Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "choreografia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Ciała tańczące ku wolności
    Bodies dancing towards freedom
    Autorzy:
    Szymajda, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520797.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    dance
    choreography
    war
    taniec
    choreografia
    wojna
    Opis:
    Wstęp Joanny Szymajdy do bloku tekstów Prawo (do) tańca.
    Joanna Szymajda's introduction to the essay-cluster The Right to Dance.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 9-13
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Baletowe inspiracje Dziadkiem do orzechów E.T.A. Hoffmanna, czyli o unii tańca i literatury (na przykładzie baletu Petipy/Iwanowa)
    Autorzy:
    Narewska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650327.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    balet, Dziadek do orzechów, choreografia, Piotr Czajkowski, Marius Petipa, Lew Iwanow
    Opis:
    The Nutcracker is a well-known short story by E.T.A. Hoffmann. In mid-19th century it was converted into a libretto and became the basis of one of the most famous ballets, still performed in theatres all over the world at Christmas time. The article attempts at showing the reader how the main elements of the work emerged. It analyzes the process of creating the musical score by Pyotr Tchaikovsky, and the strictly connected choreography by Marius Petipa and Lev Ivanov. This allows for a comprehensive, in-depth reception of the ballet, which captivates not only the youngest audience. The author of the article also argues in favour of the huge semantic potential of the non-verbal art of dance, which can bring a range of interesting contexts and interpretations out of literature.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2015, 12, 4
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Improwizacja w choreografii
    Improvisation in choreography
    Autorzy:
    Ciesielski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944332.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    choreografia
    improwizacja
    choreograf
    uwaga
    strategie twórcze
    choreography
    improvisation
    choreographer
    attention
    creative strategies
    Opis:
    This article discusses the relationship between choreography and improvisation, both in the context of the denotation of these two terms and the creative activities that they describe. While of key importance for the phenomenon of dance, both notions remain vague and are frequently presented as contradictory. Adopting an alternative perspective, this paper, firstly, offers an overview of the historical contexts that have shaped the contemporary forms of performance dance as well as non-European contexts. Thus, it provides the basis for exploring the extent to which the assumptions and ideas of improvisation (developed primarily in the second half of the 20th century in the United States) have been updated in contemporary practices. Secondly, the article analyses the relationship between improvisation and choreography. It is studied in terms of creative strategies employed throughout the production process, with a particular emphasis on the participants’ agency. Seeking to avoid value judgements and inaccurate labels, the author proposes a more frequent use of other terms such as a ‘dance artist’ and verbal nouns such as ‘choreographing’ and ‘improvising’.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 26-41
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taniec to (nie) walka. Agonistyka i antagonistyka a choreografia na przykładzie turniejów rycerskich i mieszczańskich w Niemczech
    Dance is (not) a fight. Agonistics, antagonistics, and choreography on the example of knightly tournaments and urban fencing competitions in Germany
    Autorzy:
    Talaga, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944358.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    turniej rycerski
    szermierka
    agonistyka
    choreografia społeczna
    kinesis
    knightly tournament
    fencing
    agonistics
    social choreography
    Opis:
    What is dance? This is one of the key questions in dance research to which the relevant literature provides no definite answer. The classic approaches highlight the central role of movement, rhythm, and a slight excess of expressivity as the criteria for recognising a given practice as a dance. Seeking to deepen our understanding of the nature of dance, one should take a closer look at phenomena that escape or even contest the definitions accepted thus far. This article is an attempt at such an analysis of two historical European forms of martial arts, knightly tournaments and urban fencing competitions, in the late medieval and early modern Germany. Alongside their socio-cultural context their specific ‘kinetic sensitivity’ is also taken into account. The unfolding discussion leads to the central question: What made the viewers of contemporary knightly tournaments associate the opponents’ movements with a dance routine? In fact, the relevant literature began to describe them with terms derived from ballet de cour; however, they were never used to discuss the urban fencing competitions. In light of this, it is proposed to supplement the existing definitions of dance with the category of antagonistics defined here as a movement in which the essential criteria for the participants’ assessment and success, and therefore also the main driver of innovation, are not as much determined by aesthetic conventions as by factors not subject to social negotiations. Consequently, while easily encompassing the classically understood agonistics, the dance seems to end where antagonistics begins.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 157-173
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny Igora Strawińskiego
    Autorzy:
    Narewska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632418.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    Rite of Spring
    ballet
    dance
    choreography
    victim.
    balet
    choreografia
    ofiara
    Święto wiosny
    taniec
    Opis:
    The paper Faces of the victim in the choreographic and literary renditions of Rite of Spring by Igor Stravinsky presents various interpretations of the Chosen One, who is the central figure in many productions of this ballet. The main research materials for this article are selected choreographies of Rite of Spring, as well as literary texts inspired by this work. The aim of this paper is to present the dialogue between the original work by Stravinsky and Nijinsky and its choreographical and literary reinterpretations.
    Artykuł Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny IgoraStrawińskiego prezentuje różne interpretacje centralnej figury wielu inscenizacji tego ba- letu Igora Strawińskiego – Ofiarowanej. Główny materiał badawczy stanowią wybranechoreografie Święta wiosny, a także teksty literackie inspirowane tym dziełem. Celem ar-tykułu jest prezentacja dialogu, jaki zachodzi pomiędzy wyjściowym dziełem Strawiń- skiego i Niżyńskiego a jego reinterpretacjami, który odbywa się nie tylko na płaszczyźnie choreograficznej, lecz również na gruncie literackim.
    Źródło:
    Avant; 2016, 7, 1
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstęp. Zatańczyć, wyrazić, opisać. Języki tańca
    Introduction. To dance it out, to express it, to describe it. The languages of dance
    Autorzy:
    Chałupnik, Agata
    Klimczyk, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944330.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    języki tańca
    choreografia
    chorografia
    improwizacja
    taniec
    the languages of dance
    choreography
    chorography
    improvisation
    dance
    Opis:
    Czym są języki tańca i na czym polega ich różnorodność? Z potrzeby metodologicznej refleksji nad tym zagadnieniem narodził się pomysł badawczego przyjrzenia się temu niełatwemu, wbrew pozorom, tematowi. Kłopot stanowi już podstawowa definicja przedmiotu badań. Dla Joan Kealiinohomoku kluczowy wydaje się moment rozpoznania tańca jako tańca właśnie przez członków tańczącej wspólnoty. Intuicyjnie nazywamy tańcem ekspresję bywalców klubów techno, oglądany na scenie balet klasyczny, telewizyjne show w rodzaju Tańca z gwiazdami czy będące często niezbywalną częścią rytuału tańce w kulturach plemiennych – fenomeny niesłychanie przecież odmienne. Łączy te zjawiska ruch ciała, w skomponowanej w czasie i przestrzeni strukturze, czasami posługującej się znakiem. Tym, co wysuwa się na pierwszy plan, byłaby funkcja estetyczna. Taniec to tworzenie i doświadczanie ulotnego piękna. W planowanym numerze będziemy poszukiwać języka, w którym teoria spotyka się z praktyką, a metodologia jest – jak w somaestetyce Richarda Shustermana – wglądem we własne cielesne doświadczenie, samowiedzą. Ideą numeru jest łączenie refleksji teoretycznej nad tańcem z praktyką taneczną i choreograficzną. Kategoria intymności w tangu argentyńskim, improwizacja wobec choreografii, taniec jako narzędzie międzykulturowe, choreografie przeszłości to tylko niektóre z planowanych zagadnień.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 10-11
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bylica pospolita, „synfitonizm” i ekspozycje roślinno-ludzkich historii
    Artemisia vulgaris, ‘synphytonism’ , and plant-human history exhibitions
    Autorzy:
    Zamorska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944326.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-30
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    rośliny
    muzeum przyrodnicze
    ochrona przyrody
    choreografia
    in situ
    plants
    natural history museum
    environmental protection
    choreography
    Opis:
    What curatorial gesture would make it possible to give rise to a temporary museum in situ where anthropogenic inscriptions could be presented by the living exhibits themselves? In this article the past of the Anthropocene is defined as a time of intensified activity of Homo sapiens in the early Holocene, before our impact on the hydrosphere, geosphere and atmosphere became irreversible. The author ponders whether the current definition of a natural history museum can incorporate a project of a living, embodied, post-anthropocentric and post-institutional museum. She suggests plants as essential partners in the human becoming across the biosphere. Chlorophyll organisms initiated the Great Oxidation Event, or Oxygen Catastrophe, which led not only to the extinction of anaerobic organisms but also to the proliferation of oxygen-dependent life, including humans. The human-plant co-existence is studied through the consequences of the ‘desire for sunlight’ of the former and the ‘desire for mobility’ of the latter. Synanthropic plants, which thrive growing next to people, emerge as the protagonists of this story, with the shared interspecies history and anthropogenic mutations inscribed in their bodies. This is a story of the human–plant co-evolution where contemporary, ‘spontaneous’ synanthropic plants are depicted as agents. In this context the author describes the artistic practices of Andrea Haenggi, analysing them as curatorial gestures for an interspecies dialogue within the framework of a ‘museum setting’.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 60-73
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taniec jako sztuka relacji
    Dance - the art of relations
    Autorzy:
    Zerek, Ula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424732.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    sztuka tańca,
    współczesna choreografia,
    improwizacja,
    ciało,
    ruch,
    art of dance,
    contemporary choreography,
    improvisation,
    body,
    movement
    Opis:
    Humans were expressing their needs and emotions in movement far before developing speech or any other civilised skills. The body as a source of movement is the closest and primary form of experiencing life as well as perceiving the surrounding world. Dealing with dance as a form of artistic expression, I question the essence and meaning contained in dance presentations from both the perspective of a dancer and as a researcher. Contradictory to visual arts, literature and even music, dance is a living ephemeral art that evolves in time and space in front of the spectator. Without time and space the experience would not be possible. By observing transformations within the art of dance, searching for deeper understanding of its roots as well as for artistic self reflection, I have come upon with principles which can define the essence of dance. In addition to the previously mentioned condition of time and space, there is a fusion of body and mind. Dance exceeds stereotypes and limiting ideologies. Dance as a field of art practice is able to challenge both the artist and the spectator. All the elements – body, mind, time, space, artist, spectator may take different configurations influencing each other. Therefore dance is the art of relations. The direct input on the individual character of dance experience and interpretation lays in body awareness. This phenomenon is explained through the phenomenology of perception by the French philosopher Maurice Merleau-Ponty, and further developed studies by the contemporary researcher Richard Shusterman. The potential of dance seems to be infinite which might be the reason for the unlimited explorations of artists in relation to dance voyaging beyond the boundaries of the discipline. In this text a variety of contemporary dance art is presented by introducing examples of chosen artists and their works. Art performances which are hard to classify, often cause controversy and difficulties with reception and interpretation. There is another element necessary for the understanding of the contemporary art of dance and this is the theory and practice which builds a discourse that develops a tradition. This paper is a reflective analyses which goes beyond explicit meanings and theories while at the same time following the primal essence of dance.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2016, 14; 118-143
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dancing the New Realities: The Beauty and a Beast of the War
    Tańczyć nową rzeczywistość: Piękno i bestia wojny
    Autorzy:
    Ovchinnikov, Anton
    Szymajda, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520820.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    wojna
    taniec
    choreografia
    manifest
    protest
    pamięć
    trauma
    film tańca
    war
    dance
    choreography
    manifesto
    memory
    video-dance
    Opis:
    This essay is a record of the experience of the ongoing war in Ukraine, presented from the perspective of the contemporary dance artist Anton Ovchinnikov. Captured almost in statu nascendi, his moral dilemmas and difficult choices—personal and artistic—constitute a kind of a war diary, a record of a moment in history. The author also asks important questions about artistic responsibility, whose relevance resounds ever more strongly in the face of the continuing conflict. Joanna Szymajda’s introduction offers a historical panorama of artistic phenomena and attitudes in response to the state of war. The author focuses on 20th- and 21st-century artists, showing the variety of formats and aesthetics in the works of such major figures as Martha Graham, José Limón, John Cranko, and Rami Be’er, among others.
    Tekst jest zapisem doświadczenia bieżącej wojny w Ukrainie, przedstawionym z perspektywy artysty tańca współczesnego – Antona Ovchinnikowa. Uchwycone niemalże in statu nascendi dylematy moralne i trudne wybory – życiowe oraz artystyczne – stanowią swoisty dziennik wojenny, zapis historycznego momentu. Autor zadaje także ważne pytania o odpowiedzialność artystyczną, których aktualność w obliczu nadal trwającego konfliktu wybrzmiewa coraz donośniej. Wprowadzenie Joanny Szymajdy ma zarysować historyczną panoramę zjawisk i postaw artystycznych w reakcji na stan wojny. Autorka skupiła się na prezentacji prac i postaw twórców z XX i XXI wieku, pokazując zróżnicowany format i estetykę dzieł między innymi tak znaczących postaci jak Martha Graham, José Limón, John Cranko czy Rami Be’er.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 15-39
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Women to the Placards! The Socio-economic Situation of Female Choreographers in the Male World of Ballet Art
    Autorzy:
    Cholewicka, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057134.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    rynek pracy artystów
    balet
    choreografia
    kobity
    nierówności
    ekonomika kultury
    artists’ labour market
    ballet
    choreographers
    women
    inequality
    cultural economics
    Opis:
    The ballet environment is very specific – hermetic and small. Analysing the history and literature of ballet as well as looking at the contemporary repertoire of leading ballet companies, it is easy to notice the numerous domination of women, which does not determine their dominance in the creative (choreography) and management sphere. In Poland, in the season 2019/2020, 6 out of 9 largest, primer ballet companies are headed by men. As research has shown, it is the male gender that has been dominating in choreography for years, constituting the spectacles shown on the stages and, as a result, the ballet heritage. The article Women tothe placards! The socio-economic situation of female choreographers in the male world of ballet art shed light on the labour market of Polish choreographers working in leading ballet companies, pointing out the prevailing inequalities between men and women who are involved in ballet choreography. In this study, I apply the methods of social sciences (documentary evidence analysis – repertoire and labour force of 9 primer Polish ballet companies in the season 2019/2020), I analyse the data collected during the study Estimation of the number of artists, creators and performers in Poland (Ilczuk et al. 2018), whilst cultural economics is the theoretical framework of my study. This theoretical-methodical base allowed me to expose the inequalities, potential causes and dependencies that exist on the labour market of artists creating ballet choreographies. An immanent feature of this market is the deficit of women.
    Środowisko baletowe jest bardzo specyficzną społecznością – hermetyczną i niewielką. Analizując historię i literaturę baletową, jak również przyglądając się współczesnym repertuarom wiodących zespołów, łatwo można zauważyć liczebną dominację kobiet, która nie stanowi o ich dominacji w sferze kreacyjnej (choreografia) i zarządczej. W Polsce w sezonie 2019/2020 na czele 6 z 9 największych kompanii baletowych stoją mężczyźni. Jak pokazały badania, to płeć męska od lat dominuje w choreografii, stanowiąc o pokazywanych na scenach spektaklach, a w efekcie o dziedzictwie baletowym. W artykule analizuję rynek pracy polskich choreografek pracujących w wiodących zespołach baletowych, wskazując na panujące nierówności między kobietami i mężczyznami, którzy trudnią się choreografią baletową. W badaniu stosuję metody nauk społecznych (analizę dokumentów – repertuarów i składów osobowych 9 wiodących polskich kompanii baletowych w sezonie 2019/2020), analizuję dane zebrane podczas badania "Szacowanie liczebności artystów, twórców i wykonawców w Polsce" (Ilczuk i in. 2018), a ekonomika kultury stanowi o ramach teoretycznych mojego badania. Baza teoretyczno-metodyczna pozwoliła mi naświetlić nierówności, potencjalne przyczyny i zależności panujące na rynku pracy artystów i artystek tworzących choreografie baletowe. Immanentną cechą tego rynku pozostaje deficyt kobiet.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 2; 72-89
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa rola przedmiotu w choreografiach współczesnych: Witalistyczna materialność w twórczości Aleksandry Borys
    The New Role of an Object in the Contemporary Choreography Practices: The Vitality of Matter in the Works of Aleksandra Borys
    Autorzy:
    Guzy, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34112083.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    zwrot ku rzeczom
    choreografia współczesna
    Aleksandra Borys
    Karen Barad
    realizm agencyjny
    nowy materializm
    materiality turn
    contemporary choreography
    agential realism
    new materialism
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę poszerzenia polskiego dyskursu teatrologicznego o analizę współczesnych praktyk choreograficznych skoncentrowanych na zagadnieniu wykorzystania przedmiotu w przedstawieniach tanecznych i eksplorujących nowe sposoby rozumienia materialności. Rozważania oparte są na założeniu, że twórcy nowej choreografii postrzegają materię jako aktywny czynnik, który na różne sposoby może być włączany w proces twórczy. Autor przedstawia i interpretuje dwa projekty artystyczne Aleksandry Borys: instalację Air Mapping oraz choreografię Dancing the Dance. Prace te zestawia z teorią realizmu agencyjnego Karen Barad. Stara się wykazać, że materia w twórczości Borys może być postrzegana przez pryzmat jej procesualnego charakteru, a nie jako niezmienna podstawa rzeczywistości.
    This article attempts to broaden the Polish theater discourse into analyzing modern choreography practices, focused on the use of objects in dance performances and exploring new ways of understanding materiality. The considerations are based on the assumption that matter is perceived by the creators of new choreography as an active factor which can be incorporated in the artistic process in various ways. The author presents and interprets two artistic projects by Aleksandra Borys, the installation Air Mapping and the choreography Dancing the Dance, and juxtaposes them with Karen Barad’s theory of agential realism. He aims to demonstrate that in Borys’s work matter can be perceived as a process rather than as an unchanging basis of reality.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 167-185 (pol); 7-27 (eng)
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potencjalność relacji. Choreografia w muzeum
    Potentialities of relationships. Choreography in the Museum
    Autorzy:
    Słoboda, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424291.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    choreografia, relacyjność, praktyka, dyspozytyw, wystawa, muzeum, ciało, performatyka, taniec, ruch, afekt, choreography, relations, practice, dispositif, exhibition, museum, body, performativity, dance, movement, affect
    Opis:
    Experiments in the field of dance in the second half of the 20th century resulted in an expansion of the notion of choreography. Nowadays choreography, as a cluster of various practices developing on the verge of the arts, does not to have to be understood exclusively as composing the movement of bodies or the notation of dance. Choreographic tools are being used to produce relationships between heterogeneous elements in structures organising time and space as well as to inquire into their dynamics and intensities. Choreography enables us to think critically about corporeality, subjectivity, performativity and the conditions of art production. It can be understood as a sensual analysis on the intersection of what is intimate, social, political and aesthetic. This text revolves around the notion of choreography as a social and artistic practice in the realm of museum strategies and exhibition making. The exhibition Frames of Reference. Choreography in the Museum curated by Katarzyna Słoboda and Mateusz Szymanówka focused on choreographic practices and the presentation modes of performative actions in collaboration with a group of Polish choreographers (Alex Baczyński-Jenkins, Przemek Kamiński, Ramona Nagabczyńska, Anna Nowicka, Magdalena Ptasznik, Agata Siniarska, Iza Szostak, Kasia Wolińska, Marta Ziółek). The artists were invited to temporarily use the first floor of the Museum Sztuki on Więckowskiego Street in Lodz as a space for rehearsals and research. During their stay in the museum, during regular opening hours, they returned to concepts and strategies present in their previous works, looking for ways to open up their practice to visitors. In the second half of April they moved out from the exhibition space, leaving behind scores, objects, documents and situations to be experienced by the museum visitors until the closing date of the exhibition.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2016, 14; 144-150
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojciech Klimczyk, Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności (1455–1795), Tom 1: Dworskie kroki; Tom 2: Mieszczańskie gesty, Universitas, Kraków 2015.
    Autorzy:
    Kondrasiuk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36139125.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historia teatru
    historia tańca
    performans teatralny
    estetyka teatralna
    choreografia
    choreografie społeczne
    kinesis
    theatre history
    dance history
    theatrical performance
    theatrical aesthetics
    choreography
    social choreographies
    Opis:
    Wojciech Klimczyk w dziele Wirus mobilizacji prezentuję historię Europy Zachodniej widzianą poprzez przemiany w jej praktykach tanecznych, albo – zgodnie z językiem używanym przez Klimczyka – przegląd kolejnych choreografii społecznych. W dwóch obszernych tomach zaszyto w istocie kilka książek pokrewnych tematycznie: historię choreografii wraz z historią tańców; społeczno-polityczną oraz kulturową historię tańca; historię stanowisk estetycznych w tej dziedzinie; kinetyczne analizy obrazów i dramatów; przegląd stanowisk filozoficznych wykonany z perspektywy definiowania ludzkiej cielesności. Autor bezpośrednio wskazuje też badaczy, którym zawdzięcza ramy teoretyczne. Swoją osobliwą wizję historyczności opiera na foucaultowskiej koncepcji „épistème", za Bourdieu opisuje mechanizmy dystynkcji, „wytwarzające” tańcem hierarchie społeczne, a od Rancière’a przejmuje ponadczasowe pojęcie „postrzegalnego”, przeformułowując je w „poruszalne”. Wszystko to pozwala mu na wyprowadzenie nadrzędnej, generalizującej kategorii kinesis, manifestującej się nie tylko w tańcu artystycznym, ale przede wszystkim – w wielu innych widowiskach kulturowych.
    In his work, Wirus mobilizacji, Wojciech Klimczyk presents a history of Western Europe interpreted through the changing dancing practices, or to use Klimczyk’s own vocabulary, an owerview of subsequent social choreographies. The two sizeable volumes contain several books on related topics: a history of choreography including a history of dances; a social and political history of dancing; a history of aesthetic positions with respect to dance; kinetic analyses of paintings and dramas; an overview of philosophical reflexion with an eye to how human body is defined. Klimczyk openly refers to the scholars who have supplied him with the theoretical framework for his endeavour. His curious idea of historicity is based on Foucault’s concept of épistème; following Pierre Bourdieu, he describes the mechanisms of distinction that produce social hierarchies through dance; whereas Rancière has inspired him with the atemporal concept of the perceivable, which Klimczyk uses as an analogy for his own concept of “the movable.” All of it enables him to arrive at a more general, higher-level category of kinesis whose changeable form permeates history and manifests itself not only in artistic dance, but most of all in many other cultural spectacles.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 225-229
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światło słoneczne a atmosfera w bazylice Miłości Miłosiernej w Collevalenzy
    Sunlight and Atmosphere in the Basilica of the Merciful Love at Collevalenza
    Autorzy:
    Stec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509399.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    światło słoneczne
    architektura
    wnętrze
    atmosfera architektury
    orkiestracja światła słonecznego
    choreografia światła słonecznego
    sunlight, architecture
    interior
    atmosphere of architecture
    orchestration of sunlight
    choreography of sunlight
    Opis:
    Tematem artykułu jest zależność między światłem słonecznym a atmosferą architektury w bazylice Miłości Miłosiernej w Collevalenzy, w Umbrii. Przedstawiono zarys historii Sanktuarium i jego bazyliki, wzniesionej w latach 1963-1967 według projektu Julio Garcia Lafuentego na zlecenie Siostry Madre Speranzy, założycielki Dzieła Miłości Miłosiernej i kompleksu, związanego z odkryciem źródeł o uzdrawiających właściwościach. Zauważono, że projekt bazyliki architekt oparł na idei światła słonecznego – starannie obmyślonych sposobach jego wprowadzania do konkretnych części wnętrza. Metodę badania oparto na analizie projektu, tekstów o Sanktuarium oraz osobistego doświadczenia percepcyjnego autorki. Sprecyzowano przyjęte znaczenie atmosfery architektury. Poddano badaniu relację architektury i światła we wnętrzu kościoła górnego bazyliki w aspekcie jej rezultatu – eksponowania właściwości fizycznych architektury i astrofizycznej natury światła słonecznego. Analiza potwierdziła ścisły związek światła i atmosfery w kościele w Collevalenzy. We wnioskach zauważono, że światło słoneczne może być formotwórczym czynnikiem architektury związanym nie tylko z jej materiałami, ale też z bryłą, kształtem, strukturą, przestrzenią. Jest ono skutecznym środkiem budowania atmosfery sacrum. Rozeznanie architektonicznych sposobów operowania światłem słonecznym we wnętrzu zwiększa szansę na kreowanie za pomocą światła oczekiwanej atmosfery wnętrza.
    The article presents the relationship between sunlight and the atmosphere of architecture in the basilica of Merciful Love in Collevalenza in Umbria. It outlines the history of the Sanctuary and its basilica, erected in 1963-1967, designed by Julio Garcia Lafuenty at the request of Sister Madre Speranza, founder of the Opus of Merciful Love and the complex associated with the discovery of sources with healing properties. It was noted that the architect based his project on the idea of sunlight: carefully thought ways of its introduction to specific parts of interior. The method of research was based on the analysis of the project, texts about the Sanctuary and of the personal perceptive experience of the author of this article. The term of atmosphere of architecture used in the research, has been clarified. The relation between architecture and light in the interior of the church of the upper basilica was examined in the aspect of its result: the exposure of the physical properties of architecture and the astrophysical nature of sunlight. The analysis confirmed the close dependence between the light and atmosphere in the church in Collevalenza. In the conclusions, it was noted that sunlight can be a formcreating factor of architecture, related not only to its materials, but also to the shape, structure, space. It is an effective way to achieve the sacred atmosphere in this church. Recognition of the architectural methods of operating with sunlight within an interior increases the chance to create with the expected atmosphere of interior using sunlight.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 61(4) Architektura; 49-60
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SUNLIGHT IN ART EXHIBITION SPACES ON THE EXAMPLE OF VENICE BIENNALE PAVILIONS
    Światło słoneczne w przestrzeni eksponowania sztuki na przykładzie pawilonów Biennale w Wenecji
    Autorzy:
    Stec, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440187.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    sunlight
    art exhibition space
    architecture
    exhibition pavilion
    choreography of sunlight
    orchestration of sunlight
    światło słoneczne
    przestrzeń eksponowania sztuki
    architektura
    pawilon wystawienniczy
    choreografia światła słonecznego
    orkiestracja światła słonecznego
    Opis:
    The article discusses the subject of using sunlight in art exhibition interiors. The properties of sunlight that affect its role in highlighting the surroundings as well as art exhibitions spaces were discussed. A detailed analysis of the subject was presented on the subject of Venice Biennale pavilions: the pavilions of the Netherlands, Finland and the Nordic Pavilion. It was observed that sunlight is introduced into their interiors and modified within them using architectural tools employed in a well-thought-out manner meant to ensure optimal but variously altering and alternative conditions of illuminating exhibition pieces using sunlight. The research method was based on an analysis of designs and the author’s perceptual experience. Conclusions include observations that sunlight provides the possibility of uniquely highlighting art, enriched with the choreography and orchestration of light, which tie a given exhibition to its location, time and reference to the space of the cosmos.
    W artykule podjęto temat wykorzystania światła słonecznego we wnętrzach służących eksponowaniu sztuki. Omówiono właściwości światła słonecznego, wpływające na jego rolę eksponowania otoczenia, także przestrzeni wystawiania sztuki. Szczegółową analizę tematu przedstawiono na przykładzie pawilonów Biennale w Wenecji: Pawilonu Holandii, Finlandii i Państw Skandynawskich. Zauważono, że światło słoneczne jest wprowadzane do ich wnętrz i modyfikowane w nich dzięki architektonicznym narzędziom w przemyślany sposób, mający na celu zapewnienie optymalnych, ale też wariacyjnie zmiennych i wariantowych warunków oświetlenia eksponatów światłem dziennym. Metodę badania oparto na analizie projektów i doświadczeniu percepcyjnym autorki. We wnioskach zauważono, że światło słoneczne daje możliwości niepowtarzalnego eksponowania sztuki, wzbogaconego choreografią i orkiestracją światła, które wiążą daną wystaw
    Źródło:
    Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2019, 1(59); 60-70
    2084-4689
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies