minor place-names
name collections
Sorbian cultural heritage
citizen science
Opis:: Für die Untersuchung von Flurnamen steht ein breites Spektrum von Methoden zur Verfügung, das dem heterogenen Charakter dieser Namenklasse entspricht. Besonders gewinnbringend erscheint die Betrachtung von Flurnamen aus der Perspektive der einzelnen Siedlung bzw. Gemarkung, die einer spezifischen Kommunikationsgemeinschaft entspricht. Unter dieser Perspektive wird erkennbar, dass es sich nicht nur um eine Summe einzelner Namen handelt, sondern um ein Knäuel von Beziehungen zwischen diesen Namen, von Konzepten, Analogien usw. Um hiervon ein umfassendes Bild zu bekommen, ist es notwendig, ein Maximum an Quellen zu berücksichtigen. Im Kontext der Präsentation von Namen als Teil des sorbischen kulturellen Erbes besteht eine spezifische Situation: Es existiert eine größere Anzahl von verschiedenen regionalen und lokalen Sammlungen. Viele von ihnen wurden publiziert, decken größere Teile der Lausitz ab oder nur einzelne Siedlungen. Teilweise handelt es sich um namenkundliche Studien mit einer umfassenden Analyse, teilweise nur um unkommentierte Namenlisten. Außerdem gibt es verschiedene in Archiven aufbewahrte handschriftliche Sammlungen mit tausenden von Namen. Größere Teile der Untersuchungsgebiete überlappen sich gegenseitig. Man würde hierbei erwarten, dass in den verschiedenen Sammlungen dieselben Namen zu finden wären. Tatsächlich jedoch zeigen sich erhebliche Divergenzen, was an einem Beispiel demonstriert wird. Insgesamt liegt in der Lausitz reiches und diverses Material für die Flurnamenforschung vor. Zudem sind bis heute sind viele Menschen an diesen Namen interessiert, so dass gute Voraussetzungen für citizen science gegeben sind, die eine wichtige Rolle bei zukünftigen Forschungen spielen kann und sollte.
When it comes to investigating minor place names, there is a broad range of methods available, reflect- ing the heterogeneous nature of this class of proper names. Probably the most suitable approach is to examine microtoponyms from the angle of an individual settlement within its boundaries, since it is home to a specific communication community. Seen from this perspective, it becomes appar- ent that instead of merely a set of individual names, microtoponyms represent a tangle of relations between these names as well as of concepts and analogies, etc. To obtain an extensive picture of this tangle, as many sources as possible need to be considered. When presenting minor place names as part of Sorbian cultural heritage, a specific situation applies: the high number of different regional and local collections. Many of them have been published: some cover large parts of Lusatia, while others are confined to individual settlements; some of them are ono - mastic studies with extensive analyses, others are merely uncommented lists of names. Furthermore, there are several handwritten collections in the archives comprising thousands of names. Substantial parts of the study areas overlap. Although one might expect the same names to be found in these different collections, there are in fact remarkable divergencies, as demonstrated here by an example. All in all, Lusatia offers diverse material for research on minor place names. Moreover, the fact that many people are still interested in these names presents a good opportunity for citizen science, which could and should play an important role in future research.
Źródło:: Onomastica; 2021, 65, 1; 69-82
0078-4648
Pojawia się w:: Onomastica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Księgozbiór klasztoru dominikańskiego w Krasnymborze w XVIII wieku
The library of the Dominican monastery in Krasnybór in the 18th century
Autorzy:: Zimnoch, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783982.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: księgozbiory historyczne
księgozbiory klasztorne
Krasnybór
dominikanie (prowincja litewska, województwo trockie)
historical book collections
monastery book collections
Dominicans (Lithuanian province, Trakai voivodeship)
Opis:: The Dominican monastery in Krasnybór in Trakai voivodeship was founded in 1684 by Konstancja Chreptowiczowa of Dolscy, Samuel Litawor Chreptowicz, the Ensign of Starodubow’s widow and her son Andrzej. It was a small Dominican convent affiliated with the Lithuanian Guardian Angel province, which functioned on the border of the Polish Crown and Lithuania. Since its creation, the monks tried to gather an appropriate book collection. We can explore the 18th century’s Dominican Library of Krasnybór thanks to the preserved Acts of the General Consistory of the Augustów Diocese, currently stored in the Diocesan Archive in Łomża. The contents of the book collection indicate that it was to serve the religious and spiritual advancement and the monks’ pastoral work. A significant part of the monastery’s library was theological and homiletic literature. It was supporting preaching and missionary activities. The Dominicans in Krasnybór also took care of the Marian painting (the painting of Our Lady of the Rosary), which also influenced the contents of the book collection. The convent also gathered literature that can be described as polemical. It is worth mentioning that the discussed Dominican library contains several very valuable writing monuments.
Dominikański klasztor w Krasnymborze w województwie trockim został ufundowany w 1684 roku przez Konstancję Chreptowiczową z Dolskich, wdowę po Samuelu Litaworze Chreptowiczu, chorążym starodubowskim, i jej syna Andrzeja. Był to niewielki konwent dominikański należący do prowincji litewskiej pw. Anioła Stróża, który funkcjonował na pograniczu Korony Polskiej i Litwy. Od początku jego powstania zakonnicy starali się zgromadzić odpowiedni księgozbiór. Dzięki zachowanym źródłom, Aktom Konsystorza Generalnego Diecezji Augustowskiej, obecnie przechowywanym w Archiwum Diecezjalnym w Łomży, możemy poznać krasnoborską bibliotekę dominikańską w XVIII wieku. Zawartość księgozbioru wskazuje, że miał on służyć zakonnikom w formacji duchowej i ich pracy duszpasterskiej. Zakon kaznodziejski słynął z ewangeliczno-apostolskiego stylu w walce o dusze ludzkie, stąd znaczną część księgozbioru klasztornego stanowiła literatura teologiczna i homiletyczna, miała ona pomagać w działalności kaznodziejskiej oraz w prowadzeniu misji. Dominikanie krasnoborscy sprawowali również opiekę nad obrazem maryjnym (obraz Matki Bożej Różańcowej), co również wpłynęło na zawartość księgozbioru. W konwencie zgromadzono także literaturę, którą można określić jako polemiczną. Warto zwrócić uwagę, że w omawianym dominikańskim księgozbiorze, mimo że należał do niewielkiego konwentu, znalazło się kilka bardzo cennych zabytków piśmienniczych. Są to ważne ślady po istniejącej niegdyś w tym miejscu placówce zakonnej, która miała być siłą duchową i kulturową oddziałującą na region w którym funkcjonowała.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 449-468
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Museums of high schools in Poland
Muzea uczelniane w Polsce
Autorzy:: Zięba, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/432957.pdf
Data publikacji:: 2018-06-18
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: academic heritage
museums of high schools
schools of higher education
organisational structure of the school
virtualisation of collections
dziedzictwo akademickie
muzea uczelniane
szkoły wyższe
struktura uczelni
wirtualizacja zbiorów
Opis:: The scientific conference “Identity and Heritage. Museums of High Schools” held in Krakow, 22–24 November 2017, was a good occasion to learn more about the institutions that look after the broadly defined academic heritage. The legal status of high school museums have been described in the article as well as the consequences thereof. The results of research on such museums existing in Poland have been presented. The study was conducted in 134 public institutions of higher education; it focused on identifying museum and academic collections, and their rank within an organisational structure of the institution. The analysis of collected data allowed to ascertain the number of high school museums operating in Poland, which is 68; they are administrated by 44 various high schools (universities as well as schools of specialisation: technical, medical, agricultural, economic, pedagogical, artistic). It has been pointed out that in the years 2009–2018 as many as 17 new collections were initiated (some of them are still being organised or changed their status after merging of institutions or collections). As far as the museums’ place within an organisational structure of the school is concerned, it has been noted that the faculty museums are the most common ones, followed by those of the general school-wide status. The most important changes that academic museums are presently facing have also been mentioned and described herein, such as transformations of organisational and legal aspects. Last but not least, the virtualisation of collections has been identified as a current issue.
Konferencja naukowa pt. „Tożsamość i dziedzictwo. Muzea uczelniane” zorganizowana w Krakowie w dniach 22–24 listopada 2017 r. była pretekstem do przyjrzenia się z bliska instytucjom sprawującym opiekę nad szeroko rozumianym dziedzictwem akademickim. W artykule zarysowano status prawny muzeów szkół wyższych i wynikające z niego następstwa. Przedstawiono wyniki kwerendy poświęconej działającym w Polsce muzeom uczelnianym. Badania przeprowadzono w 134 publicznych instytucjach szkolnictwa wyższego, skupiając się na wyszukiwaniu muzeów, kolekcji i zbiorów akademickich oraz ich zaszeregowaniu w strukturze organizacyjnej uczelni. Analizując zebrany materiał ustalono, że w Polsce funkcjonuje 68 muzeów uczelnianych, dla których organizatorami są 44 różne szkoły wyższe (zarówno uniwersytety, jak i wyspecjalizowane szkoły, m.in.: techniczne, medycznych, rolnicze, ekonomiczne, pedagogiczne, artystyczne). Podkreślono, że w latach 2009–2018 działalność zainicjowało aż 17 jednostek (kilka z nich nadal znajduje się w organizacji lub zmieniło swój status poprzez połączenie instytucji czy zbiorów). Przyglądając się miejscu jakie zajmują muzea w strukturze organizacyjnej uczelni wskazano, że najliczniej reprezentowane są te, będące częścią wydziałów, a w następnej kolejności posiadające status jednostek ogólnouczelnianych. W tekście zasygnalizowano także i omówiono najistotniejsze zjawiska zachodzące w muzeach akademickich tj. m.in. przeobrażenia w sferze organizacyjnej i prawnej. Nie mniej istotny wątek artykułu dotyczy wirtualizacji zbiorów.
Źródło:: Muzealnictwo; 2018, 59; 79-85
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Historia Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (1919–1939)
Autorzy:: Zemanek, Alicja
Köhler, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783458.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Umiejętności
Tematy:: Ogród Botaniczny w Wilnie
Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie
kolekcje roślin
nauczanie botaniki
Jean Emmanuel Gilibert
Konstanty Prószyński (Proszyński)
Franciszek Ksawery Skupieński
Józef Trzebiński
Piotr Wiśniewski
Botanic Garden in Vilna (Wilno, Vilnius)
Stefan Batory University
plant collections
teaching botany
Jean-Emmanuel Gilibert
Opis:: Ogród Botaniczny Uniwersytetu w Wilnie był łącznie przez ponad 70 lat placówką należącą do botaniki polskiej. Utworzony w 1781 r. przez Jeana Emmanuela Giliberta (1741–1814), w praktyce funkcjonujący od 1782 r., działał do 1842 r., kiedy to został zlikwidowany przez rosyjskiego zaborcę. W 1919 r. założono w nowym miejscu Ogród Botaniczny Uniwersytetu Stefana Batorego (czynny od 1920 r.), pełniący funkcję zakładu pomocniczego dwóch zakładów (katedr) botanicznych. Organizatorem i pierwszym dyrektorem był w latach 1920–1923 fizjolog roślin – Piotr Wiśniewski (1884–1971). W latach 1924–1937 kierownictwo sprawował Józef Trzebiński (1867–1941) – mykolog, jeden z twórców polskiej fitopatologii, a w latach 1937–1939 – Franciszek Ksawery Skupieński (1888–1962) – badacz śluzowców. Dla rozwoju Ogrodu duże zasługi położył główny ogrodnik, czyli inspektor Konstanty Prószyński (Proszyński; 1859–1936), były właściciel ziemski, przyrodnik amator, autor jednej publikacji mykologicznej, zatrudniony w latach 1919–1936. Ogród, obejmujący ok. 2 ha, usytuowany był w zakolu rzeki Wilii zwanym Zakretem (po litewsku Vingis), poza centrum miasta. Mimo trudności finansowych założono tutaj działy roślin analogiczne do istniejących w innych ogrodach botanicznych: systematyki ogólnej, flory krajowej, roślin piaskowych (psammofilnych), roślin uprawnych, ekologii roślin, alpinarium, torfowisko wysokie, a także arboretum oraz gatunki wodne i błotne. W latach 1926–1929 wybudowano szklarnię dla uprawy roślin ciepłych stref klimatycznych. Grupy ilustrujące roślinność różnych typów siedlisk odzwierciedlały rozwój ekologii i fitosocjologii w nauce tego okresu. Liczba uprawianych gatunków wzrastała w miarę upływu czasu: od 1347 w latach 1923/1924 do ok. 2800 w okresie 1936/1937. Począwszy od 1923 r. zaczęto wydawać drukowane katalogi nasion. Prowadzono tutaj doświadczenia do prac naukowych, m.in. z zakresu fitopatologii. Kolekcje roślin wykorzystywano w czasie zajęć ze studentami, a także do edukacji młodzieży szkolnej i szerokiej publiczności. Po przyłączeniu Wilna do Litwy w 1939 r. władze litewskie zamknęły Uniwersytet Stefana Batorego, kończąc tym samym historię polskiego ogrodu botanicznego. Obecnie jego teren jest jednym z działów Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wileńskiego (dział „Vingis” – Vilniaus universiteto botanikos sodas). Nadal służy studentom i mieszkańcom miasta, a kwitnące rośliny używane są do ozdabiania uniwersyteckich sal i uświetniania uroczystości.
The university in Vilna (Lithuanian: Vilnius), now Vilniaus universitetas, founded in 1579 by Stefan Batory (Stephen Báthory), King of Poland and Grand Duke of Lithuania, was a centre of Polish botany in 1780-1832 and 1919-1939. The Botanic Garden established by Jean-Emmanuel Gilibert (1741–1814) in 1781 (or, actually, from 1782) survived the loss of independence by Poland (1795), and a later closure of the University (1832), and it continued to function until 1842, when it was shut down by Russian authorities. After Poland had regained independence and the University was reopened as the Stefan Batory University (SBU), its Botanic Garden was established on a new location (1919, active since 1920). It survived as a Polish institution until 1939. After the Second World War, as a result of changed borders, it found itself in the Soviet Union, and from 1990 – in the Republic of Lithuania. A multidisciplinary research project has been recently launched with the aim to create a publication on the history of science at the Stefan Batory University. The botanical part of the project includes, among others, drafting the history of the Botanic Garden. Obtaining electronic copies of archival documents, e.g. annual reports written by the directors, enabled a more thorough analysis of the Garden’s history. Piotr Wiśniewski (1884–1971), a plant physiologist, nominated as Professor in the Department of General Botany on 1 June 1920, was the organiser and the first director of the Garden. He resigned from his post in October 1923, due to financial problems of the Garden. From October 1923 to April 1924, the management was run by the acting director, Edward Bekier (1883–1945), Professor in the Department of Physical Chemistry, Dean of the Faculty of Mathematics and Natural Sciences. For 13 subsequent years, i.e. from 1 May 1924 to 30 April 1937, the directorship of the Garden was held by Józef Trzebiński (1867–1941), a mycologist and one of the pioneers of phytopathology in Poland, Head of the Department of Botany II (Agricultural Botany), renamed in 1926 as the Department of Plant Taxonomy, and in 1937 – the Department of Taxonomy and Geography of Plants. From May 1937 to 1939, his successor as director was Franciszek Ksawery Skupieński (1888–1962), a researcher of slime moulds. Great credit for the development of the Garden is due to the Inspector, i.e. Chief Gardener, Konstanty Prószyński (Proszyński) (1859–1936) working there from 1919, through his official nomination in 1920, until his death. He was an amateur-naturalist, a former landowner, who had lost his property. Apart from the work on establishing and maintaining the Garden’s collection, as well as readying seeds for exchange, he published one mycological paper, and prepared a manuscript on fungi, illustrated by himself, containing descriptions of the new species. Unfortunately, this work was not published for lack of funds, and the prepared material was scattered. Some other illustrations of flowering plants drawn by Prószyński survived. There were some obstacles to the further development of the institution, namely substantially inadequate funds as well as too few members of the personnel (1–3 gardeners, and 1–3 seasonal workers). The area of the Garden, covering approx. 2 hectares was situated on the left bank of the Neris river (Polish: Wilia). It was located on sandy soils of a floodplain, and thus liable to flooding. These were the reasons for the decision taken in June 1939 to move the Garden to a new site but the outbreak of the Second World War stood in the way. Despite these disadvantageous conditions, the management succeeded in setting up sections of plants analogous to these established in other botanical gardens in Poland and throughout the world, i.e. general taxonomy (1922), native flora (1922), psammophilous plants (1922), cultivated plants (1924/1925), plant ecology (1927/1928), alpinarium (1927–1929), high-bog plants (1927–1929), and, additionally – in the 1920s – the arboretum, as well as sections of aquatic and bog plants. A glasshouse was erected in 1926–1929 to provide room for plants of warm and tropical zones. The groups representing the various types of vegetation illustrated the progress in ecology and phytosociology in the science of the period (e.g. in the ecology section, the Raunkiaer’s life forms were presented). The number of species grown increased over time, from 1,347 in 1923/1924 to approx. 2,800 in 1936/1937. Difficult weather conditions – the severe winter of 1928 as well as the snowless winter and the dry summer of 1933/34 contributed to the reduction of the collections. The ground collections, destroyed by flood in spring of 1931, were restored in subsequent years. Initially, the source of plant material was the wild plant species collected during field trips. Many specimens were also obtained from other botanical gardens, such as Warsaw and Cracow (Kraków). Beginning from 1923, printed catalogues of seeds offered for exchange were published (cf. the list on p. ... ). Owing to that, the Garden began to participate in the national and international plant exchange networks. From its inception, the collection of the Garden was used for teaching purposes, primarily to the students of the University, as well as for the botanical education of schoolchildren and the general public, particularly of the residents of Vilna. Scientific experiments on phytopathology were conducted on the Garden’s plots. After Vilna was incorporated into Lithuania in October 1939, the Lithuanian authorities shut down the Stefan Batory University, thus ending the history of the Polish Botanic Garden. Its area is now one of the sections of the Vilnius University Botanic Garden (“Vingis” section – Vilniaus universiteto botanikos sodas). In 1964, its area was extended to 7.35 hectares. In 1974, after establishing the new Botanic Garden in Kairenai to the east of Vilnius, the old Garden lost its significance. Nevertheless, it still serves the students and townspeople of Vilnius, and its collections of flowering plants are often used to decorate and grace the university halls during celebrations.
Źródło:: Studia Historiae Scientiarum; 2016, 15; 301-345
2451-3202
Pojawia się w:: Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Utwór i nośnik utworu fotograficznego w działalności muzeów i archiwów kościelnych
Autorzy:: Zakrzewski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088388.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: photographic work
copyright
church archives
museums
collections
archiwa kościelne
muzea
prawo autorskie
utwór fotograficzny
zbiory
Opis:: Kategorie fotografii znajdujących się w muzeach i archiwach kościelnych są zróżnicowane. Różnorodność ta w połączeniu z faktem, że fotografia oddaje za pomocą środków technicznych obraz rzeczywistości, budzi pytania, czy i jakie fotografie są utworami podlegającymi ochronie prawno-autorskiej. Przeważa pogląd, że fotografia odzwierciedla obraz rzeczywistości, ale w sposób zmieniony przez fotografa, co tym samym pozwala potencjalnie zakwalifikować ją do kategorii utworu. W polskim piśmiennictwie i orzecznictwie na przestrzeni lat zmieniało się postrzeganie wymagań, którym musi ona odpowiadać, aby mogła zostać uznana za utwór. Początkowo za takie uważano jedynie fotografie, odznaczające się artyzmem (pięknem) osiągniętym dzięki staraniom fotografa, np. estetyczne ustawienie osób, operowanie światłem. Pogląd taki wydaje się być ciągle prezentowany w piśmiennictwie niemieckim. Stopniowo rozpoczął się proces bardziej liberalnego postrzegania spełniania przez fotografie wymagań stawianych utworom. Kluczowe znaczenie przyznano subiektywnemu obrazowi rzeczywistości – utrwalonemu przez twórcę – który każdorazowo odróżnia się od kolejnego takiego obrazu nawet tej samej rzeczywistości. Jeżeli subiektywny obraz, oparty na wyborze fotografa, uchwyconego fragmentu rzeczywistości rozstrzyga o spełnieniu wymagań stawianych utworom, to każda fotografia jest utworem z wyjątkiem tych, które pozbawione są elementu wyboru, np. zdjęcia legitymacyjne. Dominującemu stanowisku należy jednak zarzucić zbyt liberalne rozumienie przesłanek warunkujących powstanie utworu. W muzeach i archiwach znajdują się odbitki fotograficzne, które nie mogą być utożsamiane z utworem fotograficznym. Nośnik utworu fotograficznego oraz utwór fotograficzny są innymi kategoriami pojęciowymi i prawnymi, w szczególności pierwszy z nich jest rzeczą, wobec której przysługuje prawo własności, a drugi – przedmiotem prawa autorskiego. Posiadanie praw do nośnika nie daje prawa korzystania z autorskich praw majątkowych.
Church museums and archives hold diverse categories of photographs. This diversity, combined with the fact that a photograph reflects an image of reality by technical means, raises the question of whether and which photographs are creative works subject to copyright protection. Eventually, the prevailing view was that a photograph reflects the image of reality, which is, however, modified by the photographer, thus potentially qualifying it as a creative work. In Polish literature and judicature the perception of requirements for a photograph to be considered a creative work changed over the years. Initially, only photographs characterized by artistry (beauty) achieved by the photographer’s efforts, such as aesthetic positioning of people, use of light etc., were regarded as creative works (this view seems to be still present in German literature). Later on, the requirements photographs had to meet to be seen as creative works gradually became more liberal. The key meaning was given to the subjective image of reality recorded by the author, which each time differs from the other image even of the same reality. If the subjective image based on the photographer’s choice of the captured fragment of reality is decisive for meeting the requirements for creative works, i.e. creative activity and individual character, every photograph is a creative work with the exception of those that are devoid of the element of choice, e.g. ID photos. However, it could be argued that the prevailing prerequisites are not stringent enough. Museums and archives hold photographic prints which cannot be equated with a photographic work. The medium of a photographic work and a photographic work are different legal and conceptual categories: the former is a physical object to which one has the right of ownership and the latter is in copyright. The ownership of the medium does not grant the right to the author’s economic rights.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 343-355
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: The world inventory of historical scientific instruments - the Polish contribution
Światowy inwentarz zabytkowych przyrządów naukowych - polski wkład
Autorzy:: Wyka, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2089483.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: historical scientific instruments
world inventory of scientific instruments
Polish collections of scientific instruments
Przypkowski Tadeusz
National Science Center Poland
historyczne przyrządy naukowe
zbiory muzealne
światowy inwentarz instrumentów naukowych
polskie kolekcje instrumentów naukowych
Narodowe Centrum Nauki Polska
Opis:: The article is devoted to a project carried out after the Second World War by historians of science whose aim was to explore the world heritage of historical scientific instruments. The article presents the results of research whose purpose was to learn the methods of implementation and the results of compiling an inventory of historical scientific instruments preserved in Poland after World War II. The Commission pour l’inventaire mondial des appareils scientifiques d’intérêt historique (the Commission for the World Inventory of Scientific Instruments) was founded in 1956 at the International Union of History and Philosophy of Science in Paris - the Division of the History of Science. The aim of the Commission was to coordinate work on the implementation of a world inventory of historical scientific instruments. The concept of the inventory card was prepared, and the criteria for the selection of historical instruments for the inventory and deadlines for the project were set. Members from at least 29 countries participated in the works of the Commission. The project was implemented by European science and technology museums and national academies of sciences. The collected data was recorded on index cards which were prepared, among others, by French, Italian, Belgian, Czech, and Polish researchers. A Russian catalogue was published. In Poland in 1959-1963, work on the inventory was conducted by the Department of History of Science and Technology of the Polish Academy of Sciences. Queries were commissioned to Tadeusz Przypkowski, a science historian, collector, and expert on gnomonics. For the world inventory, he selected about one hundred of the most valuable science objects from the collections of Polish museums and other institutions. Nearly 20% of those were gnomonic objects, the remaining part consisted of astronomical instruments, pharmacy instruments and individual objects pertaining to other fields of science. Works on the national inventory of historical scientific instruments were also carried out under the guidance of Przypkowski. The preserved documents do not allow us to determine at what stage these works stopped. Currently, the project ‘National inventory of historical scientific instruments’ is being implemented at the L. & A. Birkenmajer Institute for the History of Science of the Polish Academy of Sciences. It aims to create an electronic database of historical scientific instruments which have been preserved in Polish museums. The project has been financed by the National Science Centre Poland (Research project: OPUS 13 No. 2017/25/B/HS3/01829).
Artykuł poświęcony jest projektowi realizowanemu po drugiej wojnie światowej przez historyków nauki, którego celem było zbadanie światowych zasobów historycznych przyrządów naukowych. W artykule przedstawiono wyniki prac badawczych, których celem było poznanie sposobu realizacji i rezultatów opracowania inwentarza historycznych przyrządów naukowych zachowanych na ziemiach polskich po II wojnie światowej. W 1956 r. przy Międzynarodowej Unii Historii i Filozofii Nauki w Paryżu - Sekcji Historii Nauki powołana została Commision pour l’inventaire mondial des appareils scientifiques d’intérêt historique (Komisja Światowego Inwentarza Zabytkowych Przyrządów Naukowych). Celem Komisji było koordynowanie prac nad wykonaniem światowego inwentarza historycznych przyrządów naukowych. Opracowany został wzór karty inwentaryzacyjnej, kryteria doboru zabytkowych przyrządów do inwentarza i ustalone zostały terminy realizacji projektu. W pracach Komisji uczestniczyli członkowie co najmniej 29 krajów. Projekt realizowany był przez europejskie muzea nauki i techniki oraz narodowe akademie nauk. Dane w formie fiszek przygotowane zostały m.in. przez badaczy francuskich, włoskich, belgijskich, czeskich, polskich. Katalog rosyjski został opublikowany. W Polsce prace nad inwentarzem prowadzone były przez Zakład Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk w latach 1959-1963. Prace kwerendalne zlecone zostały Tadeuszowi Przypkowskiemu, historykowi nauki, gnomonikowi i kolekcjonerowi. Wytypował on do światowego inwentarza około 100 najcenniejszych obiektów nauki ze zbiorów polskich muzeów i innych instytucji. Blisko 20% stanowiły zabytki gnomoniki, pozostałe to przyrządy astronomiczne, wyposażenie zabytkowych aptek i pojedyncze przedmioty z innych dziedzin nauki. Pod kierunkiem T. Przypkowskiego prowadzone były również prace nad przygotowaniem krajowego inwentarza historycznych przyrządów naukowych. Zachowane dokumenty nie pozwalają stwierdzić, na jakim etapie te prace zostały zakończone. Obecnie w Instytucie Historii Nauki im. L. A. Birkenmajerów PAN realizowany jest projekt „Narodowy inwentarz historycznych przyrządów naukowych”. Jego celem jest stworzenie elektronicznej bazy zabytkowego instrumentarium naukowego przechowywanego w polskich muzeach. Projekt finansowany jest przez Narodowe Centrum Nauki (Projekt badawczy OPUS 13 nr 2017/25/B/HS3/01829).
Źródło:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2020, 65, 1; 81--99
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Zbiory nośników pamięci w instytucjach prywatnych i społecznych — uwagi na temat form współpracy i metod działania
Storage Device Collections in Private and Public Institutions — Several Remarks on forms of Partnership and Methodology
Autorzy:: Wrede, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/51838891.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: organizacje pozarządowe
archiwa społeczne
muzea prywatne
zbiory biblioteczne
informacja o zasobie
finansowanie ze środków publicznych
biblioteczny standard opisu
archiwalny standard opisu
muzealny standard opisu
kartoteki autorytatywne
NGOs
public archives
private museums
library collections
fonds information
public funding
library descriptive standard
museum descriptive standard
authority files
Opis:: Partnership models — an attempt at assessing the scale of the issue, determining the number of private and public institutions collecting archival, library and museum materials. Collecting various types of materials in one place and the resulting necessity to account for this diversity in fonds descriptions. Every partnership agreement should be based on a comprehensive expert assessment and should include appropriate legal conditions. Such agreements should include the obligation to handle collections with proper care, as well as grant help providers the right (and oblige them) to control the use of their help after a specified period as justification for reasonable use of public funds. Analytical methodology — respecting the existing methods of material organisation when categorising collections; developing a coherent information and description system for the entire archival, library and museum fonds. Application of international standards of description and linking descriptions with authority files.
Źródło:: Archeion; 2018, 119; 177-186
0066-6041
2658-1264
Pojawia się w:: Archeion
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Rola Józefa Łepkowskiego w pozyskaniu dla krakowskich instytucji zbiorów Karola Rogawskiego i Bolesława Podczaszyńskiego
The role of Józef Łepkowski in acquiring the collections of Karol Rogawski and Bolesław Podczaszyński for Krakow institutions
Autorzy:: Woźny, Marzena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27316301.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Łepkowski Józef (1826-1894)
Rogawski Karol (1820-1888)
Podczaszyński Bolesław (1822-1876)
art collections
archaeology collections
museology
Jagiellonian University
Czartoryski Museum
Academy of Arts and Sciences
19th century
Lepkowski Jozef (1826-1894)
Podczaszynski Boleslaw (1822-1876)
kolekcje sztuki
kolekcje archeologii
muzealnictwo
Uniwersytet Jagielloński
Muzeum Książąt Czartoryskich
Akademia Umiejętności
XIX wiek
Opis:: During many years of scientific activity, Józef Łepkowski (1826-1894), archaeologist, the first Polish professor of this discipline and protector of monuments, looked after the collections belonging to the Krakow Scientific Society (the predecessor of the Academy of Arts and Sciences), the Jagiellonian University, and the Czartoryski dukes for whom he acquired the collection items. The archaeological artifacts, works of art, works of artistic craftsmanship, collections of weapons, and other artifacts obtained by him constitute a valuable part of the resources of Krakow institutions to this day. The article shows the methods by which, in the 19th century, objects were acquired for state institutions, scientific societies and large, aristocratic collections. The author takes as an example the fate of the collections of Karol Rogawski (1820-1888) and Bolesław Podczaszyński (1822-1876). Encouraged by Łepkowski, Rogawski donated the book collection, archaeological artifacts, and works of art and crafts to the Jagiellonian University and the Czartoryski dukes. However, a specialized part of Podczaszyński’s collection - archaeological artifacts with notes on prehistoric finds from the territory of the former Polish-Lithuanian Commonwealth - was purchased by the Academy of Arts and Sciences as a result of Łepkowski’s efforts. Therefore, thanks to the long and complicated measures taken by this tireless researcher, museum expert, and protector of monuments, the collections survived in their entirety to the present day, avoiding the dispersion to which many other private 19th-century collections were subjected.
Źródło:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2022, 67, 4; 79--93
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Managing the scientific heritage of a medieval university: The case of Uppsala University
Autorzy:: Worley, John
Josefsson, Urban
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/636588.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: MUSEUMS
UNIVERSITY COLLECTIONS
UNIVERSITY MUSEUMS
Opis:: The University of Uppsala was established by a papal bull in 1477. Over the past five centuries its various departments have collected a vast array of items that have been used for teaching or research. These items bare silent witness to the cultural history of each department and cumulatively of the University itself. Some mark not only fundamental milestones for Uppsala University and for Sweden, but for the history of science as a whole.
Źródło:: Opuscula Musealia; 2010, 18; 51-60
0239-9989
2084-3852
Pojawia się w:: Opuscula Musealia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Ryzyko występowania przymrozków w polskiej strefie klimatycznej
Autorzy:: Wieteska, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/658295.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: insurance collections
frosts
Opis:: One of the natural phenomena in Poland are autumn and spring frosts. These occurrences are a serious threat to agricultural crops of vegetables, fruits and flowers. The article present the classifications of frosts and their regional presence in Poland. It also points to the losses caused by frosts and the frequency of their occurrence. This article is useful especially for the calculation of the rate of insurance collections.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2011, 259
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: „NUKAT – Autostrada informacji cyfrowej”. Realizacja projektu w Bibliotece Jagiellońskiej
“NUKAT – the Highway of Digital Information”. The Execution of this Project in the Jagiellonian Library
Autorzy:: Wielek-Konopka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/570973.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: highway of digital information
merging data
computer catalogues
NUKAT
UWL
JL
KKZBUJ
CCJULC (Computer Catalogue of the Jagiellonian University Libraries Collections)
Autostrada Informacji Cyfrowej
scalanie
katalogi komputerowe
BUW
BJ
Opis:: This article attempts to sum up the research conducted in the Jagiellonian Library in connection with its participation in the project entitled “NUKAT – The Highway of Digital Information”, executed between 2009 and 2012 by the University Library in Warsaw. Besides introducing the concepts, the general premises of the project and the mandatory procedures as well as presenting particular stages of merging data, this article also describes the process of merging the Computer Catalogue of the Collections of the Jagiellonian University Libraries Collections with the National Union Catalogue NUKAT, including the preliminary, administrative and follow-up work that was done in the Jagiellonian Library in connection with this enterprise. The aim of this article is to give a broad outline of this project as well as to present the results of an analysis performed on a control group of 5500 merged records in connection with some abnormalities that had been detected. This analysis was done on the basis of reports additionally prepared by the NUKAT Centre at the request of the Jagiellonian Library during the course of the project as well as after particular stages of merging catalogues were finished. The article is summed up by the conclusions and the evaluation of the project which are based on the control material and on the data gathered by the author while she was coordinating the project.
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2012, 62; 155-165
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Od lokalnego katalogu do globalnej bazy danych. 20 lat komputeryzacji Biblioteki Jagiellońskiej
From Local Catalogue to Global Database. Twenty Years of Digitalization of the Jagiellonian Library
Autorzy:: Wielek-Konopka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/570981.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: Biblioteka Jagiellońska
Komputerowy Katalog Zbiorów Bibliotek Uniwersytetu Jagiellońskiego
komputeryzacja bibliotek
katalogi komputerowe
systemy biblioteczne
VTLS Virtua
metadane
współkatalogowanie
wymiana informacji
Jagiellonian Library
Computer Catalogue of the JU Libraries Collections
digitalisation of libraries
digital catalogues
library computer systems
metadata
shared cataloguing
information exchange
Opis:: The presentation of the image of the evolution of the Computer Catalogue of the JU Libraries Collections against the background of twenty years of digitalization of the Jagiellonian Library, included in this article, is an attempt to sum up all the undeniable benefits from applying new technologies and improving digital tools, which concern both the users and the staff of libraries. The gradual elimination of manual procedures in favour of the automatic ones has definitely improved the not only the comfort and opportunities of creating information, but also those of searching for it. The interlibrary cooperation in the field of creating and exchanging information, together with the current system of links between digital catalogues, databases, digital repositories, and multibrowsers, have allowed the contemporary library to go far beyond its physical boundaries. Modern technologies and new methods of data presentation constitute a new dimension of access to information. The continuously blurring borders of the form and contents of library materials as well as the geographic boundaries within which information is searched for, provoke thought regarding not only the historical transformations which have already taken place, but also future prospects. What direction should the changes take so that the new philosophy of building library databases meets both the needs of their users as well as the interests of various institutions, and, that the improvements result in the establishment of complete, coherent and factual sources?
Przedstawiony w artykule obraz ewolucji Komputerowego Katalogu Zbiorów Bibliotek Uniwersytetu Jagiellońskiego na tle 20 lat komputeryzacji Biblioteki Jagiellońskiej to próba podsumowania niekwestionowanych korzyści płynących z wdrożenia nowych technologii i udoskonalenia narzędzi informatycznych, które są udziałem zarówno użytkowników, jak i pracowników bibliotek. Zmiany związane z automatyzacją i wyeliminowanie ręcznych procesów na rzecz automatycznych procedur zdecydowanie poprawiły możliwości i komfort budowania, a także wyszukiwania informacji. Współdziałanie bibliotek w zakresie tworzenia i wymiany danych oraz istniejący aktualnie system powiązań pomiędzy katalogami komputerowymi, różnorodnymi bazami danych, bibliotekami i repozytoriami cyfrowymi czy multiwyszukiwarkami sprawiły, że współczesna biblioteka znacznie wykroczyła poza swoje fizyczne progi. Nowoczesne technologie i nowe metody prezentacji danych to nowy wymiar wiedzy i dostępu do informacji. Zacierające się coraz bardziej granice formy i zawartości materiałów bibliotecznych, a także ramy geograficzne, w których poszukiwane są informacje, skłaniają do refleksji nie tyle nad przeszłością i historycznymi przeobrażeniami, które się już dokonały, ale nad nowymi perspektywami. Jaki kierunek przemian obrać, by nowa filozofia konstruowania bibliotecznych baz danych była zgodna z rzeczywistymi potrzebami ich użytkowników, a przy tym służyła interesom różnych instytucji, i aby rezultatem wdrażanych udoskonaleń były kompletne, spójne i rzetelne źródła wiedzy?
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2015, 65; 157-163
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Adam Jerzy Czartoryski w obiektywie Nadara – fotografie z Muzeum Zamoyskich w Kozłówce
Adam Jerzy Czartoryski in the lens of Nadar. Photographs from the Zamoyski Museum in Kozłówka
Autorzy:: Widelska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2157565.pdf
Data publikacji:: 2022-07-31
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: Nadar
portrety fotograficzne
zbiory fotograficzne
Kozłówka
portrait photographs
collections of photographs
Opis:: This text is a continuation of and a supplement to Małgorzata M. Grąbczewska’s Adam Jerzy Czartoryski w obiektywie Nadara [Adam Jerzy Czartoryski in the lens of Nadar], an article published in Blok-Notes in 2009. It presented the history of the prince’s unique photo session from 1856 and was inspired by a photograph of Adam Jerzy Czartoryski discovered in the Polish Library in Paris. Convinced of the value of this find, Grąbczewska, the then curator of the photography collection, searched the Parisian records for other photographs of Czartoryski taken by Nadar, one of the best photographers in 19th-century Paris. She found only one negative from the said photo session, at the Musée d’Orsay in Paris, and only six positive prints from two portrait shots of the prince. Unbeknown to her, however, other photos from that session ended up in Konstanty Zamoyski’s collection of photographs in Kozłówka. As it turns out, Nadar took not two but four photographs of Czartoryski. Based on this discovery, it was my intention to reconstruct the 1856 photo session in its entirety and share the results of my work and observations. The research was conducted on the Polish collections and documents of prince Czartoryski’s family. The collected material confirmed that the series of his portraits in Kozłówka is likely to be the only such extant collection.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2022, 118, 2; 140-151
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "collections;" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język