Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chory terminalnie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The role of nurses in palliative and hospice care
    Rola pielęgniarek w opiece paliatywnej i hospicyjnej
    Autorzy:
    Kuberova, Helena
    Sidorova, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/526738.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
    Tematy:
    hospice
    palliative
    care
    terminally ill
    nursing care
    hospicjum
    opieka paliatywna
    terminalnie chory
    opieka pielęgniarska
    Opis:
    Introduction: The role of nurses in palliative and hospice care especially with the terminally ill and dying patients in hospice. Aim of the study: To show the importance and irreplaceable role of nurses in meeting the needs of a patient. Material and methods: The survey was performed among nurses working with terminally ill and dying people in hospices in the Czech Republic and Slovakia. Results: Obtained results were analyzed by means of questionnaires, where there are opinions and attitudes of nurses who take care of patients in the terminal stages of various diseases. Conclusions: Although the survey shows significant differences in providing hospice care in Slovakia and the Czech Republic, we can conclude the same result, which is that the role of nurses in the case of care of the terminally ill is extremely important.
    Wstęp: Rola pielęgniarki w opiece paliatywnej i hospicyjnej oraz w terapii terminalnie chorych i umierających pacjentów w hospicjum. Cel badania: Pokazanie znaczenia i roli pielęgniarek w zaspokajaniu potrzeb pacjentów. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w czeskich i słowackich hospicjach wśród pielęgniarek pracujących z nieuleczalnie chorymi i umierającymi ludźmi. Wyniki: Analizowaliśmy wyniki uzyskane za pomocą kwestionariuszy, w których określono opinie i postawy pielęgniarek w opiece pielęgniarskiej pacjentów w terminalnej fazie choroby. Wnioski: Mimo że badanie wykazało istotne różnice w zakresie dostępu do opieki hospicyjnej na Słowacji i w Czechach, to rola pielęgniarek w opiece nad śmiertelnie chorymi w obu krajach jest niezwykle ważne.
    Źródło:
    Puls Uczelni; 2013, 4; 10-17
    2080-2021
    Pojawia się w:
    Puls Uczelni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sytuacja prawna rodziny pacjenta w stanie terminalnym
    Legal and administrative situation of terminal patient’s family
    Autorzy:
    Kruczkowski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1290310.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    opieka paliatywna i hospicyjna
    rodzina
    sytuacja administracyjnoprawna
    prawo do godnej śmierci
    chory terminalnie
    palliative care
    family
    legal and administrative situation
    right to die with dignity
    terminal patient
    Opis:
    Stan terminalny pacjenta wywiera konkretny wpływ na jego rodzinę. Na tą rzeczywistość, której podlega rodzina pacjenta składa się m.in.: lęk, obawa przed samotnością, bezradnością, śmiercią, umieraniem, otrzymaniem potrzebnego sprzętu, awarią sprzętu, bólem i cierpieniem chorego, pogorszeniem statusu ma-terialnego, izolacją społeczną, widokiem i kontaktem z ciałem zmarłego, swoimi emocjami, czy reakcją na śmierć innych członków rodziny. Opieka paliatywna to działanie, które poprawia jakość życia chorych i ich rodzin, stojących wobec problemów związanych z zagrażającą życiu, postępującą chorobą, poprzez zapobieganie i znoszenie cierpienia dzięki wczesnej identyfikacji oraz ocena i leczenie bólu i innych problemów: somatycznych, psychologicznych, socjalnych i duchowych. Stanowi więc ona adekwatną reakcję na stan człowieka będącego w fazie terminalnej oraz jego rodziny. Sytuacja administracyjnoprawna rodziny pacjenta w stanie terminalnym po-zostaje w funkcji sytuacji chorego terminalnie i jest z nią (z tą sytuacją) silnie sprzężona. Oznacza to, że im bardziej będzie poprawiać się sytuacja administracyjnoprawna pacjenta, tym lepsza będzie sytuacja administracyjnoprawna jego rodziny. Co oznacza lepsza? Punkt wyjścia stanowi dla nas prawo do godnego umierania, zakotwiczone w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. To właśnie w tymprawie, prawie do umierania w spokoju największym z możliwych i z należną mu ludzką godnością, ukonkretnia się godność człowieka w fazie terminalnej.
    Patient’s terminal state affects their family very specifically. The reality faced by the family includes anxiety and fear of solitude, helplessness, death, dying, worries about access to necessary medical equipment or about its failure, about pain and suffering of the dying person, deterioration of material conditions, social isolation, fear of the very sight and touch of the dead relative’s body. The complexity of the problem involves emotions of every family member and the reactions of other members of the family concerning the death of the patient. Palliative care is an approach that improves the quality of life of patients (adults and children) and their families who are facing problems associated with life-threatening illness. It prevents and relieves suffering through the early iden-tification, correct assessment and treatment of pain and other problems, whether physical, psychosocial or spiritual. Thus palliative care is an adequate reaction to the state of the terminally ill patient and their family. Both administrative and legal situation of the patient’s family is strongly connec-ted to the situation of the terminal patient. It means that improvement of patient’s legal and administrative situation accordingly improves the legal and administra-tive situation of their family. What does improvement mean? The starting point here is the right to die with dignity, the right which is anchored in the Constitution of The Republic of Poland. It is in this aforementioned principle of law, which is the right to die as peacefully as it is possible and with dignity that is due to a human being, where the dignity of man in the terminal state is enclosed.
    Źródło:
    Studia nad Rodziną; 2018, 22, 1(46); 149-171
    1429-2416
    Pojawia się w:
    Studia nad Rodziną
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medical Futility or Persistent Therapy? A Dispute over the Terms and Definitions in the Polish Context
    Autorzy:
    Ferdynus, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621450.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    persistent therapy
    medical futility
    extraordinary medical procedures
    terminally ill patient
    uporczywa terapia
    medyczna daremność
    nadzwyczajne procedury medyczne
    pacjent terminalnie chory
    Opis:
    This article presents the current discussion around the terms “medical futility” and “persistent therapy” and their definitions. This discussion is based on the dis-pute of whether the term “persistent therapy” should be rejected and replaced with the term “medical futility” in Polish bioethical and medical regulations.The dispute started after the Polish Working Group on End-of-Life Ethics (PWG) had published its definition of persistent therapy in 2008. To settle the dispute, the author proposes amodified version of the PWG’s definition of persistent therapy that combines persis-tence and futility. He argues that persistent therapy is the application of extraordinary or causally inefficacious medical procedures to sustain the life of aterminally ill patient. He also asserts that medical futility can be useful for bioethics only when its definition is limited to medical factors.
    Artykuł przedstawia aktualną dyskusję wokół terminów „medyczna daremność” i „uporczywa terapia” oraz wokół ich definicji. Dyskusja ta opiera się na sporze dotyczącym tego, czy w polskich przepisach bioetycznych i medycznych należy odrzucić termin „terapia uporczywa” i zastąpić terminem „medyczna daremność”. Spór rozpoczął się po opublikowaniu przez Polską Grupę Roboczą ds. Etyki Końca Życia (PWG) w 2008 roku definicji terapii uporczywej. W celu przezwyciężenia sporu, autor proponuje zmodyfikowaną wersję definicji terapii uporczywej PWG, która łączy w sobie uporczywość i daremność. Autor twierdzi, że terapia uporczywa to stosowanie nadzwyczajnych lub przyczynowo nieskutecznych procedur medycznych w celu podtrzymania życia nieuleczalnie chorego pacjenta. Twierdzi również, że medyczna daremność może być przydatna dla bioetyki tylko wtedy, gdy jej definicja ogranicza się do czynników medycznych.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2021, 53; 43-67
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’umanizzazione della morte. L’etica dell’accompagnamento del malato terminale
    Humanization of Death. Ethics of Accompanying the Patient in the Terminal State
    Humanizacja śmierci. Etyka towarzyszenia pacjentowi w stanie terminalnym
    Autorzy:
    Kowalski, Edmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1064855.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    accompagnamento
    Elisabeth Kübler-Ross
    malato terminale
    morte
    umanizzazione della morte
    humanizacja śmierci
    towarzyszenie
    terminalnie chory
    śmierć
    accompanying
    humanization of death
    terminal state
    death
    Opis:
    Lo scopo dell’articolo è quello di mostrare il problema dell’umanizzazione della morte e delle relative sfide etiche riguardanti l’accompagnamento del paziente nello stato terminale. In caso di misure terapeutiche insufficienti, il medico dovrebbe prendersi cura della persona morente. La questione dell’umanizzazione della morte è descritta sulla base degli scritti di Elisabeth Kübler-Ross. Innanzitutto, la questione riguarda il paziente stesso e la sua reazione nella prospettiva della morte. Le risposte dei pazienti sono molto diverse e richiedono tanta pazienza da parte degli operatori sanitari e di altri curatori. Altrettanto importanti sono i modi di vivere in queste circostanze da parte di parenti e familiari, che prendono parte nell’andare via della persona morente, che può essere espresso in scosse di speranza o mancanza di accettazione. La seconda parte dell’articolo discute varie questioni etiche legate all’accompagnamento del morente: l’atteggiamento di ascolto, la valutazione dell’eredità del passato, la mediazione nelle reazioni del paziente, il rispetto per i valori professati dal paziente, l’entrare nel mondo culturale del morente, l’accompagnamento spirituale, l’accettazione delle sconfitte.
    The aim of the article is to show the problem of humanization of death and related ethical challenges regarding accompanying the patient in the terminal state. In the event of insufficient therapeutic measures, the physician should take proper care of the dying person. The issue of humanization of death is described based on the writings of Elisabeth Kübler-Ross. First of all, it concerns the patient himself and his reaction to the perspective of death. Patient responses are very different and require a lot of patience from healthcare professionals and other caregivers. Also important are the ways of experiencing this situation by relatives and family, also taking part in the passing of the dying person, which can be expressed in shaking hope or lack of acceptance. The second part of the article discusses various ethical issues related to accompanying the dying: the ability to listen, assessment of the heritage of the past, mediation in the patient's responses, respect for the values professed by the patient, entering the cultural world of the dying, spiritual accompaniment, acceptance of defeats.
    Celem artykułu jest ukazanie problemu humanizacji śmierci oraz związanych z nim wyzwań etycznych, dotyczących towarzyszenia choremu w stanie terminalnym. W sytuacji niewystarczalności środków terapeutycznych, lekarz powinien otoczyć właściwą troską umierającego. Zagadnienie humanizacji śmierci zostaje opisane na podstawie pism Elisabeth Kübler-Ross. W pierwszym rzędzie dotyczy ono samego pacjenta i jego reakcji w perspektywie śmierci. Reakcje pacjenta są bardzo różne i wymagają wiele cierpliwości ze strony pracowników medycznych i innych opiekunów. Istotne są również sposoby przeżywania tej sytuacji przez bliskich i rodzinę, biorących również udział w odchodzeniu umierającego, które mogą się wyrazić w zachwianiu nadziei lub braku akceptacji. W drugiej części artykułu omówione są różne zagadnienia etyczne, dotyczące towarzyszeniu umierającemu: umiejętność słuchania, ocena dziedzictwa przeszłości, pośrednictwo w reakcjach chorego, szacunek do wartości wyznawanych przez pacjenta, wejście w świat kulturalny umierającego, towarzyszenie duchowe, zaakceptowanie przegranej.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 3; 73-82
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies