Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "canonical delicts" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Przestępstwa contra mores a misja Kościoła w sytuacji zgorszenia
The delicts contra mores and the mission of the Church faced with scandals
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554130.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Suprema sanctitatis tutela 2010 art. 6
delicta graviora
przestępstwa kanoniczne nadużyć seksualnych wobec małoletnich i pornografii dziecięcej
art. 6 of the 2010 Suprema sanctitatis tutela
canonical delicts of sexual abuse of minors and child-pornography
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę przestępstw kanonicznych contra mores, uregulowanych w art. 6 Suprema sanctitatis tutela z 2010 r. Autor komentuje dwa przestępstwa – przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu popełnionego przez duchownego z małoletnim (art. 6 § 1, 1°) oraz tzw. pedo-pornografię (art. 6 § 1, 2°). Porządek komentarza przebiega według znamion każdego przestępstwa kanonicznego: najpierw znamiona przedmiotowe (sprawca przestępstwa i jego czyn), podmiotowe (dolus) i w końcu legalne (sankcja kanoniczna). Przestępstwa są ukazane w świetle polskiego kodeksu karnego, jeśli to konieczne, oraz wytycznych Konferencji Episkopatu Polski z 2014 r. Ta metoda pozwala na przedstawienie niektórych trudności w obowiązującym prawie kościelnym, które powinny być rozwiązane.
This article deals with questions concerning the delicts contra mores governed by Art. 6 of Suprema Sanctitatis Tutela of 2010. The Author comments on two delicts: that against the Sixth Commandment of the Decalogue committed by a cleric with a minor (Art. 6 § 1, 1°), and the delict of so-called pedo-pornography (Art. 6 § 1, 1°). The order followed in this comment corresponds to that of the elements of every canonical delict: first, the objective ones (the author of the delict and his act); then the subjective ones (the dolus); and finally the legal one (the canonical sanction). The delicts are presented in the light of the Polish criminal Code, when necessary, and the 2014 norms of the Polish Conference of Bishops. This method makes possible the presentation of some difficulties to be resolved in the existing ecclesial law.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 73-96
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (Eucharystia)
Sacramentorum sanctitatis tutela in currently applicable Canon Penal Law (Eucharist)
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553508.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
przestępstwa kanoniczne
przestępstwa zastrzeżone dla Kongregacji Nauki Wiary
sankcje karne
ochrona sakramentów
sakramenty
Eucharystia
Pokuta
święcenia kapłańskie
Normy De delictis reservatis 2010
canonical delicts
delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
penal sanctions
protection of the sacraments
sacraments
Eucharist
Penance
Priestly Ordinations
The Norms De delictis reservatis of 2010
Opis:
Pope John Paul II in the Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela on 30 April 2001 promulgated the norms concerning the gravest crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. Such an intervention of the Church, as the Pope explained, was required by the necessity to protect the sanctity of the sacraments, especially those of the Most Holy Sacrament and Sacrifice of the Eucharist and Sacrament of Penance, as well as the need to keep the purity of morality in regard to the sixth commandment of the Decalogue. The Church, driven by pastoral concern and keeping in mind the ultimate goal of any Church law, which should be salus animarum, intervenes to prevent any violation in such serious and delicate matter as the sacraments. The Congregation for the Doctrine of the Faith issued on 18 May 2001 a letter to the Ordinaries and Hierarchs of the Roman Catholic Church describing the new crimes reserved to the Congregation and the procedural norms to be followed in these cases. Nine years after the promulgation of De gravioribus delictis norms, the Congregation for the Doctrine of the Faith modified them, integrating and updating them in order to simplify the procedures, so that they could become more effective in solving contemporary problems. The modified norms concerning the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith were presented to Pope Benedict XVI who approved of them on 21 May 2010 and ordered to promulgate them. De delictis reservatis norms of 2010 consist of two parts: the first one, Normae substantiales, from article 1 to 7, and the second one including articles 8-31. The first part describes the competence of the Congregation, the crimes belonging to the delicta reservata category, and the norms concerning the prescription of actio criminalis in case of delicta reservata. The latter part defines the procedures in case of delicta reservata for which the Congregation for the Doctrine of the Faith is the Supreme Apostolic Tribunal. This article analyses only those of the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith which refer to the sacraments of the Eucharist. It should be stated that both existing and new norms concerning delicta graviora show great concern of the Church for the protection of the sacraments. On the other hand, which seems alarming, the necessity to update the norms protecting the sacraments indicates their relatively frequent violation. In the context of possible violations of dignified and valid administration of the sacraments, especially the Eucharist, the knowledge and right interpretation of the Church norms promulgated to protect these sacraments seem vital.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 41-72
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwolnienie penitentów z kar kościelnych w zakresie wewnętrznym sakramentalnym
Exoneration of penitents from the Church’ penalties in the internal sacramental range
Autorzy:
Stokłosa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553757.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
kary kościelne
uwolnienie z kar kościelnych
spowiedź
canonical delicts
penal sanctions
Penance
Opis:
In the sacrament of reconciliation a penitent through the service of an authorized priest receives the forgiveness of sins through the mercy of God and consequently is reconciled with the Church. One of the fundamental elements of this sacrament is confession of sins in the presence of an authorized priest. Minister of this sacrament, a priest, needs to be delegated to administer this sacrament through the proper licensing. It is given through the power of the law itself or by the attachment to the office or alternatively by the designated church power. In the individual and integral confession penitent could confess the grave sin to the authorized priest which in the Church’ legislation has been defined as offense. In that situation not every priest who is able to listen to confession will have the capacity to give absolution due to the gravity of that sin. In order to release the penitent from the incurred censure the minister needs the adequate power which is given by the legislator in CIC/83 or by the competent power. The power of the confessor is subjected to some restrictions because he is unable give absolution from the Church’ punishments in all cases and release the penitent from all the sins committed. The source of these restrictions, is among others, the division in the Church’ punishments between censures and expiatory punishment and between punishments latae sententiae and ferendae sententiae as well as eventual declaration of the punishment latae sententiae. Moreover, another source of the restrictions applicable to the power of a confessor is the reservation made by the Holy See which applies to some excommunications latae sententiae. The common law this kind of power, with some limits, allocates to the following ministers of that sacrament: 1) bishop; 2) the ordinary; 3) canon penitentiary; 4) a chaplain of a hospital, prison or a sea trip; 5) any confessor in an emergency situation (casus urgens). Additionally the permission to give absolution in some limited range of internal sacramental punishments might be given by the Holy See and by the competent ordinary.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 97-120
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (sakrament spowiedzi i święceń kapłańskich)
Sacramentorum sanctitatis tutela in currently applicable Canon Penal Law (Sacraments of the Penance and the Priestly Ordinations)
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553866.pdf
Data publikacji:
2017-07-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
przestępstwa kanoniczne
przestępstwa zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary
sankcje karne
ochrona sakramentów
sakramenty – pokuty i pojednania
święcenia kapłańskie
normy de delictis reservatis 2010
Canonical delicts
Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
Penal sanctions, Protection of the sacraments
Sacraments – Penance
Priestly Ordinations
The Norms de delictis reservatis of 2010
Opis:
Papież Jan Paweł II w motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela z 30 kwietnia 2001 roku promulgował normy dotyczące najcięższych przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary. Tego rodzaju działanie Kościoła, jak wyjaśnił papież, było spowodowane koniecznością ochrony świętości sakramentów, szczególnie Najświętszej Eucharystii oraz sakramentu pokuty i pojednania, a także utrzymaniem czystości obyczajów w odniesieniu do szóstego przykazania Dekalogu. Kościół, kierujący się duszpasterską troską i mający przed oczyma ostateczny cel własnego prawa, którym jest salus animarum, reaguje w celu zapobiegania jakiemukolwiek naruszeniu tak poważnej i delikatnej materii, jaką stanowią sakramenty. Kongregacja Nauki Wiary wydała 18 maja 2001 roku list do wyświęconych i hierarchów Kościoła rzymskokatolickiego, w którym podaje listę nowych wykroczeń zarezerwowanych dla tejże kongregacji wraz z normami proceduralnymi dotyczącymi poszczególnych przypadków. Dziewięć lat po promulgowaniu norm De gravioribus delictis wspomniana kongregacja zmodyfikowała je i uaktualniła w celu uproszczenia procedur. Dzięki temu stały się one bardziej efektywne w rozwiązywaniu współczesnych problemów. Zmodyfikowane normy dotyczące przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary zostały zaprezentowane papieżowi Benedyktowi XVI, który zaaprobował je 21 maja 2010 roku i zadecydował o ich promulgacji. Normy zawarte w De delictis reservatis są podzielone na dwie części: pierwsza Normae substantiales (art. 1-7) oraz druga (art. 8-31). Pierwsza część opisuje kompetencje Kongregacji Nauki Wiary, przestępstwa należące do kategorii delicta reservata oraz normy dotyczące przepisu actio criminalis w przypadku delicta reservata. Końcowa część definiuje procedury w przypadku delicta reservata, dla których Kongregacja jest Najwyższym Trybunałem Apostolskim. Artykuł analizuje jedynie te przestępstwa zarezerwowane dla Kongregacji Nauki Wiary, które odnoszą się do sakramentu pokuty i pojednania oraz święceń. Należy stwierdzić, iż zarówno istniejące, jak i nowe normy dotyczące delicta reservata pokazują wielką troskę Kościoła w celu ochrony tych sakramentów. Z drugiej strony, co wydaje się rzeczą alarmującą, konieczność uaktualnienia norm dotyczących ochrony tychże sakramentów wskazuje na ich względnie częste naruszanie. Na przykład wprowadzenie „usiłowania wyświęcenia kobiety” do kategorii delicta reservata było konsekwencją potrzeby ochrony natury i znaczenia święceń kapłańskich w czasie, gdy zaczęto kwestionować nauczanie Kościoła w tej materii. W kontekście możliwości naruszenia godności i ważności sprawowania sakramentów, zwłaszcza Eucharystii, pokuty i pojednania oraz święceń, wiedza oraz prawidłowa interpretacja kościelnych norm służących ich ochronie jest niezbędna.
Pope John Paul II in the Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela on 30 April 2001 promulgated the norms concerning the gravest crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. Such an intervention of the Church, as the Pope explained, was required by the necessity to protect the sanctity of the sacraments, especially those of the Most Holy Sacrament and Sacrifice of the Eucharist and Sacrament of Penance, as well as the need to keep the purity of morality in regard to the sixth commandment of the Decalogue. The Church, driven by pastoral concern and keeping in mind the ultimate goal of any Church law, which should be salus animarum, intervenes to prevent any violation in such serious and delicate matter as the sacraments. The Congregation for the Doctrine of the Faith issued on 18 May 2001 a letter to the Ordinaries and Hierarchs of the Roman Catholic Church describing the new crimes reserved to the Congregation and the procedural norms to be followed in these cases. Nine years after the promulgation of De gravioribus delictis norms, the Congregation for the Doctrine of the Faith modified them, integrating and updating them in order to simplify the procedures, so that they could become more effective in solving contemporary problems. The modified norms concerning the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith were presented to Pope Benedict XVI who approved of them on 21 May 2010 and ordered to promulgate them. De delictis reservatis norms of 2010 consist of two parts: the first one, Normae substantiales, from article 1 to 7, and the second one including articles 8-31. The first part describes the competence of the Congregation, the crimes belonging to the delicta reservata category, and the norms concerning the prescription of actio criminalis in case of delicta reservata. The latter part defines the procedures in case of delicta reservata for which the Congregation for the Doctrine of the Faith is the Supreme Apostolic Tribunal. This article analyses only those of the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith which refer to the sacraments of the Penance and the Priestly Ordinations. It should be stated that both existing and new norms concerning delicta reservata show great concern of the Church for the protection of the sacraments. On the other hand, which seems alarming, the necessity to update the norms protecting the sacraments indicates their relatively frequent violation. For instance, the introduction of an attempt to ordain a woman to the category of delicta reservata was the consequence of the need to protect the nature and significance of priestly ordinations in the times of questioning the Church’s teaching in that matter. In the context of possible violations of dignified and valid administration of the sacraments, especially the Eucharist, penance and priestly ordinations, the knowledge and right interpretation of the Church norms promulgated to protect these sacraments seem vital.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 1(32); 163-193
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies