Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cmentarz wojskowy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Oblicza nekropolii – Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie
Powązki Military Cemetery in Warsaw
Autorzy:
Wodnicka-Kasprzak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22443178.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
cmentarz
Cmentarz Wojskowy na Powązkach
nagrobek
cemetery
Powązki Military Cemetery
tombstone
Opis:
To miejsce jedyne w swoim rodzaju. Jego tożsamość wyznaczyły polskie dzieje i człowiek jako twórca form materialnych we współpracy z procesami natury. Jest dziełem zbiorowym, kształtowanym wciąż od ponad stulecia. Wizerunek kreowany przez kolejne pokolenia nieustannie na nowo daje się czytać – jako całość lub wycinkowo – poprzez pojedyncze nagrobki i pomniki, szczególnie te o wartości artystycznej. A są na Wojskowych Powązkach ślady działalności uznanych twórców, których nazwiska i same dzieła w przestrzeni cmentarza zwyczajnie pozostają nieeksponowane. Niniejsze opracowanie ma na celu zatrzymanie uwagi na niektórych realizacjach, by pozbawić je anonimowości co do autora, aby mogły być również odbierane w pełniejszym kontekście kultury i czasu, w którym powstały. Artykuł jest efektem wielokrotnych wycieczek po cmentarzu z aparatem w ręku, trudu kadrowania możliwie wyizolowanych z otoczenia ujęć interesujących form pomników oraz poszukiwań danych dotyczących ich autorów. Rdzeń założenia cmentarza określono w pierwszych latach po I wojnie światowej. Powązki Wojskowe kształtowane były wówczas przez polskie państwo jako panteon pamięci o ofiarach walk narodowowyzwoleńczych (powstanie styczniowe), bitew I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Następne, masowe pochówki nastąpiły w 1939 r. i po ekshumacjach poległych powstańców warszawskich i ludności cywilnej Warszawy w 1945 r. Władze komunistyczne nie były zainteresowane kontynuowaniem narodowych i katolickich treści w kulturze, dlatego decyzją z 1964 r. postanowiono nadać nekropolii bardziej świecki charakter, zmieniono wtedy nazwę na „Cmentarz Komunalny dawny Wojskowy”. Utworzona została Aleja Zasłużonych z monumentalnymi grobowcami Bieruta i Marchlewskiego oraz grobami wielu osób ze świata elity, wśród nich artystów. Pomijając ograniczenia wynikające z ówczesnej ideologii patronat państwowy w okresie PRL-u miał pozytywny wpływ na poziom artystyczny realizowanych upamiętnień m.in. przez organizowane konkursy. Ze względu na ograniczoną dostępność informacji o autorach realizacje z tego czasu (lata 60. i 70. XX w.) stanowią większość prezentowanych w pracy przykładów.
The place is unique. Its identity has been determined by Polish history, human as the creator of material forms supported by the nature. It is a collective work, continuously shaped for over a century. “Cemeteries are not for the dead, but for the living” – as Wiktor Zin stated. The image, created by successive generations, still can be reinterpreted – as a whole or selectively as individual tombstones and monuments of exceptional artistic value. In Powązki Military Cemetery there can be found traces of activities of recognized artists, whose names and work remain undisplayed in the cemetery. This study aims to highlight some of monuments in order to remove author’s anonymity and to show their work in broader cultural and historical context. The article is a result of numerous visits to the cemetery with a camera in an effort to frame images of monuments. In addition, the paper shows effects of research for data on monuments’ authors. The core cemetery structures were settled in the first years after the First World War. The Polish state established Powązki Military Cemetery as a memorial for the victims of national liberation struggles (January Uprising), the battles of the First World War and the Polish-Soviet War. Subsequent mass burials took place in 1939 and after exhumations of Warsaw Uprising insurgents and civilians in 1945. The communist authorities were not interested in preserving national and Catholic content in culture, therefore in 1964 the necropolis was given more secular character. Its name was changed to “Municipal Former Military Cemetery”. The Lane of Honor was established with the monumental tombs of Bierut, Marchlewski and graves of many members of the contemporary elite, including artists. Leaving aside the limitations imposed by the ideology of the time, state patronage during PRL (Polish People's Republic) period had a positive influence on an artistic quality of projects carried out in the cemetery, for example through the organised competitions. Due to limited accessibility of information about the authors, projects from this period (1960s and 1970s) constitute the majority of examples presented in this article.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, 46; 97-116
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Inc.:] W dniu 10 października 1967 r. syn śp. Generała -- dr Stanisław Sosabowski, przewiózł prochy Ojca samolotem z Londynu do Warszawy [...].
Powiązania:
Spadochron (Londyn) 1967, nr 4 (41), s. 22-25
Data publikacji:
1967
Tematy:
Sosabowski, Stanisław (1892-1967)
Sosabowski, Stanisław J.
Warszawa. Cmentarz Wojskowy uroczystości 1967 r.
Opis:
Uroczystości w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim (17 X).
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Kim byli? - kilka słów o projektantach cmentarzy wojskowych zbudowanych w Przemyślu latach 1915-1916
Who were they? A few words concerning the designers of military cemeteries built in Przemyśl in the years 1915-1916
Autorzy:
Schubert, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217748.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
cmentarz wojskowy
projektowanie
Szabolcs Franz
Roth Maks
Schwarz Wendel
Wilk Józef
military Cemetery
designing
Opis:
W okresie I wojny światowej twierdza Przemyśl odegrała znaczną rolę w czasie walk pomiędzy armiami austro-węgierską i rosyjską, wiążąc w boju setki tysięcy żołnierzy. Efektem blisko dziesięciomiesięcznych walk były także dziesiątki tysięcy poległych. To dla nich armia austriacka wzniosła w Przemyślu dwa ogromne kompleksy cmentarne. Budowane były przez specjalnie do tego zorganizowane oddziały, w których znaleźli się służący w wojsku artyści, oddelegowani czasowo do prac projektowych przy nekropoliach wojskowych. W artykule zaprezentowano sylwetki czterech twórców, tj. Franza Szabolcsa, Maksa Rotha (Węgrów), Wendela Schwarza (Austriaka lub Niemca) i Józefa Wilka (Polaka), których losy połączyła na krótko (1915-16) wspólna praca twórcza przy projektowaniu i budowie cmentarzy wojskowych w twierdzy Przemyśl. Nakreślono także ich dokonania artystyczne przed wybuchem wojny i po jej zakończeniu. Spośród tych czterech artystów niewątpliwie największy rozgłos w Monarchii i poza jej granicami zyskały prace węgierskiego witrażysty i malarza na szkle Maksa Rotha, co zaowocowało zorganizowaniem w Budapeszcie muzeum jego imienia. Tam też zgromadzone są jego liczne dokonania w dziedzinie witrażownictwa.
During World War I, Przemyśl fortress played a significant role in the struggle between the Austro- Hungarian and Russian armies, drawing hundreds of thousands of soldiers in battle. The result of the fight which lasted almost ten months, were also tens of thousands of the dead. It was for them that the Austrian army built two huge cemetery complexes. They were built by specially organized units consisting of artists who were doing army service and were temporarily delegated to project work on the military necropoles. The article presents the silhouettes of four creators, namely Franz Szabolcs, Max Roth (Hungarians), Wendel Schwarz (an Austrian or a German) and Józef Wilk (a Pole) whose fates were briefly joined (1915-1916) during creative cooperation on the design and construction of the military cemeteries in Przemyśl fortress. Their artistic achievements before the outbreak of war and after its end were also outlined. Among those four artists, the most famous within the Monarchy and outside it were the works of Max Roth, a Hungarian stained glass maker and painter on glass, which resulted in organising a museum of his name in Budapest. His numerous achievements in the field of stained glass making are collected there.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2008, 23; 58-70
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawskie Powązki
Autorzy:
Lisowski, Witold.
Powiązania:
Polsce Wierni 2020, nr 11, s. 3-4
Data publikacji:
2020
Tematy:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach (Warszawa)
Cmentarze
Pomniki
Tablice pamiątkowe
Miejsca pamięci
Miejsca pamięci narodowej
Kwatera na Łączce (Cmentarz Wojskowy na Powązkach)
Harcerze
Powstańcy warszawscy
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
4 listopada 1790 roku został założony w Warszawie Cmentarz Powązkowski. Druga nekropolia, Cmentarz Wojskowy na Powązkach powstał oficjalnie w 1912 roku. Pochowani tam są politycy, pisarze, naukowcy, generałowie, aktorzy i sportowcy. Po II wojnie światowej chowano tam powstańców warszawskich, żołnierzy Armii Krajowej, Szarych Szeregów, Armii Ludowej. Na cmentarzu znajduje się także Kwatera na Łączce, Dolinka Katyńska i Kwatera Smoleńska. Oba cmentarze zostały uznane za panteon wybitnych Polaków.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies