Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "choreography" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Choreographic versions of Purcells "Dido & Aeneas": Mark Morris and Sasha Waltz
Autorzy:
Alonso, Zoa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52239464.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Dido
Aeneas
Vergil
Purcell
choreography
Opis:
En este artículo se lleva a cabo una revisión del mito de Dido y Eneas en el ámbito coreográfico y se estudia la importancia que ha tenido la partitura de Henry Purcell (ca. 1688) entre bailarines y coreógrafos de la danza contemporánea. Las versiones de Mark Morris (1989) y Sasha Waltz (2005) constituyen, en concreto, dos ejemplos ideales para percibir ciertos matices en su relación con el mito virgiliano a partir de unos intereses bien diferenciados.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2012, 15; 64-77
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczność choreografii dla rodzin z perspektywy performance as research
The politicalness of choreography for families from the perspective of performance as research
Autorzy:
Bylka-Kanecka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031428.pdf
Data publikacji:
2022-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
performance as research
choreography
the political
TYA
posthuman
Opis:
The aim of the paper is to provide a reflection on the choreographic practice in the field of dance performance for families in the context of related fields of politicalness, from the perspective of performance as research. The author describes some important moments in the global and Polish cultural policy concerning dance for children and presents an understanding of politicalness after Ana Vujanović and Mark Franko. The text undertakes reflection on the usefulness of the language of posthumanism (Chikako Takeshita, Karen Barad and Donna Haraway) in research into choreography intended for families. The author gives an insight into the creative practice by analysing the dimensions of politicalness in three performances by the Holobiont collective which she co-founded.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 167; 209-235
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Politicality of Choreography for Families from the Perspective of Performance as Research
Autorzy:
Bylka-Kanecka, Hanna
Jaskulski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164335.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
performance as research
choreography
the political
TYA
posthuman
Opis:
The aim of the paper is to provide a reflection on the choreographic practice in the field of dance performance for families in the context of related fields of politicalness, from the perspective of performance as research. The author describes some important moments in the global and Polish cultural policy concerning dance for children and presents an understanding of politicalness after Ana Vujanović and Mark Franko. The text undertakes reflection on the usefulness of the language of posthumanism (Chikako Takeshita, Karen Barad and Donna Haraway) in research into choreography intended for families. The author gives an insight into the creative practice by analysing the dimensions of politicalness in three performances by the Holobiont collective which she co-founded.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, English Issue 2022; 4-30
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp. Zatańczyć, wyrazić, opisać. Języki tańca
Introduction. To dance it out, to express it, to describe it. The languages of dance
Autorzy:
Chałupnik, Agata
Klimczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944330.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
języki tańca
choreografia
chorografia
improwizacja
taniec
the languages of dance
choreography
chorography
improvisation
dance
Opis:
Czym są języki tańca i na czym polega ich różnorodność? Z potrzeby metodologicznej refleksji nad tym zagadnieniem narodził się pomysł badawczego przyjrzenia się temu niełatwemu, wbrew pozorom, tematowi. Kłopot stanowi już podstawowa definicja przedmiotu badań. Dla Joan Kealiinohomoku kluczowy wydaje się moment rozpoznania tańca jako tańca właśnie przez członków tańczącej wspólnoty. Intuicyjnie nazywamy tańcem ekspresję bywalców klubów techno, oglądany na scenie balet klasyczny, telewizyjne show w rodzaju Tańca z gwiazdami czy będące często niezbywalną częścią rytuału tańce w kulturach plemiennych – fenomeny niesłychanie przecież odmienne. Łączy te zjawiska ruch ciała, w skomponowanej w czasie i przestrzeni strukturze, czasami posługującej się znakiem. Tym, co wysuwa się na pierwszy plan, byłaby funkcja estetyczna. Taniec to tworzenie i doświadczanie ulotnego piękna. W planowanym numerze będziemy poszukiwać języka, w którym teoria spotyka się z praktyką, a metodologia jest – jak w somaestetyce Richarda Shustermana – wglądem we własne cielesne doświadczenie, samowiedzą. Ideą numeru jest łączenie refleksji teoretycznej nad tańcem z praktyką taneczną i choreograficzną. Kategoria intymności w tangu argentyńskim, improwizacja wobec choreografii, taniec jako narzędzie międzykulturowe, choreografie przeszłości to tylko niektóre z planowanych zagadnień.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 10-11
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improwizacja w choreografii
Improvisation in choreography
Autorzy:
Ciesielski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944332.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
choreografia
improwizacja
choreograf
uwaga
strategie twórcze
choreography
improvisation
choreographer
attention
creative strategies
Opis:
This article discusses the relationship between choreography and improvisation, both in the context of the denotation of these two terms and the creative activities that they describe. While of key importance for the phenomenon of dance, both notions remain vague and are frequently presented as contradictory. Adopting an alternative perspective, this paper, firstly, offers an overview of the historical contexts that have shaped the contemporary forms of performance dance as well as non-European contexts. Thus, it provides the basis for exploring the extent to which the assumptions and ideas of improvisation (developed primarily in the second half of the 20th century in the United States) have been updated in contemporary practices. Secondly, the article analyses the relationship between improvisation and choreography. It is studied in terms of creative strategies employed throughout the production process, with a particular emphasis on the participants’ agency. Seeking to avoid value judgements and inaccurate labels, the author proposes a more frequent use of other terms such as a ‘dance artist’ and verbal nouns such as ‘choreographing’ and ‘improvising’.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 26-41
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda Kaniorowa – pedagog, twórca i kierownik zespołu artystycznego (1912-1980)
Wanda Kaniorowa as Educator, Founder and Manager of an Artistic Ensemble (1912-1980)
Autorzy:
Drela, Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857136.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wanda Kanior
edukacja artystyczna
amatorski ruch artystyczny
zespół folklorystyczny
tancerze
choreograf
artistic education
amateur artistic movement
folk ensemble
dancers
choreography
Opis:
Wanda Kaniorowa (1912-1980), the founder of amateur artistic movement in the Lublin region, was born and spent her childhood in Kiev. Between the two World Wars she graduated from pedagogy, choreography and direction departments; she also gained her first experiences working as a teacher. She considered this job the most important one during all her life, and she thought educating the young generation well was the most important problem and the basis for all other achievements. In her work she was distinguished by initiative, efficiency, and willingness to act in difficult, dispiriting – it would seem – times, as well as by unselfish, welfare involvement. During World War II she took part in the resistance movement, as she belonged to the Home Army. In each place she lived in (first in Polesie and then in the Lublin region) Wanda Kaniorowa, working as a teacher, at the same time established an artistic ensemble, often made up of not only children and youths but adults as well, even of people who never went to school. She popularized in their circles theatrical forms, recitation, dance and singing. With the plays she herself wrote and then put up with amateurs she had local and national successes. The performances, at first with patriotic, religious and fairyland subjects, in the Communist Poland assumed forms and contents that supported the building of a new, secularized reality. In 1948, influenced by a group of children who wanted to have a closer contact with art, she established in Lublin the Theatre of the Young Spectator. At that time she was an employee of the Culture Department of the People's Provincial Council in Lublin and the work with amateurs was her welfare work. The rehearsals before the numerous performances of the Theatre were most often held in the hall of the Provincial Office. With a natural talent of a manager W. Kaniorowa won financial means for the work of the group that was deprived of any premises. The latter were given to the theatre in 1953, when after its artistic successes (the second place in the National Contest in the category of Song and Dance Ensembles) the members of the Presidium of the State and Welfare Employees Trade Union Headquarters changed the name of the ensemble to the Dance and Song Ensemble of the Lublin Region of the SWETU and affiliated it to the Presidium of the PPC in Lublin. W. Kaniorowa was given the job of the artistic manager of the formation and a real school of education by means of art and dance was established in this way. Professionals collaborated with it, but the members of the group were amateurs. The manageress had a high opinion of their freshness, strength and authenticity of experiencing the art and elicited these features on the stage (in folk and national dances). She formed her actors as human beings and influenced their artistic tastes, and she herself found her vocation in the activity. After the “Polish October” of 1956 the Lublin ensemble, like all the ensembles belonging to the trade unions, lost its subventions and it faced the threat of being liquidated. In 1957, owing to the aid, among others, of the then Lublin voivode, Paweł Dąbek, the group, as well as its output and belongings (costumes and the premises in I Armii Wojska Polskiego Street), managed to survive. The members of the Ensemble's idea was put into practice – a self-dependent Ensemble of Song and Dance of the Lublin Region Association was established; it was independent economically and only partially was it subsidized by the People's Provincial Council. The artistic development of the Ensemble was so rapid that in 1959 the group of Lubliners (chosen by the Ministry for Culture and Arts) represented Poland in the prestigious Folklore Dance Contest in Agrigento in Sicily. The representative of the authorities, when bidding them good-bye, said: “Do not return without the first prize”. Under the pressure of these words, starving during the journey, they struggled ambitiously and won the first prize, sharing it with another, professional group. In 1972 the Ensemble managed by W. Kaniorowa already represented Europe. At the Folklore Festival in Japan the representatives of the Emperor's family, organizers and sponsors of the event decided that it was the best one of all taking part. In sum, up to 1980 the Ensemble prepared and staged over 90 different performances, including 44 ones directed by W. Kaniorowa; also with her choreography. It gave 2987 concerts: 2560 in Poland and 418 during its abroad tours – there were 43 of them. It was seen by about 2 million spectators. W. Kaniorowa's contributions include: her care of young people's education, achieving a high artistic standards with a group of amateurs, establishing its high prestige, ensuring financial means for many years of the Ensemble's work, creating the atmosphere of “a great family” in it, mutual help among the members, educating people devoted to work, representing the Lublin region, Poland and Europe on the world's stages. In 1978 W. Kaniorowa was decorated with the Commander's Cross of the Order of Poland's Revival. Among the issues concerned with the Ensemble of Song and Dance of the Lublin Region that have not been studied yet the following ones should be mentioned: defining W. Kaniorowa's worldview, examining the facts in the light of source materials, gathering information about people aiding the Ensemble in crisis situations and about the employees who were significant for the Ensemble's work, examining the changes in the ideological conception of the Ensemble, ways of gathering and using the folk materials and of collecting the costumes. It will also be purposeful to make research into the question of what integrated the members of the Ensemble as well as what – in the field of work organization – made the work unusually effective, and how the artistic tours affected the young amateurs, or what they taught them about the world. People and facts connected with the Lublin Ensemble surely deserve to be presented in an academic monograph.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2003, 31, 2; 43-70
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa rola przedmiotu w choreografiach współczesnych: Witalistyczna materialność w twórczości Aleksandry Borys
The New Role of an Object in the Contemporary Choreography Practices: The Vitality of Matter in the Works of Aleksandra Borys
Autorzy:
Guzy, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112083.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
zwrot ku rzeczom
choreografia współczesna
Aleksandra Borys
Karen Barad
realizm agencyjny
nowy materializm
materiality turn
contemporary choreography
agential realism
new materialism
Opis:
Artykuł stanowi próbę poszerzenia polskiego dyskursu teatrologicznego o analizę współczesnych praktyk choreograficznych skoncentrowanych na zagadnieniu wykorzystania przedmiotu w przedstawieniach tanecznych i eksplorujących nowe sposoby rozumienia materialności. Rozważania oparte są na założeniu, że twórcy nowej choreografii postrzegają materię jako aktywny czynnik, który na różne sposoby może być włączany w proces twórczy. Autor przedstawia i interpretuje dwa projekty artystyczne Aleksandry Borys: instalację Air Mapping oraz choreografię Dancing the Dance. Prace te zestawia z teorią realizmu agencyjnego Karen Barad. Stara się wykazać, że materia w twórczości Borys może być postrzegana przez pryzmat jej procesualnego charakteru, a nie jako niezmienna podstawa rzeczywistości.
This article attempts to broaden the Polish theater discourse into analyzing modern choreography practices, focused on the use of objects in dance performances and exploring new ways of understanding materiality. The considerations are based on the assumption that matter is perceived by the creators of new choreography as an active factor which can be incorporated in the artistic process in various ways. The author presents and interprets two artistic projects by Aleksandra Borys, the installation Air Mapping and the choreography Dancing the Dance, and juxtaposes them with Karen Barad’s theory of agential realism. He aims to demonstrate that in Borys’s work matter can be perceived as a process rather than as an unchanging basis of reality.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 167-185 (pol); 7-27 (eng)
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech Klimczyk, Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności (1455–1795), Tom 1: Dworskie kroki; Tom 2: Mieszczańskie gesty, Universitas, Kraków 2015.
Autorzy:
Kondrasiuk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36139125.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
historia tańca
performans teatralny
estetyka teatralna
choreografia
choreografie społeczne
kinesis
theatre history
dance history
theatrical performance
theatrical aesthetics
choreography
social choreographies
Opis:
Wojciech Klimczyk w dziele Wirus mobilizacji prezentuję historię Europy Zachodniej widzianą poprzez przemiany w jej praktykach tanecznych, albo – zgodnie z językiem używanym przez Klimczyka – przegląd kolejnych choreografii społecznych. W dwóch obszernych tomach zaszyto w istocie kilka książek pokrewnych tematycznie: historię choreografii wraz z historią tańców; społeczno-polityczną oraz kulturową historię tańca; historię stanowisk estetycznych w tej dziedzinie; kinetyczne analizy obrazów i dramatów; przegląd stanowisk filozoficznych wykonany z perspektywy definiowania ludzkiej cielesności. Autor bezpośrednio wskazuje też badaczy, którym zawdzięcza ramy teoretyczne. Swoją osobliwą wizję historyczności opiera na foucaultowskiej koncepcji „épistème", za Bourdieu opisuje mechanizmy dystynkcji, „wytwarzające” tańcem hierarchie społeczne, a od Rancière’a przejmuje ponadczasowe pojęcie „postrzegalnego”, przeformułowując je w „poruszalne”. Wszystko to pozwala mu na wyprowadzenie nadrzędnej, generalizującej kategorii kinesis, manifestującej się nie tylko w tańcu artystycznym, ale przede wszystkim – w wielu innych widowiskach kulturowych.
In his work, Wirus mobilizacji, Wojciech Klimczyk presents a history of Western Europe interpreted through the changing dancing practices, or to use Klimczyk’s own vocabulary, an owerview of subsequent social choreographies. The two sizeable volumes contain several books on related topics: a history of choreography including a history of dances; a social and political history of dancing; a history of aesthetic positions with respect to dance; kinetic analyses of paintings and dramas; an overview of philosophical reflexion with an eye to how human body is defined. Klimczyk openly refers to the scholars who have supplied him with the theoretical framework for his endeavour. His curious idea of historicity is based on Foucault’s concept of épistème; following Pierre Bourdieu, he describes the mechanisms of distinction that produce social hierarchies through dance; whereas Rancière has inspired him with the atemporal concept of the perceivable, which Klimczyk uses as an analogy for his own concept of “the movable.” All of it enables him to arrive at a more general, higher-level category of kinesis whose changeable form permeates history and manifests itself not only in artistic dance, but most of all in many other cultural spectacles.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 225-229
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miękkie choreografie. O tańcu eksperymentalnym dla rodzin
Soft choreographies. On experimental dance works for families
Autorzy:
Müller, Alicja
Wycisk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031429.pdf
Data publikacji:
2022-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
experimental dance
multigenerational projects
affirmative ethics
Holobiont collective
Anna Wańtuch
soft choreography
Opis:
The article discusses characteristic dramaturgical and ethical strategies that appear in the field of experimental dance for families. It describes selected works of Anna Wańtuch (Contact Families Show) and the Holobiont collective (_on_line__) in which children and their guardians are invited to participate in a creative process. Moreover, kids do not imitate adults, but are encouraged to act and perform according to their own wishes and conditions. Both projects practise care and affectionate relations, value the process as an element of production, and are inspired by change. The article argues that these interactive performances can be described as examples of what Mette Ingvarsten calls ‘soft choreography’, i.e. a choreography that produces a safe space for a dialogical meeting and particularly stresses the importance of being attentive and responsive to the different needs of others. It proves that dance works that embody non-hierarchical social systems and do not objectify young audiences have enormous emancipatory potential and can be treated as speculations about possible, more inclusive futures.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 167; 236-262
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seniorskie potańcówki. O choreografiach podatnych na skruszenie
Seniors Dancing. On Choreographies Susceptible to Getting Frail
Autorzy:
Müller, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22338101.pdf
Data publikacji:
2023-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
frailty
old age
Barbara Bujakowska
Daria Kubisiak
inclusive choreography
Opis:
The article discusses selected strategies of theatrical collaboration with male and female seniors with no stage experience where the aim is not only to encourage health-promoting behaviours in a group with difficult access to culture, but also to produce events of high artistic value that might be included in the professional theatrical circulation. The author describes two performances – Barbara Bujakowska’s The Voice of Seniors and Daria Kubisiak’s Przyjaciółka (A Girlfriend) in which senior people are empowered and share in the creative process together with professional artists. The article also draws attention to the dangers associated with tokenistic, i.e. apparent, inclusion and emotional exploitation of other bodies, and points to possible alternatives to the narratives that infantilise older people. Referring to Judith Butler’s reflections on frail bodies, the author analyses theatrical practices of care and concern. The article argues that stage emanations of the frailty of old bodies disenchant the stereotype of old age as a time of radically limited possibilities.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 177; 86-109
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soft Choreographies. On Experimental Dance Performances for Families
Autorzy:
Müller, Alicja
Wycisk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164334.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
experimental dance
multigenerational projects
affirmative ethics
Holobiont collective
Anna Wańtuch
soft choreography
Opis:
The article discusses characteristic dramaturgical and ethical strategies that appear in the field of experimental dance for families. It describes selected works of Anna Wańtuch (Contact Families Show) and the Holobiont collective (_on_line__) in which children and their guardians are invited to participate in a creative process. Moreover, kids do not imitate adults, but are encouraged to act and perform according to their own wishes and conditions. Both projects practise care and affectionate relations, value the process as an element of production, and are inspired by change. The article argues that these interactive performances can be described as examples of what Mette Ingvarsten calls ‘soft choreography’, i.e. a choreography that produces a safe space for a dialogical meeting and particularly stresses the importance of being attentive and responsive to the different needs of others. It proves that dance works that embody non-hierarchical social systems and do not objectify young audiences have enormous emancipatory potential and can be treated as speculations about possible, more inclusive futures.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, English Issue 2022; 31-57
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny Igora Strawińskiego
Autorzy:
Narewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632418.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
Rite of Spring
ballet
dance
choreography
victim.
balet
choreografia
ofiara
Święto wiosny
taniec
Opis:
The paper Faces of the victim in the choreographic and literary renditions of Rite of Spring by Igor Stravinsky presents various interpretations of the Chosen One, who is the central figure in many productions of this ballet. The main research materials for this article are selected choreographies of Rite of Spring, as well as literary texts inspired by this work. The aim of this paper is to present the dialogue between the original work by Stravinsky and Nijinsky and its choreographical and literary reinterpretations.
Artykuł Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny IgoraStrawińskiego prezentuje różne interpretacje centralnej figury wielu inscenizacji tego ba- letu Igora Strawińskiego – Ofiarowanej. Główny materiał badawczy stanowią wybranechoreografie Święta wiosny, a także teksty literackie inspirowane tym dziełem. Celem ar-tykułu jest prezentacja dialogu, jaki zachodzi pomiędzy wyjściowym dziełem Strawiń- skiego i Niżyńskiego a jego reinterpretacjami, który odbywa się nie tylko na płaszczyźnie choreograficznej, lecz również na gruncie literackim.
Źródło:
Avant; 2016, 7, 1
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE DEVELOPMENT OF MUSICAL PERCEPTION THROUGH PHYSICAL ACTIVITIES
Autorzy:
Nečasová, Jindra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566454.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
music education in primary school musical perception
physical activities
dance choreography to the composition
music and painting
Opis:
In her paper the author deals with the use of music and movement within the school environment, for pupils of basic schools of art, as well as students of conservatories. It deals with the relationship between music and dance, with didactic principles and methodological approaches, and with the theoretical base and practical models. It briefly introduces contemporary dance choreography to the composition Paintings by Salvador Dalí composed by the author of this article, performed by the students of the Dance Conservatory of Prague and Hradec Králové Philharmonic Orchestra.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2015, 4; 241-246
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dancing the New Realities: The Beauty and a Beast of the War
Tańczyć nową rzeczywistość: Piękno i bestia wojny
Autorzy:
Ovchinnikov, Anton
Szymajda, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520820.pdf
Data publikacji:
2024-03-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
wojna
taniec
choreografia
manifest
protest
pamięć
trauma
film tańca
war
dance
choreography
manifesto
memory
video-dance
Opis:
This essay is a record of the experience of the ongoing war in Ukraine, presented from the perspective of the contemporary dance artist Anton Ovchinnikov. Captured almost in statu nascendi, his moral dilemmas and difficult choices—personal and artistic—constitute a kind of a war diary, a record of a moment in history. The author also asks important questions about artistic responsibility, whose relevance resounds ever more strongly in the face of the continuing conflict. Joanna Szymajda’s introduction offers a historical panorama of artistic phenomena and attitudes in response to the state of war. The author focuses on 20th- and 21st-century artists, showing the variety of formats and aesthetics in the works of such major figures as Martha Graham, José Limón, John Cranko, and Rami Be’er, among others.
Tekst jest zapisem doświadczenia bieżącej wojny w Ukrainie, przedstawionym z perspektywy artysty tańca współczesnego – Antona Ovchinnikowa. Uchwycone niemalże in statu nascendi dylematy moralne i trudne wybory – życiowe oraz artystyczne – stanowią swoisty dziennik wojenny, zapis historycznego momentu. Autor zadaje także ważne pytania o odpowiedzialność artystyczną, których aktualność w obliczu nadal trwającego konfliktu wybrzmiewa coraz donośniej. Wprowadzenie Joanny Szymajdy ma zarysować historyczną panoramę zjawisk i postaw artystycznych w reakcji na stan wojny. Autorka skupiła się na prezentacji prac i postaw twórców z XX i XXI wieku, pokazując zróżnicowany format i estetykę dzieł między innymi tak znaczących postaci jak Martha Graham, José Limón, John Cranko czy Rami Be’er.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 15-39
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Argument for Investigation into Collaborative, Choreomusical Relationships within Contemporary Performance: A Practical and Theoretical Enquiry into the Distinct Contributions of a Collaborative, Co-creative Approach
Autorzy:
Rymer, Jess
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632537.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
choreography
choreomusical
collaboration
music.
Opis:
This paper argues that for both creators of a choreomusical work, a collaborative creative process must be worthwhile, enjoyable, or contribute something unique to motivate artists to collaborate at a time where, to some degree, technology negates the necessity to do so. Therefore, the scholar interested in choreomusical relationships should also be interested in collaborative, creative methods. The research considers cross-disciplinary and inter-disciplinary working processes in music and dance in the twentieth and twenty-first centuries to enquire into the ways that choreomusical relationships have developed for composers and choreographers working collaboratively. It asks whether there are factors which should be considered in a collaborative working method between composer and choreographer to achieve a co-creative endeavor which is satisfactory for both parties. Satisfactory, co-creative results are defined by the satisfaction of both collaborators throughout the creative process, regardless of the end result. These questions were addressed both through historical analysis of collaborations within contemporary dance, and exploration of how choreomusical collaboration can be successful or unsuccessful in terms of co-creation and the satisfaction of each party within current artistic practice. Informed practical research and the use of journals coincide with a grounded theory approach: through analysis of both sets of data, factors which help and hinder choreomusical collaboration in terms of co-creative approaches were identified. The results of this analysis are presented in a spectrum model of possible working relationships between composer and choreographer; this paper applies this to case studies identified within the research in terms of cognitive innovation.
Źródło:
Avant; 2017, 8
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies