Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chalcedon" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
L’attualit della dottrina cristologica di Calcedonia
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668105.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Chalcedon Council
chrystology
soteriology
apophatism
Opis:
The Christological doctrine defined during the Chalcedon Council (451) was the point of reference to consolidate the Christian doctrine in the fifth century. It also became the foundation of the evangelizing mission led by the Church in the following centuries. In the context of the new challenges and interpretation a question, whether the Chalcedon doctrine needs to be reinterpreted, arises. This article tries to show the relevance of the Christological dogma which was defined by the Chalcedon Council. The attention is paid to this dogma rooted in the Church Tradition and also to its soteriological and anthropological meaning. The soteriological perspective, which was given the utmost importance during the Chalcedon Council and similarly during other councils held in the first millennium, proves the doctrinal relevance of the dogma and furthermore makes it more meaningful. From the hermeneutic point of view this article presents the need of referring to the principle of theological apophatism in order to interpret the dogma correctly.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój teologii monastycznej w okresie po soborze chalcedońskim
The development of monastic spiritual theology after Chalcedon
Autorzy:
Jasiewicz, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495486.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Theology
Monasticism
Monastic
Monk
Chalcedon
debates
Opis:
The role of the monks in the triumph over iconoclasm illustrates their traditional involvement in theological debates; monasticism thus appears not only as a school of spiritual perfection but also as a body, which feels responsibility for the content of the faith and for the fate of the Church as a whole. At the same time, the particularity of the monastic polity and ideology, its foundation upon the notion that "the Kingdom of God is not of this world", and its opposition to all compromises with "this world’s" requirements gave rise to a theology, which can properly be called "monastic". In contrast with the formal conservatism of official ecclesiastical circles and in opposition to the traditions of secular Hellenism, this theology happened also to be the most dynamic and creative current in Christian thought as a whole.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2012, 32; 191-198
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór chalcedoński. Kontekst historyczny, teologiczny, następstwa
The council of Chalcedon: its theological and historical context and its consequences
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613355.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sobór chalcedoński
Logos
The council of Chalcedon
Opis:
The article presents the Council of Chalcedon; its theological and historical context and its consequences. The author starts with the theological context of this Council. In that time the question of relation between humanity and divinity in Christ was discussed. Apollinarius of Laodicea taught that in the person of Christ there were two elements: the Logos and the body. The Logos replaced the soul. He propagated the formula mia physis tou theou logou sesarkomene. Others theologians were not agree with his opinion. Generally, there were two theological schools which worked on this matter: school of Alexandria and of Antioch. In the first one, the Christ was seen especially as God who became man. In the second one, He was seen as the man who was God’s Son. With other words, in Alexandria the starting point of reflection was the Divinity of Christ. In Antioch the starting of reflection was His humanity. The author mentioned Eutyches whose ideas on Christology produced a lot of trouble. In such a context, the Council of Chalcedon was organized (451). It was the proposal of Emperor Marcjan. The Council, after having condemned Eutyches and Dioskur of Alexandria because of their position on theological matter, proclaimed a new definition of the catholic faith. The base of this definition was the Letter of Pope Leo the Great Ad Flavianum. The most important point of this definition was the statement that Divinity and humanity meet in Christ, and both form one person. Such a declaration seems to be clear, but it did not satisfy Greek theologians. They did not want to accept the formula two natures (duo physeis) in one person, because in their opinion it signifies a separation between the Divinity and the humanity of Christ. They preferred to speak about mia physis tou Theou Logou sesarkomene. Surely, by the term physis they did not understand nature, but a being. While saying mia physis they did not mean one nature, but one being. In their conception, Jesus Christ was a Being in which met Divinity and humanity. Many theologians were suspicious of the term person (prosopon); they supposed that it had a modalistic meaning. The main opinion of Modalists is: there is only One God who appears sometimes as Father, sometimes as Son, sometime as Holy Spirit. There were also other reasons of contesting the definition of Chalcedon. It was known that that this definition was imposed by the Greek emperor, influenced by the Bishop of Rome (Pope). Many theologians, especially in monastic milieu, did not want to accept the intervention of the civil authorities in religious matter. They did not have a very good opinion about Latin theology. In the fifth century there were some anti-Hellenic tendencies in the eastern part of the Empire. Many Oriental theologians rejected the definition of Chalcedon because it was „a formula of Rom and Constantinople”. In such circumstances, a lot of Christians separated themselves from the Catholic Church, forming Monophysite Churches. Those who remained in unity with Rome and Constantinople, keeping the definition of Chalcedon, were called Melchites. Another problem was the canon 28, which gave some privileges to the bishop see of Constantinople. Pope Leo the Great did not approve this canon. Anti-Hellenic tendencies were so strong that in the time of Islamic invasions the people of Palestine, Syria, and Egypt welcomed Arabic soldiers as liberators from Byzantine domination. It is to be said that Arabic authorities, after having taken power in a country, were friendly towards Monophysites and persecuted Melchites. So, the contestation of the definition of Chalcedon prepared the ground for the victory of Islam in the East. The article is ended by an observation of a French theologian Joseph Moingt: declaration that Divinity and humanity make union the person of Jesus Christ produced division not only in the Church, but also in the Roman Empire. This is one of great paradoxes in the history of Christianity.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 137-179
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyjaśnienie dogmatu chalcedońskiego w VI wieku. Interpretacja osoby i natury przez teologów „neochalcedonizmu” według Aloisa Grillmeiera
Autorzy:
Calore, Giacomo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28907626.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Council of Chalcedon
Neochalcedonism
hypostasis
existential approach
Opis:
At the Council of Chalcedon (451), the Fathers introduced a clear and previously unknown distinction between the Christological concepts of person and nature. This contributed to various problems, the most important of which was the lack of a new definition of person. For this reason, the council became the subject of sharp criticism primarily from “moderate” Monophysites. In this article, with the help of Alois Grillmeier’s analysis in his work Jesus der Christus, the author presents the efforts of the two most influential theologians who defended and deepened the teaching of the Council within the framework of the so called “Neochalcedonism” in the sixth century, Leontius of Byzantium and Leontius of Jerusalem. Theses theologians developed the concept of person as the source of the nature’s existence, thus giving it an existential and primary meaning in relation to phýsis. The author explains how, based on this, they were able to fill in all the questionable deficiencies in the Chalcedonian definition.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 1; 119-138
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The promotion of miaenergism as a challenge to identity of non-Chalcedonian christianity
Propagowanie monoenergizmu jako wyzwanie dla tożsamości niechalcedońskiego chrześcijaństwa
Autorzy:
Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612159.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
monoenergizm
monofizytyzm
Chalcedon
Kościół
tożsamość
chrześcijaństwo
Miaenergism
Miaphysitism
Church
identity
Christianity
Opis:
Artykuł omawia kwestię zależności między propagowaniem przez cesarza Herakliusza (610-641) chrystologicznej doktryny monoenergizmu a jej wpływem na poczucie religijnej tożsamości chrześcijan niechalcedońskich. Celem artykułu jest ukazanie, że propagowanie monoenergizmu zostało odebrane przez chrześcijan-monofizytów jako wyzwanie dla ich religijnej tożsamości ukształtowanej w okresie po Soborze Chalcedońskim (451) na podstawie odrzucenia Chalcedonu, bezwzględnej wierności nauce swoich Patriarchów oraz trzymania się terminologii chrystologicznej Cyryla z Aleksandrii. Propagowanie monenergizmu stało się bodźcem do krystalizacji poczucia tożsamości religijnej u chrześcijan-monofizytów, które silnie rzutowało na poczucie tożsamości politycznej, wrogiej wobec rządu bizantyńskiego.
The article discusses the question of interrelation between the promotion of Miaenergism and its influence on the sense of religious identity of non-Chalcedonian Christians. The purpose of the article if to point that the promotion of Miaenergism was perceived by Miaphysites as an challenge for their religious identity formed in the period after the Council of Chalcedon (451) on the basis of refutation of Chalcedon, absolute loyalty to the teachings of their Patriarchs, especially to Christological notions of Cyril of Alexandria. The promotion of Miaenergism became the stimulus that caused the crystallization of a sense of religious identity of the Miaphysites. The promotion of Miaenergism strongly influenced a sense of the Miaphysite political identity, opposite to Byzantine government.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 257-283
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanizm dogmatu chalcedońskiego
Humanism of the Chalcedonian Dogma
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234142.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chalcedon
dogmat chalcedoński
dogmat
chrystologia
humanizm
Chalcedonian dogma
dogma
Christology
humanism
Opis:
The article discusses the relevance of the Chalcedonian dogma of Christian anthropology. The context of the discussion is the Western theologians’ pursuit of new forms of expression of the faith. However, the Chalcedonian Christological doctrine is not outdated. The truth of faith that Jesus Christ is True God and True Man has its important anthropological implications. This dogma constitutes the foundation of the Christian teaching on the human dignity.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2013, 5; 153-166
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chalcedonian Personalism According to Colin Patterson
Personalizm chalcedoński według Colina Pattersona
Autorzy:
Sanyu, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035021.pdf
Data publikacji:
2020-02-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sobór chalcedoński
personalizm
relacja
osoba
natura
the Council of Chalcedon
personalism
relation
person
nature
Opis:
Colin Patterson (Melbourne, Australia) prezentuje personalizm Soboru Chalcedońskiego (451). Przedstawia misterium Trójcy Świętej, osobę Jezusa Chrystusa i obraz Boży w człowieku. Szczególną uwagę poświęca relacji osoba–natura w trynitologii, chrystologii i antropologii.
Colin Patterson from Melbourne, Australia presents Personalism of the Council of Chalcedon (451). He considers the Mystery of the Holy Trinity, the Person of Jesus Christ and the image of God in each human person. He emphasizes especially the Person-Nature relation in Trinitology, Christology and Anthropology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 125-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quaerite faciem eius semper. La “cristología espiritual” de Joseph Ratzinger
Quaerite faciem eius semper. Joseph Ratzingers "spiritual Christology"
Autorzy:
Sarto, Pablo Blanco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050569.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
naturaleza
persona
unicidad
mediación
concilio de Calcedonia
nature
person
unicity
mediation
council of Chalcedon
Opis:
Ratzinger propone una “cristología espiritual”, en la que se unan ontología y soteriología, teología de la cruz y de la encarnación, cristología, pneumatología y eclesiología. Para esto se requiere superar la fractura entre entre el Jesús histórico y el Cristo de la fe, y defender el homousios y la divinidad de Jesucristo definidos en Nicea y III Constantinopla. De igual manera recuerda Ratzinger la centralidad de la figura salvífica de Cristo, en la que no solo hay que recordar su divinidad, sino su carácter único de mediador en la salvación. No es un avatar más de la divinidad, sino el Hijo de Dios, hecho hombre “por nosotros” y “para nuestra salvación”. Jesús de Nazaret tendrá una “singularidad y unicidad irrepetible”. Solo Él puede ser el mediador y redentor. La búsqueda del rostro de Cristo culminará en la última obra teológica del actual papa emérito.
Ratzinger proposes a “Spiritual Christology”, in wich will be together Ontology and Soteriology, the Theology of the Cross and the Theology of Incarnation, Christology, Pneumatology and Ecclesiology. In the first place, it is need to fulfill the breaking-off between he historical Jesus and the Crist of the faith, and to defend the homousios and the divinity of Jesus Christ defined in Nicaea and III Constantinople. On the other hand Ratzinger reminds the centrality of the salvific figure of Christ, in which is related not only the divinity, ut also the unique character of mediation in the salvation. He is not an avatar more of the Divinity, but the Son of God, who was made man “for us” and “for our salvation”. Jesus of Nazaret will have an “unrepeteable singularity and unicity”. He is the only Mediator nd Saviour. The Seeking of Christ’s Face will be the summit of the theological work of the present pope emeritus.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 5-30
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mineralogical, geochemical and gemological investigation of Artova Ch-chalcedonies, Tokat – Turkey
Mineralogiczne, geochemiczne i gemologiczne badania Ch-chalcedonów z Artova, Tokat – Turcja
Autorzy:
Başıbüyük, Zeynel
Akbudak, Ilkay Kaydu
Gürbüz, Meltem
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/215774.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
Ch-chalcedony
gemstone
green quartz
gemology
Turkey
Ch-chalcedon
kamień szlachetny
zielony kwarc
gemologia
Turcja
Opis:
Ch-chalcedony is a green colored member of the quartz group of gem stones. The appearance of Ch-chalcedony is very similar to that of chrysoprase. Differently, Ch-chalsedonies have a chromium element instead of a nickel element as a trace element. Green quartz used in jewelery as a seal stone, in necklaces and rings and has been one of the most valuable quartz varieties throughout history, with its beautiful green color, more rare than other quartz varieties. The Ch-chalcedonies in the North Anatolian region is yellowish-white, brownish gray, light green to dark green in color ranging from several centimeters to one meter thick in veins and lenses in the Lower-Middle Eocene dolomitic limestones. Ch-chalcedonies are composed of fine-grained and occasionally fibrous needle-like quartz; in some examples, quartz is present together with cristobalite, tridimite and cuspidine minerals. According to geochemical investigations in Ch-chalcedonies, the main oxides that were determined are as follows: SiO2 was observed in the range of 95.86–97.81%, Fe2O3 was observed in the range of 0.61–0.91% and Cr2O3 was observed in the range of 0.125–0.168%. A trace element analysis of Ch-chalcedonies, shows their significant enrichments in: Ni, Mo, Cu, Mn, V, Cr and W, especially in the Cr (up to 705 ppm). The green color of the studied Cr-chalcedonies originates from the element chromium. Taking the possible reserves into account, the hardness, color, massive structures, mineralogical, petrographical and gemological features of Ch-chalcedonies in the region are evaluated together. It is determined that they are suitable for the production of jewelry and ornaments.
Ch-chalcedon jest składnikiem kwarcowej grupy kamieni szlachetnych w kolorze zielonym. Wygląd Ch-chalcedonu jest bardzo podobny do chryzoprazu. W szczególności Ch-chalcedony zawierają pierwiastek chromu zamiast pierwiastka niklu jako pierwiastka śladowego. Zielony kwarc stosowany w biżuterii jako kamień do: pieczętowania, naszyjników i pierścionków był jedną z najcenniejszych odmian kwarcu w historii dziejów. Ch-chalcedony w regionie północnoatlantyckim mają żółtawo-biały, brązowo-szary kolor od jasnozielonego do ciemnozielonego o grubości od kilku centymetrów do jednego metra, występują w żyłach i soczewkach wapieni dolomitycznych dolno-środkowego eocenu. Ch-chalcedony składają się z drobnoziarnistego i czasami włóknistego igłopodobnego kwarcu; w niektórych próbkach kwarc występuje razem z minerałami krystobalitu, tridymitu i kuspidyny. Według badań geochemicznych w Ch-chalcedonach zawartość głównych tlenków kształtowała się następująco: SiO2 zaobserwowano w zakresie 95,86–97,81%, Fe2O3 zaobserwowano w zakresie 0,61–0,91%, a Cr2O3 zaobserwowano w zakresie 0,125–0,168%. Analiza pierwiastków śladowych Ch-chalcedonów pokazuje ich znaczące wzbogacenie w: Ni, Mo, Cu, Mn, V, Cr i W, szczególnie w Cr (do 705 ppm). Zielony kolor badanych Ch-chalcedonów pochodzi od pierwiastka chromu. Obecnie oceniane są: możliwe zasoby, twardość, kolor, struktury, cechy mineralogiczne, petrograficzne i gemologiczne chalcedonów w analizowanym regionie. Ustalono, że te Ch-chalcedony nadają się do produkcji biżuterii i ozdób.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2020, 36, 1; 77-92
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewyjaśnione aspekty dogmatu chalcedońskiego i reakcja „umiarkowanego” monofizytyzmu w VI wieku według Aloisa Grillmeiera
The Unexplained Aspects of the Chalcedon Dogma and Reaction of the ‘Moderate’ Monophysitism in the 6th Century According to Alois Grillmeier
Autorzy:
Calore, Giacomo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430798.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Sobór Chalcedoński
osoba
natura
tradycja
monofizytyzm umiarkowany
The Council of Chalcedon
person
nature
tradition
moderate Monophysitism
Opis:
Sobór Chalcedonśki orzekł, że Jezus Chrystus jest jedną Osobą (boską) w dwóch naturach, wprowadzając w ten sposób różnicę między pojęciami osoby i natury (ontologia dwupoziomowa). Odróżnienie to było jednak dosyć nowe w chrystologii. To wzbudziło sprzeciw wobec soboru u „umiarkowanych” monofizytów — zwolenników Cyryla, „mistrza” ortodoksji, którzy odrzucili ontologię dwupoziomową na rzecz kontrowersyjnej formuły chrystologicznej Aleksandryjczyka mía phýsis. W tym artykule, na podstawie głównie dzieła Aloisa Grillmeiera Jesus der Christus, autor omawia luki chalcedońskiego odróżnienia osoby od natury oraz niesatysfakcjonującą alternatywę opracowaną przez czołowego przedstawiciela monofizytów, Sewera z Antiochii. Jego nauczanie pozwoli wykazać, że prawdziwa przyczyna ich upartej obrony mía phýsis tkwi nie tyle w słabości definicji soborowej czy w autorytecie Cyryla, ile raczej leży u samych podstaw chrystologii lógos-sárx.
The Council of Chalcedon proclaimed that Jesus Christ is one (divine) Person in two natures thus differentiating concepts of person and nature (two-level ontology). This differentiation was quite new in Christology. This resulted in opposition against the Council by “moderate” Monophysites — followers of Cyril, the “master” of orthodoxy, who rejected two-level ontology in favour of his controversial Christological formula, mía phýsis. In this article, the Author, based mainly on Jesus der Christus by Alois Grillmeier, will discuss the lacks of the Chalcedonian differentiation of person and nature and the unsatisfactory alternative developed by the prominent representative of Monophysites, Severus of Antioch. His teaching will allow to show that the real reason for their persistent defense of mía phýsis was not the weakness of the Chalcedonian definition or Cyril’s authority by rather the very bases of lógos-sárx Christology.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 3; 133-154
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tra filosofia e teologia: l’aspetto “negativo” del concetto di persona alla luce della definizione di calcedonia e alcune sue ricadute antropologiche
Between philosophy and theology: the “negative” approach to the concept of person in the light of the chalcedonian definition and its anthropological consequences
Autorzy:
Calore, Giacomo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148272.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
philosophy
person
Chalcedon
two-level ontology
filosofia
persona
Calcedonia
ontologia a due livelli
filozofia
osoba
ontologia dwupoziomowa
Opis:
La Costituzione conciliare Gaudium et spes indica chiaramente dove si devono ricercare le risposte a tutte le domande sull’uomo: nella Parola incarnata, in Gesù Cristo, “nuovo Adamo” (n. 22). La stessa Costituzione rimanda in questo punto ai concili che approfondirono proprio il mistero di Cristo, tra cui il Concilio di Calcedonia (451), mettendo così in risalto il signi¬ficato antropologico della sua famosa definizione di fede. Sulla base quindi delle analisi in particolare di Alois Grillmeier e di Adrian Magdici, l’articolo affronta l’odierna difficoltà della filosofia nella definizione di persona e in risposta presenta la sua distinzione cristologica dal concetto di natura introdotta a Calcedonia (persona non è natura: ontologia a due livelli), per trarre da questa sua “negativa” concezione alcune conseguenze antropologiche importanti per la nostra odierna civiltà occidentale – chiamata “antropocentrica” proprio per aver assimilato la centralità della persona dal cristianesimo.
Konstytucja soborowa Gaudium et spes naucza wyraźnie, gdzie należy poszukiwać odpowiedzi na wszystkie pytania o człowieka: w Słowie wcielonym, w Jezusie Chrystusie, „nowym Adamie” (nr 22). Ta sama Konstytucja odnosi się w tym punkcie do soborów, które właśnie zgłębiły tajemnicę Chrystusa, w tym i do Soboru Chalcedońskiego (451 r.), wskazując tym samym na antropologiczne znaczenie jego słynnej definicji wiary. Na podstawie analizy Aloisa Grillmeiera oraz Adriana Măgdici niniejszy artykuł omawia dzisiejsze trudności filozoficzne w definicji osoby, i w odpowiedzi na to przedstawia jej chrystologiczne odróżnienie od pojęcia natury, wprowadzone w Chalcedonie (osoba nie jest naturą: ontologia dwupozio¬mowa), aby wyciągać z jej „negatywnego” pojmowania niektóre antropologiczne wnioski ważne dla naszej dzisiejszej cywilizacji zachodniej. Ona to cieszy się mianem „antropocentrycznej”, właśnie dlatego że przyswoiła osobę i jej centralne znaczenie od chrześcijaństwa.
The Gaudium et spes constitution teaches where the answer to all the questions about man is to be sought: in the Incarnate Word, in Jesus Christ, “the new Adam” (No. 22). The Constitution relates here to the councils which explored the mystery of Christ, including the Council of Chalcedon (451), thus indicating anthropological meaning of its definition of faith. This article, based on analyses of Alois Grillmeier and Adrian Măgdici, discusses modern philosophical issues in the definition of person and, as a solution, proposes its Christological distinction from the concept of nature introduced by the Chalcedon (person is not nature: two-level ontology) to draw from its “negative” approach certain anthropological conclusions, important for our modern Western civilization called “anthropocentric” precisely because it incorporated person and its key status from Christianity.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 71-85
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christology of Chalcedon, after the Council of Chalcedon
Chrystologia Chalcedonu po Soborze Chalcedońskim
Autorzy:
Popa, Irineu Ion
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595364.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Chalcedon doctrine; St. Cyril of Alexandria; Orthodox Church doctrine; Zeno’s Henotikon;
doktryna Chalcedonu; św. Cyryl Aleksandryjski; doktryna Kościoła prawosławnego; Henotikon Zenona;
Opis:
Those who interpreted the formula of St. Cyril in the opposite direction of the two natures, considered the dogmatic judgments of Pope Leo as a victory, which meant for them a victory of Nestorianism. Consequently, this party did not recognize either the Council of Chalcedon or the local bishops, who received its definition, creating a beginning for the heterodox monophysite Churches. Analyzing this period, we can see that Severus, in his argument, starts from the fact that the Logos is the subject of Jesus Christ’s nature. Being bodiless He became flesh, without changing or becoming another, so He only had the originality of being different. In this way, the word is not a new topic, but a new nature where Jesus Christ is absolutely identical with the Logos. An important role in this period was also played by the Scythian monks who appear to Constantinople in a providential moment. Rome and Constantinople being at loggerheads over Zeno’s Henotikon, were now on the verge of a new schism caused by the Christological issue. Therefore, the present study is an analysis on the definition of the Council of Chalcedon in contrast with doctrinal evolutions and arguments. It is with these concerns that we will try to show that in Jesus Christ the manhood nature itself is made to achieve real communion with God and to participate in the uncreated divine life. In this support, St. Maximus will prove that the participation of manhood nature in the Godhead is not in any way marked by passivity, but on the contrary it is genuinely restored.
Opozycyjni interpretatorzy formuły św. Cyryla na temat dwóch natur traktowali dogmatyczny osąd papieża Leona jako zwycięstwo odniesione przez nestorianizm. W konsekwencji nie uznali oni Soboru Chalcedońskiego oraz biskupów będących jego zwolennikami i przyczynili się do powstania heterodoksyjnych Kościołów monofizyckich. Studium tego okresu ukazuje, że Sewer w swej argumentacji wychodzi od faktu, że Logos jest podmiotem natury Jezusa Chrystusa. Będąc bezcielesnym, stał się człowiekiem bez jakiejkolwiek zmiany. Stąd jedynie patrząc na Jego pochodzenie można ukazać Jego inność. W ten sposób Słowo nie jest nowym tematem, ale nową naturą, w której Jezus Chrystus jest całkowicie identyczny z Logosem. W tym okresie ważną rolę odgrywali również scytyjscy mnisi, którzy opatrznościowo pojawili się w Konstantynopolu. Będąc w konflikcie dotyczącym Henotikonu Zenona, Rzym i Konstantynopol znalazły się na skraju nowej schizmy, sprowokowanej problemami chrystologicznymi. Niniejsze studium stanowi analizę orzeczeń Chalcedonu w konfrontacji z powyższymi tendencjami. Autor podejmuje próbę ukazania faktu, iż w Jezusie Chrystusie ludzka natura służy osiągnięciu prawdziwej komunii z Bogiem i uczestnictwa w niestworzonym boskim życiu.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 15-35
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upadek patriarchy aleksandryjskiego Dioskura
The Fall of Dioscuros of Alexandria
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612598.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dioskur z Aleksandrii
patriarcha
Aleksandria
upadek
Sobór Efeski
Sobór Chalcedoński
Dioscuros of Alexandria
patriarch
Alexandria
fall
Council of Ephesus
Council of Chalcedon
Opis:
The overthrow of patriarch Dioscuros appertains to the breakthrough events, which influenced the doctrinal countenance of Late Antique Christianity. Despite the fact that the decision to deprive the patriarch of the throne remained solely political, the very depositional proceedings were commenced on the charge of wrongdoings committed by Dioscuros prior to and in the course of the second Ephesian Council. During the Chalcedonian Councii there were also four Alexandrians who maintained accusations against the patriarch, those being: two deacons (Theodoros and Ischyrionis), presbyter Athanasius and Sophronios, of whom we possess little knowledge. It was proved, however, that even the substantial charges did not destine Dioscuros to be overthrown as much as did his refusal to attend the council. The overthrown patriarch was exiled and therein died in 454. His relics were translated to Alexandria during the reign of Tymotheus Ailuros.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 647-659
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katafatyczność i apofatyczność słowa Bożego w świetle misterium Wcielenia
The Cataphatic and Apophatic Nature of the Word of God in the Light of the Mystery of the Incarnation
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328364.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teologia katafatyczna
teologia apofatyczna
Sobór Chalcedoński
Sobór Konstantynopolitański III
słowo Boże
Pseudo-Dionizy Areopagita
cataphatic theology
apophatic theology
Council of Chalcedon
Third Council of Constantinople
Word of God
Pseudo-Dionysius the Areopagite
Opis:
Współczesnej fascynacji teologią apofatyczną towarzyszy jej niewłaściwe rozumienie. Teologia apofatyczna staje się krytyką objawienia i zostaje sprowadzona do teologii negatywnej ujmującej relację między Stwórcą a stworzeniem dialektycznie. Autor artykułu zaprezentował najpierw krytykę takiego rozumienia teologii apofatycznej, jakiej dokonał Robert Woźniak. Następnie autor rozwinął poglądy polskiego teologa w oparciu o wypowiedzi III Soboru w Konstantynopolu. W drugiej części artykułu, w dialogu ze współczesną myślą teologiczną oraz w odwołaniu do twórczości Pseudo-Dionizego Areopagity, autor dokonał spekulatywnego namysłu nad tytułową kwestią. Pozwoliło to na wyeksponowanie relacji Pisma z wolą Logosu, a także związku słów biblijnych z obecnością Słowa. Przedstawiono także propozycję katafatyczno-apofatycznej interpretacji Pisma Świętego. Ukazano również, w jaki sposób uniżona postać słowa Bożego służy przebóstwieniu człowieka.
The contemporary fascination with apophatic theology is accompanied by its incorrect understanding. Apophatic theology becomes a critique of revelation and is reduced to a negative theology that encompasses the relationship between the Creator and creation dialectically. The author of the article first presents Robert Woźniak’s critique of such an understanding of apophatic theology from the perspective of the Chalcedonian approach to the mystery of the Incarnation, and then he develops Robert Woźniak’s views considering the statements of the Third Council of Constantinople. In the second part of the article, the author speculatively reflects the eponymous issue in dialogue with contemporary theological thought and in reference to the work of Pseudo-Dionysius the Areopagite. This makes it possible to expose the relationship of the Scriptures with the will of the Logos, as well as the interconnection between biblical words and the presence of the Word. A proposal for a cataphatic and apophatic interpretation of the Holy Scriptures is also presented. The article also shows how the humble form of the word of God serves the cause of the deification of man.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 4; 39-92
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachodni kamień węgielny pod chalcedoński drogowskaz kierujący ku tajemnicy Boga i człowieka
Western Cornerstone Under the Chalcedonian Guidepost Leading to Mystery of God and a Man
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601513.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
człowiek
Chrystus
Wcielenie
zbawienie
chrystologia
soteriologia
Leon Wielki
Chalcedon
Aleksandria
Antiochia
dogmat
człowieczeństwo
tajemnica
wola
natura
God
man
Christ
Incarnation
salvation
Christology
soteriology
Leo the Great
Alexandria
Antioch
dogma
humanity
mystery
will
nature
Opis:
Sobór w Chalcedonie każe wyznawać Chrystusa nie „z” dwóch natur, ale „w” dwóch naturach. Zawdzięczamy to określenie „diofizyckiej” chrystologii Leona Wielkiego. Dzięki papieskiej myśli człowieczeństwo Chrystusa zostało afirmowane. Chalcedoński drogowskaz prowadzi nie tylko w głąb misterium Chrystusa, ale wtórnie również ku tajemnicy człowieka.
Contribution of the Western Church Christology summarized in Leo the Great’s thought turned out to be crucial in formulating the Chalcedonian dogma. The pope’s thought was formed also as a reaction to reflection of schools in Alexandra and Antioch. The article mentions the relation between the pope’s Christology and soteriology. It stresses the role of Christ’s humanity in salvation of a man. One may say that owing to Leo’s “dyophysitic” Christology the Council Fathers affirmed the humanity of Christ. From that perspective the Chalcedon Council is not only a guidepost on the way leading to the mystery of Jesus Christ, but it also secondarily indicates the mystery of a man.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 213-230
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies