Temat: church office - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zmiany w instytucji zawarcia małżeństwa cywilnego w formie kanonicznej
Changes in the civil marriage institution in a canonic form
Autorzy:: SZADOK-BRATUŃ, ALEKSANDRA
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/661994.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: prawo o aktach stanu cywilnego; małżeństwo cywilne w formie kanonicznej; duchowny Kościoła katolickiego; kierownik urzędu stanu cywilnego
marital status law; canonic form of a civil marriage; a clergyman of the Catholic Church; head of the registry office
Opis:: The presented draft is focused on the analysis of importance of changes made by the law on marital status acts in the range of regulations that are applicable to the so-called concordat marriages. Modifications that are related to digitalization of marital status act provide two-dimensional benefits. On the one hand, the marital status administration works more efficiently by carrying out public tasks defined by the normative procedure of making a civil marriage in a canonical form. On the other hand, computerization facilitates the process of handling prospective spouses. The administrative and legal changes made by the new act do not meet the standards of good legislation, both in terms of content and editorial-technical aspects. The greatest controversy is aroused by imprecise control on the meeting of two legal systems: state and canonic. Instead of ensuring effective cooperation of marital status administration with Church administration for the good of a marriage, the legislator has created space for doubts of interpretation and diverse practices in parish and marital status offices. Canonic and legal changes refer to a list of clerical position that carry out public tasks at the stage of marriage. The reconstruction of the canonic nomenclature should be adopted with approval, especially the clarification of the concept of a local diocesan, and the separation of two directories of church positions being assigned properly to clergymen authorized to receive declarations of marriage and make certificates that constitute the basis of their registration.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 77-103
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Zespół Archiwum Prymasa Polski w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie
The fonds ‘the Primate of Poland Archive’ in the Archdiocesan Archive in Gniezno
Autorzy:: Krucki, Łukasz
Mizerka, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783895.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: prymasostwo
archidiecezja gnieźnieńska
archidiecezja poznańska
Polonia
Kościół w Polsce
dwudziestolecie międzywojenne
relacje Kościół-państwo
kancelaria prymasowska
primacy
the archdiocese of Gniezno
the archdiocese of Poznań
Polish community abroad
the Church in Poland
interwar period
the Church-state relationships
Primate’s office
Opis:: The Archdiocesan Archive in Gniezno, which was created in 1960, includes, among others, the Primate of Poland Archive from the period of the interwar, war and post-war (until 1948). The Primate of Poland Archive is divided into three sections. Section I (The Primate of Poland) encompasses the issues connected with the broadly understood church and state activity of two primates, Edmund Dalbor and August Hlond and it includes 228 archival units. Section II (the Gniezno and Poznań Ordinaries) focuses on the issues connected to the activity of Archbishops Edmund Dalbor and August Hlond as the Gniezno and Poznań ordinaries and includes 105 archival units. Section III (The Protector of Emigration Affairs) refers to various issues connected with the primates’ activity among the Polish community abroad (also among seasonal workers) during the interwar period; it has 120 archival units. In addition, Section IV (The war period) was created, which includes 40 archival units. The Primate of Poland Archive is a valuable source for the history of the Church, Poland and the Polish community abroad in the years 1919-1948.
Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie, które zostało powołane do istnienia w 1960 r., skupia w swoim zasobie m.in. Archiwum Prymasa Polski z okresu międzywojennego, wojennego oraz powojennego (do 1948 r.). Archiwum Prymasa Polski w swojej strukturze dzieli się na trzy działy. Dział I (Prymas Polski) obejmuje sprawy związane z szeroko pojmowaną aktywnością kardynałów Edmunda Dalbora i Augusta Hlonda na polu kościelnym i państwowym i w swoim zasobie skupia 228 jednostek archiwalnych. Dział II (Ordynariusz gnieźnieński i poznański) skupia się na sprawach odnoszących się do działalności arcybiskupów Edmunda Dalbora i Augusta Hlonda jako ordynariuszy gnieźnieńskich i poznańskich i obejmuje 105 jednostek archiwalnych. Dział III (Protektor Spraw Wychodźstwa) podejmuje różnorodne kwestie związane z aktywnością prymasów okresu międzywojennego wśród Polonii oraz wśród polskich emigrantów i robotników sezonowych, licząc 120 jednostek archiwalnych. Dodatkowo został wyodrębniony dział IV – „okres wojenny”, który liczy 40 jednostek archiwalnych. Archiwum Prymasa Polski stanowi zatem cenne źródło do poznania historii Kościoła, Polski i Polonii w latach 1919-1948.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 231-256
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zagadnienie Kościoła katolickiego podczas spotkań roboczych organów wyznaniowych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Niemieckiej Republiki Demokratycznej1
The Issue of the Catholic Church During Working Meetings of the Denominational Bodies for Religious Matters of the People’s Republic of Poland and the German Democratic Republic
Autorzy:: Zamiatała, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2154454.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: Kościół katolicki
Niemiecka Republika Demokratyczna
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Sekretariat Stanu do Spraw Kościelnych
Urząd do spraw Wyznań
duchowieństwa
biskupi
Watykan
Catholic Church
German Democratic Republic
Polish People’s Republic
State Secretariat for Church Affairs
Office for Religious Affairs
clergy
bishops
Vatican
Opis:: W prowadzeniu polityki wobec Kościoła katolickiego w NRD i PRL sporą pomocą były robocze spotkania organów wyznaniowych obu państw: Sekretariat Stanu do Spraw Kościelnych (SSdsK) i Urząd do spraw Wyznań. Ułatwiały one realną ocenę bieżącej sytuacji oraz pomagały w ustalaniu dalszych zadań. Dawały możliwość dobrego zapoznania stron z aktualną problematyką wyznaniową. Wymiana informacji na tych naradach przyczyniała się do lepszego poznania różnic występujących w zakresie polityki wobec Kościoła w obu krajach socjalistycznych. W uzgadnianiu zagadnień urzędy opierały się na marksistowsko-leninowskiej analizie sytuacji oraz politycznych wskazówkach swoich partii jako podstawy kooperacji urzędów wyznaniowych PRL i NRD. Dzięki temu podjęta w ich zakresie koordynacja i współpraca pozwalała im skuteczniej wykorzystać koncepcje i udoskonalać metody zróżnicowanej polityki wobec Kościoła katolickiego. Dokonywano okresowych podsumowań wyników w zakresie polityki wyznaniowej wobec Kościoła katolickiego. Na tych spotkaniach analizowano relacje władz państwowych z biskupami w obu krajach. Omawiano także stosunek do Stolicy Apostolskiej, wymieniano poglądy i informacje o nowych aspektach polityki Watykanu wobec krajów socjalistycznych. Podejmowano kwestię wciągnięcia katolików świeckich, a także duchowieństwa i hierarchii do wspierania polityki państw socjalistycznych pod pozorem walki o pokój w ramach Berlińskiej Konferencji Katolików. Dyskutowano na temat sposobów aktywizacji w jej ramach organizacji katolickich krajów socjalistycznych i zachodnich pod hasłem walki o umocnienie pokoju światowego.
Źródło:: Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 631-657
1427-7476
Pojawia się w:: Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych
The tasks of Church hierarchy towards religious associations
Autorzy:: Śmigiel, Wiesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038202.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: zrzeszenia religijne
grupy
ruchy
wspólnoty
stowarzyszenia
eklezjalność
hierarchia kościelna
biskup
prezbiter
duchowni
charyzmat
urząd kościelny
duszpasterstwo grupowe
religious associations
groups
movements
communities
societies
ecclesiality
Church hierarchy
bishop
presbyter
clergyman
charism
Church office
group ministry
evangelisation
theology of the laity
KEYWORDS
Opis:: Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.
Church hierarchy is the guarantor of permanence and unity of ecclesial structure but it requires religious associations to enrich the Church with charisms and the reviving breath of the Holy Spirit in order to protect Her from extensive institutionalisation. In Poland approximately 8% of Catholics (participanstes) belong to religious associations, which proves to be a significant power when it comes to evangelisation. Religious associations contribute to the renewal of the Church and make Her a living structure. Church hierarchy, in turn, offers ecclesial acknowledgement, care and reassurance of using the received charisms for the good of the people of God. Hierarchy protects associations from anarchy and gives them an ecclesial direction. The ministry of hierarchy is also the realisation of a charism of serving among other charisms and gifts in the Church.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 145-156
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Współpraca Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z niezależnymi organami nadzorczymi kościołów i związków wyznaniowych w Polsce na przykładzie działalności Kościoła Katolickiego
Autorzy:: Ciechanowska, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2050138.pdf
Data publikacji:: 2022-01-20
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: the President of the Personal Data Protection Office
Catholic Church Inspector of Data Protection
personal data protection
independence
cooperation
Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
Kościelny Inspektor Ochrony Danych
ochrona danych osobowych
niezależność
współpraca
Opis:: Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie współpracy Prezesa Urzędu Ochrony Danych z niezależnym organem nadzorczym powołanym przez Kościół katolicki. Biorąc pod uwagę niezależność i autonomię Kościoła katolickiego przewidzianą m.in. w Konstytucji RP oraz Konkordacie między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską z dnia 28 lipca 1993 roku, autor ma na celu wskazanie podstawy, zakresu oraz zasad współpracy między ww. organami. Postara się również przedstawić jakie korzyści przyniesie taka współpraca nie tylko organom, ale jaki może mieć wpływ na podniesienie poziomu ochrony i bezpieczeństwa danych osobowych.
This article aims to present the cooperation between the President of the Personal Data Protection Office and the independent supervisory authority appointed by the Catholic Church. Taking into account the independence and autonomy of the Catholic Church provided for, among others, in the Constitution of the Republic of Poland and in the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland of 28 July 1993, the author aims to indicate the basis, scope and principles of cooperation between the above mentioned authorities. Taking into account the independence and autonomy of the Catholic Church stipulated inter alia in the Constitution of the Republic of Poland and in the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland of 28 July 1993, the author aims to indicate the basis, scope and principles of cooperation between the above mentioned authorities. The author attempts to present the benefits of cooperation between the abovementioned authorities and the impact it may have on increasing the level of personal data protection and security
Źródło:: Polityka i Społeczeństwo; 2021, 19, 4; 169-179
1732-9639
Pojawia się w:: Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Utrata urzędu proboszcza
Loss of parish-priest’s office
Autorzy:: WROCEŃSKI, JÓZEF
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2086101.pdf
Data publikacji:: 2020-03-31
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: urząd kościelny
utrata urzędu
proboszcz
procedura
prawodawca kościelny
skutki prawne
church office
loss of the office
pastor
legal procedures
church legislator
effects legal
Opis:: Z urzędem proboszcza istotowo związana jest pasterska troska o powierzoną mu wspólnotę wiernych. Oznacza to, że do spełnienia swej misji został on powołany na podstawie uczestniczenia razem z biskupem w kapłaństwie Chrystusa i powierzonego sobie urzędu. Z tej racji proboszcz cieszy się w prawie określoną stabilnością, która ma na celu ścisłe i trwałe związanie go z powierzonym mu ludem, mobilizowanie go do ofiarnej i owocnej pracy duszpasterskiej. Jednakże stabilność ta nie ma charakteru bezwzględnego. Stąd też prawodawca kodeksowy zniósł urząd proboszcza nieusuwalnego, ponadto proboszcz swego urzędu nie sprawuje w sposób autonomiczny i bez żadnej zależności, lecz z upoważnienia biskupa diecezjalnego, który z mocy prawa Bożego jest pasterzem Kościoła partykularnego. Ze względu na dobro wiernych albo konieczność lub pożytek Kościoła albo też inne okoliczności życiowe tenże prawodawca przewiduje kilka sposobów utraty urzędu proboszcza. Na podstawie norm ogólnych urząd kościelny, w tym także urząd proboszcza, traci się po upływie czasu, po osiągnięciu określonego prawem wieku, na skutek rezygnacji, przeniesienia, usunięcia, a także pozbawienia. Naturalną przyczyną utraty każdego urzędu kościelnego jest śmierć osoby go piastującej. Pomimo tych postanowień prawodawca kościelny dla urzędu proboszcza odrębnie określa sposoby utraty, zaliczając do nich usunięcie lub przeniesienie dokonane zgodnie z przepisami prawa, zrzeczenie się dla słusznej przyczyny oraz upływ czasu. Szczególnie w przypadku usunięcia lub przeniesienia przewiduje specjalne procedury administracyjne. Chodzi nie o karne, lecz czysto administracyjne usunięcie lub przeniesienie proboszcza do innej parafii lub na inny urząd, ze względu na dobro wiernych. Wyodrębnienie tych dwóch procedur, które są znane w Kościele od dawna, wynika przede wszystkim z doniosłej roli, jaką w życiu wspólnoty parafialnej ma do spełnienia proboszcz oraz z faktu stałości jego urzędu. Procedury te mają na celu wyeliminowanie sytuacji, w której określone nadużycia ze strony proboszcza mogłyby pozbawić wiernych dóbr duchowych, do których mają prawo, nie pomijając też dobra proboszcza. Wszystkie sposoby utraty urzędu proboszcza, oprócz skutków szczegółowych określonych przez prawodawcę, powodują wakat parafii.
The pastoral care for the community of the faithful entrusted to parish-priest is essentially connected with the office of the pastor. This means that the parish priest is called to fulfill his mission because of his participation in the priesthood of Christ and the office entrusted to him by the bishop. Therefore, he performs this office not autonomously and without any dependence, but under the authority of the diocesan bishop, who, by virtue of God's law, is a shepherd of the particular Church. For the sake of the faithful, the church legislator foresees several ways of losing the office of parish priest. The author in this article discusses this very complex issue. Based on general norms, the church office, including the office of a parish priest, is lost after the lapse of time, after reaching the legal age, because of resignation, transfer, removal and deprivation. The natural reason for the loss of every church office is the death of the person holding it. Despite these provisions, the church legislator for the office of the parish priest separately determines the ways of loss, including the removal or transfer made in accordance with the law, waiver for a just cause and the passage of time. Particularly in the event of removal or transfer, it provides for special administrative procedures. The separation of these two procedures is primarily due to the important role that the parish priest has to fulfill in the life of the church community and the fact of the durability of his office. The role of these procedures is elimination of the possible abuses by the priest, which could deprive the parishioners of the spiritual goods to which they are entitled, without omitting the good of the priest. All ways of losing the office of parish priest, apart from the particular effects specified by the legislator, result in the vacancy of the parish.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 1; 3-33
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Utrata urzędu kościelnego
The loss of the church office
Autorzy:: Pokorski, Krzysztof Oskar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2011177.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: church office
loss
resignation
transfer
removal
deprivation
urząd kościelny
utrata
rezygnacja
przeniesienie
usunięcie
pozbawienie
Opis:: W Kościele funkcjonuje wiele służb, zadań i funkcji. Urząd kościelny jest zadaniem ustanowionym na stałe z postanowienia Bożego lub kościelnego dla realizacji celu duchowego. Istotnymi elementami urzędu kościelnego jest zadanie kościelne, ustanowienie Boże lub kościelne, stałość urzędu, cel duchowy oraz podmiot pełniący urząd. Dobro społeczności Kościoła oraz godność urzędów kościelnych domagają się, aby ich sprawowanie cechowało się stabilnością. Jednakże zasada stabilności urzędu nie jest bezwzględna. Warto więc przypomnieć, czym jest „urząd kościelny” oraz w jaki sposób można go utracić. Można wskazać kilka możliwości utraty urzędu kościelnego. Są to: utrata urzędu z natury rzeczy, rezygnacja, przeniesienie, usunięcie, pozbawienie. Analiz przepisów prawa dotyczących powierzenia urzędu kościelnego, jego wymogów i warunków przedstawiono już wiele. Dlatego w niniejszym artykule istotną kwestią jest utrata urzędu kościelnego.
There are many services, tasks and functions in the Church. The ecclesiastical office is a task established permanently from a divine or ecclesiastical provision for the attainment of a spiritual goal. Essential elements of a church office are church tasks, divine or ecclesiastical estab¬lishments, constitution of the office, spiritual purpose and the entity performing the office. The good of the Church’s community and the dignity of ecclesiastical offices demand that their exercise be stable. However, the principle of stability of the office is not absolute. It is worth recalling what a “church office” is and how it can be lost. Can be indicate several possibilities of losing the church office. These are: loss of office by the nature of things, resignation, transfer, removal, deprivation. Analyzes of the legal provisions regarding entrusting to the ecclesiastical office, its requirements and conditions have already been presented. In this article an important issue is the loss of the ecclesiastical office.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 561-569
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Urząd pastora w regulacjach prawnych głównych Kościołów ewangelikalnych w Polsce
The office of a pastor in the main evangelical churches in Poland
Autorzy:: Helbin, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/494450.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:: Kościół
ewangelikalny
zbór
pastor
duchowny
urząd
powołanie
ordynacja
kompetencje
statut
prawo wewnętrzne
church
evangelical
congregation
clergyman
office
vocation
ordination
competence
statutes
internal law
Opis:: Artykuł omawia prawne zagadnienia statusu pastora w polskich ewangelikalnych wspólnotach kościelnych: Kościele Zielonoświątkowym, Kościele Chrześcijan Baptystów, Kościele Chrystusowym w RP, Kościele Bożym w Chrystusie, Kościele Wolnych Chrześcijan, Kościele Ewangelicznych Chrześcijan i Kościele Chrześcijan Wiary Ewangelicznej. Służba pastora ukazana jest pod kątem wymogów powołania duchownego, jego zadań i obowiązków.
The article discusses the legal issues of the pastor`s service in Polish evangelical denominations: the Pentecostal Church, Baptist Church, Church of Christ in the Republic of Poland, Church of God in Christ, Church of Free Christians (The Plymouth Brethren Church), Church of Evangelical Christians, Church of Christians of the Evangelical Faith. The pastor`s ministry is presented here paying special attention to the conditions for applicants to the pastoral office as well as their tasks and duties.
Źródło:: Rocznik Teologiczny; 2018, 01; 43-70
0239-2550
Pojawia się w:: Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Uczestnictwo w liturgii Mszy św. – pojęcie i wymogi
Participation in the liturgy of the Holy Mass – concept and requirements
Autorzy:: Słowikowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1797335.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: active participation
liturgy
Divine Worship
Holy Mass
office of sanctifying in the Church
czynne uczestnictwo
liturgia
kult Boży
msza św.
uświęcające zadanie Kościoła
Opis:: The problem connected with the issue of the participation of the Christian faithful in the liturgy of the Holy Mass has always been and still is the subject of many Church documents published by the Popes or the Roman Curia. In particular, term of the participation is identified with Pius X who his concern for an active, full and conscious participation expressed in motu proprio Tra le sollecitudini from 1903. This issue was also undertaken by his successors and subsequently by the Second Vatican Council. The legislator included the issue concerning the liturgy in canons: 835 § 4; 837; 899 § 2; 1247 of the Code of Canon Law of 1983. The analysis of the law shows that the participation in the liturgy is the realization of the office of sanctifying in the Church. All Christian faithful are obliged to this participation: bishops, presbyters, deacons, and the lays Christian faithful, particularly catholic parents. The participation in the liturgy is a consequence of belonging to Jesus Christ and the Church. Misunderstanding of participatio actuosa reduces it only to an external aspect of necessity of the general involvement and inclusion in the liturgy the greatest number of people, as often as possible and in front of the others. Meanwhile, the term ‘participation’ indicates an action, in which everyone should take part. Participatio actuosa in the liturgy is a main aim of the liturgical action and allows for the inclusion in celebrating liturgical action of God and the Church. In order to proper participating in the liturgy, the Church gives specific requirements to the Christian faithful, decided that they should not only participate in the liturgy actively but also consciously, in a full way, piously and fruitfully.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 25-37
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The Church and Ecumenism in the Thought of John Henry Newman
Kościół i ekumenizm w myśli Johna Henry’ego Newmana
Autorzy:: Scerri, Hector
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1727473.pdf
Data publikacji:: 2021-09-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: John Henry Newman
Kościół
Via Media
powołanie prorockie
wymiar charyzmatyczny
hierarchia
ekumenizm
Church
prophetic office
charismatic dimension
hierarchy
ecumenism
Opis:: This article explores the development of Newman’s thought on the Church, throughout different phases of his long life. The article focuses, among other themes, on the nature of the Church, the important introduction to his Via Media (1877), the charismatic dimension of the ekklesia, and the respective roles of the pope, the bishops and the laity, in particular what the latter can contribute to the whole People of God. The article also seeks to delve into the question whether one can talk about ecumenism in the writings of the influential nineteenth-century English man of letters and opinion leader. The conclusion offers some final considerations on what Newman underwent during his long and meandering journey with regard to some basic tenets of his ecclesiology.
W artykule analizowana jest ewolucja myśli Newmana na temat Kościoła na różnych etapach jego długiego życia. Autor skupia się m.in. na naturze samego Kościoła, wprowadzeniu, które Newman napisał do swojego dzieła Via Media (1877), charyzmatycznym wymiarze eklezji, roli, jaką odegrali poszczególni papieże, biskupi i świeccy, a w szczególności na roli tych ostatnich w życiu całego Ludu Bożego. Przeanalizowano także kwestię, czy w pisarstwie tego wpływowego Anglika i przywódcy intelektualnego z XIX wieku odnajdziemy wątki ekumeniczne. W konkluzji autor przedstawia swoje refleksje dotyczące długiej i krętej drogi, jaką podążał Newman, formułując podstawowe założenia swojej eklezjologii.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 59-78
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Teologia i prakseologia prymatu w pontyfikacie Jana Pawła II
Autorzy:: Żmudziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041165.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Johannes Paul II.
Kirche
Primat
Kollegialität
Vaticanum II
Amt
John Paul II
church
primacy
collegiality
Vatican II
office
J 21
15-19
Piotr jako pasterz
prymat Piotra Apostoła
papiestwo
Opis:: Prymat Biskupa Rzymu jest określeniem najwyższego urzędu w Kościele. Polega on na wypełnianiu misji zleconej przez Chrystusa św. Piotrowi i jego następcom. Prawda o prymacie ma płaszczyznę teoretyczną, określoną dogmatycznie na Soborze Watykańskim I w 1870 roku. Ma również wymiar praktyczny, który zależny jest od poszczególnych papieży i konkretnego kontekstu historycznego. Charakterystyczną cechą pontyfikatu Jana Pawła II było wdrożenie w życie reform Soboru Watykańskiego II oraz przygotowanie Kościoła do Wielkiego Jubileuszu trzeciego tysiąclecia. Jan Paweł II realizował funkcję prymacjalną w zgodzie z tradycją Kościoła, uzasadniając ją biblijnym obrazem Piotra Apostoła oraz kontynuując linię swoich poprzedników - Jana XXIII i Pawła VI. Wiodącym elementem pontyfikatu była otwartość na świat, na człowieka i jego godność, czyli wrażliwość na znaki czasu. Priorytetem na płaszczyźnie eklezjalnej była troska o jedność wspólnoty na wszystkich płaszczyznach, włącznie z dziedziną ekumeniczną. Jan Paweł II realizował posługę prymacjalną jako Servus servorum Dei, w starożytnej formule - pierwszeństwo w miłości.
The primacy of the Bishop of Rome is the term for the highest office in the Church. It consists in carrying out a mission appointed to St. Peter and his successors by Christ. The truth about the primacy is a theoretical plane, dogmatically defined at the I Vatican Council in 1870. It also has a practical dimension, which depends on the individual popes and the particular historical context. A characteristic feature of the pontificate of John Paul II was the implementation of the reforms of the II Vatican Council and the Church's preparation for the Great Jubilee of the third millennium. John Paul II realized the primacy function in accordance with the tradition of the Church, on the grounds of the biblical image of Peter the Apostle, and continuing the line of his predecessors - John XXIII and Paul VI. The leading element of his pontificate was the openness to the world, to man and his dignity, or sensitivity to the signs of the times. The priority at the level of ecclesial unity was a concern for the community at all levels, including the ecumenical field. John Paul II realized the primacy ministry as Servus servorum Dei, in the ancient formula - priority in love.
Das Primat des Bischofs von Rom bezeichnet die Höchste Gewalt in der Kirche. Sie besteht in der Erfüllung der Mission, die von Petrus und seinen Nachfolgern von Christus gegeben wurde. Die Wahrheit über den Primat lässt sich auf einer theoretischen Ebene betrachten, die dogmatisch durch das I. Vatikanische Konzil im Jahre 1870 definiert wurde. Sie hat aber auch eine praktische Dimension, die von einzelnen Päpsten und einem konkreten historischen Kontext abhängt. Das charakteristische Merkmal des Pontifikats von Johannes Paul II. war die Umsetzung der Reformen des II. Vatikanischen Konzils sowie die Vorbereitung der Kirche auf das große Jubiläum des dritten Jahrtausends. Johannes Paul II hat seine primatiale Funktion gemäß der Tradition der Kirche ausgeübt, indem er auf das biblische Bild des Apostels Petrus verwies und die Linie seiner Vorgänger - Johannes XXIII. und Paul VI. weiter verfolgte. Das leitende Element seines Pontifikats war die Öffnung für die Welt, für den Menschen und seine Würde, also eine Sensibilität für die Zeichen der Zeit. Die Priorität auf der ekklesialen Ebene war die Sorge um die Einheit der Gemeinschaft auf allen Ebenen, inklusiv auf dem ökumenischen Bereich. Johannes Paul II übte den primatialen Dienst als Servus servorum Dei, was in einer altertümlichen Formel heißt: die Vorrangstellung in der Liebe
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 49-66
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Świadkowie Jehowy na ziemiach polskich – w XX wieku
Jehovah’s Witnesses in Poland – in the 20th century
Autorzy:: Miłosz, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1929455.pdf
Data publikacji:: 2021-12-22
Wydawca:: Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:: Minirity denomination
Jehovah’s Witnesses
Secend Repoblic
Polish Peopelesrepublic
concentration camps
outlawing
National Committee
district
circuit
church
kingdomhall
The Watchtower
servant of the district
elder of the congregation
Charls Taze Rassell
BibleStudents
Epiphany
Remembrance
Office for Religious Affairs
Security Office
Security Service
Opis:: Jehovah’s Witnesses have been present in Poland for over a hundred years. This period was full of various events affecting both their entire community and its individual members. Beginnings in the interwar period - partly as a legal association, but also as a group facing misunderstanding and attempts to make it illegal. The period of the Nazi occupation - tragic for the entire community and for individual believers who in concentration camps, wearing a purple triangle armband, were victims of this system. Poland of 1945-1989 is a stage that can be divided into several fragments - the legal beginning in 1945-1950, the years of banalization and Stalinist persecution - 1950-1956; illegal activity in the years 1956-1979 and the beginning of the road to legal existence in the 1980s. The last stage is the activity in free Poland - it is the period of legal activity from 1989 to the present day. All these stages in the history of Jehovah’s witnesses influence their perception in today’s reality of the Third Republic.
Źródło:: Język. Religia. Tożsamość; 2021, 2 (24) A; 231-269
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:: Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Sprawa operacyjnego sprawdzenia kryptonim „Zakonnik”. Inwigilacja ks. Henryka Surmy przez Służbę Bezpieczeństwa w latach 1974-1977
The case of operational investigation (code name: “Monk”). Invigilation of Rev. Henryk Surma by Security Service in the years 1974-1977
Autorzy:: Szymański, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1043515.pdf
Data publikacji:: 2018-12-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Security Office
People’s Republic of Poland
surveillance
freedom of conscience and religion
Church-State relations
monks
clergy
Church in the period of People’s Poland
religious freedom
Law on Religion
Urząd Bezpieczeństwa
PRL
Polska Rzeczpospolita Ludowa
inwigilacja
wolność sumienia i religii
relacje państwo-kościół
zakonnicy
duchowni
osoba duchowna
Kościół w PRL
prawo wyznaniowe
Opis:: Celem opracowania jest ukazanie na przykładzie jednego z zakonników sposobu postępowania Służby Bezpieczeństwa wobec duchownych, którzy znaleźli się w spektrum zainteresowania tej instytucji, z uwagi na podejrzenie prowadzenia „antypaństwowej” działalności. Tego rodzaju sprawy operacyjnego sprawdzenia zakładane były przez Służbę Bezpieczeństwa PRL bardzo często i miały na celu sprawdzenie doniesień o prowadzeniu przez duchownych działalności uznawanej przez władze komunistyczne za wrogą ustrojowi PRL. Ks. Henryk Surma, nie godząc się na komunistyczne ograniczenia praw człowieka, ani na dążenia władz PRL zmierzające do marginalizacji Kościoła, próbował na własną rękę pozyskać środki na remont kościoła parafialnego, wykorzystując przy tym swoje prywatne kontakty z obywatelami RFN. Podejrzany o działania antypaństwowe, poddany został przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa wszechstronnej kontroli i naciskom. Ostatecznie inwigilację zakończono po kilku latach, nie udowodniwszy duchownemu działania na szkodę PRL. Akta sprawy pokazują, że ks. Surma był dobrym duszpasterzem, który za swe zaangażowanie zapłacił zainteresowaniem ze strony Służby Bezpieczeństwa. Artykuł oparty został na materiałach archiwalnych zgromadzonych w Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.
The aim of the study is to depict, using the case of one of the monks as an example, the operational activity of Security Service towards the clergy, who were the focus of attention of this institution due to suspicions of conducting “anti-state” activity. Such cases of operational investigation were frequently launched by Security Service in the Polish People’s Republic, and they aimed at verifying allegations of activity considered to be hostile to the communist regime. Rev. Henryk Surma, who did not consent to the communist restrictions of human rights and the authorities’ efforts to relegate the Church to the periphery of society, made attempts to gain the resources for the renovation of his parish church using his private connections with citizens of the Federal Republic of Germany. Suspected of conducting anti-state activity, he was subjected to numerous forms of control and pressure. Ultimately, the investigation was closed after several years, and the charges of conducting activity against the Polish People’s Republic were not proved. The records of the case show that Rev. Surma was a good priest whose commitment attracted the attention of Security Service. The present article is based on the archival documents from the Archive of the Institute of National Remembrance.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 221-238
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku
Autorzy:: Majer, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/554807.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Imparare a congedarsi
Roman Curia
bishop
retirement bishop
Church office
loss of office
resignation
retirement age
diocese vacancy
stability of office
temporary in office
Imparare a congedarsi
Kuria Rzymska
biskup
biskup emeryt
urząd kościelny
utrata urzędu
rezygnacja
wiek emerytalny
wakans diecezji
stabilność urzędu
tymczasowość na urzędzie
Opis:: The article is a commentary on the motu proprio of Pope Francis Imparare a congedarsi of February 12, 2018, concerning the resignation from some of the higher church offices to which nomination is given by the pope. The ascetic motivation that should accompany the clergyman in his retirement are at first presented. Next, the new provisions of the new legislation are discussed. The first is the change of the way in which high office holders in the Roman Curia lose their office – instead of leaving office at a certain age, they are obliged to resign to the Pope. The possibility that the resignation of the Roman Bishop may be considered for an indefinite period of time is criticised. During this time, which may be freely prolonged, because the bishop of the diocese is able to suspend and leave his office at any time, which is not conducive to the good performance of his pastoral mission and undermines the stability of the bishop’s office. The Bishop, successor to the apostles, is of systemic importance in the Church and requires adequate stability. Therefore, it can never be treated as an office ad tempus.
Artykuł stanowi komentarz do motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku, dotyczącego ustąpienia z niektórych wyższych urzędów kościelnych z nominacji papieskiej. Przedstawia się najpierw motywację ascetyczną, jaka winna towarzyszyć duchownemu przy przechodzeniu na emeryturę. W dalszej kolejności omówione są nowości, jakie wnosi nowe ustawodawstwo. Pierwszą z nich jest zmiana sposobu utraty urzędu przez pełniących wysokie urzędy w Kurii Rzymskiej – zamiast odejścia z urzędu po osiągnięciu ustalonego wieku, są zobowiązani do składania rezygnacji na ręce papieża. Krytycznie ocenia się możliwość bezterminowego rozpatrywania rezygnacji przez biskupa rzymskiego. W tym czasie, który może dowolnie się przedłużać, biskup diecezji jest bowiem w stanie zawieszenia i może w każdej chwili opuścić swoją funkcję, co nie sprzyja dobremu wykonywaniu jego pasterskiej misji i podważa stabilność urzędu biskupa. Urząd biskupa, następcy apostołów, ma w Kościele ustrojowe znaczenie i wymaga odpowiedniej stabilności. Dlatego nigdy nie może być traktowany jako urząd ad tempus.
Źródło:: Annales Canonici; 2018, 14, 1
1895-0620
Pojawia się w:: Annales Canonici
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Relikt prawa patronatu w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
Relict of Patronages Right in the Code of Canon Law of 1983
Le vestige de la droit du patronage dans le Code de droit canonique de 1983
Autorzy:: Pankiewicz, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791372.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: privilege of the presentation for an ecclesiastical office
legal provisions
Church
the lay Christian faithful
przywilej prezentacji na urząd kościelny
Kościół
regulacje prawne
wierni chrześcijanie
Opis:: However, patronage's right is a “dead letter” because it is not regulated in biding legal provisions, it is still noticeable. In the article it is described relict of patronage's right in the Code of Canon Law of 1983 that is the privilege of the presentation for an ecclesiastical offices – designation the more qualified candidates to the unfilled vacancy. The Author presents the term of patronage's right in the universal Church and in Poland both in historical and in legal dimension. The lay Christian faithful, in the Code of Canon Law of 1983, can not get privilege of the presentation for an ecclesiastical office. It was regulated in the Code of Canon Law of 1917 differently, because the institution of patronage's right was described and the privileges flowing from that rights, i.e. privilege of the presentation for an ecclesiastical office. At the same time, the legislator in the Code of Canon Law of 1917 prohibited the creation of this right in the future, regardless of legal basis.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2013, 2 (15) nr 2; 41-61
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "church office" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język