Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "civil liability insurance for motor vehicle owners" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Problematyka dopuszczalności zastosowania przez zakłady ubezpieczeń ulg (upustów) i rabatów przy ustaleniu wysokości odszkodowania za szkodę w pojeździe mechanicznym poszkodowanego. Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2024 r., III CZP 142/22
The issue of admissibility of applying reliefs (discounts) and bonuses by insurers in determining the amount of compensation for damage to a motor vehicle of the injured. A gloss to the resolution taken by the seven judges of the Supreme Court of 8 May 2024, ref.: III CZP 142/22
Autorzy:
Piątkowski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47216800.pdf
Data publikacji:
2024-07-13
Wydawca:
Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
Tematy:
Sąd Najwyższy
ustalenie wysokości odszkodowania
ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych
poszkodowany
ubezpieczenia komunikacyjne
Supreme Court
determining the compensation amount
civil liability insurance for motor vehicle owners
injured party
motor insurance
Opis:
Przedmiotem glosy jest uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2024 r., III CZP 142/22, odnosząca się do ustalenia odszkodowania przez zakład ubezpieczeń na rzecz poszkodowanego z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Uchwała ta dotyka problematyki dopuszczalności zastosowania przez zakłady ubezpieczeń ulg (upustów) i rabatów przy ustaleniu wysokości odszkodowania za szkodę w pojeździe mechanicznym poszkodowanego. Przedmiotowa kwestia ma istotne znaczenie dla praktyki ubezpieczeniowej, gdyż od kilku lat trwa polemika na temat dopuszczalności podejmowania tego typu działań przez zakłady ubezpieczeń – zarówno w orzecznictwie sądów powszechnych, jak i w rozważaniach doktryny. Niejednolita praktyka ubezpieczeniowa doprowadzała po wielokroć do ustalania odszkodowań w niższej wysokości, aniżeli przedstawione rzeczywiste koszty naprawy pojazdów, a to z kolei rodziło spory na linii: poszkodowany – zakład ubezpieczeń. Glosa odnosić się będzie wyłącznie do dwóch tez uchwały z dnia 8 maja 2024 r., gdyż do złożenia glosy do publikacji nie doczekaliśmy się publikacji jej uzasadnienia.
The subject of this gloss is the judgment of the Supreme Court of 8 May 2024, reference III CZP 142/22, concerning the determination of compensation to be paid by an insurance company to the injured party under a civil liability insurance contract for owners of motor vehicles. The judgment addresses the question whether is admissible that insurance companies apply discounts when determining the amount of compensation for the injured party's motor vehicle. The issue in question is of significant importance for insurance practice, as for several years the admissibility of this type of activities by insurance companies has been raised in the jurisprudence of common courts and it also has been subject of considerations in the doctrine. Ununified insurance practice often led to compensation being set at a lower amount than the actual costs of vehicle repair, which in turn gave rise to disputes between the injured party and the insurance company. The gloss only refers to two theses of the judgment of 8 May 2024, as the statement of reasons thereof has not been published upon submitting this gloss for publication.
Źródło:
Prawo Asekuracyjne; 2024, 1(118), 1; 71-79
1233-5681
2957-1995
Pojawia się w:
Prawo Asekuracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie sprecyzowania przepisu art. 36 ust. 1 i art. 52 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
On the Need to Specify the Provisions of Article 36(1) and Article 52 of the Act of 22 May 2003 on Compulsory Insurance, the Insurance Guarantee Fund and the Polish Motor Insurers Bureau
Autorzy:
Mrozowska-Bartkiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53597619.pdf
Data publikacji:
2022-07-22
Wydawca:
Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
Tematy:
ubezpieczenia obowiązkowe
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
suma gwarancyjna
kwoty minimalne
minimalna suma gwarancyjna
dyrektywa komunikacyjna
system kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego
ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów
ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego
compulsory insurance
civil liability insurance
Insurance Guarantee Fund
sum guaranteed
minimum amounts
minimum amount of cover
motor directive
system of checks on the performance of the obligation to conclude a compulsory insurance contract
civil liability insurance of motor vehicle owners for damage caused by the use of their vehicles
farmers’ liability insurance
Opis:
Ubezpieczenia obowiązkowe, w szczególności obowiązkowe ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, pełnią niezwykle ważną funkcję społeczną, chroniąc interesy majątkowe zarówno osób poszkodowanych, jak i samych sprawców. Ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych stworzyła fundamenty systemu funkcjonowania ubezpieczeń obowiązkowych, między innymi zostały w niej określone kwestie takie, jak: jakie ubezpieczenia są ubezpieczeniami obowiązkowymi, zasady zawierania i wykonywania umów obowiązkowego ubezpieczenia, w tym sumy gwarancyjne w ubezpieczaniach wymienionych w tej ustawie, sposób kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umów ubezpieczeń. Ze względu na niezwykle istotną rolę i masowy charakter ważne jest, aby przepisy kształtujące zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela i Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, w tym wysokość sumy gwarancyjnej, były skonstruowane precyzyjnie i w sposób niebudzący wątpliwości. Tymczasem użyte przez ustawodawcę sformułowanie w art. 36 ust. 1 oraz art. 52 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkach : „Suma gwarancyjna nie może być niższa niż równowartość w złotych […]” i wiążący się z tym problem prawny, czy ubezpieczenie o wyższej sumie gwarancyjnej niż wskazana w treści powołanych wyżej przepisów jest ubezpieczeniem obowiązkowym, czy też w kwocie sumy gwarancyjnej, przewyższającej wskazane kwoty, jest ubezpieczeniem dobrowolnym. Artykuł jest poświęcony analizie praktyki zawierania umów ubezpieczenia z określeniem sumy gwarancyjnej wyższej niż w powołanych wyżej przepisach, bez jednoczesnego wskazania, w jakich granicach dane ubezpieczenie jest ubezpieczeniem obowiązkowym, a w jakich – dobrowolnym.
Compulsory insurance, especially compulsory civil liability insurance, plays an immensely important social role by protecting the property interests of both injured parties and perpetrators themselves. The Compulsory Insurance Act has laid the foundations for the compulsory insurance system, by specifying, among others, the following issues: the definition of compulsory insurance, rules of concluding and performing compulsory insurance contracts, including sums guaranteed in insurance types listed in the Act, as well as the method of controlling the performance of the obligation to conclude insurance contracts. Given the considerable importance and popularity of this insurance type, it is vital that the provisions regulating the scope of liability of the insurer and of the Insurance Guarantee Fund, including the amount of the sum guaranteed, are designed precisely and unambiguously. However, the wording used by the legislator in Article 36(1) and Article 52 of the Compulsory Insurance Act: "The sum guaranteed cannot be lower than the equivalent in PLN [...]" is related to a legal problem whether insurance with a sum guaranteed that is higher than the amount indicated in the above-mentioned provisions is compulsory or whether it is rather voluntary in terms of the amount of the sum guaranteed exceeding the indicated amounts. The present article focuses on the analysis of the practices of concluding insurance contracts with the amount of cover higher than in the above-mentioned regulations, without indicating the limits determining the compulsory or voluntary nature of an insurance in question.
Źródło:
Prawo Asekuracyjne; 2022, 2(111), 2; 22-41
1233-5681
2957-1995
Pojawia się w:
Prawo Asekuracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies