Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "chirurgia robotowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Chirurgia robotowa (system da Vinci Xi) w nowotworach złośliwych głowy i szyi – doświadczenia własne
Autorzy:
Golusiński, Wojciech
Pieńkowski, Piotr
Majchrzak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397302.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia robotowa
da Vinci
rak gardła środkowego
Opis:
Wprowadzenie: Chorzy przed 50. rokiem życia z rakiem gardła środkowego HPV dodatnim rokują znacznie lepiej w kontekście przeżycia niż chorzy HPV negatywni. Następstwa leczenia onkologicznego wpływają bezpośrednio na fizjologiczną funkcję narządów górnego odcinka drogi oddechowo-pokarmowej i jakość życia tych osób. Z tego powodu tak istotny jest wybór odpowiedniej terapii. Chirurgia minimalnie inwazyjna zapewnia radykalność leczenia onkologicznego z równoczesnym zachowaniem jakości życia. Główną metodą leczenia chirurgicznego jest dojście przezustne z wykorzystaniem: TLM, metod elektrochirurgicznych oraz TORS. Radiochemioterapia jako leczenie pierwotne w pierwszym i drugim stopniu zaawansowania klinicznego jest równie skuteczna. Jednakże późne powikłania w postaci zaburzeń połykania, oddychania, smaku i węchu powodują, że w ostatnich latach nastąpił zwrot w kierunku chirurgii minimalnie inwazyjnej, szczególnie przezustnej chirurgii robotowej, która od ponad 20 lat jest szeroko stosowana w chirurgii głowy i szyi w: Stanach Zjednoczonych Ameryki Pn., Azji i krajach Europy Zachodniej. Polska po wielu latach dołączyła do grona krajów, w których wykonuje się zabiegi w obrębie głowy i szyi przy użyciu chirurgii robotowej da Vinci. C el: Celem pracy jest przedstawienie doświadczeń własnych w pracy z TORS w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz analiza najnowszych doniesień literaturowych dotyczących wykorzystania TORS w leczeniu raka płaskonabłonkowego części ustnej gardła.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 1-5
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Complications profile after robotic pancreatic surgery
Profil powikłań pooperacyjnych po zabiegach robotowych w obrębie trzustki
Autorzy:
Marino, Marco V.
Mituś, Jerzy W.
Vaccarella, Gianpaolo
Potapov, Olexii
Mirabella, Antonello
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527582.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
pancreatic surgery
robotic surgery
complications
chirurgia trzustki
chirurgia robotowa
powikłania
Opis:
Introduction: General acceptance of the robotic platform in pancreatic surgery is poor. One of the main concerns regarding this technique is that the likelihood of complications is greater compared to other approaches. Material and Methods: We performed a retrospective analysis of our database on robotic pancreatic surgery. Results: A total of 22 patients (12 male) underwent robotic pancreatic surgery. 6 pancreatoduodenectomies (PD 27.3%), 12 distal pancreatectomies (DP 54.5%), 2 tumor enucleations (9.1%) and 2 pseudocyst-gastrostomy (9.1%) were performed. The overall operative time was 425 (390–620) min, the median blood loss was 150 ml (70–600). We observed 10/22 (45.4%) overall postoperative morbidity, with 4 grade III to V complications according to the Clavien-Dindo classifi cation system. The Clinically relevant pancreatic fi stula rate was 3/22 (13.6%): 2 in DP group, 1 in the PD group. The reoperation rate was 2/22, one in the PD group, the other in the PG group; while the readmission rate was 18.6%. There was no postoperative death during the 30 days post surgery. Conclusion: Robotic pancreatic surgery seems to be safe and feasible and it is associated with an acceptable risk of complications, low estimated blood loss and low conversion rate.
Wprowadzenie: Ogólny stopień akceptacji dla stosowania chirurgii robotowej w chirurgii trzustki jest niski. Jedną z podstawowych barier dla wprowadzania tej techniki jest obawa przed większym niż w przypadku innych technik operacyjnych ryzykiem wystąpienia powikłań pooperacyjnych. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę danych szpitalnych dotyczących zabiegów operacyjnych trzustki z dostępu robotowego. Wyniki: Ogółem operowano 22 chorych (w tym 12 mężczyzn) z zastosowaniem systemu robotowego do operacji trzustki. Wykonano 6 pankreatoduodenektomii (27,3%), 12 pankreatektomii obwodowych (54,5%), 2 wyłuszczenia guza (9,1%) oraz 2 zespolenia pseudotorbieli trzustki ze światłem żołądka (9,1%). Czas operacji wyniósł średnio 425 min (390–620 min), a mediana utraty krwi – 150 ml (70–600 ml). Powikłania pooperacyjne stwierdzono u 10 z 22 chorych (45,4%) przy czym u 4 wystąpiły powikłania w stopniu III–V według skali Claviena-Dindo. Klinicznie istotna przetoka trzustkowa wystąpiła u 3 z 22 chorych (13,6%), w tym u 2 chorych po resekcji obwodowej trzustki i u 1 po pankreatoduodenektomii. Reoperacje były konieczne u 2 z 22 chorych: jedna po zabiegu pankreatoduodenektomii i jedna po zespoleniu pseudotorbieli ze światłem żołądka. Odsetek ponownych przyjęć do szpitala wyniósł 18,6%. Nie stwierdzono zgonów w okresie 30 dni po zabiegu operacyjnym. Wnioski: Robotowa chirurgia trzustki wydaje się być techniką bezpieczną i wykonalną przy akceptowalnym ryzyku powikłań pooperacyjnych, niskiej śródoperacyjnej utracie krwi oraz niskim ryzyku konwersji.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2020, 2; 51-63
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia technologiczne chirurgii robotowej na przykładzie robota ROCH-1
Technological limitations of surgical robotics on the example of a robot ROCH-1
Autorzy:
Leniowska, L.
Leniowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261569.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
chirurgia robotowa
manipulator chirurgiczny
ograniczenia robotów chirurgicznych
modułowa konstrukcja
robotic surgery
surgical manipulator
limitations of surgical robots
modular design
Opis:
ROCH-1 to manipulator przeznaczony do wspomagania chirurgii małoinwazyjnej. Prototyp zbudowany jest z 6 modułów, o zróżnicowanych długościach i o średnicach ok. 10 mm, połączonych przegubami. Poszczególne człony wyposażone są w mechaniczny interfejs, zapewniający modułowość konstrukcji oraz posiadają własny napęd. Artykuł prezentuje istotne ograniczenia technologiczne, konstrukcyjne i w zakresie sterowania, jakie występują obecnie w obszarze chirurgii robotowej. Jest to zbiór wniosków, jakie zebrał zespół konstruktorów robota ROCH-1 w ciągu 3 lat pracy. Jak się wydaje, przynajmniej połowa z wymienionych ograniczeń będzie wymagała rozwiązania w ciągu najbliższych kilku lat. Dodatkowym problemem dla konstruktorów może być także stałe dążenie do minimalizacji średnicy manipulatora (docelowo ok. 6–7 mm), ponieważ rany pooperacyjne powinny być jak najmniejsze. Miniaturyzacja stwarza poważne ograniczenia, których rozwiązanie może być bardzo kosztowne i w konsekwencji spowolni rozwój chirurgii robotowej.
ROCH-1 is a manipulator designed to assist in minimally invasive surgery. The prototype is composed of six modules of varying lengths and diameters approx. 10 mm, connected by joints. The individual units have a mechanical interface providing the modular design and have their own drive. The article presents significant technological limitations in terms of technology, control and construction, which currently exist in the field of surgical robotics. It is a collection of conclusions, which were assembled by a team of ROCH-1designers within three years of their work. It seems that at least half of these limitations will need to be resolved within the next few years. An additional problem for the constructors may also be continuous efforts to minimize the diameter of the manipulator (target: approx. 6−7 mm), because the surgical wounds should be as small as possible. Miniaturization creates serious limitations, the solution of which can be very expensive and consequently slow down the development of surgical robotics.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2016, 22, 3; 138-145
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ otyłości na wyniki okołooperacyjne, klinicznopatologiczne oraz onkologiczne całkowitego wycięcia mezorektum w nowotworze odbytnicy metodą chirurgii wspomaganej robotowo
Autorzy:
Pai, Ajit
Alsabhan, Fahad
Park, John J
Melich, George
Sulo, Suela
Marecik, Slawomir J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393053.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
otyłość
nowotwór odbytnicy
chirurgia robotowa
wskaźnik masy ciała
całkowite wycięcie mezorektum
Opis:
Cel pracy: Analiza możliwości przeprowadzenia oraz wyników operacji robotowej w nowotworze odbytnicy u otyłych pacjentów. Metody: Od 2005 do 2012 roku do rejestru prospektywnej bazy danych wpisano 101 kolejnych przypadków nowotworów odbytnicy operowanych metodą chirurgii robotowej. Pacjentów rozdzielono do grup z otyłością (BMI≥30 kg/m2) oraz bez otyłości (BMI<30 kg/m2). Porównano parametry operacyjne, okołooperacyjne oraz wyniki patologiczne. Dane analizowano przy użyciu programu SPSS 22.0, zaś istotność statystyczną zdefiniowano jako wartość p≤0,05. Wyniki: W badaniu uczestniczyło 33 otyłych pacjentów (średnia wartość BMI – 33,8 kg/m2). Pacjentów porównano, biorąc pod uwagę płeć, stopień zaawansowania nowotworu (faza T) oraz typ operacji. Czas trwania zabiegu i utrata krwi były większe w grupie pacjentów otyłych; jedynie czas trwania zabiegu był istotny statystycznie. Częstotliwość konwersji, czas trwania hospitalizacji oraz częstotliwość występowania przecieków zespolenia były podobne. Dodatni margines obwodowy oraz liczba usuniętych węzłów chłonny były porównywalne. Odsetek pacjentów wolnych od choroby oraz odsetek przeżyć po okresie 3 lat wyniosły odpowiednio w grupach z otyłością i bez: 75,8% vs 80,9% oraz 84,8% vs 92,6%. Wnioski: Zabieg chirurgii robotowej w leczeniu nowotworu odbytnicy u osób otyłych jest bezpieczny i możliwy do przeprowadzenia. W zabiegach z użyciem zautomatyzowanej platformy BMI nie wpływało na częstotliwość konwersji, czas trwania hospitalizacji, powikłania pooperacyjne oraz jakość preparatu lub przeżywalność.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies