Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "caliphate," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
#AllEyesOnISIS – wybrane aspekty kultury dżihadyzmu na przykładzie działalności Państwa Islamskiego
#AllEyesOnISIS: selected aspects of jihadi culture on the example of the Islamic State’s activities
Autorzy:
Stempień, Marta Sara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871861.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
dżihadyzm
kalifat
kultura
kultura dżihadyzmu
naszid
Państwo Islamskie
propaganda
quasi-państwo
jihadism
caliphate
culture
jihadist culture
anachheed
nasheed
Islamic State
quasi-state
Opis:
Kultura dżihadyzmu to nowa kategoria, która wymaga konceptualizacji. Z uwagi na szeroki zakres definicyjny w najbliższym czasie zapewne pozostanie ona polem sporu badaczy. Jedynym całościowym opracowaniem bezpośrednio dotyczącym kultury dżihadyzmu jest monografia Jihadi Culture, pod redakcją Thomasa Hegghammera (Heggehamer, 2017). Wcześniejsze opracowania odnoszą się przede wszystkim do poszczególnych fragmentów tego fenomenu, tj. poezja, ikonografia, muzyka, filmografia czy nagrania video. Niniejszy artykuł ma postać studium przypadku. Kultura dżihadyzmu została w nim ukazana przez pryzmat struktury Państwa Islamskiego, w oparciu o wybrane przykłady. W związku z tym, że na kulturę dżihadyzmu składa się wiele elementów, niniejsze opracowanie nie aspiruje do miana wyczerpującego. Ukazuje kulturę dżihadyzmu IS jedynie poprzez niewielki fragment działalności tej struktury, co może stanowić początek badań nad tym aspektem funkcjonowania struktur dżihadystycznych, również tych o niesalafickiej orientacji.
‘Jihadi culture’ is a new category that requires conceptualization. Due to the wide range of definitions, in the near future it will probably be the field of scientific dispute. The only holistic elaboration relating to the culture of jihadism is a monograph Jihadi Culture, edited by Thomas Hegghammer (2017). Earlier elaborations relate primarily to the individual pieces of this phenomenon: poetry, iconography, music, movies, or videos. This article is a case study. Jihadi culture is shown through the prism of the Islamic State’s structure, on the basis of selected examples. The culture of jihadism consists of many elements, therefore, this paper does not aspire to be exhaustive. It shows the culture of jihadism of IS only through the prism of a small fragment, which may be the beginning of research into this aspect of the functioning of other structures, including those of non-Salafi orientation.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 65; 74-88
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Asymmetric Warfare – Not every war has to end?
Autorzy:
Petener, Zrinko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576449.pdf
Data publikacji:
2016-06-27
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
war
asymmetric warfare
terrorism
International humanitarian law
Hague
Convention
Geneva Convention
Al Qaeda
Islamic State
Daesh
Caliphate
Opis:
The study of warfare, throughout its history, as well as efforts to legally regulate the resort to war and the conduct of war, were concentrated exclusively on one form of warfare - interstate conflict. Only since the terrorist attacks on Washington and New York in 2001 and the following ‘Global War on Terrorism’ has a discussion on a potentially new kind of warfare - asymmetric warfare - moved into the spotlight. Despite all the scientific attention, the concept of asymmetric warfare remains undefined or ill-defined until today, resulting in a proliferation of its use and limiting its value. Hence, restraint in the use of the term is necessary, in order to reinforce its analytical value and applicability. Defining asymmetric warfare as a conflict among opponents who are so different in their basic features that comparison of their military power is rendered impossible, is such an attempt to limit the term to a substantially new form of warfare, witnessed in a conflict that is often commonly called the Global War on Terrorism. The past two years, since the upsurge of the so-called Islamic State to the forefront of the salafi jihadi movement, have witnessed a significant change in this war. Superficial analysis could lead to the conclusion that the proclamation of the Islamic Caliphate on the territories of Iraq and Syria (for now) seems to have recalibrated this conflict into traditional inter- state war again, making the concept of asymmetric warfare obsolete and diminishing it into just a short-term aberration in the history of warfare. Nothing could be further from the truth. The enemy in the Global War on Terrorism was and remains a global and territorially unrestricted ideological movement whose numbers cannot even be estimated, which fights its battles wherever it chooses to, and whose ultimate goal is the annihilation of the international system of sovereign states, not the creation of a new state within this system. The Islamic Caliphate in its current boundaries is nothing more than the “model Islamic state”, as envisioned by Osama bin Laden in his 1996 fatwa as part of Al Qaeda’s 200 year plan for the establishment of God’s Islamic World Order. This grand strategy is the guiding blueprint of the salafi jihad that is waged against the Westphalian state system in a war that is truly asymmetric. We have to adjust to this strategic asymmetry if we are to prevail in this struggle, fighting a long war against an indefinable enemy on battlefields that are still unknown.
Źródło:
Security and Defence Quarterly; 2016, 11, 2; 30-44
2300-8741
2544-994X
Pojawia się w:
Security and Defence Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501970.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Al-Kaida
ataki terrorystyczne
Bliski Wschód
Państwo Islamskie
salafici
talibowie
wahhabizm
Al Qaeda
terrorist attacks
security
the Middle East
jihad
jihadists
fanaticism
Islam
caliphate
conflicts
Kurds
mujahedeen
Muslims
Islamic State
salafists
Syrian Democratic Forces
the Taliban
terrorists
terrorism
Wahhabism
threat
attempts
Opis:
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 58-86
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Could a Caliph Be Virtuous? Selected Aspects of the Image of Muslim Rulers in the "Chronography" of Theophanes the Confessor
Czy kalif mógł być cnotliwy? Wybrane aspekty wizerunku władców muzułmańskich w "Chronografii" Teofanesa Wyznawcy
Autorzy:
Cecota, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158122.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bizancjum
kalifat
historiografia
bizantyńska historiografia
Teofanes Wyznawca
Mu'awija
Mu'awija ibn Abi Sufjan
Byzantium
Caliphate
historiography
byzantine historiography
Theophanes the Confessor
Mu'awiya
Mu'awiya ibn Abi Sufyan
Opis:
The Chronicle of Theophanes the Confessor is one of the few Byzantine historiographical works in which so much space is devoted to the Islamic world and the first ruling caliphate. Of course, most references to Muslims concern mostly military issues – numerous Muslim invasions on Byzantine lands that were happening almost since the beginning of Islam. Also important was the way Theophanes treated Islam itself as a religion – as heresy. Therefore, it is hard to expect that the descriptions of the caliphs can be considered positive. In most of them, we find rather “evidence” of the greed, stupidity, or propensity to violence, which were to characterize the caliphs. Nevertheless, in the context of the answer to the question posed in the title – whether the caliph could be virtuous – it is worth taking a closer look at the image of the two rulers in the Chronography – Mu‘awiya and ‘Abd al-Malik. This text is dedicated to the first of these rulers.
Chronografia Teofanesa Wyznawcy to jedno z niewielu bizantyńskich dzieł historiograficznych, w którym tak wiele miejsca poświęcono światu islamskiemu i pierwszym władcom kalifatu. Oczywiście większość wzmianek na temat muzułmanów dotyczy raczej zagadnień militarnych – licznych najazdów na ziemie bizantyńskie, jakie miały miejsce praktycznie od początku powstania islamu. Istotny był też sposób w jaki Teofanes traktował sam islam – jako herezję. Trudno więc spodziewać się, aby opisy dotyczące kalifów można było uznać za pozytywne. W większości z nich znajdziemy raczej „dowody” na chciwość, głupotę czy skłonność do przemocy, jakie charakteryzować miały kalifów. Niemniej jednak w kontekście odpowiedzi na zadane w tytule pytanie – czy kalif mógł być cnotliwy – warto przyjrzeć się bliżej wizerunkowi dwóch władców w Chronografii – Mu‘awiji oraz ‘Abd al-Malika. Niniejszy tekst poświęcony został pierwszemu z wymienionych kalifów.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 84; 79-92
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dżihadyzm a tworzenie quasi-państw. Funkcjonowanie "państw dżihadystycznych" w przestrzeni międzynarodowej - studium porównawcze
Functioninig of "Jihadi States" in the international space - comparative study
Autorzy:
Stempień, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565127.pdf
Data publikacji:
2017-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Asz-Szabab
Boko Haram
dżihadyzm
emirat
kalifat
„państwo dżihadystyczne”
Państwo Islamskie
Talibowie
Al-Shabaab
caliphate
emirate
“jihadi-state”
jihadism
Islamic State
Taliban
Opis:
Pomimo, że Państwo Islamskie jest obecnie jednym z największym zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego, to próby utworzenia quasi-państw przez dżihadystów, które można określić mianem „państw dżihadystycznych”, nie są nowym zjawiskiem. Na przestrzeni lat powstało wiele islamskich emiratów, państw islamskich i kalifatów, w tym m.in. Islamski Emirat Afganistanu czy Islamski Emirat Somalii. Celem artykułu jest określenie w jaki sposób struktury „państw dżihadystycznych” są w stanie dokonywać ekspansji, a także jakie są prognozy ich funkcjonowania w środowisku międzynarodowym. Artykuł opiera się zarówno na istniejących strukturach, jak i tych, które uległy dezintegracji, stworzonych przez Asz-Szabab, Boko Haram, Talibów oraz Państwo Islamskie. Współczesne środowisko międzynarodowe tworzy odpowiednie warunki nie tylko dla proliferacji ideologii dżihadyzmu, o czym świadczą liczne ataki terrorystyczne, ale także to do budowy quasi-państw. Wydaje się, że struktury formowane przez dżihadystów są coraz bardziej skoncentrowane na rozwoju administracji na okupowanych terytoriach. Jednakże istnieje szereg ograniczeń, uniemożliwiających długofalowe funkcjonowanie „państw dżihadystycznych”, dlatego żadne z dotychczas utworzonych nie przetrwało próby czasu.
Although the Islamic State is now one of the main threats to international security, the jihadists’ attempts to create quasi-states, which can be called “jihad-states” are not a new phenomenon. Over the years, a number of Islamic emirates, Islamic states and caliphates have been created, including Islamic Emirate of Afghanistan, or Islamic Emirate of Somalia. The article aims to determine how the structure of “jihadi-states” are able to carry out the expansion, and what are the forecasts of their operational capabilities in the international environment. The article is based both on existing structures, and those that disintegrated, created by Al-Shabaab, Boko Haram, Taliban and Islamic State. Contemporary international environment creates the right conditions for the proliferation of, not only the jihadism ideology, as evidenced by numerous terrorist attacks, but also for the construction of a quasi-states. It seems that the structures formed by the jihadists are increasingly focused on the administration development in the occupied territories. However, there are a number of limitations that prevent the long-term functioning of “jihadi-states” because none of the previously created survived the test of time.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2017, 1(3); 134-144
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EWOLUCJA ZAGROŻENIA TERRORYSTYCZNEGO NA BLISKIM WSCHODZIE W 2016 ROKU
THE EVOLUTION OF THE TERRORISM THREAT IN THE MIDDLE EAST IN 2016
Autorzy:
Wejkszner, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641901.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Middle East
terrorism
Al-Qa’ida
Islamic State
caliphate
Iraq
Turkey
Syria
Yemen
Bliski Wschód
terroryzm
Al-Kaida
Państwo Islamskie
kalifat
Irak
Turcja
Jemen
Opis:
The main aim of this article is to present an evolution of the terrorism threat in the Middle East in 2016. For this purpose, firstly, the essence and determinants of the contemporary terrorism threat have been analyzed. Some main Middle East terrorist organizations, actively operating in this area, have also been indicated. Secondly, the chronology and the most important terrorism trends in the region have been presented. And last but not least some predictive scenarios regarding the development of above phenomenon in 2017 and beyond have been pointed out.
Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest problematyka ewolucji zagrożenia terrorystycznego na Bliskim Wschodzie w 2016 r. W tym celu analizie poddano, po pierwsze, istotę i determinanty współczesnego zagrożenia terrorystycznego. Wskazano także najważniejsze podmioty terrorystyczne aktywne na Bliskim Wschodzie. Po drugie – przedstawiono chronologię i najważniejsze trendy w ramach aktywności terrorystycznej w tym regionie. I wreszcie, po trzecie, skupiono się na predykcji najważniejszych trendów rozwoju powyższego fenomenu w 2017 r. i kolejnych latach.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 497-510
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen Boko Haram. Afrykański kalifat zagrożeniem dla bezpieczeństwa międzynarodowego
Boko Haram phenomenon. African caliphate as a threat to international security
Autorzy:
Stempień, Marta S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944987.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
bezpieczeństwo międzynarodowe
Boko Haram
kalifat
Nigeria
islamski terroryzm
international security
caliphate
Islamic terrorism
Opis:
Społeczność międzynarodowa jest nieustannie zmuszana do konfrontacji z zagrożeniem ze strony islamskiego terroryzmu w różnych częściach świata, w tym w wielu częściach Afryki, jak np. w Nigerii, gdzie dżihadystowskie powstanie Boko Haram przekształciło się w konflikt regionalny. W przeszłości grupa była powszechnie określana jako sekta religijna, obecnie uznaje się ją za organizację terrorystyczną. Pomimo różnic w metodach działania jest porównywana do Al-Kaidy, Państwa Islamskiego i Talibów. Od marca 2015 roku należy do sieci prowincji Państwa Islamskiego, w związku ze złożeniem przysięgi wierności kalifowi Abu Bakrowi Al-Baghdadiemu. Niniejsza publikacja ma na celu przeanalizowanie fenomenu Boko Haram oraz połączenia jej ze zjawiskiem tworzenia samozwańczych kalifatów. Artykuł uwzględnia nigeryjską tożsamość religijną, etniczną i regionalną, aby wskazać oddziaływanie Boko Haram na bezpieczeństwo międzynarodowe.
The international community must constantly confront the threat posed by terrorism in various parts of the world, including many parts of Africa, also in Nigeria, where a jihadist insurgency of Boko Haram turned into a regional conflict. In the past, the group was commonly defined as a religious sect, now it is recognized as a terrorist organization. Despite the differences in the methods of operation, it is compared to the Al-Qaeda, Islamic State, and Taliban. Since March 2015, it is part of the Islamic State province network, in conjunction with the pledge of allegiance to caliph Abu Bakr Al-Baghdadi. This publication aims to analyze the phenomenon of Boko Haram and its connection to the occurrence of creation of self-appointed Islamic caliphates. It takes into account the religious, ethnic and regional identities to indicate Boko Haram’s impact on international security.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 50; 123-133
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundamentalizm islamski na Bałkanach wobec rozwoju Państwa Islamskiego
Islamic Fundamentalism in the Balkans in light of the Development of the Islamic State
Autorzy:
Wilk, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489420.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
Islamic fundamentalism
Islamic radicalism
Islamic State, Daesh
Abu Bakr al-Baghdadi
Bosnia and Herzegovina
Kosovo
the Balkans
Ummah
Sharia law
Jihad, Muslim Caliphate
Syria
Iraq
Al-Hayat Media Center Wahhabism
Salafism
Hanbali school
Hanafi school
Pan-Islamism
Opis:
Within two years of intense activity, the Islamic State has grown to become the most dangerous Islamic terrorist organization, able to administer a quasi-state, established by it in Syria and Iraq. The success of the Islamic State became possible due to the well- organized propaganda. The idea of a state governed by the principles of Sharia law also seduced Islamic radicals in: Bosnia and Herzegovina, Kosovo, Albania, Macedonia, Montenegro and Serbia. Islamic radicalism in the Balkans developed during the civil war of 1992-1995 in Bosnia and Herzegovina. It was due to thousands of mujahedeen fighting on the side of the Bosnian army and Arab charity organizations that the Salafist ideology was distributed before spreading among the young generation of Bosnian and Kosovar Muslims, disappointed with socio-political processes after the war. Following the attacks on the World Trade Center, Bosnian Salafists limited their activities to sharing their ideology in selected mosques. The emergence of the Caliphate and the war in Syria and Iraq gave a new impulse to the continuation of the Holy War in the Middle East and reinvigorated fundamentalists in the Balkans. The Balkan Daesh militants, trained in Bosnian and Kosovar villages, are fighting in Syria and Iraq. They move freely between the Middle East and the Balkans. Trained in the techniques of guerrilla warfare and carrying out their activities underground, they pose a real threat to the communities to which they return. They participate in the preparation of terrorist attacks in Europe.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2016, 6; 142-151
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ISIS : present situation
ISIS : obecna sytuacja
Autorzy:
Fronczak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121259.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
ISIS
Middle East
Sahel
present situation
post-caliphate
Bliski Wschód
Afryka subsaharyjska
obecna sytuacja
Opis:
The aim of the following paper is to discuss a present situation of ISIS, in a post-caliphate period. By analyzing group’s activity in the Middle East and Sahel, the author tries to answer the question whether it has already been dead or not. The study employed qualitative research tools. The findings are derived from the critical literature and online sources (reports, statistics) review, and, also, from the author’s research in the form of in-depth interviews (anonymous and not anonymous) conducted around the world with military and non-military experts from governmental and nongovernmental institutions. Maybe to a lesser extent, but ISIS has been still active in the Middle East, especially in such regions as Iraq and Syria. As for the African continent, it has been developing there by recruiting more and more people and conducting terrorist attacks on a great scale. In conclusion, contrary to popular belief, ISIS has not died; but, as many sources prove, it has just moved to Africa. Together with other jihadi terrorist organisations, it is not only thriving on the African continent, but most of all, it is completely destabilizing some areas there, still being able to reach other parts of the world.
Celem poniższego artykułu jest opis obecnej sytuacji ISIS, po utracie kalifatu, poprzez analizę jego aktywności na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce subsaharyjskiej (Sahelu). Autor postara się odpowiedzieć na pytanie czy ISIS rzeczywiście zostało pokonane. Badania przeprowadzono głównie za pomocą jakościowych narzędzi badawczych. Mianowicie, autor korzysta z dogłębnego przeglądu i analizy literatury oraz źródeł internetowych (raporty, statystyki, dokumenty rządowe, artykuły). Kolejnym istotnym źródłem informacji, są autorskie badania w formie dogłębnych wywiadów eksperckich przeprowadzonych w kilku różnych państwach w kluczowych dla autora instytucjach, w kręgach cywilnych oraz wojskowych. Wnioski z badań doprowadziły do konkluzji, iż być może w mniejszym stopniu, lecz ISIS bez wątpienia nadal pozostaje aktywną komórką terrorystyczną na Bliskim Wschodzie, np. w Iraku lub Syrii. Natomiast jeśli chodzi o Afrykę, ISIS rozwija tam swą strukturę, ciągle przeprowadzając ataki, gównie w północno-zachodnich państwach Sahelu. Podsumowując, w przeciwieństwie do powszechnej opinii, ISIS nie zostało pokonane, ale jak dowodzi wiele źródeł – po prostu przeniosło większość swej terrorystycznej aktywności do Afryki. Stamtąd, wspólnie z innymi dżihadystycznymi grupami, nie tylko destabilizuje subsaharyjską część kontynentu, ale również kwitnie, rozwija się oraz jest w stanie dosięgnąć także inne części świata.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2020, 2; 95-108
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kalifat i współczesna próba jego reaktywacji
Caliphate and the contemporary attempt at its reactivation
Autorzy:
Psurek, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480468.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Abbasydzi
autorytet religijny
kalifat
Muhammad
Umajjadzi
władza w islamie
caliphate
Umayyads
Abbasids
authority in Islam
religious authority.
Opis:
Od śmierci Muhammada umma borykała się z problemem wyłonienia powszechnie akceptowanego przywódcy. Spór ten musiał jednak zakończyć się jakimś konsensusem. Pierwszym rozwiązaniem był okres tzw. kalifów wybieralnych, przez większość akceptowanych ze względu na ich bliskość czasową z Prorokiem i świadectwo życia. Późniejszą praktyką stał się dziedziczny kalifat Umajjadów, a następnie Abbasydów. Instytucja ta zakończyła się wraz z upadkiem Bagdadu w 1258 roku. Wielokrotnie podejmowano bezowocne próby reaktywacji kalifatu, który w ostateczności został zniesiony w 1924 roku. Dziś wraca się do tej idei. Ogłoszony w 2014 roku kalifem Abu Bakr al-Baghdadi, przywódca Państwa Islamskiego (ISIS), jest dosyć zagadkową postacią i jednym z najbardziej niebezpiecznych przywódców terrorystycznych na świecie. W kontekście jego osoby pojawiają się pytania dotyczące kryteriów i ważności dokonania tego wyboru, jak również zasadności innych muzułmańskich form sprawowania władzy.
After the death of Muhammad, the ummah had a problem how to select one universally accepted leader. For some time, they were elected by the majority of Muslims for their worthy conduct and friendship with the Prophet. These were the elected caliphs. Later, the caliphate became hereditary, hold first by the Umayyads, and then the Abbasids. The caliphate ended with the fall of Baghdad in 1258. There have been many fruitless efforts to reestablish caliphate. It was ffinally abolished in 1924. Today, some reanimate the idea of caliphate. Abu Bakr al-Baghdadi, declared caliph in 2014, head of the Islamic State (ISIS), is quite a puzzling person, one of the most dangerous global terrorist leaders. There are some questions concerning the criteria and validity of his election and legitimacy of other Muslim forms of authority.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 56-68
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się persko-muzułmańskiej tożsamości i pamięci historycznej w świetle historii relacji persko-muzułmańskich w „Kronice proroków i królów” at-Tabariego
The forging of a Persian-Muslim identity and historical memory in light of al-Tabari’s “History of the Prophets and Kings”
Autorzy:
Konik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850722.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Sassanid Persia
Caliphate
Islamisation
Arabisation
al-Tabari
Persja Sasanidów
kalifat
islamizacja
arabizacja
at-Tabari
Opis:
The aim of this article is to analyse the earliest interactions between Muslims and Persians, the portrayal of each group and the chronicler’s narrative surrounding them, in order to study the beginning of the process that would result in the creation of a dual Islamic Iranian identity and its core values.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2022, 7; 64-84
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naszidy jako element kultury dżihadyzmu. Rola muzyki w propagandzie Państwa Islamskiego
Nasheeds as a Part of the Jihadi Culture. The Role of Music in the Islamic State’s Propaganda
Нашиды как элемент культуры джихадизма. Роль музыки в пропаганде Исламского государства
Autorzy:
Stempień, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565052.pdf
Data publikacji:
2019-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
naszid
dżihadyzm
kalifat
Państwo Islamskie
propaganda
quasi-państwo
anachheed
nasheed
jihadism
caliphate
Islamic State
quasi-state
Opis:
Naszidy wyprzedzają erę Internetu i Youtube’a. Poezję dżihadystyczną można postrzegać jako przedłużenie XIX-wiecznego antykolonialnego stylu poezji zwanego qaseeda. Jednak ich historycznych korzeni można również upatrywać w późnych lat 70. i wczesnych latach 80. XX w. Prezentowany artykuł dowodzi, że naszidy nie zawsze były znaczącym elementem w kulturze dżihadyzmu. Wzrost ich roli zaobserwowaliśmy dosyć niedawno, po wybuchu „Arabskiej Wiosny”, wraz ze zwiększeniem się liczby ugrupowań dżihadystycznych. Obecnie producenci naszidów używają programów komputerowych do kreowania wielościeżkowego dźwięku i automatycznego dostrajania, co sprawia, że głosy wydają się bardziej majestatyczne. Często takie nagrania są równie dobrze wyprodukowane co komercyjnie płyty, a dzięki darmowym serwisom internetowym każdy użytkownik Internetu może je odtwarzać i pobierać dowolną ilość razy. To stanowi swego rodzaju ironię i sprzeczność tego ruchu2. Jego przedstawiciele próbują stworzyć „państwo”, którego mieszkańcy mają przestrzegać średniowiecznych zasad, ale korzystają z Internetu i innych nowoczesnych technologii do pozyskiwania nowych zwolenników.
Nasheeds outpace the era of Internet and Youtube. Jihadist poetry in the Islamist hymns can be seen as an extension of the 19th-century anticolonial style of poetry called qaseeda. Presented article shows that nasheeds were not always a significant element in the jihadi culture. The increase of their role was observed quite recently, after the outbreak of the “Arab Spring”. This article is a case study. It attempts to fill a gap in research on the IS’s propaganda materials. The major objective of this article is to investigate the phenomenon of jihadist naseeds, including their role in the ‘jihadi culture’. The author seeks to answer to the question whether the presented facts may indicate the increase in their role occurred with the transfer of IS’ activities to cyberspace and whether it will be intensified in the future. The article takes into account historical conditions, briefly describing the genesis of the naseeds and their proliferation after the events of the “Arab Spring”. Then, using systemic analysis, the author presents their role in the activities of the Islamic State. In addition, theoretical and empirical research methods, such as: scientific literature analysis, case analysis, content analysis, classification, generalization were taken to solve the research problem.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2019, 1(5); 57-71
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od kalifatu do Państwa Islamskiego. Historia i teraźniejszość w aktualnej sytuacji w Iraku
From a caliphate to the Islamic State. Past and present in Iraq
Autorzy:
Piwko, Aldona Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480544.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Kalifat
Kalif
Kemal Mustafa
państwo islamskie
Caliphate
Caliph
Islamic State
Opis:
Artykuł jest próbą ukazania historii idei kalifatu wraz z osobą kalifa oraz jej adaptacji do warunków 2014 roku przez władze samozwańczego Państwa Islamskiego. Zniesienie religijnej władzy zwierzchniej przez Kemala Mustafę w 1924 roku zapoczątkowało usilne dążenia społeczności muzułmańskiej do ponownego jego ustanowienia. Aktualna sytuacja w Iraku i północno-wschodniej Syrii jest dramatyczna, bowiem nastąpiło wypaczenie tradycyjnych idei religijnych, wynikających z islamu. Elementem najważniejszym stał się odwet na znienawidzonym świecie zachodnim i próba przejęcia dominacji nad światem poprzez zniszczenie wszystkiego, co nie należy do islamu. Niemal każdego dnia opinia publiczna dowiaduje się o kolejnych mordach na jeńcach lub wyznawcach innych religii, a także o szarganiu godności drugiego człowieka. I wszystko to w imię Boże.
The article presents the history of the idea of a caliphate and a caliph and its appropriation by the self-proclaimed Islamic State in 2014. The abolition of the religious power in 1924 by Kemal Mustafa prompted Muslim community to demand its reestablishment. The present situation in Iraq and Northeast Syria is dramatic. Islamic traditional religious ideas have been distorted. Their place has been taken by the desire to take revenge on the hateful West, destroy all un-Islamic things and dominate the world. Hardly a day passes without a murder of war prisoners or adherents of other religions being in the news. Human dignity is daily violated, too. And all in the name of God.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 93-110
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo Islamskie - aktor państwowy czy niepaństwowy?
Islamic State – a State or non-State Actor?
Autorzy:
Grabowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832860.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Państwo Islamskie
Konwencja z Montevideo 1933
aktor państwowy
aktor niepaństwowy
terroryzm
kalifat
Islamic State
Montevideo Convention of 1933
state actor
non-state actor
terrorism
caliphate
Opis:
Państwo Islamskie, jak sugeruje sama nazwa, nie chce być postrzegane jako organizacja terrorystyczna, ale jako kalifat, państwo muzułmańskie. W ostatnich latach wiele zmilitaryzowanych aktorów niepaństwowych głosiło potrzebę oraz dążenie do utworzenia państwa muzułmańskiego, jednak żadnemu z nich to się nie udało. Państwo Islamskie można traktować jako pierwszą organizację, która nie tylko ogłosiła powstanie państwa, ale także stworzyła struktury państwowe, a co więcej − spełniła w pewnym stopniu warunki państwowości wymienione w Konwencji o Prawach i Obowiązkach Państw z Montevideo z 1933 r. Czy jednak w świetle prawa międzynarodowego nowy twór polityczny można uznać za państwo?
Islamic State, as the name suggest, is going to be perceived and treated not as a mere terrorist organization, but rather as a caliphate, Islamic state. In the last decades many violent non-state actors have propagated the idea of caliphate but none of them have never accomplished the idea. Islamic State can be treated as the first organization, which declare and what is more important create state structures, responsible for administrating conquered territory. To some extent Islamic State fulfills thecriteria for statehood listed in the Montevideo Convention on the Rights and Duties of States, 1933. But the basic question is whether  it can be recognized as a state in the light of international law?
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 1; 69-86
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo Islamskie – efemeryda czy trwały trend?
The Islamic Stale (ISIS) – is it an ephemera or a stable trend?
Autorzy:
Chorośnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396930.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
The Islamic State
Taliban
jihad
the war in Afghanistan
the war in Iraq
caliphate
terror
genocide
propaganda
bombing
Syria
Iraq
Iran
Turkey
terrorism
the European terrorists
passivity of the West World
tactics and strategy of the parties involved in the conflict
Opis:
The present article analyses Use phenomena of the Islamic State, since its coming into being until now. Undoubtedly, it makes, up a significant factor disturbing safety and order both in the regional and global scale. Moreover, the methods of operation of the Islamists and passive reaction of the West, which is limited to bombing and providing military aid, have been analysed. The key players in the conflict under question are the West countries, the special military forces thereof are operating in the territories occupied by the Islamists, whereas in the region of Syria, Turkey, Iraq and Iran, each of the concerned country, due to different, reasons, acts in an entanglement of circumstances being supported by the conflict. The Islamic State will not survive because it is embraced and fight off by all, none is going to recognize it as a state in accordance with the international law; nevertheless, it may by „transferred” to the grounds of the so called failed states. This in turn will cause successive waves of emigration, humanitarian disasters and return to Europe the volunteers originating from those continents. They can engage in terroristic and subversive activity being at the same time difficult to detect.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2015, 1; 39-46
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies