Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bracia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
“I Want to Live for Immortality”: Fyodor Mikhailovich Dostoevsky in Search of God
„Chcę żyć dla nieśmiertelności”. Fiodor michajłowicz dostojewski w poszukiwaniu bogay
Autorzy:
Apostolache, Ioniţă
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686444.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
apologetyka
chrześcijański egzystencjalizm
Dostojewski
„Legenda o Wielkim Inkwizytorze”
wolność
Bracia Karamazow
Rosja
apologetic
Christian existentialism
Dostoevsky
“Legend of the Great Inquisitor”
liberty
Karamazov Brothers
Russia
Opis:
„Chcę żyć dla nieśmiertelności”. Fiodor Michajłowicz Dostojewski w poszukiwaniu Boga Fiodor Michajłowicz Dostojewski jest jednym z najważniejszych pisarzy chrześcijańskich w XIX-wiecznej Rosji. Jego prace rozwijają obrazy, typologie, wzorce myślowe i interpretacje egzystencjalne. W niniejszym artykule autor stara się podkreślić elementy wyznaniowe myślenia o charakterze egzystencjalnym, jakie są obecne u Dostojewskiego. Zaczynając od krótkiej prezentacji biograficznej Dostojewskiego, autor odkrywa chrześcijańską wartość jego przesłania, które zawsze zaszyfrowane symbolami w rzeczywistości reprezentuje cenne chrześcijańskie przesłanie i apologię w nawiązaniu do konkretnego znaczenia związanego z istnieniem egzystencjalnym. Pod tym względem ten wielki rosyjski pisarz mówi o ziemskim życiu, obciążonym osobistymi grzechami i namiętnościami, wyzwolonymi przez wiarę w Boga. Dlatego w niniejszym tekście autor podjął próbę apologetycznej perspektywy problemu wolności w dziele „Legenda o Wielkim Inkwizytorze”, rozdziału magisterskiego z jego arcydzieła Bracia Karamazow.
Fyodor Mikhailovich Dostoevsky is one of the most important Christian writer in 19th century Russia. His works develop images, typologies, thought patterns and existential interpretations. In our present research we try to emphasise the confessional elements of Dostoevsky’s existential thinking. Starting from a brief biographical presentation, we discover the Christian value of his message; which, always ciphered with types and symbols, actually represents a valuable Christian confession and apology, in reference to the concrete sense of existence. In this regard, this great Russian writer speaks of an earthly existence, burdened with personal sins and passions, liberated by faith in God. Therefore, we have tried to analyse, from the apologetics perspective, the problem of liberty from his “Legend of the Great Inquisitor,” a magisterial chapter from his masterpiece Brothers Karamazov.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 5-22
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anonimowy poemat ze zbiorów Biblioteki Kórnickiej jako źródło do problemu wdowieństwa w środowisku kalwinistów małopolskich w końcu XVI wieku
Autorzy:
Augustyniak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028469.pdf
Data publikacji:
2022-01-11
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
widowerhood
emotions
Calvinists
Polish Brethren
supra-denominational message
wdowieństwo
emocje
kalwiniści
bracia polscy
przesłanie ponadwyznaniowe
Opis:
W artykule dokonano analizy historycznej anonimowego poematu ze zbiorów Biblioteki PAN w Kórniku, opublikowanego w 1891 r. pod zmodernizowanym tytułem przez Zygmunta Celichowskiego. Wydawca ograniczył się do objaśnienia wyrazów staropolskich, a przypisując autorstwo Salomonowi Rysińskiemu, nie dysponował informacjami dostępnymi obecnie w wyniku postępu badań. Podjęto próbę odczytania dopisków na marginesach, do których nie odniósł się wydawca. W części wstępnej artykułu odniesiono się do kwestii atrybucji utworu i dokonano charakterystyki środowiska, w którym prawdopodobnie powstał. Następnie omówiono poemat pod kątem treści wyznaniowych, przesłania ideowego, sposobu rozpowszechniania oraz przydatności do badania zagadnienia wdowieństwa męskiego w dawnej Rzeczypospolitej.
The article presents a historical analysis of an anonymous poem from the collection of Kórnik Library of the Polish Academy of Sciences, published in 1891 under a modernised title by Zygmunt Celichowski. He contented himself with explaining the Old Polish words and attributed the authorship to Salomon Rysiński, not having the information currently available due to research progress. Presently, an attempt was made to read the notes on the margins the publisher did not refer to. The introductory part of the article addresses the question of the work’s attribution and characterises the environment in which the poem could have been written. Then, the poem is discussed in terms of its religious content, ideological message, methods of distribution, and usefulness for the study of widowerhood in the Polish-Lithuanian Commonwealth.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2022, 65; 169-189
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siedmiu braci Machabejskich z Czwartej Księgi Machabejskiej jako typ Chrystusa. Próba zastosowania egzegezy typologicznej do tekstu 4 Mch
The Seven Maccabean Brothers from The Fourth Book of Maccabees as Type of Christ. An Attempt of Applying Typological Exegesis to the Text 4 Macc.
Autorzy:
Baran, Grzegorz Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613614.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bracia Machabejscy
egzegeza typologiczna
Czwarta Księga Machabejska
The Fourth Book of Maccabees
Maccabean brothers
typological exegesis
Opis:
The article presents a kind of attempt of applying typological exegesis to the text of 4 Macc. In the light of the analyzes carried out, it is clear that the seven martyr brothers can be seen as a type of Christ: a number seven, determining number of brothers - the type of perfection of the person of Christ; the origin of the seven brothers from Abraham - the type of origin of Christ; directing by the brothers “pious reason” - the type of surrendering to the Father’s will through Christ; persuasion of Antiochus IV - the type of Christ’s temptation by the devil; the martyr’s sacrifice/victim of the brothers - the type of saving sacrifice of Christ; “established in heaven” brothers - the type of Christ’s ascension. Bearing in mind that 4 Macc drew from 2 Macc or from the same sources, one can state that the manner of presenting the seven brothers by the author of the first century AD, whose history took place in the second century BC, even more - in a typological perspective - brought them closer to the person of Christ. In this context, the mother of seven brothers deserves attention, whose person could be interpreted as a type of Mary - Mother of Christ.
W niniejszym artykule została przedstawiona swego rodzaju próba zastosowania egzegezy typologicznej do tekstu 4 Mch. W świetle przeprowadzonych analiz widać wyraźnie, że siedmiu braci męczenników może być postrzeganych jako typ Chrystusa: liczba siedem, określająca ich ilość -  typem doskonałości osoby Chrystusa; pochodzenie siedmiu braci od Abrahama - typem pochodzenia Chrystusa; kierowanie się przez braci „pobożnym rozumem” - typem poddania się woli Ojca przez Chrystusa; namowy Antiocha IV - typem kuszenia Chrystusa przez diabła; męczeńska ofiara braci - typem ofiary zbawczej Chrystusa; „utwierdzeni w niebie” braci - typem wniebowstąpienia Chrystusa. Posługując się cytowanym wyżej stwierdzeniem św. Ireneusza, można powiedzieć, że rzeczywiście w 4 Mch ukryty jest Chrystus za pomocą typów, które związane są z postaciami siedmiu braci machabejskich.  Mając natomiast na uwadze fakt, że 4 Mch czerpała z 2 Mch lub z tych samych źródeł, można stwierdzić, iż sposób przedstawienia przez autora z I w. po Chr. siedmiu braci, których historia rozegrała się w II w. przed Chr., jeszcze bardziej - w perspektywie typologicznej  - przybliżył ich do Osoby Chrystusa. W tym kontekście na uwagę zasługuje także matka siedmiu braci, której osobę można byłoby zinterpretować  jako typ Maryi - Matki Chrystusa.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 43-68
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawa braci Kowalczyków jako przykład mitologizacji historii
The drama of the Kowalczyk brothers. Myth and Reality
Autorzy:
Bereszyński, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312182.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Kowalczyk brothers
Opole
security service
myth
reality
bracia Kowalczykowie
Służba Bezpieczeństwa
mit
rzeczywistość
Opis:
On the night of October 5–6, 1971, a strong explosion destroyed the auditorium of the Higher Pedagogical School in Opole. The perpetrator of the outbreak was Jerzy Kowalczyk, a technical worker of this university, who wanted to demonstrate in this way that there were forces in Poland capable of opposing the apparatus of then in power. In retaliation, the communist authorities brought to court both Jerzy Kowalczyk and – on the basis of collective responsibility – his brother Ryszard, a science worker at the Higher Pedagogical School in Opole. Jerzy was sentenced to death and Ryszard to 25 years in prison. However, social protests led to a softening of the punishment against Jerzy Kowalczyk (it was lowered to 25 years in prison). The mythologized version of the events, stubbornly maintained by some circles, claims that the explosion in the auditorium of the Higher Pedagogical School was made by both brothers in order to prevent the ceremony of handing over awards and decorations to the officers of the Citizens’ Militia and the Security Service, who participated in the bloody suppression of the December 1970 workers’ revolt on the Baltic Coast. This version, however, is not confirmed by the preserved historical sources. The communist security apparatus tried to gain operational benefits from the Kowalczyk case by undertaking recruitment activities against both of Jerzy Kowalczyk’s brothers. There is a conspiracy of silence on this subject in the above-mentioned circles.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 15; 147-164
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Prusy Książęce były krajem tolerancyjnym? Przypadek braci czeskich
Was Ducal Prussia a tolerant country? The case of the Czech brothers
Autorzy:
Białuński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049846.pdf
Data publikacji:
2021-12-24
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
bracia czescy
Pomezania
Prusy Książęce
Mazury
religia
tolerancja
religijna
Unity of the Brethren
Pomesania
Ducal Prussia
religion
religious
tolerance
Opis:
Bracia czescy przybyli do Prus Książęcych na przełomie 1548 i 1549 r. Osiedlili się przede wszystkim na Mazurach (Nidzica, Działdowo, Dąbrówno i Olsztynek) oraz na Powiślu (Kwidzyn, Gardeja). Znaleźli się jednak w dosyć trudnych warunkach bytowych, jak też religijnych. W znacznej bowiem mierze ograniczono im swobodę kultu, podporządkowując Kościołowi ewangelickiemu. Od około 1553 r. rozpoczął się powrotny ruch migracyjny członków Jednoty, który zakończył się pod koniec lat siedemdziesiątych. Zdecydowana większość braci powróciła do Czech lub Wielkopolski, tylko nieliczni ulegli asymilacji. Bracia czescy nie odegrali w Prusach Książęcych jakiejś poważniejszej roli, tak jak np. w Polsce, ale byli tutaj po prostu zbyt krótko. Czas wreszcie odpowiedzieć na pytanie o tolerancję religijną w Prusach Książęcych. Przypadek braci czeskich wskazuje, że jej właściwie nie było, a wręcz przeciwnie – można mówić o odwrotności tolerancji, mianowicie o próbie konfesjonalizacji augsbursko-luterańskiej Prus Książęcych. W pewnym uproszczeniu określenie „konfesjonalizacja” oznacza społeczeństwo i państwo jednego wyznania, wpływ religii nie tylko na życie duchowe, ale też na wszelkie przejawy życia społecznego, kulturalnego, a nawet politycznego. Zdaniem Janusza Małłka, z konsekwentną konfesjonalizacją luterańską w Prusach Książęcych mamy do czynienia przynajmniej do lat dwudziestych XV II w. Dopiero wówczas nastąpił odwrót – ale umiarkowany – od nietolerancji religijnej. Powyższe uwagi stanowią zaledwie wstępną próbę odpowiedzi na postawione w tytule pytanie, niewątpliwie wymaga ono znacznie bardziej pogłębionych badań.
The Czech brothers came to the Duchy of Prussia at the turn of 1548 and 1549. They settled mainly in Masuria (Nidzica, Działdowo, Dąbrówno and Olsztynek) and in Powiśle (Kwidzyn, Gardeja). However, they found themselves in quite difficult living and religious conditions. This is because their freedom of worship was largely restricted, subordinating them to the Evangelical Church. From around 1553, the return migration of members of the Unity began, which ended in the late 1970s. The vast majority of the brothers returned to the Czech Republic or Greater Poland, only a few were assimilated. The Czech brothers did not play a more serious role in Ducal Prussia, as in Poland, for example, but they were there for too short a time. It is timely to now approach the question of religious tolerance in Ducal Prussia. The case of the Czech brothers demonstrates that it was not actually there, on the contrary – one can speak of a reverse of tolerance, namely an attempt to confessionalize Augsburg-Lutheran Ducal Prussia. To put it simply, the term „confessionalization“ means a society and state consisting of one religion, the influence of religion not only on the spiritual life, but also on all manifestations of social, cultural and even political life. According to Janusz Małłek, we are dealing with consistent Lutheran confessionalization in Ducal Prussia until at least the 1620s. Only then was there a reduction – albeit a moderate one – in religious intolerance. These observations are only a preliminary attempt to answer the question posed in the title, which undoubtedly requires much more indepth research.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 315; 147-167
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczyć i nie zgorszyć. Leszczyński teatr szkolny braci czeskich i luteranów jako medium edukacji – casus dramatu Susanna, ex Danielis 13. tragoedia (1646)
To teach and not to shock. The Czech Brethren’s and Lutherans’ theatre in Leszno as an educational tool – casus of the drama Susanna, ex Danielis 13, tragoedia (1646)
Autorzy:
Chemperek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428319.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Protestant school theatre
Czech Brethren
Leszno
Nicodem Frischlin
Jan Jerzy Szlichtyng
Bible
Susanna theme
protestancki teatr szkolny
bracia czescy
Biblia
motyw Zuzanny
Opis:
The school theatre in a Protestant gymnasium in Leszno bloomed between 1639 and 1656 thanks to, amongst others, Jan Amos Komenski. One of the plays staged there was a drama Susanna, ex Danielis 13, tragoedia (1646) probably written by Jan Jerzy Szlichtyng who used the virtuous Susanna’s theme from the Bible in an original and yet utilitarian way. The author reduced theological and moral content, present in other adaptations of this theme, in order to focus on showing the stages of court proceedings in Poland, so the young actors – Lesnaeum students – had a chance of gaining some valuable knowledge about the law and practice useful in the court rhetoric in Latin. The first act of the play, being an introduction to the main theme of the play (law and rhetoric in court) was taken by Szlichtyng (?) from a neolatin drama of Nikodem Frischlin, namely Susanna comoedia nova (1577). The comparative analysis of the original and the 17th century’s adaptation leads to a conclusion about the decorum of manners in the Protestant gymnasium. The Polish author removed not only the sexual abuse thread – Susanna strongly molested by the elders and forced to prostitution – but also passages from Frischlin regarding the use of rhetoric in ars amandi, as well as the heroine’s tirades proving her intelligence and scriptural erudition. As a result, the elders’ image has been a little whitewashed and Susanna appears solely as a chaste and noble wife. Such a representation of the heroine – honest but not too sophisticated – and elders – cunning but not too lecherous – was in a harmony with the 17th century’s cultural conventionalities unfamiliar with mulier docta and demanding that youth respects the elderly.
Teatr szkolny w protestanckim gimnazjum w Lesznie przeżywał, m. in. za sprawą Jana Amosa Komeńskiego, okres rozkwitu w latach 1639-1656. Jedną ze sztuk wystawianych na tej scenie był dramat Susanna, ex Danielis 13, tragoedia (1646), autorstwa prawdopodobnie Jana Jerzego Szlichtynga, który biblijny motyw cnotliwej Zuzanny opracował w sposób oryginalny a zarazem utylitarny. Autor zredukował treści teologiczne i moralne obecne w innych adaptacjach tego motywu, by odwzorować na scenie etapy rozprawy sądowej w dawnej Polsce, młodzi aktorzy – studenci Lesnaeum – mieli dzięki temu uzyskać wiedzę prawniczą i wyćwiczyć się w wymowie sądowej po łacinie. Pierwszy akt sztuki, będący przedakcją właściwego tematu sztuki (prawo i retoryka w sądzie) przejął Szlichtyng (?) z nowołacińskiego dramatu Nikodema Frischlina Susanna, comoedia nova (1577). Analiza porównawcza oryginału z XVII-wieczną adaptacją prowadzi do wniosków na temat obyczajowego decorum w protestanckim gimnazjum. Polski autor usunął ze swego dramatu nie tylko drastyczne sceny molestowania Zuzanny przez starców i ich propozycje płatnej miłości, lecz także passusy z Frischlina dotyczące zastosowania retoryki w ars amandi oraz tyrady bohaterki, w których wykazuje się ona inteligencją i erudycją biblijną. W efekcie wizerunek starców został nieco „wybielony”, zaś Zuzanna jawi się tylko jako cnotliwa i uczciwa małżonka. Taki obraz bohaterki – prawej, ale nie zanadto uczonej – i starców – podstępnych, lecz nie wyrafinowanych lubieżników – był zgodny z XVII-wiecznymi konwencjami kulturowymi nie respektującymi mulier docta i nakazującymi młodzieży szacunek dla starości.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2019, 2 (27); 27-46
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Panegyric Poetry of Cyprian Bazylik. Poems Dedicated to Mikołaj ‘the Black’ Radziwiłł and Mikołaj ‘the Red’ Radziwiłł
Poezja panegiryczna Cypriana Bazylika. Wiersze poświęcone Mikołajowi Radziwiłłowi Czarnemu i Mikołajowi Radziwiłłowi Rudemu
Autorzy:
Chemperek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837706.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Brest Bible
reformation
panegyric
Polish Brethren
printing office
Biblia brzeska
reformacja
panegiryk
bracia polscy
drukarnia
Брэсцкая Біблія
рэфармацыя
панегірык
„польскія браты”
друкарня
Opis:
Cyprian Bazylik was a Renaissance poet, printer in Brest Litovsk, translator, and composer strongly associated with the house of Radziwiłł. He wrote in Polish language. The article discusses two poems from the year 1566, dedicated by Bazylik to the late Mikołaj ‘the Black’ Radziwiłł (January 1566) and the living Mikołaj ‘the Red’ Radziwiłł (June 1566). Both poems are one of the oldest examples of panegyric poetry in Polish language in the Great Duchy of Lithuania and they were not analized before from religious point of viev. They are contained within the editorial framework of two publications, edited by Tomasz Falconius, a Lithuanian adherent of antitrinitarianism, which are editions of parts of the Brest Bible and which were published by Bazylik in the Brest printing house. In both texts, the panegyric content is surprisingly perfunctory, while Bazylik (known as a reformed Evangelical) appears in them as an unambiguous adherent of antitrinitarianism. The poems are an interesting testimony to the situation of the Polish Brethren in Lithuania after the death (in 1565) of the patron of this religious belief, Mikołaj ‘the Black’ Radziwiłł. Unusual tone of the poem dedicated to Radziwiłł the Red – Bazylik asks for help and in the same time submits religious threats – shows the bad situation of Lithuanian antitrinitarians which happened in the period of half a year. But it also shows the high self-dignity of the poet.
Cyprian Bazylik to renesansowy poeta, drukarz w Brześciu Litewskim, tłumacz i muzyk silnie związany z domem Radziwiłłowskim. Tworzył w języku polskim. Artykuł poświęcony jest dwu wierszom z roku 1566, dedykowanych przez Bazylika zmarłemu Mikołajowi Radziwiłłowi Czarnemu i żyjącemu Mikołajowi Radziwiłłowi Rudemu. Są jednymi z najstarszych polskojęzycznych wierszy panegirycznych na Litwie i nie były dotąd analizowane z religijnego punktu widzenia. Oba utwory znajdują się w ramie wydawniczej dwu druków, opracowanych przez Tomasza Falconiusa, litewskiego antytrynitarza, będących edycjami części Biblii brzeskiej i wydanych w oficynie brzeskiej przez Bazylika. Treści panegiryczne są w obu tekstach poetyckich zaskakująco zdawkowe, natomiast ujawnia się w nich Bazylik (znany jako ewangelik reformowany) jako niedwuznaczny zwolennik antytrynitaryzmu. Utwory te są ciekawym świadectwem sytuacji, w jakiej znaleźli się bracia polscy na Litwie po śmierci (1565) protektora tego wyznania Radziwiłła Czarnego. Niezwykły ton wiersza skierowanego do Mikołaja Rudego – zarazem prośby i religijne groźby – świadczy zarówno o złej sytuacji antytrynitarzy litewskich (musiała się ona pogorszyć w ciągu pół roku) jak i o wysokim poczuciu godności własnej poety.
Цыпрыян Базылік – польскамоўны рэнесансавы паэт, берасцейскі друкар, перакладчык і музыкант, цесна звязаны з родам Радзівілаў. У артыкуле разглядаюцца два вершы Базыліка з 1566 года, прысвечаныя Радзівілу Рудаму і памерламу Радзівілу Чорнаму. Гэта адны з першых польскамоўных панегірычных вершаў у Вялікім Княстве Літоўскім, але яны ніколі не аналізаваліся з рэлігійнай перспектывы. Абодва творы ўвайшлі ў прадмоўна-пасляслоўны комплекс двух друкаў, падрыхтаваных літоўскім антытрынітарыям Томашам Фальконіўсам, якія зʼяўляюцца перавыданнямі асобных частак Брэсцкай Бібліі і апублікаваныя Базылікам у брэсцкай друкарні. Панегірычны змест абодвух паэтычных тэкстаў надзвычай лаканічны, затое Базылік (вядомы як кальвініст) раскрываецца ў іх як перакананы прыхільнік антытрынітарызму. Гэтыя творы зʼяўляюцца цікавым сведчаннем сітуацыі, у якой апынуліся „польскія браты” на Літве пасля смерці ў 1565 г. пратэктара гэтага веравызнання Радзівіла Чорнага. Нязвыклая інтанацыя верша, скіраванага да Мікалая Рудага – адначасова просьба і пагроза – сведчыць як пра цяжкую сітуацыю антытрынітарыяў у Літве (мусіла пагоршыцца за поўгода), так і пра абвостранае пачуццё ўласнай годнасці паэта.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2020, 14; 157-170
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mira circa nos” — kanonizacja Franciszka czy Zakonu?
„Mira circa nos” — kanonizacja Franciszka czy Zakonu?
Autorzy:
Czajka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430935.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis of Assisi
Gregory IX
Friars Minor
canonization
bracia mniejsi
Grzegorz IX
kanonizacja
św. Franciszek z Asyżu
Opis:
W liście papieskim „Mira circa nos”, opublikowanym z okazji kanonizacji Franciszka z Asyżu w lipcu 1226 roku, Grzegorz IX przedstawia wiernym wybrane elementy jego profilu duchowego, posługując się wieloma odniesieniami do postaci świętego i wydarzeń biblijnych. Pozwalają one nie tylko poznać sylwetkę Asyżanina, ale odnosząc się również do założonej przez niego wspólnoty Braci Mniejszych, wytyczają jej ściśle określony kierunek działalności w Kościele. W artykule przeanalizowano i opisano dwa bardzo charakterystyczne odsyłacze biblijne, za pomocą których Grzegorz IX przedstawia św. Franciszka, jako posłanego przez Boga do pracy w Kościele gorliwego kaznodzieję, reformatora i apostoła, prowadzącego innych drogą zbawienia. Odwołania do robotników jedenastej godziny z Jezusowej przypowieści oraz do biblijnych sióstr Racheli i Lei, aby zdecydowanie podkreślić wartość i potrzebę życia apostolskiego, odczytywane w kontekście trwającej w Kościele reformy i tekstów wcześniejszych autorów, ukazują wyraźny ślad polityki Stolicy Apostolskiej wobec zakonu założonego przez Franciszka.
In the papal letter “Mira circa nos”, published on the occasion of the canonization of Francis of Assisi in July 1226, Gregory IX, using many references to biblical figures and events, presented to the believers some selected elements of his spiritual profile. These elements not only provided insight into the profile of the new saint but, also by referring to the community of Friars Minor he had founded, marked out for them a well-defined direction of activity in the Church. This article analyzes and describes two very characteristic biblical references by means of which Gregory IX presents St. Francis as a zealous preacher, reformer and apostle sent by God to work in the Church, leading others along the path of salvation. The references to the workers of the eleventh hour from Jesus’ parable and to the biblical sisters Rachel and Leah to strongly emphasize the value and need of apostolic life, read in the context of the Church’s ongoing reform and the texts of earlier authors, show a clear trace of the Holy See’s policy toward the order founded by Francis.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 4; 29-46
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja Alfreda Webera o gaszeniu fabryki „Bracia Czeczowiczka”, podpalonej przez hitlerowców w styczniu 1945 r.
Autorzy:
Fryś, Andrzej
Putek, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458298.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
Andrychów
fabryka "Bracia Czeczowiczka"
Alfred Weber
źródła
okupacja niemiecka
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2015, 18; 150-164
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rösnitz/Rozumice. Polifoniczność górnośląskiej tradycji protestanckiej
Rösnitz /Rozumice. Polyphonicity of the upper silesian protestant tradition
Autorzy:
Gładkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179559.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
reformacja
luteranie
Górny Śląsk
husytyzm
bracia morawscy
pietyzm
Herrnhut
Reformation
Lutherans
Upper Silesia
Hussites
Moravian Brothers
Pietism
Opis:
Autor prezentuje tu uszczegółowione wyniki swoich badań na religijną przeszłością luterańskiej społeczności z miejscowości Rösnitz (dzisiejsza polska nazwa Rozumice) na Górnym Śląsku. Wieś ta jest położona na granicy z dzisiejszą Republiką Czeską. Dziś jest to miejsce pamięci związane z ciągłością protestanckiej tradycji, wliczając w to ruchy przedreformacyjne, od XV wieku. Ciągłość wyznania luterańskiego od 1523 roku społeczności, którą badania autora wykazały, przeczy generalizującej tezie, mówiącej o całkowitej rekatolizacji Górnego Śląska. W tym artykule wyeksponowano jeden z wątków historii tego miejsca pamięci – różnorodności protestanckiej tradycji, jaką ukazują badania przeszłości tej społeczności luterańskiej. Na tę różnorodną tradycję składają się przedreformacyjne ruchy chrześcijańskie, do których należą bracia morawscy, z którymi jeszcze przed końcem XV wieku nawiązali kontakt mieszkańcy Rösnitz. W wierzeniach tej społeczności pojawiają się też wątki charakterystyczne dla waldensów, znane na Śląsku. Ruchy te przygotowały społeczność rozumiczan na przyjęcie luteranizmu. W okresie kontrreformaji społeczność ta nie poddała się rekatolizacji. Później silnie oddziałuje tu ruch pietystyczny, sam hrabia Ludwik von Zinzendof odwiedza Rösnitz, gdzie przemawia do licznie tu zgromadzonych z okolicznych miejscowości przebudzonych. Dochodzi nawet do rozłamu w dotąd zjednoczonej gminie, którego skutkiem było wyemigrowanie zwolenników jednoty braterskiej do Herrnhut.
The author presents here the detailed results of his research on the religious past of the Lutheran community of Rösnitz (today’s Polish name Rozumice) in Upper Silesia. This village is situated on the border with today’s Czech Republic. Today it is a place of remembrance of the continuity of Protestant tradition, including pre-reform movements, since the 15th century. The continuity of the Lutheran denomination of the community since 1523 of the, which the author’s research has shown, contradicts the generalized thesis of total recatholization of Upper Silesia. This article highlights one issue of the memorial site – the diversity of the Protestant tradition shown by the research of the past of this Lutheran community. This diverse tradition consists of pre-reformation Christian movements, including the Moravian Brothers, with whom the inhabitants of Rösnitz had already established contacts before the end of the 15th century. In the beliefs of this community, there are also themes characteristic for Waldensians who were known in Silesia. These movements prepared Rösnitz dwellers for the acceptance of Lutheranism. During the counterreformation period, the community did not undergo a recatholization. Later, Pietism strongly influenced the area, Count Ludwik von Zinzendof himself visits Rösnitz, where he speaks to the many gathered there from the surrounding villages. It even came to a split in this so far united municipality, which resulted in the emmigration of followers of Unita Fratrum to Herrnhut.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 2; 265-282
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieistniejące organy firmy Braci Rieger z Karniowa w kościele pw. św. Jakuba Apostoła w Tuchowie. Analiza instrumentoznawcza
Inexistent Organs of the Rieger Brothers from Krnov in the Church of St. Jacob in Tuchow. Instrumentological Analysis
Autorzy:
Gładysz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036957.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
organy
Bracia Rieger
kościół św. Jakuba w Tuchowie
organs
Gebrüder Rieger
parish church of St. Jacob in Tuchow
Opis:
W artykule przeprowadzono analizę instrumentoznawczą zdemontowanych w sierpniu 2015 roku organów Braci Rieger z Karniowa. Instrument, wybudowany w tuchowskim kościele parafialnym przed 100 laty, wpisuje się w liczne instrumentarium organowe firmy na terenie diecezji tarnowskiej i w ogóle Polski. W pierwszej części artykułu zarysowano okoliczności montażu i remonty organów, aż do chwili ich demontażu. Drugi fragment koncentruje się na opisie instrumentu: chóru, szafy-prospektu, miecha, stołu gry, traktury i wiatrownic oraz dyspozycji instrumentu, wraz ze schematycznym ukazaniem układu piszczałek wewnątrz szafy. Trzecia część stanowi analizę struktury brzmieniowej zawierającą omówienie skali pionowej i poziomej oraz przynależności do poszczególnych rodzin głosowych.
In the article is carried out an instrumentological analysis of the Rieger Brothers of Jägerndorf (Krnov) organ dismantled in August 2015. The instrument, built in the Tuchów parish church 100 years ago, is part of the company’s numerous organs in the Tarnow diocese and in Poland in general. The first part of the article outlines the circumstances of assembly and repairs of the organs until they are dismantled. The second part focuses on the description of the instrument: chorus, case, bellow, console, tracker action, windchest, and instrumentation, along with a schematic display of the pipe system inside the cabinet. The third part is an analysis of the sound structure including the discussion of vertical and horizontal scale and the membership of individual voice families.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptation of forgotten buildings the example of the ruins of the Kościelec protestant church in Piaski
Autorzy:
Gleń, P.
Jarocka-Mikrut, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396302.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Protestant church
Polish Brethren
Piaski
Kościelec
revitalisation
zbór kalwiński
bracia polscy
rewitalizacja
Opis:
Small towns in the Lublin Province are abundant with buildings possessed of outstanding historical and architectural values, representing the culture of past generations. Piaski, about 30 km east of Lublin, also boasts some of the remarkable characteristic of small towns. Not only does it feature post-Jewish tenements, but also a palace and complexes of religious buildings situated on its outskirts. This article focuses on the Kościelec - an unused, dilapidated former Protestant church. Now, works are being carried out that have inspired the Piaski town authorities to try to find a best-use scenario for the former church, in order to preserve its architectural values for future generations. The authors of this article aim to prove the necessity of research and analysis in finding the best new functions for properties whose function has already been imposed. The example of successfully completed revitalisation works at the palace and park complex in Gardzienice, located not far from the baroque Protestant church in Piaski, illustrates the advantages of some of the adaptation processes that can be employed in such buildings.
Niewielkie miejscowości województwa lubelskiego obfitują w pokaźną ilość obiektów o znaczących walorach architektonicznych jak również historycznych świadczących o kulturze zaprzeszłych pokoleń. Piaski, miasto znajdujące się na wschód od Lublina, również może poszczycić się wartymi propagowania budynkami charakterystycznymi dla niewielkich ośrodków miejskich. Mowa tutaj nie tylko o kamienicach pożydowskich jakie znajdują się w tym pożydowskim miasteczku ale również występujących na jego obrzeżach założeniach pałacowych czy sakralnych. W artykule skoncentrowano się na obiekcie sakralnym - dawnym zborze kalwińskim, który nieużytkowany popada w ruinę. Aktualnie prowadzone przez miasto prace odnośnie dawnego zboru Kościelec stały się katalizatorem do poszukiwania najlepszej możliwej funkcji użytkowej, która powinna się znaleźć w opisywanym obiekcie tak, by umożliwić zachowanie jego wartości architektonicznych dla przyszłych pokoleń. Autorzy niniejszego artykułu pragną również dowieść konieczność prowadzenia tego typu badań oraz analiz wśród lokalnych społeczności prowadzących ku znalezieniu najlepszej funkcji dla obiektów o narzuconej formie architektonicznej. Podając przykład udanej rewitalizacji zespołu pałacowo-parkowego w Gardzienicach położonego niedaleko od barokowego zboru w Piaskach, w niniejszym artykule przedstawione zostają pozytywne skutki towarzyszące procesom adaptacyjnym jakim może zostać poddana wartość architektoniczna.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2015, 19; 13-20
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The transfer of names in various translations of brothers Grimm’s Rumpelstilzchen
Transpozycja nazw własnych w przekładach baśni braci Grimm Rumpelstilzchen
Autorzy:
Golda, Paweł
Ryszka, Joanna
Karabag, Olcay
Messias Leandro, Bruno
Zemmour, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40259086.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
onomastyka
translatoryka onomastyczna
nazwa własna
imię
bracia Grimm
baśń
onomastics
onomastic translatology
proper noun
name
Grimm Brothers
fairy tale
Opis:
Wielu badaczy wskazuje transfer nazw własnych jako jedną z trudności przekładu. Niniejsza praca dotyczy translacji imion w dwudziestu jeden przekładach baśni Rumpelstilzchen spod pióra braci Grimm. Analizie zostały poddane angielskie, brazylijskie, polskie, tureckie oraz japońskie wydania baśni napisanej pierwotnie w języku niemieckim. Praca skupia się na analizie prawdziwego imienia tytułowego skrzata oraz imion wymienianych przez baśniową królową. Artykuł zawiera pięć analiz opisujących onomastyczne aspekty przekładu oraz zastosowane techniki tłumaczeniowe. Wyniki wskazują na to, że podejście tłumaczy do przekładu imion było różnorodne na przestrzeni lat oraz wydań. Najczęściej wykorzystywanymi technikami były zamiana oraz transkrypcja, a ich bogactwo jest szczególnie widoczne w podejściu do przekładu powszechnych imion, np. Cunz i Heinz.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2022, 22; 83-107
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies