Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "child of God" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wolność synów Bożych na podstawie Rz 8, 12–17 i Ga 4, 1–7
Autorzy:
Górska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950233.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
wolność
dziecko Boże
syn Boży
List do Galatów
List do Rzymian
freedom
child of God
son of God
Epistle to the Galatians
Epistle to the Romans
Opis:
This article presents the connections between the state of being an adopted son of God by Christians and the freedom of humanity on the basis of Romans 8 : 12–17 and Galatians 4 : 1–7. At the beginning, it presents the state of the person before he or she is granted new existence and is a child of God. The different kinds of slavery that in these two fragments are presented by St. Paul and the symbolism of the young heir are discussed. The next part of the article presents Greek words that St. Paul uses to describe the state of the new existence of Christians; namely: ἡ υἱοθεσίά τό τέκνον, ὁ υἱός. The last part of this article is devoted to the connection that exists between being an adopted son of God and freedom.
Artykuł przedstawia powiązanie między stanem przybranego synostwa Bożego chrześcijan a wolnością człowieka na podstawie fragmentów Rz 8, 12–17 i Ga 4, 1–7. Na początku przedstawiony zostaje stan człowieka, zanim jeszcze zostanie obdarowany nową egzystencją, którą jest bycie Bożym dzieckiem. Omówione zostają rodzaje niewoli, które w tych dwóch fragmentach przedstawia św. Paweł oraz symbolika małoletniego dziedzica. W następnej części artykułu przedstawione zostaje greckie słownictwo, którego używa św. Paweł do opisania stanu nowej egzystencji chrześcijan, a mianowicie: ἡ υἱοθεσίά τό τέκνον, ὁ υἱός. Ostatnia część pracy poświęcona jest natomiast powiązaniu, które istnieje między przybranym synostwem Bożym oraz wolnością.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2019, 72, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo Creator and “Child of God:” Reflections on the Relationship Between Work and Religion Based on the Thought of Tadeusz W. Nowacki and Stefan Wyszyński
Homo creator a „dziecko Boże”. Rozważania o związku pracy i religii na podstawie myśli Tadeusza W. Nowackiego i Stefana Wyszyńskiego
Autorzy:
Mitkiewicz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917352.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
work and religion
homo creator
child of God
work-energy
work-action
Wyszyński
Nowacki
praca a religia
dziecko Boże
praca-energia
praca-siła
działanie
Opis:
The upcoming beatification date of the Primate of Poland, Fr. Stefan Cardinal Wyszyński becomes an excellent opportunity to bring closer not only his biography, but also extremely rich social teaching. By reference to the writings of Tadeusz Nowacki and Stefan Wyszyński, I attempt to compare their concepts and views on the matter. My considerations are delivered in three points. In the first point, relating to philosophy of history I reconstruct the idea of Nowacki on the development of work as a power creating a human and the reality around him. The second point presents Wyszyński’s views that relate human work to God’s intervention/activity/ work. On that basis I proceed in the third part to the comparison of seemingly similar concepts of homo creator and “child of God.”
Zbliżająca się data beatyfikacji Prymasa Polski ks. Stefana kard. Wyszyńskiego staje się doskonałą okazją do przybliżenia nie tylko jego biografii, lecz także niezwykle bogatego społecznego nauczania. Autor niniejszego artykułu, sięgając do myśli kard. Wyszyńskiego oraz nestora polskiej pedagogiki pracy Tadeusza W. Nowackiego, stara się porównać stworzone przez nich koncepcje dotyczące zagadnienia relacji między ludzką pracą a religią. Swoje rozważania prezentuje w trzech punkach. W pierwszym z nich, sięgając do historiozofii, rekonstruuje myśl T.W. Nowackiego dotyczącą rozwoju pracy jako siły stwarzającej człowieka i otaczającą go rzeczywistość. Drugi punkt poświęcony jest prezentacji poglądów S. Wyszyńskiego, który pracę człowieka odnosi do działania Boga. Na tej podstawie w trzecim punkcie autor dokonuje porównania dwóch pozornie podobnych pojęć: homo creator i „dziecko Boże”.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 295-311
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human and Divine Authority and Human Emotions in Hebrew Narrative and Greek Tragedy
Autorzy:
Nabergoj, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2155010.pdf
Data publikacji:
2022-12-29
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
fear of God
adoption of the Hebrew child
Medea and Jason
Medea’s infanticide
punishment in the name of the gods
strach przed Bogiem
adopcja dziecka hebrajskiego
Medea i Jason
dzieciobójstwo Medei
kara w imię bogów
Opis:
This article examines the narrative of the compassionate response of two Hebrew midwives and Pharaoh’s daughter to Pharaoh’s command that Hebrew boys be killed at birth (Ex 1:82:10), and of Medea’s vengeful to her husband Jason’s infidelity in Euripides’ tragedy Medea. The paradox of Medea’s character is reflected in her decision to murder her two sons, whom she loves immeasurably, because by this absurd act she hurts the traitorous Jason to the utmost humanly possible degree. The Hebrew midwives save Hebrew children because they “fear God,” Pharaohs daughter saves a Hebrew child from her father’s murderous plan without explaining the reasons, and Medea, in preparing and carrying out the murderous plan invokes the authority of the gods who mercilessly punish human transgressors. The aim of the article is to show how the Hebrew story, on the one hand, and the Greek drama, on the other hand, present, indicate or explicitly express the reasons for the behaviour of literary characters in relation to human and divine authority.
Artykuł analizuje narrację o współczującej reakcji dwóch hebrajskich akuszerek i córki faraona na polecenie faraona, by hebrajskich chłopców zabić przy narodzinach (Wj 1,82,10), oraz o mściwej reakcji Medei na niewierność jej męża Jasona w tragedii Eurypidesa Medea. Paradoks charakteru Medei przejawia się w jej decyzji zamordowania swoich dwóch synów, których kocha bezmiernie, ponieważ tym absurdalnym czynem krzywdzi zdradzieckiego Jasona w stopniu najwyższym z możliwych po ludzku. Hebrajskie akuszerki ratują hebrajskie dzieci, bo “boją się Boga”, córka faraona ratuje hebrajskie dziecko przed morderczym planem ojca, nie wyjaśniając przyczyn, a Medea, przygotowując i realizując morderczy plan, powołuje się na autorytet bogów, którzy bezlitośnie karzą ludzkich przestępców. Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób opowieść hebrajska z jednej strony i dramat grecki z drugiej przedstawiają, wskazują lub wprost wyrażają przyczyny zachowań bohaterów literackich w odniesieniu do autorytetu ludzkiego i boskiego.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2022, 50; 93-106
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies