Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cervical cancer recurrence" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Leczenie chirurgiczne zaawansowanego raka szyjki macicy a wytrzewienie – przeglad literatury
Surgical therapy and exenteration for advanced cervical cancer – literature review
Autorzy:
Mach, Paweł
Krokowska, Kinga
Stelmach, Andrzej
Siekiera, Jerzy
Szymankiewicz, Maria
Śpiewankiewicz, Beata
Kojs, Zbigniew
Koper, Krzysztof
Wicherek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031594.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak szyjki macicy
wytrzewienie
wznowa raka szyjki macicy
limfadenektomia okołoaortalna
zespół „pustej miednicy
cervical cancer
exenteration
cervical cancer recurrence
para-aortic lymphadenectomy
“empty pelvis”
syndrome
Opis:
While the surgical technique of exenteration has been around for 60 years now, recent progress in the development of reconstructive surgery has created new opportunities for gastrointestinal and urinary tract anastomosis. As pre- and postoperative care has improved and indications for the exenteration procedure have became more precise, the outcomes of the treatment for advanced malignant pelvic tumors have also improved. Consequently, the perioperative mortality rate has decreased from the 28% specified by Brunschwig to the present rate of 3%. Moreover, the number of complications resulting from such complex procedures has decreased. Today, postoperative complications are no longer a factor that impacts how eligibility for exenteration is decided. It has been demonstrated that the quality of life of patients subject to exenteration procedure compared to those having palliative chemotherapy is lower in the first months following surgery, but is higher in the long-term follow-up beginning 9 months after the procedure. At the same time, multiple studies have unambiguously demonstrated that the overall five-year survival rate in patients with cervical cancer recurrence after radiation therapy is the longest upon exenteration and, subject to strict following of the indications for the procedure, allows a survival rate of 50% to be exceeded in this group of patients. Since the exenteration procedure is the culmination of a combined treatment, eligibility for such a procedure should entail multiple factors related to the course of treatment and the biology of a given neoplasm and should be decided only by an interdisciplinary team composed of at least a radiation therapist, a gynecologist-oncologist, and a clinical oncologist. Also, surgery of this kind is of a disciplinary nature therefore the procedure should be performed only in a reference site employing gynecologists, oncologists, urologists, and oncological surgeons who have comprehensive surgical experience. Only sites that employ such health care professionals allow for the safe performance of the exenteration procedure.
Technika zabiegu wytrzewienia znana jest od 60 lat. Jednak postęp, jaki dokonał się w rozwoju chirurgii rekonstrukcyjnej, stworzył nowe możliwości odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego i dróg moczowych. W efekcie ulepszania opieki przed- i pooperacyjnej oraz uściślenia wskazań do tego zabiegu poprawiły się wyniki leczenia zaawansowanych nowotworów złośliwych rozwijających się w miednicy. Śmiertelność okołooperacyjna zmniejszyła się obecnie z 28% opisywanych przez Brunschwiga do 3%. Liczba powikłań po tak rozległej operacji także znacznie się zmniejszyła. Dzisiaj powikłania nie są już czynnikiem wpływającym na podjęcie decyzji o kwalifikacji do wykonania tego zabiegu. Wykazano, że jakość życia chorych po wytrzewieniu w porównaniu z paliatywną chemioterapią jest gorsza tylko w pierwszych miesiącach po zabiegu, a z wieloletniej obserwacji wynika również, że od 9. miesiąca po operacji jakość życia jest nawet lepsza. Z wielu badań jednoznacznie wynika też, że całkowite przeżycie 5-letnie u pacjentek ze wznową raka szyjki macicy po radioterapii jest najdłuższe po leczeniu polegającym na wytrzewieniu, przy ściśle przestrzeganych wskazaniach do zabiegu, i pozwala w tej grupie chorych przekroczyć 50%. Ponieważ jest to operacja, która wieńczy niejako leczenie skojarzone, kwalifikacja do niego powinna uwzględniać wiele czynników związanych z dotychczasowym przebiegiem terapii oraz z biologią danego nowotworu i być podejmowana wyłącznie przez interdyscyplinarne zespoły, składające się co najmniej z radioterapeuty, ginekologa onkologa i onkologa klinicznego. Chirurgia w takim przypadku również ma charakter interdyscyplinarny, dlatego zabieg ten należy wykonywać jedynie w ośrodkach referencyjnych, w których doświadczenie chirurgiczne przenika pomiędzy ginekologami onkologami, urologami i chirurgami onkologami. Tylko ośrodki zatrudniające lekarzy o dużym doświadczeniu chirurgicznym mogą zapewnić bezpieczny przebieg zabiegu wytrzewienia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 125-139
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawroty po leczeniu chirurgicznym i skojarzonym u kobiet z rakiem szyjki macicy w stopniu IB/IIA wg FIGO
Recurrence after surgical excision and radiotherapy in cervical cancer stage IB/IIA
Autorzy:
Starzewski, J.
Sygut, J.
Malmur, M.
Klonowski, M.
Plutecki, J.
Chil, A.
Misiek, M.
Smorąg, L.
Wrona-Cyranowska, A.
Detka, K.
Krawczyk, J.
Kędzierawski, P.
Bąk-Dzierżyński, A.
Postula, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908418.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
clinical course
recurrence
recurrence risk evaluation based on GOG score
surgical treatment
Opis:
Aim of paper: Analysis of clinical course of tumour recurrence in patients undergoing surgical excision and radiotherapy for FIGO stage IB/IIA cervical cancer and retrospective evaluation of selected clinical-pathological tumour features in the group of patients, who developed a recurrence, with particular emphasis on recurrence-associated risk factors based on the GOG (Gynaecologic Oncology Group) scale. Material and method: Retrospective analysis encompassed 107 women treated at the OEwiêtokrzyskie Centrum Onkologii (Holycross Cancer Centre) since 2000 thru 2004. Results: Three-year symptom-free survival was obtained in 92 out of 107 women (85%). Recurrence occurred in 16 out of 107 patients (15%), thereof 9 out of 84 women (10%) originally had no lymph-node metastases and 7 out of 23 women (21%) had confirmed lymph node involvement. Recurrences were associated with lateral metastases (5 cases), distant metastases (7 cases) and lateral and distant metastases (4 cases). Recurrence-associated mortality rate was 81% (13 out of 16 patients). Currently, 3 women are alive, 2 thereof having signs of recurrence. Mean recurrence-free survival was 19.6 months and mean symptom-free survival was 8.5 months. Retrospective analysis based on the GOG scale predicted high risk of recurrence (over GOG score 120) in 14 out of 16 women (88%), who did recur and a moderate risk (GOG score 70-120) in the remaining 2 patients (12%). Conclusions: High risk of recurrence predicted by the GOG score has been confirmed in the group of women with cervical cancer FIGO stage IB/IIA undergoing combined treatment (surgery and radiotherapy) independent of invasion of regional lymph nodes. An essential risk factor for tumour recurrence is presence of tumour cells in pericervical and perivaginal tissues.
Cel pracy: Omówienie przebiegu klinicznego wznów po leczeniu chirurgicznym i uzupełniającym raka szyjki macicy w stopniu IB/IIA według FIGO oraz retrospektywna ocena wybranych cech kliniczno-patologicznych guza w grupie kobiet z nawrotem, ze szczególnym uwzględnieniem czynników ryzyka nawrotu według punktacji GOG (Gynaecologic Oncology Group Study). Materiał i metoda: Retrospektywnej analizie poddano 107 kobiet leczonych w Świętokrzyskim Centrum Onkologii (ŚCO) w latach 2000-2004. Wyniki: Trzyletnie przeżycie bez objawów nawrotu stwierdzono u 92/107 (85%) pacjentek. Wznowa pojawiła się u 16/107 (15%) chorych, w tym u 9/84 (10%) kobiet, u których nie stwierdzono przerzutów w węzłach regionalnych oraz u 7/23 (21%) kobiet z potwierdzonymi przerzutami do węzłów. Odnotowano 5 wznów bocznych, 7 odległych i 4 wznowy boczne z przerzutami odległymi. Zmarło z powodu wznowy 13/16 (81%) pacjentek. Żyją 3 kobiety, w tym dwie z objawami wznowy. Średni czas wolny od wznowy wynosił 19,6 miesiąca, a średni czas przeżycia od wykrycia wznowy - 8,5 miesiąca. U 14/16 (88%) chorych ze wznową stwierdzono retrospektywnie wysokie ryzyko wznowy (>120 punktów według GOG), a u 2/16 (12%) średnie ryzyko wznowy (70-120 punktów według GOG). Wnioski: Wysokie ryzyko wznowy według punktacji GOG potwierdziło się w grupie kobiet z nawrotem raka szyjki macicy w stopniu IB/IIA według FIGO po leczeniu chirurgicznym i skojarzonym, bez względu na zajęcie regionalnych węzłów chłonnych. Istotnym czynnikiem ryzyka wznowy jest obecność komórek nowotworowych w tkankach otaczających szyjkę macicy i pochwę.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 3; 125-139
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie obserwacji pacjentów z nowotworem ginekologicznym: doświadczenie jednego ośrodka na Słowacji
The value of gynecologic cancer follow-up: single institution experience in Slovakia
Autorzy:
Lajtman, Erik
Mlynček, Miloš
Zajacová, Mária
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031586.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
obserwacja
przeżycie
nowotwór
rak błony śluzowej trzonu macicy
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
nawrót
follow-up
survival
cancer
endometrial
ovarian
cervical
vulvar
recurrence
Opis:
Background: A routine follow-up is standard medical practice in patients treated for gynecologic cancer. Objectives of the follow-up are: 1) to detect recurrence as soon as possible and therefore improve the survival of patients with recurrence; 2) to diagnose complications related to treatment; 3) to provide psychological support and 4) to participate in scientific studies. The aim of our study was to compare the survival differences between asymptomatic and symptomatic patients at the time of relapse. Method: Retrospective cohort analysis. Results: All women diagnosed and treated for vulvar, cervical, endometrial and ovarian cancer at our institution between 2003 and 2012 were included in this retrospective study. We identified 59 patients with vulvar cancer, 216 with cervical cancer, 311 with endometrial cancer and 177 with ovarian cancer. The median survival time after recurrence between symptomatic and asymptomatic patients was in vulvar cancer 22 vs. 27 months (p = 0.181), in cervical cancer 10 vs. 13 months (p = 0.123), in endometrial cancer 19 vs. 30 months (p = 0.265) and in ovarian cancer 19 vs. 18 months (p = 0.861). Conclusions: There was no survival difference between asymptomatic and symptomatic patients at the time of relapse. Follow-up may become effective if the procedures are adapted to other aims of routine practice (e.g. psychosocial care and monitoring adverse effects of treatment). The development of follow-up care is a dynamic process, especially in the light of the continuous development of new medical technologies.
Wstęp: Rutynowe badania kontrolne to procedury standardowe u pacjentek leczonych z powodu nowotworów ginekologicznych. Celem obserwacji jest: 1) jak najwcześniejsze wykrycie nawrotu i związana z tym poprawa przeżywalności pacjentek; 2) rozpoznanie powikłań związanych z leczeniem; 3) zapewnienie wsparcia psychologicznego oraz 4) prowadzenie badań naukowych. Celem niniejszej pracy było porównanie przeżywalności u pacjentek z objawami i bez objawów w czasie wznowy choroby nowotworowej. Metoda: Retrospektywne badanie kohortowe. Wyniki: Do badania retrospektywnego włączono wszystkie kobiety, u których rozpoznano i które leczono z powodu raka sromu, szyjki macicy, endometrium lub jajnika w naszym ośrodku w latach 2003–2012. Raka sromu stwierdzono u 59, raka szyjki macicy u 216, raka błony śluzowej trzonu macicy u 311, a raka jajnika u 177 pacjentek. Odpowiednio dla pacjentek z objawami i bez objawów mediana przeżycia po rozpoznaniu nawrotu wynosiła 22 vs 27 m iesięcy ( p = 0,181) w przypadku raka sromu, 10 vs 13 m iesięcy ( p = 0,123) w przypadku raka szyjki macicy, 19 vs 30 miesięcy (p = 0,265) w przypadku raka endometrium oraz 19 vs 18 miesięcy (p = 0,861) w przypadku raka jajnika. Wnioski: Nie wykazano różnic w przeżywalności między pacjentkami z objawami i bez objawów w czasie wznowy choroby nowotworowej. Obserwacja może być skuteczna, gdy jej procedury dostosowane są do innych celów postępowania rutynowego (np. opieki psychologicznej i monitorowania objawów niepożądanych związanych z leczeniem). Doskonalenie okresu obserwacji jest procesem dynamicznym, szczególnie w świetle ciągłego rozwoju nowych technologii medycznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 98-114
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies