Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chrześcijaństwo," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 639
Tytuł:
Церковное пение как социальный дискурс
Church Singing as a Social Discourse
Śpiew cerkiewny jako dyskurs społeczny
Autorzy:
Ненартович, Анатолий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420265.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
церковное пение
социальный дискурс
социальная коммуникация
христианство
семиотическая система
средства связи
социокультурная рефлексия
язык
социализация
христианская культура
инкультурация
Church singing
social discourse
social communication
Christianity
semiotic system
communication means
sociocultural reflection
language
socialization
Christian culture
enculturation
śpiew cerkiewny
dyskurs społeczny
komunikacja socjalna
chrześcijaństwo
system semiotyczny
środki komunikacji
społeczno-kulturowa refleksja
język
socjalizacja
kultura chrześcijańska
inkulturacja
Opis:
Церковное пение способствует передаче социально-культурных отношений, ориентаций, ценностей, категорий, элементов христианства через осязаемые знаки и сообщения словесного искусства. Церковное пение представлено здесь как модель коммуникации с самоорганизующимся процессом связывающая и когнитивный опыт, и ценностные ориентации и социальную, практическую деятельность. Церковное пение интегрирует фонетические символы, вокал и музыку в структуру норм и принципов с внутренней связью и семантической интерпретацией. Церковное пение как социальная коммуникация является динамикой личностного усвоения доктрины элементов, социального опыта в виде знаний о мире вокруг накопленных христианской культурой принципов и навыков общественной жизни и социально значимой продуктивной деятельности, критериев самоопределения в обществе. В свою очередь, человек не только передает христианскую культуру, но также создает и производит традиции, изменяя или изобретая культурные инновации.
Church singing promotes the transmission of sociocultural relations, attitudes, values, categories and elements of Christianity through tangible signs and messages of verbal art. Church singing is presented here as a model of communication with self-organizing process linking cognitive experience, value orientations and social practical activity. Church singing integrates phonetic symbols, singing and music into a structure of the norms and principles with intrinsic relation and semantic interpretation. Church singing as social communication, is the dynamic of personal acceptance of doctrinal elements, social experience in the form of knowledge about the surrounding world accumulated by Christian culture, principles and skills of community life, socially meaningful productive activity, and criteria of self-determination in a community. In turn, a person not only transmits Christian culture, but also creates and reproduces a tradition, varying it or inventing cultural innovations.
Śpiew cerkiewny sprzyja przenoszeniu społeczno-kulturowych relacji, postaw, wartości, kategorii, elementów chrześcijaństwa przez konkretne znaki i przesłania sztuki werbalnej. Śpiew cerkiewny został tu przedstawiony jako model komunikacji z procesem samoorganizacji, jako model, który łączy i doświadczenie poznawcze, i orientacje wartościujące, i praktyczną i społeczną działalność. Śpiew cerkiewny integruje symboli fonetyczne, śpiew i muzykę w strukturę norm i zasad z więziami wewnętrznymi i interpretacją semantyczną. Śpiew cerkiewny jako komunikacja społeczna jest dynamiką osobistego przejmowania doktryny elementów, społecznego doświadczenia w zakresie wiedzy o otaczającym świecie wokół zgromadzonych przez kulturę chrześcijańską zasad i umiejętności życia społecznego i społecznie znaczącą produkcyjną działalnością, kryteriów samostanowienia w społeczeństwie. Z kolei człowiek nie tylko przekazuje kulturę chrześcijańską, ale także tworzy i produkuje tradycje, zmieniając lub wymyślając innowacje kulturowe.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 137-144
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Теология как приют философии
Teologia azylem dla filozofii
Theology as a Shelter for Philosophy
Autorzy:
Астапов, Сергей Н.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497241.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
metaphysics
philosophy
theology
Christianity
metafizyka
filozofia
teologia
chrześcijaństwo
метафизика
философия
теология
христианство
Opis:
W historii myśli europejskiej były dwa przypadki, kiedy teologia pełniła rolę azylu dla filozofii: w średniowieczu i w XIX wieku. W pierwszym przypadku scholastyka pokazała, że filozofia jako nauka o zasadach i początkach bycia, o pierwszych przyczynach, jest potrzebna religii chrześcijańskiej, bowiem wiara nie ma na tyle przekonującej siły dla człowieka, jak dowody rozumu. W wieku XIX, kiedy dominował światopogląd naukowy, filozofia ponownie odnalazła azyl w teologii, przekonanej, iż bez rozważań o sensie bycia, o relacji tego co jest i co powinno być, nauka staje się antyhumanistyczną.
There were two cases in history of the European thought, when philosophy found the refuge in theology: in the Middle Ages and in the 19th century. In the first case scholasticism demonstrated that philosophy as a theory about principles and beginning of being, and about first causes, is necessary for the Christianity, because faith does not have such persuasiveness as reasoning. In the nineteenth century, when they dominated scientific worldview, philosophy again found refuge in theology, convinced that without consideration about sense of being, and relationship of what is and what should be, science becomes antihumanistic.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 87-96
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Християнство, мистицизъм, безверие: Иван Грозев и Николай Райнов
Christianity, Mysticism, Infidelity: Ivan Grozev and Nikolay Raуnov
Chrześcijaństwo, mistycyzm, niewiara. Iwan Grozew i Nikołaj Rajnow
Autorzy:
Азманова-Рударска [Azmanova-Rudarska], Елена [Elena]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32387977.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Ivan Grozev
Nikolay Raynov
Christianity
Theosophy
mysticism
Iwan Grozew
Nikołaj Rajnow
chrześcijaństwo
teozofia
mistycyzm
Opis:
This article follows the personal and artistic relations between two famous Bulgarian poets and mystics, Ivan Grozev and Nikolay Raynov. Before 1944, the lives of both passed under the common sign of Orthodox Christianity, spiritualism, Theosophy, and Freemasonry. A separation took place after 1944, when Raynov rejected all forms of religiosity. At first, their relationship was good, but later it came into sharp conflict. The first words of criticism were spoken by Grozev, concerning Raynov’s translation of Thus Spoke Zarathustra by Nietzsche. The further polemics, on the one hand, had a significant impact on some of the intellectual elite in Bulgaria; on the other hand, they illustrate the changing attitude of both writers to religiosity. The source material is archives, memoirs and autobiographies, which reveal the dialogicality in Bulgarian literature in the first half of the 20th century.
Artykuł jest poświęcony osobistym i artystycznym relacjom między dwoma słynnymi bułgarskimi poetami i mistykami, Iwanem Grozewem i Nikołajem Rajnowem. Przed rokiem 1944 życie obu upływa pod wspólnym znakiem kolejno: ortodoksyjnego chrześcijaństwa, spirytyzmu, teozofii i wolnomularstwa. Do rozdziału dochodzi po 1944 roku, kiedy Rajnow odrzuca wszelkie formy religijności. Na początku ich wzajemny stosunek jest pozytywny, ale z czasem dochodzi do ostrych sporów. Pierwsze słowa krytyki wypowiada Grozew. Sprawa dotyczy przekładu Rajnowa Tako rzecze Zaratustra Friedricha Nietzschego. Dalsza polemika z jednej strony ma istotny wpływ na część elit intelektualnych w Bułgarii, z drugiej – ilustruje zmieniający się stosunek obu pisarzy do religijności. Materiał źródłowy stanowią archiwa, wspomnienia i autobiografie. Odsłaniają one dialogiczność w bułgarskiej literaturze w pierwszej połowie XX wieku.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2020, 20
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological challenges to ethics
Ekologiczne wyzwania dla etyki
Autorzy:
Zuziak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571802.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ecology
crisis
ethics
Christianity
anthropocentrism
ekologia
kryzys
etyka
chrześcijaństwo
antropocentryzm
Opis:
This article is an attempt to shed new light on the environmental challenges of ethics related to over‑exploitation of the world by humanity. This article aims to formulate guidelines for the project of new ethics that will be able to respond to these challenges, to appreciate the intrinsic value of the world without diminishing the value of human being. The starting point of the analysis is the increase of ecological awareness, observable both among scientists and politicians as well as among citizens and the Church. In the next part of the article, contemporary ecological ethics are compared with traditional anthropocentric ethics. The paper presents the diagnosis of the reasons for the exploitation of nature resulting with ecological crisis and offers a method of overcoming the crisis. It argues in favour of anthropocentrism, but rejects its radical version. In the last part of the paper there is a proposal to create a new ethics, appropriate for us and the world, which would be an extension and refinement of Christian ethics in dialogue with contemporary secular trends.
Artykuł jest próbą rzucenia nowego światła na ekologiczne wyzwania etyki, związane z nadmierną eksploatacją świata przez człowieka. Celem artykułu jest sformułowanie wskazówek dla skonstruowania projektu nowej etyki, która będzie w stanie odpowiedzieć na te wyzwania, docenić wartość wewnętrzną świata bez pomniejszenia wartości człowieka. Punktem wyjścia analiz jest wzrost świadomości ekologicznej, dający się zaobserwować zarówno wśród naukowców i polityków jak i wśród obywateli. Równolegle wzrastała też świadomość ekologiczna w Kościele. W kolejnej części zestawiane są współczesne etyki ekologiczne z tradycyjną, antropocentryczną etyką. Przybliżone zostają zarówno diagnozy powodów przyzwolenia na eksploatację przyrody, której konsekwencją jest kryzys ekologiczny, jak i metody wyjścia z tego kryzysu. Artykuł broni antropocentryzmu, chociaż odrzuca jego radykalną wersję. W ostatniej części artykułu pojawia się propozycja stworzenia nowej etyki, na miarę człowieka i świata, która byłaby rozwinięciem i udoskonalaniem etyki chrześcijańskiej w dialogu ze współczesnymi świeckimi nurtami.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 3(44); 23-38
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog chrześcijaństwa z tradycyjnymi religiami afrykańskimi
Autorzy:
Zimoń, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041468.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
interreligious dialogue
christianity
African traditional religions
the Supreme Being
ancestor spiritus
afterlife
morality
rituals
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
tradycyjne religie afrykańskie
istota najwyższa
duchy przodków
życie pośmiertne
moralność
rytuały
Opis:
Sobór Watykański II w deklaracji Nostra aetate i kilku innych dokumentach wyraził wyraźnie pozytywny stosunek Kościoła do religii niechrześcijańskich. Trzy dokumenty posoborowe poświęcone dialogowi z tradycyjnymi religiami afrykańskimi wskazują i wyrażają szacunek dla wartości duchowych i religijnych ludu afrykańskiego. Z konieczności zostały wybrane i omówione w skrócie: Istota Najwyższa, duchy przodków, życie pozagrobowe, moralność, rytuały. Wartości te znajdują swoje najgłębsze uzasadnienie w tradycyjnych religiach afrykańskich, które określają tożsamość poszczególnych narodów i odgrywają niezwykle ważną rolę w ich życiu. Postawa religijna Afrykanów dominuje w świecie pojęć, doświadczeń i postaw życiowych. W przeciwieństwie do poglądów niektórych antropologów kulturowych i społecznych, religia nie może być uważana jedynie za fakt społeczny, który pełni określone funkcje w kulturze. Takie rozumienie religii wyklucza jej autonomię i nie docenia w pełni jej wartości i znaczenia w życiu Afrykanów. Jako podstawowa siła twórcza, religia jest "duszą" lub sercem kultury. Integruje ona wszystkie aspekty kultury, nadając jej ostateczne znaczenie. Przenikanie się życia gospodarczego, społecznego i politycznego z elementami religijnymi, wraz z rytualizacją wszystkich ważnych wydarzeń i aspektów życia wspólnotowego i indywidualnego stanowią charakterystyczną cechę afrykańskich wspólnot. Studiowanie duchowych i religijnych wartości narodów afrykańskich jest zalecane i konieczne, ponieważ wartości te są podstawą owocnego dialogu z ich kulturami i religiami, służą lepszemu głoszeniu Dobrej Nowiny wśród Afrykanów i jej inkulturacji w Afryce.
The Vatican council ii in its declaration nostra aetate and several other documents expressed a distinctly positive attitude of the church towards non-christian religions. three post-council documents devoted to a dialogue with the African traditional religions point out and express respect for the spiritual and religious values of the African people. Out of necessity, the following ones were chosen and discussed in brief: the Supreme Being, ancestor spirits, afterlife, morality, rituals. these values fnd their deepest justifcation in African traditional religions, which determine the identity of particular peoples and plays an extremely important role in their life. The religious attitude of Africans dominates in the world of notions, experiences and attitudes to life. Contrary to the views of some cultural and social anthropologists, religion can not be only considered as a social fact which plays defnite functions in a culture. Such an understanding of religion rules out its autonomy and does not fully appreciate its value and importance in the lives of Africans. As a fundamental creative power, religion is the “soul” or heart of culture. it integrates all aspects of culture, giving the latter an ultimate meaning. permeation of the economic, social and political life with religiouselements, together with the ritualization of all important events and aspects of community and individual life constitute a characteristic feature of African communities. Studying the spiritual and religious values of African peoples is recommended and necessary since these values are the basis of a fruitful dialogue with their cultures and religions, they serve to better proclaim the Good news among Africans and its inculturation in Africa.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 249-264
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid wobec towianizmu
Norwid and towianism
Autorzy:
Zielińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164863.pdf
Data publikacji:
2012-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
towianizm
Norwid
Mickiewicz
chrześcijaństwo
Towianism
Christianity
Opis:
Tekst traktuje o stosunku Norwida do ruchu religijno-społecznego Andrzeja Towiańskiego, którego rozkwit przypada na lata 40. XIX wieku w Paryżu. Cyprian Norwid mieszkał wtedy na ziemiach polskich i nie dane mu było poznać założyciela Sprawy Bożej. Nigdy go nie spotkał osobiście, ale interesował się jego ruchem, zwłaszcza po tym, jak jednym z towiańczyków został jego brat Ludwik. Inną przyczyną ciekawości Norwida wobec tego, co się dzieje w Kole Towiańskiego, była osoba Adama Mickiewicza. Fascynacja wieszczem kazała autorowi Promethidiona zastanawiać się nad fenomenem nauki Towiańskiego. Artykuł przedstawia krótko główne tezy towianizmu i próbę odniesienia się do nich Cypriana Norwida. Traktuje także o źródłach wiedzy poety na temat ruchu towiańczyków, którymi głownie były listy Zygmunta Krasińskiego. Na koniec autorka zestawia niektóre punkty wspólne w myśli Norwida i Towiańskiego i podaje przyczynę braku akceptacji towianizmu przez poetę.
The text treats about the poet’s attitude towards a religious and social movement of Andrzej Towiański, whose bloom comes about in 40s in XIX century. At that time Cyprian Norwid lived in Polish land and was not supposed to meet the founder of the God’s Cause. He never met him in person, but was interested in his movement, especially after his brother Ludwik became a follower of Towiański. Another reason for Norwid’s curiosity in what happens in Towiański Circle was the person of Adam Mickiewicz. His fascination with the poet made the author of “Promethidion” consider the phenomenon of Towiański’s studies. The article presents in short the main thesis of Towianism and Norwid’s attempt to approach them. It also treats about Norwid’s sources of information about Towiański movement, mainly Zygmunt Krasiński’s letters. In the end the author specifies a few common points of Norwid’s and Towiański’s thoughts and gives reasons for Norwid’s lack of acceptance of Towianism.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2012, Zeszyt, XXVI; 311-318
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can a Sinner Be a Saint? Graham Greene’s Unorthodox Saints in The Power and the Glory and Brighton Rock
Autorzy:
Zgierska, Roksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Graham Greene (1904-1991)
novel
literature of the 20. century
Christianity
Brighton Rock
The Power and the Glory
powieść
literatura XX wieku
chrześcijaństwo
Opis:
The article addresses the theme of unorthodox saints in Graham Greene’s novels – Brighton Rock and The Power and the Glory and also deals with the author’s attitude to religious problems, particularly his views on salvation and damnation. There is also a discussion of the question whether the title of “a Catholic writer” has been rightly used in Greene’s case. The first part of the paper presents the character of the whisky-priest from The Power and the Glory. Particular attention has been paid to the author’s use of two perspectives upon the figure of the priest: one shows the character in his mundane existence, with all his human weaknesses and vices, whereas the other view stresses the character’s moral and religious superiority which testifies to his sainthood. This point is argued with numerous references to the Bible and to the philosophy of Charles Peguy which underline the martyrdom of the sinful priest and his similarity to Jesus Christ. The second part of the article focuses on the figure of Rose from Brighton Rock, highlighting a contrast between the weakness of her character and the strength of her convictions. The fact that she is torn between good and evil has been pointed out as well as the power of her feelings which is the reason of both her fall and her salvation. Similarly to the analysis of The Power and the Glory, references to the Bible and to Peguy’s philosophy have been used in order to underline Rose’s motivation which was rooted in her love of God. The final part of the article presents similarities between the two characters; what they have in common is both a human, sinful nature as well as the ability to offer superhuman love and self-sacrifice. The conclusion of the article underlines the fact that although both characters have sometimes acted in the ways questioning the principles of faith and the teaching of the Church, they can be perceived as saints because of the superiority of their morality with regard to their love of God and love of their neighbours whose good they put above their own.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 2(6); 163-186
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańskie Kościoły w Angoli i angolskie polityki tożsamości. Przypadek Kościoła Bom Deus
Autorzy:
Zawiejska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686337.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Angolan identity
religious politics
identity politics
Angolan Pentecostalism
Angolan Christianity
African Christianity
angolska tożsamość
polityka religijna
polityki tożsamości
angolski pentekostalizm
chrześcijaństwo w Angoli
afrykańskie chrześcijaństwo
Opis:
In this article I am focusing on the identity and belonging of Angolan Christian churches. I am showing how religious and social identities of religious groups and institutions are rooted in multiple sources like social imaginations, memories, territory and affective attachments. These identity dimensions are deeply engaged in shaping social lives in a contemporary Angolan society, however, they are not compatible with identity constructs introduced by political discourses in Angola. This article offers an insight into the role of social and religious identities in shaping contemporary social dynamics in Angola. The analysis is based on the case study of Bom Deus church.
Artykuł koncentruje się na procesach tożsamościowych obecnych na gruncie chrześcijaństwa w Angoli. Analizie zostały poddane upolitycznione angolskie tożsamości narodowe, którym przeciwstawiają się religijne i społeczne tożsamości zapośredniczone w społecznych wyobrażeniach, pamięci, przestrzeni czy emocjach. Głównym celem artykułu jest zwrócenie uwagi na to, jak w ten sposób ujmowane tożsamości wychodzą naprzeciw upolitycznionym konstrukcjom angolskości, a przez to jak wpływają na dynamikę społeczną współczesnej Angoli. Analiza opiera się na studium przypadku Kościoła Bom Deus.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2018, 10
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja jako grecko-rzymski ideał kobiety
Mary as the Graeco-Roman Ideal of a Woman
Autorzy:
Zawadzki, Robert Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621008.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kult maryjny
tytuły Maryi
kultura grecko-rzymska
mariologia
chrześcijaństwo
cult of Mary
titles of Mary
Graeco-Roman culture
Mariology
Christianity
Opis:
Artykuł stanowi omówienie moralnego, religijnego i literackiego podłoża kultury grecko-rzymskiej, na którym przejawiał się i rozwijał kult Maryi. Tekst zawiera przegląd tytułów Maryi, takich jak: Matka Boża, Dziewica, Wspomożycielka, Matka Bolesna, Madonna z Dzieciątkiem, rozpatruje związek tych nazw z pewnymi aspektami grecko-rzymskiej kultury, analizuje reakcję pogan na ujawnienie się licznych godności Maryi, wskazuje, że miały one precedensy w kulturze Greków i Rzymian, którzy cechowali się swoistym przygotowaniem na przyjęcie kultu Maryi. Artykuł przedstawia najwcześniejszy etap rozwoju kultu maryjnego, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstu kultury grecko-rzymskiej.
The article discusses the Graeco-Roman moral, religious, and literary context within which Mary’s cult was expressed and developed. It offers an analysis of Mary’s titles used together with her name, focusing on their relationship to the same aspects of the Graeco-Roman culture, and how the Mother of God as the Virgin, Lady of Consolation, Lady of Sorrows, and Madonna was perceived by the pagans. It demonstrates that this extolling of Mary’s virtues, however unlikely when applied to her, did have some precedents in the culture of Greeks and Romans who were prepared to accept Mary’s cult. The article sheds light on the early development of Mary's cult to seek to relate doctrine or dogma about Mary to the Graeco-Roman surroundings.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1051-1074
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ateizm urojony – rzeczywiste wyzwanie
Atheism Delusion – real challenge
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469573.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
ateizm
nowy ateizm
sacrum
profanum
Bóg
świat
Stwórca
stworzenie
łaska
natura
wiara
ewolucja
Biblia
chrześcijaństwo
desakralizacja
atheism
new atheism
sacred
profane
God
the world
the Creator
creation
grace
nature
faith
evolution
Bible
Christianity
desacralization
Opis:
„Ateizm urojony” to zjawisko, w którym można dostrzec rzeczywiste wyzwanie. Zarówno wierzący, jak i niewierzący żyją w świecie, w którym utracone zostało poczucie sacrum. Autor wyszedł z założenia, że jeśli poglądy prezentowane przez „nowych ateistów” okazują się możliwe do przyjęcia przez tak wielu ludzi, musi to oznaczać, że odwołują się do pewnej zmiany, jaka zaszła w mentalności ludzi na przestrzeni wieków. Należy ją rozpoznać, poszukać jej przyczyn i, jeśli to możliwe, podjąć próbę wskazania kierunku „leczenia”. W artykule ukazano, w jaki sposób słuszne rozróżnienie pomiędzy Bogiem a światem (a także tym, co nadprzyrodzone a naturą) doprowadziło do niepożądanego rozdzielenia.
„Atheism Delusion” is a phenomenon where one can see „a real challenge”. Both believers and unbelievers live in a world where the sense of the sacred has been lost. The author started with the idea that if the views presented by the „new atheists„ turn out to be acceptable to so many people it must mean they refer to a change that has taken place in the mentality of people over the centuries. We should recognize it, look for its causes, and, if possible, try to identify the direction of „treatment”. The article shows how the right distinction between God and the world (as well as the supernatural and nature) has led to an undesirable separation.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 189-207
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 639

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies