Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "carbamazepine" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Legal and economic identification and assessment of pharmacy substitution in narrow therapeutic index drugs, on the example of epileptic medications in Poland
Autorzy:
Zimmermann, Agnieszka
Gruchała, Katarzyna
Wąż, Piotr
Kawczak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895513.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
pharmacy substitution
carbamazepine
pharmacy law
Opis:
Currently in Poland there is neither regulation aiming at framing the complexity of substitution process arising at pharmacy level, nor further guidelines depending on drug category. FDA describes a narrow therapeutic index drug (NTI) in the 21 Code of Federal Regulations 320.33(c) and highlights that safe and effective use of such drug products require careful titration and patient monitoring. In major therapeutic areas disadvantages of the generic substitution are irrelevant or minor in comparison to the economic benefit. In epilepsy, a number of experts and professional bodies have recommended caution with generic substitution of drugs used in this condition. Aim of the study is to legally and economically identify and assess drug sub-stitution occurrence in Polish background among selected narrow therapeutic index drugs used in epilepsy. Paper is divided into two sections: first is retrospective based and tackles the data received from the National Health Fund; whereas second section takes under consideration questionnaire based results gained during medical history being collect-ed with the patients. Basing on most commonly substituted substance in epilepsy: carbamazepine, the maximum single difference in cost in substitution at the pharmacy was identified around the level of 1.7 PLN, and maximum extra pay at the same level. Ob-served/reported changes, ADRs, discomfort were provided based on the question-naire. The study highlights the necessity of planning process and evaluation of cur-rent market regulations.
Źródło:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2018, 75, 6; 1447-1458
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of water matrix on the retention of pharmaceuticals by high-pressure membrane filtration
Wpływ matrycy wodnej na retencję farmaceutyków w wysokociśnieniowej filtracji membranowej
Autorzy:
Kudlek, E.
Bohdziewicz, J.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388943.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
diclofenac
ibuprofen
carbamazepine
nanofiltration
diklofenak
karbamazepina
nanofiltracja
Opis:
High-pressure membrane processes, including nanofiltration and reverse osmosis, allow for the removal of a wide range of organic micropollutants (including pharmaceutical compounds) from water streams. Those processes also may be an effective method for in-depth treatment of water containing pharmaceutical compounds. The paper presents a comparison of retention of selected pharmaceuticals from the group of non-steroidal and anti-inflammatory drugs, ie ibuprofen and diclofenac and psychotropic drugs – carbamazepine, present in various aqueous matrices in the nanofiltration process. Deionized water based solutions as well as model and real wastewater effluents after biological treatment processes were subjected to the filtration process. The nanofiltration process was carried out in a cross-flow tubular membrane filtration system. Three polyamide membranes AFC30, AFC40 and AFC80 from PCI Membrane System Inc were used. It has been found, that the retention of pharmaceutical compounds increased with the membrane filtration time, regardless of the composition of the treated aqueous matrix. Moreover, the presence of inorganic compounds and high-molecular organic substances had a positive effect on the membrane separation process of micropollutants.
Wysokociśnieniowe procesy membranowe, do których zaliczamy nanofiltrację i odwróconą osmozę, pozwalają na oczyszczenie strumieni wodnych z szerokiej gamy mikrozanieczyszczeń organicznych. Mogą znaleźć również zastosowanie w doczyszczaniu wód pod kątem eliminacji związków farmaceutycznych. W pracy przedstawiono porównanie stopnia retencji wybranych farmaceutyków z grupy niesteroidowych leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, tj. ibuprofen i diklofenak oraz leków psychotropowych – karbamazepina, obecnych w różnych matrycach wodnych w procesie nanofiltracji. Oczyszczaniu poddano roztwory sporządzone na bazie wody zdejonizowanej oraz modelowy i rzeczywisty odpływ po biologicznym oczyszczaniu ścieków. Proces nanofiltracji prowadzono w układzie filtracji krzyżowej przy zastosowaniu rurowego modułu membranowego. Oceniono efektywność procesu przy wykorzystaniu trzech poliamidowych membrana, tj. AFC30, AFC40 i AFC80 firmy PCI Membrane System Inc. Określono, że wraz z czasem filtracji membranowej wzrasta stopień retencji badanych związków farmaceutycznych niezależnie od składu oczyszczanej matrycy wodnej. Ponadto stwierdzono, że obecność w roztworze związków nieorganicznych oraz wysokocząsteczkowych substancji organicznych wpływa korzystnie na proces membranowej separacji mikrozanieczyszczeń.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 469-479
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ matrycy wodnej na retencję związków farmaceutycznych w procesie nanofiltracji
Influence of water matrix on the retention of pharmaceutical compounds by nanofiltration
Autorzy:
Kudlek, E.
Dudziak, M.
Bohdziewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125822.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
diklofenak
ibuprofen
karbamazepina
nanofiltracja
diclofenac
carbamazepine
nanofiltration
Opis:
Wysokociśnieniowe procesy membranowe, do których zalicza się nanofiltrację i odwróconą osmozę, pozwalają na oczyszczenie strumieni wodnych z szerokiej gamy mikrozanieczyszczeń organicznych. Mogą znaleźć również zastosowanie w doczyszczaniu wód pod kątem eliminacji związków farmaceutycznych. W pracy przedstawiono porównanie stopnia retencji wybranych farmaceutyków z grupy niesteroidowych leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, tj. ibuprofenu i diklofenaku oraz leków psychotropowych - karbamazepina, obecnych w różnych matrycach wodnych w procesie nanofiltracji. Oczyszczaniu poddano roztwory sporządzone na bazie wody zdejonizowanej oraz modelowy i rzeczywisty odpływ po biologicznym oczyszczaniu ścieków. Proces nanofiltracji prowadzono w układzie filtracji krzyżowej przy zastosowaniu rurowego modułu membranowego wyposażonego w poliamidową membranę AFC80 firmy PCI Membrane System Inc. Określono, że wraz z czasem filtracji membranowej wzrasta stopień retencji badanych związków farmaceutycznych niezależnie od składu oczyszczanej matrycy wodnej. Ponadto stwierdzono, że obecność w roztworze związków nieorganicznych oraz wysokocząsteczkowych substancji organicznych wpływa korzystnie na proces membranowej separacji mikrozanieczyszczeń.
High-pressure membrane processes, including nanofiltration and reverse osmosis, allow for the removal of a wide range of organic micropollutants (including pharmaceutical compounds) from water streams. Those processes also may be an effective method for in-depth treatment of water containing pharmaceutical compounds. The paper presents a comparison of retention of selected pharmaceuticals from the group of non-steroidal and antiinflammatory drugs, i.e., ibuprofen and diclofenac and psychotropic drugs - carbamazepine, present in various aqueous matrices in the nanofiltration process. Deionized water based solutions as well as model and real wastewater effluents after biological treatment processes were subjected to the filtration process. The nanofiltration process was carried out in a cross-flow tubular membrane filtration system equipped with the AFC80 polyamide membrane from PCI Membrane System Inc. It has been found, that the retention of pharmaceutical compounds increased with the membrane filtration time, regardless of the composition of the treated aqueous matrix. Moreover, the presence of inorganic compounds and high-molecular organic substances had a positive effect on the membrane separation process of micropollutants.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 2; 677-684
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neuralgia trójdzielna
Trigeminal neuralgia
Autorzy:
Kochanowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030225.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
carbamazepine
karbamazepina
management options
neuralgia trójdzielna
opcje leczenia
trigeminal neuralgia
Opis:
Trigeminal neuralgia is one of the most severe facial pains. Although it has been broadly described by many researchers, it is referred to as Fothergill’s disease to commemorate the researcher who gave the first full and accurate description of trigeminal neuralgia in 1773. Trigeminal neuralgia incidence ranges from 2 to 5 cases per 100,000 people, with women being affected more often than men. The trigeminal nerve has a sensory and motor function, and along with the glossopharyngeal nerve, the vagus nerve, the suboccipital nerve, the greater and lesser occipital nerves and the great auricular nerve innervate the skin of the head. Fibres that convey pain stimuli through the trigeminal ganglion terminate in the spinal nucleus, from where, passing through the nuclei of the thalamus, they reach the sensory cortex, the limbic system and the insular cortex. The reasons behind painful sensation in neuralgia may be the damage of the thick Aβ nerve fibres and the appearance of focuses of ectopic excitation which is then transferred to the damaged structural thin Aδ and C nerve fibres in neural connections referred to as ephapses. There are two types of trigeminal neuralgia: classic and symptomatic. Both types are characterised by a sudden, electric shock-like pain that lasts from a couple of seconds to two minutes. More often than not, the pain affects the area innervated by the second and the third branch of the trigeminal nerve, namely the maxillary and the mandibular nerve. Trigger zones are characteristic for this condition, and – when irritated by non-pain stimuli – they cause an attack of neuralgia. The management of trigeminal neuralgia involves surgical and conservative treatment. The golden standard for the conservative treatment is to use carbamazepine or oxcarbazepine. Should the aforementioned treatment fail, baclofen, lamotrigine or other anticonvulsant drug used in the treatment of epilepsy may be introduced. The following are the most frequently used surgical methods of treatment: decompression of the neurovascular conflict, the use of trigeminal ganglion balloon compression, the use of percutaneous glycerol block of the Gasserian ganglion, cutting postganglionic nerve fibres with radiofrequency and stereotactic radiosurgery (gamma knife).
Neuralgia trójdzielna należy do najcięższych bólów w obrębie twarzy. Choć została opisana przez wielu badaczy, dzisiaj nazywa się ją chorobą Fothergilla, co upamiętnia przedstawienie neuralgii trójdzielnej przez tego uczonego w 1773 roku. Zachorowalność jest oceniana na 2–5/100 tys. osób, częściej chorują kobiety. Nerw trójdzielny to nerw czuciowo-ruchowy, który wspólnie z nerwami językowo-gardłowym i błędnym, nerwami podpotylicznym, potylicznymi mniejszymi i większymi oraz nerwem usznym wielkim unerwia skórę głowy. Włókna przewodzące bodźce bólowe przez zwój nerwu trójdzielnego kończą się w jądrze rdzeniowym, skąd przez jądra wzgórza docierają do kory czuciowej, układu limbicznego i wyspy. Przyczyn bólu w neuralgii upatruje się w uszkodzeniu włókien czuciowych grubych Aβ i powstałych ogniskach ektopowego pobudzenia – przenoszonego na uszkodzone strukturalnie włókna cienkie Aδ i C w obrębie połączeń zwanych efapsami. Neuralgię trójdzielną dzieli się na klasyczną i objawową. Obie postacie charakteryzują się napadami bólu o typie rażenia prądem elektrycznym, trwającymi od kilku sekund do dwóch minut. Ból najczęściej dotyczy obszaru unerwionego przez drugą i trzecią gałąź nerwu trójdzielnego, czyli nerw szczękowy i żuchwowy. Cechą charakterystyczną są strefy spustowe, których drażnienie przez bodźce niebólowe wywołuje napad neuralgii. Leczenie neuralgii trójdzielnej obejmuje postępowanie zachowawcze i chirurgiczne. W leczeniu zachowawczym złotym standardem jest stosowanie karbamazepiny lub okskarbazepiny. W przypadku niepowodzenia można włączyć baklofen, lamotryginę albo inny lek używany w leczeniu padaczki. Spośród metod chirurgicznych najczęściej stosuje się: odbarczenie konfliktu naczyniowo-nerwowego, ucisk zwoju troistego balonem, przezskórną blokadę zwoju Gassera glicerolem, przecięcie włókien zazwojowych nerwu trójdzielnego falami radiowymi i stereotaktyczną radiochirurgię (gamma knife).
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 85-91
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka zażyciowych i pośmiertnych przemian karbamazepiny oraz wybranych rodzajów alternatywnego materiału biologicznego na potrzeby analiz toksykologiczno-sądowych
Characteristics of perimortem and postmortem transformations of carbamazepine and selected alternative biological matrices for the purpose of forensic toxicological analyses
Autorzy:
Lendor, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171576.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
karbamazepina
metabolizm pośmiertny
alternatywne materiały biologiczne
szpik kostny
kości
carbamazepine
postmortem metabolism
alternative biological matrices
bone marrow
bones
Opis:
This article is focused on the data concerning properties of carbamazepine, an antiepileptic drug commonly used in everyday medical practice but also frequently misused leading to many reported cases of intoxication. Due to high prevalence of this drug detailed data concerning its pharmacokinetics and prahmacodynamics can be found as well as metabolic paths that have been proven or have not been confirmed yet. For the purpose of toxicological analyses of samples collected postmortem it is also essential to know the possible transformations of an analyte due to microbial metabolism and postmortem changes of the sample matrix. In forensic cases of unavailable or unusable blood samples when advanced stage of decomposition processes in the found body occurs, alternative matrices are required. Presented review describes three types of such matrices: bones, bone marrow and grease in the context of their postmortem changes and suitability as the source of toxicological information.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2015, 69, 7-8; 585-603
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrozanieczyszczenia w środowisku – występowanie, interakcje, usuwanie
Micropollutants in the Environment: Occurrence, Interactions and Elimination
Autorzy:
Miksch, K.
Felis, E.
Kalka, J.
Sochacki, A.
Drzymała, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2069900.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
mikrozanieczyszczenia
farmaceutyki
ekotoksyczność
inhibitory korozji
benzotriazol
diklofenak
fotoliza
karbamazepina
mekoprop
oczyszczalnie hydrofitowe
osad czynny
ozonoliza
koagulacja
sorpcja
sulfametoksazol
transformacja
zaawansowane procesy utleniania
micropollutants
pharmaceutuicals
corrosion inhibitors
advanced oxidation processes
activated sludge
benzotriazole
carbamazepine
constructed wetlands
diclofenac
ecotoxicity
mecoprop
ozonolysis
photolysis
sorption
sulfamethoxazole
transformation
Opis:
W artykule przedstawiono szeroki zakres zagadnień dotyczących mikrozanieczyszczeń w środowisku naturalnym i antropogenicznym. Do omówionych zagadnień należą: źródła i występowanie mikrozanieczyszczeń w środowisku (w wodzie, glebie i powietrzu), ich los w środowisku, ekotoksyczność, sposoby ograniczania powstawania mikrozanieczyszczeń, szlaki przemian i produkty transformacji w środowisku, problematyka oczyszczania ścieków zawierających mikrozanieczyszczenia, prace badawcze dotyczące omawianej problematyki i przegląd wybranych rozwiązań w skali technicznej. Usuwanie mikrozanieczyszczeń stanowi aktualnie wiodący problem inżynierii środowiska. Wiedza o występowaniu tych zanieczyszczeń w środowisku jest już dość bogata, rozpoznano też częściowo jakie są ich losy w obiektach gospodarki wodnej i odpadami, także znaczny postęp nastąpił w zakresie znajomości efektywności technologii możliwych do zastosowania dla ich eliminacji ze środowiska. Rozwój technologii oczyszczania ścieków, a w mniejszym stopniu gospodarki odpadami, doprowadził już do usunięcia lub zmniejszenia zagrożenia spowodowanego znacznymi ilościami zanieczyszczeń, jednak aktualnie najbardziej palącym zagadnieniem jest występowanie mikrozanieczyszczeń, których działanie na środowisko przyrodnicze i człowieka nie można jeszcze oszacować. Ze względu na fakt, że występujące w środowisku mikrozanieczyszczenia antropogeniczne są bardzo zróżnicowane pod względem struktury chemicznej, a co się z tym wiąże – charakteryzują się innymi właściwościami fizyko-chemicznymi i w inny sposób działają na organizmy żywe obecne w środowisku, nie można wyróżnić jednego szlaku transformacji tych zanieczyszczeń. Mikrozanieczyszczenia antropogeniczne najczęściej nie są całkowicie rozkładane biologicznie, a ich transformacja związana jest ze zjawiskiem kometabolizmu oraz współdziałaniu określonych konsorcjów mikroorganizmów. Poszukiwaniu nowych, bardziej skutecznych, metod usuwania mikrozanieczyszczeń z środowiska powinna zawsze towarzyszyć ewaluacja toksyczności powstałych produktów. Produkty transformacji niektórych zanieczyszczeń były bardziej toksyczne w stosunku do organizmów wskaźnikowych niż substancje macierzyste. Głównym źródłem mikrozanieczyszczeń przedostających się do środowiska wodnego w krajach rozwiniętych (w przypadku terenów skanalizowanych) są komunalne oczyszczalnie ścieków. Z tego względu w artykule szczegółowo omówiono problematykę usuwania mikrozanieczyszczeń ze ścieków komunalnych w układach oczyszczania i doczyszczania ścieków. W artykule przedstawiono wyniki dotyczące usuwania wybranych mikrozanieczyszczeń (benzotriazol, mekoprop, diklofenak, sulfametoksazol i karbamazpina) w 11 rodzajach układów oczyszczania ścieków opartych zarówno na procesach biologicznych (oczyszczalnie hydrofitowe, stawy stabilizacyjne i układy z osadem czynnym), jak i fizyko-chemicznych (koagulacja, sorpcja na węglu aktywnym, zaawansowane procesy utleniania, fotoliza i ozonoliza) oraz różniących się zapotrzebowaniem powierzchni (co wynika z jednostkowej szybkości procesu) i konsumpcją energii (te dwa czynniki uznano za podstawę podziału na procesy intensywne i ekstensywne). Przedstawione w artykule zagadnienia stanowią podstawę do kreowania projektów badawczych, pozwalających przybliżyć moment w którym oczyszczalnie ścieków posiadać będą (czwarty) stopień, który zapewni likwidację zagrożeń wynikających z obecności w oczyszczonych ściekach substancji priorytetowych nawet w bardzo niskim stężeniu (co powodować może odległe w czasie skutki).
The article presents a broad range of issues concerning micropollutants in the natural and anthropogenic environment. The issues discussed are: the source and occurrence of micropollutants in the environment (water, soil and air), their environmental fate, ecotoxicity, measures to reduce the produced amount of micropollutants, transformation pathways and transformation products in the environment, treatment of wastewater containg micropollutants, research projects dedicated to the discussed issues and a review of selected solutions on an industrial scale. Removal of micropollutants is currently a pressing problem of environmental engineering. Knowledge of the presence of these pollutants in the environment is already quite advanced, with partial understandingof their fate in waste and wastewater treatment processes. Also, significant progress has been made in the understanding of the applicability of various treatment methods and their effectiveness in the removal of micropollutants from waste streams. Development of wastewater treatment technology, and to a lesser extent, waste management, has already led to elimination or reduction of the risk posed by the significant amounts of pollution, but currently the most pressing issue is the presence of micropollutants whose effect on natural environment and humanrequires further studies. There is no single transformation pathway of micropollutants, due to the fact that they are diverse in terms of chemical structure, subsequently have various physico-chemical properties, and affect the organisms present in the environment in various manner. Anthropogenic micropollutants usually are not completely degraded biologically, and their transformation is associated with the phenomenon of co-metabolism and cooperation of certain consortia of microorganisms. The search for new, more effective, methods for removing micropollutants from the environment should always be accompanied by evaluation of the toxicity of the resulting products. Transformation products of certain micropollutants were more toxic to indicator organisms than the parent compounds. The main source of micropollutants entering the water environment in developed countries (in the case of sewered areas) are municipal wastewater treatment plants. For this reason, the article discussed in detail the issue of the removal of micropollutants from municipal wastewaterin the secondary and tertiary (post-treatment)treatment steps. The article presents the results for the abatement of selected micropollutants (benzotriazole, mecoprop, diclofenac, sulfamethoxazole and karbamazpina) in 11 types of wastewater treatment based on both biological processes (constructed wetlands, stabilization ponds and activated sludge systems) and physicochemical methods (coagulation, sorption on activated carbon, advanced oxidation, photolysis and ozonolysis), and the area requirements (due to the process rate) and the energy consumption (the two factors are the basis for the distinction between the intensive and extensive technologies). The issues presented in the article the basis for new research projects, allowing accelerating the moment in which the waste water treatment plants, will have a quaternary treatment step, which will significantly reduce of the risks of the presence of priority substances in the treated wastewatereven at very low concentrations (which may cause long-time effects).
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 3; 1--84
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies