Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "braki formalne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Charakter terminu do uzupełnienia braków formalnych aktu oskarżenia. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 27.04.2022 r., V KK 12/22
The nature of the deadline to supplement the formal deficiencies of the indictment. Gloss to the decision of the Supreme Court of 27 April 2022, V KK 12/22
Autorzy:
Nawrocki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52482747.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
akt oskarżenia
braki formalne
proces karny
prezes sądu
indictment
formal deficiencies
criminal trial
president of the court
Opis:
Problematyka charakteru terminu do uzupełnienia braków formalnych aktu oskarżenia nie jest ani nowością ani przedmiotem szerszych dysput naukowych w ostatnich latach. Nie oznacza to, że nie ma ona istotnego znaczenia teoretycznego czy praktycznego. Bez wątpienia jednak jest to zagadnienie sporne, do którego należy powrócić w związku ze stanowiskiem, jakie przedstawił w tym względzie Sąd Najwyższy. Antycypując dalsze rozważania, wskazać należy, że rację ma Sąd Najwyższy, który uznał ten termin za instrukcyjny.
The issue of the nature of the deadline to supplement the formal deficiencies of the indictment is neither new nor has it been the subject of broader scientific disputes in recent years. This does not mean, however, that it has no significant theoretical and practical significance. Undoubtedly, however, this is a contentious issue that should be returned to in connection with the position presented by the Supreme Court in this regard. Anticipating further considerations, it should be pointed out that the Supreme Court is right in recognizing this term as an instructional one.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2024, 59; 269-280
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożony przed jego ogłoszeniem
Autorzy:
Wróbel, Agnieszka Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1336612.pdf
Data publikacji:
2021-05-25
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
proces karny
wniosek o uzasadnienie
Witkowski p-ko Polsce
braki formalne wniosku
bezskuteczność wniosku
trial
motion to develop justification
Witkowski v. Poland
formal deficiencies in a motion
motion inefficiency
Opis:
Artykuł przedstawia ocenę dotychczasowej praktyki sądowej w kwestii postępowania z wnioskiem o uzasadnienie wyroku złożonym przed jego ogłoszeniem. W tym celu poddano kry-tycznej interpretacji zarówno materiał normatywny, jak i orzecznictwo Sądu najwyższego. Przyczynkiem  do  powstania  artykułu  było  natomiast  przywołanie  tego  –  jak  wydawało  się,  już od lat rozstrzygniętego – problemu przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w  sprawie  Witkowski  przeciwko  Polsce  z  dnia  20  listopada  2018  roku,  a  to  w  kontekście  konstytucyjnie i konwencyjnie chronionego prawa dostępu jednostki do sądu. Przedstawione w tekście rozważania odnoszą się m.in. do bezprzedmiotowości, niedopuszczalności oraz bez-skuteczności wniosku, w rezultacie potwierdzając wstępną tezę o dotychczasowym niewłaściwym postępowaniu sądów w kwestii wniosku o uzasadnienie wyroku złożonego przed jego ogłoszeniem. Równocześnie artykuł proponuje rozwiązanie problemu poprzez dokonywanie oceny tytułowej czynności procesowej z perspektywy momentu podejmowania decyzji w jej przedmiocie,  a  nie  momentu  jej  dokonania.  na  skutek  tego,  jeżeli  w  czasie  rozpatrywania  wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożonego przed jego ogłoszeniem wyrok w sprawie nie zapadł, czynność taka – jako pozbawiona procesowego znaczenia – wywołać powinna  jedynie  skutek  w  postaci  czynności  technicznej  zamieszczenia  wniosku  w  aktach  sprawy. W chwili jednak, gdy orzeczenie podlegające uzasadnieniu już zapadło, kwestia momentu  złożenia  wniosku  o  sporządzenie  uzasadnienia  wyroku  jest  irrelewantna  dla  jego  dopuszczalności. Powyższe rozwiązanie proponowane jest w duchu postulatów Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z wyroku Witkowski przeciwko Polsce.
The article presents the assessment of the court practice of dealing with a motion to develop justification of a sentence lodged before a sentence has been passed. To that end, the normative material and the Supreme Court case law have been subject to critical interpretation. On the other  hand,  what  provided  the  impulse  to  write  this  article  was  that  the  problem,  which  seemed to have been solved a long time ago, was referred to in the judgement of the European Court  of  Justice  of  20  november  2018  in  the  case  Witkowski  v.  Poland  in  the  context  of  an  individual’s  right  of  access  to  a  court  protected  by  the  Constitution  and  the  Convention. The  considerations  presented  in  the  article  refer,  inter  alia,  to  irrelevance,  inadmissibility  and  inefficiency  of  the  application  and,  as  a  result,  confirm  the  preliminary  thesis  that  the court  proceedings  concerning  a  motion  to  develop  justification  of  a  sentence  before  it  has  been passed had been inappropriate. At the same time, the article provides a solution to the problem that consists in the assessment of the procedural step referred to in the title from the perspective of the moment when the decision on the matter is being taken and not the moment it was done. As a result, if at the time a motion to develop justification of a sentence lodged before a sentence has been passed is dealt with before a sentence has been passed, the step, as having no procedural significance, should only result in a technical activity of including the motion in the case files. However, in case a sentence subject to justification has been already passed, the issue of the moment when the motion was lodged is irrelevant to its admissibility. The above-mentioned solution is in conformity with the judgement of the European Court of Justice in the case Witkowski v. Poland.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 1; 121-138
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A gloss to the Supreme Court Judgment of 5 March 2019, IV KK 484/17
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2019 r., IV KK 484/17
Autorzy:
Kubica, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697427.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym
braki formalne aktu oskarżenia
brak skargi uprawnionego oskarżyciela
the prosecutor’s supervision of preparatory proceedings
carried out by financial authorities of preparatory proceedings
formal defects of an indictment
absence of complaint by an authorized prosecuting organ
Opis:
W glosie przedstawiono problematykę nadzoru prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym, prowadzonym przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, a także omówiono skutki procesowe objęcia przez prokuratora nadzoru nad takim postępowaniem. Autor wyraża zapatrywanie, iż czynność procesowa prokuratora, wyrażająca się w dalszym przedłużeniu dochodzenia, prowadzonego przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, na okres ponad 6 miesięcy, nie jest decyzją o charakterze wpadkowym i nie można jej uznać za czynność techniczną. Czynność ta ma charakter czynności nadzorczej. Konsekwencją przyjęcia, że przedłużenie przez prokuratora, na podstawie art. 153 § 1 zd. 3 k.k.s., na okres ponad 6 miesięcy, dochodzenia w sprawie o przestępstwo skarbowe, prowadzonego przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, oznacza objęcie przez prokuratora nadzorem tego dochodzenia, jest zastosowanie przepisu art. 155 § 1 i 2 k.k.s. dla sporządzenia i wniesienia aktu oskarżenia do sądu. W stanie prawnym, obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., finansowy organ postępowania przygotowawczego, który prowadził śledztwo, a także dochodzenie objęte nadzorem prokuratora sporządza akt oskarżenia, z uwzględnieniem przy tym jego warunków formalnych, określonych w treści art. 119 k.p.k., art. 332 k.p.k., art. 333 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s., a następnie przekazuje prokuratorowi, który zatwierdza akt oskarżenia i wnosi go do sądu. Wniesienie aktu oskarżenia do sądu przez Urząd Celny, w sytuacji gdy dochodzenie było objęte nadzorem prokuratorskim, bez jego zatwierdzenia przez prokuratora, należy uznać za dokonaną przez organ nieuprawniony, co stanowi negatywną przesłankę procesową w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela (art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.).
This gloss discusses the issue of the prosecutor’s supervision over preparatory proceedings carried out by a financial authority of preparatory proceedings and the procedural consequences of the prosecutor undertaking supervision of such proceedings. The author is of the opinion that a procedural act performed by the prosecutor consisting in extending the period of enquiry carried out by the financial authority of preparatory proceedings for more than 6 months, does not constitute a decision which is accidental in nature and may not be deemed to be a technical act. Such an act is supervisory in nature. Consequently, if it is assumed that the prosecutor’s decision on the extension under Article 153 § 1 sentence 3 of the Penal and Fiscal Code for the period of more than 6 months of the enquiry concerning a fiscal offence, conducted by a financial authority of preparatory proceedings, means that the said prosecutor undertakes supervision over the said enquiry, then Article 155 § 1 and 2 of the Penal and Fiscal Code must be applied for the purpose of preparing and filing an indictment with the court. In accordance with the law applicable as of 1 July 2015, the financial authority of preparatory proceedings which conducted the investigation as well as the enquiry under the prosecutor’s supervision must prepare an indictment taking into consideration its formal requirements as set out in Article 119 of the Code of Criminal Procedure, Article 332 of the Code of Criminal Procedure, Article 333 of the Code of Criminal Procedure in connection with Article 113 § 1 of the Penal and Fiscal Code, and it must subsequently transfer it to the prosecutor, who approves it and files it with the court. The act of filing an indictment with the court by the Customs Office, where the enquiry was under the prosecutor’s supervision, and where such indictment was filed without the prosecutor’s approval, must be deemed to have been undertaken by an unauthorized body, which constitutes a negative procedural premise which is the absence of indictment by an authorised prosecuting organ (Article 17 § 1 point 9 of the Code of Criminal Procedure).
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2019, 17, 4; 129-140
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies