Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "children's theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Przepłoszyć ptaszyska‑zmory. Rozmowa z Beatą Kupisz
Let’s Shoo the Wraith‑birds Off. An Interview with Beata Kupisz
Autorzy:
Wójcik‑Dudek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784463.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
children’s theatre
art for children
education and theatre
Opis:
The interview is devoted to the artistic work of Za Królestwo i Pół Córki [For the Kingdom and a Half of the Daughter], a children’s theatre founded in Żory by Beata Kupisz. It discusses the children’s theatre and education, didactic and pedagogic aspects of a children’s theatre, and work with children actors belonging to the theatre group. Moreover, Kupisz shares her own ideas concerning directing and scenography, inspiring such artistic activities that include and engage children.
Źródło:
Paidia i Literatura; 2019, 1; 69-80
2719-4167
Pojawia się w:
Paidia i Literatura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypiszę obraz z teatru który mnie się najlepiej podobał. Badawczy potencjał listów i rysunków młodych widzów w Archiwum Jana Dormana
I’m Gonna Describe You the Scene from the Theatre That I Liked Best. The Research Potential of Letters and Drawings of Young Spectators in Jan Dorman’s Archives
Autorzy:
Łukaszewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36143884.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
widz teatralny
teatr dla dzieci
rysunek dziecięcy
ego-dokument
theatre spectator
children theatre
children's drawings
ego-document
Opis:
Artykuł stanowi spojrzenia na praktykę pedagogiczno-artystyczną Jana Dormana przez pryzmat dziecięcej wrażliwości jego odbiorców. Traktuje rysunki i listy widzów  spektaklu „Awantura z ogniem” (1950) jako zbiór ego-dokumentów. Bada jego przydatność dla poszerzania wiedzy o historii teatru Dormana i recepcji jego sztuk.
The paper looks at Jan Dorman’s pedagogical and artistic practice through the prism of child’s sensibility of his audience. The drawings and letters of the spectators at the performance of  Awantura z ogniem (“Fire with Fire”, 1950) are considered as a collection of ego-documents. The paper examines their usefulness for expanding our knowledge about the history of Dorman’s theatre and the reception of his plays. 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 161-180
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kulawym bogu Hefajstosie. W antycznej pracowni Jana Dormana
The Lame God Hephaestus. Jan Dorman and the Classical Tradition
Autorzy:
Biernat, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36149423.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
Anna Świrszczyńska
teatr dziecięcy
starozytny teatr grecki
teatr polski
children theatre
ancient Greek theatre
Polish theatre
Opis:
Artykułu jest próbą ujęcia działań teatralnych Jana Dormana w perspektywie antyku. Przedmiotem badań są zbiory archiwalne Instytutu Teatralnego dokumentujące współpracę Jana Dormana z Anną Świrszczyńską nad inscenizacją słuchowiska „O kulawym bogu Hefajstosie”. Zachowana korespondencja twórców oraz egzemplarze reżyserskie pozwalają odkryć i opisać inspiracje Dormana spuścizną antyku. Mimo iż reżyser nigdy nie zaadaptował na scenę żadnego tekstu antycznego, podejmowane przez niego działania wskazują na silną obecność greckiego antyku, w szczególności tradycji komediowej, w jego myśleniu teatralnym.
The paper is an analysis of Jan Dorman’s theatre practice in the context of the classical tradition. It examines the archival collections of The Theatre Institute documenting the collaboration of Jan Dorman with Anna Świrszczyńska on the staging of O kulawym bogu Hefajstosie (“The Lame God Hephaestus”), Świrszczyńska’s radio play. The extant  correspondence between the creators of the production and the director’s copies permit us to explore and analyse the ways in which classical antiquity inspired Dorman’s work. Although Dorman never adapted any ancient Greek text to the stage, his practice indicates a strong presence of the classical tradition, in particular the Greek comedy, in his mode of theatre.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 181-195
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr i dziecko jako osoba
Theatre and the Child as a Person
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478666.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sztuka dla dziecka
teatr dla dzieci
teatr dziecięcy
edukacja estetyczna
teatr interaktywny
art for children
theatre for children
children’s theatre
aesthetic education
interactive theatre
Opis:
Teatr dla dzieci i młodzieży powinien wspierać odbiorcę w jego indywidualnym rozwoju oraz przygotowywać inteligentną i otwartą publiczność w przyszłości. Staje się to szczególnie ważne w świetle zagrożeń współczesnego świata związanych z unifikacją i cybernetyzacją ludzkich społeczeństw. Teatr powiązany z dzieckiem ma dwie odmienne formy: teatr dla dzieci i teatr dziecięcy. Pierwszy z nich jest tworzony przez dorosłych zawodowych artystów dla młodych odbiorców. Sztuka traktowana jest jako źródło wiedzy o kulturze, cywilizacji i kondycji ludzkiej. Jest częścią sztuki dla dziecka. Teatr dziecięcy jest tworzony przez dzieci. Najważniejszy jest tu sam proces twórczy, nie spektakl. Dlatego teatr dziecięcy jest częścią pedagogiki. Tekst prezentuje (w czterech przykładach) realizację koncepcji „teatru interaktywnego”, który rozumiany jest jako działania teatralne włączające widzów w akcję w znacznie większym stopniu niż czyni się to w tradycyjnym teatrze.
Theatre for young people should help children in their individual development and also prepare new, intelligent and open theatrical audiences for the future. This is very important in a world endangered by the unification and cybernation of human beings. Theatre involving children can be manifested in two different ways: theatre for children and children’s theatre. The first is created by adult artists for a young audience. It treats art as a source of knowledge about culture, civilization and the spiritual condition of people. In this respect, theatre for children is a part of art for children. Children’s theatre is created by children. The emphasis is placed on the process of creating the show and not on the effect. For that reason, children’s theatre is a part of pedagogy. The text presents 4 examples of theatrical creation termed “interactive theatre”. Such theatre engages the audience much more fully and activates their imagination and creative thinking much more than traditional theatre does.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 3(41); 167-183
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lalka w teatrze lalek
Puppet in the Puppet Theatre
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478877.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr lalek, lalka
teatr dla dzieci
teatr dziecięcy
wychowanie estetyczne
teatr lalek; lalka; teatr dla dzieci; teatr dziecięcy; wychowanie estetyczne
puppet theatre
puppet
doll
theatre for children
children’s theatre
aesthetic education
Opis:
Teatr jest stałym elementem edukacji dzieci i młodzieży. Jednak teatr lalek jako forma artystycznego dialogu prowadzonego za pośrednictwem formy plastycznej (lalki) nie cieszy się dziś zainteresowaniem pedagogów. Autorka artykułu postawiła sobie za cel przekonanie edukatorów do tej specyficznej formy teatru i jej możliwości komunikowania się z wychowankiem zarówno poprzez tworzenie spektaklu w ramach laboratorium teatralnego, przez rozmowę o spotkaniu z teatrem profesjonalnym, jak i jako sposób komunikacji interpersonalnej. Wykorzystując badania teatrologiczne i antropologiczne, analizuje możliwości budowania metafory teatralnej za pomocą lalki, a w oparciu o analizę recenzji i opisów widowisk lalkowych oraz obserwację własną współczesnej twórczości lalkowej – dokonuje przeglądu form lalek i sposobu ich istnienia w teatrze. Pokazuje ogromną różnorodność możliwości i wskazuje siłę pobudzania wyobraźni zarówno twórcy, jak i widza. Zwraca uwagę na najnowszą koncepcję „materialnego performansu”, który należy rozumieć jako swoisty dialog interpersonalny między kreatorem a odbiorcą za pośrednictwem materialnego obiektu. Z jednej strony mobilizuje się dzieci do zainteresowania realnym światem, który stanowi przecież naturalne środowisko człowieka. Ma to szczególne znaczenie w świecie zdominowanym przez nowe technologie i wirtualne światy. Z drugiej strony materialny pośrednik ma również walor terapeutyczny, to znaczy pozwala na szczerą i prawdziwą rozmowę, stając się wartościowym narzędziem w pracy edukatora.
Theatre is a constant element of children’s and teenager’s education. But puppet theatre treated as a form of artistic dialogue conducted through a material form (puppet) seems not to be of interest to pedagogues. The aim of the author is to convince educators of the value of this specific form of theatre and of its possibilities in terms of communication with pupils. This communication takes place in three forms: through creating a spectacle in a theater lab at school; in conversations about the professional performances; in interpersonal communication. Using the relevant theatrological and anthropological research, the author analyzes the possibilities of building a theater metaphor with a puppet and – based on the analysis of theatrical reviews, the description of contemporary performances and personal theatrical observation –the author makes a review of different puppet forms and their manner of animation. She shows the huge diversity of possibilities and points out the power of stimulating the imagination of both the creator and spectator. She also draws attention to the new concept entitled “material performance” which should be understood as a kind of interpersonal dialogue between the creator and the recipient through means of the material object. On the one hand, it motivates children to be interested in the real world which is the natural human environment. It is very important in a reality dominated by new technologies and virtual worlds. On the other, this material intermediary has also therapeutic significance i.e. it allows more honest and genuine communication and thus becoming a valuable tool in the work of the educator.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 2(48); 183-194
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramaty (nie)zwierzęce w teatrze lalek dla dzieci
(Non)animal plays in puppet theatre for children
Autorzy:
Drwięga, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076746.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
puppet theatre
children’s theatre
puppet
animals on stage
teatr lalek
teatr dla dzieci
animant
zwierzęta w teatrze
Opis:
Agata Drwięga analizuje, w jaki sposób zwierzęta są obecne we współczesnych dramatach dla dzieci oraz na scenach polskich teatrów lalek. Autorka wspomina sztuki (Malwinka w Ptasim Królestwie A. Wiktorowskiej-Chmielewskiej i Marvin M. Guśniowskiej), które cechuje przedmiotowe podejście do zwierząt. Swoją uwagę koncentruje przede wszystkim na tekstach eksponujących wybrane aspekty zwierzęcej natury, jednak nieuciekających od antropomorfizacji bohaterów (Dziób w dziób M. Prześlugi, Wąż M. Guśniowskiej i Tylko jeden dzień M. Baltscheita). Ostatnim przedmiotem analizy jest spektakl Baltic. Pies na krze R. Wiczy-Pokojskiego, gdzie opowiedziano historię zwierzęcia, zachowując odrębność jego natury, jednocześnie stawiając je na równi z człowiekiem. Podejście realizatorów do kwestii zwierzęcej objawia się zarówno przez wygląd lalek, jak ich rolę w spektaklu. Animanty zwierząt niepopularnych (takich jak gołąb, wąż czy jętka) rzadziej niż lalki ssaków (kot, pies) wykazują podobieństwo do swoich, występujących w naturze, pierwowzorów. Jednocześnie lalki bohaterów nie-ludzkich niemal zawsze upodabnia się do ludzi lub infantylizuje.
Agata Drwiega in her paper investigates how animals are present in contemporary drama for children and in Polish puppet theatre. Pieces in which animals are treated as if they were humans (in both negative and positive sense) are discussed. Investigated dramas include A. Wiktorowska-Chmielewska’s Malwinka in the Bird’s Kingdom and M. Guśniowska’s Marvin. Here, animals are generally treated as objects, and their real nature is not relevant for the content of drama. Texts concentrate on certain aspects of animal nature but also include animals which still undergo anthropomorphism (for example in: M. Guśniowska’s The Snake, M. Prześluga’s Beak in Beak and M. Baltscheit’s One Day Only). The last performance discussed in the paper is Baltic. A Dog on an Ice Floe directed by R. Wicza-Pokojski which tells the story of an animal but retains its subjectivity and places it at the same level as human experience. In general, the artist’s approach to animals is manifested by not only the puppet’s looks, but also by their role in the show. Puppets of less popular animals (e.g. pigeons, snakes or mayflies) often do not resemble original organisms, in contrast to puppets of mammals (e.g. cats, dogs). In the same time, non-human characters are almost always anthropomorphised or infantilized.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 103-120
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Creative drama in both school and after-school musical education
Autorzy:
Felix, Belo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407847.pdf
Data publikacji:
2004-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
creative drama
interpretation
socialization
musical activities
communication
theatralization
experience learning
conflict
tension
cooperation
poly-esthetic formation
moral education
creativity
children's theatre
musical-dramatic activities
Opis:
The author exposes theoretical substantiation as well as practical utilization of new integrative musical-dramatic activities which have become a part of the latest textbooks and methodical handbooks of musical education in Slovak elementary schools. He brings forth basic information on the method of creative drama as well as its application in both school and after-school musical education.
Źródło:
The New Educational Review; 2004, 2; 119-130
1732-6729
Pojawia się w:
The New Educational Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serbski pryzmat – refleksje wokół Festiwalu w Suboticy
Autorzy:
Kaleta, Karolina I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44150528.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
dramat dla dzieci
teatr dla dzieci
festiwal
Serbia
drama for children
theatre for children
festival
Opis:
Recenzja poświęcona została 28. Międzynarodowemu Festiwalowi Teatrów dla Dzieci w Suboticy (Serbia), w którego programie znalazło się 12. Forum Naukowe, skupiające międzynarodowe grono niemal 40 badaczy akademickich oraz twórców adresujących swoje prace do najmłodszych odbiorców. Od pierwszej edycji patronem Festiwalu jest Henryk Jurkowski – wybitny polski historyk teatru lalek, zaś w tegorocznym programie Forum znalazły się 2 referaty autorstwa polskich badaczek. W recenzji przeanalizowano najbardziej interesujące wystąpienia poświęcone współczesnej dramaturgii i literaturze dla dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstu kulturowego, w jakim funkcjonują, co było istotne z perspektywy porównań pomiędzy dziełami irańskimi, nowozelandzkimi i serbskimi. Punktem odniesienia dla tych refleksji stała się polska twórczość dramatopisarska, publikowana przede wszystkim w „Nowych Sztukach dla Dzieci i Młodzieży”. Udział w 28. Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci w Suboticy i 12. Forum Naukowym odbywał się w ramach projektu „Interdyscyplinarne badania nad dramatem i teatrem dla młodych odbiorców” finansowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki w konkursie „Najlepsi z najlepszych 4.0”.
Recenzja poświęcona została 28. Międzynarodowemu Festiwalowi Teatrów dla Dzieci w Suboticy (Serbia), w którego programie znalazło się 12. Forum Naukowe, skupiające międzynarodowe grono niemal 40 badaczy akademickich oraz twórców adresujących swoje prace do najmłodszych odbiorców. Od pierwszej edycji patronem Festiwalu jest Henryk Jurkowski – wybitny polski historyk teatru lalek, zaś w tegorocznym programie Forum znalazły się 2 referaty autorstwa polskich badaczek. W recenzji przeanalizowano najbardziej interesujące wystąpienia poświęcone współczesnej dramaturgii i literaturze dla dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstu kulturowego, w jakim funkcjonują, co było istotne z perspektywy porównań pomiędzy dziełami irańskimi, nowozelandzkimi i serbskimi. Punktem odniesienia dla tych refleksji stała się polska twórczość dramatopisarska, publikowana przede wszystkim w „Nowych Sztukach dla Dzieci i Młodzieży”. Udział w 28. Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci w Suboticy i 12. Forum Naukowym odbywał się w ramach projektu „Interdyscyplinarne badania nad dramatem i teatrem dla młodych odbiorców” finansowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki w konkursie „Najlepsi z najlepszych 4.0”. The aim of this paper is to review the 28th International Festival of Children’s Theatre in Subotica (Serbia) and the 12th Scientific Forum taking place during the festival and gathering international group of almost 40 researchers and artists addressing their works to the youngest audience. Henryk Jurkowski – a prominent Polish historian of a puppet theatre – has been a patron of the event from its first edition. This year, two presentations of Polish researchers were included in the programme. In the review, there were analyzed the most interesting lectures considering contemporary drama and literature for children with a particular emphasis on cultural context in which they exist, which was essential to make a comparison between the Iranian, Serbian and New Zealand texts. Polish drama, published mostly in “The New Plays for Children and Young People” was an important reference point. The participation in the 28th International Festival of Children’s Theatre in Subotica and the 12th Scientific Forum was a part of the project “Interdisciplinary research on drama and theatre for young audience: financed by Ministry of Education and Science in the contest ’The Best of the Best 4.0’”.
Źródło:
Filoteknos; 2023, 13; 199-203
2657-4810
Pojawia się w:
Filoteknos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr bohatera popularnego Europy Zachodniej a polska szopka kolędnicza
The theatre of the popular Western Europe hero and the Polish nativity play
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877422.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
szopka
teatr lalek
sztuka popularna
bohater ludowy
teatr dziecięcy
kabaret
szopka (a nativity play)
puppet theatre
popular art
folk hero
children’s theatre
cabaret
Opis:
Od XVIII w. zaczął zyskiwać popularność szereg postaci lalkowych, które pojawiły się na wędrownych scenkach trup teatralnych niemal w całej Europie. Były to postaci komiczne o charakterze bohaterów popularnych, przemawiające do publiczności ulic, placów, targów - ich własnym językiem. Część z nich wywodziła się z komedii dell’arte (Pulcinella, Poliszynel, Guignol, Don Cristobal, Pietruszka). Korzenie teatralne bohaterów, którzy pojawili się z państwach niemieckich (Hanswurst, Kasperle, Kašparek, Gašparko), sięgają teatru elżbietańskiego i wiążą się z obecnością wędrownych trup angielskich aktorów, które włączyły do swoich przedstawień tradycyjną postać błazna. Ponieważ dla Polski jest to czas powolnej utraty niepodległości na rzecz państw ościennych, teatr bohatera ludowego nie powstał. Rozwinęła się za to forma szopki kolędniczej. Porównanie funkcji i znaczenia tych zjawisk teatralnych jest przedmiotem tego opracowania. Jest to także próba zwrócenia uwagi pedagogów na edukacyjne walory polskiej szopki kolędniczej.
In the 18th century, a number of puppet figures began to gain popularity. They appeared on the traveling scenes of theatre troupes almost throughout Europe. They were comic figures of the character of popular heroes, presented in the streets, squares and markets and speaking to audience in their own language. One part of them came from the comedy dell’arte (Pulcinella, Poliszynel, Guignol, Don Cristobal, and Pietruszka). The theatrical roots of the heroes who appeared in German states (Hanswurst, Kasperle, Kašparek, Gašparko) reached the Elizabethan theatre and are associated with the presence of wandering theatre troups of English actors. They combined Elizabethan theatre with traditional figure of a folk jester. Because for Poland it is a time of slow loss of independence for the benefit of neighboring countries, the theatre of the popular hero was not created. Instead, the form of szopka (a nativity play) was developing. Comparison of the functions and significance of these theatrical phenomena is the subject of this study. It is also an attempt to draw the attention of educators to the educational values of the Polish nativity play.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2020, 12, 1; 262-276
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Камишибай-театр как средство, употребляемое в процессе обучения иностранному языку в группах детей дошкольного и младшего школьного возраста
The Kamishibai Theatre as the Tool Used in The Process of the Foreign Language Teaching in Groups of Pre-School Children and Early-School
Autorzy:
Buczek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798226.pdf
Data publikacji:
2020-01-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr; Kamishibai; storytelling; dzieci; nauczanie języka obcego
theatre; Kamishibai; storytelling; children; foreign language teaching
Opis:
Teatr Kamishibai jako narzędzie wykorzystywane w procesie nauczania języka obcego w grupach dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym Na rezultat w procesie pracy z językiem obcym wpływają różnorodne czynniki, zarówno takie, które sprzyjają opanowaniu języka obcego, jak i te, które będą ten proces utrudniać. W niniejszym artykule zwrócono uwagę na różnorodne aspekty natury psychologicznej i fizjologicznej, które w znaczący sposób wpływają na opanowanie języka obcego przez małe dziecko. Biorąc pod uwagę specyfikę pracy z dziećmi, zaproponowano teatr Kamishibai, jako technikę, która sprawdza się w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
In the process of the work with foreign language there are numerous factors that affect results, one of them support mastering a foreign language, the other ones make this process difficult. In the article, the attention was directed to diverse aspects of the psychological and physiological nature, which significantly influence acquiring a foreign language by a small child. A Kamishibai theatre considered as a technique, which is working with pre-school as well as early-school children was suggested, taking the specificity of the work with children into consideration.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 10; 19-29
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kronika życia i twórczości Jana Dormana (1912–1986)
Jan Dorman. A History of His Life and Work (1912-1986)
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Wiśniewska, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36454053.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
Eksperymentalny Teatr Dziecka
Teatr Dzieci Zagłębia
Janina Dorman
archiwum teatralne
teatr lalek
historia teatru polskiego
eksperyment artystyczno-teatralny
Experimental Child’s Theatre
The Children of Zagłębie’s Theatre
Będzin
theatre archives
puppet theatre
Polish theatre
experimental theatre
Opis:
Jan Dorman (ur. 1912, Dębowa Góra, obecnie Sosnowiec – zm. 1986, Będzin) był pedagogiem, reżyserem, scenografem, autorem tekstów teatralnych, twórcą Eksperymentalnego Teatru Dziecka w Sosnowcu (1945-1949) i Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie, obecnie noszącego jego imię (1950-1977), wykładowcą Wydziału Lalkarskiego we Wrocławiu Filii PWST w Krakowie, obecnie Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego (1978-1986), animatorem życia kulturalnego Będzina. Jego działalność teatralna sytuowała się pomiędzy teatrem dla dzieci, teatrem młodego widza, teatrem lalkowym, awangardowym teatrem plastycznym oraz eksperymentami bliskimi happeningowi. Przedstawienia Dormana prezentowane były na wielu przeglądach i festiwalach zagranicznych, twórczość TDZ pod jego dyrekcją reprezentowała Polskę na Międzynarodowej Wystawie Scenografii w Amiens we Francji (1969). Dorman pisał adaptacje i autorskie teksty teatralne, komponował i wybierał muzykę, projektował scenografię (wraz z synem, Jackiem), był inicjatorem przeglądu widowisk folklorystycznych „Herody”, utrzymywał szerokie kontakty z polskim i zagranicznym środowiskiem teatralnym, publikował regularnie na łamach pism teatralnych (m in. „Scena”, „Teatr Lalek”, „Teatr”), wydał książkę Zabawa dzieci w teatr. Przez całe życie Dorman utrwalała swoją działalność w skrupulatnie wytwarzanej dokumentacji archiwalnej.
Jan Dorman (b. Dębowa Góra, now Sosnowiec, 1912–d. Będzin, 1986) was a teacher, director, stage designer, author of texts for theatre, founder of the Experimental Child’s Theatre (ETD) in Sosnowiec (1945–1951) and The Children of Zagłębie’s Theatre (TDZ) in Będzin, which has been named after him (1951–1977), lecturer at the Faculty of Puppetry in Wrocław, Branch of the State Academic School of Theatre (PWST) in Krakow, now Stanisław Wyspiański Academy of Theatre Arts (1978–1986), promoter of culture in Będzin. His theatre practice situated itself between children’s theatre, young spectator’s theatre, puppet theatre, avant-garde art theatre and experiments close to the happening. Dorman’s performances were presented at many festivals internationally; the work of TDZ that he directed represented Poland at the International Exhibition of Stage Design in Amiens, France (1969). Dorman wrote and adapted texts for theatre, composed and selected music, designed the sets (along with his son, Jacek), initiated the “Herody” review of folk productions, maintained extensive contacts with Polish and foreign theatre communities, contributed regularly to theatre  magazines (including Scena, Teatr Lalek, Teatr), and he published his book Children Playing at Theatre. Throughout his life, Dorman recorded his practice through meticulously produced archival documentation. 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 13-140
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko w świecie wartości. Spektakl teatralny jako narzędzie wychowawcze
A child in the world of values. Theatrical performance as an educational tool
Autorzy:
Sanecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549593.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teatr dla dzieci; pedagogika kultury; pedagogika aksjologiczna; wychowanie przez sztukę; wartości
theatre for children; cultural pedagogy; axiological pedagogy; education through art; values
Opis:
This article is to indicate how and in which areas a theatrical performance can be used as an educational tool. Starting with the assumption that a play is not only entertainment, it is pointed out what other functions can be fulfilled by theatrical performances in early childhood education. The content of selected contemporary theatrical works shows that they not only deal with universal but also very up-to-date subjects, and many of them touch upon issues that, until recently, have been perceived as adult only; that they ask questions rather than give answers, encourage discussion rather than provide clear guidance. The presented examples of performances for children indicate that theatre may become a suitable material to introduce children to the world of values. Thanks to this, the theatre fits into the pedagogy of culture understood as value-based education and axiological pedagogy.
Celem artykułu  jest wskazanie, jak spektakl teatralny może być wykorzystywany jako narzędzie wychowawcze. Wychodząc z założenia, że teatr to nie tylko rozrywka, wskazano, jakie funkcje mogą spełniać przedstawienia teatralne we wczesnej edukacji dzieci. Z analizy wybranych współczesnych dzieł teatralnych wynika, że poruszane są w nich tematy nie tylko ponadczasowe, lecz także aktualne, a wiele z nich dotyka kwestii jeszcze niedawno postrzeganych jako zarezerwowane dla dorosłych; że raczej zadają pytania, niż udzielają odpowiedzi, skłaniają do dyskusji, niż dają jednoznaczne wskazówki. Zaprezentowane przykłady wskazują, że spektakl może stać się odpowiednim materiałem umożliwiającym wprowadzenie dzieci w świat wartości. Dzięki temu teatr wpisuje się w pedagogikę kultury, rozumianą jako wychowanie do wartości oraz pedagogikę aksjologiczną.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2020, 10, 1
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako twórca. Wpływ procesu twórczego na rzeczywistość dziecka na przykładzie realizacji projektu dziewczyńskiego „Teatru Mocy”
The influence of the creative process on the child’s reality based on the example of the girls’ project „Theater of Power”
Autorzy:
Koperska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029479.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
social theatre
children’s creativity
social change
girls’ empowerment
Opis:
Cultural institutions become more and more open to the implementation of inclusive projects aimed at a large and constantly expanding group of recipients-creators. The potential of amateur creativity has also been noticed in the field of theater activity, and thus the understanding of art as a sphere in which only professional artists have a voice has been surpassed. The idea of a theater devoted to children's imagination was anticipated in Poland by a patron of theatre pedagogy, Jan Dorman. Children's theater, drawing on the natural creativity of a child, the unlimited potential of his imagination and the tendency to play, places in the center of the creative process a child, who is not only a performer or spectator, but a committed author of activities – theatrical events. Playing the theater becomes a space for the child's participation, in which his voice has the driving force. Through art, creating an imaginary world, and thus moving in the world of fiction, the young artist develops skills that are necessary for full participation in real social life. Socially engaged theater is based on the assumption that art can be a common act because it is a dialogical meeting in which everyone can express themselves. Theater provokes both reflection and action, it presents a creative dialogue between man and the world. Art understood in this way transcends its aesthetic function, focusing on the process that its creators go through and the change it causes, which goes far beyond the theatrical event. The Girls' „Theater of Power” is an example of theatrical work in which the participation of girls was at the core of all activities. By following the creative potential and unlimited imagination of children, it became possible to get to know their worlds and learn sensitivity to the environment from them. The girls reflected on the school reality and, using the tools of the theater, created an alternative „School for Children”. As a result of this cooperation, the voices of the participants were manifested in a project of the world which was not only directed at children but also created by children.
Źródło:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2021, 8, 2; 135-150
2719-8278
Pojawia się w:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko‑performer jako odbiorca i uczestnik sztuki performatywnej
Performer‑child as a spectator and participant in performative art
Autorzy:
Kurowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51478309.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
performer‑child
performativity of childhood
performative art
theatre for children
autopoietic feedback loop
dziecko‑performer
performatywność dzieciństwa
sztuka per formatywna
teatr kierowany do dzieci
autopojetyczna pętla feedbacku
Opis:
Publikacja stanowi wprowadzenie i uzasadnienie kategorii dziecka‑performera – dziecka, które poprzez ustawicznie powtarzane zachowania (możliwe do manifestowania w danej kulturze) kreuje siebie oraz swoje relacje z otoczeniem. Ta kategoria implikuje też rozszerzenie zakresu pojmowania dziecka jako odbiorcy i uczestnika sztuki performatywnej. Poprzez analizę publikacji w dziedzinie teorii i historii performansu oraz teorii i historii wychowania, poprzez badania terenowe autor ugruntowuje tezę, że dziecko‑performer stanowi modelowe ogniwo autopojetycznej pętli feedbacku.
The publication introduces and justifies the category of performer‑child – a child who creates themself and the relations between them and the social environment by continually replicating actions within a given culture. This category extends also understanding of the child as a spectator and participant in performative art. By analyzing sources in the field of performance studies and pedagogy as well as doing field research, the author confirms the assertion that the performer‑child is the model link in the autopoietic feedback loop.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2023, 15, 3; 57-66
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To jest właśnie ta chwila. Uchodźcy w najnowszych polskich książkach i teatrze dla młodych odbiorców (przegląd)
This is the moment. Refugees in the latest Polish books and theater for young audience (review)
Autorzy:
Żygowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076779.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
refugees
migrations
children’s literature
children’s books
theatre for young audiences
uchodźcy
migracje
literatura dla dzieci
książki dla dzieci
teatr dla dzieci
Opis:
Artykuł stanowi przegląd najnowszych książek dla dzieci, które podejmują tematykę uchodźców. Pojawiają się tu także omówienia spektakli dla młodych widzów, które można odczytać w kontekście masowych migracji. Wymienione książki dla dzieci mają szansę przyczynić się do kształtowania i wzmacniania empatycznej i otwartej postawy młodych czytelników, którzy w przyszłości będą odpowiadać za kształt społeczeństwa obywatelskiego.
The article is a review of the latest children’s books that deal with refugee issues. In the following text there are discussions also performances for children that we can see in the context of migration. These books for children have the potential to contribute to shaping and strengthening the empathic and open attitude of young readers who will be responsible for civil society in the future.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2017, 6; 131-146
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies