- Tytuł:
-
The Dark Continent: «African Tales by Shakespeare» and the Experience of Transitional Community
Ciemny kontynent: Opowieści afrykańskie według Szekspira i doświadczenie wspólnoty transformacyjnej - Autorzy:
- Sosnowska, Dorota
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/34112058.pdf
- Data publikacji:
- 2021
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
«Opowieści afrykańskie według Szekspira»
Krzysztof Warlikowski
ciemny kontynent
feminizm
Inny
transformacja
sztuka krytyczna
«African Tales by Shakespeare»
dark continent
feminism
Other
transition
critical art - Opis:
-
This text is an analysis of Krzysztof Warlikowski’s 2011 production, African Tales by Shakespeare, tracing the project of community taken up in the performance. The central thesis takes this to be neither a national community nor a dispersed, intersectional coalition, as Bryce Lease has formulated the difference between Polish political and traditional theater, but rather a transitional community—unstable, unsuccessful, and rooted in the experience of political transition. The author, by invoking references to the visual arts present in the performance, points to other community projects emerging from the experience of transition while showing how, when appropriated for the purposes of performance, their meanings change radically. In the masculine, phallic, and violent world of African Tales, art and philosophy born of the experience of femininity are lost, twisted, and forgotten. Among the most important threads of analysis, however, is the way racialization and racism function in the play. From this perspective, the problematic status of the community the play establishes is most clearly seen: as a community of phantasmic, aspirational, transitional whiteness.
Tekst jest analizą spektaklu Krzysztofa Warlikowskiego Opowieści afrykańskie według Szekspira (2011) śledzącą projekt wspólnoty wpisany w przedstawienie. Zgodnie z zasadniczą tezą autorki nie jest to ani wspólnota narodowa, ani też rozproszona i intersekcjonalna koalicja, jak różnicę między polskim teatrem politycznym i niezaangażowanym formułował Bryce Lease, lecz raczej wspólnota transformacyjna – niestabilna, nieudana i zakorzeniona w doświadczeniu ustrojowej transformacji. Przywołując odniesienia do sztuk wizualnych obecne w spektaklu, autorka wskazuje na inne projekty wspólnotowe, które wyłoniły się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, by pokazać, jak zawłaszczone na potrzeby spektaklu, radyklanie zmieniają swoje znaczenie. W męskim, fallicznym i pełnym przemocy świecie Opowieści sztuka i filozofia zrodzone z doświadczenia kobiecości zostają utracone, wykrzywione, zapomniane. Jednym z najważniejszych wątków analizy jest sposób, w jaki w spektaklu funkcjonują urasowienie i rasizm. To właśnie z tej perspektyw najwyraźniej widać problematyczny status wspólnoty ustanawianej przez spektakl: wspólnoty fantazmatycznej, aspiracyjnej, transformacyjnej białości. - Źródło:
-
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 73-97
0031-0522
2658-2899 - Pojawia się w:
- Pamiętnik Teatralny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł