Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chronicle" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 133
Tytuł:
РАННИЕ СЛАВЯНЕ В ПОВЕСТИ ВРЕМЕННЫХ ЛЕТ МИФЫ ЛЕТОПИСЦЕВ И ИСТОРИОГРАФИИ
EARLY SLAVS IN THE PRIMARY CHRONICLE . MYTHS OF THE CHRONICLERS AND HISTORIOGRAPHY
Autorzy:
Фонт, Марта
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037758.pdf
Data publikacji:
2020-11-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
origin of Slavs
Primary Chronicle
authenticity of chronicletexts
critical method
Opis:
The author of the Primary Chronicle (PC) had a dual purpose of proving the legitimacy of the dynasty of Scandinavian origin and recording the traditions of the ethnic Scandinavian and Slavic populations. The author of this paper endeavours to analyse the authenticity of information provided in the PC concerning the origin of early Slavs. Before a critical method of studying medieval narrative texts was developed in the late 19th and the early 20th century, the authenticity of medieval chronicles had not been questioned. Therefore, the 19th century historiography treated all the information from medieval texts as authentic. In Russian historiography it was A.A. Shakhmatov who while dealing with the PC, laid down the foundations of the critical method in dealing with chronicles. He was the founder of the famous school of historical philology which has placed text analysis at its centre. Despite this approach, a “new hypothesis” appeared in the last decades of the 20th century (see the linguistic theory of O.N. Trubachev) gained wide publicity both in Russia and abroad. Trubachev’s theory did not take into conssideration the results of either text analysis or the findings of archaeology and was a return to the position from the 19th century. The author of the paper shows that this theory was a blind alley.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2020, 61; 53-65
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Соціально-етичні портрети представників духовенства в Новгородському першому літописі
Socio-Ethical Portraits of Representatives of the Clergy in the Novgorod First Chronicle
Społeczno-etyczne portrety przedstawicieli duchowieństwa w Latopisie nowogrodzkim pierwszym
Autorzy:
Межжеріна, Ганна Валентинівна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38711173.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
"Novgorod First Chronicle"
11th–13th centuries
representative of the clergy
socio-ethical portrait
semantics
Opis:
The article is devoted to the reconstruction of the corpus of socio-ethical portraits of representatives of the clergy (преставися блаженыи митрополит, боголюбивым архиепископомъ Феоктистомъ) in the Novgorod First Chronicle. As examined, the chronicle entries of the eleventh–thirteenth centuries contain portraits of eleven clergymen – metropolitans of Kyiv and Novgorod, archbishops, bishops, abbots (Stephen Domesticus, Sava Grechin, Cyril I, Niphont, Anthony, Martirii, Arsenii, Theoktist and others). The study established that the use of laudatory epithets is a way of expressing the political position of representatives of the secular and ecclesiastical authorities. The author’s self-awareness of the chronicler, his desire to express his own opinion, without going beyond the canons of chronicles and norms of literary etiquette, found manifestation in the use of epithets. The degree of objectivity of the annalistic assessment and the degree of etiquette in the use of epithets next to the names of real historical figures have been examined using a combination of linguistic analysis with historical and cultural analysis, taking into account historical facts.
Artykuł jest poświęcony rekonstrukcji korpusu portretów społeczno-etycznych przedstawicieli duchowieństwa (преставися блаженыи митрополит, боголюбивым архиепископомъ Феоктистомъ) w Latopisie nowogrodzkim pierwszym. Jak ustalono, zapisy kronikarskie z XI–XIII wieku zawierają portrety jedenastu duchownych – metropolitów kijowskich i nowogrodzkich, arcybiskupów, biskupów, opatów (Stefan Domestyk, Sawa Greczin, Cyryl I, Nifont, Antoni, Martirij, Arsenij, Teoktyst i in.). W toku badań stwierdzono, że stosowanie epitetów pochwalnych jest sposobem wyrażania stanowiska politycznego przedstawicieli władzy świeckiej i kościelnej. Samoświadomość autora kroniki, chęć wyrażenia własnego zdania bez wykraczania poza kanony kronikarskie i normy etykiety literackiej przejawiają się w stosowaniu epitetów. Zbadano stopień obiektywizmu oceny kronikarskiej i wymogów etykiety w wyborze epitetów przy imionach rzeczywistych postaci historycznych, łącząc analizę językoznawczą z analizą historyczno-kulturową, z uwzględnieniem faktów historycznych.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2023, 58
0081-7090
2392-2435
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О функционировании речевых формул древнерусских летописей в зависимости от жанрово-стилевой специфики летописного фрагмента
Functioning of speech formulas in Old Russian chronicles, depending on the genre and style of a chronicle fragment
Autorzy:
Килина (Kilina), Лилия (Liliya)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968093.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Russian language history
Old Russian Text
discourse analysis
chronicle
Opis:
This article deals with formulas of Russian chronicle texts and their functions. According to the article, a chronicle is a specific type of Old Russian texts representing the synthetic genre and style. It is proven that speech formulas used in chronicles influenced the formation of the stylistic system of the Russian language. The formulas take both the stylistic function, marking certain parts of the text, and the semantic function, esta-blishing a semantic link between chronicle and precedent texts.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2011, 07; 48-54
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Versions of the Tales of Gallus Anonymus in the Chronicle of Master Vincentius
Autorzy:
Żmudzki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601369.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Chronicle of Master Vincentius
Chronicle of Gallus Anonymus
Boleslaus I the Brave
Boleslaus II the Generous
Casimir I the Restorer Odnowiciel
Opis:
Using chosen examples, the author analyses the meaning of the changes made by Vincent (Wincenty) Kadłubek also known as Master Vincentius, to the tales found in the chronicle of Gallus Anonymus. Nothing much can be said of the literary or oral sources which may have served as a basis for Vincentius’s reworking of these stories. A detailed comparison of the corresponding fragments in both chronicles leads us to an understanding of how Vincent understood Gallus’s text. Vincent reinforced some meanings gleaned from Gallus, and eliminated others. However, even when building an alternate tale of the childhood of Kazimierz Odnowiciel (Casimir I the Restorer), Vincent always respects the structure of Gallus’s account.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2015, 112
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mariawityzm na łamach „Kroniki Diecezji Sandomierskiej” w latach 1908–1915
Autorzy:
Zieliński, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560634.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Mariavites
“Chronicle of the Sandomierz Diocese”
“Chronicle”
Gajkowski
Assembly
editor
Church
Mariawici
„Kronika Diecezji Sandomierskiej”
„Kronika”
Zgromadzenie
redaktor
Kościół
Opis:
In 1906, the Mariavites were expelled from the Church. It happened because of dogmatic errors and insubordination towards bishops. The conflict between Catholics and Mariavites began. The sect gained strength and became dangerous for the clergy and conservative opinion in the Polish Kingdom. In 1908, the Mariavites reached the Diocese of Sandomierz. In the same year, the monthly magazine the "Chronicle of the Sandomierz Diocese" was founded, edited by Jan Gajkowski. Articles criticizing this new religious movement were published there. The authors also argued about the condition of the Catholic clergy. Some of them saw the errors in their own environment. These mistakes were used by Mariavites. However, in the years that followed, the sect began to lose strength. In 1914 and 1915 there were no articles about it. At that time, more articles were written about the war and other social problems
W 1906 roku mariawici zostali wykluczeni z Kościoła. Stało się to z powodu błędów dogmatycznych oraz niesubordynacji w stosunku do biskupów. Konflikt między katolikami a mariawitami rozpoczął się. Sekta uzyskała siłę i stała się niebezpieczna dla duchowieństwa i konserwatywnej opinii w Królestwie Polskim. W 1908 roku mariawici dotarli do Diecezji Sandomierskiej. W tym samym roku zostało założone miesięczne czasopismo „Kronika Diecezji Sandomierskiej”, redagowany przez Jana Gajkowskiego. Były tam publikowane artykuły krytykujące ten nowy ruch religijny. Autorzy polemizowali też o kondycji katolickiego duchowieństwa. Niektórzy z nich widzieli błędy w ich własnym środowisku. Te błędy były wykorzystywane przez mariawitów. Aczkolwiek w następnych latach, sekta zaczęła tracić siłę. W 1914 i 1915 nie było artykułów na jej temat. W tym czasie więcej artykułów było przeznaczone wojnie i innym problemom społecznym.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pateryk Kijowsko-Pieczerski i kontakty polsko-wschodniosłowiańskie
„The Paterik of Kievan Caves Monastery” and Polish-east Slavic contacts
Autorzy:
Wyderka, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482088.pdf
Data publikacji:
2009-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
The Paterik of Kievan Caves Monastery
old Russian chronicle
Opis:
The article is an analysis of the information on anxiety in Poland in the 11th century, as noted down in Russian sources, that in the 12th century chronicle the Tale o f Bygone Years, the Life of Moisej the Hungarian at the Paterik o f Kievan Caves Monastery, a collection of stories from the lives of monks of the Kievan Caves Monstery, whose original version was created in the 13th century. Probably this piece of information was also included in the Life of Antonij Pecerskij, created in the 11th century, however it has not been preserved to our times. It is probable that the common source for the aforementioned items was a tale about the Russian princess Predslava who was kidnapped to Poland in 1018. Those sources claim that the anxiety in Poland arose just after Boleslav I the Brave died, which is mentioned in the Tale o f Bygone Years under 1030. However, the Polish science claims that so called pagan revolution related to social affairs took place at the moment of collapse of the state of Poland. This event dates back to 1036-1037 or 1037-1038. Having analysed the records of the old Russian chronicle and the stories from the lives of monks of the Kievan Caves Monastery it results that transfer of some information from one source to another was very smooth, thus it is sometimes impossible to investigate the origin source.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2009, 1, XIV; 309-315
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze raz o taktyce wojen pomorskich Bolesława Krzywoustego oraz okolicznościach ich finału
Once More on the Tactics of Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) Wars in the Pomerania and the Circumstances of their Conclusion
Autorzy:
Wybranowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591105.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
West Pomerania in the Middle Ages
Polish-Pomeranian wars
Bolesław Krzywousty (Wrymouth’s) conquest of West Pomerania
West Pomerania in Gallus’ chronicle
St. Otto of Bamberg’s mission
Pomorze Zachodnie w średniowieczu
wojny polsko-pomorskie
podbój Pomorza Zachodniego przez Bolesława Krzywoustego
Pomorze Zachodnie w kronice Galla
misja św. Ottona z Bambergu
Opis:
Celem artykułu jest analiza pod kątem militarnym i stosowanej wówczas taktyki cyklu wypraw wojennych Bolesława III Krzywoustego, podjętych w latach 1102/1103– 1121/1122, mających na celu podbój Pomorza. Podstawą źródłową stały się dla autora „Kronika polska” Galla Anonima, żywoty św. O ttona z Bambergu i zgromadzona literatura zagadnienia. W publikacji autor podjął się także próby przedstawienia celów politycznych, gospodarczych i militarnych państwa Piastów i jego elit politycznych wobec Pomorza. Wojny pomorskie Krzywoustego, oprócz kwestii klasycznie militarnych, zostały przedstawione również w aspekcie starcia ideologicznego, które stanowiło namiastkę trwających od końca XI wypraw krzyżowych. W artykule przeanalizowano ważniejsze bitwy i kampanie prowadzone w toku wojen pomorskich (wyprawy na Białogard, Kołobrzeg, Czarnków, Ujście, Wieleń, Wyszogród i kilka innych grodów). Jednym z istotnych elementów w artykule jest analiza walk prowadzonych o Nakło nad Notecią w 1109 i 1112/1113 roku oraz kwestia starcia pod „Naclam” z 1121 roku – uważanym za miejscowość pod Gryficami lub wspomniany gród nad Notecią, i wyprawy na Szczecin. Autor omawia też sposób prowadzenia działań o charakterze rajdów na tyły przeciwnika jako element wojny manewrowej i działań oblężniczych oraz starć w polu. Uzupełnieniem jest próba rekonstrukcji potencjału zbrojnego obu stron konfliktu i analiza czynników, które przyniosły ostateczne rozstrzygnięcie pod względem militarnym. Artykuł stanowi obszerny opis i analizę kluczowych epizodów i skuteczności sposobu prowadzenia wojen księcia Bolesława z Pomorzanami, jak również metod utrzymania politycznej kontroli i ewolucji kierunku ofensyw. Poszczególne bitwy są analizowane w szerszym kontekście realiów średniowiecznego pola walki i roli ukształtowania terenu, działań w porze zimowej oraz taktyki dowodzenia.
The goal of this article is to analyse the military aspects and the tactics employed during the cycle of Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) campaigns in years 1102/1103– 1121/1122, which set out to conquer West Pomerania. The base source for the author was Gallus Anonymous’ Gesta principum Polonorum, the life of St. Otto of Bamberg and assorted literature on the subject. The author also attempts to present the political, economic and military goals the Piast state and its elites set in regard to Pomerania. Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) Pomeranian wars, aside from their military features, were portrayed from the perspective of an ideological clash which served as a substitute for the Crusades. The text provides analyses of the more significant battles and campaigns conducted during the Pomeranian wars (attacks on Białogard, Kołobrzeg, Czarnków, Ujście, Wieleń, Wyszogród and several other cities). One of the most significant elements in this article is the analysis of the battles for Nakło nad Notecią (Nakel) in 1109 and 1112/1112; the article also touches on the issue of the clash at Naclam in 1121 – assumed to be a town near Gryfice or the previously mentioned city on Noteć – as well as campaigns for Szczecin. The author discusses the ways of conducting raids on the rear of the enemy’s forces as an element of manoeuvre warfare, siege operations and field combat. In addition, the author makes an attempt at reconstructing the military potential of both sides of the conflict and analysing the ultimately decisive factors from a military perspective. The article constitutes for a broad description and an analysis of the key episodes and the efficiency of Duke Bolesław’s wars against the Pomeranians, as well as the methods of maintaining political control and the evolution of the offensives. The individual battles are analysed in the broader context of the reality of the medieval battlefield, the role of the terrain, winter warfare and command tactics.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 2; 67-111
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja Sędziwoja z Szubina do Zadaru. Epizod z czasów bezkrólewia w Polsce 1382-1384
The mission of Sędziwój of Szubin to Zadar. An episode from the Interregnum in Poland (1382-1384)
Autorzy:
Wróbel, Dariusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910233.pdf
Data publikacji:
2019-02-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Interregnum 1382-1384
Sędziwój of Szubin
Elisabeth of Bosnia
Hedwig of Anjou
Jan of Tarnów (died 1409)
Jan of Tarnów (died 1433)
Chronicle of Jan of Czarnków
Zadar
Bezkrólewie 1382-1384
Sędziwój z Szubina
Elżbieta Bośniaczka
Jadwiga Andegaweńska
Jan z Tarnowa (zm. 1409)
Jan z Tarnowa (zm. 1433)
Kronika Jana z Czarnkowa
Opis:
Artykuł dotyczy jednego z najbardziej tajemniczych i sensacyjnych epizodów z czasu bezkrólewia po śmierci Ludwika Andegaweńskiego. Wojewoda kaliski Sędziwój z Szubina pojechał na Węgry po królewnę Jadwigę przeznaczoną na tron polski, lecz nie zdołał zrealizować celu swojej misji. Został zatrzymany w Zadarze wraz ze swymi  towarzyszami, natomiast królowa Elżbieta Bośniaczka wysłała do Polski młodego Jana z Tarnowa, syna kasztelana sandomierskiego z zadaniem zajęcia zamku wawelskiego. Autor dowodzi, że wyjazd Sędziwoja z Krakowa, jego feralne spotkanie z królową Elżbietą w Zadarze i jego ucieczka do Polski miały miejsce w 1383 r. Ma to  zasadnicze wpływ na postrzeganie charakteru misji i jej znaczenia w kontekście relacji polsko-węgierskich w tym okresie.
The article concerns one of the most mysterious and exciting episodes from the Interregnum after the death of Polish and Hungarian king Louis of Anjou in September 1382. The voivode of Kalisz Sędziwój of Szubin went to Hungary to bring to Poland the daughter of the deceased ruler – princess Hedwig, but he did not achieve his aim. He was arrested in Zadar (now in Croatia) together with his companions, while Hungarian queen Elisabeth of Bosnia sent to Poland a young Jan of Tarnów, son of the castellan of Sandomierz with the task of occupying the Wawel castle in Cracow. The author argues that Sędziwój's departure from Cracow, his unfavorable meeting with queen Elisabeth in Zadar and his escape to Poland after his internment happened in 1383. This has a fundamental impact on the perception of this political mission and its significance in the context of Polish-Hungarian relations during this period.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2018, 25, 1; 69-88
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O chronologii rządów namiestniczych Władysława Opolczyka w Polsce
Autorzy:
Wróbel, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041235.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Vladislaus
Duke of Opole
Count palatine
Chronicle of Jan of Czarnków
Władysław Opolczyk
Jan z Czarnkowa
rządy namiestnicze
Opis:
W dotychczasowych badaniach spotykane są różne propozycje datacji rządów namiestniczych Władysława Opolczyka w Polsce. Starsza historiografia opowiadała się za datacją późniejszą (1378, 1379). J. Dąbrowski przyjmował rok 1377, po wyprawie litewskiej, a w najnowszej literaturze mowa jest o przełomie 1377/1378 r., a ponadto kwestionowany jest związek nominacji księcia z rezygnacją z regencji Elżbiety Łokietkówny. Mnogość propozycji wynika z braku źródeł dokumentowych i z problematycznej chronologii Kroniki Jana z Czarnkowa. Analiza określeń chronologicznych kronikarza (eodem anno itd.), w połączeniu z informacjami datowanymi w sposób bezwzględny, prowadzi do wniosku, że kładł on nominację Opolczyka przez króla Ludwika na początek 1377 r., lecz omawiany fragment dzieła ma zaburzoną kolejność rozdziałów. Z kolei z analizy itinerariów monarszego i książęcego z początku 1377 r. wynika, że do ich spotkania doszło pod koniec lutego, który jest prawdopodobnym momentem przekazania namiestnictwa w ręce księcia. Datacja ta koresponduje z relacją Jana z Czarnkowa o związku tej nominacji z ówczesną decyzją królowej Elżbiety o wyjeździe z Polski, co było związane z krytyką jej rządów po najeździe litewskim z 1376 r. i z tzw. rzezią Węgrów z 7 grudnia tego roku. Decyzja o powierzeniu rządów namiestniczych Opolczykowi została oprotestowana przez możnych wielkopolskich (8 marca 1377 r.), lecz nie spowodowało to natychmiastowego odwołania księcia, którego autorytet uznawali starostowie królewscy, episkopat polski oraz dostojnicy małopolscy. Mimo to, między połową kwietnia a końcem września 1378 r. książę opolski przestał pełnić funkcję namiestnika.
The correct date of the rule of Vladislaus of Opole as a Count palatine in Poland has not yet been established which results in an erroneous explanation of circumstances of their occurrence, but also their progress and significance. The author aims at placing the facts in a correct timeframe. The proposal of dating the rule of Vladislaus of Opole as the Count palatine is based on a contextual analysis of Chronicle of Jan of Czarnków and explains hypothetical reasons for a clear chronological disorder in its narrative. It allows to shed new light upon the episode of the governorship of the Duke of Opole in Poland. Determining the sequence of events described in chapters 32–45 of the Chronicle proves that its author dated the Duke’s nomination to the Count palatine to 1377. He became the Count palatine at the end of February 1377, directly after relinquishing regency in Poland by the Queen Elizabeth of Poland. Although this nomination was immediately protested against by the dignitaries of Greater Poland, the Duke remained in his office and was dismissed, or alternatively, he resigned, not earlier than in the middle of April 1378. Even though the abovementioned protest was justified in terms of legality, initially it was not met with an adequate reaction since the protesters were not a sufficient political force from the monarch’s point of view.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 161-177
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki wołoskiej autonomii — bitwa pod Posadą według XIV-wiecznej Kroniki Ilustrowanej
The Beginnings of Wallachian Autonomy: Battle of Posada according to the 14th-Century Illustrated Chronicle
Autorzy:
Woszuk, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1635515.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Basarab I Założyciel
bitwa pod Posadą
Karol Robert
Kronika Ilustrowana
miniatury
średniowiecze
Węgry
Wołoszczyzna
Basarab I of Wallachia
Battle of Posada
Charles I of Hungary
Hungary
Illustrated Chronicle
Middle Ages
miniatures
Wallachia
Opis:
Kronika Ilustrowana, manuskrypt z 1360 r., znana pod łacińską nazwą Chronicon Pictum, kończy się opowieścią o bitwie pod Posadą. Starcie zbrojne, do którego doszło w 1330 r. między Węgrami a Wołoszczyzną, dziś jest pamiętane jako doniosłe zwycięstwo nowo powstałej dynastii Basarabów. Dwie miniatury obrazujące bitwę pod Posadą zawarte na kartach 143 i 146 Kroniki Ilustrowanej, często pomijane w kontekście opracowania historycznego, stanowią integralną część opowieści i uzupełnienie tekstu pisanego. Obraz pełni funkcję zapisu wydarzeń oraz dodatkowo dostarcza informacji na temat ówczesnych strojów, uzbrojenia i artystycznych środków wyrazu. Analiza bitwy pod Posadą na podstawie XIV-wiecznej Kroniki Ilustrowanej stanowi próbę uzupełnienia badań historycznych o analizę malarstwa miniatorskiego.
The Illustrated Chronicle, manuscript from 1360, known under the Latin name Chronicon Pictum, ended with the story of the Battle of Posada. The armed clash that took place in 1330 between Hungary and Wallachia is today remembered as a momentous victory for the newly founded Basarab dynasty. Two miniatures depicting the Battle of Posada included on pages 143 and 146, often overlooked in the context of historical elaboration, are an integral part of the story and complement the written text. The picture serves as a record of events and additionally provides information on the then costumes, armaments and artistic means of expression. The analysis of the Battle of Posada based on the 14th-century Illustrated Chronicle is an attempt to supplement historical research with an analysis of miniature painting.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 2; 225-247
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia Drobin w latach 1939-1945 w świetle kronik parafialnych
The parish of Drobin in the years 1939-1945 in the light of the parish chronicle
Autorzy:
Włodarski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218093.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Drobin
parafia
kronika parafialna
diecezja płocka
II wojna światowa
ks. Feliks Hilary Godlewski
parish
parish chronicle
diocese of Płock
II World War
P. Feliks Hilary Godlewski
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia dzieje parafii pw. św. Stanisława B. M. w Drobinie (diecezja płocka) w latach 1939 – 1945 w świetle „Książki służącej do zapisywania wizyt przy kościele drobińskim”, która później została przekształcona w kronikę parafialną. W interesującym nas okresie, a właściwie w latach 1932 – 1956 r., proboszczem w Drobinie był ksiądz kanonik Feliks Hilary Godlewski. To jego osobie zawdzięczamy powstanie zapisek kronikarskich, które stanowią wdzięczny przedmiot naszych rozważań. Z czasu II wojny światowej zachowały się jedynie lakoniczne wpisy dotyczące w głównej mierze spraw natury gospodarczej. Kronika stosunkowo najlepiej oświetla lata 1939 oraz 1945, co zapewne związane było z ówczesną sytuacją polityczną. Autor kroniki tuż po wybuchu wojny szczegółowo odnotowuje wierzytelności parafian w stosunku do parafii oraz zadłużenie jakie posiadała placówka duszpasterska u proboszcza i wiernych. Tym samym pomija zdarzenia dotyczące całości wspólnoty wiernych w pierwszych dniach wojny. Wpisy datowane na lata 1940 – 1944 są bardzo ubogie. Ograniczają się one jedynie do strat jakie poniósł kościół poprzez wydanie okupantom hitlerowskim dzwonów kościelnych, a także odnotowania, iż kościół został zamieniony na skład zboża. Do rzadkości należą wpisy traktujące o działalności duszpasterskiej proboszcza w latach okupacji. Z kolei zapiski z roku 1945 koncentrują się wokół strat powstałych w trakcie walk pomiędzy wojskami hitlerowskim i sowieckimi. Warto zwrócić uwagę, iż kronika parafialna jest dziełem nacechowanym subiektywizmem autora. To on decydował, które wydarzenia wyeksponować, a które świadomie bądź celowo pominąć. Znamienny jest fakt, iż poza nielicznymi wtrąceniami brak jest szczegółowych informacji o losach ludności cywilnej stanowiącej wspólnotę wiernych.
The present article presents the history of the parish of St Staislaus, the martyr in Drobin (the Diocese of Płock) in the years 1939-1945 in the light of The Book of Visits at the Church of Drobin, which later became the parish chronicle. In the mentioned period of time, or rather in the years 1932-1956, Rev. Canon Hilary Godlewski was the parson of the parish. It is to him that we owe the chronicle entries, which are the subject of the article. From the times of the Second World War only short entries remained, mainly concerning economic problems. The chronicle best presents the years 1939 and 1945, which must have been connected with the political situation of that time. Soon after the outbreak of the war, the author of the chronicle notes down in detail sums owed by the parishioners to the parish as well as those of the parish owed to the parson and the parishioners. Thereby he omits the events con-cerning the whole church community in the first days of the war. The entries in the years 1940-1944 are very scarce and limited to the losses suffered by the church by handing over the church bells to the Nazi occupants as well as turning the church into a grain store. Entries about the pastoral activity in the occupation years are rare. The entries from 1945 concentrate on losses resulting from the fights between German and Soviet armies. It is worth noting that the chronicle is very subjective. It was its author who decided which events to emphasise and which to purposely omit. It is significant that – apart from minor references – there is no detailed information about the fate of the civilians constituting the church community.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 125; 249-262
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przykłady łamania reguły zakonnej przez kanoników regularnych z Żagania w średniowieczu w świetle kroniki klasztornej
Examples of Violation of the Religious Rule by Regular Canons from Żagań in the Middle Ages from the Perspective of the Monastery Chronicle
Autorzy:
Witczak, Zbigniew Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595396.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Żagań
kanonicy regularni
kronika klasztorna
życie w klasztorze
reformy
regular canons
monastery chronicle
monastery life
reforms
Opis:
Life in medieval monasteries was not always in line with accepted principles, which, by definition, should be strictly observed. This concerned both brothers and senior officials, and even the abbots themselves. The chronicle of the monastery of regular canons in Żagań provides us with many examples of breaking the religious rules. The problem of alcohol abuse, too frequently in contact with women, or disobedience tosuperiors are just some of the problems that canons faced. It seems that in such a monument of medieval historiography as a monastery chronicle that positive examples should be shown which are pleasant in order to encourage virtuous behavior, rather than negative deeds or even crimes. However, it turns out that the presentation of what was bad was didactic. It showed readers what to do and what to avoid. Information about sins and offenses also had a contrasting function, highlighting how the reforms of the internal life by good abbots influenced the way the congregation behaved and the effect on their whole life. By presenting positive and negative examples, we see the first as even better, more dignified to imitate and to remember.
Życie wewnętrzne w średniowiecznych klasztorach nie zawsze przebiegało w zgodzie z przyjętymi zasadami, które z założenia powinny być przecież rygorystycznie przestrzegane. Dotyczyło to zarówno braci, ojców, wyższych funkcyjnych klasztornych, a nawet samych opatów. Kronika klasztoru kanoników regularnych w Żaganiu dostarcza nam wielu przykładów łamania reguły zakonnej. Nadużywanie alkoholu, zbyt częste kontakty z kobietami czy nieposłuszeństwo wobec przełożonych – to tylko niektóre z problemów, z którymi borykali się żagańscy kanonicy. Wydaje się, że w takim zabytku dziejopisarstwa średniowiecznego pokazywane powinny być raczej pozytywne przykłady, które miały zachęcać do cnotliwego postępowania, a nie negatywne czyny, a nawet zbrodnie. Okazuje się jednak, że prezentacja tego, co złe, miała charakter dydaktyczny. Pokazywała czytającym, jak nie należy postępować, czego unikać, aby nie ściągnąć na siebie i cały konwent nieszczęść, oskarżeń albo gniewu – czy to braci, czy przełożonego konwentu. Informacje o grzechach i występkach pełniły również funkcję kontrastującą, podkreślając, jak wprowadzone reformy życia wewnętrznego przez dobrych opatów wpływały na zmiany w sposobie postępowania i życia całego konwentu. Dzięki zaprezentowaniu pozytywnych i negatywnych przykładów te pierwsze widzimy jako jeszcze lepsze, jeszcze godniejsze naśladowania i zapamiętania.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 2; 127-149
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kronikarskie zapiski do dziejów parafii Wolsztyn
Chronistische Notizen zur Geschichte der Pfarrei Wolsztyn
Autorzy:
Weiss, Anzelm
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1026833.pdf
Data publikacji:
2011-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Archiv
Chronik
Pfarrei
archiwum
kronika
parafia
archive
chronicle
parish
Opis:
Im Archiv der Pfarrei Wolsztyn (Wollstein) befindet sich eine zusammengeheftete Sammlung von Dokumenten mit der Signatur Zg. 53/41 Nr. 227, welche Kirchliche Dokumente betreffende Akten (1755-1820) enthält. Darunter befindet sich auch ein kaum 7 Seiten zählendes Manuskript mit dem Titel Modus in ordinem redigendi documenta et alia scripta Ecclesiae. Dieses Manuskript wurde nach 1806 eigenhändig vom Präpositen der Kirche zu Wolsztyn, dem Chorherren Franciszek Bębnowski, verfertigt. Auf den ersten beiden Seiten befi ndet sich ein – wahrscheinlich von den kirchlichen Behörden erlassenes – Schema, wie das Verzeichnis der im Besitz der Pfarrei befindlichen Dokumente angefertigt werden soll. Die nächsten Seiten enthalten dann die Realisierung dieser Anweisungen bezüglich des Archivums von Wolsztyn. Aus diesem Verzeichnis wissen wir von der Existenz vieler nicht bis in unsere Zeit erhaltener Dokumente. Diesbezüglich besonders wertvoll ist die Information, dass dem Pfarrer noch ein nicht mehr existierendes Matrikelbuch (liber baptisatorum) zur Verfügung stand, in dem alle getauften Personen der Jahre 1630-1699 verzeichnet waren. Dieses und spätere Bücher nutzte der Autor des Manuskripts zur Feststellung der Vor- und Nachnamen der in der Pfarrei arbeitenden Priester; außerdem notierte er bemerkenswerte Geschehnisse aus dem Leben der Pfarrgemeinde, dem Sittenleben (z. B. Informationen über die Verbrennung der Zauberei verdächtigter Frauen) oder dem wirtschaftlichen und sozialen Leben in den Jahren 1630-1784. Auf diese Weise schuf Franciszek Bębnowski nicht nur ein Verzeichnis der Pfarrarchivalien, sondern ein kleines Werk in Form einer Pfarrchronik des 17. und 18. Jahrhunderts.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2011, 95; 359-374
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość władzy podług mnicha Paisija
Sanctity of Power by Clergyman Paisius
Autorzy:
Walczak-Mikołajczakowa, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635766.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history
identity
chronicle
national rebirth
Opis:
The symbolic beginning of the Bulgarian National Rebirth dates back to 1762 when Paisii Hilendarski wrote History of the Slavobulgarian, which was the first historgraphic work in the Bulgarian literature. Among others, the work has been widely discussed from a linguistic point of view. This time, however, the author does not concentrate on its symbolic dimension in the process of development of the Bulgarian literary language but on the lexis concerning the Bulgarian rulers. The article covers an analysis of Paisii’s lexemes, expressions and phrases with the help of which the chronicler assessed the ruler and, at the same time, shaped opinions of the readers of his time.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 5
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
En être, pourquoi et comment ? Villiers de l’Isle-Adam et Le Nouveau Décaméron
Why and How, to Become a Part? Villiers de l’Isle-Adam and Le Nouveau Décaméron
Być częścią, dlaczego i jak? Villiers de l’Isle-Adam i Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Vibert, Bertrand
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056530.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Villiers de l’Isle-Adam
Le Nouveau Décaméron
opowiadanie
nowela
kronika
tale
short story
chronicle
Opis:
Il s’agit d’évaluer la place et le rôle de l’auteur des Contes cruels dans Le Nouveau Décaméron, au-delà des trois textes retenus (« Le Secret de l’échafaud », « L’Agence du chandelier d’or », « Akëdysséril »). On tente d’abord de comprendre les relations complexes de Villiers avec l’univers de la presse, avec Catulle Mendès en particulier, puis de distinguer le conte proprement dit de la nouvelle et de la chronique – dans lesquels Villiers s’est illustré en bousculant les codes, et en jouant de la variété des tons et des registres. Ainsi, Villiers manie aussi bien l’ironie glaçante que le comique bouffon, ou encore le rêve d’absolu. Le contexte des contes et leur réception dans le recueil lui-même, le portrait qui y est brossé de Villiers, et enfin les effets de résonance, tout cela plaide non seulement en faveur de la qualité des trois textes que Villiers réunira dans L’Amour suprême, mais de l’idée que Villiers a bien servi Le Nouveau Décaméron.
Głównym celem artykułu jest określenie miejsca i roli autora Contes cruels w Le Nouveau Décaméron, niezależnie od tego, co wnoszą jego trzy zamieszczone tam teksty: „Le Secret de l’échafaud”, „L’Agence du chandelier d’or” i „Akëdysséril”. W pierwszej kolejności chodzi o uchwycenie złożonych relacji Villiers ze światem prasy, zwłaszcza jego związków z Catullem Mendèsem. Następnie przeprowadzone zostaje rozróżnienie między opowiadaniem w znaczeniu tradycyjnym a nowelą i kroniką, czyli gatunkami, w których Villiers szczególnie się wyróżniał, łamiąc kody, wykorzystując całą gamę odcieni gatunku i poziomów języka. Villiers zręcznie wykorzystywał zarówno chłodną ironię, groteskowy komizm, jak i pragnienie absolutu. Kontekst jego opowiadań, ich odbiór i miejsce w dziele, a także wizerunek autora, jaki się z nich wyłania, nie tylko świadczą o wysokiej jakości trzech tekstów, włączonych przez pisarza do L’Amour suprême, lecz także podkreślają znaczenie samego autora dla projektu Le Nouveau Décaméron.
The aim of this paper is to evaluate the place and role of the author of the Contes cruels in Le Nouveau Décaméron, beyond the three texts selected (“Le Secret de l’échafaud”, “L’Agence du candelier d’or”, “Akëdysséril”). We first try to understand Villiers’ complex relationship with the world of the press, and with Catulle Mendès in particular, and then to distinguish the tale itself from the short story and the chronicle, genres in which Villiers distinguished himself by shaking up the established codes and by playing with a variety of tones and registers. Thus, he handles chilling irony, as well as the comic buffoon and the dream absolute. The context of the tales and their reception in the collection itself, the portrait of the author, and finally the resonating effects, all argue not only for the quality of the three texts that Villiers will bring together in L’Amour suprême, but also for the idea that he has served Le Nouveau Décaméron well.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 87-105
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 133

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies