Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bromiany" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Usuwanie bromianów z roztworów wodnych w membranowym procesie wymiany anionowej
Removal of bromates from aqueous solutions by anion exchange in a membrane process
Autorzy:
Wiśniewski, J.
Kliber, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236562.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
wymiana anionowa
membrana anionowymienna
bromiany
azotany
anion exchange
anion-exchange membrane
bromates
nitrates
bicarbonates
Opis:
Przedstawiono wyniki badań nad usuwaniem bromianów z roztworów wodnych w membranowym procesie wymiany anionowej. Proces dializy Donnana przeprowadzono w laboratoryjnej instalacji do dializy (Goemasep 136) wyposażonej w 20 par komór z membranami anionowymiennymi Selemion AMV, Neosepta AFN i Neosepta ACS. Największą skuteczność usuwania bromianów - 89% i 100% - uzyskano stosując membranę Selemion AMV, odpowiednio przy stężeniach NaCl w roztworze odbierającym 200 mol/m3 i 300 mol/m3. Zaobserwowano, że proces wymiany anionów przy użyciu membrany Neosepta AFN (charakteryzującej się luźną strukturą) przebiegał z większą szybkością, lecz skuteczność usuwania bromianów była mniejsza. Zastosowanie w procesie wymiany anionów membrany Neosepta ACS (o zwartej strukturze powierzchniowej) spowodowało, że zarówno szybkość, jak i skuteczność usuwania anionów (w tym bromianów) były najmniejsze spośród badanych membran. Wykazano, że proces wymiany anionowej na membranach anionowymiennych umożliwił skuteczne usunięcie z wody szkodliwych bromianów i azotanów i zastąpienie ich jonami neutralnymi (chlorkami). Szybkość i skuteczność usuwania anionów z wody w tym procesie zależała m.in. od rodzaju membrany anionowymiennej i stężenia NaCl w roztworze odbierającym.
The objective of the study was the removal of bromates from water solutions by an anion-exchange membrane process. Donnan dialysis was conducted in a laboratory dialytic set-up (Goemasep 136) equipped with 20 cell pairs and three types of anion-exchange membranes: Selemion AMV, Neosepta AFN or Neosepta ACS. The highest efficiencies of bromate removal, 89% and 100%, were obtained with Selemion AMV, at NaCl concentrations in the receiving solution amounting to 200 mol/m3 and 300 mol/m3, respectively. It has been observed that when use was made of the Neosepta AFN membrane (characterized by a loose structure), anion exchange proceeded at a faster rate as compared to the other membranes tested, but the efficiency of bromate removal was lower. The application of the Neosepta ACS membrane (of a dense surface structure) produced the lowest values of both rate and efficiency of anion removal (including those for bromates). It has been demonstrated that the process of anion exchange conducted with anion-exchange membranes not only brought about a highly efficient removal of the harmful bromates and nitrates from the water, but also enabled their substitution with neutral ions (chlorides). The rate and efficiency with which the anions were removed during the process depended, inter alia, on the type of the anion-exchange membrane and the concentration of NaCl in the receiver.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 2; 35-39
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uboczne nieorganiczne produkty dezynfekcji wody. Problemy i wyzwania
Inorganic water disinfection by-products. Problems and challenges
Autorzy:
Michalski, R
Łyko, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296901.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
chlorany(III)
chlorany(V)
bromiany(V)
chromatografia jonowa
woda do spożycia
dezynfekcja wody
chlorite
chlorate
bromate
ion chromatography
drinking water
water disinfection
Opis:
Uzdatnianie wody w procesach dezynfekcji jest uważane za główne osiągnięcie w zakresie zdrowia publicznego w XX wieku. W latach 1970 stwierdzono, że chlorowanie wody do spożycia powoduje wytwarzanie niebezpiecznych dla zdrowia związków organicznych, takich jak trihalometany. Później stwierdzono obecność w chlorowanej wodzie ponad 500 takich ubocznych produktów dezynfekcji. Wkrótce rozpoczęto poszukiwanie alternatywnych do chlorowania metod dezynfekcji wody przeznaczonej do spożycia. Interesującą alternatywą okazało się być zastosowanie ozonu i ditlenku chloru. Niestety metody te poza wieloma zaletami charakteryzują się powstawaniem nieorganicznych produktów ubocznych, takich jak chlorany(III), chlorany(V) i bromiany(V). Ozonowanie wody zawierającej bromki powoduje powstawanie rakotwórczych bromianów(V). Z kolei chlorany(III) i chlorany(V) powstają, gdy stosuje się ditlenek chloru. Najpopularniejszą instrumentalną metodą oznaczania jonów jest chromatografia jonowa, która zastąpiła większość dotychczas stosowanych metod mokrych. Metody oznaczania jonów ClO2-, ClO3- i BrO3- oparte na chromatografii jonowej można podzielić na metody bezpośrednie, pośrednie oraz techniki łączone. Wybór odpowiedniej metody zależy od oczekiwanych granic oznaczalności, możliwości technicznych laboratorium oraz liczby i rodzaju próbek do analizy. W pracy przedstawiono warunki tworzenia się poszczególnych nieorganicznych produktów dezynfekcji wody, metody ich oznaczania oraz regulacje prawne związane z ich obecnością w wodach.
Water treatment by disinfection processes is considered a major public health achievement of the twentieth century. In the 1970s, it was discovered that chlorination of drinking water produces carcinogens, such as trihalomethanes. Since 1974, the presence of more than 500 disinfection by-products has been determined in drinking water. Since that time, environmental regulatory agencies as well as drinking water treatment technologists have been carrying out extensive research for alternative disinfection methods that minimize the generation of byproducts posing significant health risks. Another disinfection process which has emerged as the most promising alternative to chlorination technique is using of ozone or chlorine dioxide. In spite of undeniable advantages, there are certain undefined hazards resulting from this method of water treatment. Main hazardous inorganic oxyhalide disinfection by-products are: bromate, chlorite and chlorate. The ozonation of water containing bromide can cause the formation of bromate. Chlorite is formed when chlorine dioxide is used, whereas chlorate is formed when chlorine, chlorine dioxide, hypochlorite or chloramine is used to disinfect raw water. Bromate has been identified as animal and possible human carcinogen. International Agency for Research on Cancer (IARC) classified bromate into group B-2 as the agent is possibly carcinogenic to humans. The United States Environmental Protection Agency, as well as the Commission of the European Communities have issued rules that require public water supplies to control previously unregulated microorganisms and cancer-causing disinfection by-products in finally treated drinking water. According to these regulations Maximum Admissible Level (MAL) is 10 μg/dm3 for bromate and 1000 μg/dm3 for chlorite. Recently the commonly used analytical method for the determination of inorganic anions and cations is ion chromatography, which has almost replaced most of the wet chemical methods used in water and waste water analyses. The methods of chlorite, chlorate and bromate determination employing ion chromatography can be generally divided into: 1. Direct methods (suppressed conductivity detection). 2. Indirect methods (UV/Vis detection after post-column derivatization). 3. Hyphenated techniques (ICP-MS and MS detection). All the three groups of recently developed ion chromatography methods yield comparable results and comply with the requirements of the international directives concerning inorganic oxyhalide by-products in drinking water. The future application and choice of a method will depend on the equipment available in laboratories, as well as the number and kinds of samples to be analyzed. The paper presents the formation, determination and legal regulation of these inorganic oxyhalides disinfection by-products in drinking water.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2012, 15, 4; 353-364
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prognozowanie stężeń bromianów(V) i bromowych pochodnych metanu - ubocznych produktów procesu ozonowania wody
Bromate and Brominated THM-by-Products of the Ozonation Process
Autorzy:
Olsińska, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236634.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
bromiany(V)
THM
ozonowanie
prognozowanie stężeń
brominated THM
ozonation
prediction
Opis:
W pracy przedstawiono równania korelacyjne opisujące stężenie bromianów(V) i trihalometanów zawierających atomy bromu, powstających podczas ozonowania wód zawierających bromki, w zależności od takich parametrów procesowych, jak stężenie początkowe bromków, azotu amonowego, wodorowęglanów i ogólnego węgla organicznego, pH wody i jej temperatura, dawka ozonu, czas jego oddziaływania oraz warunki hydrodynamiczne komory kontaktowej. Zależności te, opracowane na podstawie wyników doświadczeń laboratoryjnych, wykonanych w układzie przepływowym, poddano weryfikacji. w oparciu o wyniki pomiarów przeprowadzonych na rzeczywistych obiektach technicznych (ZPW "Strumień", "Dziećkowice" i "Goczałkowice"). Wybór obiektów podyktowany był różnicami w konstrukcji komór kontaktowych wody z ozonem i zróżnicowanym składem fizyczno-chemicznym wody oraz odmiennymi warunkami technologicznymi. Uzyskane wyniki potwierdziły przydatność opracowanych modeli empirycznych do prognozowania stężeń analizowanych produktów ubocznych procesu utleniania ozonem. Większość odchyleń wartości przewidywanych od zmierzonych mieściła się w granicach błędów pomiaru. Weryfikacja zyskana w skali technicznej świadczy o dobrych właściwościach prognostycznych opracowanych zależności.
Formation of bromate and brominated THMs during ozonation of bromide-containing water was studied under different process parameters. The results of the tests performed in a fine-bubble column operated in a co- and countercurrent mode are summarized in the form of empirical formulas that facilitate the prediction of bromate and brominated THM formation in terms of the basic parameters of the conventional ozonation process. The parameters taken into account were as follows: initial concentration of bromide ions, total organic carbon and ammonia nitrogen, pH, temperature and alkalinity of water, ozone dose, mean residence time and a selected parameter describing the hydrodynamics of an ozone contactor. In the latter case, a number of tanks-in-series, a dispersion number or a velocity gradient were considered alternatively. The correlation equations derived were also verified. Apart from an internal validation of the models, some examples of their full-scale validation a are presented. The results of the validation show that the empirical formulas proposed in this study allow for an overall prediction of both bromate and brominated THM concentrations, i.e., formed through the molecular and radical pathways under ozonation process.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 4, 4; 45-50
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem bromianów- współczesny stan badań oraz modyfikacje technologii uzdatniania wody do picia
Bromate problem-current state of research and advances in water treatment technologies
Autorzy:
Biń, A.
Możaryn, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236987.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
bromiany
technologia uzdatniania wody
woda do picia
uzdatnianie wody
Opis:
The paper provides a critical review of recent publications on how bromates form and how the available water treatment methods can minimize their concentrations. From this review it cast be concluded that the molecular and radical mechanisms governing tJie reactions of bromine compounds with ozone in the aquatic environment are quite well understood. They all evidence the complex character, as wellas the potential influence of the process parameters involved on the extent of these reactions and the conversion of bromides into bromates. This finding holds particularly for the water matrix which is treated with ozone or for the advanced oxidation processes which are in use now. Many investigators concentrated upon the problem of how to abate the bromate levels accounted for by the complex reactions of bromine compounds with oxidants (ozone, hydrogen peroxide, catalysts) as well as UV irradiation, and how to provide efficient removal of those pollutants from the treated water. In this context, the papers by the Dutch researchers [12-15] and the study by Von Gunten et al. [6] deserve particular attention, They show that it is possible to optimize the treatment process so as to meet the disinfection requirement, to remove the micropollutants (mainly pesticides) from the water, and to keep th& concentration of bromine within the allowable range. The authors mentioned emphasize not only the potentiality for achieving good treatment effects when using hydrogen peroxide, but also some advantages resulting from the application of UV irradiation and catalytic processes [TiO2, synergetic effects of Fe ani Mn removal).
Źródło:
Ochrona Środowiska; 1999, 3; 49-56
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie bromianów (V) w wodzie przeznaczonej do spożycia metodą chromatografii jonowej z detekcją konduktometryczną
Determination of bromate (V) in drinking water by ion chromatography with conductivity detection
Autorzy:
Kostka, B.
Bebek, M.
Mizerski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074746.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
chromatografia jonowa
produkty uboczne dezynfekcji
bromiany
wody pitne
ion chromatography
disinfection by-products
bromate
drinking waters
Opis:
Theuseof ionchromatograph ICS-2500 (Dionex, USA) with suppressed conductivity detection and gradient elution for direct determination of bromate in drinking water in presence of chlorite and chlorate is described. In this method, bromate is separated using Dionex IonPac AS19 separation column along with a Dionex IonPac AG19 guard column and generated KOH eluent. Standard solution with certified bromate content and real samples were used in validation process of the method. The method has been proved to be very useful for routine analysis of drinking water because of low limit of detection (0,002 mg/l), good precision (CV < 10%), correctness (relative error < 15%), satisfactory results of interlaboratory comparisons (relative error 12,5%) as well as possibilities of carrying out simultaneous determination of other inorganic oxyhalide disinfection by-products.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2010, 58, 1; 69-73
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Contact Time of Gaseous Phase in Multi-Stage Contact Columns in Intermediate Ozonation Process on Reduction of Bromate Concentration
Wpływ czasu kontaktu fazy gazowej w wielostopniowych kolumnach kontaktowych ozonowania pośredniego na redukcję stężenia bromianów
Autorzy:
Muszański, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385811.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
ozon
wielostopniowe kolumny kontaktowe
ozon resztkowy
stały czas kontaktu
bromiany
ozone
multi-stage contact columns
residual ozone
fixed contact time
bromates
Opis:
W artykule zostały opisane badania nad zastosowaniem technologii ozonowania do oczyszczania wody powierzchniowej w obecności bromków. Instalacja pilotowa, na której przeprowadzono badania, wykorzystywała wielostopniowe kolumny kontaktowe do procesów ozonowania wody ze stabilizacją czasu kontaktu. Stwierdzono, że podstawą ograniczenia powstawania bromianów jest optymalna ilość ozonu resztkowego po procesach ozonowania oraz stały czas kontaktu z wodą. Dzięki temu rozwiązaniu można ograniczyć powstawanie związków szkodliwych dla zdrowia i zastosować technologię wykorzystującą ozon do wód zawierających prekursory związków kancerogennych.
This article describes research on the application of ozone technology for the purification of surface water in the presence of bromides. The pilot system used multistage contact columns for water-ozonation processes with stabilized contact time. The research has shown that the basis for limiting the formation of bromates is the optimum amount of residual ozone after the ozonation process and the constant time of ozone contact with the water. This solution allows us to reduce the formation of harmful compounds and apply ozone technology with water containing carcinogenic precursors.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2019, 13, 3; 59-69
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka metod zapobiegania powstawaniu bromianów(V) w wodzie przeznaczonej do spożycia
Characteristics of bromate formation prevention methods in water intended for human consumption
Autorzy:
Olsińska, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236674.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
tap water
bromate formation control
bromide removal
ozonation optimization
water ammonification
H2O2 dosing
woda do spożycia
bromiany
zapobieganie
usuwanie bromków
optymalizacja ozonowania
amonizacja wody
dawkowanie H2O2
Opis:
Bromate content following ozonation of bromide-containing water may range from 0.4 to 60 mgBrO3–/m3. Based on toxicological studies, bromates are classified as potential human carcinogens and are subject to legal regulations in many countries. In Europe, since the 25th of December 2008 their maximum permissible content in water intended for human consumption must not exceed 10 mgBrO3–/m3. As bromates are stable compounds, difficult to remove using conventional water treatment technologies, novel techniques to control their formation in water need to be developed. Technologies meant to control the bromate content in water can be divided into two groups: (1) methods allowing limitation of bromate formation and (2) methods for bromate removal. Methods that may be applied to control the bromate formation in water intended for human consumption are briefly reviewed herein. Evaluation of progress in their development was performed as well as feasibility of their application in water treatment systems was assessed. The review outlines both the well-known methods (e.g. lowering of pH, water ammonification, bromide removal in conventional water treatment processes, operational parameter optimization, multi-stage ozonation, addition of OH radical scavengers, hydrogen peroxide dosing) and the novel ones (e.g. membrane processes for bromide removal, catalytic ozonation, strong oxidant dosing). Selection of an appropriate solution to the problem of increased bromate presence in water should always be preceded by pilot studies. The main reasons include a complex mechanism of bromate formation and simultaneous effect of various water quality indicators on the effectiveness of different bromate formation prevention methods.
Zawartość bromianów(V) po procesie ozonowania wody zawierającej bromki może sięgać od 0,4 mgBrO3–/m3 do 60 mgBrO3–/m3. Na podstawie wyników badań toksykologicznych bromiany(V) zostały zakwalifikowane do grupy potencjalnych kancerogenów i są przedmiotem regulacji prawnych w wielu krajach. W Europie, od 25 grudnia 2008 r., ich maksymalna dopuszczalna zawartość w wodzie przeznaczonej do spożycia nie może przekraczać 10 mgBrO3–/m3. Ponieważ bromiany(V) są związkami trwałymi i trudno usuwalnymi za pomocą konwencjonalnych procesów oczyszczania wody, dlatego niezbędne jest opracowanie nowych technik kontroli ich powstawania w wodzie. Technologie przydatne do kontroli zawartości bromianów(V) w wodzie można podzielić na dwie grupy: (1) metody umożliwiające ograniczenie powstawania bromianów(V), (2) metody usuwania bromianów(V). W pracy omówiono metody, które mogą być wykorzystane do kontroli powstawania bromianów(V) w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dokonano także oceny postępu w ich opracowaniu, jak również możliwości ich stosowania w systemach oczyszczania wody. W rozważaniach uwzględniono zarówno metody dobrze znane (np. obniżenie wartości pH wody, amonizacja wody, usuwanie bromków w konwencjonalnych procesach oczyszczania wody, optymalizacja parametrów procesowych, ozonowanie wieloetapowe, dawkowanie akceptorów rodników OH, dawkowanie nadtlenku wodoru), jak i nowsze (zastosowanie technik membranowych do usuwania bromków, ozononowanie katalityczne oraz dawkowanie silnych utleniaczy). Wybór właściwego rozwiązania problemu zwiększonej obecności bromianów(V) w wodzie, ze względu na złożony mechanizm ich tworzenia i jednoczesny wpływ wielu wskaźników jakości wody na skuteczność poszczególnych metod zapobiegania ich powstawaniu, powinien być zawsze poprzedzony badaniami pilotowymi.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2017, 39, 2; 17-26
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bromate in Bottled Water – Potential Hazard for Human Health
Bromiany(V) w wodach butelkowanych – potencjalne zagrożenie zdrowia
Autorzy:
Winid, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/386136.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
bromiany(V)
wody butelkowane
ozonowanie
jakość wód
bromate
bottle water
ozonation
water quality
Opis:
Bromiany(V), uboczny produkt dezynfekcji wód, zostały zakwalifikowane przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem do grupy 2B, substancji, których rakotwórcze działanie na człowieka jest możliwe. Wartość parametryczna stężenia jonów BrO3 − w wodach przeznaczonych do spożycia, wynosi 10 µg/L, niemniej jednak zgodnie z zaleceniami WHO należy dążyć do jak najmniejszej ich zawartości. Badania przeprowadzone na terenie kilku krajów wskazują, że bromiany(V) są wykrywane w wodach butelkowanych. Głównym czynnikiem decydującym o obecności tych związków jest stosowanie ozonu w procesie produkcji, ale przyczyną ich obecności mogą być także zanieczyszczone jonami BrO3 − substancje stosowane w dezynfekcji wód. Wody butelkowane w Polsce podlegają przepisom, które zabraniają dodawania do tych wód środków bakteriostatycznych i stosowania zabiegów, które mogą zmienić mikroflorę wód. Możliwe natomiast jest poddawanie wody surowej procesom filtracji, napowietrzania, a także traktowanie wody powietrzem wzbogaconym w ozon, ale tylko w ilości niezbędnej do przeprowadzenia procesu usuwania związków żelaza, manganu, siarki(II) i arsenu. Maksymalna dopuszczalna zawartość bromianów(V) w wodach butelkowanych wynosi 3 µg/L. W procesie produkcyjnym nie można wykluczyć kontaktu wody z ozonem pochodzącym z jonizatora elektrycznego stosowanego w procesie suchego czyszczenia butelek lub preform PET. Obowiązujące w Polsce przepisy dotyczące wód butelkowanych sprzyjają ograniczeniu zagrożenia związanego z obecnością bromianów(V) w tych wodach. Zważywszy na wyniki badań z innych krajów, zarówno producenci, jak i organy kontroli powinni mieć na uwadze potencjalne niebezpieczeństwo pojawienia się bromianów w wodach butelkowanych.
In the International Agency for Research on Cancer (IARC) classification, bromates (by-products of water treatment) are categorized as Class 2B carcinogens; i.e., substances that are possibly carcinogenic to humans. The maximal concentration of bromate in drinking water must not be higher than 10 μg/L, while the WHO recommends that bromate levels should be as low as possible. Investigations undertaken in several countries have revealed the presence of bromate in bottled water, too. The main factor responsible for the presence of bromate is ozonation during the manufacturing process or bromate-contaminated substances used in the water disinfection. The regulations currently in force in Poland forbid the addition of bacteriostatic agents and the application of treatment processes that alter the microflora in water. On the other hand, raw water can be filtered, aerated, or treated with air enriched in ozone – although only in the amounts required to remove iron, manganese, arsenic compounds, and sulfides. However, during the manufacturing process, bottled water may be exposed to ozone from electric-powered ionizers used in the process of the dry-cleaning of bottles or PET preforms. The maximal admissible bromate contents in bottled water is 3 μg/L. The current regulations in Poland effectively reduce hazards due to the presence of bromate in water. However, the results of investigations undertaken in other countries indicate that this aspect should be brought to the attention of both water manufacturers and regulatory bodies.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2019, 13, 3; 115-125
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza zmian ilości ubocznych produktów chlorowania i ozonowania w wodzie wodociągowej w Białymstoku
Analyzing the changes in the quantity of ozonation and chlorination by-products in the tap water for the city of Bialystok
Autorzy:
Kucharski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237379.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
chlorowanie
ozonowanie
uboczne produkty utleniania
trójhalometany
kwasy halogenooctowe
bromki
bromiany
chlorination
ozonation
oxidation by-products
trihalomethanes
haloacetic acids
bromide
bromate
Opis:
Przedstawiono wyniki wieloletnich badań zawartości trójhalometanów (THM), kwasów halogenooctowych (HAA) i bromianów (BrO3-) w wodzie wodociągowej w Białymstoku. Wykazano, że w czasie gdy stosowano wstępne chlorowanie zawartość chloroformu w wodzie była bardzo duża (155÷194 mg/m3), maks. 240 mg/m3 w 1995 r. W 1998 r., po zmianie wstępnego chlorowania na ozonowanie, zawartość chloroformu wynosiła 12,2÷90,4 mg/m3 (średnio 36,6 mg/m3), a suma trójhalometanów (TTHM) wynosiła 13,8÷96,7 mg/m3. W kolejnych latach ilość chloroformu systematycznie malała z ponad 200 mg/m3 (1995-1996), poprzez 65 mg/m3 (2006) aż do poniżej 20 mg/m3 (2009-2010). Jednocześnie suma kwasów halogenooctowych (THAA) zmalała z 8,4÷126,6 mg/m3 (2004-2006) do 4,4÷13,4 mg/m3 (2009-2010). Zawartość bromianów po wprowadzeniu ozonowania nigdy nie przekroczyła dopuszczalnej ilości 10 mgBrO3-/m3, a najczęściej była poniżej 5 mgBrO3-/m3, przy ilości bromków w ujmowanej wodzie 10,4÷23,0 gBr-/m3. Przeprowadzona analiza zmian jakości wody wodociągowej wykazała, że modernizacja zakładu oczyszczania wody spowodowała systematyczną poprawę jej jakości w odniesieniu do zawartości niebezpiecznych dla zdrowia produktów utleniania, takich jak THM, HAA i bromiany.
The paper summarizes the results of many years' investigations into the occurrence of trihalomethanes (THM), haloacetic acids (HAA) and bromates (BrO3-) in the municipal water of Bialystok. Analysis of the data ob-tained has produced the following findings. Over the period when use was made of pre-chlorination, the chloroform content of the water was very high (155 to 194 mg/m3), with a maximal value of 240 mg/m3 in 1995. In 1998, when pre-chlorination was replaced with pre-ozonation, chloroform content varied from 12.2 mg/m3 to 90.4 mg/m3 (36.6 mg/m3 on average), and the sum of trihalomethanes (TTHM) from 13.8 to 96.7 mg/m3. In subsequent years the quantity of chloroform decreased continuingly from 200 g/m3 (1995-1996), through 65 mg/m3 (2006), to a level lower than 20 mg/m3 (2009-2010). Over this period, the sum of haloacetic acids (THAA) fell from 8.4-126.6 g/m3 (2004-2006) to 4.4-13.4 mg/m3 (2009-2010). Upon introduction of the ozonation process, bromate content did not exceed the admissible value of 10 mgBrO3-/m3, and in most instances its concentration in the tap water was lower than 5 mgBrO3-/m3, the quantity of bromides in raw water ranging between 10.4 and 23.0 gBr-/m3. Analysis of the changes in the quantity of ozonation and chlorination by-products makes it clear that the modernization of the water treatment plant has noticeably improved tap water quality primarily with respect to the content of substances carrying serious health implications - THMs, HAAs and bromates.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2011, 33, 3; 47-51
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza azotanów i bromianów powstających podczas dezynsekcji wody ozonem
Analysis of pollutants found in municipal water and of those forming in the course of ozon disinfection
Autorzy:
Gierak, A.
Leboda, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236969.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
azotany
bromiany
dezynfekcja wody
Opis:
When the surface water to be treated contains bromides and ammonium salts, ozonation will stimulate the formation of bromates, nitrites and nitrates, which have been identified as potential cancerogenic species. The admissible concentration of nitrates defined in Polish Standards is 10 gN/m (which corresponds to ca. 44 gNO3/m3 ). In Germany, the admissible concentration of nitrites must not exceed 0.1 gN/m3 . In Poland, the admissible concentration ofbromates has not been established yet. The maximal admissible concentrations of bromates in drinking water recommended by US EPA and WHO range between 10 and 50mgBr03 /m3. Moreover, it is postulated that, in future, these levels should be decreased to 5 mg/m3 , as soon as appropriate methods have been developed to enable determination of such low bromate levels. The objective of the present study was to discuss the problems that have to be tackled when determining bromate and nitrate concentrations in municipal water by high-performance ion-exchange chromatograpliy (IC-HPLC) or other teclmiques. Our investigations fiave sliown that direct determinations of nitrates and bromates are feasible at concentrations of 2 gNO3/m3 and over 0.2 gBrO3/m3, respectively.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 1999, 4; 13-16
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies