Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cathedral church" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Regensburg music inspirations in sacred liturgy of the cathedral church in Łomża in the years 1949–1951
Regensburskie inspiracje muzyczne w liturgii sakralnej kościoła katedralnego w Łomży w latach 1949–1951
Autorzy:
Ankudowicz-Bieńkowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166162.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Łomża
Regensburg
sacred music
Cathedral Church of Łomża
muzyka sakralna
łomżyński kościół katedralny
Opis:
In the article, Regensburg music inspirations in sacred liturgies of the Łomża Cathedral Church in the years 1949–1951 are described. They were introduced by a Vilnius musician – Władysław Kalinowski – a graduate of the School of Church Music in Regensburg – who after the Second World War (as a result of the resettlement which for many years was called repatriation) settled in Łomża, where, encouraged by the Vilnius bishop Czesław Falkowski, started working as an organist and a choir conductor.
W artykule opisane zostały regensburskie inspiracje muzyczne w liturgii sakralnej łomżyńskiego Kościoła katedralnego w latach 1949–1951. Zostały one wprowadzone przez wileńskiego muzyka – Władysława Kalinowskiego – absolwenta Szkoły Muzyki Kościelnej w Regensburgu – który po II wojnie światowej (w ramach przesiedlenia zwanego przez lata repatriacją) zamieszkał w Łomży, gdzie za namową ówczesnego biskupa wileńskiego Czesława Falkowskiego podjął pracę organisty i dyrygenta chóru.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2017, Zeszyt, XXXI; 215-226
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Romanesque Bronze Doors at Gniezno Cathedral Church: Some New Remarks
Romańskie drzwi z brązu w katedrze gnieźnieńskiej. Kilka nowych uwag
Autorzy:
Węcławowicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560323.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sculpture
Bronze door
Gniezno Metropolitan Cathedral Church
rzeźba romańska
drzwi brązowe
Archikatedra Gnieźnieńska
Opis:
Among many Romanesque bronze doors in Europe the old entrance doors of the metropolitan cathedral in Gniezno, in the North Poland, are exceptional. For over a century many historians and historians of art have been trying to understand and explain its iconographic phenomenon. The Polish, Czech and German scholars have so far been unable to identify with any conviction, either the iconographic models or artistic provenance of the workshop. There were suggested some connections of the alleged bishop patrons to France and there were emphasizes technological possibilities of foundry workshops at the Meuse Valley. This “Meuse hypothesis” based mainly on historical suggestions became established as a certainty. However, it is important to emphasize the significant difference between the creator of the composition and of the craftsman who cast the bronze door. Years ago only Lech Kalinowski pointed out some general formal similarities to the North Italian sculpture. The purpose of this paper is to develop Kalinowski’s suggestions and to emphasise the puzzling similarities between details of Gniezno doors and some Emilian works executed by Master Wiligelmo da Modena and Master Nicolò. The concept of Italian relationship from Emilia province seems to be better for the comparative analysis than relationship with Meuse Valley based mostly on historical context. Crucial here is the additional, parallel analysis of the portal decoration in Czerwinsk Abbey.
Wśród wielu romańskich drzwi z brązu w Europie drzwi wejściowe do katedry metropolitalnej w Gnieźnie są wyjątkowe. Od przeszło stu lat wielu badaczy próbowało zrozumieć i wyjaśnić ich treści ikonograficzne. Jednakże w wyraźnym przeciwieństwie do jakości artystycznej Drzwi rezultaty badań w literaturze polskiej, czeskiej i niemieckiej są w istocie skromne. Nie udało się do tej pory przekonywająco zidentyfikować ani modeli ikonograficznych, ani proweniencji artystycznej i warsztatowej. Skupiano się na problematyce historycznej, m.in. na osobistych relacjach hipotetycznych fundatorów biskupich z Francją i i podkreślano możliwości technologiczne warsztatów odlewniczych w dolinie Mozy. Owa „mozańska hipoteza” utrwaliła się w literaturze niemal jako pewnik. Należy jednak podkreślić znaczącą różnicę między aspektem artystycznym a technologicznym, czyli miedzy twórcą kompozycji a rzemieślnikiem, który odlewał drzwi z brązu. Lata temu tylko Lech Kalinowski zwrócił uwagę na pewne ogólne formalne podobieństwa detali Drzwi Gnieźnieńskich do rzeźby północno włoskiej. Celem niniejszego artykuły jest rozwinięcie spostrzeżeń prof. Kalinowskiego i przedstawienie relacji formalnych między dekoracją Drzwi niektórymi dziełami regionu Emilii wykonanymi przez Mistrza Wiligelmo i Mistrza Nicolò. Wskazanie w analizie porównawczej na środowisko emiliańskie lepiej tłumaczy proweniencję artystyczną Drzwi niż owa „hipoteza mozańska” oparta przede wszystkim o spekulacje historyczne. Ponadto istotna jest tu dodatkowa argumentacja poparta analizą dekoracji portalu w Opactwie Czerwińskim.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 105-118
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia episkopatu w odnowionej liturgii
Ecclesiology of the episcopate in renewed liturgy
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056662.pdf
Data publikacji:
2016-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
eklezjologia episkopatu
święcenia biskupie
pierścień biskupi
oblubieniec Kościoła
Kościół partykularny
kościół katedralny
katedra biskupia
kościół konkatedralny
ecclesiology of the episcopate
episcopal orders
the episcopal ring
the spouse of Church
particular Church
cathedral church
bishop’s cathedral
concathedral church
Opis:
Artykuł ukazuje pewne elementy eklezjologii episkopatu, jakie wyłaniają się z ksiąg liturgicznych odnowionych po Soborze Watykańskim II. Biskup jest oblubieńcem Kościoła, ponieważ od momentu święceń biskupich uobecnia on sakramentalnie w stopniu najwyższym Chrystusa Pasterza i Oblubieńca Kościoła. Chociaż biskup wykonuje swoją posługę uświęca-nia i kultu w całej diecezji, to jednak kościół katedralny, będący jakby kościołem matką i centrum Kościoła partykularnego, jest miejscem właściwym, w którym on rozwija funkcję „szafarza łaski najwyższego kapłaństwa” wobec swojej owczarni, zwłaszcza gdy przewodniczy liturgii w dniach uroczystych, gdy poświęca olej krzyża oraz udziela święceń. Postać biskupa celebrującego liturgię w kościele katedralnym jest wyjaśniana przez symbolikę elementów przestrzeni liturgicznej. Do tych symbolicznych „ikon” należą m.in.: katedra biskupia, ołtarz, prezbiterium, ambona, chrzcielnica, także zakrystia.
The article shows some elements of ecclesiology of the episcopate, which appear in liturgic books renewed after the second Vatican Council. The bishop is the spouse of Church, because since the moment of bishop ordination he represents Christ the Shepherd and the Spouse of Church on the highest level. Although the bishop does his duties connected with sanctification and worship in the whole diocese, it is the cathedra church which ist somehow mother church and the centre of particular church and it is the proper place where it develops its function of the minister of the grace of the high priesthood for its sheepfold, especialy when he leads the liturgy on special celebratory days, blesses the oil of chrism and admini-strates the sacred ordinations. The figure od the bishop who aministrates liturgy in cathedral church expresses its whole imagery through its presence in icons of liturgic space to which belong bishop’s cathe-dra, presbyterium, ambo or amboes, baptismal bowl and sacristy.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 64-79
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studia nad baptysteriami w Polsce x wieku I: Poznań, Ostrów Tumski
Studies on baptisteries in Poland. Part I: Poznań, Ostrów Tumski (Cathedral Island)
Autorzy:
Sikorski, Dariusz Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039474.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
baptistery
cathedral church in Poznań
10th c. sacral architecture in Poland
early medieval archaeology
archaeology of Early Piasts
Christianization of Poland
mortar mixers
Opis:
The author presents the circumstances of the rise and development of the conception that below the oldest cathedral church in Poznań is the site of a temporary or permanent baptistery as allegedly evidenced by a round limestone bowl. Attention is drawn to the fact that so far this conception has not been supported by analysis of the source material or a detailed study of the remains of the bowl itself or the architectural remains of the purported baptistery.The author makes a reassessment of hitherto claims and shows that the state of the source material does not allow us to uphold the hypothesis of the baptismal function of the limestone bowl from Poznań. The only hypothesis competitive to the baptismal one refers to 60 analogous objects, a majority of which are beyond doubt the remains of mechanical mortar mixers. The article shows that these examples can be treated as fully justified analogies to the bowl from Poznań.The text reviews the arguments of both sides of the dispute: the baptismal and “construction” claims. Weaknesses of the argument for the baptismal interpretation are exposed. Doubts raised by skeptics concerning the interpretation of the bowl as a mortar mixer are dispelled on the basis of analysis of analogous objects. The author concludes that the interpretation of the bowl as a mortar mixer is supported by numerous analogies whereas the baptismal conception lacks such support. 
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2016, 11; 7-48
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz biskupa we współczesnych księgach liturgicznych
The image of bishop in modern liturgical books
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056746.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
biskup
liturgia
diecezja
kościół katedralny
misja nauczania,
misja uświęcania
misja rządzenia.
bishop
liturgy
diocese
cathedral church
mission of instructing
mission of sanctifying
mission of governance
Opis:
Został zaprezentowany teologiczny obraz biskupa, jaki wyłania się z analizy współcze-snych ksiąg liturgicznych. W księgach liturgicznych, jak w zwierciadle, odbija się soborowa eklezjologia episkopatu. Zarówno we wprowadzeniach do ksiąg, jak i w samych obrzędach, kładzie się nacisk na sakramentalny i kolegialny charakter posługi biskupiej. W odnowionej liturgii uwypukla się integralność misji pasterskiej biskupów, która rozwija się w trzech cha-rakterystycznych pasmach: nauczaniu, uświęcaniu i rządzeniu. We wspomnianej trylogii w posłudze episkopatu obowiązuje zasada perychorezy, ponieważ wszystkie trzy funkcje pozo-stają w ścisłej relacji ze sobą i wzajemnie się przenikają, co jest szczególnie widoczne na płaszczyźnie liturgii. Biskup jest nie tylko pierwszym liturgiem w diecezji, ale również moderatorem życia liturgicznego i mistagogiem, który troszczy się, aby celebracje liturgiczne były wiernym odblaskiem wiary Kościoła. On, swoim sposobem celebracji i świadectwem życia, wprowadza wiernych powierzonych jego pasterskiej pieczy w misteria Chrystusa i Kościoła.
The article presents theological image of bishop that emerges from the analysis of mod-ern liturgical books. Liturgical books just as a mirror reflect ecumenical council ecclesiology of the episcopate. Both introductions to books and the very ceremonies emphasize sacramen-tal and collegiate character of Episcopal service. Integrality of pastoral mission of bishops is highlighted in renewed liturgy which develops in three characteristic threads: instructing, sanctifying and governance. In the trilogy mentioned above, the rule of perychoresis is ap-plied in the service of episcopate, as all the three functions remain strictly interrelated and they interpenetrate, which is particularly visible on the level of liturgy. A bishop is not only the first diocese liturgist, but also a moderator of diocesan liturgical life and a mystagogue, who strives so that liturgical celebrations were an accurate reflection of the faith of the Church. By means of his manner of celebration and the testimony of his life he introduces the congregation entrusted into his pastoral care to the mysteries of Christ and the Church.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 143-160
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nubian cathedrals with granite columns: A view from Sai Island
Autorzy:
Hafsaas-Tsakos, Henriette
Tsakos, Alexandros
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1053076.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
church
granite columns
Nubian cathedral
Sai
Opis:
With the purpose of providing insights into the position of the church on Sai Island among the bishoprics of Christian Nubia, the paper contextualizes archaeologically well-known Nubian cathedrals with monolithic granite columns as roof supports (Old Dongola, Faras and Qasr Ibrim), presenting them against the background of historically known bishoprics from medieval Nubia and archaeologically attested episcopal churches. Four granite columns at the locality 8-B-500 on Sai Island, identified with the site of a medieval cathedral, are compared with like roof supports from other Makurian buildings of the kind to show that the church was constructed at the beginning of the 8th century AD and modeled on the Church of Granite Columns from Old Dongola.
Źródło:
Aegyptus et Nubia Christiana. The Włodzimierz Godlewski jubilee volume on the occasion of his 70th birthday; 389-410
9788323547266
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów katedry a następnie kolegiaty św. Wita w Kruszwicy. I: Katedra, potem kolegiata św. Wita do r. 1428
Autorzy:
Librowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048334.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
katedra
kolegiata
Kruszwica
historia
cathedral
collegiate church
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1967, 15; 251-269
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nobadian and Makurian church architecture. Qasr el-Wizz, a case study
Autorzy:
Obłuski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1052944.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
church/sacral architecture
cathedral
Nubia
Dongola
Faras
Qasr el-Wizz
Opis:
“To date the research on the church architecture in Nubia has consistently failed to differentiate, territorially and historically, between two different Nubian kingdoms” (Godlewski 2006b) and one could add the third, Alodian, kingdom to this. The author’s involvement in a project to publish the Oriental Institute of the University of Chicago excavations at the Qasr el-Wizz monastery has generated this study of the early architectural history of the katholikon at Qasr el-Wizz and its development, analyzed in the context of studies on Nubian Christianity. Due to a rampant misuse of terminology referring to the functional parts of churches in Nubian studies, a review of this vocabulary was deemed essential as a background for a presentation of the late George T. Scanlon’s views on the development of this particular church, followed by the present author’s addenda et corrigenda, and a discussion and conclusions for the study of Christian Nubian sacral architecture.
Źródło:
Aegyptus et Nubia Christiana. The Włodzimierz Godlewski jubilee volume on the occasion of his 70th birthday; 481-512
9788323547266
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katedra ormiańska we Lwowie
Armenian cathedral in Lviv
Autorzy:
Gosztyła, M.
Oleszek, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218167.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
katedra ormiańska
Lwów
architektura sakralna
armenian cathedral
Lviv
church architecture
Opis:
Data budowy świątyni ormiańskiej we Lwowie łączona jest z datą założenia miasta, czyli z rokiem 1256. Jednak dokładną datę wzniesienia katedry mogłyby określić prowadzone w sposób metodyczny badania. Pierwotna świątynia ormiańska we Lwowie założona została na planie prostokąta z wykształconym prezbiterium oraz nawami bocznymi zakończonymi absydami. Zgodnie z przestrzeganą tradycją świątynia była budowlą orientowaną. Ściany katedry wymurowano z kamienia łączonego zaprawą wapienną i oblicowano płytami kamiennymi. Grubość murów była dość znaczna, bo sięgała około 1,4 m. Sylweta XIV-wiecznej świątyni nawiązywała do układu bazylikowego i zwieńczona była nałożoną na przecięciu się nawy głównej z transeptem kopułą. Oryginalne rozwiązanie kopuły opierało się na żebrach łukowych wykonanych z ceramicznych naczyń (wkładanych jedno w drugie). Z zewnątrz kopułę obłożono kamiennymi płytami i pokryto dachem dwunastopołaciowym. Konstrukcję kopuły ułożono na tamburze wykonanym z cienkich płyt wapiennych, który spoczął na pendentywach łączących się z filarami kościoła. Dachy pokryto płytami kamiennymi. Powyższe rozwiązanie świadczyło o wysokich umiejętnościach budowlanych zaangażowanego przy budowie katedry architekta-budowniczego i warsztatu budowlanego. Zarówno nawę główną, jak i boczne pokryto sklepieniami kolebkowymi. Do przebadania pozostaje wyjaśnienie zachowanej różnicy przekrojów filarów, gdyż podkopułowe filary od strony wschodniej mają przekrój 0,58 × 0,72 m, a zachodnie 0,72 × 0,72 m. Do katedry prowadziły dwa wejścia – od strony zachodniej i południowej. W oparciu o literaturę przedmiotu uznaje się wejście od strony południowej za główne. Do dziś zachowały się elementy dekoracji malarskiej i kamiennej, które mogą być datowane na czas budowy kościoła. Ślady ornamentyki kamiennej ze stylizacją roślinną i geometryczną odczytać można na filarach i gzymsie w środkowej absydzie. Pomimo licznych przebudów świątyni (począwszy od XVII wieku) i niedokończonych projektów, wytworzony został swoisty fenomen architektury wyrażający się w formie wielowiekowego kościoła. Przebudowy i narastające ustroje architektoniczne oraz zachowane malowidła obrazują zmieniające się idee artystyczne. Stan ten z punktu widzenia konserwatorskiego mógł być osiągnięty, ponieważ do prac przy katedrze zatrudniani byli twórcy reprezentujący wysoki poziom warsztatowy. Obiekt o niekwestionowanych wartościach architektonicznych i artystycznych powinien być w dobie współczesnej poddany wszechstronnym badaniom konserwatorskim, które oceniłyby wielokulturowość świątyni, przenikanie się prądów kulturalnych. Należy również zadbać i oto, aby kolejne restauracje i rewaloryzacje świątyni prowadzone były z zachowaniem utrwalonych tradycji konserwatorskich i z wykorzystaniem najnowszych idei.
The date of erection of the Armenian church in Lviv can be associated with the date of the city location, namely 1256. However, the exact date of the cathedral construction could only be defined after methodically conducted research. The original Armenian temple in Lviv was designed on a rectangular ground plan, with a developed presbytery and side aisles ending in apses. According to the observed tradition, the church was an oriented building. The walls of the cathedral were built from stone bonded with lime mortar and faced with stone slabs. The walls were fairly thick, reaching up to 1.4 m. The silhouette of the 14th – century church alluded to the basilica layout, and was topped with a dome located over the crossing of the nave with the transept. The originally designed dome was supported on arched ribs made of pottery vessels (put one into another). On the outside, the dome was tiled with stone and covered with a dodecahedral hipped roof. The dome construction was supported on a tambour made from thin limestone slabs, which was placed on pendentives joining the church columns. The roofs were tiled with stone. The above described design bore evidence of remarkable building skills displayed by the building architect and the workers employed to erect the cathedral. Both the central nave and the side aisles were covered with barrel vaults. What remains to be clarified, is the preserved difference in cross-section of pillars, since the pillars under the dome on the east side measure 0.58 × 0.72 m in cross-section, while those on the west side 0.72 × 0.72 m. There were two entrances leading to the cathedral, on the west and south side. Basing on the literature of the subject, the entrance on the south side is regarded as the main one. Elements of painted and stone decorations which could be dated to the period when the church was erected have been preserved until today. Traces of stone ornamentation with floral and geometric stylization can still be deciphered on the pillars and the cornice in the middle apse. Despite numerous reconstructions (since the 17th century) and unfinished projects, the church has become a specific architectural phenomenon expressed through its centuries-old form. Reconstructions and accumulated architectonic orders as well as the preserved paintings reflect the changing artistic ideas. From the conservation point of view, such a state might have been achieved because highly qualified artists were employed to work at the cathedral. As an object of unquestionable architectural and artistic value, it should nowadays be subjected to a thorough conservation examination, which would evaluate the multi-cultural character of the church and merging of cultural trends there. One must also see to it that any subsequent restoration and conservation work in the church is carried out with the emphasis on preserving the existing conservation traditions and making use of the latest ideas.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 46-57
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Influence of the Catholic Church in Cracow on the Cathedral Chapter of Vilnius from the Fifteenth through Eighteenth Centuries
Autorzy:
Kasabuła, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149988.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Catholic Church
Polska
Lithuania
Cracow
Vilnius
Diocese of Cracow
Diocese of Vilnius
cathedral chapter
cathedral
bishop
prelate
canon
Opis:
Like the entire Diocese of Vilnius, the Cathedral Chapter of Vilnius drew considerably from the experience of the ecclesiastical environment of the Diocese of Cracow, which had already existed for four centuries when the Vilnius Chapter began and was establishing and organizing its own institutions and structures. Although the Diocese of Vilnius had remained part of the organizational structures of the ecclesial province of Gniezno from the beginning of the fifteenth century, it looked to Wawel and not to Wzgórze Lecha’s example. From the fourteenth century onward, Vilnius and Cracow were the capital cities of the Polish-Lithuanian state. For this reason, it was fitting that both of the dioceses, including their cathedral chapters, were organized, looked, and functioned similarly. When the local Church was being established and organized in Lithuania, Cracow naturally served as a model for Vilnius because the local church in Cracow had already existed for more than four centuries and was, therefore, more organized, dynamic, and greatly exposed to the world in every respect than the ecclesiastical environment of Gniezno. This was also due to the fact that the Diocese of Cracow was at the center of royal power: it supported the throne of the Commonwealth directly; it sanctioned the court’s actions; it provided the monarch with expert and intellectual help necessary to conduct internal politics and engage in diplomacy. It is also significant that the person responsible for establishing the Church in Lithuania was, in fact, Lithuanian—King Władysław II Jagiełło was the first Jagiellonian to ascend the Polish throne. His successors continued his policies in the religious realm in Lithuania. It is not surprising, therefore, the Jagiełłoes were solicitous to ensure that Vilnius enjoyed the proper place in the hierarchy of Polish-Lithuanian dioceses under their jurisdiction in accordance with the belief that “Vilnius annot stand out from Cracow.” The Lithuanian King Władysław II Jagiełło provided materially for the Church in Vilnius, and he ensured that the capital of the Grand Duchy of Lithuania had the proper position within the structures of the Polish-Lithuanian state, which has becoming increasingly more integrated. Although the Diocese of Vilnius drew from the Diocese of Cracow’s example, it did not blindly imitate it. After it had been established and organized, the Vilnius Cathedral Chapter was able to develop its own models, unique identity, and manner of functioning as a completely self-sufficient corporation that no longer needed to refer so strongly to the model of Cracow.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 89-101
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies