Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "clergyman" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zawarcie małżeństwa cywilnego w formie wyznaniowej w sytuacji sporządzenia aktu małżeństwa z naruszeniem artykułu 8 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Glosa aprobująca do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2023 roku (III CZP 71/22)
Conclusion of a civil marriage in the religious form in the case of a marriage certificate drawn up in infringement of Article 8 of the Polish Family and Guardianship Code. The approving commentary on the judgment of the Supreme Court of 10 May 2023 (III CZP 71/22)
Autorzy:
Woch, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050754.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wyznaniowa forma zawarcia małżeństwa
akt małżeństwa
duchowny
matrimonium non existens
konkordat
religious form of concluding marriage
marriage certificate
clergyman
concordat agreement
Opis:
Glosa poddaje analizie uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2023 r. (III CZP 71/22). Stwierdzono w niej, że dla oceny, czy związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego wywołuje także skutki zawarcia małżeństwa zgodnie z prawem polskim, fundamentalne znaczenie mają kryteria określone w art. 1 § 2 k.r.o. Oznacza to, że jednym z warunków sine qua non, od którego ustawodawca uzależnia zawarcie małżeństwa cywilnego w formie wyznaniowej – pomimo przeważającego poglądu o deklaratoryjnym charakterze aktów stanu cywilnego – jest sporządzenie aktu małżeństwa. Dokonując oceny tytułowej uchwały, rozważono, czy możliwe jest przypisanie aktom stanu cywilnego nie tylko deklaratoryjnego, lecz także, w zależności od okoliczności, konstytutywnego charakteru. Podjęto się też odpowiedzi na pytanie o wzajemną relację pomiędzy art. 1 § 2 i art. 8 k.r.o. w kontekście możliwości zakwestionowania istnienia małżeństwa cywilnego, w sytuacji gdy kierownik urzędu stanu cywilnego sporządzi akt małżeństwa pomimo naruszenia wymogów, o których mowa w art. 8 k.r.o., w szczególności zaś uchybienia przez duchownego terminowi do przekazania zaświadczenia o złożeniu wobec niego wymaganych prawem oświadczeń woli. W wyniku przeprowadzonej analizy zaaprobowano pogląd, zgodnie z którym sporządzenie aktu małżeństwa jest warunkiem koniecznym zawarcia małżeństwa cywilnego w formie wyznaniowej. Regulacje z art. 8 k.r.o. należy traktować jako szczególną procedurę administracyjną, której naruszenie może prowadzić do odmowy sporządzenia aktu małżeństwa. Ewentualne uchybienia w tym zakresie nie mogą same w sobie skutkować ustaleniem nieistnienia małżeństwa.
The present commentary analyses the resolution of a panel of seven judges of the Polish Supreme Court of May 10, 2023 (III CZP 71/22). The Court stated that the criteria provided in Article 1 § 2 of the Family and Guardianship Code are of fundamental importance to assess whether a marriage governed by a church’s or other religious organization’s internal law produces the effects of marriage concluded in accordance with Polish law. This means that one of the sine qua non conditions of the conclusion of civil marriage in the religious form – despite the prevailing view on the declaratory nature of civil status records – is drawing up a marriage certificate. When assessing the aforementioned resolution, this paper considers whether it is possible to assign to civil status acts not only a declaratory nature but also, depending on the circumstances, a constitutive character. This paper also addresses the question of the mutual relationship between Articles 1 § 2 and 8 of the Family and Guardianship Code in the context of possibly questioning a civil marriage’s existence in situations wherein the registrar draws up a marriage certificate despite violations of the requirements in the latter provision – particularly when the clergyman has failed to meet the deadline defined in Article 8 § 3. The author approves of the view that the drawing up of the marriage certificate is a necessary condition for the conclusion of civil marriage in the religious form. The regulations under Article 8 of the Family and Guardianship Code should be treated as a special administrative procedure, the violation of which may lead to a refusal to draw up a marriage certificate. However, any shortcomings in this respect cannot in themselves result in the declaration of the nonexistence of a civil marriage.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 393-409
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyłączenie osoby duchownej z ryczałtu. Glosa krytyczna do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2016 r. (II FSK 491/14)
Exclusion of a clergyman from lump-sum tax. A critical commentary on the judgement of Supreme Administrative Court of 20 April 2016 (II FSK 491/14)
Autorzy:
Rakoczy, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154936.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo kanoniczne
prawo podatkowe
osoba duchowna
duchowny
ślub ubóstwa
zryczałtowany podatek dochodowy
canon law
clergyman
vow of poverty
lump-sum income tax
Opis:
Jak wynika z przepisu art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podmiotem obowiązku podatkowego są osoby duchowne spełniające łącznie dwa warunki, którymi są: pełnienie funkcji duszpasterskich (wskazanych w ustawie) oraz osiąganie przychodów z opłat otrzymywanych w związku z pełnieniem takich funkcji. Dokonując ścisłej interpretacji, należy przyjąć, że osoba duchowna, która nie uzyskuje (w sposób stały) dochodu w związku z pełnieniem funkcji duszpasterskiej, nie mieści się w hipotezie powołanego przepisu i nie podlega opodatkowaniu, nawet jeśli taką funkcję faktycznie sprawuje. W opisanej sytuacji znajdują się osoby duchowne, będące członkami instytutów zakonnych, po złożeniu ślubu ubóstwa. Prawo kanoniczne pozbawia je zdolności nabywania dóbr, zgodnie z zasadą, iż „cokolwiek nabywa zakonnik, nabywa klasztor”. Krytycznie należy więc ocenić komentowany wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2016 r. (II FSK 491/14). Przyjęto w nim, że zakonny ślub ubóstwa nie pozbawia zakonnika prawa do uzyskiwania dochodów osobistych, a jedynie wiąże się z (nieistotnym dla prawa podatkowego) zobowiązaniem, aby uzyskane przez niego środki zostały przekazane instytutowi zakonnemu. Jak twierdzi autor, w omawianym przypadku normy prawa kanonicznego trzeba bowiem traktować jako niezbędne uzupełnienie przepisów prawa polskiego.
As follows from the wording of art. 42 para. 1 of the Act of 20 November 1998 on the lump-sum income tax on certain revenues earned by natural persons, clergymen are subject to the tax obligation when they fulfill two conditions: performing pastoral functions (as indicated in the Act) and earning income from fees received when performing these functions. Under a strict interpretation, a clergyman who does not earn a permanent income when performing a pastoral function does not fall under the aforementioned provision and is not subject to taxation even if he does exercise a pastoral role. This is the case with members of religious institutes who have taken the vow of poverty. Canon law deprives them of the capacity to acquire goods in accordance with the principle that „whatever is acquired by a religious is acquired by the monastery”. Therefore, the judgement of the Supreme Administrative Court of 20 April 2016 (II FSK 491/14) discussed in the present paper should be assessed critically. The Court ruled that the religious vow of poverty does not deprive a religious of the right to earn a personal income but merely involves the obligation (irrelevant from the tax law perspective) to transfer the earned revenues to his religious institute. In the case under discussion, as claimed by the author, the norms of canon law should be treated as a necessary complement to the provisions of Polish law.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 309-324
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowanie tajemnicy spowiedzi w sprawach karnych, cywilnych i administracyjnych jako warunek realizacji konstytucyjnego prawa do wolności sumienia i religii
Confessional Secrecy in Criminal, Civil and Administrative Cases as a Condition for the Implementation of the Constitutional Right to Freedom of Conscience and Religion
Autorzy:
Sowiński, Piotr K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123355.pdf
Data publikacji:
2022-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja
wolność sumienia i religii
spowiedź
tajemnica spowiedzi
przesłuchanie
prawo odmowy zeznań
zeznania
świadek
duchowny
religia
sumienie
constitution
freedom of conscience and religion
confession
the secret of confession
hearing
the right to refuse to testify
testimony
witness
clergyman
religion
conscience
Opis:
The text is devoted to the issue of protection of the secret of confession provided on the basis of criminal trial, civil and administration process. This secret is the immanent element of the rites of persons exercising their freedom of conscience and religion under Art. 53 sec. 1 of the Constitution. Freedom of conscience and religion is one of the most important. The differences in the approach to clergy witnesses and possible solutions for the unification of mechanisms governing their interrogation were presented.
Tekst poświęcony jest problematyce ochrony udzielanej na gruncie procesu karnego, cywilnego i administracyjnego tzw. tajemnicy spowiedzi. Tajemnica ta stanowi immanentny element obrzędów korzystających – na podstawie art. 53 ust. 1 Konstytucji RP– z wolności sumienia i religii, zaliczanej do ważniejszych praw i wolności obywatelskich. Przedstawiono różnice zachodzące w podejściu do świadków – duchownych oraz możliwe rozwiązania w zakresie ujednolicenia mechanizmów rządzących ich przesłuchaniem.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 217-228
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowny jako mediator
Clergyman as a mediator
Autorzy:
Broński, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887342.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
duchowny
mediator
cel mediacji
model mediacji
clergyman
purpose of mediation
model of mediation
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest omówienie problematyki udziału osoby duchownej w postępowaniu mediacyjnym jako mediatora. Mediacja jest instytucją uregulowaną w prawie europejskim i polskim. Jest jednak znana od początków cywilizacji, co można dostrzec w relacjach między Bogiem a ludźmi i między człowiekiem a wspólnotą. W artykule przedstawiono najpierw wymiar religijny mediacji i przykłady pełnienia przez osoby duchowne na przestrzeni wieków funkcji mediatora. Następnie omówiono cele postępowania mediacyjnego na tle wybranych modeli mediacji. Stwierdzono, że w każdym modelu mediacji z jednej strony ważne są potrzeby i interesy stron, a także ich relacje oraz charakter sporu determinujący cele postępowania, z drugiej zaś, model mediacji nie stanowi uniwersalnej matrycy, którą można przełożyć na dany rodzaj sporu. W praktyce mediator w rozwiązywaniu jednego sporu stosuje kilka modeli postępowania mediacyjnego, dążąc do realizacji licznych celów stron sporu, co wymaga od niego posiadania wielorakich umiejętności. Zdaniem Autora, sprawowanie różnorakich funkcji religijnych powoduje, że duchowni posiadają liczne umiejętności przydatne do pełnienia funkcji mediatora. W ostatniej części opracowania dokonano analizy wymogów prawnych i specyficznych kompetencji duchownego – mediatora oraz sformułowano wnioski.
This paper aims to discuss the issues connected with the participation of clergymen as mediators in mediation proceedings. Mediation is a legal institution regulated by European and Polish law. Yet it has been known since the beginnings of civilisation, which can be observed in relations between God and people and between man and community. First, the paper presents the religious dimension of mediation and provides some examples of participation of clergymen in mediations throughout the centuries. Next, the objectives of mediation proceedings are discussed against the background of selected mediation models. It is argued that, on the one hand, in each mediation model the needs and interests of the parties are important, but equally crucial is the relationship between the parties, as well as the nature of the dispute, which determine the goals of the proceedings. On the other hand, mediation models do not constitute a universal matrix that can be mapped onto every single type of dispute. In practice, mediators use several mediation models when resolving one dispute in order achieve various goals of the parties, which requires multiple skills from mediators. In the author’s opinion, the fact that clergymen fulfil a number of different religious functions makes them especially qualified to act as mediators. In the last part of the paper, the legal requirements and unique competencies of clergymen serving as mediators are analysed, and the relevant conclusions are drawn.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 109-128
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola duchowieństwa Kościoła rzymskokatolickiego w czasie ludobójstwa w Rwandzie w 1994 roku. Spojrzenie z perspektywy 27 lat po wydarzeniach
The role of the clergy of the Roman Catholic Church during the Rwandan genocide in 1994. A look from the perspective of 27 years after the events
Autorzy:
Stelmach, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16456718.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Church
genocide
priest
clergyman
Rwanda 1994
Kościół
ludobójstwo
ksiądz
duchowny
Opis:
Podczas ludobójstwa w Rwandzie w 1994 r. swoistą rolę odegrali duchowni Kościoła rzymskokatolickiego. W powszechnej opinii publicznej dominuje pogląd, że ci duchowni, bądź biernie, bądź czynnie, wspierali ludobójstwo dokonywane przez plemię Hutu na plemieniu Tutsi. Rzeczywistość jednak jest bardziej skomplikowana. O ile kolaborujących duchownych było około 20, o tyle ponad 200 duchownych zginęło w wyniku ludobójstwa. Niniejszy artykuł ma na celu pokazanie, jak skomplikowana i niejednoznaczna była sytuacja duchownych podczas realnego zagrożenia śmiercią w 1994 r.
During the Rwandan genocide in 1994, the clergy of the Roman Catholic Church played a specific role. The dominant view in the general public opinion is that these clergy either passively or actively supported the genocide committed by the Hutu tribe against the Tutsi tribe. The reality, however, is more complicated. While there were about 20 collaborating clergymen, over 200 clerics died as a result of genocide. Thismarticle aims to show how complicated and ambiguous the situation of the clergy was during the real threat of death in 1994.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 16, 2(30); 247-257
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deviations from the Model of Clergyman After the Council of Trent. Selected Examples from the Inspection Books of Gniezno Archdeaconry
Odstępstwa od wzorca duchownego w okresie potrydenckim. Wybrane przykłady z ksiąg wizytacyjnych archidiakonatu gnieźnieńskiego
Autorzy:
Jabłońska, Anna Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374057.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Church Council of Trent
inspections
parochial clergy
Gniezno archdeaconry
post-Trent epoch model of clergyman
sobór trydencki
wizytacje
duchowieństwo parafialne
archidiakonat gnieźnieński
wzorzec duchownego epoki potrydenckiej
Opis:
Artykuł ma na celu ukazanie przykładów duchownych, których zachowanie stanowiło odstępstwa od wzorca wypracowanego przez sobór trydencki. Sobór ten określił zasady przestrzegania w praktyce określonych ideałów teologicznych, formalnych, moralnych, materialnych, jak również obowiązujący aparat kontroli.Artykuł opisuje sytuację na wybranym terenie (archidiakonat gnieźnieński) w okresie, gdy wprowadzano w Polsce zalecenia reformy. W pracy zostało omówione świeckie duchowieństwo parafialne oraz związane z miejskimi szpitalami. Dane na temat postawy duchownych pochodzą ze staropolskich wizytacji archidiakonatu gnieźnieńskiego. Pozwalają one na zestawienie obowiązującego, posoborowego wzorca duchownego z rzeczywistością konkretnego miejsca i czasu. Do największych problemów należały: pijaństwo i związane z nim inne elementy, jak np. awanturnictwo i niedbałość w obowiązkach oraz niewłaściwe relacje z kobietami (w tym konkubinat i posiadanie nieślubnych dzieci). Zdarzały się również inne występki, jak np. niewłaściwy sakrament małżeństwa. Do radykalnych przewinień zaliczyć można natomiast kradzież. Towarzyszyć im mogły różne inne negatywne zachowania. W artykule ukazano jedynie pewne odstępstwa, natomiast została pominięta część dotycząca wywiązywania się ze sprawowania kultu i opieki duszpasterskiej ze względu na objętość pracy.Praca pokazuje także reakcję władz duchownych na odkryte problemy, jak również istnienie i funkcjonowanie aparatu kontroli, kary i poprawy.
This article aims at presenting examples of the Polish clergy whose behaviour deviated from the model recommended by the Church Council of Trent. The Council established the principles of obeying in praxis theological, formal, moral and material ideals as well as the apparatus of obligatory supervision.The article describes the state of the affairs within the chosen area (i.e. the Gniezno archdeaconry) and within the period while the Church Council of Trent reform's recommendations were being implemented in Poland. In the paper, both the worldly parochial clergy and those connected to town hospitals are discussed. The data on the stances taken by clergy come from Old-Polish inspections of the Gniezno archdeaconry.The abovementioned data allow to confront the model set by the Council of Trent with the reality within the given area and period. Among the greatest problems were drunkenness and connected ailments, such as unruliness and airiness with reference to the duties as well as incorrect relations with women (including cohabitation and illegitimate children). There also occurred other trespasses, e.g. inappropriately administered sacrament of marriage. Among the extreme faults, theft may be counted. Might other negative behaviours have accompanied them, the present paper deals only with some of deviations, while – with respect to the volume of the article – those relating to cult-observing and pastoral care are omitted.Moreover, this paper presents the church administration response to unearthed problems as well as the existing apparatus of supervision, punishment, and betterment.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 207-227
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny służby duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Rzeczypospolitej Polskiej
The legal character of the ministry of the clergy in the Evangelical-Augsburg Church in the Republic of Poland
Autorzy:
Filak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043513.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
clergyman
deacon
vicar
parish priest
church law
Evangelical-Augsburg Church
churches and other religious organizations
duchowny
diakon
proboszcz
wikariusz
prawo kościelne
kościoły i inne związki wyznaniowe
Kościół Ewangelicko-Augsburski
związek wyznaniowy
Opis:
Przedmiot niniejszego opracowania stanowi przedstawienie charakteru prawnego służby duchownego – diakona, wikariusza i proboszcza – w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w RP. Autorka świadomie rezygnuje z analizy statusu prawnego służby biskupa, jako że biskupi diecezjalni zasadniczo pełnią również funkcję proboszcza, co w istotnym stopniu przesądza o ich sytuacji formalnej. Podstawę analizy sytuacji prawnej służby duchownych stanowią akty prawa kościelnego, w tym przede wszystkim Zasadnicze Prawo Wewnętrzne oraz Pragmatyka Służbowa. Urząd duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim pochodzi z ustanowienia Bożego, ale ma również swój wymiar prawny określony w Zasadniczym Prawie Wewnętrznym. Kościół luterański uznaje jeden urząd duchowny, który posiada trzy posługi: biskupa, prezbitera i diakona. Urząd kościelny nie jest hierarchiczny i każda z posług urzędu kościelnego jest sobie równa, chociaż różnią się od siebie zakresem obowiązków. Tym, co zespala posługi urzędu kościelnego, jest wspólne prawo do sprawowania władzy kluczy, a przez to w konsekwencji do odpuszczania i zatrzymywania grzechów, głoszenia Ewangelii i sprawowania sakramentów. Ordynacja nie ma charakteru sakramentalnego. Prawo kościelne określa warunki ordynacji, prawa i obowiązki duchownych, a także zasady powoływania na urząd oraz skreślenia z listy duchownych.
The aim of this article is to present the legal character of the ministry of the clergy – a deacon, a vicar, and a parish priest – in the Evangelical Church of the Augsburg Confession in the Republic of Poland. Since diocesan bishops also typically perform the function of parish priests, which largely determines their formal situation, their legal status is not considered in the present study. The analysis of the legal situation of service of the clergy is based on the acts of ecclesiastical law, including in particular the Fundamental Internal Law and the regulations specifying the rights and obligations of the clergy of the Evangelical-Augsburg Church in Poland (Pragmatyka Służbowa). The office of the clergyman in the Evangelical Church of the Augsburg Confession comes from God. However, it has also its legal dimension, which is defined in the Fundamental Internal Law. The Lutheran Church recognizes one office with the threefold order of ministry: a bishop, a presbyter, and a deacon. The ecclesiastical office is not hierarchical – all of the orders of the ecclesiastical office are equal, although they do differ in terms of duties. What unites them is their shared authority to exercise the Power of the Keys, and thus to forgive or retain sins, proclaim the Gospel, and administer the sacraments. The ordination is not sacramental in its character. The law of the Church specifies the terms and conditions of ordination, the rights and duties of the clergy, as well as the rules of appointing to office and removing clergymen from the list of the clergy.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 141-155
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy zatrudnienia duchownego w instytucjach kościelnych po II wojnie światowej
Forms of employment of the clergy in church institutions after World War II
Autorzy:
Stanisławski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043477.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
employment of the clergy
forms of employment
remuneration
work
clergyman
church employer
religious organization
Church-State relations
People’s Republic of Poland
praca
wynagrodzenie
zatrudnianie duchownych
duchowny
formy zatrudnienia
pracodawca kościelny
związek wyznaniowy
Kościół katolicki
relacje państwo-kościół
PRL
Kościół w PRL
osoba duchowna
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest wskazanie istniejących możliwości zatrudniania osób duchownych w ramach organizacji kościelnej, tzn. przede wszystkim przez tzw. kościelnych pracodawców. W pierwszej części opracowania przedstawiona została sytuacja w tym zakresie w czasie od zakończenia II wojny światowej do przełomu roku 1989. W tym okresie ścierały się stanowiska władz państwowych i kościelnych, a władze państwowe traktowały instrumentalnie kwestie zatrudnienia duchownych, podobnie jak ich ubezpieczenie społeczne czy też opodatkowanie. W przedstawieniu tematyki sięgnięto do aktów prawnych oraz źródeł archiwalnych ilustrujących ówczesny sposób stosowania prawa. Po roku 1989 kontekst społeczno–ekonomiczny uległ zasadniczym zmianom. Jednostki kościelne mogą zatrudniać duchownych bez przeszkód na podstawie stosunku pracy. Wybór sposobu zatrudnienia pozostaje w kwestii samych duchownych oraz zatrudniających ich podmiotów kościelnych. Przedstawienie tych możliwości oraz zarysowanie płynących z tej sytuacji korzyści oraz zagrożeń stanowi cel drugiej części niniejszego opracowania.
The aim of the present article is to present the existing possibilities for the employment of the clergy by church institutions, that is, by the so-called church employers. The first part of the study depicts the situation in this regard from the end of World War II till the turn of 1989/1990. During that period, the position of public authorities clashed with that of church authorities, and the former treated the issue of the employment of the clergy in an instrumental manner, in a similar way to their social insurance and taxation. The discussion presented in this part is based on legal acts and archival documents which illustrate the way in which the law was understood and applied at the time. After 1989, the socio-economic context has undergone major changes. There are no formal obstacles for church entities to employ the clergy in employment relationships. The choice of the type of employment rests with clergymen and their employers, and the second part of the study aims to present the existing alternatives and discuss the benefits and risks/challenges associated with the current situation.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 239-254
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo odmowy zeznań przez duchownego w polskiej i niemieckiej procedurze cywilnej – analiza prawno-porównawcza
The right to refuse testimony by a clergyman in the Polish and German civil procedure – a legal comparative study
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043485.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
clergyman
witness
testimony
confession
right to refuse to testify
code of civil procedure
civil proceedings – Poland – Germany
Polen – Deutschland – der Geistliche
das Zivilprozessordnung
das Zeugnisverweigerung
Law on Religion
freedom of conscience and religion
postępowanie cywilne – Polska – Niemcy
kodeks postępowania cywilnego
prawo odmowy zeznań
świadek
zeznania
duchowny
wolność sumienia i religii
osoba duchowna
Opis:
Polski Kodeks Postępowania Cywilnego w art. 261 § 2 zd. 2 przewiduje możliwość odmowy zeznań przez duchownego co do faktów powierzonych mu na spowiedzi, przy czym jest to regulacja odmienna względem innych polskich procedur, które zazwyczaj zawierają w odniesieniu do takich faktów bezwzględny zakaz dowodowy. W doktrynie zgłaszane są postulaty zmiany rozwiązań zastosowanych w procedurze cywilnej, która w ocenie wielu autorów nie chroni należycie duchownych i osób powierzających im informacje. W tym stanie rzeczy punktem odniesienia są odpowiednie unormowania obce, które dostarczyć mogą gotowych rozwiązań lub wskazać właściwy kierunek zmian normatywnych, jak też zwrócić uwagę na potencjalne problemy występujące na gruncie odmiennych regulacji i ich stosowania. Celem artykułu jest przedstawienie zastosowanych w niemieckiej Zivilprozessordnung rozwiązań w zakresie prawa odmowy zeznań przez duchownego i porównanie ich z obecnymi przepisami polskiej procedury cywilnej. Analiza prawno-porównawcza obejmuje model regulacji w zakresie prawa odmowy zeznań przez duchownego, zakres podmiotowy i przedmiotowy tego prawa, kwestie dotyczące pouczenia duchownego o jego uprawnieniach, dopuszczalność składania zeznań, możliwość zwolnienia od obowiązku zachowania tajemnicy oraz zagadnienie ochrony informacji powierzonych duchownym poza sprawowaniem duszpasterstwa.
Section 261 para. 2 of the Polish Code of Civil Procedure provides for the possibility to refuse testimony by a clergyman regarding facts revealed to him during confession. This regulation differs from other Polish legal procedures, which usually treat such facts as inadmissible evidence. There is an ongoing debate in the doctrine about changing the rules of the civil procedure, which, as many authors argue, does not properly protect the clergy and people who reveal information to them. Given that, a point of reference can be sought in foreign regulations, which may provide ready solutions or indicate the right direction of normative changes as well as shed some light on some potential problems with the interpretation and application of regulations already introduced in other countries. This article aims to present the regulations of the German Zivilprozessordnung concerning the clergyman’s right to refuse testimony and to compare them with the current provisions of the Polish Code of Civil Procedure. The legal-comparative analysis concerns the model of legal regulation of the right to refuse testimony by clergymen, the subjective and objective scope of this right, the duty of the judge to advise the clergyman of his rights, the admissibility of the clergyman’s testimony and the issue of protecting information revealed to clergymen outside his pastoral service.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 157-181
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd pastora w regulacjach prawnych głównych Kościołów ewangelikalnych w Polsce
The office of a pastor in the main evangelical churches in Poland
Autorzy:
Helbin, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494450.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Kościół
ewangelikalny
zbór
pastor
duchowny
urząd
powołanie
ordynacja
kompetencje
statut
prawo wewnętrzne
church
evangelical
congregation
clergyman
office
vocation
ordination
competence
statutes
internal law
Opis:
Artykuł omawia prawne zagadnienia statusu pastora w polskich ewangelikalnych wspólnotach kościelnych: Kościele Zielonoświątkowym, Kościele Chrześcijan Baptystów, Kościele Chrystusowym w RP, Kościele Bożym w Chrystusie, Kościele Wolnych Chrześcijan, Kościele Ewangelicznych Chrześcijan i Kościele Chrześcijan Wiary Ewangelicznej. Służba pastora ukazana jest pod kątem wymogów powołania duchownego, jego zadań i obowiązków.
The article discusses the legal issues of the pastor`s service in Polish evangelical denominations: the Pentecostal Church, Baptist Church, Church of Christ in the Republic of Poland, Church of God in Christ, Church of Free Christians (The Plymouth Brethren Church), Church of Evangelical Christians, Church of Christians of the Evangelical Faith. The pastor`s ministry is presented here paying special attention to the conditions for applicants to the pastoral office as well as their tasks and duties.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2018, 01; 43-70
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w instytucji zawarcia małżeństwa cywilnego w formie kanonicznej
Changes in the civil marriage institution in a canonic form
Autorzy:
SZADOK-BRATUŃ, ALEKSANDRA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661994.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo o aktach stanu cywilnego; małżeństwo cywilne w formie kanonicznej; duchowny Kościoła katolickiego; kierownik urzędu stanu cywilnego
marital status law; canonic form of a civil marriage; a clergyman of the Catholic Church; head of the registry office
Opis:
The presented draft is focused on the analysis of importance of changes made by the law on marital status acts in the range of regulations that are applicable to the so-called concordat marriages. Modifications that are related to digitalization of marital status act provide two-dimensional benefits. On the one hand, the marital status administration works more efficiently by carrying out public tasks defined by the normative procedure of making a civil marriage in a canonical form. On the other hand, computerization facilitates the process of handling prospective spouses. The administrative and legal changes made by the new act do not meet the standards of good legislation, both in terms of content and editorial-technical aspects. The greatest controversy is aroused by imprecise control on the meeting of two legal systems: state and canonic. Instead of ensuring effective cooperation of marital status administration with Church administration for the good of a marriage, the legislator has created space for doubts of interpretation and diverse practices in parish and marital status offices. Canonic and legal changes refer to a list of clerical position that carry out public tasks at the stage of marriage. The reconstruction of the canonic nomenclature should be adopted with approval, especially the clarification of the concept of a local diocesan, and the separation of two directories of church positions being assigned properly to clergymen authorized to receive declarations of marriage and make certificates that constitute the basis of their registration.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 77-103
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo świeckie i wyznaniowe w nauczaniu prawa polskiego w latach 1945–1993
The civil and religious marriage in the interpretation of Polish law in the years of 1945–1993
Autorzy:
Rakoczy, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697163.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
civil marriage
religious form
family code
clergyman
registry office
Opis:
The institution of marriage is important for the both systems of law: state and church, as both of these two bodies must respect the truth about the institution of marriage. As the analysis of the problem shows, i.e. the possibility of contracting marriage in the religious form and in presence of other religious elements, the mentioned rule was not always respected by the Polish State. Religious elements were in fact significantly present in different jurisdictions of the partitioning states, which were in force on Poland’s territory under the rule of individual partitioning states. The possibility of the presence of religious elements in executing institution of marriage was taken into account in discussion that took place in Poland after the year 1918. All projects of acts of law were unfortunately rejected. The first act of law that was promulgated in 1945 presented a completely new, strange and even inimical to the Polish tradition, lay model of executing the institution of marriage. Its tightening followed rapidly after the promulgation of the next act of law, i.e. the Code of Family in the year of 1950. A change came about in the year 1998 through the Polish Concordat which came into force beginning with the year 1993. The possibility of contracting a civil marriage in the religious form was opened first for the Catholic Church. At the next stage, the same possibility was recognized in the case of ten other churches. As the analysis of the problem shows, contracting of a civil marriage in the religious form has always stayed under the control of the registry office. A clergyman is only an executor of the procedure.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 2; 187-199
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procedura zawarcia małżeństwa „konkordatowego” – administracyjna czy cywilna?
Procedure of concluding ‘concordat’ marriage – administrative or civil?
Autorzy:
Tunia, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685674.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
małżeństwo konkordatowe
procedura administracyjna
procedura cywilna
urząd stanu cywilnego
duchowny
nupturienci
concordat marriage
administrative procedure
civil procedure
register office
clergyman
nupturients (prospective spouses)
Opis:
The procedure of concluding ‘concordat’ marriage covers a complex of specific actions whose fulfilment is necessary for an effective occurrence of marriage in the area of the Polish law and the Catholic Church law. In its course one can distinguish a few comprising stages, i.e. actions preceding conclusion of marriage, actions associated with concluding marriage and actions connected with registration of marriage. The subject at issue contains both administrative law and civil law elements. The goal of the article is to determine which elements from the procedure of concluding ‘concordat’ marriage have the administrative character and which of them fall within the scope of the civil law interest. Moreover, attention has been paid to a mode of regulating rules which standardize the procedure of concluding ‘concordat’ marriage in the context of reception of legal and canonical norms in the area of the mentioned fields of the Polish law.
Procedura zawarcia małżeństwa „konkordatowego” obejmuje zespół określonych czynności, których spełnienie jest konieczne dla skutecznego zaistnienia małżeństwa na płaszczyźnie prawa polskiego oraz prawa własnego Kościoła katolickiego. W jej toku można wyróżnić kilka etapów, tj. czynności poprzedzające zawarcie małżeństwa, czynności związane z zawarciem małżeństwa i czynności związane z rejestracją małżeństwa. Przedmiotowa problematyka zawiera w sobie zarówno elementy administracyjnoprawne, jak i cywilnoprawne. Celem artykułu jest ustalenie, które z elementów procedury zawarcia małżeństwa „konkordatowego” mają charakter administracyjny, a które z nich wchodzą w zakres zainteresowania prawa cywilnego. Ponadto zwrócono uwagę na tryb uregulowania przepisów normujących procedurę zawarcia małżeństwa „konkordatowego” w kontekście recepcji norm prawnokanonicznych na płaszczyźnie wymienionych dziedzin prawa polskiego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 81
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Równe czy identyczne traktowanie osób duchownych w prawie polskim?
Autorzy:
Pieron, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554805.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
clergyman
the principle of equal right
taxes
celibacy
public cult
pre-notification
duchowny
zasada równości
podatek
celibat
kult publiczny
prenotyfikacja
Opis:
According to law, Polish churches and other religious associations, benefiting from the freedom of conscience and religion, assign to some of their members the status of clergyman. The Republic of Poland is characterized by a variety of religious associations which present different doctrines. In the same time, they set before their assigned clergymen precise goals and tasks to accomplish. The regulations of the Polish law related specifically to clergymen provide for some distinctiveness which influences the legal status of the persons within the mentioned group. In the present article, the author undertakes an effort to respond to the question whether the regulations related specifically to clergymen favor the members of the larger religious associations at the expense of the smaller community ministers, or not. The question touches upon the issue of observing the principle of equal right expressed in the art. 32 of the Constitution of the Republic of Poland. In order to answer the question, the author points at the indicators of the differentiated treatment of clergy. He concludes, that the regulations of the Polish law take into account some differences specific to the ministry of clergymen and respect their distinctiveness on the basis of their own laws. Such a situation doesn’t contradict the principle of equal right.
Zgodnie z prawem polskim kościoły i inne związki wyznaniowe korzystające z gwarancji wolności sumienia i religii niektórym ze swoich członków nadają status duchownego. Rzeczpospolitą Polską cechuje różnorodność funkcjonujących wspólnot wyznaniowych. Prezentują one różną doktrynę. Jednocześnie też ustanawianym przez siebie duchownym stawiają ściśle określone cele i zadania do realizacji. Przepisy prawa polskiego odnoszące się bezpośrednio do duchownych przewidują pewne odrębności wpływające na status prawny również w obrębie tej grupy osób. W niniejszym artykule podjęta jest próba odpowiedzi na pytanie: czy przepisy odnoszące się bezpośrednio do duchownych faworyzują tych, którzy przynależą do większych wspólnot wyznaniowych, kosztem pełniących swe funkcje w kościołach i innych związkach wyznaniowych o niezbyt wielkiej liczbie wiernych. Innymi słowy chodzi o to, czy w obrębie tej szczególnej grupy zachowana jest zasada równości wyrażona w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W celu rozwiązania postawionego problemu konieczne jest wskazanie wyznaczników zróżnicowanego traktowania osób duchownych, co zostaje zrealizowane w prezentowanym tekście. Na podstawie przeprowadzonej analizy należy stwierdzić, że przepisy prawa polskiego, określając status duchownych, biorą pod uwagę pewne szczególne różnice w pełnionej przez nich posłudze, jak również uwzględniają odrębności na gruncie prawa własnego. Ten stan nie jest sprzeczny z zasadą równouprawnienia.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica zawodowa (duszpasterska) duchownego
Professional secrecy (pastoral secrecy) of clergyman
Autorzy:
Pieron, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957703.pdf
Data publikacji:
2016-11-01
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
osoba duchowna
tajemnica zawodowa
tajemnica spowiedzi
tajemnica duszpasterska
kierownictwo duchowe
clergyman
professional secrecy
the seal fo confession
pastoral secrecy
spiritual direction
Opis:
In the Polish law and justice system, under a special protection comes any information which any priest received as part of sacramental confession. They are not considered dur- ing any trial or criminal investigation as it is the seal of confession that forbids any priest from revealing any part of that confession. Confession alone however, is not the only time when a parishioner comes to the priest and con nes in him, asking him to keep the infor- mation secret. These are most often the most intimate information about that person’s life or that person’s loved ones. That is why a question comes to mind if such information that was requested to be kept secret by any given person, but outside the seal of confes- sion, should not also be granted a legal protection, because they can also be interpreted as being part of professional or pastoral secrecy of clergyman both Catholic, Orthodox and Protestant alike. Certainly this kind of solution is not an absolute novum. In the Polish justice system toward the people who work in various professions a concrete actions were taken, which protect them from unlawful sharing of information which they have obtained through their eld of work. The justi cation for this proposed measure it’s so that the people who seek spiritual council and share secrets with any clergyman will not lose trust in them. Furthermore, it is crucial that any sign of allegation of discrimination toward any religious institution or Church that does not practice sacramental confession will no longer be valid.
W prawie polskim ochroną procesową objęto wszelkie informacje, jakie duchowny powziął w związku ze sprawowaniem sakramentalnej spowiedzi. Stanowią one przedmiot tajemni- cy spowiedzi. Sama jednak spowiedź nie jest jedyną przestrzenią, w której duchownemu powierzane są przez wiernego, z intencją zachowania ich w ścisłej tajemnicy, najintym- niejsze informacje dotyczące życia tego ostatniego, a często również życia jego najbliższych. Stąd powstaje pytanie o możliwość objęcia ochroną prawną innych informacji, które wy- znawane są osobie duchownej w związku z prowadzoną działalnością duszpasterską, a któ- re mogą stanowić przedmiot szeroko rozumianej tajemnicy zawodowej (duszpasterskiej) osób duchownych. Proponowane rozwiązanie nie jest absolutnym novum. W systemie prawa polskiego wobec osób wykonujących różne profesje przyjęto konkretne rozwiązania, które chronią przed bezprawnym wyjawieniem informacji posiadanych w związku z wy- konywanym zawodem. Uzasadnieniem proponowanego rozwiązania jest między innymi potrzeba ochrony zaufania do osoby duchownej. Ponadto należy dążyć do wyłączenia za- rzutu dyskryminacji tych Kościołów i innych związków wyznaniowych, w których nieprak- tykowana jest instytucja spowiedzi.
Źródło:
Annales Canonici; 2016, 12; 131-153
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies