Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "clear cell ovarian carcinoma" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Significance of the PIK3CA mutations in the differential diagnosis of ovarian epithelial carcinoma
    Autorzy:
    Żuk, Monika
    Koczkowska, Magdalena
    Gorczyński, Adam
    Sejda, Aleksandra
    Biernat, Wojciech
    Wasąg, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/895801.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-05
    Wydawca:
    Gdański Uniwersytet Medyczny
    Tematy:
    PIK3CA
    PI3K inhibitor
    clear cell ovarian carcinoma
    serous ovarian carcinoma
    Opis:
    Background: Ovarian carcinoma, one of the most common gynecological malignancies in Central and Eastern Europe, is characterized by a clinical and genetic heterogeneity with a distinct molecular signature for each histologic subtype. Material and methods: Here, we established the frequency of the PIK3CA mutations and amplifications in 100 FFPE tissues with the initial diagnosis of serous ovarian carcinoma. Accordingly, the diagnostic value of combining morphology with genetic and immunohistochemical testing was estimated in this cohort. Results: The PIK3CA mutations and amplifications were found in 4.1% (4/97) and 7.2% (7/97) of samples, respectively with a higher prevalence in low-grade tumors (p=0.0121). All identified variants were classified as pathogenic missense mutations, located within the PIK3CA mutational hotspots. In the light of the molecular and immunohistochemical results, two tumors with the somatic PIK3CA mutations and strongly positive expression for PI3K and hNF1β were eventually re-classified from serous to clear cell carcinomas after pathological re-evaluation. Conclusions: These findings demonstrate that the PIK3CA mutational screening facilitated establishing an accurate diagnosis of ovarian carcinomas and, more importantly, might allow for personalized treatment optimization. As the PIK3CA mutations result in the PI3K/AKT pathway deregulation, the individuals with the somatic PIK3CA variants may be eligible for personalized targeted therapies with PI3K inhibitors.
    Źródło:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2018, 1, 2; 23-30
    2657-3148
    2657-3156
    Pojawia się w:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rak jasnokomórkowy jajnika
    Clear cell carcinoma of the ovary
    Autorzy:
    Przybyłkowska, Monika
    Kowalska, Magdalena
    Gerulewicz, Grzegorz
    Śpiewankiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030290.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    chemoresistance
    clear cell carcinoma
    endometriosis
    ovarian carcinoma
    chemiooporność
    endometrioza
    rak jajnika
    rak jasnokomórkowy
    Opis:
    Ovarian clear cell carcinoma belongs to rather rare ovarian neoplasms and is believed to be a separate disease with a specific pathogenetic mechanism. It is diagnosed in women younger than 60 years of age, usually in early stages (FIGO I–II in 60% of cases). The National Comprehensive Cancer Network recommends surgical staging in early cancers and cytoreduction with adjuvant platinum- or taxane-based chemotherapy in later stages. Clear cell carcinoma of the ovary is characterized by worse response to chemotherapy and high carboplatin resistance. The mechanisms of its chemoresistance are unknown. The response to first-line chemotherapy is observed in only 11–27% of cases (vs. 73–81% for high grade carcinoma). Progression during chemotherapy is noted in 52% of patients (vs. 29% for high grade carcinoma). A relapse is associated with poor prognosis since it usually means considerable chemoresistance. Mean overall survival amounts to 25.3 months (vs. 42 months in epithelial ovarian carcinoma). Due to poor treatment outcomes in advanced stages of ovarian clear cell carcinoma, molecular targeted therapies are being developed. Research is being conducted in three directions: to develop new cytostatics, angiogenesis inhibitors and immunomodulators. Moreover, combinations of these drugs are also being investigated. It occurs that the future treatment is a therapy targeted to specifically impaired cell proliferation mechanisms in ovarian clear cell carcinoma. Moreover, the importance of adjuvant radiotherapy in stages FIGO IC–II must be emphasized.
    Rak jasnokomórkowy należy do grupy rzadziej występujących nowotworów jajnika i jest uważany za oddzielną chorobę ze specyficznym mechanizmem patogenetycznym. Raka tego rozpoznaje się u kobiet poniżej 60. roku życia, zwykle w niskim stopniu zaawansowania (60% FIGO I–II). National Comprehensive Cancer Network rekomenduje we wczesnych stadiach zaawansowania chirurgiczny staging, a w wyższych stopniach – operację cytoredukcyjną i uzupełniającą chemioterapię opartą na platynie lub taksanach. Rak jasnokomórkowy jajnika charakteryzuje się gorszą odpowiedzią na chemioterapię i wysokim odsetkiem oporności na karboplatynę. Mechanizmy chemiooporności nie są znane. Odpowiedź na chemioterapię pierwszego rzutu występuje jedynie w 11–27% przypadków (vs 73–81% dla wysoko zróżnicowanych raków). Progresję w czasie chemioterapii odnotowuje się u 52% pacjentek (vs 29% dla wysoko zróżnicowanych raków). Wznowa raka jasnokomórkowego jajnika wiąże się ze złym rokowaniem, ponieważ zwykle oznacza dużą oporność na chemioterapię. Czas całkowitego przeżycia wynosi średnio 25,3 miesiąca, w porównaniu z 42 miesiącami w przypadku nabłonkowych raków jajnika. Ze względu na złe wyniki leczenia chorych w zaawansowanych stadiach raka jasnokomórkowego trwają poszukiwania terapii ukierunkowanej molekularnie. Badania są prowadzone w trzech kierunkach: nowe cytostatyki, leki hamujące angiogenezę, leki immunomodulujące; bada się też kombinacje wymienionych grup leków. Wydaje się, że przyszłością leczenia jest terapia ukierunkowana na mechanizmy proliferacji komórek swoiście zaburzonych w raku jasnokomórkowym jajnika. Należy podkreślić ważną rolę radioterapii w leczeniu pacjentek w stopniu FIGO IC–II.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 4; 224-233
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rak jasnokomórkowy jajnika na podłozu zaawansowanej endometriozy pomenopauzalnej – opis przypadku i przeglad pismiennictwa
    Clear cell cancer of the ovary developing within an advanced postmenopausal endometriosis. Case report and review of the literature
    Autorzy:
    Myszewska, Aleksandra
    Dudziak, Mirosław
    Kadylak, Bogdan
    Sznurkowski, Jacek Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031255.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    endometrioza
    rak
    rak jajnika
    rak jasnokomórkowy
    transformacja nowotworowa
    endometriosis
    cancer
    ovarian cancer
    clear cell carcinoma
    malignant transformation
    Opis:
    Endometriosis has a multifactorial etiology and its association with ovarian cancer is known since the beginning of the past century. As has been well documented, endometriosis possesses all the features of cancer phenotype, but a matter of debate remains whether ovarian cancer develops as a result of malignant transformation of pre-existing endometriosis or both conditions develop synchronously on a common basis. Active endometriosis is estrogen-dependent and rarely develops in postmenopausal women. Endometriosis-associated ovarian cancer (EAOC) is a distinct clinical entity, differing by age at diagnosis, histological type, clinical stage and prognosis. EAOC may develop both before and after menopause and the commonest histological types are clear cell and endometrioid. The purpose of this paper was to present a rare case of EAOC developing within the wall of an endometrial cyst, 7 years after meno-pause in a slim woman, not presenting features of estrogenization. A 54 years old female, on long-term oral antico-agulant (Sintrom) after mitral valve surgery, was admitted for surgical treatment due to an adnexal tumor on the right detected by sonography with CA-125 level of 354.7 U/ml. Intraoperative inspection revealed advanced endometriosis manifesting by numerous endometrial implants to the pelvic parietal peritoneum, visceral peritoneum and greater omentum as well as endometrial cysts within both ovaries. Intraoperative histological study revealed grade 2 clear cell carcinoma (CCC), while final histological study showed the area of transition from endometriosis to CCC with an intermediate stage of atypical endometriosis. The patient’s FIGO stage was defined as IA and her TNM stage – as T1aN0M0 G2. Conclusion: Active endometriosis resulting in presence of endometrial implants and endometrial cysts may manifest at postmenopausal age. Endometrial cyst may undergo malignant transformation, as suggested by doc-umented evolution of endometriosis to clear cell ovarian cancer with intermediate stage of atypical endometriosis.
    Endometrioza ma etiologię wieloczynnikową, a jej związek z występowaniem raka jajnika jest obserwowany już od początku ubiegłego stulecia. Wykazano, że endometrioza posiada wszystkie cechy fenotypu raka, ale nie rozstrzyg- nięto, czy rak jajnika powstaje na drodze transformacji złośliwej endometriozy, czy też oba zjawiska rozwijają się równolegle na wspólnym podłożu. Czynna endometrioza związana jest z estrogenami i rzadko występuje w okre-sie pomenopauzalnym. Rak jajnika towarzyszący endometriozie (endometriosis-associated ovarian cancer, EAOC) stanowi odrębną jednostkę kliniczną, różniącą się wiekiem w momencie rozpoznania, typem histologicznym, stop-niem zaawansowania oraz rokowaniem. EAOC występują w okresie przed- i okołomenopauzalnym, a wśród typów histologicznych dominują raki jasnokomórkowe i endometrioidalne. Celem pracy była prezentacja szczególnego przypadku EAOC, który rozwinął się w ścianie torbieli endometrialnej 7 lat po menopauzie u szczupłej, pozbawio-nej cech estrogenizacji kobiety. Pięćdziesięcioczteroletnia chora przewlekle przyjmująca Sintrom z powodu wszcze-pionej zastawki mitralnej została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego na Oddziale Ginekologii Onkologicz-nej z powodu podejrzanego w USG guza przydatków lewych, przy stężeniu markera CA-125 354,7 U/ml. W trakcie zabiegu stwierdzono zaawansowaną endometriozę wyrażoną obecnością licznych wszczepów endometriotycznych na otrzewnej miednicy, na surowicówce jelit oraz w obrębie sieci większej, a także torbieli endometrioidalnych obu jajników. W badaniu doraźnym rozpoznano raka jasnokomórkowego w stopniu zróżnicowania G2 (clear cell carci-noma, CCC – G2), a w badaniu ostatecznym udało się potwierdzić obszar przejścia endometriozy do raka jasnoko-mórkowego poprzez etap pośredni endometriozy atypowej. Stopień zaawansowania według FIGO określono na IA, natomiast wg klasyfikacji TNM – T1aN0M0 G2. Wnioski: Czynna endometrioza wyrażona obecnością wszczepów endometriotycznych oraz torbieli endometrioidalnych może ujawnić się w okresie pomenopauzalnym. Torbiel endometrialna może ulec transformacji złośliwej, co sugeruje udokumentowana w ścianie torbieli ewolucja endome-triozy do raka jasnokomórkowego jajnika z etapem pośrednim tzw. endometriozy atypowej.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 82-88
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An unusual manifestation of clear cell carcinoma – case report
    Niezwykły objaw raka jasnokomórkowego – opis przypadku
    Autorzy:
    Buczek-Kutermak, Aleksandra
    Szanecki, Wojciech M.
    Jabłońska, Anna
    Witkowska, Agnieszka M.
    Palowski, Michał
    Witek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035576.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    ovarian cancer
    clear cell carcinoma
    atherothrombotic incident
    stroke
    rak jajnika
    rak jasnokomórkowy jajnika
    incydent zakrzepowo-zatorowy
    udar
    Opis:
    The metabolism of neoplastic cells is perceived as the cause of atherothrombotic incidents in cancers since the 19th century. Those incidents occur in 1–11% cancer cases. In clear cell carcinoma, accounting for 5% of ovarian cancers, atherothrombotic incidents tend to occur 2.5 times more frequently. Clear cell carcinoma is diagnosed earlier and at a younger age compared to other ovarian cancers. The cancer is also characterized by drug resistance to standard treatment. A 47-year-old patient was admitted to the Department of Gynaecology and Obstetrics of School of Medicine in Katowice to treat a tumor of the right ovary. The tumor was detected a month before during the diagnostics of an ischemic stroke which occurred despite no risk factors being present. A laparotomy was performed and the tumor, left adnexa and uterus were removed, according to ovarian cancer protocol. Histopathological examination confirmed the diagnosis of adenocarcinoma clarocellulare (clear cell carcinoma – CCC). The patient was referred for further oncological treatment on 5th day after surgery. Oncological alertness needs to be maintained in cases of unexplained atherothrombotic incidents. An interdisciplinary approach can improve patients’ prognosis by diagnosing the cancer earlier.
    Choroba nowotworowa już od dawna uznawana jest za przyczynę incydentów zakrzepowo-zatorowych. Incydenty te występują w 1–11% przypadków raków. W raku jasnokomórkowym, który stanowi około 5% nowotworów złośliwych jajnika, incydenty zakrzepowo-zatorowe występują 2,5 razy częściej niż w innych typach histologicznych. Rak jasnokomórkowy jest rozpoznawany u młodszych kobiet i we wcześniejszym stadium. Nowotwór cechuje też chemiooporność na standardowe leczenie. Kobieta 47-letnia została przyjęta do Kliniki Ginekologii i Położnictwa Wydziału Lekarskiego w Katowicach w celu leczenia guza (raka) przydatków prawych, którego wykryto miesiąc wcześniej w trakcie diagnostyki udaru niedokrwiennego. Udar wystąpił mimo braku czynników obciążających. Wykonano laparotomię według protokołu raka jajnika. Badanie histopatologiczne potwierdziło rozpoznanie: rak jasnokomórkowy (clear cell carcinoma – CCC). Pacjentkę w 5 dobie po operacji wypisano ze szpitala i skierowano do dalszego leczenia onkologicznego. Interdyscyplinarne podejście zespołu lekarskiego może poprawić rokowanie pacjentek przez wcześniejsze wykrycie nowotworu. Należy zachować czujność onkologiczną w przypadku niewyjaśnionego incydentu zakrzepowo-zatorowego.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 257-260
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies