Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "brutalizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Performatywność wstrętu w teatrze współczesnym
    Performativity of disgust in modern theatre
    Autorzy:
    Iżykowska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514826.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
    Tematy:
    Ravenhill
    Kane
    disgust
    in-yer-face
    performance
    nowy brutalizm
    wstręt
    Opis:
    The article is an attempt to analyze the performative aesthetic category of disgust. The author of the text uses the examples from dramas of in-yer-face theater. The specificity of this current (accumulation of cruelty, brutality and vulgarity) allows to introduce the category of disgust, which will be discussed at several levels of meaning. Performativity of disgust will be analyzed in the perspective of the issues: carnality, trauma, food, excess and unknown, used in dramas. The text includes an analysis of: "Cleansed", "Blasted" and "Phaedra's Love" by Sarah Kane and "Shopping and Fucking" by Mark Ravenhill. The analysis also shows that the modern theater ceases the possibility to interpret without disgust category. The author proves that, by using the category of disgust, contemporary productions can change the perception of social problems. In addition, the article shows that disgust as a performative category has ability to change the identity of characters presented in dramas. The work also refers to thesis of Winfried Menninghaus and Julia Kristeva.
    Źródło:
    Amor Fati; 2016, 1(5); 83-107
    2449-7819
    Pojawia się w:
    Amor Fati
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Boston government service center jako przykład amerykańskiego brutalizmu
    Boston government service center as an example of american brutalism
    Autorzy:
    Niebrzydowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398335.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    historia architektury
    teoria architektoniczna
    wiek XX
    brutalizm
    USA
    Paul Rudolph
    theory of architecture
    history of architecture
    20th century architecture
    brutalism
    Opis:
    Paul Rudolph to jeden z twórców, którzy zapoczątkowali brutalizm w architekturze Stanów Zjednoczonych. Jego budynki stanowią doskonałe przykłady tego nurtu, a jednym z nich jest wzniesiony w latach sześćdziesiątych XX wieku. Boston Government Service Center. W artykule omówiono założenia projektowe Rudolpha i przedstawiono formę architektoniczną BGSC. W wyniku analizy rozwiązań architektonicznych wskazano szereg cech, dzięki którym ta realizacja może być uznana za jedno z najważniejszych osiągnięć amerykańskiego brutalizmu, jak m.in.: monumentalność, ekspresyjność, ciężkość i masywność, specyficzne podejście do problemu kontekstu, inspiracje architekturą historyczną, dążenie do indywidualizowania form, preferowanie układów dośrodkowych, podkreślanie roli ruchu i elementów komunikacyjnych, dążenie do ciągłości zabudowy, kształtowanie fasad przy pomocy rytmicznie powtarzanych elementów, podkreślanie elementów konstrukcyjnych, eksponowanie nadwieszonych brył, dążenie do wyrazistych efektów światłocieniowych, stosowanie różnorodnych faktur betonowych. BGSC jest obecnie jedynie częściowo użytkowane, a jego przyszłość jest niepewna.
    Paul Rudolph was one of the architects, who introduced brutalism to the architecture of the United States of America. His buildings are excellent examples of this style, and one of them is the Boston Government Service Center which was built in the 1960s. Author of the article discusses Rudolph’s design criteria and presents architectural form of the BGSC. After analyzes he also specifies a number of features which confirm that the building can be considered one of the most important achievements of American brutalism, including: monumentality, expressiveness, heaviness and solidity, specific approach to the problem of context, references to historical architecture, striving for individual forms, preferring centripetal arrangements, highlighting the role of movement and elements of circulation, continuity, rhythmically repeated elements on facades, highlighting structural elements, use of overhanging solids, chiaroscuro effects, exposing textures of concrete. The BGSC is currently only partially used, and its future is uncertain.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2014, 6, 3; 32-44
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brutalizm w architekturze - geneza kierunku
    Brutalism in architecture - the origin of style
    Autorzy:
    Niebrzydowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398329.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    teoria architektury
    historia architektury XX w.
    brutalizm
    architectural theory
    history of architecture in the 20th century
    brutalism
    Opis:
    W latach 30. XX wieku pojawiła się w architekturze tendencja polegająca na odejściu od gładkiej, sterylnej estetyki maszyny. Wyrażała się ona nie tylko stosowaniem bardziej zróżnicowanych faktur, ale również mocną artykulacją form. Autor przedstawia warunki, zjawiska architektoniczne i twórczość projektantów, które przyczyniły się do ukształtowania nurtu brutalistycznego. W szczególności skupia się na kilku najważniejszych zagadnieniach, takich jak: dążenie do bardziej ekspresyjnych form złożonych z kontrastujących ze sobą brył, stosowanie materiałów w stanie surowym, eksponowanie faktury betonu, wprowadzenie brise soleil, zwrot w twórczości Le Corbusiera, regionalizm Aalto, działalność Smithsonów czy też nastroje społeczne po II wojnie światowej.
    The new observable tendencies to discontinue the smooth, aseptic aesthetic of a machine appeared as early as in the nineteen thirties. These trends in architecture were expressed by the use of more differentiated textures and by strong articulation of forms. The author presents conditions, tendencies and buildings which contributed to the origin of brutalism in architecture. He focuses particularly on the most important problems, such as: the trend towards more expressive forms composed of contrasting solids, the use of materials “as found”, the use of exposed concrete surfaces, the introduction of brise soleil, the change in creative activity of Le Corbusier, the regionalism in Aalto’s works, the theoretical activity of the Smithsons and generally the state of mind in the postwar world.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2009, 1, 1; 46-54
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Faktura drewna, kamienia i cegły w architekturze brutalistycznej
    Texture of wood, stone and brick in brutalist architecture
    Autorzy:
    Niebrzydowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398522.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    architektura
    faktura
    brutalizm
    materiały budowlane
    wiek XX
    brutalism
    building materials
    texture
    architecture
    Opis:
    Głównym celem niniejszego artykułu jest ukazanie, że architektura brutalistyczna opierała się nie tylko na eksponowaniu faktury betonu, ale często sięgała po inne tworzywa. Niejednolite, chropowate powierzchnie charakterystyczne dla brutalizmu uzyskiwano także dzięki stosowaniu drewna, kamienia i cegły. W artykule zaprezentowano przykłady faktur właśnie tych trzech materiałów, ze szczególnym uwzględnieniem rozwiązań o wysokim stopniu ekspresji. Przeanalizowano zarówno dzieła architektury światowej, jak też realizacje polskie. W podsumowaniu wskazano rodzaje powierzchni dające najbardziej ekspresyjne efekty fakturalne: powierzchnie z surowych desek i kłód, powierzchnie z nieregularnych ciosanych kamieni i kamieni polnych, powierzchnie z cegieł niskiej jakości murowane w niedbały sposób.
    The main objective of this article is to present, that brutalist architecture wasn’t based only on exposed concrete texture, but also on other building materials. Rough and inaccurate surfaces typical of brutalism were also result of using wood, stone and brick. Author of the article shows examples of textures of these three materials, taking into particular consideration highly expressive designs. He analyses famous international buildings as well as works of polish architects. In the end summary the author pointed out kinds of surfaces which produce the most expressive textural effects: surfaces made of boards and logs, surfaces made of irregular and rubble stone, surfaces made in a primitive way of low quality bricks.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2011, 3, 2; 31-40
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kolegium Polonijne Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie-Przegorzałach jako przykład brutalizmu w Polsce
    College of Polish Emigrants Building at Jagiellonian University in Cracow-Przegorzały as an example of brutalism in Poland
    Autorzy:
    Niebrzydowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398597.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    teoria architektury XX w.
    historia architektury XX w.
    brutalizm
    architektura polska
    theory and history of architecture in the 20th century
    brutalism
    architecture of Poland
    Opis:
    Budynek hotelowy Kolegium Polonijnego UJ w Krakowie jest jednym z nielicznych przykładów czystego brutalizmu w polskiej architekturze. Wzniesiony w specyficznej lokalizacji, obiekt wykorzystuje walory miejsca zgodnie z brutalistyczną ideą as found i prezentuje szereg cech charakterystycznych dla tego nurtu, m.in.: zorganizowanie rzutu wokół wewnętrznego dziedzińca, podkreślenie w formie układu funkcjonalnego – zwłaszcza przestrzeni komunikacyjnych, ukształtowanie formy poprzez kontrastowe zestawienie masywnych brył, wykorzystanie do kompozycji elewacji powtarzalnego elementu strukturalnego, zastosowanie surowych faktur cegły i betonu. W formie budynku można dostrzec inspiracje angielskimi realizacjami szkół wyższych z lat sześćdziesiątych XX wieku.
    The hotel building of College of Polish Emigrants at Jagiellonian University in Krakow is one of the few examples of pure brutalism in Polish architecture. Built in the specific location building uses values of a place in accordance with the brutalist idea “as found” and presents a number of characteristics of this trend, including: the plan organized around an central courtyard, emphasis in the form of a functional system – in particular the communication spaces, the architectural form composed of contrasting and massive blocks, the use of a repetitive structural element on elevations, the use of raw textures of brick and concrete. The architects of the building were inspired by English universities from the 1960s.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2013, 5, 3; 30-38
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola i znaczenie faktury materiału w architekturze brutalistycznej
    Role and meaning of texture in brutalist architecture
    Autorzy:
    Niebrzydowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398506.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    historia architektury
    wiek XX
    brutalizm
    faktura
    theory and history of architecture
    brutalism
    texture
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest złożony problem materiału w architekturze brutalistycznej. Podstawowym celem jest przedstawienie najważniejszych zasad stosowanych przy doborze materiałów i kształtowaniu faktur, a także określenie roli i znaczenia faktury w brutalizmie. Zakres artykułu obejmuje analizy idei, postaw twórczych i realizacji architektów związanych z nurtem brutalistycznym. Przeprowadzone badania potwierdziły, że przywiązywali oni dużą wagę do rodzaju materiału budowlanego i sposobu jego użycia. Zafascynowani zwyczajnością i prawdziwym życiem stosowali pospolite materiały, takie jak drewno, kamień, cegła i beton. Tworzywa te były stosowane w stanie surowym, a powierzchnie z nich uzyskane nie podlegały wykończeniu. Materiał budowlany stanowił jednocześnie strukturę i fakturę budynku. Do łask wróciły rzemieślnicze metody budowlane, które wyparły estetykę maszyny. Chropowate, nie pozbawione niedokładności faktury były zaprzeczeniem gładkich modernistycznych powierzchni i symbolizowały szczerość oraz prawdę architektury brutalistycznej. W dojrzałej fazie brutalizmu najbardziej popularne stały się faktury betonowe. Podsumowanie artykułu stanowią szczegółowe wnioski zawarte w dwunastu punktach.
    The author of this article presents complex problem of material in brutalist architecture. The main objective is to describe the most important rules of choice of materials and shaping of textures, as well as to present a role and a meaning of texture in brutalism. The scope of the article includes analyses of ideas and buildings of brutalist architects. The researches confirmed that they attached great importance to a kind of building material and a way of using it. Brutalist architects were fascinated by ordinariness and true life, and therefore they preferred common materials, as wood, stone, brick and concrete. These raw materials were used as found and textures were unfinished. Building material was both construction and texture. Craftman’s methods became popular again and replaced aesthetic of the machine. Rough and inaccurate textures were contradiction to smooth and precise surfaces of the International Style and symbolized sincerity and truth of brutalist architecture. The mature phase of brutalism was dominated by brick and especially by concrete, as the material with the best aesthetic character. In the end of this article the author presents detailed conclusions in twelve points.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2011, 3, no 1; 23-29
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brutalist architecture in Islamic Countries on the example of the Middle East Technical University Campus in Ankara
    Architektura brutalistyczna w krajach islamskich na przykładzie kampusu Middle East Technical University w Ankarze
    Autorzy:
    Niebrzydowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2174413.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    theory of 20th century architecture
    brutalism
    Islamic countries
    Çinici Altuğ
    Çinici Behruz
    teoria architektury XX w.
    brutalizm
    kraje islamskie
    Opis:
    This article discusses brutalist architecture in Islamic countries. The brutalist trend developed after World War II. After its emergence in Europe, it spread quickly all over the world. In the 1960s, brutalism reached northern Africa and southern Asia, and thus most Islamic countries. The aim of the article is to present the scope of this trend, as well as to indicate examples of buildings and the most significant architects in this part of the world. Turkey turned out to be a particularly important country in the aspect of the conducted research. Detailed analyses concern the campus of Middle East Technical University in Ankara, especially the Faculty of Architecture Building. The building was designed by Altuğ and Behruz Çinici, a husband and wife team of architects, and completed in 1963. It is one of the first and one of the most representative examples of brutalism in Islamic countries. Due to the nature of the research problem and its complexity, a general method of historical and interpretative research was applied. It was based on comparative analysis of the creative ideas of architects and forms of brutalist buildings. In particular, the concepts guiding architects Altuğ and Behruz Çinici and the main elements of the brutalist doctrine were compared. The author also relied on his in situ research carried out in Turkey. The METU Faculty of Architecture Building reflects the most important features and elements of the trend including sincerity of materials, massiveness and heaviness, articulation of internal functions, concrete gargoyles and sun-breakers. However, the architects also applied a number of individual, unique solutions, inspired mainly by vernacular architecture. One of the most important conclusions is that the Çinicis followed some ideas of the New Brutalism, an architectural theory created in England by Alison and Peter Smithson.
    Przedmiotem badań omówionych w artykule jest architektura brutalistyczna w krajach islamskich. Nurt brutalistyczny rozwinął się po II wojnie światowej. Po ukształtowaniu się w Europie szybko rozprzestrzenił się na cały świat. W latach 60. XX w. brutalizm dotarł do północnej Afryki i południowej Azji, a tym samym do większości krajów islamskich. Celem artykułu jest przedstawienie zasięgu nurtu w tej części świata, a także wskazanie przykładów budynków i najważniejszych architektów. Nadzwyczaj istotnym krajem w aspekcie prowadzonych badań jest Turcja. Szczegółowe analizy dotyczą zatem kampusu Middle East Technical University w Ankarze, a zwłaszcza budynku Wydziału Architektury. Obiekt został zaprojektowany przez małżeństwo architektów Altuğ i Behruza Çinicich. Ukończono go w 1963 roku. Jest jednym z pierwszych i zarazem jednym z najbardziej reprezentatywnych przykładów brutalizmu w krajach islamskich. Ze względu na charakter problemu badawczego i jego złożoność zastosowano metodę badań historyczno-interpretacyjnych. Oparta została ona na analizie porównawczej idei twórczych architektów i form brutalistycznych budynków. W szczególności porównano koncepcje, którymi kierowali się architekci Altuğ i Behruz Çinici, oraz główne założenia doktryny brutalizmu. Autor opierał się także na swoich badaniach in situ przeprowadzonych w Turcji. Budynek Wydziału Architektury METU odzwierciedla najważniejsze cechy i elementy nurtu, w tym szczerość materiałów, masywność i ciężkość, artykulację wewnętrznych funkcji, betonowe rzygacze i brise soleil. Jednakże architekci zastosowali także wiele indywidualnych, unikatowych rozwiązań, inspirowanych przede wszystkim architekturą wernakularną. Jednym z najważniejszych wniosków płynących z przedstawionych analiz jest to, że Çinici inspirowali się wieloma ideami Nowego Brutalizmu, teorii architektonicznej stworzonej w Anglii przez Alison i Petera Smithsonów.
    Źródło:
    Architectus; 2022, 3 (71); 29--37
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cielesność betonu. Modernistyczna architektura nagości
    The body concrete. Modernism’s architecture of bareness
    Autorzy:
    Segal, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/97153.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
    Tematy:
    beton
    estetyka
    modernizm
    bikini
    Izrael
    ekspozycja
    brutalizm
    Alfred Neumann
    Zvi Hecker
    Le Corbusier
    concrete
    aesthetic
    Modern
    Israel
    exposure
    brutalism
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcony jest roli, jaką odgrywał beton w zaistnieniu pewnych środków wyrazu estetycznego architektury modernistycznej, a zwłaszcza nagości, ekspozycji, klarowności formy i szczerości wobec materiałów. Najpierw przygląda się współczesnym projektom bikini i modernistycznemu ponownemu odkryciu architektury, ukazując oba zjawiska jako część kulturowego momentu zapatrzonego na ciało i ekspozycję. Następnie przenosi się do Izraela lat sześćdziesiątych, aby przyjrzeć się sposobom, w jaki barwiony beton Alfreda Neumanna i Zvi Heckera starał się ulepszyć ogólną formę i podkreślić jej „odsłonięty” stan, podobnie jak opalanie podkreślało stan wyeksponowanego ciała, paradoksalnie, zmieniając jego powierzchnię. Autor stwierdza ostatecznie, że obsesja ruchu modernistycznego na punkcie wyeksponowanego architektonicznego ciała znalazła formę i wyraz w betonie.
    This paper deals with the role of concrete in enabling certain aesthetic expressions of Modern architecture, specifically those of bareness, exposure, clarity of form and truth to materials. It first looks at the contemporaneous designs of the bikini and the modernist rediscovery of architecture, revealing both as part of a cultural moment fixated on the body and exposure. It then moves to Israel of the 1960s to look at the ways in which Alfred Neumann and Zvi Hecker’s colored concrete sought to enhance the overall form and highlight its ‘exposed’ state, much like the way sun-tanning emphasized the exposed state of skin by, paradoxically, changing its surface. Ultimately, I argue that the Modern Movement’s fixation on the exposed architectural body was given form and expression in concrete.
    Źródło:
    Pretekst; 2018, 8; 38-41
    2449-5247
    Pojawia się w:
    Pretekst
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BRUTALIZM W ARCHITEKTURZE; CIĄGŁOŚĆ TRADYCJI
    Brutalism in Architecture; the Continuity of Tradition
    Autorzy:
    Tobolczyk, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440015.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    architektura
    brutalizm
    czysta forma
    forma prostopadłościenna
    szorstka faktura
    architecture
    brutalism
    pure form
    strong cubical form
    Opis:
    Brutalizm, nurt architektury modernistycznej, który rozwinął się w Europie wkrótce po II wojnie światowej, wyróżniający się surowym monumentalizmem kubicznych form i szczerą ekspresją użytych materiałów, przeżywa dziś renesans. Wzrost zainteresowania tego typu architekturą potwierdzają werdykty jurorów corocznie przyznawanej nagrody Pritzkera. Charakter budowli, autorstwa nagrodzonych w dwóch ostatnich latach laureatów- chilijskiego architekta Alejandro Aravena (Pritzker 2016) oraz zespołu RCR Arquitectes Rafael Aranda, Carme Pigem i Ramon Vilalta) z Hiszpanii (Pritzker 2017) zdaje się potwierdzać, że idee zainicjowane przez liderów brutalizmu połowy XX wieku – Le Corbusiera, Jaapa Bakemę, Alison i Petera Smithsonów, Louisa Kahna, Paula Rudolpha oraz Marcela Breuera, odkrywane są dziś ponownie. Zważywszy na nieporównywalny kontekst polityczno-ekonomiczny i technologiczny, w którym działali twórcy połowy XX wieku i współcześni, dzisiejsza fascynacja brutalizmem wydaje się szczególnym fenomenem. Celem artykułu jest analiza tego zjawiska oraz przedstawienie ciągłości tradycji brutalistycznej w odmiennych uwarunkowaniach społecznych i cywilizacyjnych. Metoda badawcza opiera się na analizie przedstawianych obiektów architektury, przeprowadzonej na podstawie literatury, dostępnej dokumentacji architektonicznej, ale przede wszystkim własnego doświadczenia znajomości kilku omawianych przykładów z autopsji. Przeprowadzone studia przypadku i badania mają wartość edukacyjną i praktyczną, stanowiąc źródło wiedzy i inspiracji dla twórczości architektonicznej.
    The brutalist movement in architecture, thriving in Europe in the years 1950–1960 following the period of World War II, introduced a new style in architecture expressing in monumental cubical forms the strength and plasticity allowed by innovative technologies, reinforced concrete, steel and glass. The character of architecture represented by the last two winners of the Pritzker Award – Chilean architect Alejandro Aravena (Pritzker 2016), and RCR Office (Rafael Aranda, Carme Pigem, and Ramon Vilalta) from Spain (Pritzker 2017) – seems to confirm that the ideas initiated by brutalist architects in the middle of the twentieth century (Le Corbusier, Alison and Peter Smithson, Louis Kahn, Paul Rudolph and Marcel Breuer) are currently being rediscovered. Considering the incomparable political-economic and technological context the modern and mid-20th century creators worked in, the current fascination with brutalism is remarkable. The aim of the article is to explain this phenomenon and to present the continuity of the brutalist tradition under different social, political and technological circumstances. The research method is an analysis of the selected architecture examples based on the literature, architectural documentation available, but above all on the author’s own experience of visiting some of the presented sites. The carried out case studies and research have an educational and practical value, acting as a source of knowledge and inspiration for architectural creativity.
    Źródło:
    Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2017, 4(54); 71-81
    2084-4689
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unbuilt proposals for post-war Wrocław: sample digital models
    Niezrealizowane koncepcje powojennego Wrocławia: przykładowe modele cyfrowe
    Autorzy:
    Wojciechowski, Łukasz
    Wolf, Andreas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835718.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    post-war architecture
    Wrocław
    architect
    brutalism
    digital visualisation
    architectural design
    architektura powojenna
    architekt
    brutalizm
    wizualizacja cyfrowa
    projektowanie
    Opis:
    The goal of the study was to present the process and the effects of digital reconstruction of unrealised architectural projects for Wrocław. The subject of the research were the projects by renowned architects such as Jadwiga Grabowska-Hawrylak, Stefan Müller, Zenon Prętczyński, Andrzej Frydecki. The visualisations are the first attempt of digital reconstructions based on preserved incomplete archival plans. The attempt was presented as a process aimed at presenting original design ideas in new light, allowing realistic presentation of the buildings in the surroundings, they were designed for. The authors of the article tried to reconstruct the proportions of buildings, their locations, relations with context and textures they were meant to be finished with. The article presents the most intriguing aspects of the work and the difficulties of the research. The authors based their work not only on the archival projects but also on the architectural tendencies they are clearly rooted in. The presentation of the projects in the form of visualisations allows better understanding of the original architectural goals of their designers and the opens new perspective at the post-war modern architecture.
    Celem artykułu było przedstawienie procesu i efektu odtwarzania cyfrowego niezrealizowanych koncepcji architektonicznych dla Wrocławia. Przedmiotem pracy były projekty takich architektów jak Jadwiga Grabowska-Hawrylak, Stefan Müller, Zenon Prętczyński, Andrzej Frydecki. Przygotowane wizualizacje są pierwszą próbą odtworzenia projektów na podstawie niepełnych materiałów archiwalnych. Próba ta została ukazana jako proces, którego celem jest przybliżenie oryginalnych idei projektowych w nowym ujęciu, pozwalającym na rzeczywiste przedstawienie ich kontekście, w którym miały powstać. Podczas pracy autorzy artykułu starali się zarówno odtworzyć proporcje budynków, ich lokalizację, relacje z otoczeniem, jak i materiały, jakimi miały być wykończone. W artykule omówiono też najbardziej intrygujące zagadnienia i trudności związane z badaniem. Opierano się nie tylko na koncepcjach, ale także na ówczesnych tendencjach projektowych, w których dane koncepcje są wyraźnie zakorzenione. Ukazanie projektów za pomocą wizualizacji pozwala na lepsze zrozumienie założeń architektonicznych przyjętych przez ich autorów, a także spojrzenie na krajobraz miasta z perspektywy powojennych projektantów.
    Źródło:
    Architectus; 2021, Nr 1 (65); 67--76
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies