Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "church painting" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-18 z 18
Tytuł:
„Обрядова війна” 1860-х років на західноукраїнських землях і церковне малярство
„Ceremonial War” of the 1860s in the western Ukrainian lands and church painting
Autorzy:
Kupchynska, Larysa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062734.pdf
Data publikacji:
2022-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
„обрядова війна”
греко-католицька церква
митець
традиції
новаторство
церковне малярство
„ritual war”
Greek Catholic Church
artist
church painting
traditions
innovation
Opis:
У статті на прикладі творчої діяльності провідних митців розглянуто вплив „обрядової війни” 1860-х років на формування самобутнього осередку церковного живопису західноукраїнських земель другої половини ХІХ ст. Велику увагу присвячено одному з наслідків конкордату 1855 р. між Австрією і Ватиканом, яким була „обрядова війна” греко-католицької церкви 1860-х років. Конкретизовано багатолітню діяльність духовенства у напрямі очищення грецького обряду в греко-католицькій церкві. Розкрито роль митців у розвитку церковного живопису та індивідуальний підхід Олександра Рачинського, Корнила Устияновича і Корнила Романовського до переосмислення традицій українського іконопису минулих століть. Доведено, що вони шляхом вивчення історії українського і західноєвропейського мистецтва сприяли новому підходу до живописно-композиційних і образно-змістових вирішень церковного малярства, вони переосмислили давні традиції відповідно до вимог свого часу.
The article investigates into the influence of the „ritual war” of the 1860s on the formation of an authentic center of church painting in the western Ukrainian lands of the second half of the nineteenth century by the example of the creative life of prominent artists. Much attention is paid to one of the consequences of the 1855 concordat between Austria and the Vatican, which was the „ritual war” of the Greek Catholic Church in the 1860 s. The long-term activity of the clergy to purify the Greek rite in the Greek Catholic Church is detailed. The role of artists in the development of church painting and the individual approach of Oleksandr Rachynskyi, Kornyl Ustiianovych and Kornyl Romanovskyi to rethinking the traditions of Ukrainian icon painting of past centuries is revealed. It is proved that by studying the history of Ukrainian and Western European art they contributed to a new approach to pictorial-compositional and figurative-semantic solutions of church painting, they rethought ancient traditions with due regards to the requirements of their time.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2022, 10; 181-196
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immaculata (Matka Boża Niepokalana) w kościele parafialnym w Czemiernikach i twórcy Obrazu – w siedemdziesięciolecie powstania dzieła
Immaculata (Immaculate Mother of God) in the parish church in Czemierniki and the creators of the Painting picture – on the 70th anniversary of the creation of the work
Autorzy:
Łosowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140968.pdf
Data publikacji:
2022-11-03
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Czemierniki
kościół parafialny
malarstwo
Antoni Michalak
parish church
painting
Opis:
W kościele parafialnym w Czemiernikach, w ołtarzu głównym znajduje się duży obraz Matki Bożej Niepokalanej pędzla Antoniego Michalaka. Inicjatorem namalowania obrazu był ów-czesny administrator parafii ks. Józef Kuniec, który prowadził stosowną korespondencję z Komisją Artystyczną przy Kurii Biskupiej w Lublinie. Komisja wskazała nie tylko artystę–malarza, czyli Antoniego Michalaka, ale wybrała też projekt obrazu, który od 1952 r. zdobi ołtarz główny świątyni. Artysta był jednym z członków grupy malarskiej Bractwo Św. Łukasza, charakteryzującej się nawiązaniem do malarstwa tradycyjnego oraz malowaniem wątków historycznych i religijnych. Z tych względów był on polecany przez Kurię Biskupią proboszczom diecezji lubelskiej i dzieła artysty można odnaleźć w wielu muzeach, kościołach i galeriach prywatnych.
In the parish church in Czemierniki, in the main altar, there is a large painting of Our Lady of the Immaculate Conception by Antoni Michalak. The initiator of the painting was the then administrator of the parish, Fr. Józef Kuniec, who corresponded with the Artistic Commission at the Bishop’s Curia in Lublin. The commission chose not only the artist–painter, i.e. Antoni Michalak, but also chose the design of the painting which, since 1952, has been decorating the main altar of the temple. The artist was one of the members of the Fraternity of St. Lucas, characterizing by a reference to traditional painting, historical painting and religious themes. For these reasons, it was recommended by the Episcopal Curia to the parish priests of the Lublin diocese and the artist’s works can be found in many museums, churches and private galleries.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2022, 20; 39-51
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej
The Vladimir Icon of the Mother of God
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440871.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious painting
sacred painting
the Orthodox Church
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Kościół Prawosławny
Opis:
Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej została przywieziona z Konstantynopola na Ruś w XII w. Namalował ją artysta grecki. Ikona należy do sztuki bizantyjskiej z epoki macedońskiej, autorstwa anonimowego ikonografa1 (ikonopiśćcy). Początkowo, tuż po przywiezieniu z Bizancjum, ikona była przechowywana w pałacu książęcym w Wyszogrodzie2, następnie trafiła do Kijowa, skąd w 1155 r. została przewieziona przez księcia Andrzeja I Bogolubskiego do Włodzimierza nad Klaźmą. W 1917 r. znalazła się w Galerii Trietiakowskiej, gdzie była przechowywana do 1996 r., po czym trafiła do cerkwi pw. św. Mikołaja w dzielnicy Tołmacze w Moskwie3. Ikona Włodzimierska łączy dwa typy przedstawienia. Jeden to Dziewica typu Hodegetria („Wskazująca Drogę”) ukazująca dogmat chrystologiczny i przedstawiająca swego Syna, Tego, Który Jest Drogą. Maryja trzyma błogosławiące Dzieciątko na lewym ramieniu, a prawą wskazuje Zbawiciela. Matka Boża typu Eleusa („Dziewica Czuła”) tuli Dzieciątko do siebie, co podkreśla macierzyńskość Maryi. Przez swoją wysublimowaną doskonałość i czystość stylu Ikona Włodzimierska osiągnęła szczyt sztuki ikonograficznej. W opinii Paula Evdokimova znajduje się ona na biegunie przeciwnym do Rafaelowskiego typu Madonny4. Dzieciątko Jezus spowite jest w chiton i himation – szaty właściwe osobom dorosłym – utkane ze złota, tj. „barwy godności Bożej”5. Maryja nosi narzucony na suknię ciemny maforion, który okala jej głowę, obrzeżony drogocenną złotą lamówką i ozdobiony trzema gwiazdami; jedną nad czołem, dwie pozostałe umieszczone są na ramionach, co stanowi dogmatyczny znak jej trwałego dziewictwa. Matka Boża trzyma Dzieciątko na prawym ramieniu, lewa dłoń ledwie Go dotyka i raczej wskazuje Jezusa oczom widzów. Dzieciątko przytula twarz do twarzy matki w geście czułości. Jedną rączką ściska Jej maforion, drugą otacza Jej szyję. Zaciśnięte usta, wąski nos i nieruchomość wpatrzonych w nieskończoność oczu nadają twarzy Maryi wyraz głębokiego i przejmującego zasmucenia. Lekkie pochylenie głowy ku Dzieciątku osłabia majestatyczność Matki Boskiej. Matka Boża na prezentowanej ikonie jest obrazem Kościoła.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 229-234
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Innovative renovation of the Church of the Revival of New Martyrs in Goretowo
Nowatorska renowacja Kościoła Odrodzenia Nowych Męczenników w Goretowo
Autorzy:
Bembel, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369837.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
church architecture
reconstruction
monumental painting
synthesis of arts
traditions
canon
Opis:
The article describes the unique experience of the reconstruction of the Trinity Church (with the New Martyrs side-altar) in the Goretovo village, based in Mozhaisk area (nearby of the Moscow region). The author demonstrates a non-standard, innovative approach of the abandoned Church revitalization, which manifested in the method of the lost volume reconstruction and the new system organization of painting and decorating. The experience of the reconstruction of the Goretovo Church is useful in terms of understanding the complex relationship of creative freedom, the canonical framework and conservation standards.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2020, 42; 55-66
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The northern pastophorium of Nubian churches: ideology and function (on the basis of inscriptions and paintings)
Autorzy:
Łajtar, Adam
Zielińska, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1053031.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
church architecture
wall inscriptions
Christian Nubia
Oriental Christianity
Nubian painting
Christian liturgy
Opis:
A well established program can be observed in the decoration of the northern pastophoria of Nubian churches from the 9th/10th century onwards. It consisted of a painted representation of Jesus Christ blessing with his right hand the chalice held in his left and inscriptions in Greek with prayers from the Liturgy of the Presanctified Gifts. The authors argue that this program was a Nubian creation, alluding to the function of the northern pastophorium as a place for storing oblations, keeping liturgical implements and liturgical reserve, and possibly also celebrating the Liturgy of the Presanctified Gifts.
Źródło:
Aegyptus et Nubia Christiana. The Włodzimierz Godlewski jubilee volume on the occasion of his 70th birthday; 435-457
9788323547266
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarstwo monumentalne Kazimierza Bieńkowskiego (1907-1993) w kościołach Pomorza Zachodniego : Przyczynek do dziejów architektury wnętrz sakralnych
Art of Kazimierz Bieńkowski (1907-1993) in West Pomerania : A contribution to history of ecclesiastical interior design
Autorzy:
Dziubecki, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398551.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
malarstwo
sgraffito
wnętrza kościelne
Pomorze Zachodnie
painting
sculpture
church interiors
West Pomerania
Opis:
Twórczość Kazimierza Bieńkowskiego (1907-1993), znakomitego rzeźbiarza, twórcy architektury wnętrz prezbiteriów kościołów na terenie Pomorza Zachodniego, nie była dotychczas przedmiotem badań. Niniejszy tekst stanowi przyczynek do opracowania dzieł sztuki tego artysty, wypełniając jednocześnie postulat badawczy dotyczący rozwijania wiedzy na temat dziejów współczesnej sztuki sakralnej w Polsce po 1945 roku, zwłaszcza w kontekście zmian liturgicznych po Soborze Watykańskim II.
Kazimierz Bieńkowski, an eminent sculptor active basically in Poznań, where he was a professor in the High School of Art (now University of Fine Arts), created a number of pictures and interior designs in churches in West Pomerania. His first work there was the tomb of the bishop Teodor Bensh in the Gorzów Wielkopolski cathedral in 1958. During 1964-1965 Bieńkowski created sgrafitto scenes as part of the presbitery design in the parochial church in Łobez, which seems to be one of the first arrangement following the Vatican II Council liturgical requirements in Poland. Sgraffito technique was prevailing in a series of the interior wall paintings by the artist, e.g. churches in Szczecin and Police. Prestigious work Bieńkowski effected in the seventies and eighties in the cathedral in Szczecin: composition of the presbytery including the altar, the bishops’ chair (cathedra) and stalls. He also painted (oil on canvas) 14 pictures of Via Crucis there. The paper presents an intitial outline of the oeuvre of Kazimierz Bieńkowski, thus fulfilling the knowledge of artistic life in West Pomerania after 1945.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2018, 10, 3; 21-27
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Warszawie i Zmartwychwstania w Sankt Petersburgu
The Orthodox Churches of St. Alexander Nevsky in Warsaw and of the Resurrection of Christ in St. Petersburg
Autorzy:
Gełdon, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130736.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sobór prawosławny
Warszawa
Petersburg
malarstwo monumentalne
orthodox church
Warsaw
St. Petersburg
monumental painting
Opis:
Sobór Aleksandra Newskiego w Warszawie wzniesiono w 1912 r., a zburzono z powodów politycznych w 1923 r. Jego wnętrze wypełniały mozaiki i freski wykonane przez najlepszych petersburskich artystów, w tym Wiktora Wasniecowa. Na podstawie archiwalnych zdjęć udało się odczytać program malarski świątyni oraz odnaleźć ikonograficzne i stylistyczne analogie w petersburskiej cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego.
The Alexander Nevsky orthodox cathedral in Warsaw was built in 1912 and demolished for political reasons in 1923. Its interior was filled with mosaics and frescoes by the most eminent Petersburg artists, including Viktor Vasnetsov. On the basis of archival photographs, it was possible to read the painting program of this church and find iconographic and stylistic analogies in orthodox church of the Resurrection of the Lord in the St. Petersburg.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 289-316
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Częstochowska Ikona Matki Bożej
The Icon of Mother of God from Czestochowa
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951842.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Kościół Rzymskokatolicki
ikona Matki Bożej Częstochowskiej
religious painting
sacred painting
the Roman Catholic Church
Icon of Mother of God from Czestochowa
Opis:
The author of the picture: unknown. The title: The Icon of Mother of God from Czestochowa. Painting technique: tempera on wood. The wooden original board dimensions: 122,2 x 82,2 x 3,5 cm. Place of exposition of original icon: The Church of Our Lady from Czestochowa (Jasna Gora, Czestochowa). The copy of this icon. Painting technique: tempera on wood. The wooden board dimensions: 44 x 30 x 2 cm. The copy picture on the cover this volume was painted by Krzysztof Cudo. Place of exposition of the copy - in private collection.
Autor obrazu: nieznany. Tytuł: Matka Boska Częstochoiwska. Technika malarska: tempera na desce. Wymiary oryginalne tablicy drewnianej 122,2 x 82,2 x 3,5 cm. Miejsce ekspozycji oryginalnej ikony: Kaplica Matki Bożej Częstochowskiej (Jasna Góra, Częstochowa). Kopia ikony. Technika: tempera na desce. Tablica drewniana o wymiarach: 44 x 30 x 2 cm. Kopię obrazu na okładce tego tomu namalował Krzysztof Cudo. Miejsce ekspozycji kopii – w kolekcji prywatnej.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 273-278
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treści ideowe w obrazach wnętrz kościelnych. Kilka uwag o obrazie Cornelisa de Mana Wnętrze starego kościoła w Delft
Ideological contents of the paintings of church interiors. A few remarks on Cornelis de Man’s painting
Autorzy:
Pruc-Stępniak, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954051.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obrazy wnętrz kościelnych
Cornelis de Man
architektoniczne malarstwo Delft
kotara
paintings of church interiors
the Delft architectural painting
curtain
Opis:
Cornelis de Man's painting The Interior of an Old Church, a View from the South Aisle to the East, about 1660-1665 (in the collection of the Museum in Gdańsk), has been considered to be a view of the New Church in Delft so far. The painting is an example of the mature stage of the Delft architectural painting. Hendrick van Vlieta's painting The Interior of Oude Kerk in Delft with the Tomb of Piet Hein (formerly the Cook Collection, Richmond, 1652-53) was the inspiration for the work. An additional element – trompe l'oeil – introduced to the painting by de Man is the painted curtain. The suspended violet curtain unmasks the fiction of the painting and is supposed to raise the illusionist power of art (the signature of the artist is exposed on the column). So the painting is a symbol of the power of imagination and of the sense of seeing. The curtain in de Man's Gdańsk work is an expression of a certain extravagance, it shows that it is a collector's item, it presents and raises the charm of the painting. The fact that de Man undertook painting a view of a church with a tomb of a Catholic bishop (who in fact was not there) proves that there must have been an employer who felt a bond with the place, maybe a member of the family, who wanted to commemorate the late person in such a way, or one who felt a special sentiment to that part of the church or town. The figure of the boy standing at the grating with his back towards the viewer, is seen again in the picture attributed to de Man by Liedtke, The New Church in Delft with the Tomb of William the Silent, painted probably in 1660 (the Netherlands, a private collection). Generally, Cornelis de Man's painting should be interpreted in the context of Psalm 90 marked on the pulpit, whose reflections are connected with sin as the cause of shortness and scantiness of human life, seen in the perspective of a valuable life with the hope of God's grace. In the image of the curtain revealing the interior of the church a Christian's turning to Christ is symbolized with reference to II Cor 3,16. The Old Testament covered with a veil – and in the New Testament it is taken away in Christ, in freedom of a Christian for whom the Church is a gate, and the Christian, similar to the corner stone, has become a significant part supporting the structure. The dogs appearing in the painting are a reminder of everyday life and of their role as ones who explain human behavior, which stresses the significance of their figures. Cornelis de Man's painting is one of his early works, falling on 1660's. Its monumental character, the high point of view, patches of light behind the windows, subtle shadows – make the viewer perceive it as a scene that is observed in a natural and accidental way. Apart from the Columbus painting and the view of the interior of Laurenskerk in Rotterdam (Koninklijk Kabinet van Schilderijen, The Hague, Mauritchuis) the painting is de Man's best contemplative church interior.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 301-344
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół parafialny pod wezwaniem św. Trójcy w Witowie (gmina Koszyce, woj. małopolskie). Odkrycie szesnastowiecznej polichromii, historia i technologia
Autorzy:
Soran-Maluty, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217433.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Kościół św. Trójcy w Witowie
historia
polichromia
malowidło
gotyk
renesans
Church of St. Trinity Witów
history
polychrome
painting
gothic
renaissance
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2004, 16; 27-30
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikona Chrystusa Pantokratora
The Icon of Christ Pantocrator
Autorzy:
Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951871.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
ikona
malarstwo
Jezus Chrystus Pantokrator
Kościół
historia malarstwa
opis obrazu
kultura chrześcijańska
XXI wiek
icon
painting
Jesus Christ Pantocrator
Church
history of painting
picture description
Christian culture
21st century
Opis:
Jednym z najbardziej znanych typów wizerunków ikonograficznych w Kościele Wschodnim jest ikona Chrystusa Pantokratora (Wszechwładcy). Obraz ten w swoim typie ma genezę wczesnochrześcijańską. Należy wiązać to przedstawienie ikoniczne z tematyką Wniebowstąpienia oraz zagadnieniem zobrazowania w malarstwie sakralnym – kwestii czasów eschatycznych, tj. Powtórnego Przyjścia (Paruzji) Jezusa Chrystusa w Boskiej Chwale na ziemię, aby sądzić żywych i umarłych, (jako władca całego Stworzenia). Tekst jest komentarzem do kopii tego typu obrazu, zamieszczonego na okładce czasopisma.
One of the best known types of iconic image in the Eastern Orthodox Church is the icon of Christ Pantocrator. The genesis of this type of icon goes back to the times of Early Christianity. This iconic presentation is to be connected with the theme of the Ascension and the problem of pictorial renderings in sacral painting – the question of the Second Coming (Parousia) of Jesus Christ in God’s Glory on the earth, to judge the living and the dead (as the Lord of the whole Creation). The text is a commentary on the copy of this type of the picture reproduced on the cover of the journal.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 4(8); 267-270
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Późnogotycka Madonna Apokaliptyczna z ołtarza głównego kościoła Bernardynów w Krakowie - dzieło malarza Franciszka z Węgier
Late Gothic Apocalyptic Madonna from the High Altar of the Bernardine Church: Work of the Painter Francis of Hungary
Autorzy:
Zarębski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16012731.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
średniowieczne malarstwo
Madonna Apokaliptyczna
kościół Bernardynów w Krakowie
Franciszek z Węgier
Medieval painting
Apocaliptic Madonna
Bernardine Church in Cracow
Francis from Hungary
Opis:
Artykuł dotyczy nowo odkrytego późnogotyckiego obrazu tablicowego z przedstawieniem Madonny Apokaliptycznej, znajdującego się obecnie w kościele oo. Bernardynów w Alwerni. Autor, na podstawie zapisków archiwalnych, wiąże owo dzieło z ołtarzem głównym kościoła oo. Bernardynów w Krakowie i przypisuje je zmarłemu między r. 1487 a 1491 bernardyńskiemu malarzowi Franciszkowi z Węgier. W pierwszej części artykułu przedstawiony został stan badań dotyczący obrazu i artysty, w kolejnej zaś historia omawianego dzieła zrekonstruowana na podstawie archiwaliów. W ostatniej autor przeprowadził analizę, w której wykazał brak związków formalnych pomiędzy późnogotyckim malarstwem małopolski i obrazem z Alwerni, a następnie zestawił dzieło z kwaterami dawnego ołtarza głównego kościoła św. Marcina w Spiskiej Kapitule oraz Madonną z Popradu. Doszedł na tej podstawie do wniosku, że twórca alwernijskiej Madonny, tak jak wskazuje na to jego przydomek, pochodził z terenów Królestwa Węgier, zapewne z regionu Spisza. Do Małopolski przybył najwcześniej pod koniec lat 70. XV w., natomiast ołtarz główny dla kościoła oo. Bernardynów w Krakowie wykonał w latach 80. XV w. Oprócz argumentów przemawiających za obcym pochodzeniem artysty, autor zaznaczył również silny związek omawianego obrazu z małopolską tradycją artystyczną, co ujawnia się przy zestawieniu go z Madonnami z Cerekwi, Przydonicy, Paczółtowic i Kamienicy.  
The recently discovered Late Gothic panel painting featuring the representation of the Apocalyptic Madonna, currently in the Alwernia Bernardine Church, is discussed. Based on archival written records, the Author connects the work with the high altar of the Bernardine Church in Kraków, and attributes it to the Bernardine painter Francis of Hungary who died in 1487-91. The first section of the article is dedicated to presenting the state of investigation into the painting itself and its artist, to continue in the subsequent one to the reconstruction of the work’s history on the grounds of archival records. In the last part, the analysis is conducted demonstrating lack of any formal bonds between the Lesser Poland painting of Late Gothic and the Alwernia work; finally, the Author juxtaposes the analysed work with the panels of the former high alter of St Martin’s Church in the Spisz Chapter and the painting of Madonna from Poprad. This leads to the conclusion that the author of the Alwernia Madonna, just as his nickname points to, came from the territory of the Kingdom of Hungary, most likely from around Spisz. Having reached Lesser Poland most likely in the late 1470s at the earliest, he executed the high altar for the Kraków Bernardine Church in the 1480s. Apart from the arguments pointing to the foreign descent of the artist, the Author also emphasizes the strong bond of the discussed painting with the Lesser Poland artistic tradition, this revealed when the painting is compared with the Madonnas from Cerekwia, Przydonica, Paczółtów, and Kamienica.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 1; 63-77
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serce Jezusa i gest wyciągniętych rąk
The Heart of Jesus and Gesture of outstretched Hands
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440966.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Anna Marta Żukowska
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Serce Jezusa
Kościół Rzymskokatolicki
Leslie Benson (1885-1972)
kościół pw. Matki Bożej Bolesnej w Kraśniku koło Lublina
Kraśnik
religious painting
sacred painting
Heart of Jesus
the Roman Catholic Church
The Church of Our Lady of Sorrows in Krasnik near Lublin
Krasnik
Opis:
Kilka lat temu, przemierzając toskańską prowincję Włoch, napotkałam maleńki kościółek ukryty wśród zielonych pagórków i wybujałych aż po horyzont plantacji winnych latorośli. Niepozorna bryła budowli nie robiła szczególnego wrażenia jednakże, jak się okazało, jej wnętrze skrywało „perełkę” o dużej sile wyrazu – nie tylko w sensie artystycznym, ale przede wszystkim duchowym. Była nią drewniana, polichromowana rzeźba przedstawiająca naturalnej wielkości postać Pana Jezusa z Sercem obnażonym i dłońmi wyciągniętymi w kierunku osoby przekraczającej próg kościoła. To niespodziewane powitanie przejawiające się w spotkaniu robiło ogromne wrażenie i zapisało się na trwałe w mojej pamięci. Po raz drugi wizerunek Jezusa przedstawionego w geście wyciągniętych ku człowiekowi rąk napotkałam w wersji malarskiej podczas pielgrzymki do sanktuariów Francji, w niewielkim miasteczku Paray-le-Monial, w bazylice romańskiej oraz sanktuarium dwóch świętych: św. Małgorzaty Marii Alacoque i św. Klaudiusza de la Colombiere. Majestatyczny, spowity purpurą szaty i jednocześnie ukazujący swe miłujące Serce Jezus świadczy o wydarzeniu, które miało ogromne znaczenie nie tylko dla społeczności Francji, ale i dla całej ludzkości. Tam św. Małgorzata w czerwcu 1675 roku, w oktawie Bożego Ciała, modląc się przed Najświętszym Sakramentem, ujrzała Jezusa z gorejącym sercem i usłyszała słowa: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do wyczerpania i wyniszczenia się, by im dać dowody swej miłości, a które otrzymuje w zamian jedynie niewdzięczność”. Gest wyciągniętych rąk Jezusa jest gestem przywoływania człowieka i jednocześnie zapraszaniem go do koegzystowania ze swoim Stwórcą. Propozycją otoczenia opieką, wzięciem w posiadanie niejako na wyłączność. Pragnieniem ubogacenia swoimi skarbami łask, aby wyciągnąć go z bezmiaru zatracenia. Siłą sprawczą tego gestu jest gorejące Serce Boga. Ono też zapewnia każdego człowieka, że jest on kochany („Moje Boskie serce tak bardzo płonie miłością do ludzi, a szczególnie ku tobie”), zdolny do miłości („Odpowiedz miłością na miłość”), powołany do bycia zwiastunem miłości („Wybieram ciebie jako narzędzie, aby Moja miłość została poznana na całym świecie”). To wezwanie nie straciło nic na swojej aktualności – wręcz przeciwnie – kierowane jest również do człowieka współczesnego, porażonego zwodniczym „światłem jupiterów” nowoczesnego świata, owładniętego konsumpcjonizmem i niezaspokojonym pragnieniem zysku, hołdującemu przyjemnościom i złym skłonnościom, antywartościom i postawom egoistycznym, a w konsekwencji coraz bardziej odchodzącego od Stwórcy. Bóg więc wychodzi na spotkanie, wyciąga dłonie i jak ojciec z przypowieści wypatruje „powrotu syna” – słabego i zranionego, aby przygarnąć go do Serca i zastawić stół dla ponownego spotkania. Stojąc wobec niezgłębionej Tajemnicy Boga, spróbujmy odpowiedzieć na ten gest przywołania – gest miłości niewyobrażalnej, bezwarunkowej i nieskończonej, na którą nie zasługujemy, a która poprzez Serce Jezusa ukazuje nam odwieczny plan zbawienia świata.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 159-160
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikonostas z XVII wieku w cerkwi św. Jana Teologa w Nowoberezowie – odkrycie zespołu Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce
A 17th-Century Iconostasis in the Orthodox Church of St John the Theologian in Nowoberezowo. A Discovery by the Catalogue of the Monuments of Art in Poland
Autorzy:
Jamski, Piotr
Michalczyk, Zbigniew
Nowicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23323925.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
iconostasis
Uniate Church art in the Commonwealth
Union of Brest
17th-century painting
ikonostas
sztuka cerkiewna w Rzeczypospolitej
unia brzeska
malarstwo XVII wieku
Opis:
Artykuł omawia odnalezione na strychu cerkwi filialnej św. Jana Teologa w Nowoberezowie (pow. hajnowski) nieznane nauce i służbom konserwatorskim duże fragmenty pochodzącego z ok. 2.–3. ćwierci XVII w. ikonostasu – najstarszego zachowanego na Podlasiu, zapewne jednego z najstarszych na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Odkrycia dokonano podczas prac inwentaryzacyjnych prowadzonych przez zespół Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce. Analiza treści aktów wizytacji świątyni z lat 1727, 1759 i 1784 pozwoliła na prześledzenie przekształceń obiektu w XVIII w. i opracowanie domniemanych rekonstrukcji stanu z początku XVIII w. i po 1771 r.
The article discusses the large sections of a 17th-century iconostasis hitherto unknown to scholars and the conservation services, which have been discovered in the attic of the filial Orthodox church of St John the Theologian in Nowoberezowo (Hajnówka district). It is the earliest extant iconostasis in the Podlachia region and most probably one of the oldest in the lands of the former Commonwealth of Poland and Lithuania. Its discovery was made during inventorying procedures carried out by the Catalogue of the Monuments of Art in Poland. An analysis of the records of church visitations from the years 1727, 1759 and 1784 has made it possible to trace the transformations in the structure of the iconostasis in the course of the 18th century and to propose its conjectural reconstructions in the condition it had in the early 18th century and after 1771.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 109-146
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pijar Łukasz Ziemecki, autor polichromii w Rzeszowie i Łowiczu. Życie i twórczość malarza w świetle źródeł archiwalnych
The Piarist Łukasz Ziemecki, Author of the Polychromes in Rzeszów and Łowicz. The Painter’s Life and Oeuvre in the Light of Archival Sources
Autorzy:
Mączyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38711325.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Łukasz (Albert) Ziemecki
Luke of St Pantaleon
Piarist college in Rzeszów
Piarist church in Rzeszów
Piarist church in Łowicz
artist monk
Piarist congregation
Baroque polychrome painting
Polish painting in the 17th and 18th century
Łukasz od św. Pantaleona
kolegium Pijarów w Rzeszowie
kościół Pijarów w Rzeszowie
kościół Pijarów w Łowiczu
zakonnik-artysta
zakon pijarów
polichromia barokowa
malarstwo polskie XVII i XVIII wieku
Opis:
Artykuł poświęcony jest biografii malarza-pijara Łukasza od św. Pantaleona (w stanie świeckim Albert Ziemecki). Dotychczas zyskał on jedynie drobne, niepozbawione omyłek wzmianki. Gruntowna kwerenda badawcza w Archivio Generale delle Scuole Pie w Rzymie i Archiwum Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów w Krakowie pozwoliła zebrać na jego temat szczegółową faktografię. Żył w latach 1655–1715. Był Polakiem, pochodził z Rzeszowa, do zakonu wstąpił w 1679 r., już jako wykształcony artysta. W ciągu 36 lat posługi duchownej przebywał w trzech tylko pijarskich kolegiach: Rzeszowie, Górze i Łowiczu. Miał wyjątkowy status: nie prowadził żadnej działalności edukacyjnej, zajmował się wyłącznie twórczością plastyczną, wykonując rysunki, obrazy sztalugowe i polichromie ścienne. Te ostatnie stanowiły jego opus magnum: w końcu XVII w. dekorował kościół i kolegium w Rzeszowie, na początku XVIII – kościół w Łowiczu. Pełny katalog prac tego niedocenionego malarza polskiego baroku zostanie przedstawiony w przygotowanej do osobnego wydania monografii.
The article focuses on the biography of the Piarist painter Luke of St Pantaleon (Polish: Łukasz od św. Pantaleona, lay name: Albert Ziemecki). Until now, he has been the subject of no more than short, often erroneous remarks. A thorough research query at the Archivio Generale delle Scuole Pie in Rome and the Archives of the Polish Province of the Piarist congregation in Cracow made it possible to gather detailed facts concerning his life. The painter lived in the years 1755–1715. He was a Pole, a native of Rzeszów, and entered the order in 1679, already as a trained artist. During his 36 years of monastic service, he lived in only three Piarist colleges: at Rzeszów, Góra and Łowicz. His status within the order was unique, as he did not engage in any educational activity and was exclusively involved in artistic work, producing drawings, easel paintings and wall polychromes. The latter constituted his opus magnum: at the end of the 17th century, he decorated the church and college in Rzeszów, and at the beginning of the 18th century, the church in Łowicz. A full catalogue of the works of this underestimated Polish painter of the Baroque period will be presented in a monograph, now being prepared for a separate edition.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 111-148
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Obraz srebrny” z kościoła kanoników regularnych w Mstowie
‘Silver Painting’ from the Church of the Canons Regular in Mstów
Autorzy:
Dettloff, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16033737.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kościół kanoników regularnych w Mstowie
cudowny obraz Matki Boskiej Mstowskiej
srebrna sukienka
warsztat częstochowski
Church of the Canons Regular in Mstów
miraculous painting of Our Lady of Mstów
silver robe
Częstochowa workshop
Opis:
Tematem artykułu jest srebrna sukienka nałożona na cudowny obraz Matki Boskiej Mstowskiej w kościele kanoników regularnych w Mstowie (ob. Wancerzowie) koło Częstochowy. Najstarszy przekaz pisany odnoszący się do tego artefaktu, pochodzący z 1704 r., określa go jako „obraz srebrny”. W istocie srebrna aplikacja na cudownym wizerunku zakrywa niemal całą jego powierzchnię (z wyjątkiem twarzy), a sposób uformowania okrywy przypomina wizerunek znajdujący się pod spodem. Sukienkę sporządzono ze srebrnej i częściowo złoconej blachy repusowanej, miejscami rytowanej. Elementy figuralne w górnej części są niemal pełnoplastyczne i wykonane w technice odlewu. Jest to interesujące i cenne dzieło sztuki złotniczej, wpisujące się w tradycję zdobienia cudownych wizerunków metalowymi aplikacjami. Należy do bardzo licznie występujących na terenie Rzeczypospolitej sukienek nakładanych na obrazy sakralne. Prezentuje jednak mniej typową odmianę. Zakrywa niemal w całości rycinę z wyobrażeniem Bogarodzicy. Ma przy tym rozmiary (48×38 cm) wykraczające poza niewielkie rozmiary samego obrazu (25×30 cm). Ta srebrna blacha – aplikacja z plastycznym przedstawieniem postaci przejęła w praktyce rolę oryginału. Stała się bowiem jego wizualnym przetworzeniem i niejako „nowym obrazem”. W tej właśnie postaci widoczna jest do dziś dla wiernych. Interesująca jest także zależność przedstawień na sukience z odbitką graficzną popularyzującą cudowny wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Okoliczności fundacji i dokładna data powstania dzieła pozostają nieznane. Na podstawie przedstawionej powyżej analizy możemy jednak zakładać, że sukienkę wykonano w ostatnim dziesięcioleciu XVII w. lub na początku następnego stulecia, zapewne przed rokiem 1704. Dzieło zwraca uwagę oryginalnie zaprojektowaną kompozycją i „kompilowaną” dekoracją ornamentalną, a także dobrym poziomem wykonania. Wśród użytych ornamentów znajdują się motywy akantowe oraz małżowinowe, przypominające miejscami formy schweifwerkowe. Choć pod względem stylowym pozostaje dość zapóźniona, mstowska sukienka jest jednak bardzo cennym dziełem rzemiosła artystycznego – tworem anonimowego, zapewne częstochowskiego warsztatu, dowodzącym jego technicznych i artystycznych możliwości. Ważnym zespołem, integralnie związanym z omawianym zabytkiem są XVII-wieczne elementy biżuterii zdobiące srebrną blachę sukienki.
The silver robe covering the miraculous painting of Our Lady of Mstów in the church of the Canons Regular in Mstów (at present currently Wancerzów) near Częstochowa is discussed. The oldest written record referring to this artifact dates back to 1704, defining it as a ‘silver painting’. Actually, the silver appliqué design on the miraculous effigy covers almost the whole of its surface (except for the faces), while the shape of the cover resembles the representation underneath. The robe was made of silver, partially gilded embossed sheet, engraved in parts. The upper part of figural elements are almost solid realistically rendered, made as a cast. An interesting and precious piece of goldsmithery, encompassed within the tradition of adorning miraculous images with metal applications, it ranks among the robes put upon sacral pictures so numerous in the Polish-Lithuanian Commonwealth, representing, however, its less typical variety. Covering the whole of the painting showing Our Lady, it is actually bigger (48 x 38 cm) than the small picture itself (25 x 30 cm). The silver sheet, namely the application with a full-bodied presentation of the figure, has practically taken over the role of the original. In this way, it has become its visual transformation and a ‘new picture’. This is the version the faithful have seen until today. Furthermore, the dependence of the depictions on the robe on the print popularizing the miraculous effigy of Our Lady of Częstochowa is interesting. Neither the circumstances nor the exact date of the piece’s foundation are known. However, based on the above analysis, it can be assumed that the dress was executed in the last decade of the 17th century or in the early 18th century, most likely before 1704. What strikes in the work is a genuine design composition and ‘compiled’ ornamental decoration, as well as high quality of craftsmanship. Among the applied ornaments, acanthus and auricular motifs, the latter resembling schweifwerk ornament, can be found. Although stylistically retarded, the Mstów robe remains a precious work of artistic craftsmanship; an anonymous piece produced possibly by a Częstochowa workshop; it demonstrated its high technical and artistic capacity. An important set, integrally connected with the discussed artifact, can be seen in the 17th-century pieces of jewellery adorning the silver sheet of the robe.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 4; 559-581
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Ecce Homo (1879-1881) Adama Chmielowskiego
A Picture Ecce Homo (1879-1881) by Adam Chmielowski
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440900.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Adam Chmielowski (1845-1916)
św. Brat Albert Chmielowski (1845-1916)
Jezus Chrystus
Ecce Homo
Kościół Rzymskokatolicki
Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
Siostry Albertynki
Kraków
religious painting
sacred painting
St. Brother Albert Chmielowski (1845-1916)
Jesus Christ
the Roman Catholic Church
the Sanctuary of Ecce Homo of St. Brother Albert in Cracow
Sisters of St. Albert
Cracow
Opis:
Powstanie obrazu Ecce Homo poprzedza okres głębokich przemian wewnętrznych, jakich doświadczył w swej duszy Adam Chmielowski. Dotkliwym ciosem dla artysty była śmierć serdecznego przyjaciela i opiekuna – Lucjana Siemieńskiego, pisarza, poety i krytyka sztuki, którego poglądy estetyczne w zasadniczy sposób wpłynęły na ukształtowanie się jego postawy artystycznej. Wstrząśnięty śmiercią bliskiej osoby, targany rozterkami natury duchowej, szukał ukojenia w modlitwie. W 1877 r. wyjechał do Tarnopola, by tam w konwikcie ojców jezuitów, w ciszy klasztornej i modlitewnej kontemplacji przeprowadzić rekolekcje i odzyskać spokój dla zbolałej duszy. Współbraci budował swoją pobożnością: był milczący i głęboko skupiony, często przystępował do Komunii św., podejmował dodatkowe umartwienia. Ten stan ducha połączony z wewnętrzną walką dotyczącą własnej egzystencji i poszukiwaniem coraz głębszych treści w życiu i sztuce znalazły odbicie w jego kompozycjach malarskich, gdzie kluczowym motywem stał się nokturn; włoski cmentarz zanurzony w mroku to temat dwóch obrazów z 1880 r. pt. We Włoszech (Cmentarz włoski I) i Szara godzina (Cmentarz II). Melancholijna aura tych obrazów, ich nostalgiczny ton odzwierciedlają wnętrze artysty, który coraz bardziej koncentrował się na zagadnieniach religii. O przeżywanych w tym okresie zmaganiach wewnętrznych przez Adama Chmielowskiego tak napisał przyjaciel artysty, Leon Wyczółkowski: „Wiem, że toczył ze sobą straszliwą walkę. Już po powzięciu decyzji wstąpienia do klasztoru, niejako w przeddzień zamknięcia się za furtą, przyszedł do mnie do pracowni, porwał paletę i począł malować. W kilka godzin namalował uroczą, böcklinowską boginkę leśną. Potem powiada mi: »Wiesz, ty takie dobre malujesz kwiaty, domaluj jej tu kwiaty«. Tak też zrobiłem. Odprowadziłem go do domu. Gdy mijaliśmy gmach teatru, dowiedzieliśmy się z afiszów, że niebawem rozpocznie się przedstawienie operetki. I nagle Chmielowskiego opanowała gorąca chęć, by pójść na przedstawienie. Przez chwilę stał i walczył zaciekle z pokusą. Zwyciężył ją, bo nagle porwał się i uciekł do domu. A nazajutrz przyszedł Adam znów do mej pracowni. Popatrzył na swoje wczorajsze dzieło i potem kilkoma pociągnięciami pędzla zamalował boginkę i na tej nimfie wymalował widok Rzymu… Ponury obraz, cały czarny i czerwony” . W jednym z listów do przyjaciół Adam Chmielowski tak pisze o swoich ówczesnych zmaganiach, z którymi przyszło mu się zmierzyć jako artyście i jako głęboko wierzącemu człowiekowi: „Czy sztuce służąc, Bogu też służyć można? […] Ja myślę, że służyć sztuce to zawsze wyjdzie na bałwochwalstwo, chybaby jak Fra Angelico sztukę i talent, i myśli Bogu ku chwale poświęcić i święte rzeczy malować; aleby trzeba na to, jak tamten, siebie oczyścić i uświęcić, i do klasztoru wstąpić, bo na świecie to bardzo trudno o natchnienie do takich szczytnych tematów. A piękna to rzecz bardzo – święte obrazy. Bardzo bym sobie chciał u Boga wyprosić, żeby je robić, ale ze szczerego natchnienia, a to nie każdemu dane” . Przytoczony fragment listu bardzo wyraźnie świadczy o głębokim pragnieniu oddania się malarstwu religijnemu. Koncepcja obrazu Ecce Homo zrodziła się w 1879 roku we Lwowie, tuż po powrocie Adama Chmielowskiego z kilkumiesięcznego pobytu w Wenecji. Chcąc połączyć aktywność twórczą z kontemplacją Transcendencji, rozpoczął pracę nad wizerunkiem umęczonego Chrystusa, korzystając z udostępnionej przez jezuitów przykościelnej pracowni. Do obrazu pozował Bolesław Krzyżanowski, kuzyn Chmielowskiego. Obraz Ecce Homo, dramatyczny w wyrazie i szkicowy w formie emanuje mistycznym spokojem, powagą i smutkiem, który doskonale licuje z ideą, jaką sobie autor nakreślił. Nieruchoma, niemalże posągowa postać zastygła w bolesnym bezruchu, ukazana została na tle rzymskich arkad nieopodal pretorium. Jej wyrazistość podkreśla ostrość rysunku i kolorystyczny kontrast – czerwieni i zieleni zróżnicowanych walorowo. Purpura dynamicznie namalowanej szaty Chrystusa odbija się krwawym refleksem na Jego umęczonej twarzy, pozbawionej naturalistycznie odtworzonych ran. Opadająca z ramion szata obnaża rozświetloną pierś splątaną powrozem, która przybiera symboliczną formę Odkupieńczego Serca Chrystusa. Natężenie fizycznego cierpienia i mistycznej koncentracji oddaje złocisty płomień, przenikający ledwo zauważalną aureolę. Adam Chmielowski obdarzony był niezwykłą wrażliwością kolorystyczną. Widział kolory tam, gdzie inni gubili się w konturach. Sam wyznał wiele lat później siostrze Bernardynie Jabłońskiej: „Zawsze od młodości gra barw robiła na mnie wrażenie” . Dlatego też tak bliskie było mu malarstwo słynnego malarza okresu włoskiego renesansu Fra Angelico. Tworzony około trzech lat obraz Ecce Homo stał się zapisem duchowego przeobrażenia Adama Chmielowskiego z artysty w zakonnika. Jak podkreślają biografowie, jest wyrazem jego duchowej transformacji oraz mistycznych przeżyć, które w późniejszym okresie życia pozwoliły mu dojrzeć oczyma duszy, znieważone oblicze cierpiącego Chrystusa w człowieku cierpiącym i opuszczonym. Obecnie, uznany jako jeden z lepszych obrazów religijnych w sztuce polskiej, znajduje się w ołtarzu kościoła-sanktuarium św. Brata Alberta w Krakowie.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 177-180
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Matki Bożej z kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łodzi
The painting of Our Lady from the church dedicated to the Assumption of the Holy Virgin Mary in Łódź
Autorzy:
Leszner, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954053.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łódź
kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Łodzi
obraz Matki Bożej z Łodzi
Niepokalane Poczęcie
Zwiastowanie
Wniebowzięcie
dogmat
ikonografia przedstawień maryjnych
church devoted to the Assumption of the Holy Virgin Mary in Łódź
painting of Our Lady in Łódź
Immaculate Conception
Annunciation
Assumption
dogma
iconography of presentations of Mary
Opis:
Not everybody realizes that besides architectural monuments built in the previous century Łódź also owns a wonderful example of modern painting. Hidden in the neo-Gothic church dedicated to the Assumption of the Holy Virgin Mary the picture of Our Lady is one of the oldest artistic works in the town. In its long history the painting was given various titles: starting from the Dolorous or Glorious, through the Immaculate, Assumed, Merciful, to even being taken by some people for a copy of the picture of Our Lady of Ostra Brama. However, it is most often referred to as Our Lady of Bałuty, or just Our Lady of Łódź. In the work the history of the church and of the painting were followed, with paying special attention to separating legends from facts. Attempts were made to prove that the opinion about the painting in the Łódź church being a copy of the picture from Ostra Brama is unjustified; it is only the same iconographic type. It represents painting that is relatively rarely encountered in art. The bust of Mary without the Infant, with her hands crossed on the breast, expresses several truths about the Virgin. It is a sort of synthesis of three iconographic motifs: the Immaculate Conception, the Annunciation and the Assumption. The way to announcing the dogmas of the Immaculate Conception and the Assumption was especially turbulent and the process lasted from the beginnings of Christianity. Undoubtedly these truths are linked with each other. By the Assumption we also worship Mary's Immaculate Conception. Artists created paintings and sculptures presenting mariological truths. However, the iconography of these dogmas was similar, or even identical. This resulted from the very fact that they co-existed, as well as from their relatively late announcement by the Pope. The picture of the Immaculate Virgin was often changed and the moment of the Assumption was emphasized. The element that connected these two dogmas was the scene of the Annunciation, in which Mary's fiat united the Immaculate Conception, the virginal maternity and the divine Assumption of God's Mother. This is why the way of presenting Mary in the scene of the Annunciation is analogical to the pictures of the Immaculate Conception or the Assumption, in which Mary's gesture is significant: it is touching the heart or joining her hands in prayer. It is also important that Mary is presented without the Infant, owing to which the painting joins the group of scenes in which the artists had to show a composition of God's Mother without Jesus, but in spiritual communion with God the Father. The painting of God's Mother in the church dedicated to the Assumption of the Holy Virgin Mary in Łódź closely connects the Immaculate Conception to the Assumption, and also, owing to the specific position of the hands – to the Annunciation. The very fact that in Łódź since 1364 there has been a parish with such a dedication as well as the connection between these dogmas had effect on formation of such an image of God's Mother. Probably this iconographic type is derived from the Netherlandish graphic arts of the 16th century, that gradually passed to Eastern Europe. This is the way that the model could have reached Poland. The picture of God's Mother in Łódź is not a copy of the painting from Ostra Brama. They both represent a similar iconographic type, and what follows from it, they are presented in a similar arrangement. However, there are too many elements that are different to say it is a copy. It is not known who was the painter and from what school he came. He undoubtedly knew the works of Netherlandish and Italian masters, which is proven by the way Madonna was painted. There are no documents speaking about conservation of the painting, which makes it impossible to date the work precisely. It is possible that it was founded by Paweł Łódź Kubowicz in 1639, as in 1718 it was already considered miraculous.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 345-366
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-18 z 18

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies