Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "centralizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Pierwsza wojna światowa a powstanie Republiki Czechosłowackiej (Czesko-Słowackiej) 1914—1920 (Zagadnienia wybrane)
The First World War and the establishment of the Czechoslovak Republic (Czech and Slovak Republic) 1914—1920 (Selected issues)
Autorzy:
Ciągwa, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782519.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
I Republika Czesko-Słowacka
centralizm praski
idea czechosłowakizmu
autonomia Słowacji
Opis:
I Republika Czesko – Słowacka powstała w jesieni 1918 r. Tę datę poprzedziły o kilka lat wewnętrzne, a przede wszystkim zewnętrzne (USA, Francja, Szwajcaria, Rosja) działania, które ułatwiły i przyspieszyły powstanie pierwszego wspólnego państwa Czechów i Słowaków. Faktami tymi były: powstanie w Paryżu Czesko - słowackiej Rady Narodowej; umowy między organizacjami Czechów i Słowaków z 1915 r. (Umowa z Cleveland) i umowa z 1918 r. (Umowa z Pittsburga); tworzenie legionów czesko – słowackich we Włoszech, Francji i Rosji; milionowa zbiórka pieniędzy wśród emigracji słowackiej budowy wspólnego państwa; uznanie Czechosłowackiej Rady Narodowej za tymczasowy rząd republiki czesko – słowackiej przez USA, Francję, Włochy, Anglię i Rosję; Od samego początku widać było stan nierównowagi między pozycją prawną i faktyczną Czechów i Słowaków w ustroju nowego państwa. Klasycznym przykładem braku tej równowagi było powołanie I Republiki decyzją Czeskiego Komitetu Narodowego w Pradze 28. października 1918 r., bez czekania na zgodę Słowackiej Rady Narodowej w T.sv. Martinie, wyrażoną w deklaracji z 30. października 1918 r., a niedługo potem rozwiązanie Rady, mimo że jej deklaracja stanowiła, iż jest jedyną reprezentacją słowackiego narodu. Konsekwentną kontynuacją centralistycznej polityki Pragi była idea czechosłowakizmu, zapisana w konstytucji z 29. lutego 1920 r., i innych ustawach konsty-tucyjnych z tej samej daty, zakładająca, że nie ma odrębnego narodu słowackiego, a Słowacy stanowią jedynie gałąź narodu czeskiego. Takie stanowisko T.G.Masaryka, E.Beneša, hlasistów i prudistów doprowadziło do ciągnącego się przez 20 lat sporu między centralistami i słowackimi autonomistami, reprezentowanymi przez przewodniczącego Słowackiej Partii Ludowej księdza Andreja Hlinkę. Ustawa konstytucyjna o utworzeniu urzędów żupnych i powiatowych z 29. lutego 1920 r. prowadziła do etatyzacji administracji publicznej, tj. d znacznego ograniczenia samorządu. W kręgach władz centralnych i zwolenników idei czechosłowakizmu reprezentowano pogląd, że słowaccy autonomiści nie muszą walczyć o autonomię - gdyż po wejściu w życie ustawy żupnej – już ją mają.
The First Czech and Slovak Republic was established in the autumn of 1918. This date was preceded by several years of internal and, above all, external (USA, France, Switzer- land, Russia) actions which facilitated and accelerated the creation of the first common state of Czechs and Slovaks. These facts included the establishment of the Czech-Slovak National Coun- cil in Paris, the 1915 agreements between the Czech and Slovak organizations (the Cleveland Agreement) and the 1918 agreement (the Pittsburgh Agreement); the creation of Czech-Slovak le- gions in Italy, France and Russia; the million-dollar fundraising among Slovak emigrants to build a common state; the recognition of the Czechoslovak National Council as the interim government of the Czech and Slovak Republic by the USA, France, Italy, England and Russia. From the very beginning, a state of imbalance between the legal and factual position of Czechs and Slovaks in the new state’s system was evident. A classic example of this imbalance was the establishment of the First Republic by a decision of the Czech National Committee in Prague on 28 October 1918, without waiting for the approval of the Slovak National Council in Turčiansky Svätý Martin, expressed in the declaration of 30 October 1918, and soon after- wards the disestablishment of the Council, despite the fact that its declaration stated that the Council was the only representation of the Slovak nation. A consistent continuation of the centralist policy of Prague was the idea of Czechoslovak- ism, enshrined in the Constitution of 29 February 1920 and other constitutional laws (also of 29 February 1920), assuming that there is no separate Slovak nation and that Slovaks are only a branch of the Czech nation. This position of T.G. Masaryk, E. Beneš, Hlasists and Prudists led to a 20-year-long dispute between centralists and Slovak autonomists, represented by the chair- man of the Slovak People’s Party, priest Andrej Hlinka. The Constitutional Act on the establishment of county and district offices of 29 February 1920 led to the etatization of public administration, i.e. to a significant reduction in self-govern- ment. In the circles of central authorities and supporters of the idea of Czechoslovakism, there was a view that Slovak autonomists did not have to fight for autonomy, because after the entry into force of the County Act they already had it.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 407-434
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decentralization vs Centralization: Scenarios of Regional Development of Ukraine in the Context of Internal Stability Establishment
Decentralizacja vs centralizacja. Scenariusze rozwoju regionalnego Ukrainy w kontekście zapewnienia stabilności wewnętrznej
Autorzy:
Uzun, Yuliia
Koch, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179052.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
decentralization
centralism
regionalism
self-government
Ukraine
decentralizacja
centralizm
regionalizm
samorząd
Ukraina
Opis:
The work aims to analyze scenarios for the development of regional policy in Ukraine in conditions of decentralization and centralization trends confrontation in the country. The main problem is the establishment of structural completeness of the decentralization reform in Ukraine, which should involve the implementation of administrative-territorial, budgetary and political decentralization. An important task is also to determine the effectiveness of devolution, delegation, deconcentration, deregulation, and divestment, which are manifestations of the decentralization process and collectively determine the quality of reform. Based on the methodology of system analysis and the concept of “balance of relations,” as well as using a historical and comparative method in investigating the improvement of approaches to leading public policy, and a structural-functional method for analysis of territorial-political system as a decentralized and multi-level, the paper proposes an analysis of the balance of inter-level relations in the country, the effectiveness of reforms, decentralization and trends for further development. The work indicates that since 2014, administrative and territorial optimization and enlargement of communities have become the main result of the decentralization reform. The discussion of political decentralization remains extremely disturbing and is blocked as “separatism,” as well as attempts to resolve the conflict in the Donbas by political means through the adoption of the Steinmeier Formula are demurred as “capitulation.” The economic crisis, which coincided with the pandemic, can aggravate the negative perception of reform, the development of which remains possible within the framework of three development scenarios: “Euro-optimistic,” “inertial” and “blocking.”
Celem badania jest analiza scenariuszy rozwoju polityki regionalnej na Ukrainie w obliczu sprzeciwu wobec trendów decentralizacji i centralizacji. Głównym problemem jest ustalenie strukturalnej kompletności reformy decentralizacji na Ukrainie, która powinna obejmować wdrożenie decentralizacji administracyjno-terytorialnej, budżetowej i politycznej. Zadanie polega również na określeniu skuteczności decentralizacji, delegacji, dekoncentracji, deregulacji, dywersyfikacji, które są przejawami procesu decentralizacji i zbiorowego określania jakości reformy. Na podstawie metodologii analizy systemowej i pojęcia „równowagi relacji”, w artykule wykorzystano metodę historyczno-porównawczą w badaniu doskonalenia podejść do prowadzenia polityki publicznej oraz strukturalno-funkcjonalną metodę analizy systemu terytorialno-politycznego jako zdecentralizowanego i wielopoziomowego, w celu przedstawienia analizy równowagi wewnętrznych stosunków między poszczególnymi poziomami, oraz omówienia skuteczności reform, decentralizacji oraz trendów dalszego rozwoju. Prace wskazują, że od 2014 r. optymalizacja administracyjna i terytorialna oraz konsolidacja społeczności stały się głównym wynikiem reformy decentralizacyjnej. Dyskusja na temat decentralizacji politycznej jest niezwykle bolesna, podobnie jak próby rozwiązania konfliktu w Donbasie środkami politycznymi poprzez przyjęcie tzw. formuły Steinmeiera. Kryzys gospodarczy, który zbiegł się z pandemią, może spotęgować negatywne postrzeganie reformy, której rozwój jest możliwy w ramach trzech scenariuszy rozwoju: “euro-optymistycznego”, “bezwładnościowego” i “blokującego”.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 243-262
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce samorządu terytorialnego w systemie władzy publicznej w niektórych krajach Europy Zachodniej
Territorial Self-government Within the System of Public Authorities in Some Countries of West Europe
Autorzy:
Zborowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857177.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
samorząd
administracja
decentralizacja
autonomia
centralizm
dekoncentracja
self-government
administration
decentralization
autonomy
centralism
deconcentration
Opis:
Centralization and decentralization are two complementary conceptions. If we want to have democracy we need them both. Generally in most of the countries of Western Europe we have centralization and decentralisation working together. Most governments prefer centralization but decentralization is the best way to take care of even small villages. The aim of this article is to show influence of the conditions of political system. These conditions form different shapes of the local government which appear, especially for this analysis in selected countries of Western Europe: Grate Britain, France, Germany, Italy and Switzerland.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2003, 31, 1; 213-234
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy decentralizacji administracji
Decentralization of Administration
Autorzy:
Wójcik, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1858026.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
administracja
centralizm
decentralizacja
samorząd
nadzór
partycypacja
administration
centralization
decentralization
self-government
control
participation
Opis:
Assurance of government administration activity and security and guaranty of public freedom are both political tendency that aim at attaining basic purpose, that is to assure common weal – existence and development of State and community. Decentralization gradually possessed equal rights to centralization as a principle for new government administration system. Limitting the central government trend to excessive centralization and overgrowth of bureaucracy is the essential function in decentralization. The problems of legal status is still up-to-date issue in self-government theory elucidating genesis and essence of dependence of self-government on national government and matter of self-government organization independence. Self-government votaries, with base of eight year experience, convinced in necessity of decentralization of national government administration demand self-government autonomy to be specified in lawful means, especially to define clearly two pillows basic for territorial autonomy constitution, that is subjective side and decentralization.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 1999, 27, 1; 67-85
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczne uwarunkowania „bolszewizmu” w etatystycznej polityce oświatowej III RP
Autorzy:
Śliwerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198531.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
polityka oświatowa
reformy szkolne
centralizm
totalitaryzm
toksyczna edukacja
demokratyzacja szkoły
nauczyciel
ocenianie
Opis:
Artykuł dotyczy podporządkowania pedagogiki i polityki oświatowej ideologii „homo sovieticus”, która sprowadza je do służebności wobec dwóch ściśle powiązanych z sobą faktów: poddawania procesów edukacyjnych ocenie z punktu widzenia ideologii totalitarnej albo do narzucania w państwie ustrojowo demokratycznym – ideologii partii rządzącej. Wyjaśniam, dlaczego system zarządzania edukacją w Polsce nie zmienił się od czasów totalitarnych, socjalistycznych mimo transformacji politycznej i społecznej. Odsłaniam toksyczny charakter centralizmu szkolnego, który niszczy elastyczność, innowacyjność, suwerenność i profesjonalizm pedagogicznej pracy nauczycieli. Wskazuję zarazem na konieczność radykalnej zmiany w polityce oświatowej państwa oraz modelu kształcenia i wychowywania młodych pokoleń w szkolnictwie publicznym.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 31; 15-46
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od decentralizacji do centralizmu demokratycznego – od samorządu II Rzeczypospolitej do systemu rad narodowych w Polsce Ludowej
From Decentralization to Democratic Centralization – From Self-government of the Second Polish Republic to the System of National Councils in the People’s Republic of Poland
Autorzy:
Fermus-Bobowiec, Anna
Szewczak-Daniel, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27307392.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
centralism
decentralism
local government
national councils
centralizm
decentralizm
samorząd terytorialny
rady narodowe
Opis:
Budowa rodzimych struktur samorządu terytorialnego rozpoczęła się wraz z odzyskaniem niepodległości. Samorząd terytorialny w II Rzeczypospolitej stał się istotnym elementem reaktywowanej państwowości polskiej i tworzonego aparatu władzy terenowej. Podlegał on przy tym znacznym przemianom: od zasady szerokiego samorządu, opartego na zasadzie decentralizacji, do samorządu poddanego procesowi centralizacji, funkcjonującego w warunkach państwa autorytarnego, czego zwieńczeniem była ustawa scaleniowa z 1933 r. Funkcjonowanie struktur samorządowych II Rzeczypospolitej przerwała II wojna światowa, po której Polska, znalazłszy się w strefie wpływów radzieckich, przejęła sowieckie rozwiązania ustrojowe. Początkowo reaktywowany samorząd terytorialny, został ostatecznie wyparty w 1950 r. przez system rad, jako wyraz centralizmu demokratycznego i jednocześnie gwarancja zapewnienia partii komunistycznej monopolu władzy. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie przemian w funkcjonowaniu samorządu terytorialnego, począwszy od jego powstania w II Rzeczypospolitej aż do jego „przekształcenia” w system rad i następnie utrwalenia tego systemu w Polsce Ludowej. Bazę materiałową opracowania stanowiły akty normatywne stanowiące podstawy prawne funkcjonowania samorządu terytorialnego w okresie II Rzeczypospolitej i Polski Ludowej oraz literatura przedmiotu poświęcona tej problematyce. Podstawową metodą badawczą zastosowaną podczas pisania artykułu jest metoda historyczno-prawna, polegająca na badaniu i krytycznej ocenie źródeł archiwalnych oraz zjawisk prawnych. Metoda historyczno-prawna została również wykorzystana do badania dawnego (nieobowiązującego) prawa regulującego ustrój samorządu terytorialnego w okresie II Rzeczypospolitej oraz Polski Ludowej.
The formation of the internal structures of a local government began once Poland regained independence. The local government in the Second Polish Republic became an essential element of the reactivated Polish sovereignty and of the local authorities created at that time. At the same time, it underwent significant changes: from the rule of the broad self-government based on the principle of decentralization, to the self-government subjected to the process of centralization and functioning in an authoritarian state. The culmination of these events resulted in the consolidation act of 1933. The functioning of the self-government structures of the Second Polish Republic was interrupted by World War II. After the war, Poland was in the sphere of Soviet influence and took over Soviet system solutions. Initially reactivated local government was finally replaced in 1950 by the system of national councils to express a democratic centralism and simultaneously a guarantee of ensuring the communist party power monopoly. The aim of this article is to show the changes in the functioning of local government – from its establishment in the Second Polish Republic to its “transformation” into a system of councils and then consolidation of this system in People’s Poland. The study was based on normative legal acts which made up the legal basis for the functioning of local government in the period of the Second Polish Republic and People’s Republic of Poland, as well as on the source literature on this subject. The historical and legal method was the main research method used when writing this article. It consisted in the research and critical evaluation of archival sources and legal phenomena. Moreover, it was used to study the old (non-binding) law regulating the local government system in the period of the Second Polish Republic and People’s Poland.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2022, 21, 2; 129-151
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajowa Polityka Miejska okiem politologa
National Urban Policy in the eyes of political scientist
Autorzy:
Matyja, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904407.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
polityka miejska
dokumenty strategiczne
centralizm
władze lokalne
urban policy
strategic documents
centralism
local government
Opis:
Artykuł stanowi krytyczne omówienie rządowego dokumentu Krajowa Polityka Miejska (KPM 2014), podjęte z perspektywy nauk politycznych. Autor wskazuje na podstawowe wady dokumentu, związane z pominięciem istotnych działań rządu wpływających na rozwój miast, takich jak: zmiany podziału administracyjnego, tworzenie i znoszenie instytucji publicznych finansowanych z budżetu centralnego, restrukturyzacja gospodarki. Badacz przedstawia brak spójności między definicją miast jako miejsc skupienia nauki i biznesu a zaproponowaną hierarchią ośrodków miejskich, ściśle związaną z ich statusem administracyjnym (stolice województw). Opisuje próby narzucania przez rząd władzom lokalnym działań, w sferze których powinny one korzystać z właściwej samorządowi autonomii (partycypacja obywatelska, procesy suburbanizacji, rozwiązania komunikacyjne).
The article offers a critical review of the government document “National Urban Policy” (2014) from the viewpoint of political science. The author points out the fundamental flaws in the document related to the omission of important government actions influencing the development of cities, including changes in the administrative division of Poland, the establishment and closure of public institutions financed from the central budget, or restructuring of the economy. The article underlines a lack of consistency between the definition of cities as areas of concentration of economic activity and scientific institutions, and the proposed hierarchy of urban centres closely related to their administrative status (as regional capitals). The text also describes government attempts to impose certain policies in the area studied on local authorities where the latter should enjoy due autonomy (public participation, urban sprawl processes, transportation systems).
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2015, 3(33); 56-66
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma, reformizm, Reformacja – analiza filozoficzna
Reform, Reformism, Reformation: a philosophical analysis
Autorzy:
Bartoś, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494322.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
reforma
reformizm
Reformacja
przyczyna i skutek
społeczny konstruktywizm
rzymski centralizm
reform
reformism
Reformation
cause and effect
social constructivism
Roman centralism
Opis:
Reformizm to historyczna praktyka wymyślania na nowo struktury społecznej. Reformizm jest zastosowaniem nowych idei w sporze z tradycyjnymi praktykami społecznymi. Najbardziej znaczącym przykładem i zarazem najstarszym są reformy Solona w starożytnej Grecji. Aktywna postawa wobec tradycji jest obecna w XVI wiecznym ruchu Reformacji. To także dobry przykład społecznego konstruktywizmu. Główną ideą jest stworzenie nowego typu społeczeństwa. Wedle idei (indywidualnego zamysłu) reguluje się funkcjonowanie społeczności. To intelektualistyczny i zarazem centralistyczny aspekt reformizmu. Reformacja była trwałą przeszkodą papieskiego ekspansjonizmu. Reformacja to także nowy etap ewolucji katolicyzmu, oznacza bycie w trwałej interakcji z ruchami protestanckimi. Kontrreformacja dla katolicyzmu miała efekt paraliżujący. Uniemożliwiała modernizację, jeśli tylko możliwe zmiany przypominały te wymyślone przez protestantów. Ostatecznie katolicyzm nie zrezygnował z idei jedności. Podział uznany za zło, wymaga naprawy. Stąd oczekiwanie na lepsze czasy, kiedy to nawrócą się i wrócą do katolickiej Macierzy, najpierw Żydzi, a później wszystkie historyczne odłamy chrześcijaństwa.
Reformism is the historical practice of reinventing the structure of society. Reformism means implementing new ideas confl icting with traditional social practices of which Solon’s reforms in ancient Greece are among the oldest and most signifi cant examples. A proactive attitude towards tradition was present in the 16th century Reformation. Th is is also a good example of social constructivism. The main idea was to create a new type of society. The functioning of society is regulated according to ideas (of individual intellect). This is the intellectualist and centralist aspect of reformism. The Reformation functioned as a permanent obstacle to papal expansionism. It also meant a new phase in the evolution of Catholicism—an ongoing interaction with Protestant movements. The Counterreformation had a paralyzing eff ect on Catholicism, preventing modernization by rejecting any changes that might resemble those invented by Protestants. Ultimately Catholicism did not abandon the ideal of unity. Schism, recognized as evil, demands repair. Th us, the anticipation of better times, when all would convert or return to the Mother Church — fi rst the Jews, and later all the historical off shoots of Christianity.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 04; 865-874
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea demokracji w przekształceniach ustrojowych samorządu terytorialnego
The idea of democracy in systemic transformations of self-government
Autorzy:
Jeżewski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693356.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
democracy
idea
liberalism
self-government
decentralisation
centralism
freedom
populism
political parties
demokracja
liberalizm
samorząd terytorialny
decentralizacja
centralizm
wolność
populizm
partie polityczne
Opis:
The article aims to show the idea of democracy as a basic condition for implementing decentralisation and self-government. At the same time it identifies certain threats that accompany those processes and the need for their protection. Democracy, understood both as a value and a principle, constitutes, together with the principles of freedom and the state of law, one of the basic axiological and system standards in modern Europe. Attempts at defining democracy made within the scientific domain of particular states manifest themselves in various ways; as a result, there are numerous definitions of the principle of democracy and of a democratic state itself. However, the variety of perspectives does not reduce the influence of the idea of democracy and, especially, its inspirational effect. In the state of law, democracy protects all the rights and freedoms of an individual connected with political liberalism. Since 1789 and the Declaration of the Rights of Man and of the Citizen, the notion of decentralisation has been developing in Europe. This has taken place together with consolidation of the belief that democracy is a condition of decentralisation and self-government is an institutional form of participation by citizens in governance, serving the bottom-up development of democracy. This has been reflected in the concept of local democracy, most often, in connection with the process of systemic change: as a positive effect of these transformations or as an objective (value) which should be pursued in future reforms. The article also indicates immanent weaknesses of democratic procedures that can be used opportunistically and for purposes far removed from the idea of democracy. Local democracy is threatened by the political indifference of voters, the tyranny of the majority, populism and a ruling party’s control over self-government.
Celem artykułu jest ukazanie idei demokracji jako podstawowego warunku urzeczywistnienia decentralizacji i samorządu terytorialnego, a także zagrożeń, które towarzyszą procesom demokratyzacji i uświadamiają potrzebę ich ochrony. Demokracja pojmowana zarazem jako wartość i zasada współtworzy wraz z zasadą wolności i zasadą państwa prawnego jeden z podstawowych standardów aksjologicznych i ustrojowych we współczesnej Europie. Próby określenia demokracji podejmowane w nauce poszczególnych państw ukazują różne postacie, w jakich się ona przejawia; w następstwie mnożą się definicje zasady demokracji i samego państwa demokratycznego. Różnorodność ujęć nie osłabia siły oddziaływania idei demokracji, a zwłaszcza jej siły inspiracji. W państwie prawnym demokracja chroni wszystkie prawa i wolności jednostki wiązane z liberalizmem politycznym. Poczynając od Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 1789 r. kształtowało się w Europie pojęcie decentralizacji; umacniało się przekonanie, że demokracja jest jej warunkiem, a samorząd ‒ formą instytucjonalną udziału obywateli w rządzeniu, służącą budowaniu demokracji od dołu. Znalazło ono wyraz w pojęciu demokracji lokalnej najczęściej w połączeniu z procesem przemian ustrojowych: jako pozytywny efekt tych przemian lub jako cel (wartość), o którą należy zabiegać w projektowanych reformach. W artykule zostały zarazem wskazane immanentne słabości procedur demokratycznych, które mogą być wykorzystywane w sposób koniunkturalny i w celach odległych od idei demokracji. Demokracji lokalnej zagrażają m.in.: indyferentyzm polityczny wyborców, tyrania większości, populizm, upartyjnienie samorządu terytorialnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 65-78
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robert Michels jako prekursor socjologii organizacji
Robert Michels as a Precursor of Organizational Sociology
Autorzy:
Miński, Radomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427168.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
socjologia organizacji
zjawisko przemieszczenia celów organizacyjnych
patologie organizacji
centralizm biurokratyczny
ewolucja władzy wykonawczej
organizational sociology
goals displacement phenomena
organizational pathologies
bureaucratic centralism
the executive evolution
Opis:
W polskim dyskursie naukowym Robert Michels dość stereotypowo uchodzi jedynie za jednego z kontynuatorów myśli Vilfreda Pareto i Gaetano Moski będąc jednoznacznie kojarzony jako „ten od żelaznego prawa oligarchii”. Mniej znany jest fakt, że w Stanach Zjednoczonych uchodzi on nie tylko za prekursora socjologii polityki, ale doceniono jego wkład w rozwój socjologii organizacji. Przez amerykańskich uczonych Michels jest uważany za odkrywcę zjawiska przemieszczenia celów organizacyjnych (goals-displacement). Jego flagowe dzieło Political Parties stało się punktem wyjścia wielu badań nad tym zjawiskiem. Badacze patologii funkcjonowania organizacji społecznych zidentyfikowali obecność zjawiska przemieszczenia celów nie tylko w partiach politycznych i związkach zawodowych, ale również w ruchach społecznych, korporacjach biznesowych, organizacjach pozarządowych i grupach wyznaniowych. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na aktualność i powszechność problematyki przemieszczenia celów organizacyjnych oraz postawienie pytania, czy zjawisko to nie dotyka również Unii Europejskiej.
In Polish academic discourse Robert Michels is quite stereotypically regarded only as one of continuators of Vilfredo Pareto and Gaetano Mosca, unambiguously associated as “the one from the Iron Law of Oligarchy”. Little-known is a fact, that in the United States Michels is not only considered a pioneer of political sociology, but he is also appreciated for his contribution to sociology of organizations. Furthermore, American scholars regard Michels as the discoverer of the goals-displacement phenomenon. His masterpiece - Political Parties - has become a starting point for many empirical studies on this phenomenon. Scholars of pathologies in the functioning of social organizations have identified the presence of the goals-displacement phenomenon not only in political parties and trade unions, but also in social movements, business corporations, non-governmental organizations and religious groups. The aim of this article is to reconstruct Michels’s contribution to sociology of organization and to draw attention to the universality of the goals-displacement phenomenon in social movements. In conclusion of this article the author asks whether the goals displacement phenomenon affects the European Union as well.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2017, 4(227); 165-187
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies