Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "brat" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zur Herkunft und möglichen Affiliation des Marienburger Hauskomturs Claus von Winterthur (1388–1402)
O pochodzeniu i możliwej afiliacji malborskiego komtura domowego Clausa von Winterthur (1388-1402)
Autorzy:
Gotówko, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433503.pdf
Data publikacji:
2022-12-20
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Niederwinterthur
Strassburg
städtischer Ministeriale
Gefolgsmann der Kyburger in Preußen
Ritterbruder des
Ritterbruder des Deutschen Ordens
ministeriał miejski
brat-rycerz Zakonu Krzyżackiego
poplecznik Kyburgów w Prusach
Opis:
Brother Claus von Winterthur (1325/1335-1402), who was in the late XIVth century the vice-commander of the Malbork Castle, came from the family of urban ministerialis, who originally lived in Niederwinterthur. They were serving the Counts of Kyburg and the Counts of Habsburg. Because their living in Winterthur massively aggravated, some family members searched their luck in the neighbouring cities and some in distant Strassburg, which exactly at that time after the expulsion of the episcopal knights gladly accepted new warriors. The analysis of the surnames leaves to the conclusion that brother Claus came from Strassburg. He very likely knew about his familiar affiliations, so he could have been very loyal to the brethren Konrad and Rudolf von Kyburg. Loyalty towards them and cooperation with other brethren from Alsace-Burgundy might have helped him to obtain the dignity of the vice-commander in 1388. In this function he managed to stay much longer than his predecessors, till 1402.
Krzyżak Claus von Winterthur (1325/1335-1402), który w późnym XIV. w. był komturem domowym w Malborku, wywodził się z szeroko rozgałęzionej rodziny miejskich ministeriałów, osiadłych początkowo w Niederwinterthur. Służyli oni grafom z Kyburga oraz Habsburgom. Ponieważ od 1263 r. ich byt w Winterthurze znacznie się pogarszał, część rodziny szukała szczęścia w pobliskich miastach, a część w odległym Strassburgu, który dokładnie w tym czasie po wygnaniu wiernego biskupowi miejskiego rycerstwa chętnie przyjmował nowych zbrojnych. Analiza lokalnych imion prowadzi do wniosku, że to właśnie z alzackiego pnia pochodził brat Claus. W Prusach prawdopodobnie pamiętał on o swych rodzinnych powiązaniach, mógł być więc ponadprzeciętnie wierny wobec Konrada i Rudolfa von Kyburg. Ta lojalność oraz współpraca z innymi krzyżakami z Alzacji-Burgudnii pomogły mu osiągnąć godność komtura domowego w Malborku w 1388 r. W tej funkcji utrzymał się znacznie dłużej niż jego poprzednicy, aż do 1402 r.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2022, 318, 3; 329-361
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział koadiutorów – braci zakonnych w nauczycielskim zadaniu Kościoła
The Participation of Coadjutors - Salesian Brothers in the Teaching Function of the Church
Autorzy:
Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494824.pdf
Data publikacji:
2008-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
prawo kanoniczne
nauczycielskie zadanie Kościoła
koadiutor
brat zakonny
Opis:
The article analyses the active part and assignments of Salesian brothers in the teaching function of the Church. The problem is examined with reference to the third book of the Code of Canon Law 1983 and law of the Society of St. Francis Sales. The author considers assignments of Salesian brothers in the ministry of the divine word, the missionary action of the Church, the Catholic education and instruments of social communication. Salesian brothers can fundamentally participate in all teaching functions. Small limitations, e.g. the prohibition of the predication of the homily during the Holy Mass, are derived from theological or legal reasons.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 205-226
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Topicality of the Spiritual Heritage and Theology of Brother Roger of Taizé
Aktualność dziedzictwa duchowego i teologii Brata Rogera z Taizé
Autorzy:
Froniewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050616.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Roger Schutz
brat Roger z Taizé
Wspólnota z Taizé
ekumenizm
teologia ekumeniczna
jedność Kościoła
Brother Roger of Taizé
Taizé Community
ecumenism
ecumenical theology
unity of the Church
Opis:
This year in Wroclaw we experienced the European Youth Meeting organized by the Taizé Community. This great spiritual event is an opportunity to reflect more deeply on the importance of the heritage of Brother Roger of Taizé for the contemporary Church. As a starting point for this analysis, author took the biographical background, which will allow the reader to grasp the life context of Roger Schutz’s ecumenical research. Then, in the following points, he describes three essential elements of Brother Roger’s legacy, which are an ever-inspiring gift to the Church on the path of building unity. Firstly, it is a fully original form of Christian life in a monastic ecumenical community. Secondly, on the basis of this concrete experience of the Taizé Community, Brother Roger indicated a deeply existential way of building the unity of divided Christians. And thirdly, in his teaching he outlined a theology of forgiving love as the key to building reconciliation between the Churches. Undoubtedly the most spectacular fruit of his evangelical life are the crowds of young people from various Christian Churches that have invariably gathered around the Taizé Community for decades.
W tym roku przeżyliśmy we Wrocławiu Europejskie Spotkanie Młodych organizowane przez Wspólnotę z Taizé. To wielkie wydarzenie duchowe jest okazją do głębszej refleksji nad znaczeniem dziedzictwa brata Rogera z Taizé dla współczesnego Kościoła. Autor za punkt wyjścia tej analizy przyjął tło biograficzne, które pozwoli czytelnikowi uchwycić kontekst życiowy specyfiki poszukiwań ekumenicznych Rogera Schutza. Następnie w kolejnych punktach opisuje trzy zasadnicze elementy dziedzictwa brata Rogera, które sąstale inspirującym darem dla Kościoła na drodze budowania jedności. Po pierwsze, jest to w pełni oryginalna forma życia chrześcijańskiego w monastycznej wspólnocie ekumenicznej. Po drugie, na bazie tego konkretnego doświadczenia Wspólnoty z Taizé brat Roger wskazał głęboko egzystencjalną drogę budowania jedności podzielonych chrześcijan. I po trzecie, w swoim nauczaniu naszkicował teologię przebaczającej miłości jako klucz do budowania pojednania między Kościołami. Bez wątpienia najbardziej spektakularnymowocem jego ewangelicznego życia są rzesze młodzieży z różnych Kościołów chrześcijańskich, które niezmiennie od dziesięcioleci gromadzą się wokół Wspólnoty z Taizé.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 143-167
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theatre as Church Service: Brat Magarac (“Brother Donkey”)—A Drama about Saint Francis of Assisi by the Croatian Author and Director René Medvešek and its Staging at ZKM Zagreb
Autorzy:
Meyer-Fraatz, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727566.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
św. Franciszek
teatr
liturgia
René Medvešek
“Brat Magarac”
Saint Francis
theatre
liturgy
Opis:
Teatr jako nabożeństwo: Brat Magarac (“Brat Osioł”) — dramat o św. Franciszku z Asyżu chorwackego dramaturga i reżysera René Medveška i jego scena w ZKM w Zagrzebiu Artykuł dotyczy dramatu Brat Magarac („Brat Osioł”) chorwackiego dramaturga i reżysera René Medveška oraz inscenizacji autorskiej w Teatrze Młodych (ZKM) w Zagrzebiu w 2001 r. Dramat przedstawia życie Franciszka z Asyżu. Liczne produkcje filmowe na ten temat świadczą o teatralności nieodłącznej od życia św. Franciszka. Inscenizacja Medveška odpowiada nauczaniu św. Franciszka, ponieważ dekoracje i kostiumy są bardzo skromne. Dodatkowo, integrując elementy muzyczne, całość nabiera walorów liturgicznych. Odpowiada to w ogólności wyobrażeniom autora o teatrze, który jego zdaniem nie ogranicza się tylko do przedstawienia dla widowni, ale – podobnie jak nabożeństwo – łączy ludzi i umożliwia im przeżycie katharsis.
The paper deals with the drama Brat Magarac (“Brother Donkey”) by the Croatian playwright and director René Medvešek, and the author’s staging at the Theatre of the Young (ZKM) in Zagreb in 2001. The drama presents the life of Francis of Assisi. Numerous film productions on this subject offer evidence of the inherent theatricality of Saint Francis’ life. Medvešek’s staging corresponds to Saint Francis’ teachings since the scenery and costumes are very modest. In addition, by integrating musical elements the whole performance takes on liturgical qualities. This corresponds to the author’s idea of theatre in general, which, in his view is not confined only to presenting a show for the audience, but which, similarly to a church service, brings people together and enables them to experience a catharsis.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 1; 129-140
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Krakow church and Bl. Bernardyna Jabłońska in the years 1896–1940
Kościół krakowski a bł. Bernardyna Jabłońska w latach 1896–1940
Autorzy:
Urban, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560561.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bl. Bernardina Jabłońska
brother Albert Chmielowski
Albertines
mercy
Krakow
Cardinal Adam Sapieha
bł. Bernardyna Jabłońska
brat Albert Chmielowski
Albertyni
miłosierdzie
Kraków
kardynał Adam Sapieha
Opis:
100 years ago died St. Brother Albert Chmielowski. 75 years ago died Bl. Sister Bernardina Jabłońska. We are thus commemorating two important anniversaries. They are important for the Albertine family, for Albertine Brothers and Sisters; they are significant for the history of mercy. Krakow was the place where the Blessed used to work; the city that is particularly entitled to commemorate them. St. Brother Albert died during the First World War (1916), Mother Bernardina at the beginning of the Second World War (1940). The article discussed the life and work of Mother Bernardina Jabłońska in Krakow from the perspective of Krakow Prince-Bishop Adam Stefan Sapieha, his collaborators, as well as secular clergy and regular clergy. Bernardina arrived in Krakow in 1896 as an 18-year old candidate for monastic life. Six years later, in 1902, 24-year old Bernardina became Superior General of the Albertine Sisters and in this role she continued to perform her duties until her death. The article opens with a sentence saying that “the entire Krakow” walked behind Mother Bernardina’s coffin at her funeral in 1940. The author attempts to make it clear who followed Bernardina’s coffin, who felt connected with her, who by the death of Bl. Mother Bernardina became part of the Albertine works of mercy. After St. Brother Albert’s death, Mother Bernardina took a number of decisions, e.g. sought to obtain a decree to approve the Albertine order as a monastic congregation in diocesan law, which was granted in 1926, decisions in matters of monastic formation, decision on the relocation of the order’s Main House from Kazimierz to Czerwony Prądnik, or on setting up further shelters in Poland. The establishments were open to everyone, regardless of age, religion or nationality. The author attempted to present at least selected signs of cooperation between the clergy (particularly Krakow clergy) and Mother Bernardina in her outstanding work.
100 lat temu umarł św. Brat Albert Chmielowski. 75 lat temu umarła bł. Siostra Bernardyna Jabłońska. Obchodzimy więc dwa ważne jubileusze, dwie ważne rocznice. Są one ważne dla rodziny albertyńskiej, dla albertynów i albertynek, są ważne dla dziejów miłosierdzia. Miejscem ich pracy i działalności był przede wszystkim Kraków, który ma szczególny tytuł do pamięci. Święty Brat Albert umarł w trakcie I wojny światowej (1916), Matka Bernardyna na początku II wojny światowej (1940). Artykuł podejmuje temat życia i działalności Matki Bernardyny Jabłońskiej w Krakowie z punktu widzenia metropolity krakowskiego Adama Stefana Sapiehy, jego współpracowników oraz duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego. Do Krakowa przybyła w roku 1896 jako 18-letnia kandydatka do życia zakonnego. Sześć lat później, w 1902 roku, jako 24-latka została przełożoną generalną sióstr albertynek i jako siostra starsza pełniła swoje obowiązki nieprzerwanie aż do śmierci. Artykuł rozpoczyna zdanie, że na pogrzebie Matki Bernardyny w 1940 roku za jej trumną “szedł cały Kraków”. Autor próbuje wyjaśnić, kto był w orszaku Matki Bernardyny, kto się czuł z nią związany, kto przez bł. Matkę Bernardynę związał się z albertyńskimi dziełami miłosierdzia. Po śmierci św. Brata Alberta Matka Bernardyna podjęła szereg decyzji, m.in. starania o dekret zatwierdzający albertynki jako zgromadzenie zakonne na prawie diecezjalnym, który uzyskała w 1926 roku, decyzje w kwestiach formacji zakonnej, decyzję o przeniesieniu domu generalnego z krakowskiego Kazimierza na Czerwony Prądnik czy o zakładaniu kolejnych ogrzewalni w Polsce. Były otwarte dla każdego bez względu na wiek, wyznanie czy narodowość. Autor starał się przedstawić przynajmniej niektóre przejawy współpracy przede wszystkim duchowieństwa krakowskiego z Matką Bernardyną w tym niezwykłym dziele.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 561-577
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Kubiak i Anna Kamieńska: poetyckie spotkania z bratem Albertem
Tadeusz Kubiak and Anna Kamieńska: the poetic meetings with brother Albert Chmielowski
Autorzy:
Kozaczewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046373.pdf
Data publikacji:
2020-10-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polska poezja współczesna
Anna Kamieńska
Tadeusz Kubiak
Brat Albert w literaturze
Polish Contemporary Poetry
Father Albert in Polish Literature.
Opis:
W artykule dokonano porównawczej analizy i interpretacji dwóch wierszy poświęconych Bratu Albertowi. Są to kolejno: Tadeusza Kubiaka Klasztor Brata Alberta oraz Anny Kamieńskiej Spotkanie z Bratem Albertem. W konkluzji autor doszedł do wniosku, że dla obojga poetów – choć w różny sposób i w różnym stopniu - postać Brata Alberta nie stanowi jednak autonomicznego tematu i problemu twórczości, ale jest raczej traktowana jako pretekst dla ich własnych przemyśleń i poszukiwań artystycznych.
The core of the article is the comparative analysis and interpretation of two poems dedicated to St. Brother Albert: „Brother Albert’s Monastery” by Tadeusz Kubiak and „Meeting with Brother Albert” by Anna Kamieńska. Author’s thesis leads to the conclusion that Brother Albert as a person is not autonomous theme in Kamieńska and Kubiak work - on a different level of understanding poets treat Brother Albert’s figure more like a pretext to unveil their own reflections and artistic thoughts.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 2; 49-61
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prolegomena do tagоwania frazemów w równoległym korpusie rosyjsko-polskim (literatura piękna) w aspekcie przekładoznawczym
Prolegomena for tagging of phrasemes in a parallel Russian-Polish corpus (literature) in translation studies
Autorzy:
Fedorushkov, Yury
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481965.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
annotation tool brat v1.3
tags for phrasemes
Verb-Noun constructions; parallelization of Russian and Polish sentences; parallel corpora
Opis:
This article considers tagging methods for parallel Russian-Polish phrasemathic objects. In particular, an opinion about the annotation tool brat v1.3.is given. This online tool offers a palette of possibilities for classifying words and phrases in parallel texts. Working with this software is largely simplified by a user-friendly interface, and therefore working with the corpus does not cause difficulties for philologists and translators who do not have programming skills. As an example of such a classification, the layout of the metadata system for tagging Russian and Polish parallel phrasemes is described. These resources allow experience to be gathered and concurrent objects to be categorized in the workshop of a translator. As an example, the article presents the tagging of Verb-Noun of the text classified as collocation phrasemes, for example, погасить свет. The status of Verb-Noun constructions is also discussed, which, according to a number of factors, relate to autonomous phrases, although with the status of “free compatibility”, for example, поехать в клуб. A number of recommendations is proposed for the configuration of parallel texts at the level of single sentences.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2018, 2, XXIII; 55-73
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ponad pół wieku pracował w Rzymie Śp. Brat Wacław Woźniak (1903-1989), karmelita bosy z Ziemi Wadowickiej
Autorzy:
Praśkiewicz, Szczepan Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458090.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
biografia
karmelici bosi
brat Wacław Woźniak OCD
Tomice
Teresianum
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2016, 19; 206 - 213
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz projekcją duszy artysty na podstawie dzieła Adama Chmielowskiego „Opuszczona plebania”
The painting is a projection of the artist’s soul based on the work of Adam Chmielowski „Abandoned Presbytery” („Opuszczona plebania”)
Autorzy:
Wierna, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602489.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Adam Chmielowski
brat Albert
„Opuszczona plebania”
malarstwo
„szkoła monachijska”
Brother Albert
„Abandoned Presbytery”
painting
„Munich School”
Opis:
W latach 1870-1874 Adam Chmielowski, późniejszy św. Brat Albert, studiował malarstwo w Monachium. Tam też spotkał grupę polskich artystów, którzy po powstaniu styczniowym i zamknięciu ASP w Warszawie, podobnie jak on, opuścili Polskę. Pod względem artystycznym tworzyli dość jednolitą grupę. Pielęgnowali romantyczną wizję sztuki. Preferowali pejzaż, zamiast tradycyjnego malarstwa historycznego. Tematyką nawiązywali do Polski (powstanie styczniowe, krajobrazy rodzime). Ich obrazy cechowały się specyficznym nastrojem, tajemniczości i kontemplacyjnej ciszy. Obecnie ich twórczość określa się mianem „szkoły monachijskiej”. Do „szkoły monachijskiej” należy także Chmielowski. Prawdopodobnie już w Monachium ukształtowały się jego poglądy na sztukę, którym pozostał wierny do końca swojej twórczości. Według niego obraz powinien odzwierciedlać duszę artysty. W ten sposób przez obraz artysta może nawiązać kontakt z widzem i odwrotnie. Tematem artykułu jest próba poznania duszy Chmielowskiego na podstawie jego obrazu Opuszczona plebania. Dzieło ukazuje stan cierpienia duchowego, doświadczenie opuszczenia przez Boga i ludzi. Zestawienie wydarzeń z życia Chmielowskiego z ekspresją obrazu sugeruje, że został on namalowany kilka lat wcześniej (w latach 1882-1884) niż wskazuje data na sygnaturze.
Adam Chmielowski, later St. Brother Albert, studied painting in Munich, in the years 1870–1874. There, he met a group of Polish artists who, like him, left Poland after the January Uprising and the closing of the Academy of Fine Arts in Warsaw. Artistically, they formed a fairly homogeneous group. They cultivated a romantic vision of art. They preferred landscape to traditional historical painting. Their works referred to Poland (the January Uprising, Polish landscapes). The paintings had a specific mood, an air of mystery and contemplative silence. Currently, they are referred to as the „Munich School”. Adam Chmielowski belonged to this group as well. His views on art were probably shaped already in Munich, and he remained faithful to them until the end of his artistic career. For him, a painting should reflect the soul of an artist. This way, through their art, the artist can make a connection with a viewer and vice versa. The subject of the article is an attempt to get to know the soul of Adam Chmielowski on the basis of his painting „Abandoned Presbytery”. The painting shows the state of spiritual suffering, the experience of abandonment by God and people. The juxtaposition of events in Chmielowski’s life with the expressiveness of the painting suggests that it was painted several years earlier (in the years 1882-1884) than what the date on the signature indicates.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 503-510
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Ecce Homo (1879-1881) Adama Chmielowskiego
A Picture Ecce Homo (1879-1881) by Adam Chmielowski
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440900.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Adam Chmielowski (1845-1916)
św. Brat Albert Chmielowski (1845-1916)
Jezus Chrystus
Ecce Homo
Kościół Rzymskokatolicki
Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
Siostry Albertynki
Kraków
religious painting
sacred painting
St. Brother Albert Chmielowski (1845-1916)
Jesus Christ
the Roman Catholic Church
the Sanctuary of Ecce Homo of St. Brother Albert in Cracow
Sisters of St. Albert
Cracow
Opis:
Powstanie obrazu Ecce Homo poprzedza okres głębokich przemian wewnętrznych, jakich doświadczył w swej duszy Adam Chmielowski. Dotkliwym ciosem dla artysty była śmierć serdecznego przyjaciela i opiekuna – Lucjana Siemieńskiego, pisarza, poety i krytyka sztuki, którego poglądy estetyczne w zasadniczy sposób wpłynęły na ukształtowanie się jego postawy artystycznej. Wstrząśnięty śmiercią bliskiej osoby, targany rozterkami natury duchowej, szukał ukojenia w modlitwie. W 1877 r. wyjechał do Tarnopola, by tam w konwikcie ojców jezuitów, w ciszy klasztornej i modlitewnej kontemplacji przeprowadzić rekolekcje i odzyskać spokój dla zbolałej duszy. Współbraci budował swoją pobożnością: był milczący i głęboko skupiony, często przystępował do Komunii św., podejmował dodatkowe umartwienia. Ten stan ducha połączony z wewnętrzną walką dotyczącą własnej egzystencji i poszukiwaniem coraz głębszych treści w życiu i sztuce znalazły odbicie w jego kompozycjach malarskich, gdzie kluczowym motywem stał się nokturn; włoski cmentarz zanurzony w mroku to temat dwóch obrazów z 1880 r. pt. We Włoszech (Cmentarz włoski I) i Szara godzina (Cmentarz II). Melancholijna aura tych obrazów, ich nostalgiczny ton odzwierciedlają wnętrze artysty, który coraz bardziej koncentrował się na zagadnieniach religii. O przeżywanych w tym okresie zmaganiach wewnętrznych przez Adama Chmielowskiego tak napisał przyjaciel artysty, Leon Wyczółkowski: „Wiem, że toczył ze sobą straszliwą walkę. Już po powzięciu decyzji wstąpienia do klasztoru, niejako w przeddzień zamknięcia się za furtą, przyszedł do mnie do pracowni, porwał paletę i począł malować. W kilka godzin namalował uroczą, böcklinowską boginkę leśną. Potem powiada mi: »Wiesz, ty takie dobre malujesz kwiaty, domaluj jej tu kwiaty«. Tak też zrobiłem. Odprowadziłem go do domu. Gdy mijaliśmy gmach teatru, dowiedzieliśmy się z afiszów, że niebawem rozpocznie się przedstawienie operetki. I nagle Chmielowskiego opanowała gorąca chęć, by pójść na przedstawienie. Przez chwilę stał i walczył zaciekle z pokusą. Zwyciężył ją, bo nagle porwał się i uciekł do domu. A nazajutrz przyszedł Adam znów do mej pracowni. Popatrzył na swoje wczorajsze dzieło i potem kilkoma pociągnięciami pędzla zamalował boginkę i na tej nimfie wymalował widok Rzymu… Ponury obraz, cały czarny i czerwony” . W jednym z listów do przyjaciół Adam Chmielowski tak pisze o swoich ówczesnych zmaganiach, z którymi przyszło mu się zmierzyć jako artyście i jako głęboko wierzącemu człowiekowi: „Czy sztuce służąc, Bogu też służyć można? […] Ja myślę, że służyć sztuce to zawsze wyjdzie na bałwochwalstwo, chybaby jak Fra Angelico sztukę i talent, i myśli Bogu ku chwale poświęcić i święte rzeczy malować; aleby trzeba na to, jak tamten, siebie oczyścić i uświęcić, i do klasztoru wstąpić, bo na świecie to bardzo trudno o natchnienie do takich szczytnych tematów. A piękna to rzecz bardzo – święte obrazy. Bardzo bym sobie chciał u Boga wyprosić, żeby je robić, ale ze szczerego natchnienia, a to nie każdemu dane” . Przytoczony fragment listu bardzo wyraźnie świadczy o głębokim pragnieniu oddania się malarstwu religijnemu. Koncepcja obrazu Ecce Homo zrodziła się w 1879 roku we Lwowie, tuż po powrocie Adama Chmielowskiego z kilkumiesięcznego pobytu w Wenecji. Chcąc połączyć aktywność twórczą z kontemplacją Transcendencji, rozpoczął pracę nad wizerunkiem umęczonego Chrystusa, korzystając z udostępnionej przez jezuitów przykościelnej pracowni. Do obrazu pozował Bolesław Krzyżanowski, kuzyn Chmielowskiego. Obraz Ecce Homo, dramatyczny w wyrazie i szkicowy w formie emanuje mistycznym spokojem, powagą i smutkiem, który doskonale licuje z ideą, jaką sobie autor nakreślił. Nieruchoma, niemalże posągowa postać zastygła w bolesnym bezruchu, ukazana została na tle rzymskich arkad nieopodal pretorium. Jej wyrazistość podkreśla ostrość rysunku i kolorystyczny kontrast – czerwieni i zieleni zróżnicowanych walorowo. Purpura dynamicznie namalowanej szaty Chrystusa odbija się krwawym refleksem na Jego umęczonej twarzy, pozbawionej naturalistycznie odtworzonych ran. Opadająca z ramion szata obnaża rozświetloną pierś splątaną powrozem, która przybiera symboliczną formę Odkupieńczego Serca Chrystusa. Natężenie fizycznego cierpienia i mistycznej koncentracji oddaje złocisty płomień, przenikający ledwo zauważalną aureolę. Adam Chmielowski obdarzony był niezwykłą wrażliwością kolorystyczną. Widział kolory tam, gdzie inni gubili się w konturach. Sam wyznał wiele lat później siostrze Bernardynie Jabłońskiej: „Zawsze od młodości gra barw robiła na mnie wrażenie” . Dlatego też tak bliskie było mu malarstwo słynnego malarza okresu włoskiego renesansu Fra Angelico. Tworzony około trzech lat obraz Ecce Homo stał się zapisem duchowego przeobrażenia Adama Chmielowskiego z artysty w zakonnika. Jak podkreślają biografowie, jest wyrazem jego duchowej transformacji oraz mistycznych przeżyć, które w późniejszym okresie życia pozwoliły mu dojrzeć oczyma duszy, znieważone oblicze cierpiącego Chrystusa w człowieku cierpiącym i opuszczonym. Obecnie, uznany jako jeden z lepszych obrazów religijnych w sztuce polskiej, znajduje się w ołtarzu kościoła-sanktuarium św. Brata Alberta w Krakowie.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 177-180
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O „podkarpackich” wierszach do braci (w stronę antropologii listu poetyckiego; rekonesans)
On ‘Podkarpackie’ Poems to Brothers (Towards Anthropology of a Poetic Letter; Reconnaissance)
Autorzy:
Kuczera-Chachulska, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27309964.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Poetic letter
Przyboś
Norwid
Krasicki
brother
person
emotions
list dedykacyjny
list poetycki
Podkarpacie
brat
osoba
uczucia
Opis:
W szkicu podjęte zostają problemy listu poetyckiego, który rozwija się nieco równolegle do listu dedykacyjnego. Podczas egzemplifikacji zagadnienia wykorzystane zostają wiersze Juliana Przybosia, Cypriana Norwida i Ignacego Krasickiego. Okazuje się, że ważne kwestie można zobaczyć w perspektywie wybranych, ale też pogłębionych problemów o charakterze antropologicznym, wypływających z procesu interpretacyjnego. Narzędzi do ich rozumienia dostarczają myśliciele pohusserlowskiej fenomenologii, w tym wypadku Dietrich von Hildebrand.  
The sketch deals with the problems of the poetic letter. During the exemplification of the issue, poems by Julian Przyboś, Cyprian Norwid and Ignacy Krasicki are used. It turns out that important issues can be seen from the perspective of selected, but also deep anthropological problems, arising from the interpretative process. The tools for understanding them are provided by thinkers of post-Husserlian phenomenology, in this case Dietrich von Hildebrand.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2022, 17, 12; 160-168
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nakaz miłości bliźniego w świetle Biblii. Zarys problematyki
he imperative to love one’s neighbour in the light of the Bible. Outline of the problem
Autorzy:
Krawczyk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148086.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Biblia
bliźni
miłość
przybysz
obcy
nieprzyjaciel
brat
Bible
neighbour
love
stranger
enemy
foe
brother
Opis:
Człowiek jako istota społeczna nie istnieje wyłącznie dla samego siebie. Nie może się obejść bez drugiego człowieka na poziomie materialnym, duchowym, kulturowym i religijnym; nie może osiągnąć pełni swego duchowego rozwoju bez wspólnoty z innymi ludźmi. Dlatego też biblijny nakaz miłości bliźniego stanowi podstawowe prawo w życiu każdego człowieka. Autor w niniejszym artykule rozważa jakie jest dokładne znaczenie nakazu miłości bliźniego w świetle Biblii.
Man as a social being was not born to live only for himself. He cannot do without another man at the material, spiritual, cultural and religious level; he cannot attain the stage of full spiritual development without belonging to a community of people. Therefore, the biblical imperative to love one’s neighbour is a fundamental law governing each human being’s life. In this paper, the author discusses the exact meaning of the imperative of love in the light of the Bible.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 277-290
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw kazirodztwa w polskim folklorze tradycyjnym
The Incest Motif in Polish Traditional Folklore
Autorzy:
Mianecki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694933.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
kazirodztwo
incest
folklor
obrzęd
wesele
brat
siostra
folklore
folklore prose
folklore messages
Opis:
Artykuł przynosi analizę tradycyjnych przekazów ludowych w perspektywie uobecnianego w nich motywu kazirodztwa między siostrą i bratem. Autor zwraca uwagę, że jakkolwiek tytułowy motyw sporadycznie jest przywoływany wprost, to jednak jego zawoalowane formy wydają się występować niemal powszechnie zwłaszcza w prozie ludowej, a przy tym odwołania do symboliki incestualnej można odnaleźć także w konkretnych sytuacjach obrzędowych. Zdaniem autora popularność tego motywu jest pogłosem dawnych mitologicznych wyobrażeń, dla których kanwą był związek małżeński między rodzeństwem.
The article proposes an analysis of traditional folklore texts with regard to the motif of incest between sister and brother. The author points out that although the title motif is occasionally referred to explicitly, its veiled forms seem to occur almost universally, especially in folklore prose. At the same time references to incest symbolism can also be found in specific ritual situations. The author argues that the popularity of this motif is a reverberation of old mythological images stemming from a marriage between siblings.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2019, 63, 3; 22-32
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mojżesz - Lewita (Wj 2,1-10). W kręgu badań nad tożsamością Mojżesza
Moses - Levite (Exodus 2,1-10). In the circle of research on the identity of Moses
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010382.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the daughter of Levi
the daughter of Pharaoh
sister
brother
son
a Levite
Moses
córka Lewiego
córka faraona
siostra
brat
syn
lewita
Mojżesz
Opis:
W artykule przeprowadzona została analiza krytycznoliteracka, kontekstualna oraz egzegetyczna Wj 2,1–10. Przeprowadzono ją pod kątem wydobycia z tej perykopy ewentualnych „najstarszych” informacji z tradycji o Mojżeszu. Wnioski wyciągnięte na tej podstawie nie pozwalają potwierdzić archaicznego i niezależnego istnienia tej perykopy w jej pierwotnej wersji. Zdaniem autora elementem najstarszej tradycji jest jedynie samo Mojżesz – lewita (Wj 2,1–10)... 119 imię Mojżesza. Wszystkie pozostałe informacje zawarte w tej perykopie mają wyraźne odniesienia do bliższego i dalszego kontekstu z Księgi Rodzaju i Wyjścia.
he article was carried out analysis of the literary-critical, contextual and exegetical Ex 2,1–10. It was carried out for extracting the potential of this passage “oldest” of information from the tradition of Moses. The conclusions drawn on this basis does not allow you to confirm the archaic and independent existence of this passage in its original version. According to the author of the oldest part of the tradition is the same, only the name of Moses. All other information contained in this pericope May explicit reference to the proximal and distal context of Genesis and Exodus.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 1; 91-120
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarstwo religijne i sakralne Stanisława Rodzińskiego
Religious and Sacred Paintings by Stanisław Rodziński
Autorzy:
Krasucka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887708.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stanisław Rodziński
polskie malarstwo współczesne
polskie współczesne malarstwo religijne
polskie współczesna malarstwo sakralne
ikonografia współczesna
typy ikonograficzne: Ukrzyżowanie
Lamentacja (Opłakiwanie)
Veraikon
brat Albert Chmielowski
bł. Julia Rodzińska
Stanisław Rodziński (born 1940)
Polish contemporary painting
Polish contemporary religious painting
Polish contemporary sacred painting
contemporary iconography
iconographic types: Crucifixion
Lamentation
Veil of Veronica
Brother Albert Chmielowski
Blessed Julia Rodzińska
Opis:
Stanisław Rodziński, krakowski malarz, już w czasie studiów pragnął zmierzyć się z dziełami o treści religijnej, uświęconymi tradycją ikonografii chrześcijańskiej. W swoje dzieła pragnął włączyć własną osobowość oraz swoje przeżycia, wzbogacone o formację duchową, jaką odebrał w duszpasterstwie akademickim w kościele pod wezwaniem św. Anny w Krakowie, szczególnie od ks. Wacława Swierzawskiego. Cykliczność twórczości malarza w obrębie sztuki religijnej objawiła się szeregiem obrazów o tematach Pieta lub Lamentacja (Opłakiwanie). W tradycyjne schematy kompozycyjne wplecione zostały nowe elementy - aktualizacje przez odwołanie do współczesnych historii: śmierć abpa Romero, ból po stracie brata - Janusza, wzruszenie nad ciałem jednego z zamordowanych górników w kopalni Wujek lub nad ciałem skatowanego ks. Jerzego Popiełuszki. Rodziński do dzieł religijnych włączył współczesną historię, przybliżył stare tematy przez połączenie schematów ikonograficznych z emocjami łączącymi się z najnowszymi wydarzeniami. Podobnie rzecz się miała z Ukrzyżowaniami Rodzińskiego, nowymi sposobami malowania oraz emocjonalnym wyrazem dzieł (gestykulacja Marii Magdaleny pod Krzyżem), a także oraz korzystaniem z inspiracji mistrzów (Griinewald, Georges Rouault) i mistyków średniowiecznych (np. Hildegarda z Bingen, Henryk Suso) oraz późniejszych (Anna Katarzyna Emmerich). Twórczość Rodzińskiego dotyka przeżyć transcendentnych, są to dzieła o treści religijnej (jednak niezawieszane w kościołach), skłaniają do kontemplacji. Podobnymi płótnami są też Veraikony oraz kilka kompozycji opatrzonych tytułem De profundis. Obrazy o charakterze sakralnym prezentują m.in. dzieła: Brat Albert, namalowany dla kościoła parafialnego w Wólce Podleśnej, 7 cykli Drogi Krzyżowej oraz portret bł. Julii Rodzińskiej (ciotki artysty). Twórczość religijna i sakralna Stanisława Rodzińskiego jest istotnym zapisem współczesnego odczytania tradycyjnej ikonografii, próbą jej aktualizacji przez włączenie do niej własnych doświadczeń i przemyśleń dotyczących najnowszej historii ludzkości.
Stanisław Rodziński, a Krakow painter, as soon as during his studies wanted to stand up to works with a religious content, hallowed with the tradition of Christian iconography. He wanted to include his own personality and his experiences into his works. The experiences were enriched by his spiritual formation he had received in the university chaplaincy in the St Anne Church in Krakow, especially from Rev. Wacław Świerzawski. The cyclical form of the painter’s work in the area of religious art gave a number of paintings with the two subjects: Pietà or Lamentation over the Dead Christ. Into the traditional composition patterns new elements were woven – updating the paintings by referring to contemporary events: the death of Archbishop Romero, pain over the loss of his brother – Janusz, emotions over the body of one of the murdered miners from the Wujek mine, or over the body of the cruelly beaten Rev. Popiełuszko. Rodziński included modern history into his religious works; he presented old subjects by joining iconographic patterns with emotions stirred up by recent events. It was similar with Rodziński’s Crucifixions, with new techniques of painting and emotional expression of the works (Mary Magdalene’s gesticulation at the foot of the Cross) and with the use of the inspiration of masters (Grünewald, Georges Rouault) and mystics of the Middle Ages (e.g. Hildegard of Bingen, Henry Suso) as well as later ones (Anne Catherine Emmerich). Rodziński’s works touch upon transcendent experiences; they are religious works (albeit they are not hung in churches); they make one muse. Veils of Veronica are similar canvases, as well as several works with the title De profundis. Paintings that have a sacred character are, among others, the following: Brother Albert, painted for the parish church in Wólka Podleśna, 7 cycles of Stations of the Cross, and a portrait of Blessed Julia Rodzińska (the artist’s aunt). Stanisław Rodziński’s religious and sacred works are a significant record of a contemporary interpretation of the traditional iconography, an attempt at updating it by including in it the painter’s own experiences and reflections concerning the recent history of man.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 169-192
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies