Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "choreography" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Ciała tańczące ku wolności
Bodies dancing towards freedom
Autorzy:
Szymajda, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520797.pdf
Data publikacji:
2024-03-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
dance
choreography
war
taniec
choreografia
wojna
Opis:
Wstęp Joanny Szymajdy do bloku tekstów Prawo (do) tańca.
Joanna Szymajda's introduction to the essay-cluster The Right to Dance.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 9-13
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dancing the New Realities: The Beauty and a Beast of the War
Tańczyć nową rzeczywistość: Piękno i bestia wojny
Autorzy:
Ovchinnikov, Anton
Szymajda, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520820.pdf
Data publikacji:
2024-03-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
wojna
taniec
choreografia
manifest
protest
pamięć
trauma
film tańca
war
dance
choreography
manifesto
memory
video-dance
Opis:
This essay is a record of the experience of the ongoing war in Ukraine, presented from the perspective of the contemporary dance artist Anton Ovchinnikov. Captured almost in statu nascendi, his moral dilemmas and difficult choices—personal and artistic—constitute a kind of a war diary, a record of a moment in history. The author also asks important questions about artistic responsibility, whose relevance resounds ever more strongly in the face of the continuing conflict. Joanna Szymajda’s introduction offers a historical panorama of artistic phenomena and attitudes in response to the state of war. The author focuses on 20th- and 21st-century artists, showing the variety of formats and aesthetics in the works of such major figures as Martha Graham, José Limón, John Cranko, and Rami Be’er, among others.
Tekst jest zapisem doświadczenia bieżącej wojny w Ukrainie, przedstawionym z perspektywy artysty tańca współczesnego – Antona Ovchinnikowa. Uchwycone niemalże in statu nascendi dylematy moralne i trudne wybory – życiowe oraz artystyczne – stanowią swoisty dziennik wojenny, zapis historycznego momentu. Autor zadaje także ważne pytania o odpowiedzialność artystyczną, których aktualność w obliczu nadal trwającego konfliktu wybrzmiewa coraz donośniej. Wprowadzenie Joanny Szymajdy ma zarysować historyczną panoramę zjawisk i postaw artystycznych w reakcji na stan wojny. Autorka skupiła się na prezentacji prac i postaw twórców z XX i XXI wieku, pokazując zróżnicowany format i estetykę dzieł między innymi tak znaczących postaci jak Martha Graham, José Limón, John Cranko czy Rami Be’er.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 15-39
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seniorskie potańcówki. O choreografiach podatnych na skruszenie
Seniors Dancing. On Choreographies Susceptible to Getting Frail
Autorzy:
Müller, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22338101.pdf
Data publikacji:
2023-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
frailty
old age
Barbara Bujakowska
Daria Kubisiak
inclusive choreography
Opis:
The article discusses selected strategies of theatrical collaboration with male and female seniors with no stage experience where the aim is not only to encourage health-promoting behaviours in a group with difficult access to culture, but also to produce events of high artistic value that might be included in the professional theatrical circulation. The author describes two performances – Barbara Bujakowska’s The Voice of Seniors and Daria Kubisiak’s Przyjaciółka (A Girlfriend) in which senior people are empowered and share in the creative process together with professional artists. The article also draws attention to the dangers associated with tokenistic, i.e. apparent, inclusion and emotional exploitation of other bodies, and points to possible alternatives to the narratives that infantilise older people. Referring to Judith Butler’s reflections on frail bodies, the author analyses theatrical practices of care and concern. The article argues that stage emanations of the frailty of old bodies disenchant the stereotype of old age as a time of radically limited possibilities.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 177; 86-109
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny taniec afrykański jako praktyka dekolonizacyjna
Contemporary African dance as a decolonising practice
Autorzy:
Szymajda, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855271.pdf
Data publikacji:
2023-06
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Africa
choreography
practices of decolonisation
postcolonialism
contemporary African dance
Opis:
This article takes a closer look at the processes of re-appropriation of the aesthetic field within which the phenomenon known as ‘contemporary African dance’ was shaped in the second half of the 20th century, mainly for the use of Western audiences. In the context of the generally outlined political and economic conditions of production, and using examples of performances that illuminate the basic concepts of postcolonial theories (e.g. H.K. Bhabha, E.W. Said and R. Bharucha), the main historical and aesthetic lines of the formation of the term ‘contemporary African dance’ and its possible designations are presented, and the artistic attitudes and formal procedures that artists of different generations employ in the process of reclaiming and transforming the aesthetic field that this term defines are evoked.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 175-176; 35-59
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miękkie choreografie. O tańcu eksperymentalnym dla rodzin
Soft choreographies. On experimental dance works for families
Autorzy:
Müller, Alicja
Wycisk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031429.pdf
Data publikacji:
2022-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
experimental dance
multigenerational projects
affirmative ethics
Holobiont collective
Anna Wańtuch
soft choreography
Opis:
The article discusses characteristic dramaturgical and ethical strategies that appear in the field of experimental dance for families. It describes selected works of Anna Wańtuch (Contact Families Show) and the Holobiont collective (_on_line__) in which children and their guardians are invited to participate in a creative process. Moreover, kids do not imitate adults, but are encouraged to act and perform according to their own wishes and conditions. Both projects practise care and affectionate relations, value the process as an element of production, and are inspired by change. The article argues that these interactive performances can be described as examples of what Mette Ingvarsten calls ‘soft choreography’, i.e. a choreography that produces a safe space for a dialogical meeting and particularly stresses the importance of being attentive and responsive to the different needs of others. It proves that dance works that embody non-hierarchical social systems and do not objectify young audiences have enormous emancipatory potential and can be treated as speculations about possible, more inclusive futures.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 167; 236-262
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczność choreografii dla rodzin z perspektywy performance as research
The politicalness of choreography for families from the perspective of performance as research
Autorzy:
Bylka-Kanecka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031428.pdf
Data publikacji:
2022-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
performance as research
choreography
the political
TYA
posthuman
Opis:
The aim of the paper is to provide a reflection on the choreographic practice in the field of dance performance for families in the context of related fields of politicalness, from the perspective of performance as research. The author describes some important moments in the global and Polish cultural policy concerning dance for children and presents an understanding of politicalness after Ana Vujanović and Mark Franko. The text undertakes reflection on the usefulness of the language of posthumanism (Chikako Takeshita, Karen Barad and Donna Haraway) in research into choreography intended for families. The author gives an insight into the creative practice by analysing the dimensions of politicalness in three performances by the Holobiont collective which she co-founded.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 167; 209-235
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soft Choreographies. On Experimental Dance Performances for Families
Autorzy:
Müller, Alicja
Wycisk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164334.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
experimental dance
multigenerational projects
affirmative ethics
Holobiont collective
Anna Wańtuch
soft choreography
Opis:
The article discusses characteristic dramaturgical and ethical strategies that appear in the field of experimental dance for families. It describes selected works of Anna Wańtuch (Contact Families Show) and the Holobiont collective (_on_line__) in which children and their guardians are invited to participate in a creative process. Moreover, kids do not imitate adults, but are encouraged to act and perform according to their own wishes and conditions. Both projects practise care and affectionate relations, value the process as an element of production, and are inspired by change. The article argues that these interactive performances can be described as examples of what Mette Ingvarsten calls ‘soft choreography’, i.e. a choreography that produces a safe space for a dialogical meeting and particularly stresses the importance of being attentive and responsive to the different needs of others. It proves that dance works that embody non-hierarchical social systems and do not objectify young audiences have enormous emancipatory potential and can be treated as speculations about possible, more inclusive futures.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, English Issue 2022; 31-57
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Politicality of Choreography for Families from the Perspective of Performance as Research
Autorzy:
Bylka-Kanecka, Hanna
Jaskulski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164335.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
performance as research
choreography
the political
TYA
posthuman
Opis:
The aim of the paper is to provide a reflection on the choreographic practice in the field of dance performance for families in the context of related fields of politicalness, from the perspective of performance as research. The author describes some important moments in the global and Polish cultural policy concerning dance for children and presents an understanding of politicalness after Ana Vujanović and Mark Franko. The text undertakes reflection on the usefulness of the language of posthumanism (Chikako Takeshita, Karen Barad and Donna Haraway) in research into choreography intended for families. The author gives an insight into the creative practice by analysing the dimensions of politicalness in three performances by the Holobiont collective which she co-founded.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, English Issue 2022; 4-30
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bylica pospolita, „synfitonizm” i ekspozycje roślinno-ludzkich historii
Artemisia vulgaris, ‘synphytonism’ , and plant-human history exhibitions
Autorzy:
Zamorska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944326.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
rośliny
muzeum przyrodnicze
ochrona przyrody
choreografia
in situ
plants
natural history museum
environmental protection
choreography
Opis:
What curatorial gesture would make it possible to give rise to a temporary museum in situ where anthropogenic inscriptions could be presented by the living exhibits themselves? In this article the past of the Anthropocene is defined as a time of intensified activity of Homo sapiens in the early Holocene, before our impact on the hydrosphere, geosphere and atmosphere became irreversible. The author ponders whether the current definition of a natural history museum can incorporate a project of a living, embodied, post-anthropocentric and post-institutional museum. She suggests plants as essential partners in the human becoming across the biosphere. Chlorophyll organisms initiated the Great Oxidation Event, or Oxygen Catastrophe, which led not only to the extinction of anaerobic organisms but also to the proliferation of oxygen-dependent life, including humans. The human-plant co-existence is studied through the consequences of the ‘desire for sunlight’ of the former and the ‘desire for mobility’ of the latter. Synanthropic plants, which thrive growing next to people, emerge as the protagonists of this story, with the shared interspecies history and anthropogenic mutations inscribed in their bodies. This is a story of the human–plant co-evolution where contemporary, ‘spontaneous’ synanthropic plants are depicted as agents. In this context the author describes the artistic practices of Andrea Haenggi, analysing them as curatorial gestures for an interspecies dialogue within the framework of a ‘museum setting’.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 60-73
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa rola przedmiotu w choreografiach współczesnych: Witalistyczna materialność w twórczości Aleksandry Borys
The New Role of an Object in the Contemporary Choreography Practices: The Vitality of Matter in the Works of Aleksandra Borys
Autorzy:
Guzy, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112083.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
zwrot ku rzeczom
choreografia współczesna
Aleksandra Borys
Karen Barad
realizm agencyjny
nowy materializm
materiality turn
contemporary choreography
agential realism
new materialism
Opis:
Artykuł stanowi próbę poszerzenia polskiego dyskursu teatrologicznego o analizę współczesnych praktyk choreograficznych skoncentrowanych na zagadnieniu wykorzystania przedmiotu w przedstawieniach tanecznych i eksplorujących nowe sposoby rozumienia materialności. Rozważania oparte są na założeniu, że twórcy nowej choreografii postrzegają materię jako aktywny czynnik, który na różne sposoby może być włączany w proces twórczy. Autor przedstawia i interpretuje dwa projekty artystyczne Aleksandry Borys: instalację Air Mapping oraz choreografię Dancing the Dance. Prace te zestawia z teorią realizmu agencyjnego Karen Barad. Stara się wykazać, że materia w twórczości Borys może być postrzegana przez pryzmat jej procesualnego charakteru, a nie jako niezmienna podstawa rzeczywistości.
This article attempts to broaden the Polish theater discourse into analyzing modern choreography practices, focused on the use of objects in dance performances and exploring new ways of understanding materiality. The considerations are based on the assumption that matter is perceived by the creators of new choreography as an active factor which can be incorporated in the artistic process in various ways. The author presents and interprets two artistic projects by Aleksandra Borys, the installation Air Mapping and the choreography Dancing the Dance, and juxtaposes them with Karen Barad’s theory of agential realism. He aims to demonstrate that in Borys’s work matter can be perceived as a process rather than as an unchanging basis of reality.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 167-185 (pol); 7-27 (eng)
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improwizacja w choreografii
Improvisation in choreography
Autorzy:
Ciesielski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944332.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
choreografia
improwizacja
choreograf
uwaga
strategie twórcze
choreography
improvisation
choreographer
attention
creative strategies
Opis:
This article discusses the relationship between choreography and improvisation, both in the context of the denotation of these two terms and the creative activities that they describe. While of key importance for the phenomenon of dance, both notions remain vague and are frequently presented as contradictory. Adopting an alternative perspective, this paper, firstly, offers an overview of the historical contexts that have shaped the contemporary forms of performance dance as well as non-European contexts. Thus, it provides the basis for exploring the extent to which the assumptions and ideas of improvisation (developed primarily in the second half of the 20th century in the United States) have been updated in contemporary practices. Secondly, the article analyses the relationship between improvisation and choreography. It is studied in terms of creative strategies employed throughout the production process, with a particular emphasis on the participants’ agency. Seeking to avoid value judgements and inaccurate labels, the author proposes a more frequent use of other terms such as a ‘dance artist’ and verbal nouns such as ‘choreographing’ and ‘improvising’.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 26-41
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taniec to (nie) walka. Agonistyka i antagonistyka a choreografia na przykładzie turniejów rycerskich i mieszczańskich w Niemczech
Dance is (not) a fight. Agonistics, antagonistics, and choreography on the example of knightly tournaments and urban fencing competitions in Germany
Autorzy:
Talaga, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944358.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
turniej rycerski
szermierka
agonistyka
choreografia społeczna
kinesis
knightly tournament
fencing
agonistics
social choreography
Opis:
What is dance? This is one of the key questions in dance research to which the relevant literature provides no definite answer. The classic approaches highlight the central role of movement, rhythm, and a slight excess of expressivity as the criteria for recognising a given practice as a dance. Seeking to deepen our understanding of the nature of dance, one should take a closer look at phenomena that escape or even contest the definitions accepted thus far. This article is an attempt at such an analysis of two historical European forms of martial arts, knightly tournaments and urban fencing competitions, in the late medieval and early modern Germany. Alongside their socio-cultural context their specific ‘kinetic sensitivity’ is also taken into account. The unfolding discussion leads to the central question: What made the viewers of contemporary knightly tournaments associate the opponents’ movements with a dance routine? In fact, the relevant literature began to describe them with terms derived from ballet de cour; however, they were never used to discuss the urban fencing competitions. In light of this, it is proposed to supplement the existing definitions of dance with the category of antagonistics defined here as a movement in which the essential criteria for the participants’ assessment and success, and therefore also the main driver of innovation, are not as much determined by aesthetic conventions as by factors not subject to social negotiations. Consequently, while easily encompassing the classically understood agonistics, the dance seems to end where antagonistics begins.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 157-173
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp. Zatańczyć, wyrazić, opisać. Języki tańca
Introduction. To dance it out, to express it, to describe it. The languages of dance
Autorzy:
Chałupnik, Agata
Klimczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944330.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
języki tańca
choreografia
chorografia
improwizacja
taniec
the languages of dance
choreography
chorography
improvisation
dance
Opis:
Czym są języki tańca i na czym polega ich różnorodność? Z potrzeby metodologicznej refleksji nad tym zagadnieniem narodził się pomysł badawczego przyjrzenia się temu niełatwemu, wbrew pozorom, tematowi. Kłopot stanowi już podstawowa definicja przedmiotu badań. Dla Joan Kealiinohomoku kluczowy wydaje się moment rozpoznania tańca jako tańca właśnie przez członków tańczącej wspólnoty. Intuicyjnie nazywamy tańcem ekspresję bywalców klubów techno, oglądany na scenie balet klasyczny, telewizyjne show w rodzaju Tańca z gwiazdami czy będące często niezbywalną częścią rytuału tańce w kulturach plemiennych – fenomeny niesłychanie przecież odmienne. Łączy te zjawiska ruch ciała, w skomponowanej w czasie i przestrzeni strukturze, czasami posługującej się znakiem. Tym, co wysuwa się na pierwszy plan, byłaby funkcja estetyczna. Taniec to tworzenie i doświadczanie ulotnego piękna. W planowanym numerze będziemy poszukiwać języka, w którym teoria spotyka się z praktyką, a metodologia jest – jak w somaestetyce Richarda Shustermana – wglądem we własne cielesne doświadczenie, samowiedzą. Ideą numeru jest łączenie refleksji teoretycznej nad tańcem z praktyką taneczną i choreograficzną. Kategoria intymności w tangu argentyńskim, improwizacja wobec choreografii, taniec jako narzędzie międzykulturowe, choreografie przeszłości to tylko niektóre z planowanych zagadnień.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 10-11
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emocje osób z niepełnosprawnością intelektualną a uczenie się nowoczesnego tańca hip-hopu
Emotions of people with intellectual disability and learning of modern dance hip-hop
Autorzy:
Szymańska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465008.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
stan emocjonalny
niepełnosprawność intelektualna
taniec nowoczesny
emotional state
intellectual disability
modern dance
choreography evaluation
Opis:
Cel badań. Celem badań było określenie związku przeżywanych emocji z niepełnosprawnością intelektualną oraz ocena opanowania nauczanej choreografii. Materiał i metody. Zbadano grupę 12 osób w wieku 13–24 lata. Przeprowadzono quasi-eksperyment w planie jednogrupowym, który polegał na cyklu 9 warsztatów tańca nowoczesnego dla osób z niepełnosprawnością intelektualną trwających 60 min i odbywających się dwa razy w tygodniu. Zastosowano technikę ankiety, narzędzie – skalę do określenia stanu emocjonalnego (sześć piktogramów wyrażających różne warianty samopoczucia). Wykorzystano także technikę obserwacji skategoryzowanej, narzędzie stanowił autorski arkusz obserwacji sześciu aspektów wykonania kroków. Obliczono współczynnik korelacji rho-Spearmana pomiędzy ocenianym po trzecich zajęciach tanecznych poziomem opanowanej choreografii a stanem emocjonalnym doświadczanym przed zajęciami, po zajęciach i łącznie w trakcie trzecich zajęć tanecznych. W celu stwierdzenia, czy uczniowie opanowali choreografię dokonano za pomocą testu znaków rangowych Wilcoxona analizy poziomu wykonania zadania na początku i na końcu warsztatów. Wyniki. Łączna ocena sześciu aspektów ruchu osób z niepełnosprawnością intelektualną była wyższa po wszystkich dziewięciu lekcjach tańca niż po trzech pierwszych. Analiza sześciu aspektów ruchu w tańcu (po pierwszych 3 i po 9 lekcjach) pozwoliła wykazać, że znacząco wzrosła dynamika ciała. Wnioski. Doświadczanie emocji pozytywnych przez osoby z niepełnosprawnością intelektualną sprzyja uzyskiwaniu przez nie korzystnych rezultatów w zakresie dwóch aspektów tańca: precyzji (czystości) i zapamiętania kroków w nauczanym układzie hip-hopu, lecz tylko podczas trzech pierwszych lekcji.
Background. The aim of the research was to obtain the relationship of emotions experienced by person with intellectual disability and evolution of mastered choreography. Material and methods. Criterion for inclusion in the study group was moderate or significant intellectual disability. The group consisted of 12 people, aged 13–24. Quasi-experiment was prepared in a single-group plan, which involved a series of 9 modern dance workshops. Classes lasted for 60 min and organized twice a week for people with intellectual disabilities. The rho-Spearman correlation was calculated between the level of mastery of the choreography evolutions after three dance classes and the emotional state experienced before, after and during the first three dance classes. The results were analyzed by The Wilcoxon rank test at the beginning and at the end of the workshop to check how the students mastered the choreography. Results. The total assessment of six aspects of the movement of people with intellectual disability was higher after all nine than after the first three dance lessons. A separate analysis of six aspects of movement in dance (after the first 3 and 9 lessons) in people with intellectual disabilities showed that the dynamics of the body was much higher. Conclusions. Experiencing positive emotions by people with intellectual disabilities is conducive to obtaining beneficial results in terms of two aspects of dance: cleanliness and memorizing steps in the taught hip-hop choreography, but only during the first three lessons.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2019, 64; 104-116
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SUNLIGHT IN ART EXHIBITION SPACES ON THE EXAMPLE OF VENICE BIENNALE PAVILIONS
Światło słoneczne w przestrzeni eksponowania sztuki na przykładzie pawilonów Biennale w Wenecji
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440187.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
sunlight
art exhibition space
architecture
exhibition pavilion
choreography of sunlight
orchestration of sunlight
światło słoneczne
przestrzeń eksponowania sztuki
architektura
pawilon wystawienniczy
choreografia światła słonecznego
orkiestracja światła słonecznego
Opis:
The article discusses the subject of using sunlight in art exhibition interiors. The properties of sunlight that affect its role in highlighting the surroundings as well as art exhibitions spaces were discussed. A detailed analysis of the subject was presented on the subject of Venice Biennale pavilions: the pavilions of the Netherlands, Finland and the Nordic Pavilion. It was observed that sunlight is introduced into their interiors and modified within them using architectural tools employed in a well-thought-out manner meant to ensure optimal but variously altering and alternative conditions of illuminating exhibition pieces using sunlight. The research method was based on an analysis of designs and the author’s perceptual experience. Conclusions include observations that sunlight provides the possibility of uniquely highlighting art, enriched with the choreography and orchestration of light, which tie a given exhibition to its location, time and reference to the space of the cosmos.
W artykule podjęto temat wykorzystania światła słonecznego we wnętrzach służących eksponowaniu sztuki. Omówiono właściwości światła słonecznego, wpływające na jego rolę eksponowania otoczenia, także przestrzeni wystawiania sztuki. Szczegółową analizę tematu przedstawiono na przykładzie pawilonów Biennale w Wenecji: Pawilonu Holandii, Finlandii i Państw Skandynawskich. Zauważono, że światło słoneczne jest wprowadzane do ich wnętrz i modyfikowane w nich dzięki architektonicznym narzędziom w przemyślany sposób, mający na celu zapewnienie optymalnych, ale też wariacyjnie zmiennych i wariantowych warunków oświetlenia eksponatów światłem dziennym. Metodę badania oparto na analizie projektów i doświadczeniu percepcyjnym autorki. We wnioskach zauważono, że światło słoneczne daje możliwości niepowtarzalnego eksponowania sztuki, wzbogaconego choreografią i orkiestracją światła, które wiążą daną wystaw
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2019, 1(59); 60-70
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies