Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ciała niebieskie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
O wpływach ciał niebieskich. Wstęp do astrologii politycznej
On the Influence of Celestial Bodies. Introduction to the Political Astrology
Autorzy:
Czeczot, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15599892.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
influence
astrology
celestial bodies
modernity
ecological crisis
19th Century
wpływ
astrologia
ciała niebieskie
nowoczesność
kryzys ekologiczny
wiek XIX
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest przemiana, jakiej uległo – wraz z nadejściem zachodniej nowoczesności – pojęcie wpływu, który jeszcze w siedemnastym wieku był definiowany jako oddziaływanie ciał niebieskich na obszar ziemski i dopiero w dziewiętnastym nabrał dzisiejszego, bardziej ogólnego sensu. Przemianę tę zarysowuję na tle innych, charakterystycznych dla nowoczesności procesów. Jednym z nich jest wyrugowanie astrologii z pola nauki, powiązane z triumfem filozofii dualistycznej, narodzinami przemysłowego kapitalizmu, które razem wzięte uprzedmiotowiły i utowarowiły naturę. Drugi z tych procesów to kariera, jaką w dziewiętnastym wieku zaczyna robić pojęcie wpływu, stając się jedną z ważniejszych kategorii nie tylko nauk przyrodniczych, lecz również społecznych, w których – rozumiany bardziej jako władza duchowa – pozwala opisać działanie idei na społeczeństwo i intelektualistów na rząd. Trzecim w końcu – narodziny nowoczesnego podmiotu wraz z charakterystycznym dla niego „lękiem przed wpływem”. Tak zarysowane konteksty pozwalają w nowym świetle zobaczyć nowoczesność jako cywilizację, w której wpływ otoczenia na człowieka został zaklasyfikowany jako jednoznaczne zagrożenie. Pozwalają również zadać pytanie, na ile to właśnie nowoczesne przedefiniowanie relacji człowieka z kosmosem odpowiada za kryzys ekologiczny.
The starting point of this paper is the transformation of the notion of influence, which as late as in the seventeenth century was defined as acting of celestial bodies upon the Earth, and only in the nineteenth century did it take on its present, more general meaning. I sketch this transformation against the background of other processes characteristic of modernity. One of them is the eradication of astrology from the field of science, linked to the triumph of dualistic philosophy and the birth of industrial capitalism, which together objectified and commodified nature. The second of these processes is the career that the concept of influence begins to make in the nineteenth century, becoming one of the most important categories not only of the natural sciences but also of the social sciences, where, understood more as spiritual power, it allows to describe the action of ideas on society and of intellectuals on government. The third one – the birth of the modern subject with its characteristic „influence anxiety“. These contexts, outlined in the article, allow us to see modernity in a new light – as a civilization in which influence that of the environment might exert on humans is unambiguously classified as a threat. They also allow us to ask the question to what extent may the modern redefinition of the relationship between man and the cosmos held responsible for the ecological crisis.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 41, 3; 71-90
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy kosmologii światła u Bartłomieja z Bolonii
The Elements of the Cosmology of Light in Bartholomew of Bologna
Autorzy:
Lizun, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013163.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bartłomiej z Bolonii
średniowiecze
światło
kosmologia
metafizyka światła
wszechświat
ciała niebieskie
Bartholomew of Bologna
Middle Ages
light
cosmology
metaphysics of light
universe
heavenly bodies
Opis:
The paper shows the elements of the cosmology of light in Bartholomew of Bologna, the Franciscan master of theology of the thirteenth century (d. after 1294). The paradigm of light is the key concept to understand the thought of this Bologna scholar. His views were principally inspired by Robert Grosseteste’s cosmology. According to Bartholomew of Bologna, the universe is not only the Platonic-Aristotelian machina mundi with its heavenly spheres and the spheres of the four elements of the sublunary world. It is also a vision of the cosmos in accordance with traditional theology with its Empyrean or crystalline heaven. In the construction of his picture of the universe he drew on the rich tradition of the Franciscan school. The paper discusses some particular issues contained in the Tractatus de luce by Bartholomew of Bologna, the issues that were widely considered in the Middle Ages. This concerns especially the conception of the multiplication of forms (multiplicatio specierum), the affection of light on the Earth and its effects, the composition of complex and animate bodies, the structure of heavenly bodies, and the conception of the natural place. The doctrine of Bartholomew of Bologna is a meaningful example how to adjust the problems concerning the metaphysics of light derived from Neo-Platonism to the theological Christian problems.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2008, 56, 2; 165-183
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naturalna niezniszczalność ciał niebieskich według św. Tomasza z Akwinu
Natural Indestructibility of Heavenly Bodies according to St Thomas Aquinas
Autorzy:
Karas, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013933.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia średniowieczna
św. Tomasz z Akwinu
tomizm
ciała niebieskie
kosmologia
metafizyka
arystotelizm chrześcijański
medieval philosophy
St Thomas Aquinas
Thomism
heavenly bodies
cosmology
metaphysics
Christian Aristotelianism
Opis:
The subject of the article is the question of the nature of heavenly bodies in St Thomas Aquinas’ approach. The Dominican thinker, using Aristotle’s cosmology, tries to present his understanding of the Stagirite’s theory concerning natural indestructibility of heavenly bodies, which he treats as relatively perfect beings built of ether and indestructible in the world of nature, although they are contingent and created by God. The issue proves the Angelic Doctor’s independence and self-reliance; studying the universe he not only used Aristotle’s cosmology but he verified it with theological knowledge basing his considerations on the ancient and medieval commentators of the Greek philosopher. In St Thomas’ studies his conviction about relative formal and material perfection of metaphysical components of heavenly bodies is of significant importance. The conception of indestructibility of heavenly bodies also presents methodological assumptions of the metaphysics developed by the Dominican thinker who made the rules of Aristotle’s philosophy relative.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 109-128
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prospects of regulation of mining activities in the modern space law
PERSPEKTYWY UREGULOWANIA DZIAŁALNOŚCI GÓRNICZEJ WE WSPÓŁCZESNYM PRAWIE O PRZESTRZENI KOSMICZNEJ
Autorzy:
Xalilov, Zafiq
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390872.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
przestrzeń kosmiczna
międzynarodowe prawo kosmiczne
działalność
górnicza
zasoby przestrzeni kosmicznej
ciała niebieskie
Księżyc
outer space
international space law
mining activities
space resources
celestial
bodies
the Moon
Opis:
This paper analyses the issues of discrepancies between the new US regulatory legal act, which provides for conducting mining activities in outer space, and the international law. The author analyses the contradictions between the US Commercial Space Launch Competitiveness Act and the international Outer Space Treaty, where the shortcomings have also been presented. According to the results of the analysis carried out in the paper, it has been revealed that in the modern time the relevant legislative acts adopted in the United States and those drafted in Luxembourg violate the provisions of the international Outer Space Treaty. By creating an environmental hazard for space, they focus on non-legal approach of business nature. By adoption of the new law, the USA does not meet its obligations under the international Outer Space Treaty. Presently, the international Outer Space Treaty makes it impossible to adopt some national legislative act, which defines mining activities in the outer space. In view of the above, the author offers to adopt a new international convention in the field of mining activities in the outer space in the future. Only the new international convention may reflect comprehensively the interests and benefits of all world states in the outer space. Beside adopting of the international convention, a special international body may be also established for the purpose of regulating activities related to search for, exploration and utilization of minerals in space and securing control in this area.
Autor analizuje rozbieżności między nowym aktem prawa amerykańskiego, który przewiduje prowadzenie działalności górniczej w przestrzeni kosmicznej, a prawem międzynarodowym. Artykuł wykazuje sprzeczności między amerykańską ustawą o wolnym dostępie do komercyjnych przestrzeni kosmicznych (Commercial Space Launch Competitiveness Act) a międzynarodowym Traktatem o przestrzeni kosmicznej, przedstawiając również pewne braki w tym zakresie. Przeprowadzona analiza dowodzi, że akty prawne przyjęte w Stanach Zjednoczonych oraz w Luksemburgu naruszają postanowienia międzynarodowego Traktatu o przestrzeni kosmicznej. Stwarzając zagrożenie dla środowiska naturalnego, koncentrują się na sprzecznym z prawem podejściu do prowadzenia działalności gospodarczej. Przyjmując nową ustawę, Stany Zjednoczone nie realizują przyjętych zobowiązań wynikających z Traktatu o przestrzeni kosmicznej. Obecnie traktat ten uniemożliwia przyjęcie krajowego aktu praw- 28 ZAFIG KHALILOV IUS NOVUM 2/2017 nego regulującego działalność górniczą w przestrzeni kosmicznej. Autor proponuje przyjęcie nowej międzynarodowej konwencji w dziedzinie górnictwa w przestrzeni kosmicznej. Tylko takie rozwiązanie może w pełni odzwierciedlać interesy i korzyści wszystkich państw świata w przestrzeni kosmicznej. Poza przyjęciem nowej międzynarodowej konwencji, zasadne jest ustanowienie specjalnego organu międzynarodowego regulującego działania związane z poszukiwaniem, badaniem i wykorzystaniem minerałów w kosmosie oraz zapewniającego kontrolę w tej dziedzinie.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 17-28
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień czwarty (Rdz 1,14-19)
Time in the Priestly Creation Narrative: TheDay Fourth Day (Gen 1:14-19)
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043849.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kapłańskie opowiadanie o stworzeniu
Heptameron
Rdz 1,14-19
Rdz 1
Rdz 1–11
ciała niebieskie
czas
priestly creation narrative
Heptaemeron
Gen. 1:14-19
Gen. 1
Gen. 1–11
heavenly bodies
time
Opis:
Organizacja kosmosu w wymiarze czasowym (temporalnym) wydaje się stanowić istotny, choć niekiedy ignorowany, element kapłańskiego opowiadania o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a). Jej logika opiera się na osi wyznaczonej przez pierwszy, czwarty, i siódmy dzień stworzenia: powstanie światła, stworzenie ciał niebieskich, wreszcie konsekrację szabatu. W artykule tym autor podejmuje krytyczną refleksję nad centralnym elementem osi, na której wspiera się temporalna organizacja kosmosu: opisem czwartego dnia stworzenia (Rdz 1,14-19). Analizując strukturalny i semantyczny wymiar opisu stworzenia ciał niebieskich autor uwypukla ich wyjątkowe miejsce i niepowtarzalną rolę w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu świata.
The temporal organization of the cosmos seems to be an important, though sometimes ignored, element of the priestly creation narrative in Gen 1,1-2,4a. Its logic is based on the axis determined by the first, fourth, and seventh days of creation: the creation of luminaries, of celestial bodies, and finally the consecration of the Sabbath. In this article, the author takes up a critical reflection on the central element of the axis: the description of the fourth day of creation in Gen 1,14-19. In analyzing the structural and semantic dimensions of this text, the author emphasizes the unique place and role of the celestial bodies in the description of the created world.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 11-29
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Символіка Зодіакального Кола в єврейському мистецтві Східної Галичини XVIII – першої третини ХХ ст.
The symbolism of the Zodiacal Circle in Jewish art of Eastern Halychyna of XVIII – the first third of the XX centuries
Autorzy:
Levkovych, Nataliya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116885.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
horoscope
Jewish astrology
Torah
Talmud
Sun
stars
Moon
Jewish philosophy
celestial bodies
astral symbols
гороскоп
еврейская астрология
Тора
Талмуд
Солнце
звезды
Луна
еврейская философия
небесные тела
астральные символы
horoskop
astrologia żydowska
Tora
Słońce
gwiazdy
Księżyc
filozofia żydowska
ciała niebieskie
symbole astralne
Opis:
In recent years, there has been an increasing interest in the study of art as an integrated system, in the search of variable elements that make it possible to analyse the nature and patterns of an overall process and individual phenomena. This inevitably leads to the research of a symbol, which allows to define the features of national cultures art, spiritual story and ideology. Art refers to a character as one of the means of artistic expression, imaginative thinking and language, which includes encoded history and myths that enables to feel it through generations. Characters, encoded in the monuments of Jewish arts and crafts reflect leading aesthetic ideology of people. The results of the research support the idea that using astral symbols in Judaism has a very deep tradition. The Torah texts quite often appeal to the heavenly bodies, their appearance is connected with the divine plan [Breishit 1: 14-17]. According to the will of Almighty, the Sun was created to control the seasons on the Earth and the Moon determines the holidays. Every new month began with a new phase - the new moon. These days were especially celebrated among the Jews during the biblical period. People brought special sacrifices to temples, trumpeted in a ritual horn [Ps. 80.4-5.] The stars are mentioned at the end of the creation process but the Torah does not explain why they were created; in the Talmud their role in people’s life is not sufficient as opposed to the Sun and the Moon. In the comments to the Torah Rashi calls constellation “servants of months,” and the Torah with their help describes the time; the zodiac signs are used to determine the months of the year. Thus the model of the universe is clearly formed in astrology and the heavenly bodies have become an integral part of Jewish culture, they performed a number of essential functions. Division for 12 tribes of Israel corresponds to the division for 12 months. The Bible describes the location of the clans of sons of Israel during the exodus from Egypt around the Pavilion of Revelation from the four sides of the world [Bemidbar 2: 2-32]. The importance of the heavenly bodies, planets and stars in the lives of the Jews is also indicated in the traditional Hebrew greetings like “Mazel Tov” - “mazel” is translated as constellation, a zodiac sign, a planet, and fate, and “tov” means good. In the greetings the meaning of success and a good star is a basis. The importance of Jewish zodiac signs is mentioned in a prayer that is recited by 9 Aves. The day when Jews gather in synagogues to mourn the destroyed Temple, all read “Keane” – a funeral prayer, which is based on the sequence of zodiac signs. Astronomical ideology of Jews was formed under the influence of Babylon, teachings of Zoroastrianism, Platonism and Roman science that had a significant impact throughout the Middle East. Ambivalence of rights to picture the heavenly bodies, planets and zodiac signs in theological debates of the leading European ravinist diaspora of different times did not lead to the rejection of their reproduction in Eastern Halychyna in the XVIII - the first third of the XX century. The solar disks, symbols of the zodiac signs traditionally decorate the most important sacred sites and objects: synagogues’ walls and Aron-ha-Kodesh, the Crowns of Torah, ritual dishes for the new-born ceremony. An image of the solar disk with rays, often covered with gold, is introduced in the composition of Aron-ha-Kodesh. Mostly decorating an overall design, the divine light is a symbol of the divine presence and in some cases supplemented with Tetragrammaton. Also in the synagogues of Eastern Halychyna the practice to replace the image of the Sun with the “divine light” becomes common, which is implemented by using the round window located above the Aron-ha-Kodesh. The samples of this solution is Aron-ha-Kodesh in the Synagogue in Zhovkva, Khorostkiv, Pidhaitsi, Gusiatyn, Sambir. It should be noted that such a tradition was typical for the Christian churches. We conclude that a zodiacal circle is one of the most important characters in Jewish philosophy, which embodies basic cosmological ideas, it is the divine gift of the people of Israel, whereby codifying the major historical landmarks and spiritual stages. The appearance of the heavenly bodies in Judaism is an act of God’s will, and the images are described in the second commandment of Dkadeloh and numerous comments of the leading ravinists and philosophers. The symbols and signs of the zodiac and iconography of their images in Jewish culture were shaped by astronomy of ancient Babylon. The ideology of the process of creation and the universe, meaning of months in the life of Jews and a wish of good luck were embodied in the signs of zodiac. Eventually the pictures of zodiac symbols lose their deep meaning and acquire the features of an iconic ornamental motif.
W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie badaniem sztuki jako systemu zintegrowanego, w poszukiwaniu elementów zmiennych, które umożliwiają analizę natury i schematów całości procesu oraz poszczególnych zjawisk. Prowadzi to nieuchronnie do poszukiwania symbolu, który pozwala określić cechy sztuki kultur narodowych, opowieści duchowej i ideologii. Sztuka odnosi się do postaci jako jednego ze środków artystycznego wyrazu, wyobrażeniowego myślenia i języka, w którym zawarta jest zakodowana historia i mity, pozwalające odczuwać ją przez pokolenia. Postacie zakodowane w zabytkach sztuki i rzemiosła żydowskiego odzwierciedlają wiodącą ideologię estetyczną ludzi. Wyniki badań potwierdzają pogląd, że używanie symboli astralnych w judaizmie ma bardzo głęboką tradycję. Teksty Tory dość często odwołują się do ciał niebieskich, ich wygląd związany jest z boskim planem [Breishit 1: 14-17]. Zgodnie z wolą Wszechmogącego Słońce zostało stworzone, aby kontrolować pory roku na Ziemi, a Księżyc wyznacza święta. Każdy nowy miesiąc zaczynał się od nowej fazy – nowiu. Te dni były szczególnie obchodzone wśród Żydów w okresie biblijnym. Ludzie składali specjalne ofiary do świątyń, trąbiąc w rytualny róg [Ps. 80.4-5.] Gwiazdy są wspomniane pod koniec procesu tworzenia, ale Tora nie wyjaśnia, dlaczego zostały stworzone; w Talmudzie ich rola w życiu ludzi jest niewystarczająca w przeciwieństwie do Słońca i Księżyca. W komentarzach do Tory Raszi nazywa konstelację „sługami miesięcy”, a Tora z ich pomocą opisuje czas; znaki zodiaku służą do określenia miesięcy w roku. W ten sposób model wszechświata jest wyraźnie ukształtowany w astrologii, a ciała niebieskie stały się integralną częścią kultury żydowskiej, pełniły szereg zasadniczych funkcji. Podział na 12 plemion Izraela odpowiada podziałowi na 12 miesięcy. Biblia opisuje położenie rodów synów Izraela podczas wyjścia z Egiptu wokół Pawilonu Objawienia z czterech stron świata [Bemidbar 2: 2-32]. Znaczenie ciał niebieskich, planet i gwiazd w życiu Żydów jest również wskazywane w tradycyjnych hebrajskich pozdrowieniach, takich jak „Mazel Tov” – „mazel” jest tłumaczone jako konstelacja, znak zodiaku, planeta i los oraz „ tov” oznacza dobry. W pozdrowieniach znaczenie sukcesu i dobrej gwiazdy to podstawa. O znaczeniu żydowskich znaków zodiaku wspomina modlitwa recytowana przez 9 Ave. W dniu, w którym Żydzi zbierają się w synagogach, by opłakiwać zniszczoną Świątynię, wszyscy czytali „Keane” – modlitwę pogrzebową, która opiera się na sekwencji znaków zodiaku. Astronomiczna ideologia Żydów ukształtowała się pod wpływem Babilonu, nauk zoroastryzmu, platonizmu i nauki rzymskiej, które miały znaczący wpływ na cały Bliski Wschód. Ambiwalencja praw do obrazowania ciał niebieskich, planet i znaków zodiaku w debatach teologicznych czołowych europejskich diaspor rowińskich różnych czasów nie doprowadziła do odrzucenia ich reprodukcji we wschodniej Halicynie w XVIII-I tercji XX wieku. Dyski słoneczne, symbole znaków zodiaku, tradycyjnie zdobią najważniejsze miejsca i przedmioty sakralne: ściany synagog i Aron-ha-kodesz, Korony Tory, naczynia rytualne na ceremonię noworodkową. W kompozycji Aron-ha-Kodesz wprowadzono obraz dysku słonecznego z promieniami, często pokrytymi złotem. Boskie światło, głównie zdobiące ogólny projekt, jest symbolem boskiej obecności, a w niektórych przypadkach uzupełnione tetragramem. Również w synagogach wschodniej Halicyny powszechna staje się praktyka zastępowania obrazu Słońca „boskim światłem”, co realizuje się za pomocą okrągłego okna znajdującego się nad aron-ha-kodesz. Przykładem tego rozwiązania jest Aron-ha-Kodesz w synagodze w Żółkwi, Chorostkowie, Podhajcach, Gusiatynie, Samborze. Należy zauważyć, że taka tradycja była typowa dla kościołów chrześcijańskich. Dochodzimy do wniosku, że koło zodiaku jest jednym z najważniejszych elementów w filozofii żydowskiej, która ucieleśnia podstawowe idee kosmologiczne, jest boskim darem ludu Izraela, który kodyfikuje główne punkty orientacyjne historyczne i etapy duchowe. Pojawienie się ciał niebieskich w judaizmie jest aktem woli Bożej, a wizerunki opisane są w drugim przykazaniu Dkadeloha oraz licznych komentarzach czołowych łazików i filozofów. Symbole i znaki zodiaku oraz ikonografię ich wizerunków w kulturze żydowskiej ukształtowała astronomia starożytnego Babilonu. Ideologia procesu tworzenia i wszechświata, sens miesięcy życia Żydów i życzenie powodzenia zostały ucieleśnione w znakach zodiaku. W końcu obrazy symboli zodiaku tracą głębokie znaczenie i nabierają cech ikonicznego motywu zdobniczego.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 195-211
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies