Temat: chromit - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Badanie zróżnicowania składu chemicznego Cr spineli w obrębie masywu skał ultramaficznych na przykładzie SE Kosowa : zastosowanie w poszukiwaniach i wzbogacaniu rud chromu
Study on diversity of Cr spinel composition within the ultramafic massif based on the example of SE Kosovo : implications for chromium deposit exploration and beneficiation
Autorzy:: Ożóg, Magdalena
Pieczonka, Jadwiga
Piestrzyński, Adam
Ćwiertnia, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2075961.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: chromit
spinele
ofiolit
Kosowo
techniki EPMA
chromite
spinels
ophiolite
Kosovo
EPMA
Opis:: New data on chemistry of Cr spinels hosted within the ultramafic massif located in SE Kosovo show variations in their primary composition, which depends on ore and rock types. Spinels form disseminated and vein type ores and accessory spinels in peridotites are characterized by lower Cr and higher Fe concentrations in comparison to spinels making up massive ores. Concentrations of these metals increase in altered spinels both in ores and peridotites. Contents ofMn and Zn tend to be higher in accessory spinels than in spinels occurring in ores. The lower Cr:Fe ratio for Cr-rich spinels in disseminated ores in relations to chromite in massive ores may have an influence on their industrial usefulness. The use of EPMA-WDS technique for detrital spinels should be considered as an effective tool for chromium deposit exploration, especially in greenfield projects, to assess an ultramafic massifpotential for hosting rich ores. Chemical analyses of spinels are recommended in planning a beneficiation process for the low-grade chromite ores, in order to obtain high quality concentrates.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2019, 67; 186--188
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Evaluation by Multi Gravity Separator (MGS) of a Low Grade Chromite Tailing From Yesilova-Burdur (Turkey)
Ocena za pomocą separatora grawitacyjnego (MGS) odpadowego chromitu niskiej jakości z Yesilova-Burdur (Turcja)
Autorzy:: Deniz, Vedat
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/318359.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:: chromit
odpady
separator wielograwitacyjny MGS
wzbogacanie
grawitacja
chromite
tailings
multi gravity separator
beneficiation
gravity
Opis:: In this study, concentrability by a Multi-Gravity-Separator (MGS) of the chromite tailings with content 23.84% Cr2O3 from Yeşilova-Burdur (Turkey) is investigated. Mineralogical analyses showed that the chromite tailings contain chromite and serpentine which formed as a result of alteration of serpantine group minerals such as olivines, chrysotile and talc. The tailings generated from chromite beneficiation plants in Turkey are generally concentrated by slime tables (Deister shaking tables) for producing the desirable saleable grade. However, slime tables are concentrating with low recovery for chromite minerals which are very fine particle size. MGS is an efficient method for separation of minerals by gravity at very fine particle size. In experimental studies, the effects of feed rate, washwater rate, drum speed and tilt angle, which are important for operating parameters of MGS observed for the low grade chromite tailings were investigated. As a result of the experimental studies performed, it was obtained a concentrate with saleable chromite grade and recovery from the tailings which is having size fraction under 0.075 mm.
W artykule przedstawiono wzbogacalność w separatorze grawitacyjnym (MGS) odpadów chromitowych o zawartości 23,84% Cr2O3 z Yeşilova-Burdur (Turcja). Analizy mineralogiczne wykazały, że odpady chromitowe zawierają chromit i serpentyn, które powstały w wyniku zmian minerałów z grupy serpenitu, takich jak oliwiny, chryzolit i talk. Odpady wytwarzane w zakładach wzbogacania chromitu w Turcji są na ogół wzbogacanie na stołach koncentracyjnych dla drobnych ziaren (stoły wytrząsające Deister) w celu uzyskania produktu nadającego się do sprzedaży. Jednak stoły koncentracyjne się charakteryzują się z niskim uzyskiem minerałów chromitowych o drobnym uziarnieniu. MGS to skuteczna metoda wydzielania grawitacyjnego bardzo drobnych cząstek. W badaniach eksperymentalnych zbadano wpływ prędkości podawania, prędkości wody do wzbogacania, prędkości bębna i kąta pochylenia, które są ważne dla parametrów operacyjnych MGS badanych odpadów chromitowych niskiej jakości. W wyniku przeprowadzonych badań eksperymentalnych uzyskano z odpadów o uziarnieniu poniżej 0,075 mm koncentrat chromitu o jakości handlowej.
Źródło:: Inżynieria Mineralna; 2019, 21, 1/2; 101-106
1640-4920
Pojawia się w:: Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Mineralizacja kruszcowa w skałach ultramaficznych pasma Mnicha w zachodniej części masywu Braszowice–Brzeźnica (Dolny Śląsk)
Ore mineralization in ultramafics from the Mnich Ridge from western part of the Braszowice–Brzeźnica Massif (Lower Silesia)
Autorzy:: Sadłowska, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2062920.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: ofiolit
chromit
magnetyt
siarczki niklu
serpentynizacja
serpentynity
minerał kruszcowy
ophiolite
chromite
magnetite
nickel sulphide
serpentinisation
serpentinites
ore mineral
Opis:: Skały ultramaficzne masywu Braszowice–Brzeźnica to głównie harzburgity, dunity i lherzolity, które w różnym stopniu uległy serpentynizacji. Stanowią one wyższą część członu ultramaficznego sekwencji ofiolitu sudeckiego. Skały ultramaficzne sekwencji ofiolitowych są znane z wystąpień złóż: chromu, niklu, kobaltu oraz pierwiastków grupy platyny. W badanych skałach minerały kruszcowe to przede wszystkim tlenki: chromit, spinel Fe-Cr i magnetyt. Wśród siarczków dominują siarczki niklu i żelaza, różniące się między sobą proporcjami tych dwóch pierwiastków. Zidentyfikowane siarczki to: heazlewoodyt (Ni3S2), pentlandyt (Ni,Fe)9S8, milleryt (NiS) i godlewskit (Ni7S6). W siarczkach zidentyfikowano wrostki arsenków niklu. Minerały kruszcowe występują w formie rozproszonej, ich ziarna są ksenomorficzne, o zróżnicowanych rozmiarach od kilku µm do 4 mm. Pierwotne minerały kruszcowe – chromit, pentlandyt, pirotyn i chalkopiryt w procesie serpentynizacji uległy przemianom, w wyniku czego powstały wtórne minerały kruszczowe – spinel Fe-Cr, cztery generacje magnetytu, siarczki Ni-Fe oraz arsenki niklu. W czasie serpentynizacji ze struktury chromitu był odprowadzany Cr, Al, Mg, a w ich miejsce podstawiane było Fe. W wyniku tego procesu krystalizował ferrichromit i magnetyt Ia. Magnetyt Ib wykrystalizował w pseudomorfozach po oliwinach i piroksenach. W zaawansowanym stadium serpentynizacji krystalizował magnetyt II równocześnie z siarczkami.
Ultramafic rocks of the Braszowice–Brzeznica massif consist of harzburgites, dunites and lherzolites that are serpentinised in various degree. These rocks are regard as upper part of ultramafic sequence of the Sudetic ophiolite complex. Ultramafic rocks of ophiolite sequences are often associated with important mineral deposits like chrome, nickel, cobalt and PGE. EPMA analyses show that the most aboundant ore minerals are oxides like chromite, ferrichromite, magnetite. Sulphide ore minerals are mainly Fe-Ni sulphides. Documented sulphides are: heazlewoodite (Ni3S2), pentlandite(Ni,Fe)9S8, millerite (NiS), godlevskite (Ni7S6). In some sulphide grains occur nickel arsenides inclusions. Ore mineral are dispersed, forms xenomorphic grains from several µm to 4 mm in size. Primary ore minerals like chromite, pentlandite, pyrrhotite and chalkopyrite were affected by fluids, which results in precipitation of secondary mineral phases: Fe-Cr spinel, four generations of magnetite, Fe-Ni sulphides and Ni arsenides. During serpentinisation Cr, Al, Mg in chromite strutcutre were replaced by Fe. Result of this alteration is Fe-Cr spinel and magnetite Ia. Magnetite Ib crystalized in pseudomorphs after olivines and pyroxenenes. Magnetite II precipitate simultaneously with sulphides.
Źródło:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 447; 99--116
0867-6143
Pojawia się w:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Porównanie metod klasycznych i nowoczesnej mikrofalowej wytwarzania rdzeni z mas ze szkłem wodnym
Comparison of Classical Methods and Modern Microwave to Manufacturing Cores from Water-Glass Containing Moulding Sands
Autorzy:: Stachowicz, M.
Granat, K.
Małachowska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/381848.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: innowacyjne technologie odlewnicze
utwardzanie mikrofalowe
szkło wodne
masy rdzeniowe
chromit
innovative technologies foundry
curing ovens
water glass
moulding sands
chromite
Opis:: W pracy przedstawiono wyniki porównania wybranych współczesnych metod produkcji rdzeni odlewniczych z mas formierskich ze szkłem wodnym sporządzonych na bazie osnowy kwarcowej i chromitowej. Masy formierskie z nieorganicznym spoiwem, jakim jest szkło wodne, są nieszkodliwe dla środowiska, neutralne dla ludzi i relatywnie tanie. Na tle tradycyjnych metod wykonywania rdzeni z mas ze szkłem wodnym: w procesie CO₂, w technologii ciekłych estrów lub drogą tradycyjnego suszenia, innowacyjna metoda szybkiego utwardzania mikrofalami umożliwia ograniczenie ilości stosowanych materiałów, zmniejszenie wytrzymałości resztkowej masy, a tym samym poprawę jej wybijalności. W poniższej pracy zestawiono dostępne informacje na temat mikrofalowego procesu utwardzania mas zawierających szkło wodne, właściwości wytrzymałościowych zużytych mas kwarcowych i chromitowych, jak również porównanie kosztów praktycznego zastosowania tej technologii w warunkach pracującej rdzeniarni. Ponadto, wskazano korzyści wynikające z zastosowania tego innowacyjnego i przyjaznego dla środowiska rozwiązania, które może skutecznie zastąpić tradycyjne, często materiało- i energochłonne, procesy wytwarzania rdzeni z mas ze szkłem wodnym, sporządzanych z użyciem osnowy chromitowej lub kwarcowej.
The paper presents examination results of different, modern casting core production methods of water-glass moulding sands based on silica or chromite sand matrixes. Those sandmixes are harmless for the environment, neutral for humans and relatively cheap. Against the background of traditional methods of core making such as CO₂ process, liquid esters or traditional drying, the innovative method of rapid hardening by microwave heating permits restricting quantity of used materials, reduction of the residual strength and thus improves knock-out properties. In this paper, compiled is available information about microwave hardening of water-glass containing sandmixes, as well as residual strength properties of silica or chromite moulding sands, as well as a comparison of the costs of the practical application of this technology in the working foundry. In addition, some benefits are indicated, resulting from applying such an innovative and environment-friendly solution effectively replacing traditional, material and energy-consuming processes of preparing casting cores from water-glass containing moulding sands with chromite or silica matrixes.
Źródło:: Archives of Foundry Engineering; 2014, 14, 2 spec.; 83-88
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:: Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Przymierze w kryzysie – polityka Wielkiej Brytanii wobec Turcji po ataku niemieckim na Związek Sowiecki
The Alliance in crisis: the policy of Great Britain towards Turkey after the German attack on the Soviet Union
Autorzy:: Zdulski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1943161.pdf
Data publikacji:: 2017-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Wielka Brytania
Turcja
Związek Sowiecki
Trzecia Rzesza
chromit
druga wojna światowa
Great Britain
Turkey
Soviet Union
chrome
the Second World War
Third Reich
Opis:: 18 czerwca 1941 roku Turcja podpisała z III Rzeszą układ o nieagresji. Wydarzenie to spotkało się z krytycznym przyjęciem ze strony Wielkiej Brytanii. W Londynie pojawiły się obawy o zmianę polityki tureckiej, której kurs do tej pory nastawiony był na bliską współpracę z aliantami. Cztery dni później III Rzesza zaatakowała Związek Radziecki. Reakcja rządu brytyjskiego była błyskawiczna. Winston Churchill podjął decyzję o udzieleniu pomocy napadniętemu, puszczając w niepamięć prawie dwa lata ścisłej współpracy niemiecko-radzieckiej. Ten krok z kolei wywołał niepokój w Ankarze, która uważała, że polityka jej północnego sąsiada zagraża suwerenności i integralności terytorialnej Turcji. Obawiano się, że rodząca się współpraca brytyjsko-radziecka może odbyć się kosztem państwa tureckiego. Z końcem czerwca 1941 r. brytyjska polityka zagraniczna stanęła zatem przed dwoma ważnymi wyzwaniami. Dążąc do utrzymania przyjaznych relacji z Turcją, Brytyjczycy z jednej strony musieli przeciwdziałać zbliżeniu niemiecko- tureckiemu, a z drugiej przekonać władze tureckie, że brytyjska współpraca ze Związkiem Sowieckim nie będzie stanowić zagrożenia dla interesów tureckich. Powyższe cele wyznaczyły główne kierunki działań dyplomacji brytyjskiej wobec Turcji na następne półtora roku. W pierwszym przypadku odniesiono połowiczny sukces. Co prawda Turcja nie została objęta niemiecką strefą wpływów, ale dyplomatom brytyjskim nie udało się storpedować turecko-niemieckiej umowy gospodarczej, a zwłaszcza jej najważniejszego punktu, czyli przywrócenia eksportu chromu do III Rzeszy. Brytyjczycy jedynie opóźnili dostawy dzięki wyegzekwowaniu od rządu tureckiego przestrzegania zawartego na początku 1940 roku porozumienia, którego postanowienia obowiązywały do końca 1942 roku. W drugim przypadku Brytyjczycy uczynili wszystko co było w ich mocy, aby rozwiać obawy tureckie. Najpierw w sierpniu 1941 roku przekonali władze Związku Sowieckiego do wydania oświadczenia, w którym deklarowano przestrzeganie integralności terytorialnej Turcji. Następnie wiosną 1942 roku, kiedy negocjowany był układ brytyjsko-radziecki, Moskwa i Londyn potwierdziły wcześniejsze zobowiązania. Należy jednak zauważyć, że dyplomacja brytyjska nie ustrzegła się przed popełnieniem kilku błędów, które mogły zwiększyć podejrzenia ze strony rządu tureckiego. Najpoważniejszym z nich było niepoinformowanie Turków o przygotowaniach do brytyjsko-radzieckiej interwencji w Iranie, do której doszło pod koniec sierpnia 1941 roku.
On June 18th, 1941, Turkey signed a nonaggression pact with the Third Reich. This event was critically received by Great Britain. Fears were awoken in London of changes in the Turkish politics which had so far been oriented at close cooperation with the Allies. Four days later the Third Reich attacked the Soviet Union. The British government reacted immediately. Winston Churchill decided to offer aid to the attacked party, forgetting instantly about nearly two years of close German-Soviet cooperation. This move left Ankara anxious due to the conviction that the policy of its Northern neighbor threatened the sovereignty and territorial integrity of Turkey. It was feared that the uprising alliance might occur at the expense of Turkey. At the end of June 1941, the British foreign policy faced two critical challenges. Aiming at maintaining amicable relations with Turkey, the British had to, on one hand, prevent Germany and Turkey from entering close cooperation, and on the other, convince the Turkish authorities that the British cooperation with the Soviet Union would not pose a threat to the Turkish interest. The above aims determined the main direction of policy of the British diplomacy towards Turkey over the next year and a half. In the first case the success was achieved partially. Turkey was not included in the German scope of influence but the British diplomats failed to undermine the Turkish-German economic contract, especially its most important point, i.e., reinstating the export of chrome to the Third Reich. The British only managed to delay the delivery by having the Turkish government observe the agreement concluded at the beginning of 1940, whose provisions were valid until the end of 1942. In the second case the British did whatever they could to put the Turkish concerns at ease. First, in August 1941, they convinced the Soviet Union authorities to issue a statement in which they declared that they would respect Turkey’s territorial integrity. Next, in the spring of 1942, when the British-Soviet alliance was subject to negotiation, Moscow and London confirmed their previous commitments. It must be, however, observed that the British diplomacy did not manage to avoid a few mistakes that may have strengthened the suspicions of the Turkish government. The most important one was not having informed the Turkish of the preparations for the British-Soviet intervention in Iran which was led in late August 1941.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 55; 181-205
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "chromit" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język