Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cmentarz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 629
Tytuł:
Wzorniki Normanda i Quaglia. Wykorzystanie publikacji francuskich przy realizacji nagrobków na cmentarzach Warszawy w latach 1840-1860
Autorzy:
Wiraszka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068570.pdf
Data publikacji:
2020-04-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Warszawa
Paryż
cmentarz Pere-Lachaise
cmentarz Powązkowski
cmentarz ewangelicki
pomnik nagrobny
wzornik
Opis:
Rozpowszechnioną w XIX w. praktyką było wykorzystywanie wzorników przy realizacji pomników grobowych na cmentarzach europejskich. Cmentarze warszawskie nie są tu wyjątkiem.             Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z przełomu XVIII i XIX w. Liczniejszą grupę stanowią dopiero obiekty powstałe w latach 30. i 40. XIX w. na cmentarzu powązkowskim oraz dwóch ewangelickich: luterańskim i kalwińskim. Są to pomniki utrzymane albo w stylistyce neogotyckiej, albo klasycystyczno-empirowej z wyraźnymi odniesieniami do sztuki greckiej, rzymskiej lub egipskiej. Ostatnia wymieniona grupa inspirowana była w dużej mierze wzornikami francuskimi. Opracowania Louisa Marie Normanda i Ferdinanda Quaglia z 1832 r. oraz dzieło Josepha Marty z 1839 r. stały się źródłem wielu naśladownictw.             Tematem pierwszej części artykułu są przykłady zaczerpnięte z wydań Normanda i Quaglia. Spośród pomników zostały szerzej omówione: mauzoleum Petyskusów na cmentarzu ewangelicko-augsburskim (al. 11, nr 25) oraz nagrobki – rodziny Sokołowskich na Powązkach (kw. 14, rz. 6), Karola Fryderyka Woyde na cmentarzu ewangelicko-reformowanym (kw. K, rz. 2), Michała Włodka (kw. 14, rz. 5) i Ignacego Zielińskiego (kw. 33, rz. 3) na Powązkach, Teodora Tripplina na cmentarzu ewangelicko-reformowanym (kw. S, rz. 1) oraz rodzinny Brandtów na cmentarzu rzymskokatolickim w Radomiu (kw. 5a).             Druga część artykułu poświęcona będzie omówieniu przykładów pochodzących z wzornika Josepha Marty. Tam też dopiero zostaną zamieszczone wnioski końcowe.
In the XIXth century it was a common practice to use templates while executing tombstones for European cemeteries. The cemeteries of Warsaw are no exception to the policy. The eldest preserved tombstones date back up to the turn of the 18th and the 19th centuries. A more numerous group consists of objects constructed no earlier than in the 30’s and the 40’s, at Powązki Cemetry as well as at two Evangelical Cemeteries: Lutheran and Calvin. They are tombstones either sticking to Neo-gothic style or to Classicist- Empire with visible influence of Greek, Roman and Egyptian art. The latter was, in its vast majority, inspired by French templates. Studies by Louis Marie Normand and Ferdinando Quaglia from 1832 as well as the masterpiece by Joseph Marty from 1839 have been sources of several emulations. In the first part of the article examples from Normand and Quaglia editions were given. Among other tombstones mentioned the following were given a more meticulous analysis: The Petyskus Mausoleum at Evangelical-Augsburg Cemetery (Ave. 11, n° 25) as well as the following tombstones: of the Sokołowscy at Powązki Cemetery (q. 14, r. 6), of Karol Fryderyk Woyda at Evangelical-Reformed Cemetery (q. K, r. 2), of Michał Włodek (q. 14, r 5) and of Ignacy Zieliński (q. 33, r. 3) at Powązki Cemetery, the one of Teodor Tripplin at Evangelical-Reformed Cemetery (q. S, r. 1) as well as The Brandt family at Roman Catholic Cemetery in Radom (q. 5a). In the second part of the article examples from Joseph Mary templates are analyzed. It is also were key findings and conclusions are specified.
Źródło:
Artifex Novus; 2017, 1; 46-61
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Awaria cmentarza
Cemetery breakdown
Autorzy:
Czapliński, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013675.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
kultura pogrzebowa
cmentarz narcystyczny
cmentarz histeryczny
cmentarz nieczysty
funeral culture
narcissistic cemetery
hysterical cemetery
impure cemetery
Opis:
The article discusses the breakdown of Polish cemetery culture based on the literature of the last quarter century. The cause of the “breakdown” is a model of narcissistic cemetery formed after World War II; it mainly includes the dead worthy of commemoration, or the Poles who died acceptable death, and it excludes the ethnic strangers and unworthy form of death. However, the actions taken after 1989 for the sanctification of the dead Jews proved that death with dignity may also exist outside the narcissistic cemetery. In response, the Polish funerary community creates hysterical cemetery. In this cemetery, the society incorporates odious aspects of death into the mourning culture. The “abominable” content gives the basis for the establishment of the impure cemetery, which may include the death of the excluded, but is extended to the entire living space.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 195-208
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza nekropolii – Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie
Powązki Military Cemetery in Warsaw
Autorzy:
Wodnicka-Kasprzak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22443178.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
cmentarz
Cmentarz Wojskowy na Powązkach
nagrobek
cemetery
Powązki Military Cemetery
tombstone
Opis:
To miejsce jedyne w swoim rodzaju. Jego tożsamość wyznaczyły polskie dzieje i człowiek jako twórca form materialnych we współpracy z procesami natury. Jest dziełem zbiorowym, kształtowanym wciąż od ponad stulecia. Wizerunek kreowany przez kolejne pokolenia nieustannie na nowo daje się czytać – jako całość lub wycinkowo – poprzez pojedyncze nagrobki i pomniki, szczególnie te o wartości artystycznej. A są na Wojskowych Powązkach ślady działalności uznanych twórców, których nazwiska i same dzieła w przestrzeni cmentarza zwyczajnie pozostają nieeksponowane. Niniejsze opracowanie ma na celu zatrzymanie uwagi na niektórych realizacjach, by pozbawić je anonimowości co do autora, aby mogły być również odbierane w pełniejszym kontekście kultury i czasu, w którym powstały. Artykuł jest efektem wielokrotnych wycieczek po cmentarzu z aparatem w ręku, trudu kadrowania możliwie wyizolowanych z otoczenia ujęć interesujących form pomników oraz poszukiwań danych dotyczących ich autorów. Rdzeń założenia cmentarza określono w pierwszych latach po I wojnie światowej. Powązki Wojskowe kształtowane były wówczas przez polskie państwo jako panteon pamięci o ofiarach walk narodowowyzwoleńczych (powstanie styczniowe), bitew I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Następne, masowe pochówki nastąpiły w 1939 r. i po ekshumacjach poległych powstańców warszawskich i ludności cywilnej Warszawy w 1945 r. Władze komunistyczne nie były zainteresowane kontynuowaniem narodowych i katolickich treści w kulturze, dlatego decyzją z 1964 r. postanowiono nadać nekropolii bardziej świecki charakter, zmieniono wtedy nazwę na „Cmentarz Komunalny dawny Wojskowy”. Utworzona została Aleja Zasłużonych z monumentalnymi grobowcami Bieruta i Marchlewskiego oraz grobami wielu osób ze świata elity, wśród nich artystów. Pomijając ograniczenia wynikające z ówczesnej ideologii patronat państwowy w okresie PRL-u miał pozytywny wpływ na poziom artystyczny realizowanych upamiętnień m.in. przez organizowane konkursy. Ze względu na ograniczoną dostępność informacji o autorach realizacje z tego czasu (lata 60. i 70. XX w.) stanowią większość prezentowanych w pracy przykładów.
The place is unique. Its identity has been determined by Polish history, human as the creator of material forms supported by the nature. It is a collective work, continuously shaped for over a century. “Cemeteries are not for the dead, but for the living” – as Wiktor Zin stated. The image, created by successive generations, still can be reinterpreted – as a whole or selectively as individual tombstones and monuments of exceptional artistic value. In Powązki Military Cemetery there can be found traces of activities of recognized artists, whose names and work remain undisplayed in the cemetery. This study aims to highlight some of monuments in order to remove author’s anonymity and to show their work in broader cultural and historical context. The article is a result of numerous visits to the cemetery with a camera in an effort to frame images of monuments. In addition, the paper shows effects of research for data on monuments’ authors. The core cemetery structures were settled in the first years after the First World War. The Polish state established Powązki Military Cemetery as a memorial for the victims of national liberation struggles (January Uprising), the battles of the First World War and the Polish-Soviet War. Subsequent mass burials took place in 1939 and after exhumations of Warsaw Uprising insurgents and civilians in 1945. The communist authorities were not interested in preserving national and Catholic content in culture, therefore in 1964 the necropolis was given more secular character. Its name was changed to “Municipal Former Military Cemetery”. The Lane of Honor was established with the monumental tombs of Bierut, Marchlewski and graves of many members of the contemporary elite, including artists. Leaving aside the limitations imposed by the ideology of the time, state patronage during PRL (Polish People's Republic) period had a positive influence on an artistic quality of projects carried out in the cemetery, for example through the organised competitions. Due to limited accessibility of information about the authors, projects from this period (1960s and 1970s) constitute the majority of examples presented in this article.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, 46; 97-116
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarze niekatolickie Wielkopolski – kłopotliwa spuścizna?
Non‐catholic cemeteries of Wielkopolska region – troublesome legacy?
Autorzy:
Rydzewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87748.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
Wielkopolska
krajobraz kulturowy
cmentarz zabytkowy
cmentarz ewangelicki
cmentarz żydowski
cultural landscape
historic cemetery
evangelical cemetery
jewish cemetery
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2008, 10; 241-247
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CMENTARZ CENTRALNY W SZCZECINIE ZARYS PROBLEMATYKI KONSERWATORSKIEJ
CENTRAL CEMETERY IN SZCZECIN CONSERVATION OUTLINE
Autorzy:
Słomiński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537174.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Cmentarz Centralny
Szczecin
Wilhelm Meyer-Schwartau
Georg Hannig
gaj urnowy
cmentarz wojenny
lapidarium
Opis:
The Central Cemetery in Scenic was established in 1900, and the first funerals were conducted on 6 December 1901. The project of the necropolis was devised by Wilhelm Meyer-Schwartau, who in 1891-1921 held the post of the municipal building councillor (town architect). The co-author of the design was Georg Hannig, cemetery director in 1900-1928. The first stage involved the eastern part of the necropolis with meandering lanes along both sides of the vista axis. The Neo-Romanesque buildings erected in 1900-1904, and designed by Wilhelm Meyer Schwartau, included the main gate, modelled on campo santo Italian cemeteries, and a chapel situated along the axis of the premise with a central plan. A rectangular pool was located in front of the chapel. The central part of the necropolis stretching along the Topolowa (today: Widokowa) lane was set up after 1918, while the western part with three long lanes running along two streams, perpendicularly to the premise axis, dates back to the 1920s. A new modernist chapel in Leszczynowa lane was built in 1928-1930. The Szczecin necropolis is an example of a landscape cemetery in which the final effect was co-created by plants, landscaping, buildings, and sepulchral art. The older, eastern part of the cemetery is distinct for an unhampered composition, while the younger parts, made up of rectangular sections, were originally a geometric configuration. After 1945 the terraces along the axis were adapted for a war cemetery for about 3 000 Soviet and more than 300 Polish soldiers and civilians. A Heroes’ Hill was created after the war around the round pool, but representative sections and a regularly planned lower part of the so-called urn Grove had been destroyed, while former glades and areas intentionally left without graves were used for new burials sites. The central and western parts of the necropolis were reused in the 1970s and the 1980s, preserving the former spatial configuration and landscape features, totally ignored while establishing new sections outside the historical boundaries of the cemetery. The species of plants changed – poplars growing along Widokowa lane withered, as did numerous birches and coniferous trees. The main gate, damaged in 1941, was rebuilt in 1959-1963, but the main chapel was not recreated until 1983-1994. The modernist chapel from 1930 was pulled down in 1984. The post-war period also witnessed the demolition and devastation of a majority of the old gravestones. In 1984 the Central Cemetery was listed in a register of historical monuments. Recently, work has been initiated on projects for the revalorisation of particular parts of the necropolis, i. a. a lapidarium to be situated in an upper part of the urn Grove, recreated according to old plans. The main gate and the round pool behind the chapel are also to be repaired. The triangular pool on the axis of Widokowa lane also requires thorough repair, and historical gravestones await conservation. At present, the cemetery administration, supported by the Voivodeship Conservator of Historical Monuments and the Society of the Central Cemetery in Szczecin (established in 2003) are making efforts to secure the necessary funds.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2005, 4; 85-104
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytkowe cmentarze i elementy zabytkowe na cmentarzach niezabytkowych
HISTORICAL CEMETERIES AND HISTORICAL ELEMENTS OF THE CEMETERIES OF NON-HISTORICAL TYPE
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539016.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytkowe cmentarze
elementy zabytkowe na cmentarzach
ochrona cmentarzy
cmentarz w Wożuczynie
cmentarz w Gródku
Cmentarz w Łuszczowie
nagrobki cmentarne
kapliczki cmentarne
Opis:
The author deals with problems of the historical c e meteries protection on the basis of results of a conference held in 1974 during which, nevertheless, the cemeteries were considered as historical objects totally. In the author’s opinion this is a wirong principle for a number of non-historical cemeteries, having been closely examined, reveal separate elements of historical value. Cemeteries in Lublin District may serve as an example. The chapel dating from the 17th century and found at the cemetery at Wożuczyn allows to include this object among the old ones, if not historical. Moreover, at the cemetery of Gródek there have been found some relics of ancient culture and folk sepulchral art, that is two Rococo sepulchral chapels, one of them including the sculpture of Sorrowing Christ. According to the historical monuments catalogues the cemetery at Łuszczów includes nothing worthy. During accidental visit at this .cemetery, however, an interesting complex of crosses and tombstones drew the author’s attention. They were made of wood and imitated known analogous stone forms dating from the end of the 19th and the beginning of the 20th century. In the conclusion the author states that the above- mentioned examples indicate the necessity of cataloguing and protecting not only historical cemeteries but historical elements of the cemeteries of non-historical type as well.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1976, 2; 113-116
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych krakowskich cmentarzy na środowisko
Autorzy:
Żychowski, J.
Pawlikowski, M.
Lach, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/343911.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
nakł. Maciej Pawlikowski
Tematy:
cmentarz
Kraków
środowisko
cementery
environment
Źródło:
Auxiliary Sciences in Archaeology, Preservation of Relics and Environmental Engineering; 2007, T. 3 spec. ed.; 1-5
1689-6742
Pojawia się w:
Auxiliary Sciences in Archaeology, Preservation of Relics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beskidzkie martyriony. Duszana Jurkovica
Beskid martyria of Duszan Jurkovic
Autorzy:
Osiński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217629.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Jurkovic Duszan
architektura
cmentarz
architecture
cemetery
Opis:
Rozprawa traktuje o eminentnych aspektach wojennej twórczości Duszana Jurkovica (1868-1947), znamienitego architekta słowackiego doby przełomu XIX i XX wieku. Jurkovic, twórca o pokaźnym dorobku artystycznym oraz pionier budownictwa skansenowskiego w Europie Środkowo-Wschodniej, kierował w latach 1915-1918 pracami przy wznoszeniu nekropolii poległych bohaterów w ramach krakowskiego Kriegsgräber-Abteilung. Na terenie I okręgu żmigrodzkiego w dawnej Galicji Zachodniej, który nadzorował, powstały nie mające sobie równych założenia cmentarne, zdradzające zarówno inspirację drewnianym budownictwem ludowym, jak i niemal wszystkimi tendencjami sztuki europejskiej początku XX stulecia. Analiza stylistyczna powstałych obiektów ujawnia, iż użyte w nich elementy i symbole, umiejętnie przetworzone i zaadaptowane, sięgają do odległych źródeł starożytności i średniowiecza, rezygnując z wojennej retoryki i wyrażając imponderabilia o wartości dla człowieka najistotniejszej. Lekkość i łatwość, z jaką artysta porusza się po odrębnych obszarach kulturowych, odległych epokach, filozoficznych i religijnych archetypach, jest fascynująca i daje świadectwo zarówno zdumiewającego rozkwitu duchowo-kulturowego monarchii Habsburgów w przededniu Wielkiej Wojny, jak osobistych wysiłków Jurkovica, zmierzających do urzeczywistnienia XIX-wiecznego marzenia artysty o jedności sztuk. Ocenie poddano trzy założenia cmentarne zlokalizowane w Beskidzie Niskim: cmentarz nr 11 w Woli Cieklińskiej, nr 6 w Krempnej oraz nr 46 na przełęczy Beskidek nad Konieczną. Odzwierciedlają one podstawowy zamiar twórczy Jurkovica, jakim było wpisanie wojennych nekropolii w szeroki nurt architektury sakralnej oraz nadanie im uniwersalnych treści o charak- terze religijnym. Analiza ikonograficzna i semantyczna ujawnia zdumiewającą prawdę: groby żołnierzy są grobami męczenników, okręg cmentarny - martyrionem, wzniesionym w miejscu ich męczeńskiej śmierci; pole bitewne - miejscem pielgrzymek, płynących szeroko z terenu dawnego Imperium.
The treatise discusses the eminent aspects of wartime artistic output of Duszan Jurkovic (1868-1947), an outstanding Slovakian architect of the turn of the 19th and 20th century. Jurkovic had significant artistic achievements and was a pioneer in open - air museum building in Central and Eastern Europe; in the years 1915-1918, he supervised the work on erecting necropolis for the dead heroes within the framework of the Krakow Kriegsgräber - Abteilung. In the area of the 1st district of Żmigród in the former Western Galicia which he supervised, unique cemetery complexes were created which revealed that they had been inspired by regional wooden architecture, as well as by almost all tendencies in European art of the beginning of the 20th century. The stylistic analysis of the erected constructions shows that the elements and symbols used in them, skilfully transformed and adapted, reach back to remote sources from the antiquity and medieval period, thus resigning from wartime rhetoric in favour of expressing imponderable values so essential for humanity. Nimbleness and ease with which the artist moved within separate cultural areas, distant epochs, or philosophical and religious archetypes, are fascinating and bear evidence of the amazing spiritual and cultural heyday of the Habsburg Monarchy on the eve of the Great War, as well as of Jurkovic's personal efforts aimed at realizing the19th-century artistic dream regarding the unity of arts. Three cemetery complexes located in Beskid Niski were evaluated: cemetery no 11 in Wola Cieklińska, no 6 in Krempna, and no 46 on the Beskidek Pass over Konieczna. They reflect the elementary creative intention of Jurkovic, which was to inscribe the wartime necropoles into the broad mainstream of church architecture and to invest them with universal significance of religious character. The iconographic and semantic analysis has revealed the stunning truth: the graves of soldiers are the graves of martyrs, the cemetery ring is a martyrium erected on the site of their martyrdom, and the battlefield is a holy place to which numerous pilgrimages have been made from the lands of the former Empire.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 28; 139-145
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie zagrożeń, czyli co robiliśmy przez ostatni rok
Autorzy:
Dubiński, Adam J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/622773.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Cmentarz karaimski w Warszawie
Prace konserwatorskie
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2012, 4 (37); 22-25
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nagrobki przy kościele Wniebowzięcia NMP i św. Jakuba Apostoła w Szadku
Tombstones beside the Church of Assumption of the Blessed Virgin Mary and Saint James the Apostle in Szadek
Autorzy:
Czyżewski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19064523.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Szadek
cmentarz
kościół
parafia
cmentarz przykościelny
nagrobki
tablice nagrobne
graveyard
church
churchyard
tombstones
gravestones
Opis:
Pierwsze przykościelne cmentarze były zakładane około V–VI w. n.e. w pobliżu świątyń, w podziemiach których spoczywały szczątki świętych. Z biegiem czasu cmentarze takie zaczęły powstawać przy każdym kościele. Grzebania zmarłych przy kościołach zaprzestano dopiero w XVIII w. w związku z licznymi epidemiami, które swoje źródła miały na tych nekropoliach. Rozpoczęto zakładanie cmentarzy poza miastami i likwidację przykościelnych miejsc pochówku. Przykościelny cmentarz przy kościele pw. Wniebowzięcia NMP i św. Jakuba Apostoła w Szadku został założony już w okresie średniowiecza i funkcjonował przez następne stulecia. Ze źródeł wynika, że nekropolia działała jeszcze w drugiej połowie XIX w., a być może nawet i na początku XX w. Obecnie, przy kościele w Szadku znajduje się siedem tablic i nagrobków oraz pozostałości kamieniarki nagrobnej, których nie da się przypisać do konkretnych grobów. Zachowane tablice i nagrobki należały do: Józefa Formańskiego i Heleny Formańskiej, Wiktorii Rolińskiej, Józefy Maliszewskiej, Józefa Kozieła, Marcelego i Cecylii Kozłowskich, Teodory Skupińskiej oraz Jana Kiełkiewicza. Osoby te zamieszkiwały Szadek oraz okoliczne wsie i zostały pochowane pod koniec XIX – na początku XX w. 
First churchyards were founded around 5th–6th century AD near the temples where in crypts were the remains of saints. Over time, these cemeteries were built near every church. Burials at the churchyards were abandoned in the 18th century because of numerous epidemics that had sources at these cemeteries. People started to bury their dead at cemeteries outside the cities. The churchyard at the Church of Assumption of the Blessed Virgin Mary and Saint James the Apostle in Szadek was founded in the Middle Ages and continued to be used during the next centuries. It seems that the cemetery was used until the second half of the 19th century and even at the beginning of the 20th century. Currently, beside the church are seven tombstones and gravestones, which are the remains of the old churchyard. The preserved tombstones and gravestones belonged to: Józef Formański and Helena Formańska, Wiktoria Rolińska, Józefa Maliszewska, Józef Kozieł, Marceli and Cecylia Kozłowski, Teodora Skupińska oraz Jan Kiełkiewicz. These people lived in Szadek and the surrounding villages and were buried at the end of the 19th – beginning of 20th century.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2016, 16; 31-61
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W ostatniej przez Lwów wędrówce.
Autorzy:
pod red. Władysława Dunin-Wąsowicza.
Powiązania:
Polska poległym swoim obrońcom Warszawa, 1928 S. 35
Współwytwórcy:
Dunin - Wąsowicz, Władysław. Redakcja
Sieroszewski, Wacław (1858-1945). Wstęp
Data publikacji:
1928
Tematy:
Lwów Cmentarz Obrońców Lwowa 1925 r.
Opis:
Kaplica Obrońców Lwowa na cmentarzu. Katedra, uroczysta msza 1 XI. Dworzec kolejowy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 629

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies