Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "choroba naczyń" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Przez ucho do serca pacjenta. Objaw Franka jako czynnik ryzyka choroby naczyń
Lend me your ear: Frank’s sign as a non-invasive method of vascular disease risk assessment
Autorzy:
Pabisiak, Krzysztof
Bodnar, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034504.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bruzda płatka ucha
choroba naczyń
miażdżyca
objaw Franka
Opis:
Cardiovascular diseases are the most common cause of unfitness for work and mortality in Polish people. The recommendations of all scientific associations emphasise the key role of primary prevention of diseases of affluence; however, demographic forecasts and the actual data concerning prevention do not indicate any trend for reduced morbidity and mortality in Poland. The article discusses Frank’s sign (earlobe crease), which appears on the earlobe in the fifth or sixth decade of life and correlates with atherosclerosis-related vascular diseases. The article presents the most important epidemiological data, description of the sign as well as important information from the literature on this simple physical assessment for the diagnosis of atherosclerosis-related vascular diseases. Checking whether the patient has Frank’s sign is a non-invasive and cost-free diagnostic tool for screening for atherosclerosis complications. Sensitivity of 62% indicates a chance for early detection of ischaemic heart disease in the asymptomatic population.
Choroby naczyniowo-sercowe są najczęstszą przyczyną niezdolności do pracy oraz śmiertelności Polaków. Rekomendacje wszystkich towarzystw naukowych podkreślają kluczową rolę pierwotnej prewencji chorób cywilizacyjnych, jednak prognozy demograficzne i rzeczywiste dane dotyczące prewencji nie wskazują na tendencję do spadku zachorowalności i śmiertelności w Polsce. W artykule omówiono objaw Franka, czyli linijną bruzdę pojawiającą się na płatku ucha w 5.–6. dekadzie życia, która koreluje z występowaniem chorób naczyń na tle miażdżycowym. Przedstawiono najistotniejsze dane epidemiologiczne, opis objawu, a także ważne informacje z literatury przybliżające prostą ocenę fizykalną w diagnostyce choroby naczyń na tle miażdżycy. Sprawdzenie, czy u pacjenta obecny jest objaw Franka, to nieinwazyjne i bezkosztowe narzędzie diagnostyczne w przesiewowych badaniach w kierunku powikłań miażdżycy. Czułość wynosząca 62% wskazuje na możliwość wcześniejszego wykrycia choroby niedokrwiennej serca w populacji bezobjawowej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 572-576
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzadkie genetycznie uwarunkowane mikroangiopatie w praktyce lekarza neurologa
Rare genetically determined microangiopathies in the neurologist practice
Autorzy:
Nycz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030000.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CADASIL
angiopatia
choroba małych naczyń mózgu
Opis:
Microangiopathies are progressive genetically determined diseases of the cerebral small blood vessels. Usually, they are generalised vascular diseases, only with the dominance of symptoms of the central nervous system damage. Characteristic symptoms are recurrent ischaemic or haemorrhagic strokes and a variety of neurological symptoms such as migraines, epilepsy, early cognitive disorders, mental disorders as well as specific changes in neuroimaging and neuropathological findings in young patients. In magnetic resonance imaging of the brain, diffused or focal hyperintensities in the cerebral white matter are visible, and in biopsy specimens characteristic histopathological changes in vessels are observed. The most well-known and common microangiopathy is CADASIL, but the literature devoted to cerebrovascular disorders is rapidly updated with new diseases and syndromes. Thanks to the better accessibility of neuroimaging methods and histopathological assessment of biopsy materials, microangiopathies are increasingly recognised. Early diagnosis of microangiopathies is of great practical importance, as not only does it prevent unnecessary additional tests, but also requires modification of routine treatment.
Mikroangiopatie mózgowe to postępujące, zwykle uwarunkowane genetycznie choroby małych naczyń krwionośnych mózgu. Najczęściej są to uogólnione choroby naczyń, w których dominują objawy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Powodują one występowanie u względnie młodych osób nawracających udarów niedokrwiennych lub krwotocznych oraz różnorodnych objawów neurologicznych, takich jak migrena, padaczka, zaburzenia poznawcze o wczesnym początku czy zaburzenia psychiczne, a także specyficznych zmian w badaniach neuroobrazowych i neuropatologicznych. W badaniu mózgu przy użyciu rezonansu magnetycznego stwierdza się rozlane albo ogniskowe hiperintensywne zmiany w istocie białej, a w materiale biopsyjnym – charakterystyczne zmiany morfologiczne w mikronaczyniach. Najbardziej znaną i najczęstszą chorobą należącą do tej grupy jest mózgowa autosomalna dominująca arteriopatia z  podkorowymi zawałami i leukoencefalopatią – CADASIL, ale piśmiennictwo poświęcone chorobom małych naczyń mózgu szybko wzbogaca się o nowe jednostki i zespoły chorobowe. Dzięki upowszechnieniu się badań neuroobrazowych i biopsyjnych są one bowiem coraz częściej rozpoznawane. Wczesna diagnoza mikroangiopatii ma duże znaczenie praktyczne, ponieważ nie tylko zaoszczędza pacjentowi kolejnych, zbędnych badań dodatkowych, lecz także wymaga modyfikacji rutynowo stosowanego leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 2; 76-86
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CADASIL – obraz zmian morfologicznych i ich patomechanizm
CADASIL – morphological changes and their pathomechanism
Autorzy:
Dziewulska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057918.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CADASIL
GOM
Notch 3
choroba małych naczyń mózgu
leukoencefalopatia
cerebral small vessel disease
leukoencephalopathy
Opis:
Cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy (CADASIL) is a systemic vessel disease related to mutations in the NOTCH 3 gene located on chromosome 19. Pathological process in CADASIL selectively damages to small blood vessels: mainly arterioles and small arteries, but also capillary vessels and, in relatively lesser extend, venules. Characteristic morphological features are degeneration and loss of cells in vessel wall: vascular smooth muscle cells in arteries and pericytes in capillaries, as well as intramural accumulation of extracellular domain of Notch 3 receptor and granular osmiophilic material (GOM), the latter visible only at the level of electron microscopy. Histopathological changes are the most pronounced in cerebral vessels that lead to diffuse white matter damage, recurrent lacunar ischaemic strokes and microbleeds. In spite of intensive investigations the mechanism connecting NOTCH 3 mutations with morphological changes in CADASIL is poorly understood. The paper, summarizing current data from the literature and our own investigations, is an attempt to answer for the questions concerning: 1) the pathomechanism of the observed in CADASIL histopathological changes, especially loss of vascular smooth muscle cells and contribution of anoikis phenomenon in that process, 2) the cause of so selective character of pathological process in CADASIL, and 3) the reason for that clinical symptoms of the genetically determined disease appear so late.
CADASIL (cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy) jest uogólnioną chorobą naczyń związaną z obecnością mutacji w umiejscowionym na chromosomie 19. genie NOTCH 3. Proces patologiczny w CADASIL-u uszkadza wybiórczo małe naczynia krwionośne: głównie tętniczki i małego kalibru tętnice, ale również naczynia włosowate oraz, chociaż w stosunkowo niewielkim stopniu, małe naczynia żylne. Charakterystycznymi cechami morfologicznymi choroby są zwyrodnienie i ubytek komórek w ścianie naczyń krwionośnych – miocytów gładkich w naczyniach tętniczych i pericytów w naczyniach włosowatych – oraz gromadzenie się w ścianie naczyń zewnątrzkomórkowej domeny receptora Notch 3 i widocznych w mikroskopie elektronowym złogów gęstego osmofilnego materiału (GOM). Zmiany patologiczne są najbardziej nasilone w naczyniach mózgu i prowadzą do rozległego uszkodzenia istoty białej oraz nawracających udarów niedokrwiennych o charakterze zatokowym i mikrokrwawień. Pomimo intensywnych badań stosunkowo niewiele wiadomo na temat patomechanizmu łączącego mutacje NOTCH 3 ze zmianami morfologicznymi obecnymi w CADASIL-u. Prezentowany poniżej artykuł, będący podsumowaniem aktualnych danych z piśmiennictwa i własnych badań, stanowi próbę odpowiedzi na pytania dotyczące: 1) patomechanizmu obserwowanych w CADASIL-u zmian morfologicznych, a zwłaszcza patomechanizmu ubytku komórek mięśniówki gładkiej naczyń i roli zjawiska anoikis w tym procesie, 2) przyczyn tak selektywnego charakteru procesu patologicznego oraz 3) przyczyn występowania objawów tej genetycznie uwarunkowanej choroby dopiero w wieku dojrzałym.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 4; 227-236
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CADASIL – rola systemu sygnałowego Notch 3 w patomechanizmie choroby
CADASIL – role of Notch 3 signaling system in pathomechanism of the disease
Autorzy:
Dziewulska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057882.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Notch 3
cerebral small vessel disease
leukoencefalopatia
leukoencephalopathy
choroba małych naczyń mózgu
notch 3
CADASIL
GOM
Opis:
Notch signaling is a very conservative system of cell-cell communications playing an essential role in vascular development and human vascular diseases. One of such diseases is a hereditary vascular degenerative disorder known as cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarct and leukoencephalopathy (CADASIL). The disorder is caused by mutations in the NOTCH 3 gene encoding a transmembrane receptor of the same name present in vessels only on vascular smooth muscle cells and pericytes. The disease involves mainly small arteries and capillaries in which degeneration and loss of cells expressing Notch 3 receptor is observed. In the affected vessels accumulation of Notch 3 extracellular domain (N3-ECD) and granular osmiophilic material (GOM) containing N3-ECD are also found. Although pathogenesis of CADASIL is still unknown there are two main distinct hypotheses concerning its development. The first of them assumes that the disease is caused by dysfunction of the mutated Notch 3 receptor which acquires a new properties. According to the second hypothesis, CADASIL – as many other neurodegenerative diseases – is a proteinopathy due to accumulation of proteinaceous aggregates in vessel wall. This paper is an overview of recent findings concerning the role of Notch 3 in vascular biology and hypothetical participation of that signaling system in CADASIL pathogenesis
System sygnałowy Notch jest bardzo konserwatywnym systemem komunikacji międzykomórkowej, odgrywającym istotną rolę zarówno w rozwoju naczyń, jak i w patogenezie niektórych chorób naczyniowych. Jednym z takich schorzeń jest genetycznie uwarunkowana choroba małych naczyń o nazwie CADASIL (cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy). Choroba ta wiąże się z występowaniem mutacji w genie NOTCH 3 kodującym transbłonowy receptor o tej samej nazwie obecny w naczyniach tylko na komórkach mięśniówki gładkiej i pericytach. W przebiegu choroby uszkodzone są głównie małe naczynia tętnicze i naczynia włosowate, w których ścianie stwierdza się zwyrodnienie i ubytek komórek wykazujących ekspresję Notch 3 oraz gromadzenie się zewnątrzkomórkowej domeny receptora Notch 3 (N3-ECD) i złogów gęstego osmofilnego materiału (GOM) zawierającego N3-ECD. Chociaż patogeneza CADASIL-u jest nadal nieznana, obecnie istnieją dwie zasadniczo odmienne hipotezy dotyczące przyczyn rozwoju tego schorzenia. Pierwsza z nich zakłada, że choroba jest związana z nieprawidłowym funkcjonowaniem zmutowanego receptora Notch 3, który nabywa nowych właściwości. Według drugiej hipotezy CADASIL – podobnie jak wiele innych chorób neurodegeneracyjnych – jest proteinopatią spowodowaną odkładaniem się w ścianie naczyń patologicznych złogów białkowych. Niniejsza praca stanowi przegląd aktualnej wiedzy dotyczącej roli Notch 3 w biologii naczyń krwionośnych i hipotetycznego udziału tego systemu sygnałowego w patogenezie CADASIL-u.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 4; 237-243
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CADASIL – obraz kliniczny, diagnostyka i leczenie
CADASIL – clinical picture, diagnostic process and treatment
Autorzy:
Dziewulska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057912.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CADASIL
GOM
Notch 3
choroba małych naczyń mózgu
leukoencefalopatia
cerebral small vessel disease
leukoencephalopathy
notch 3
Opis:
Despite of its name, CADASIL (cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy) is a systemic vascular disease related to mutations in the NOTCH 3 gene located on chromosome 19. The clinical course of CADASIL is highly variable, even within families and carriers of the same mutation. The onset of the disease is usually in 4-5 decade of life. CADASIL manifests clinically as migraine with aura, recurrent ischaemic strokes, mood disorders, and progressing dementia. Early presence of abnormalities in autoregulation of the cerebral blood flow is characteristic for the disorder. On T2-weighted MRI scans diffused hyperintensities in the cerebral white matter are visible. Involvement of the anterior temporal lobe and external capsule on brain MRI is considered as radiological feature for the disease. The pathologic hallmarks of CADASIL are degeneration and loss of vascular smooth muscle cells in resistant middle- and small-sized arteries, and presence of granular osmiophilic material (GOM) in wall of small vessels. Diagnostic criteria which allow to diagnose the disorder involve positive result of genetic examination and the presence of GOM deposits in vessel wall in skin or muscle biopsy. Since pathomechanism of CADASIL is unknown, treatment of the disease is only symptomatic. This review focuses on an update of CADASIL clinical picture, diagnosis and management based on the recent basic and clinical evidences.
Mózgowa autosomalna dominująca arteriopatia z zawałami podkorowymi i zwyrodnieniem istoty białej (CADASIL) wbrew swojej nazwie jest uogólnioną arteriopatią spowodowaną mutacjami w genie NOTCH 3 zlokalizowanym na chromosomie 19. Przebieg kliniczny CADASIL-u jest zróżnicowany nawet wśród członków tej samej rodziny i nosicieli tej samej mutacji. Pierwsze objawy choroby pojawiają się zwykle w 4.-5. dekadzie życia. Klinicznie CADASIL charakteryzuje się występowaniem migreny z aurą, nawracających udarów niedokrwiennych, zaburzeń nastroju oraz narastającego otępienia. Cechą znamienną choroby jest wczesna obecność zaburzeń autoregulacji przepływu mózgowego. W badaniu mózgu za pomocą rezonansu magnetycznego widoczne są rozległe hiperintensywne w projekcji T2-zależnej zmiany w istocie białej mózgu. Obecność tych zmian w przedniej części płatów skroniowych i torebce zewnętrznej uważa się za charakterystyczną radiologiczną cechę choroby. W badaniu histopatologicznym stwierdza się zwyrodnienie i ubytek miocytów gładkich w tętnicach oporowych średniego i małego kalibru oraz gromadzenie się w ścianie małych naczyń złogów gęstego osmofilnego materiału (GOM). Kryteriami umożliwiającymi rozpoznanie choroby są pozytywny wynik badania genetycznego oraz obecność złogów GOM w naczyniach w biopsji skóry lub mięśnia szkieletowego. Ze względu na nieznany patomechanizm choroby w chwili obecnej leczenie jest tylko objawowe. W poniższym artykule przeglądowym przedstawiamy aktualny stan wiedzy dotyczący obrazu klinicznego, procesu diagnostycznego i leczenia CADASIL-u w oparciu o wyniki najnowszych badań naukowych i klinicznych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 4; 216-226
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CADASIL spowodowany stereotypową mutacją p.Arg207Cys w genie NOTCH3
CADASIL caused by stereotyped p.Arg207Cys mutation of NOTCH3 gene
Autorzy:
Jastrzębski, Karol
Obrembska, Magdalena
Kępczyński, Łukasz
Turoboś, Katarzyna
Sobczyńska-Tomaszewska, Agnieszka
Miller, Elżbieta
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029714.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CADASIL
NOTCH3
choroba małych naczyń
mózgowa autosomalna dominująca arteriopatia z podkorowymi zawałami i leukoencefalopatią
p.Arg207Cys
udar
Opis:
The most common hereditary cerebral small vessel disease, associated with strokes and vascular dementia, is known as cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy (CADASIL). CADASIL is caused by mutations of the NOTCH3 gene. Since most pathogenic mutations at the protein level result with cysteine being replaced with another amino acid or another amino acid being replaced with cysteine, they are referred to as stereotyped mutations. A 55-year-old male patient, suddenly affected by speech disturbances, was diagnosed with a sporadic case of CADASIL on the basis of radiological imaging, particularly an magnetic resonance imaging scan. The diagnosis was conclusively confirmed by genetic testing, which revealed one of the rarer mutations, located in one allele of the NOTCH3 gene, namely p.Arg207Cys, reflecting at the DNA level a transition changing cytosine to thymine in position 619. In magnetic resonance imaging, classical radiological changes were seen, along with the presence of microhaemorrhages in subcortical nuclei, which is an atypical clinical manifestation of the disease. Despite the advanced cerebral changes, the patient continued to be professionally active. Currently, no effective treatment for the condition is available.
Najczęstszą genetycznie uwarunkowaną chorobą małych naczyń związaną z udarami i naczyniopochodnym otępieniem jest mózgowa autosomalna dominująca arteriopatia z podkorowymi zawałami i leukoencefalopatią (cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy, CADASIL). Za CADASIL odpowiedzialne są mutacje genu NOTCH3. Większość patogennych mutacji na poziomie białka skutkuje zastąpieniem cysteiny innym aminokwasem bądź innego aminokwasu cysteiną, dlatego mutacje te nazywa się stereotypowymi. U 55-letniego pacjenta, u którego nagle wystąpiły zaburzenia mowy, zdiagnozowano sporadyczny przypadek CADASIL-u. Podstawą podejrzenia choroby był obraz radiologiczny, a zwłaszcza obraz uzyskany w badaniu rezonansem magnetycznym. Badanie genetyczne potwierdziło diagnozę. Ujawniono jedną z rzadszych mutacji – w jednym allelu genu NOTCH3 p.Arg207Cys, odpowiadającą na poziomie DNA tranzycji cytozyny w tyminę w pozycji 619. W badaniu rezonansem magnetycznym odnotowano klasyczne zmiany radiologiczne i obecność mikrokrwawień w jądrach podkorowych, co nie jest częstą manifestacją choroby. Mimo tak zaawansowanych zmian pacjent kontynuował pracę zawodową. W chwili obecnej nie jest znane skuteczne leczenie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2018, 18, 1; 47-51
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie leukoarajozy u pacjentów z udarem mózgu hospitalizowanych w oddziale udarowym
Leukoaraiosis in stroke patients hospitalized in stroke unit
Autorzy:
Rościszewska-Żukowska, Iwona
Kwolek, Andrzej
Kruk, Wacław
Cichocka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437967.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgowy
udar niedokrwienny
udar krwotoczny
ostre zaburzenia krążenia mózgowego
zwyrodnienie istoty białej
choroba małych naczyń mózgowych
cerebral stroke
ischemic stroke
hemorrhagic stroke
cerebrovascular apoplexy
white matter changes
cerebral small vessel disease
Opis:
Cel: Celem pracy była ocena częstości występowania, obecności czynników ryzyka leukoarajozy oraz jej korelacjaz wielkością deficytu neurologicznego w populacji pacjentów z udarem mózgu. Materiał i metoda: Analizie poddano 100 pacjentów hospitalizowanych w oddziale udarowym Szpitala MSW w Rzeszowie z powodu udaru niedokrwiennego i udaru krwotocznego mózgu w okresie 01.10.2011 do 31.12.2011. Każdy pacjent miał wykonane badanie Tomografii Komputerowej, był oceniony neurologicznie za pomocą międzynarodowej skali udarowej NIHSS. Na podstawie autorskiego arkusza opracowano dane demograficzne, środowiskowe i kliniczne każdego pacjenta. Wyodrębniono grupę 41 osób (25 kobiet i 16 mężczyzn) ze zmianami istoty białej o typie leukoarajozy (LA), którą podzielono na dwie podgrupy: pacjenci z udarem niedokrwiennym i krwotocznym. W obrębie tej populacji oceniano obecność ognisk malacyjnych w mózgowiu oraz współistnienie dodatkowych chorób. Wyniki badań poddano analizie statystycznej. Wyniki: Średnia wieku pacjentów z udarem i leukoarajozą wyniosła 78,4 lat i była istotnie wyższa od wieku pacjentów z udarem bez zmian okołokomorowej istoty białej (72,7 lat). Leukoarajoza była obecna u 62% kobiet i 39% mężczyzn. Na podstawie testu chi kwadrat potwierdzono, iż płeć żeńska jest czynnikiem predysponującym do zmian istoty białej o typie LA. Zmiany malacyjne niedokrwienne częściej występowały u osób z leukoarajozą (51,3%) w porównaniu do grupy chorych z prawidłowym obrazem radiologicznym istoty białej (33%). Średni (10,0 pkt) oraz najwyższy (26 pkt) deficyt neurologiczny w grupie pacjentów z udarem i LA był niższy niż w grupie pacjentów bez zmian o typie leukoarajozy, gdzie odpowiednio wyniósł (12,0 pkt i 37 pkt). Najczęściej spotykanymi schorzeniami towarzyszącymi leukoarajozie były: nadciśnienie tętnicze (87,8%) oraz hipercholesterolemia (65,8%), które wystąpiły odpowiednio u 6,8% oraz 23,7% pacjentów z prawidłowym obrazem radiologicznym istoty białej. Pozostałe oceniane choroby: choroba wieńcowa serca, cukrzyca, niewydolność krążenia, zespół otępienny, niedoczynność i nadczynność tarczycy występowały częściej w grupie chorych bez patologicznych zmian w istocie białej. Wnioski: Płeć żeńska i wiek są istotnymi czynnikami ryzyka leukoarajozy. Częstość występowania LA w badanej populacji wyniosła 41%. Leukoarajoza predysponuje do udarów niedokrwiennych mózgu z niższym deficytem neurologicznym. U pacjentów ze zmianami okołokomorowej istoty białej przebyte naczyniopochodne ogniska malacyjne występują częściej. Hipercholesterolemia i nadciśnienie tętnicze są najczęstszymi chorobami współistniejącymi z leukoarajozą
Objective: The aim of the study was to assess the prevalence and risk factors for leukoaraiosis, and its correlation with the score of neurological impairment in the acute stroke patients population. Materials and methods: The analysis included 100 patients with ischemic and hemorrhagic stroke hospitalized in the stroke unit of the MSW Hospital in Rzeszow from 01.10.2011 to 31.12.2011. All the patients had a CT scans, were neurologically examined using the international stroke scale NIHSS. Demographic, environmental and clinical data of each patient were assessed using the author’s spreadsheet. A group of 41 people (25 women and 16 men) with white matter changes - leukoaraiosis (LA) was divided into two subgroups: patients with ischemic and hemorrhagic stroke. The presence of lacunar lesions and comorbidities was assessed in this population. The results were analyzed statistically. Results: The average age of patients with stroke and leukoaraiosis was 78.4 years of age and was significantly higher than the age of patients with stroke without periventricular white matter changes (72.7 years). Leukoaraiosis was present in 62% of women and 39% of men. Based on chi-square test it was confirmed that being a female is a factor predisposing to white matter changes - LA. Malacic ischemic lesions were more frequent in patients with leukoaraiosis (51.3%) comparing to the group of patients with normal CT scans of white matter (33%). The average and the highest scores of neurological deficit in patients with stroke and LA (respectively 10 and 26) were lower than in patients without white matter changes (scores respectively:12.0 and 37). The most common comorbidities associated with leukoaraiosis were hypertension (87.8%) and hypercholesterolemia (65.8%), which appeared respectively in 6.8% and 23.7% of patients with normal CT of white matter. The prevalence of other diseases like coronary heart disease, diabetes, circulatory insufficiency, dementia, hypothyreosis and hyperthyreosis were more frequent in patients without the pathological changes in white matter. Conclusions: Gender and age are important leukoaraiosis risk factors. The frequency of LA in the studied population was 41%. Leukoaraiosis predisposes to ischemic stroke with lower neurological deficit. Lacunar ischemic lesions are more frequent in patients with periventricular white matter changes. Hypercholesterolemia and hypertension are the most common comorbidities coexisting with leukoaraiosis
Źródło:
Medical Review; 2013, 3; 288-297
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żylaki odbytu – możliwości terapeutyczne
Anal varicose veins – the therapeutic options
Autorzy:
Jabłoński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37182905.pdf
Data publikacji:
2024-07-17
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
hemorrhoidal disease
anal varicose veins
constipation
anti-inflammatory drugs
choroba hemoroidalna
żylaki odbytu
zaparcia
leki przeciwzapalne
uszczelnienie naczyń
Opis:
Hemorrhoids are a common ailment. It often affects pregnant women. The main symptoms are pain and itching around the anus. Hemorrhoid therapy includes non pharmacological therapy and treatment with topical and oral preparations. Most often, diosmin and escin are used.
Hemoroidy to powszechna dolegliwość. Dotyka często także kobiety w ciąży. Główne objawy to ból i świąd w okolicach odbytu. Terapia hemoroidów obejmuje postępowanie niefarmakologiczne oraz leczenie preparatami miejscowymi i doustnymi. Najczęściej stosuje się diosminę i escynę.
Źródło:
Lek w Polsce; 2024, 397, 6; 27-33
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadek choroby Takayasu u 25-letniego mężczyzny
Takayasu arteritis in 25-years-old man – case report
Autorzy:
Dąbrowski, Piotr
Świder, Grzegorz
Dąbrowska, Małgorzata
Guz, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437919.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
choroba Takayasu
zapalenie dużych naczyń
deficyt tętna
leczenie immunosupresyjne
Takayasu arteritis
large vessel vasculitis
pulse deficit
immunosuppressive therapy
Opis:
Choroba Takayasu, nazywana chorobą bez tętna lub zespołem łuku aorty, należy do grupy układowych zapaleń dużych naczyń. Wśród przyczyn wymienia się zaburzenia immunologiczne, czynniki genetyczne i środowiskowe. Dotyczy głównie ludzi młodych, w przeważającej większości kobiet. W przebiegu choroby dochodzi do powstawania nacieku zapalnego w obrębie ściany naczynia z tworzeniem ziarniny zapalnej oraz zwężeniem lub zamknięciem światła tętnicy. Wstępne objawy choroby są niecharakterystyczne. Należą do nich złe samopoczucie, gorączka, nocne poty, utrata wagi, uczucie zmęczenia. Dalsze objawy zależą od klinicznej manifestacji niedokrwienia. Złotym standardem diagnostycznym w chorobie Takayasu jest arteriografia rentgenowska, coraz częściej zastępowana angiografią metodą tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego. W monitorowaniu aktywności choroby przydatne okazują się badania laboratoryjne, w tym szybkość opadania erytrocytów, białko C-reaktywne i interleukina 6. W leczeniu stosuje się immunosupresję. Terapia wspomagająca to przezskórna angioplastyka balonowa i zabieg chirurgiczny. W pracy przedstawiono przypadek 25-letniego mężczyzny z chorobą Takayasu rozpoznaną na podstawie deficytu tętna na jednej z kończyn. W angiografii metodą tomografii komputerowej uwidoczniono rozległy naciek zapalny ściany aorty od wysokości łuku aorty do poziomu odejścia pnia trzewnego z krytycznym zwężeniem tętnicy podobojczykowej lewej. W wyniku zastosowanej terapii immunosupresyjnej uzyskano kontrolę objawów choroby, w tym powrót tętna na kończynie oraz znaczącą redukcję nacieku zapalnego aorty, bez wpływu na średnicę zwężonych naczyń..
Takayasu arteritis also referred to as pulseless disease, or aortic arch syndrome is the systemic large vessels vasculitis. The cause of this is uncertain, but immunologic, genetic, and environmental factors have been suggested. This disorder occurs especially among young women. It leads to inflammatory infiltration, stenosis, or occlusion of the vascular lumen. Initial systemic illness with malaise, fever, night sweats, weight loss, and fatique are uncharacteristic. Further manifestation of the disease is due to ischaemia. X-ray arteriography is the diagnostic “gold standard”, recently replaced by computed angiotomography or magnetic resonance angiography. Elevation of the erythrocyte sendimentation rate, C-reactive protein, and interleukin 6 are the crucial laboratory tests in monitoring the activity of the disease. Acute-phase signs are dramatically relieved by immunosuppresive therapy. Early immunosuppressive treatment may reduce vascular complication. Invasive therapy like percutaneous balloon angioplasty and surgical procedures play a major role in late stages. We described a patient 25 years of age with Takayasu disease, revealed by the absent pulse on one of limb. The computed angiotomography was crucial to confirm the presence and severity of the inflammation of aortic walls and left subclavian artery occlusion. The immunosuppressive treatment resulted in symptoms and aortic inflammation relieving. Occluded arteries diameters remained unchanged.
Źródło:
Medical Review; 2012, 2; 256-261
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskazania i długofalowe wyniki otwartej rynoplastyki powiększającej z użyciem autogennego, L-kształtnego wszczepu chrząstki żebra- doświadczenia chirurga plastycznego
Autorzy:
Leach, Laura
Shamil, Eamon
Malata, Charles M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398135.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rynoplastyka augmentacyjna
wszczep chrząstki żebra
autoimmunologiczna choroba zapalna
ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń
nawracające zapalenie wielochrząstkowe
mocowanie wszczepu na śrubie
Opis:
Wprowadzenie: Przedstawiono doświadczenie chirurga plastycznego w otwartej rynoplastyce augmentacyjnej z zastosowaniem autogennych L-kształtnych wszczepów chrząstki żebra, a także długofalowe wyniki rezultatów klinicznych. Podkreślono istotne kroki operacyjne i omówiono zalecenia dotyczące opieki okołooperacyjnej, które są wymagane do optymalizacji rezultatu. Materiał i metody: Dokonano retrospektywnej oceny 11 rynoplastyk otwartych powiększających przeprowadzonych w latach 2008–2016. Do wskazań zaliczono deformację w postaci nosa siodełkowatego: ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (n = 7), nawracające zapalenie wielochrząstkowe (n = 1), pourazowe zapadanie nosa (n = 1), zaawansowaną westernizację nosa (n = 2). Długofalowe wyniki zgłaszane przez pacjentów oceniano za pomocą specjalnego kwestionariusza. Wyniki: U wszystkich pacjentów zaobserwowano wyraźną poprawę ułożenia nosa, a także jego kształtu i funkcji. Nie stwierdzono ani ekspozycji chrząstki, ani jej wypaczenia, resorpcji oraz nawracających deformacji. U jednego z pacjentów przeszczep grzbietowy uległ złamaniu podczas zabiegu okulistycznego przeprowadzonego po dwóch latach od pierwotnej operacji. Deformacja ta została jednak skorygowana ponownie za pomocą powyższej techniki. Obserwacja kontrolna następowała średnio po 5,2 latach. Spośród 9 pacjentów, którzy udzielili odpowiedzi w kwestionariuszu uzupełniającym, 100% było zadowolonych z wyglądu swojego nosa. Wszyscy respondenci w trakcie obserwacji nie zgłaszali problemów związanych z nosem (n = 9). Dyskusja: L-kształtne wszczepy chrząstki stanowią wiarygodne i powtarzalne rozwiązanie w rynoplastyce augmentacyjnej dla różnych wskazań (zapalnych, urazowych i kosmetycznych). Staranna selekcja chorych i dokładne planowanie pozwala uzyskać zadowalające efekty estetyczne, wysoką satysfakcję pacjentów i dobre rezultaty długofalowe.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 3; 26-32
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary possibilities of the diagnosis and treatment in Behçet’s disease
Autorzy:
Kołodziej, Joanna
Kiecana, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11016245.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Behçet’s disease
vasculitis
uveitis
autoimmune disease
COVID-19
zespół Behçet’a
zapalenie naczyń
zapalenie błony naczyniowej
choroba autoimmunologiczna
Opis:
Behçet’s disease (BD – Behçet’s disease/BS – Behçet’s syndrome) is a chronic, systemic inflammatory vasculitis of unknown etiology, characterized by recurrent episodes of variable vessel vasculitis with heterogenous clinical features. Although the pathogenesis is unclear, some studies have shown that immunological aberrations and infection-related triggers (cytokines, interleukins, inflammatory cells, oxidative stress), including autoantigens are believed to mediate the development in patients with a genetic predisposition to the disease. The diagnosis of Behçet’s disease is sometimes difficult because of general and wide-ranging symptoms. An early management of Behçet’s syndrome enables a better treatment strategy. Corticosteroids are the mainstay of the therapy. Other options used as induction or maintenance therapy are colchicyne, AZA, ciclosporin-A, cyclophosphamide. Recently, novel biotherapy approaches, including interferon-alpha, TNF-alpha antagonists and other therapies targeting interleukins, have shown promising results in the treatment. In the review, we provide current concepts of immunopathogenesis, disease symptoms and standards of diagnostic and therapeutic management.
Zespół Behçeta (BD – Behçet’s disease/BS – Behçet’s syndrome) jest przewlekłym, układowym zapaleniem naczyń o nieznanej etiologii, charakteryzującym się nawracającymi epizodami zapalenia naczyń o zmiennym przebiegu i heterogennym obrazie klinicznym. Chociaż patogeneza choroby jest niejasna, niektóre badania wykazały, że u pacjentów z predyspozycją genetyczną do rozwoju choroby, pośredniczące aberracje immunologiczne i czynniki wyzwalające związane z infekcjami (cytokiny, interleukiny, komórki zapalne, stres oksydacyjny), w tym autoantygeny mogą przyczyniać się do rozwoju objawów. Rozpoznanie choroby Behçeta jest niekiedy trudne, z uwagi na ogólne i szerokie spektrum objawów oraz incydentalny charakter tego zespołu. Wczesne rozpoznanie zespołu Behçeta umożliwia lepszą strategię leczenia. Podstawą terapii są kortykosteroidy. Inne opcje stosowane jako terapia indukcyjna lub podtrzymująca to kolchicyna, AZA, cyklosporyna-A, cyklofosfamid. Ostatnio nowe metody bioterapii, w tym interferon alfa, antagoniści TNFalfa i inne terapie ukierunkowane, wykazały obiecujące wyniki w leczeniu. W pracy poglądowej przedstawiamy aktualne koncepcje dotyczące immunopatogenzy, objawów choroby i standardów postępowania diagnostycznego oraz terapeutycznego.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2022, XXVIII, 1-2; 89-96
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzadkie – monogenetyczne – przyczyny udaru mózgu związanego z małymi naczyniami
Uncommon – monogenetic – causes of small-vessel stroke
Autorzy:
Jastrzębski, Karol
Kacperska, Magdalena Justyna
Figlus, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053203.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CADASIL
Fabry’s disease
amyloid angiopathy
angiopatia amyloidowa
brain stroke
microangiopathy related with COL4A1 gene mutation
monogenetic disorders
small vessel disease
udar mózgu
choroby małych naczyń
przyczyny monogenetyczne
mikroangiopatia związana z mutacjami genu col4a1
choroba Fabry'ego
CARASIL
Opis:
A brain stroke is the most common cause of disability and the third cause of mortality among adults. Every year 6.15 million people in the world die of stroke. According to a current and commonly used WHO definition, the stroke is a rapid occurrence of focal or global neurological deficit of strictly cerebrovascular cause that persists beyond 24 hours. It is estimated that even up to 85–90% of strokes is caused by an ischaemic aetiology, the remainder by haemorrhagic or subarachnoid bleeding. The aim of the paper is to acquaint clinicians with rare, nevertheless occurring in practice genetic causes of strokes connected with single gene mutation. The mentioned disorders are included in a wide spectrum of so called nonhypertensive, cerebral small-vessel diseases. Commonly they occur with concomitant syndromes such as progressive cognitive disturbances or spinal chronic pain syndromes. The multitude of disorders of theoretically unrelated organs also should be alarming although, according to the literature, there are known some oligosymptomatic cases. Additionally, in many cases, unclear radiological image seems to suggest the need for further investigations. After reading this article, clinicians should keep in mind that they especially inquisitively need to search for the reason of stroke in young patients without obvious hypertension in anamnesis, with recurrent vascular episodes, with abnormalities on physical examination that suggest the presence of certain complex of syndromes. Simultaneously, coexistence of typical risk factors such as using drugs affecting thrombosis, arterial hypertension or metabolic disorders should not excuse ignoring the rare diseases. An interdisciplinary team-work of specialists of cardiology, nephrology, dermatology or genetics seems to be invaluable for establishing the diagnosis in this cases.
Udar mózgu to najczęstsza przyczyna niepełnosprawności i trzeci co do częstości powód zgonów wśród osób dorosłych. Wskutek udaru corocznie umiera na świecie około 6,15 mln ludzi. Według wciąż aktualnej i powszechnie stosowanej definicji WHO udar mózgu to nagłe wystąpienie ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia czynności mózgu, które trwa dłużej niż 24 godz. i wynika wyłącznie z przyczyn naczyniowych. Szacuje się, że nawet około 85–90% udarów mózgu ma etiologię niedokrwienną, resztę stanowią udary krwotoczne i SAH (subarachnoid haemmorhage, krwotok podpajęczynówkowy). Celem pracy jest przybliżenie rzadkich – ale spotykanych w praktyce – genetycznych przyczyn udaru mózgu związanych z mutacjami w pojedynczych genach. Omówione jednostki chorobowe wpisują się w szerokie spektrum tzw. chorób małych naczyń mózgowych niezwiązanych z nadciśnieniem. Ich występowaniu często towarzyszą inne patologie ośrodkowego układu nerwowego, takie jak postępujące zaburzenia poznawcze czy przewlekłe zespoły bólowe kręgosłupa. Niepokoić powinna także mnogość zaburzeń ze strony innych, pozornie niepowiązanych funkcjonalnie narządów, chociaż według piśmiennictwa znane są przypadki skąpoobjawowe. Dodatkowo w wielu przypadkach niejednoznaczny obraz radiologiczny sugeruje potrzebę rozszerzenia diagnostyki. Warto, by klinicyści pamiętali, że należy szczególnie wnikliwie poszukiwać przyczyny udaru mózgu u osób młodych bez ewidentnego wywiadu w kierunku nadciśnienia tętniczego oraz z nawracającymi epizodami naczyniowymi i odchyleniami w badaniu fizykalnym – wskazującymi na obecność określonych zespołów. Jednocześnie współistnienie typowych czynników ryzyka, czyli stosowania leków wpływających na hemostazę, nadciśnienia tętniczego czy zaburzeń metabolicznych, nie zwalnia z obowiązku rozważania chorób rzadkich. W diagnostyce tych jednostek chorobowych nieoceniona wydaje się inter– dyscyplinarna współpraca specjalistów z dziedziny kardiologii, nefrologii, dermatologii i genetyki.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 1; 34-42
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies