Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "children's theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Przepłoszyć ptaszyska‑zmory. Rozmowa z Beatą Kupisz
    Let’s Shoo the Wraith‑birds Off. An Interview with Beata Kupisz
    Autorzy:
    Wójcik‑Dudek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784463.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    children’s theatre
    art for children
    education and theatre
    Opis:
    The interview is devoted to the artistic work of Za Królestwo i Pół Córki [For the Kingdom and a Half of the Daughter], a children’s theatre founded in Żory by Beata Kupisz. It discusses the children’s theatre and education, didactic and pedagogic aspects of a children’s theatre, and work with children actors belonging to the theatre group. Moreover, Kupisz shares her own ideas concerning directing and scenography, inspiring such artistic activities that include and engage children.
    Źródło:
    Paidia i Literatura; 2019, 1; 69-80
    2719-4167
    Pojawia się w:
    Paidia i Literatura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wypiszę obraz z teatru który mnie się najlepiej podobał. Badawczy potencjał listów i rysunków młodych widzów w Archiwum Jana Dormana
    I’m Gonna Describe You the Scene from the Theatre That I Liked Best. The Research Potential of Letters and Drawings of Young Spectators in Jan Dorman’s Archives
    Autorzy:
    Łukaszewicz, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36143884.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Jan Dorman
    widz teatralny
    teatr dla dzieci
    rysunek dziecięcy
    ego-dokument
    theatre spectator
    children theatre
    children's drawings
    ego-document
    Opis:
    Artykuł stanowi spojrzenia na praktykę pedagogiczno-artystyczną Jana Dormana przez pryzmat dziecięcej wrażliwości jego odbiorców. Traktuje rysunki i listy widzów  spektaklu „Awantura z ogniem” (1950) jako zbiór ego-dokumentów. Bada jego przydatność dla poszerzania wiedzy o historii teatru Dormana i recepcji jego sztuk.
    The paper looks at Jan Dorman’s pedagogical and artistic practice through the prism of child’s sensibility of his audience. The drawings and letters of the spectators at the performance of  Awantura z ogniem (“Fire with Fire”, 1950) are considered as a collection of ego-documents. The paper examines their usefulness for expanding our knowledge about the history of Dorman’s theatre and the reception of his plays. 
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 161-180
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O kulawym bogu Hefajstosie. W antycznej pracowni Jana Dormana
    The Lame God Hephaestus. Jan Dorman and the Classical Tradition
    Autorzy:
    Biernat, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36149423.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Jan Dorman
    Anna Świrszczyńska
    teatr dziecięcy
    starozytny teatr grecki
    teatr polski
    children theatre
    ancient Greek theatre
    Polish theatre
    Opis:
    Artykułu jest próbą ujęcia działań teatralnych Jana Dormana w perspektywie antyku. Przedmiotem badań są zbiory archiwalne Instytutu Teatralnego dokumentujące współpracę Jana Dormana z Anną Świrszczyńską nad inscenizacją słuchowiska „O kulawym bogu Hefajstosie”. Zachowana korespondencja twórców oraz egzemplarze reżyserskie pozwalają odkryć i opisać inspiracje Dormana spuścizną antyku. Mimo iż reżyser nigdy nie zaadaptował na scenę żadnego tekstu antycznego, podejmowane przez niego działania wskazują na silną obecność greckiego antyku, w szczególności tradycji komediowej, w jego myśleniu teatralnym.
    The paper is an analysis of Jan Dorman’s theatre practice in the context of the classical tradition. It examines the archival collections of The Theatre Institute documenting the collaboration of Jan Dorman with Anna Świrszczyńska on the staging of O kulawym bogu Hefajstosie (“The Lame God Hephaestus”), Świrszczyńska’s radio play. The extant  correspondence between the creators of the production and the director’s copies permit us to explore and analyse the ways in which classical antiquity inspired Dorman’s work. Although Dorman never adapted any ancient Greek text to the stage, his practice indicates a strong presence of the classical tradition, in particular the Greek comedy, in his mode of theatre.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 181-195
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr i dziecko jako osoba
    Theatre and the Child as a Person
    Autorzy:
    Tomaszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478666.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    sztuka dla dziecka
    teatr dla dzieci
    teatr dziecięcy
    edukacja estetyczna
    teatr interaktywny
    art for children
    theatre for children
    children’s theatre
    aesthetic education
    interactive theatre
    Opis:
    Teatr dla dzieci i młodzieży powinien wspierać odbiorcę w jego indywidualnym rozwoju oraz przygotowywać inteligentną i otwartą publiczność w przyszłości. Staje się to szczególnie ważne w świetle zagrożeń współczesnego świata związanych z unifikacją i cybernetyzacją ludzkich społeczeństw. Teatr powiązany z dzieckiem ma dwie odmienne formy: teatr dla dzieci i teatr dziecięcy. Pierwszy z nich jest tworzony przez dorosłych zawodowych artystów dla młodych odbiorców. Sztuka traktowana jest jako źródło wiedzy o kulturze, cywilizacji i kondycji ludzkiej. Jest częścią sztuki dla dziecka. Teatr dziecięcy jest tworzony przez dzieci. Najważniejszy jest tu sam proces twórczy, nie spektakl. Dlatego teatr dziecięcy jest częścią pedagogiki. Tekst prezentuje (w czterech przykładach) realizację koncepcji „teatru interaktywnego”, który rozumiany jest jako działania teatralne włączające widzów w akcję w znacznie większym stopniu niż czyni się to w tradycyjnym teatrze.
    Theatre for young people should help children in their individual development and also prepare new, intelligent and open theatrical audiences for the future. This is very important in a world endangered by the unification and cybernation of human beings. Theatre involving children can be manifested in two different ways: theatre for children and children’s theatre. The first is created by adult artists for a young audience. It treats art as a source of knowledge about culture, civilization and the spiritual condition of people. In this respect, theatre for children is a part of art for children. Children’s theatre is created by children. The emphasis is placed on the process of creating the show and not on the effect. For that reason, children’s theatre is a part of pedagogy. The text presents 4 examples of theatrical creation termed “interactive theatre”. Such theatre engages the audience much more fully and activates their imagination and creative thinking much more than traditional theatre does.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 3(41); 167-183
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lalka w teatrze lalek
    Puppet in the Puppet Theatre
    Autorzy:
    Tomaszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478877.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    teatr lalek, lalka
    teatr dla dzieci
    teatr dziecięcy
    wychowanie estetyczne
    teatr lalek; lalka; teatr dla dzieci; teatr dziecięcy; wychowanie estetyczne
    puppet theatre
    puppet
    doll
    theatre for children
    children’s theatre
    aesthetic education
    Opis:
    Teatr jest stałym elementem edukacji dzieci i młodzieży. Jednak teatr lalek jako forma artystycznego dialogu prowadzonego za pośrednictwem formy plastycznej (lalki) nie cieszy się dziś zainteresowaniem pedagogów. Autorka artykułu postawiła sobie za cel przekonanie edukatorów do tej specyficznej formy teatru i jej możliwości komunikowania się z wychowankiem zarówno poprzez tworzenie spektaklu w ramach laboratorium teatralnego, przez rozmowę o spotkaniu z teatrem profesjonalnym, jak i jako sposób komunikacji interpersonalnej. Wykorzystując badania teatrologiczne i antropologiczne, analizuje możliwości budowania metafory teatralnej za pomocą lalki, a w oparciu o analizę recenzji i opisów widowisk lalkowych oraz obserwację własną współczesnej twórczości lalkowej – dokonuje przeglądu form lalek i sposobu ich istnienia w teatrze. Pokazuje ogromną różnorodność możliwości i wskazuje siłę pobudzania wyobraźni zarówno twórcy, jak i widza. Zwraca uwagę na najnowszą koncepcję „materialnego performansu”, który należy rozumieć jako swoisty dialog interpersonalny między kreatorem a odbiorcą za pośrednictwem materialnego obiektu. Z jednej strony mobilizuje się dzieci do zainteresowania realnym światem, który stanowi przecież naturalne środowisko człowieka. Ma to szczególne znaczenie w świecie zdominowanym przez nowe technologie i wirtualne światy. Z drugiej strony materialny pośrednik ma również walor terapeutyczny, to znaczy pozwala na szczerą i prawdziwą rozmowę, stając się wartościowym narzędziem w pracy edukatora.
    Theatre is a constant element of children’s and teenager’s education. But puppet theatre treated as a form of artistic dialogue conducted through a material form (puppet) seems not to be of interest to pedagogues. The aim of the author is to convince educators of the value of this specific form of theatre and of its possibilities in terms of communication with pupils. This communication takes place in three forms: through creating a spectacle in a theater lab at school; in conversations about the professional performances; in interpersonal communication. Using the relevant theatrological and anthropological research, the author analyzes the possibilities of building a theater metaphor with a puppet and – based on the analysis of theatrical reviews, the description of contemporary performances and personal theatrical observation –the author makes a review of different puppet forms and their manner of animation. She shows the huge diversity of possibilities and points out the power of stimulating the imagination of both the creator and spectator. She also draws attention to the new concept entitled “material performance” which should be understood as a kind of interpersonal dialogue between the creator and the recipient through means of the material object. On the one hand, it motivates children to be interested in the real world which is the natural human environment. It is very important in a reality dominated by new technologies and virtual worlds. On the other, this material intermediary has also therapeutic significance i.e. it allows more honest and genuine communication and thus becoming a valuable tool in the work of the educator.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 2(48); 183-194
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramaty (nie)zwierzęce w teatrze lalek dla dzieci
    (Non)animal plays in puppet theatre for children
    Autorzy:
    Drwięga, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1076746.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    puppet theatre
    children’s theatre
    puppet
    animals on stage
    teatr lalek
    teatr dla dzieci
    animant
    zwierzęta w teatrze
    Opis:
    Agata Drwięga analizuje, w jaki sposób zwierzęta są obecne we współczesnych dramatach dla dzieci oraz na scenach polskich teatrów lalek. Autorka wspomina sztuki (Malwinka w Ptasim Królestwie A. Wiktorowskiej-Chmielewskiej i Marvin M. Guśniowskiej), które cechuje przedmiotowe podejście do zwierząt. Swoją uwagę koncentruje przede wszystkim na tekstach eksponujących wybrane aspekty zwierzęcej natury, jednak nieuciekających od antropomorfizacji bohaterów (Dziób w dziób M. Prześlugi, Wąż M. Guśniowskiej i Tylko jeden dzień M. Baltscheita). Ostatnim przedmiotem analizy jest spektakl Baltic. Pies na krze R. Wiczy-Pokojskiego, gdzie opowiedziano historię zwierzęcia, zachowując odrębność jego natury, jednocześnie stawiając je na równi z człowiekiem. Podejście realizatorów do kwestii zwierzęcej objawia się zarówno przez wygląd lalek, jak ich rolę w spektaklu. Animanty zwierząt niepopularnych (takich jak gołąb, wąż czy jętka) rzadziej niż lalki ssaków (kot, pies) wykazują podobieństwo do swoich, występujących w naturze, pierwowzorów. Jednocześnie lalki bohaterów nie-ludzkich niemal zawsze upodabnia się do ludzi lub infantylizuje.
    Agata Drwiega in her paper investigates how animals are present in contemporary drama for children and in Polish puppet theatre. Pieces in which animals are treated as if they were humans (in both negative and positive sense) are discussed. Investigated dramas include A. Wiktorowska-Chmielewska’s Malwinka in the Bird’s Kingdom and M. Guśniowska’s Marvin. Here, animals are generally treated as objects, and their real nature is not relevant for the content of drama. Texts concentrate on certain aspects of animal nature but also include animals which still undergo anthropomorphism (for example in: M. Guśniowska’s The Snake, M. Prześluga’s Beak in Beak and M. Baltscheit’s One Day Only). The last performance discussed in the paper is Baltic. A Dog on an Ice Floe directed by R. Wicza-Pokojski which tells the story of an animal but retains its subjectivity and places it at the same level as human experience. In general, the artist’s approach to animals is manifested by not only the puppet’s looks, but also by their role in the show. Puppets of less popular animals (e.g. pigeons, snakes or mayflies) often do not resemble original organisms, in contrast to puppets of mammals (e.g. cats, dogs). In the same time, non-human characters are almost always anthropomorphised or infantilized.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 103-120
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Creative drama in both school and after-school musical education
    Autorzy:
    Felix, Belo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407847.pdf
    Data publikacji:
    2004-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    creative drama
    interpretation
    socialization
    musical activities
    communication
    theatralization
    experience learning
    conflict
    tension
    cooperation
    poly-esthetic formation
    moral education
    creativity
    children's theatre
    musical-dramatic activities
    Opis:
    The author exposes theoretical substantiation as well as practical utilization of new integrative musical-dramatic activities which have become a part of the latest textbooks and methodical handbooks of musical education in Slovak elementary schools. He brings forth basic information on the method of creative drama as well as its application in both school and after-school musical education.
    Źródło:
    The New Educational Review; 2004, 2; 119-130
    1732-6729
    Pojawia się w:
    The New Educational Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr bohatera popularnego Europy Zachodniej a polska szopka kolędnicza
    The theatre of the popular Western Europe hero and the Polish nativity play
    Autorzy:
    Tomaszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877422.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    szopka
    teatr lalek
    sztuka popularna
    bohater ludowy
    teatr dziecięcy
    kabaret
    szopka (a nativity play)
    puppet theatre
    popular art
    folk hero
    children’s theatre
    cabaret
    Opis:
    Od XVIII w. zaczął zyskiwać popularność szereg postaci lalkowych, które pojawiły się na wędrownych scenkach trup teatralnych niemal w całej Europie. Były to postaci komiczne o charakterze bohaterów popularnych, przemawiające do publiczności ulic, placów, targów - ich własnym językiem. Część z nich wywodziła się z komedii dell’arte (Pulcinella, Poliszynel, Guignol, Don Cristobal, Pietruszka). Korzenie teatralne bohaterów, którzy pojawili się z państwach niemieckich (Hanswurst, Kasperle, Kašparek, Gašparko), sięgają teatru elżbietańskiego i wiążą się z obecnością wędrownych trup angielskich aktorów, które włączyły do swoich przedstawień tradycyjną postać błazna. Ponieważ dla Polski jest to czas powolnej utraty niepodległości na rzecz państw ościennych, teatr bohatera ludowego nie powstał. Rozwinęła się za to forma szopki kolędniczej. Porównanie funkcji i znaczenia tych zjawisk teatralnych jest przedmiotem tego opracowania. Jest to także próba zwrócenia uwagi pedagogów na edukacyjne walory polskiej szopki kolędniczej.
    In the 18th century, a number of puppet figures began to gain popularity. They appeared on the traveling scenes of theatre troupes almost throughout Europe. They were comic figures of the character of popular heroes, presented in the streets, squares and markets and speaking to audience in their own language. One part of them came from the comedy dell’arte (Pulcinella, Poliszynel, Guignol, Don Cristobal, and Pietruszka). The theatrical roots of the heroes who appeared in German states (Hanswurst, Kasperle, Kašparek, Gašparko) reached the Elizabethan theatre and are associated with the presence of wandering theatre troups of English actors. They combined Elizabethan theatre with traditional figure of a folk jester. Because for Poland it is a time of slow loss of independence for the benefit of neighboring countries, the theatre of the popular hero was not created. Instead, the form of szopka (a nativity play) was developing. Comparison of the functions and significance of these theatrical phenomena is the subject of this study. It is also an attempt to draw the attention of educators to the educational values of the Polish nativity play.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2020, 12, 1; 262-276
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Камишибай-театр как средство, употребляемое в процессе обучения иностранному языку в группах детей дошкольного и младшего школьного возраста
    The Kamishibai Theatre as the Tool Used in The Process of the Foreign Language Teaching in Groups of Pre-School Children and Early-School
    Autorzy:
    Buczek, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798226.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teatr; Kamishibai; storytelling; dzieci; nauczanie języka obcego
    theatre; Kamishibai; storytelling; children; foreign language teaching
    Opis:
    Teatr Kamishibai jako narzędzie wykorzystywane w procesie nauczania języka obcego w grupach dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym Na rezultat w procesie pracy z językiem obcym wpływają różnorodne czynniki, zarówno takie, które sprzyjają opanowaniu języka obcego, jak i te, które będą ten proces utrudniać. W niniejszym artykule zwrócono uwagę na różnorodne aspekty natury psychologicznej i fizjologicznej, które w znaczący sposób wpływają na opanowanie języka obcego przez małe dziecko. Biorąc pod uwagę specyfikę pracy z dziećmi, zaproponowano teatr Kamishibai, jako technikę, która sprawdza się w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
    In the process of the work with foreign language there are numerous factors that affect results, one of them support mastering a foreign language, the other ones make this process difficult. In the article, the attention was directed to diverse aspects of the psychological and physiological nature, which significantly influence acquiring a foreign language by a small child. A Kamishibai theatre considered as a technique, which is working with pre-school as well as early-school children was suggested, taking the specificity of the work with children into consideration.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 10; 19-29
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kronika życia i twórczości Jana Dormana (1912–1986)
    Jan Dorman. A History of His Life and Work (1912-1986)
    Autorzy:
    Tomaszewska, Ewa
    Wiśniewska, Marzenna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36454053.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Jan Dorman
    Eksperymentalny Teatr Dziecka
    Teatr Dzieci Zagłębia
    Janina Dorman
    archiwum teatralne
    teatr lalek
    historia teatru polskiego
    eksperyment artystyczno-teatralny
    Experimental Child’s Theatre
    The Children of Zagłębie’s Theatre
    Będzin
    theatre archives
    puppet theatre
    Polish theatre
    experimental theatre
    Opis:
    Jan Dorman (ur. 1912, Dębowa Góra, obecnie Sosnowiec – zm. 1986, Będzin) był pedagogiem, reżyserem, scenografem, autorem tekstów teatralnych, twórcą Eksperymentalnego Teatru Dziecka w Sosnowcu (1945-1949) i Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie, obecnie noszącego jego imię (1950-1977), wykładowcą Wydziału Lalkarskiego we Wrocławiu Filii PWST w Krakowie, obecnie Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego (1978-1986), animatorem życia kulturalnego Będzina. Jego działalność teatralna sytuowała się pomiędzy teatrem dla dzieci, teatrem młodego widza, teatrem lalkowym, awangardowym teatrem plastycznym oraz eksperymentami bliskimi happeningowi. Przedstawienia Dormana prezentowane były na wielu przeglądach i festiwalach zagranicznych, twórczość TDZ pod jego dyrekcją reprezentowała Polskę na Międzynarodowej Wystawie Scenografii w Amiens we Francji (1969). Dorman pisał adaptacje i autorskie teksty teatralne, komponował i wybierał muzykę, projektował scenografię (wraz z synem, Jackiem), był inicjatorem przeglądu widowisk folklorystycznych „Herody”, utrzymywał szerokie kontakty z polskim i zagranicznym środowiskiem teatralnym, publikował regularnie na łamach pism teatralnych (m in. „Scena”, „Teatr Lalek”, „Teatr”), wydał książkę Zabawa dzieci w teatr. Przez całe życie Dorman utrwalała swoją działalność w skrupulatnie wytwarzanej dokumentacji archiwalnej.
    Jan Dorman (b. Dębowa Góra, now Sosnowiec, 1912–d. Będzin, 1986) was a teacher, director, stage designer, author of texts for theatre, founder of the Experimental Child’s Theatre (ETD) in Sosnowiec (1945–1951) and The Children of Zagłębie’s Theatre (TDZ) in Będzin, which has been named after him (1951–1977), lecturer at the Faculty of Puppetry in Wrocław, Branch of the State Academic School of Theatre (PWST) in Krakow, now Stanisław Wyspiański Academy of Theatre Arts (1978–1986), promoter of culture in Będzin. His theatre practice situated itself between children’s theatre, young spectator’s theatre, puppet theatre, avant-garde art theatre and experiments close to the happening. Dorman’s performances were presented at many festivals internationally; the work of TDZ that he directed represented Poland at the International Exhibition of Stage Design in Amiens, France (1969). Dorman wrote and adapted texts for theatre, composed and selected music, designed the sets (along with his son, Jacek), initiated the “Herody” review of folk productions, maintained extensive contacts with Polish and foreign theatre communities, contributed regularly to theatre  magazines (including Scena, Teatr Lalek, Teatr), and he published his book Children Playing at Theatre. Throughout his life, Dorman recorded his practice through meticulously produced archival documentation. 
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 13-140
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziecko w świecie wartości. Spektakl teatralny jako narzędzie wychowawcze
    A child in the world of values. Theatrical performance as an educational tool
    Autorzy:
    Sanecka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/549593.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    teatr dla dzieci; pedagogika kultury; pedagogika aksjologiczna; wychowanie przez sztukę; wartości
    theatre for children; cultural pedagogy; axiological pedagogy; education through art; values
    Opis:
    This article is to indicate how and in which areas a theatrical performance can be used as an educational tool. Starting with the assumption that a play is not only entertainment, it is pointed out what other functions can be fulfilled by theatrical performances in early childhood education. The content of selected contemporary theatrical works shows that they not only deal with universal but also very up-to-date subjects, and many of them touch upon issues that, until recently, have been perceived as adult only; that they ask questions rather than give answers, encourage discussion rather than provide clear guidance. The presented examples of performances for children indicate that theatre may become a suitable material to introduce children to the world of values. Thanks to this, the theatre fits into the pedagogy of culture understood as value-based education and axiological pedagogy.
    Celem artykułu  jest wskazanie, jak spektakl teatralny może być wykorzystywany jako narzędzie wychowawcze. Wychodząc z założenia, że teatr to nie tylko rozrywka, wskazano, jakie funkcje mogą spełniać przedstawienia teatralne we wczesnej edukacji dzieci. Z analizy wybranych współczesnych dzieł teatralnych wynika, że poruszane są w nich tematy nie tylko ponadczasowe, lecz także aktualne, a wiele z nich dotyka kwestii jeszcze niedawno postrzeganych jako zarezerwowane dla dorosłych; że raczej zadają pytania, niż udzielają odpowiedzi, skłaniają do dyskusji, niż dają jednoznaczne wskazówki. Zaprezentowane przykłady wskazują, że spektakl może stać się odpowiednim materiałem umożliwiającym wprowadzenie dzieci w świat wartości. Dzięki temu teatr wpisuje się w pedagogikę kultury, rozumianą jako wychowanie do wartości oraz pedagogikę aksjologiczną.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2020, 10, 1
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziecko jako twórca. Wpływ procesu twórczego na rzeczywistość dziecka na przykładzie realizacji projektu dziewczyńskiego „Teatru Mocy”
    The influence of the creative process on the child’s reality based on the example of the girls’ project „Theater of Power”
    Autorzy:
    Koperska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029479.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    social theatre
    children’s creativity
    social change
    girls’ empowerment
    Opis:
    Cultural institutions become more and more open to the implementation of inclusive projects aimed at a large and constantly expanding group of recipients-creators. The potential of amateur creativity has also been noticed in the field of theater activity, and thus the understanding of art as a sphere in which only professional artists have a voice has been surpassed. The idea of a theater devoted to children's imagination was anticipated in Poland by a patron of theatre pedagogy, Jan Dorman. Children's theater, drawing on the natural creativity of a child, the unlimited potential of his imagination and the tendency to play, places in the center of the creative process a child, who is not only a performer or spectator, but a committed author of activities – theatrical events. Playing the theater becomes a space for the child's participation, in which his voice has the driving force. Through art, creating an imaginary world, and thus moving in the world of fiction, the young artist develops skills that are necessary for full participation in real social life. Socially engaged theater is based on the assumption that art can be a common act because it is a dialogical meeting in which everyone can express themselves. Theater provokes both reflection and action, it presents a creative dialogue between man and the world. Art understood in this way transcends its aesthetic function, focusing on the process that its creators go through and the change it causes, which goes far beyond the theatrical event. The Girls' „Theater of Power” is an example of theatrical work in which the participation of girls was at the core of all activities. By following the creative potential and unlimited imagination of children, it became possible to get to know their worlds and learn sensitivity to the environment from them. The girls reflected on the school reality and, using the tools of the theater, created an alternative „School for Children”. As a result of this cooperation, the voices of the participants were manifested in a project of the world which was not only directed at children but also created by children.
    Źródło:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2021, 8, 2; 135-150
    2719-8278
    Pojawia się w:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    To jest właśnie ta chwila. Uchodźcy w najnowszych polskich książkach i teatrze dla młodych odbiorców (przegląd)
    This is the moment. Refugees in the latest Polish books and theater for young audience (review)
    Autorzy:
    Żygowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1076779.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    refugees
    migrations
    children’s literature
    children’s books
    theatre for young audiences
    uchodźcy
    migracje
    literatura dla dzieci
    książki dla dzieci
    teatr dla dzieci
    Opis:
    Artykuł stanowi przegląd najnowszych książek dla dzieci, które podejmują tematykę uchodźców. Pojawiają się tu także omówienia spektakli dla młodych widzów, które można odczytać w kontekście masowych migracji. Wymienione książki dla dzieci mają szansę przyczynić się do kształtowania i wzmacniania empatycznej i otwartej postawy młodych czytelników, którzy w przyszłości będą odpowiadać za kształt społeczeństwa obywatelskiego.
    The article is a review of the latest children’s books that deal with refugee issues. In the following text there are discussions also performances for children that we can see in the context of migration. These books for children have the potential to contribute to shaping and strengthening the empathic and open attitude of young readers who will be responsible for civil society in the future.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2017, 6; 131-146
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spotkania. Współpraca Michała Borczucha z dziećmi oraz osobami niepełnosprawnymi
    Meetings. Cooperation of Michał Borczuch with children and the disabled
    Autorzy:
    Berendt, Zuzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520718.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Michał Borczuch
    teatr
    dzieci
    niepełnosprawni
    autycy
    instytucja
    sztuka partycypacyjna
    theatre
    children
    disabled people
    autistic people
    institution
    participatory art
    Opis:
    Zuzanna Berendt w swoim artykule omawia trzy spektakle zrealizowane przez reżysera Michała Borczucha we współpracy z dziećmi i osobami niepełnosprawnymi: Lepiej tam nie idź (2013), Zostań, zostań (2015), Paradiso (2014). Autorka skupia się na instytucjonalnym kontekście współpracy reżysera zawodowego z aktorami nieprofesjonalnymi oraz na jego metodach pracy. Współpracę pomiędzy Borczuchem a dziećmi i niepełnosprawnymi ocenia jako przynoszącą wiele korzyści obu stronom i pozytywnie wpływającą na praktykę reżysera w pracy z aktorami zawodowymi.
    The aim of this article is to present three performances by a theatre director Michał Borczuch that were created in cooperation with children and disabled people: You Better Not Go There (2013), Stay, Stay (2015), Paradiso (2014). The author focuses on the institutional context of the cooperation between Borczuch, who is a professional, and non-professional actors, as well as the methods he uses. According to the author, such collaboration is valuable for both sides and positively influences the director's work with professional actors.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 2 "Teatr w edukacji, terapii i profilaktyce"; 114-122
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inscenizacje oraz adaptacje twórczości Janusza Korczaka w polskim teatrze w latach 1931–2021
    Staging and adapting the works of Janusz Korczak in Polish theatre in the years 1931–2021
    Autorzy:
    Uljasz, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340748.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Polish theatre history of the 20th–21st centuries
    theatre for children history
    of the 20th–21st centuries
    Polish literature 1918–1939 reception
    literature for children
    1918–1939 reception
    teatr polski historia XX–XXI w.
    teatr dla dzieci historia XX–XXI w.
    literatura polska 1918–1939 recepcja
    literatura dla dzieci 1918–1939 recepcja
    Opis:
    Tematem artykułu jest historia teatralnej recepcji twórczości literackiej Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita) (1878 lub 1879–1942) w polskim teatrze w latach 1931–2021, od prapremiery dramatu Senat szaleńców w 1931 r. w Teatrze Ateneum w Warszawie po najnowsze inscenizacje. W analizie uwzględniono też adaptacje trzech powieści Korczaka dla dzieci: Król Maciuś Pierwszy, Król Maciuś na wyspie bezludnej (pierwodruk – 1923 r.) i Kajtuś czarodziej (najstarsza edycja – 1935 r.). Autor pisze o realizacjach z teatrów dramatycznych i lalkowych z różnych polskich miast, a także o jednej baletowej, przywołuje inscenizacje oraz adaptacje radiowe i telewizyjne powieści Korczaka. Zwraca też uwagę na zalety i słabości inscenizacji, jak również na metody ich promocji. Omawia przyczyny małego zainteresowania twórców teatralnych sztuką Senat szaleńców i zastanawia się, dlaczego chętniej adaptują oni książki pisarza dla dzieci. Materiał badawczy wykorzystany w artykule to głównie źródła – publikacje prasowe, plakaty i fotografie teatralne, w mniejszym stopniu wspomnienia, w jednym wypadku – nagranie radiowe. Opracowania naukowe i popularyzatorskie przydatne w kwerendzie oraz przywołane w bibliografii i przypisach to publikacje na temat biografii Janusza Korczaka i historii polskiego teatru. Zagadnienie badawcze ma podwójnie rocznicowy charakter. W 1931 r., czyli ponad 90 lat temu, odbyła się prapremiera sztuki Senat szaleńców, a w 2022 r. mija 80. rocznica tragicznej śmierci Korczaka oraz dzieci i części pracowników z jego warszawskiego sierocińca.
    The subject of the article is the history of the theatrical reception of Janusz Korczak's (Henryk Goldszmit) (1878 or 1879–1942) literary works in Polish theatre in 1931- 2021, from the premiere of the drama Senat szaleńców in 1931 at the Ateneum Theatre in Warsaw to the most recent productions. The author also includes adaptations of three of Korczak's novels for children: Król Maciuś Pierwszy, Król Maciuś na wyspie bezludnej (first printing - 1923) and Kajtuś czarodziej (oldest edition – 1935). The author writes about productions from dramatic and puppet theatres from various Polish cities, as well as about one ballet theatre, evoking staging, radio and television adaptations of Korczak's novels. It highlights the advantages and disadvantages of the parts of the staging, as well as the methods of promoting them. The reasons behind the low interest of theatre artists in the play The Senat szaleńców and the fact that they willingly adapt the writer's books for children are discussed. The research material used in the article is mainly sources – press publications, posters and theatrical photos, to a lesser extent memoirs, and in one case a radio recording. Scientific and popularizing studies, useful in the query and cited in the bibliography and footnotes, are publications on the biography of Janusz Korczak and the history of Polish theatre.
    Źródło:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 22, 1; 153-167
    2543-8379
    Pojawia się w:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies