Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "church jurisdiction" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Szlachta a duchowieństwo podczas panowania Zygmunta Starego
Nobility and clergy during the reign of Sigismund I the Old
Autorzy:
Godlewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951371.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
execution
codification
titles
church jurisdiction
Opis:
During the reign of Sigismund I the Old relations between gentry and clergy were visibly tense. The main source of the conflict was the issue of a state reform suggested by chivalry. Crystalizing in the first half of the XVI century, execution movement program considerably infringed clergy’s legal and economic privileges. The reform program proposed by gentry pertained to several social, religious, economic and legal issues. In all these spheres the Church and chivalry differed in opinions, which resulted in a complicated confrontation and impossibility of working out of consensus. The fact that the compromise could not be reached made both sides act even more vigorously, insisting on fulfillment of all their demands. In the fight against the Senate and Monarchy, members of the Chamber of Deputies were still more and more convinced of their increasing power. Thus, still more boldly and unanimously, they defended rights of chivalry and demanded extension of privileges on expense of clergy and the mighty. However, gentry was able neither to impose permanent taxes on the Church nor devoid clergy of remaining the only authority in deciding on issues concerning the faith. Undoubtedly, due to unhesitant position of the Polish Episcopate and support of Sigismund I the Old, clergy managed to retain their political and economic privileges, although political privileges were considerably undermined during the reign of Sigismund Augustus.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2014, 12
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja małżeństwa w prawie kanonicznym
Autorzy:
Karp, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046781.pdf
Data publikacji:
2020-04-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
małżeństwo
prawo kanoniczne
cele małżeństwa
przymioty małżeństwa
jurysdykcja Kościoła
marriage
canon law
marriage purposes
marriage qualities
Church jurisdiction
Opis:
Małżeństwo jest związane z naturą człowieka, dlatego też należy do porządku prawa naturalnego oraz istnieje jako instytucja prawa we wszystkich kręgach społecznych i prawnych. Małżonkowie tworzą rodzinę, uznawaną za podstawową formę życia społecznego, która jest pierwotną i samodzielną grupą społeczną, pojawiającą się w każdej fazie rozwoju cywilizacyjnego. Ta rodzina, której początek upatruje się w małżeństwie, jest uznawana za pojęcie wieloaspektowe. Katechizm Kościoła Katolickiego przypominał o tym, iż małżeństwo legło u podstaw osoby, społeczności ludzkiej i chrześcijańskiej. Jak podkreślił, człowiek nadal spotyka się z tajemnicą stworzenia, w której zawiera się niezwykłe powołanie kobiety i mężczyzny do tworzenia szczególnej wspólnoty. Powołanie do małżeństwa i miłości staje się wrodzonym powołaniem każdego człowieka, skutkującym, nie tylko fizycznym uzupełnieniem, ale również duchowym ubogaceniem obojga małżonków. Analiza instytucji małżeństwa z punktu widzenia kanonistycznego ma za zadanie przypomnieć wartość zakładanej przez nie rodziny i jej ogromnej roli w kształtowaniu każdego człowieka.
Marriage is associated with the nature of man, therefore it belongs to the order of natural law and exists as an institution of law in all social and legal circles. Spouses form a family, recognised as the basic form of social life, which is a primary and independent social group that appears in every phase of civilisation development. This family, the beginning of which is seen in a marriage, is considered a multi-faceted concept. The Catechism of the Catholic Church reminded that marriage was at the heart of the person, human and Christian community. As it emphasises, man still encounters the mystery of creation, which includes the unusual calling of a man and woman to create a special community. The vocation to marriage and love becomes the innate calling of every human being, resulting in not only a physical complement, but also a spiritual enrichment of both spouses. Analysing the institution of marriage from the canonical point of view, the task is to remind the value of family and its huge role in shaping every human being.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 3; 233-251
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można rozdzielić prymat nauczania od prymatu jurysdykcji? Perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Kroczek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554777.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
primacy
pope
jurisdiction
Magisterium
Church
Opis:
The problem of papal primacy is one the most fragile issues between Catholics and Protestants. The author of the article discusses the possibility of a separation of the primacy of jurisdiction from the primacy of teaching. The method of reasoning follows the one of St. Thomas: first the arguments pro are given, and later the arguments contra. The arguments are from Catholic theology, Lutheran theology and philosophy. The answer is given from Ecumenical Perspective.
Źródło:
Annales Canonici; 2012, 8
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ordynariat wojskowy Kościołem partykularnym
Military Ordinariate as a Particular Church
Autorzy:
Jaworski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807553.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ordynariat wojskowy
Kos´ciół partykularny
jurysdykcja kumulatywna
jurysdykcja personalna
assimilantur
konstytucja apostolska
statut
military ordinariate
particular Church
cumulative jurisdiction
personal
jurisdiction
Apostolic Constitution
statute
Opis:
A military ordinariate as a particular Church was further specified in the SMC Constitution and the statute. Pope John Paul II, as a son of Polish army officer, felt an urge to regulate the situation of military chaplaincy in the universal Church, especially in those countries where religious freedom was non-existent and barracks were closed to chaplains. After the World War II, Catholic Poland found itself in the Soviet zone of atheist influence. The Soviet Union systematically secularised soldiers through its political officers. A military ordinariate fulfils all requirements that the Code of Canon Law specifies with relation to a particular Church, and therefore it enters diocesan canons. A field bishop holding the rank of a general is part of the Conference of Polish Episcopate and performs the duties of a diocesan bishop. Military pastoral work is conducted in an analogical manner to the one in a diocese. A typical feature of a military ordinariate is personal jurisdiction, not territorial, and cumulative way of exercising authority in the case of a field bishop. It is true that the verb assimilantur stirred a discussion among canonists, yet military ordinariates possess significant features of a particular Church, although they are ecclesiastical districts of a unique character sunt peculiars circumscriptiones ecclesiasticae (SMC I), which does not belittle their legal status.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 1; 201-217
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Религиозно-церковная политика советского режима в отношении Польской автокефальной православной церкви на Волыни в 1939–1941 гг.
Autorzy:
Гордиенко, Вячеслав
Гордиенко, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686399.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Polish Autocephalous Orthodox Church
Church religious and policy
Western Ukraine
Western Belarus
the USSR
Soviet regime
Moscow Patriarchate
ecclesiastical jurisdiction
религиозно‑церковная политика
Opis:
The article presents Soviet religious and ecclesiastical policy in the first period of the Second World War on Polish territories occupied by the Soviet Union. The article also shows aspects concerning functioning of the Polish Autocephalous Orthodox Church which structures were on the territory subjected to the Soviet Union. The article underlines contradictions in political activities used by the Soviet authorities against protestant believers living on the territories of Western Ukraine and Belarus. The facts presented in the article abolish the concept of „liberal” religious policy led both by administration of the Communist party of the Soviet Union and the authorities of the country in 1939–1941. Active actions taken by Moscow Patriarchate which aimed to subordinate protestant believers coming from parishes submitted to the Polish Autocephalous Orthodox Church on territories of Western Ukraine and Belarus have also been analyzed. It has been noticed that the secret service led Moscow Patriarchate to act to liquidate autocephaly of the Polish Autocephalous Orthodox Church on the occupied territories. The NKVD was responsible for subordinating the parishes of the Church to Moscow Patriarchate. Representatives of structures of the Polish Autocephalous Orthodox Church were forced to cooperate with Moscow Patriarchate. It is worth noticing that the actions taken against the Polish Autocephalous Orthodox Church by the authorities of the Soviet Union were also used during the process of annexation of the Baltic countries and during Soviet – German war.
В статье раскрывается содержание советской религиозно‑церковной политики в первый период Второй мировой войны на оккупированных польских землях. Показаны условия жизнедеятельности части Польской автокефальной православной церкви (ПАПЦ), которая оказалась на советской территории. Акцентировано внимание на противоречиях в отношениях советского атеистического режима к православным в Западной Украине и Белоруссии. Изложены факты, которые опровергают концепцию «либерализации» религиозной политики советского партийно‑государственного руководства в 1939–1941 гг. Анализируется активность Московского патриархата, направленную на переподчинение православных приходов ПАПЦ в Западной Украине и Белоруссии под юрисдикцию РПЦ. В статье доказывается, что инициатором деятельности Московского патриархата по ликвидации автокефалии Польской православной церкви на оккупированных землях были советские спецслужбы. Показано, что мероприятия по переподчинению православных приходов бывшей Польской православной церкви Московскому патриархату осуществлялись под контролем и опекою органов НКВД. Обосновывается вывод о том, что наличие в Западной Украине и Белоруссии полноценной, функциональной, численной и автокефальной православной конфессии вынудило советский режим к взаимодействию с Московским патриархатом. Доказывается, что вновьприобретенный опыт был потом использован партийно‑государственным руководством СССР в Прибалтике и в годы немецко‑советской войны.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2016, 8
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między Kijowem a Konstantynopolem Relacje Kościoła ukraińskiego z Patriarchatem Ekumenicznym (X–XXI w.)
Kiev and Constantinople The relations between the Ukranian Church and the Ecumenical Patriarchate (10th–21st c.)
Autorzy:
Kuczara, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916155.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Constantinopole
Kiev
Moscow
metropolis
patriarchate
Church
jurisdiction
autocephaly
Orthodoxy
Konstantynopol
Kijów
Moskwa
metropolia
patriarchat
Kościół
jurysdykcja
autokefalia
prawosławie
Opis:
Relations between the Ukrainian Church and Constantinople were difficult. This goes back as far as 988, when the Christianisation of the Rus created a strong alliance between Kiev and the Byzantine Empire. There were times when Constantinople had no influence over the Kiev Metropolis. During the Mongolian invasion in 1240, the Ukranian region was broken up and Kiev lost its power. The headquarters of the Kiev Metropolis were first moved to Wlodzimierz nad Klazma in 1299 and then to Moscow in1325. In 1458 the Metropolis of Kiev was divided into two; Kiev and Moscow, but Kiev still remained under the jurisdiction of the Patriarchate of Constantinople. Since that time, the orthodox hierarchs of Moscow no longer adhered to the title Bishop of Kiev and the whole of Rus and in 1588 the Patriarchate of Moscow was founded. In 1596 when  the Union of Brest was formed,  the orthodox church of the Polish Lithuanian Commonwealth was not liquidated. Instead it was formally revived in 1620 and in 1632 it was officially recognized by king Wladyslaw Waza. In 1686 the Metropolis of Kiev which until that time was under the Patriarchate of Constantinople was handed over to the jurisdiction of Moscow. It was tsarist diplomats that bribed the Ottoman Sultan of the time to force the Patriarchate to issue a decree giving Moscow jurisdiction over the Metropolis of Kiev. In the beginning of the 19th century, Kiev lost its Metropolitan status and became a regular diocese of the Russian Orthodox Church. Only in the beginning of the 20thcentury, during the time of the Ukrainian revolution were efforts made to create an independent Church of Ukraine. In 1919 the autocephaly was announced, but the Patriarchate of Constantinople did not recognize it. . The structure of this Church was soon to be liquidated and it was restored again after the second world war at the time when Hitler occupied the Ukraine. In 1992, after the dissolution of the Soviet Union, when Ukraine gained its independence, the Metropolitan of Kiev requested that the Orthodox Church of Ukraine becomes autocephalous but his request was rejected by the Patriarchate of Moscow. Until 2018 the Patriarchate of Kiev and the autocephalous Church remained unrecognized and thus considered schismatic. In 2018 the Ecumenical Patriarchate of Constantinople looked  into the matter and on 5thJanuary 2019, the Orthodox Church of Ukraine received it’s tomos of autocephaly from Constantinople. The Patriarchate of Moscow opposed the decision of Constantinople and as a result refused to perform a common Eucharist with the new Church of Ukraine and with the Patriarchate of Constantinople.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2019, 9; 67-95
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W świetle tomosu
In the Light of Tomos
Autorzy:
MOSKAŁYK, JAROSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496541.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Tomos
autokefalia
Kościół kijowski
patriarchat konstantynopolitański
Bartłomiej I
jurysdykcja
integralność terytorialna
autocephaly
Kyjev Church
Ecumenical Patriarchate of Costantinople
Bartholomew I
jurisdiction
territorial integrit
Opis:
Thanks to the autocephaly of Ukrainian Orthodoxy in 2019, there is a fundamental change in the whole local Church in the religious, ecclesial, organizational, administrative and jurisdictional aspects. At the same time, there is a completely new perspective of self-realization in a fully autonomous Church based on communication with the Constantinopolitan patriarchate. This reality creates the right conditions for establishing proper relations with other Churches in the country, including Eastern Catholic and Latin, which previously had an ambiguous character. Ultimately, join the multilateral dialogue within the Christian, which aims to bring together and unite all Christians into one community of people of faith.
Dzięki nadaniu autokefalii prawosławiu ukraińskiemu w 2019 roku następuje zasadnicza zmiana w całym Kościele lokalnym w aspekcie religijnym, eklezjalnym, organizacyjnym, administracyjnym i jurysdykcyjnym. Przy tym pojawia się zupełnie nowa perspektywa samorealizacji w pełni autonomicznego Kościoła w oparciu o łączność z patriarchatem konstantynopolitańskim. Rzeczywistość ta stwarza odpowiednie warunki do nawiązania właściwych relacji z innymi Kościołami w kraju, w tym wschodnim katolickim i łacińskim, które wcześniej posiadały złożony charakter. Ostatecznie pozwala włączyć się w wielostronny dialog wewnątrz chrześcijański, który stawia sobie za cel zbliżenie i zjednoczenie wszystkich chrześcijan w jedną wspólnotę ludzi wiary.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 3; 11-19
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza kościelna kompetentna do przyjęcia formalnego aktu odstąpienia od Kościoła katolickiego
Competent Ecclesiastical Authority for Reception of the Formal Act of Defection from the Catholic Church
Autorzy:
Dettlaff, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559394.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
apostazja
formalny akt odstąpienia od Kościoła katolickiego
delegacja władzy
władza rządzenia
apostasy
a formal act of defection from the Catholic Church
delegation of power
jurisdiction
Opis:
Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie prawa kanonicznego Jana Pawła II, apostazja oznacza całkowite porzucenie wiary chrześcijańskiej. Problem apostazji towarzyszył Kościołowi od początku jego istnienia. Porzucenie wiary traktowane było jako przestępstwo przeciwko jedności wspólnoty Kościoła. Od 1983 do 2009 roku Kodeks prawa kanonicznego zawierał jeszcze inne określenie apostazji: formalny akt odstąpienia od Kościoła katolickiego. Ten akt wywierał skutki prawne wymienione w kanonach 1086, 1117 i 1124. Papież Benedykt XVI poprzez motu proprio Omnium in mentem z dnia 26 października 2009 r. usunął z wymienionych kanonów wszystkie odniesienia do formalnego aktu odstąpienia od Kościoła katolickiego. Problem ten nie został jednak usunięty z publicznego życia Kościoła. W przedstawionym opracowaniu autor wyjaśnia pochodzenie oraz kanoniczne rozumienie wyrażenia: „formalny akt odstąpienia od Kościoła katolickiego”. Opisuje procedury, których należy przestrzegać w tym zakresie w Austrii, Niemczech i Polsce, a także wyjaśnia, kto w imieniu Kościoła może przyjąć oświadczenie woli od apostatów.
According to the definition included in the Code of Canon Law of John Paul II, apostasy means the total repudiation of the Christian faith. The problem of apostasy has accompanied the Church since its inception. The abandonment of faith was treated as a crime against the unity of the Church community. From 1983 to 2010, the Code of Canon Law included another term for apostasy: a formal act of defection from the Catholic Church. This act had certain juridical effects enumerated in canons 1086, 1117, and 1124. Pope Benedict XVI, by motu proprio Omnium in mentem of 26 October 2009, removed all references to an act of formal defection from the Catholic Church from the canons. However, this problem has not been removed from the public life of the Church. In the presented study the author explains the origin and canonical understanding of the expression: “a formal act of defection from the Catholic Church”. He describes the procedures to be followed in this regard in Austria, Germany and Poland and he also explains who – on behalf of the Church – can receive the declaration of the apostate’s will.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 43; 127-140
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies