Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "classical Greek literature" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Utopijny plan Praksagory. Próba społeczno-kulturowej interpretacji Sejmu kobiet Arystofanesa
An Utopian Plan of Praxagora: Aristophanic Assemblywomen in Social and Cultural Contexts
Autorzy:
Kostek, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929075.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Arystofanes
Sejm kobiet
komedia grecka
matriarchat
tożsamość płciowa
stereotypy kobiet w literaturze antycznej
gender studies
kulturoznawstwo
Aristophanes
Assemblywomen
Greek comedy
matriarchy
sexual identity
stereotypes of women in classical literature
cultural studies
Opis:
The article is placed in the scope of research of classical studies, drama and theatre studies, and cultural studies. It is an attempt of social interpretation of Aristophanes’ Assemblywomen. Utopia, matriarchy, cultural identity of sex or stereotypes of women and men are the main questions raised in the article. An utopian project of matriarchy created in the old-Greek comedy is a basic object of interpretation. The author employs propositions of interpretation submitted by Angus M. Bowie, Gwendolyn Compton-Engle, Jerzy Łanowski, Kenneth M. De Luca, Kenneth S. Rothwell. Assemblywomen shows that a big idea which could create wealth of society can be easily metamorphosed into its opposition. It should be said that Aristophanes’ theatre achievements supplement modern social and cross-cultural research and are important and attractive texts for demanding readers/spectators of any time.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 3; 21-33
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terminologia gniewu w Septuagincie
The Terminology of Anger in the Septuagint
Autorzy:
Strzałkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044570.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zagniewanie
terminologia grecka
LXX
grecka literatura klasyczna
θυμός
ὀργή
gniew
Septuaginta
anger
wrath
Greek terminology
Septuagint
classical Greek literature
Opis:
Niniejszy artykuł omawia wybrane aspekty terminologii dotyczącej gniewu w Biblii Greckiej. Septuaginta używa zasadniczo dwóch terminów określających gniew: θυμός i ὀργή (bardzo rzadko innych). Oba używane są w LXX zamiennie i, jak się wydaje, bez żadnego klucza zarówno na określenie gniewu Boga, jak i ludzi oraz zwierząt. Artykuł omawia oba terminy wraz z ich etymologią i występowaniem w klasycznej literaturze greckiej, ukazując, że słownictwo LXX nawiązuje zarówno do klasycznej filozofii i literatury (gdzie temat gniewu jest podejmowany niejednokrotnie, już w najstarszych pismach), jak i do tradycji żydowskiej (używając w przekładzie hebraizmów i charakterystycznych dla Biblii Hebrajskiej zwrotów). Artykuł ukazuje zarazem, że na poziomie terminologicznym i pojęciowym terminologia LXX dotycząca gniewu wywarła wpływ także na Nowy Testament.
The article discusses selected aspects of “anger” terminology in the Greek Bible. The Septuagint basically uses two terms to express anger, θυμός and ὀργή, and rarely any others. The two words are used in the LXX interchangeably, it seems to express both the wrath of God and the wrath of people and animals. The article discusses both of these key terms, along with their etymology and occurrence within classical Greek literature, recognizing that the terminology of the LXX is based both upon those classical texts – which often refer to the theme of “anger”, starting with the oldest known Greek texts – as well as on the Jewish tradition, incorporating many so-called “Hebraisms” and expressions characteristic of the Hebrew Bible. In addition, the article shows that the LXX terminology regarding anger also had an influence on the New Testament, on both a terminological and conceptual level.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 169-189
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aἰώνιος w literaturze helleńskiej: od Platona do Pseudo-Timajosa
The αἰώνιος in Hellenic Literature: From Plato to Pseudo-Timaeus
Autorzy:
Osek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044314.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
αἰώνιος
semantyka
literatura helleńska
okres klasyczny (510-323 p.n.e.)
okres hellenistyczny (323-31 p.n.e.)
semantics
ancient Greek literature
Classical period (510-323 BCE)
Hellenistic period (323-31 BCE)
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza semantyczna greckiego wyrazu αἰώνιος w literaturze helleńskiej od jej początków do czasów powstawania Nowego Testamentu. Po raz pierwszy termin αἰώνιος wystąpił w Państwie Platona, zaś po Platonie był używany przez helleńskich filozofów, poetów i historyków. Cześć pierwsza artykułu przedstawia etymologię αἰώνιος, część druga – analizę semantyczną tego wyrazu w dialogach Platona, część trzecia – jego znaczenie w filozofii po Platonie, część czwarta – w poezji hellenistycznej, część piąta – w historiografii hellenistycznej. Część szósta zawiera przegląd haseł leksykonów bizantyńskich, w których wystąpił wyraz αἰώνιος. Analiza semantyczna użycia αἰώνιος w literaturze helleńskiej (IV wiek p.n.e. – I wiek n.e.) prowadzi do wniosku, że termin ten w żadnym kontekście nie oznacza czegoś, co jest naprawdę wieczne, tj. bez początku i końca, lecz coś innego: długowieczne, długotrwałe, wiecznotrwałe, nieustanne, niekończące się, nieprzerwane, wieczyste, niezniszczalne, niezmienne. Na 60 wystąpień zaledwie osiem odnosi się do eschatologicznych kar w Hadesie, zaś trzy kolejne dotyczą eschatologicznych nagród. W żadnym z nich nie chodzi o kary czy nagrody, które byłyby faktycznie bez końca, lecz raczej o takie, które będą długotrwałe.
A subject of this article is the semantic analysis of the Greek word αἰώνιος in Hellenic literature from its beginning to the composition of the New Testament. For the first time, the word αἰώνιος occurred in Plato’s Republic, and after Plato the term was re-used by the ancient Greek philosophers, poets, and historians. Part one of the paper shows the etymology of the αἰώνιος, part two discusses the semantics of the word in Plato’s dialogues, part three – its meaning in the post-Platonic philosophy, part four – in the Hellenistic poetry, part five – in the Hellenistic historiography. Part six contains an overview of entries in the Byzantine lexicons that refer to αἰώνιος. The semantic analysis of the αἰώνιος usus in the ancient Greek literature (4th c. BCE – 1st c. CE) leads to the conclusion that the term in any given context does not denote what is really eternal, i.e. without beginning or end, but something else: longeval, long-lasting, perennial, perpetual, endless, unceasing, imperishable, immutable. Among 60 occurrences only eight refer to eschatological punishments in Hades and three different concern eschatological rewards. None of them is about punishments or rewards that would be actually endless, but rather the long-lasting ones.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 373-407
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Unwelcome Aspect of Life: the depiction of Old Age in Greek Vase Painting
Autorzy:
Gorzelany, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046776.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greek vase painting
red figure style
black figure style
iconography
Greek society
old man
old woman
mythology
Greek literature
classical Greece
Opis:
The subject of old age is rarely addressed in Greek vase painting and usually appears in scenes from mythology or daily life. Older men in these representations are Homeric heroes, esteemed as kings, leaders and sages who have rendered great services to society; older people are also present in scenes of everyday life – usually as fathers or child supervisors. depending on the technique of decoration, these figures were characterised mostly through hair colour (as well as thinning hair and baldness in the case of men), a stooped and frail frame or an obese one. Besides, on red-figure and white-ground vessels it was possible to render facial wrinkles. These features apply predominantly to the images of men, because due to the social ideal of kalokagathia Athenian women were usually depicted as timelessly young. The article contains an analysis of selected depictions of the elderly in vase painting in terms of their iconography and the types of scenes in which they appear, including references to the written sources.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 2; 153-177
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies