Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bone plate" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Technical aspects of prosthetically guided maxillofacial surgery of the mandible : A pilot test study
    Autorzy:
    Ciocca, L.
    Mazzoni, S.
    Marchetti, C.
    Scotti, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/306279.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    bone plate
    CAD
    CAM
    maxillofacial prosthesis
    zespolenie
    biomechanika
    Opis:
    A test of the accuracy in transferring the virtual data into the surgical environment was carried out. Differences between the virtually planned and the actual position during surgery of the rapid prototyped guides and the bone plates were investigated. The accuracy of the method was evaluated in terms of the precision of cuts in the mandible, the final positions of the rami and condyles, and the sectioning precision of the fibula. The guide position presented a mean value dislocation of 0.6 mm in the right side and of 4.1 mm in the left side; the cut line of the mandible presented an angular deviation of 2.9° (right) and of 17.5° (left). The right condyle was positioned 2.5 ± 0.05 mm more medial than native position, and the left condyle 5.2 ± 0.05 mm medial. The total length was 0.3 ± 0.05 mm short of the virtually projected length at the inferior margin of the mandible and 1.9 ± 0.05 mm longer than projected at the superior margin. The Prosthetically Guided Maxillofacial Surgery (PGMS) is a viable way to improve the precision of mandibular reconstruction using a fibula free flap.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 2; 21-29
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka mechaniczna wielofunkcyjnej resorbowalnej płytki kompozytowej do zespoleń kostnych
    Mechanical characterization of multifunctional resorbable composite plate for osteosynthesis
    Autorzy:
    Gryń, K.
    Szaraniec, B.
    Morawska-Chochół, A.
    Chłopek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/284036.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    osteosynteza
    zespolenie kostne
    płytki zespalające
    płytki kompozytowe
    płytki wielofunkcyjne
    polimer resorbowalny
    polilaktyd
    hydroksyapatyt
    fosforan wapnia
    własności mechaniczne
    parametry wytrzymałościowe
    osteosynthesis
    bone plate
    composite plates
    multifunctional plates
    resorbable plates
    poly-lactide
    hydroxyapatite
    tricalcium phosphate
    mechanical characterisation
    durability
    Opis:
    W artykule przedstawiono badania mechaniczne prototypowego wszczepu do zespoleń kostnych w postaci resorbowalnej wielofunkcyjnej czterootworowej płytki w kształcie litery I. Testy dotyczyły gotowych implantów w symulowanych warunkach pracy, a nie normatywnych próbek (wiosło, belka) dlatego przygotowano odpowiedni modelowy schemat badawczy implantu. Składał się on z dwóch bloczków imitujących odłamy kostne, połączonych za pomocą badanej płytki, który był poddawany testom mechanicznym w izolowanych stanach naprężeniowo-odkształceniowych (jednoosiowe rozciąganie, trójpunktowe i jednostronne zginanie). Badano płytki wykonane z dwóch odmian polimeru resorbowalnego (poli-L-laktydu) oraz dwa rodzaje kompozytu, w których osnowę stanowiła jedna z odmian polimeru, a fazą modyfikującą była mieszanina mikrometrycznego proszku ortofosforanu trójwapnia i nanometrycznego hydroksyapatytu. Badano także wpływ geometrii płytek na charakterystyki mechaniczne. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono wyraźny wpływ dodatków ceramicznych na zmianę parametrów wytrzymałościowych płytek wykonanych z różnych materiałów. W przypadku polilaktydu z dopuszczeniem medycznym zaobserwowano spadek wytrzymałości przy jednoczesnym podniesieniu modułu Younga E. Ponadto geometria implantu, czyli w badanym przypadku lokalizacja żeberka wzmacniającego, wpływała na uzyskane wyniki. Lepszymi parametrami cechowały się płytki z żeberkiem wzmacniającym na górnej stronie płytki. Ponadto podczas testów zginania stwierdzono, że przy tego rodzaju geometrii płytki pęknięcie lokalizuje się poza przekrojem krytycznym, a więc taka konstrukcja jest bardziej bezpieczna. Z grupy przebadanych prototypów, jako najlepsze, wybrano płytki kompozytowe PL38/TCP/HAp, wykonane z poli-L-laktydu medycznego, modyfikowanego mieszaniną proszków ceramicznych z żeberkiem wzmacniającym na powierzchni górnej. Mogą one znaleźć zastosowanie w osteosyntezie, w miejscach które nie są narażone na zbyt duże obciążenia mechaniczne. Do tej grupy zaliczyć można kości w obrębie twarzoczaszki oraz kości krótkie ręki. Zaleca się przy tym zastosowanie usztywniających opatrunków zewnętrznych.
    The article presents the mechanical properties of prototype multifunctional four-hole, I-shaped plate made of resorbable composite and used for osteosynthesis. Multiple tests were conducted on ready-to-use implants and run in simulated real-working conditions. A special customized test stand was constructed for the sake of this research. The model of the osteosynthesis consisted of two rectangular pieces of plexiglas joined together by means of the tested plate. Durability of the physical model was mechanically assessed in static uniaxial tensile, three-point bending, one-side bending tests. Two types of resorbable polymers (poly-L-lactide) and two types of composites based on these polymers were considered. The composites were modified with a combination of two types of bioceramic: micrometric tricalcium phosphate and nanometric hydroxyapatite. The relation between the geometry of the plate and its mechanical characteristics was also investigated for all the tested materials. The test results proved that incorporation of bioceramic modifiers into the polylactide matrix influences the mechanical behaviour of the tested bone plates. The composite based on FDA approved polylactide (PL38) revealed the strength decrease while the Young modulus increased at the same time. The mechanical parameters were also dependent on the geometry of the plate (localization of a stiffening rib). Better results were obtained for the plates with a stiffening rib located on the upper side of the plate. What is more, the three-point-bending test revealed that in such a case the crack line moved away from the critical cross section, making such a plate more reliable. The best parameters were achieved for the three- -component plates (PL38/TCP/Hap) with a stiffening rib on the upper side. They can be potentially applied for osteosynthesis of the bones submitted with rather low loads, e.g. craniofacial bones, metacarpal bones or phalanges. An external stiff stabilisation (a plaster cast) is recommended as an additional support and prevention.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2015, 18, 133; 22-33
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biomechanical comparison of straight DCP and helical plates for fixation of transverse and oblique bone fractures
    Autorzy:
    Aksakal, B.
    Gurger, M.
    Say, Y.
    Yilmaz, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/307129.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    unieruchomienie
    biomechanika
    kości
    Straight DC Plate
    helical plate
    biomechanics
    fixation
    bone fractures
    Opis:
    Purpose: Biomechanical comparison of straight DCP and helical plates for fixation of transversal and oblique tibial bone fractures were analyzed and compared to each other by axial compression, bending and torsion tests. Method: An in vitro osteosynthesis of transverse (TF) and oblique bone fracture (OF) fixations have been analysed on fresh sheep tibias by using the DCP and helical compression plates (HP). Results: Statistically significant differences were found for both DCP and helical plate fixations under axial compression, bending and torsional loads. The strength of fixation systems were in favor of DC plating with exception of the TF-HP fixation group under compression loads and torsional moments. The transvers fracture (TF) stability was found to be higher than that found in oblique fracture (OF) fixed by helical plates (HP). However, under torsional testing, compared to conventional plating, the helical plate fixations provided a higher torsional resistance and strength. The maximum stiffness at axial compression loading and maximum torsional strength was achieved at torsional testing for the TF-HP fixations. Conclusion: From in vitro biomechanical analysis, fracture type and plate fixation system groups showed different responses under different loadings. Consequently, current biomechanical analyses may encourage the usage of helical HP fixations in near future during clinical practice for transverse bone fractures.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 4; 67-74
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Static and dynamic examination of a locking plate in various setups for the stabilization of bone shaft fractures, including periprosthetic
    Badanie statyczne i dynamiczne płytki blokowanej w różnych konfiguracjach stabilizacji złamań trzonów kości, w tym okołoprotezowych
    Autorzy:
    Marczyński, Wojciech
    Sobolewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790656.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-28
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    złamania okołoprotezowe
    płyty blokowane
    biomechanika zespoleń złamań kości
    periprosthetic fractures
    locking plate
    biomechanics of bone fracture fixations
    Opis:
    Wstęp: Protezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, zwane niegdyś „złotym standardem” w leczeniu zniszczeń chrząstki stawowej, po okresie ich upowszechnienia, z czasem zmieniają swoje oblicze ze względu na występujące powikłania. Liczba powikłań jest wprost proporcjonalna do liczby zakładanych protez. Sytuacja taka dotyczy licznych protezoplastyk również innych stawów. Ponieważ brak jest zgodności tkankowej między metalem protezy a tkanką kostną, stanowi to negatywny element biologiczny, utrudniający zrost złamania. Cel pracy: Stanowi odpowiedź na następujące pytania: 1. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy diastazie międzyodłamowej? 2. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy nacisku odłam na odłam? 3. Jaka jest różnica sprężystości zespolenia z zastosowaniem „cable system” na odłamie z protezą? 4. Określenie wpływu różnych konfiguracji stabilizacji wkrętami płytki blokowanej, na miejsce szpary złamania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym; 5. Czy można uzyskać sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny w zespoleniu płytowym i kiedy? Materiał i metody: Badanie wykonano w laboratorium badawczym firmy ChM. Przedmiot badania stanowiła płytka prosta blokowana firmy ChM 5,0 ChLP płytka wąska kompresyjna z ograniczonym kontaktem 15otw.L-238. Do mocowania płytki użyto wkręty blokowane 3,5 firmy ChM: 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x18T oraz 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x36T. Badanie przeprowadzono w warunkach stycznych i dynamicznych. Wyniki i wnioski: 1.Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy diastazie międzyodłamowej jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (ugięcie płyty), 2. Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy nacisku odłam na odłam jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (nacisk odłam-odłam), 3. Zastosowanie „cable system” na odłamie z protezą oraz wkrętu derotacyjnego optymalizuje sprężystość zespolenia i wydaje się optymalnym (w złamaniach okołoprotezowych), 4. Badania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym wykazały, że zespoleniem przesztywniowym/nieprzydatnym klinicznie, jest zastosowanie wkrętów we wszystkich otworach płyty, 5. sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny można uzyskać w zespoleniu płytowym wspomaganym przez „cable system”.
    Introduction: Hip and knee arthroplasty, formerly known as the “gold standard” in the treatment of articular cartilage damage, after a period of being highly popular, are changing the way they are perceived over time due to their related complications. The number of complications is directly proportional to the number of prostheses placed. This is the case of numerus arthroplasty surgeries, also involving other joints. Since there is no tissue compatibility between the metal prosthesis and the bone tissue, the former represents a negative biological element that hinders the healing of the fracture. Objective of the study: The study aims at addressing the following questions: 1. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of interfractural diastasis?, 2. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of fracture-on-fracture compression?, 3. What is the difference in elasticity of the fixation using the cable system on a fracture with prosthesis?, 4. Determining the influence of different stabilization setups with the locking plate screws on the spacing of the fracture on the static and dynamic experimental model, 5. Is it possible to achieve elasticity of the stabilization stimulating bone union in a plate-based fixation, and when? Material and methods: The study was performed in the research laboratory of ChM. The subject of the study was the ChM 5.0 ChLP straight narrow compression locking plate with limited contact L-238, holes-15. The plate was mounted using ChM 3.5 locking screws: 5.0 ChLP 3.5 x 18T self-tapping screw and 5.0 ChLP 3.5 x 36T self-tapping screw. The test was carried out under static and dynamic conditions. Results and Conclusions: 1. The elasticity of the fixation with a locking plate at the interfractural diastasis is inversely proportional to the number of screws (plate deflection), 2. The elasticity of the fixation with a locking plate at the fracture-on-fracture compression is inversely proportional to the number of screws (fracture-on-fracture compression), 3. Application of the “cable system” on the fracture with prosthesis and the derotation screw optimizes the elasticity of the fixation and seems to be an optimal solution (in periprosthetic fractures), 4. Studies on the experimental static and dynamic model demonstrated that placing screws in all the openings of the plate is a restrained/clinically useless fixation. 5. The elasticity of the stabilization stimulating bone union can be obtained in the plate fixation supported by the “cable system”.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2020, 24(4); 25-37
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Static and dynamic examination of a locking plate in various setups for the stabilization of bone shaft fractures, including periprosthetic
    Badanie statyczne i dynamiczne płytki blokowanej w różnych konfi guracjach stabilizacji złamań trzonów kości, w tym okołoprotezowych
    Autorzy:
    Marczyński, Wojciech
    Sobolewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790696.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-28
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    periprosthetic fractures
    locking plate
    biomechanics of bone fracture fixations
    złamania okołoprotezowe
    płyty blokowane
    biomechanika zespoleń złamań kości
    Opis:
    Introduction: Hip and knee arthroplasty, formerly known as the “gold standard” in the treatment of articular cartilage damage, after a period of being highly popular, are changing the way they are perceived over time due to their related complications. The number of complications is directly proportional to the number of prostheses placed. This is the case of numerus arthroplasty surgeries, also involving other joints. Since there is no tissue compatibility between the metal prosthesis and the bone tissue, the former represents a negative biological element that hinders the healing of the fracture. Objective of the study: The study aims at addressing the following questions: 1. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of interfractural diastasis?, 2. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of fracture-on-fracture compression? 3. What is the difference in elasticity of the fixation using the cable system on a fracture with prosthesis?, 4. Determining the influence of different stabilization setups with the locking plate screws on the spacing of the fracture on the static and dynamic experimental model, 5. Is it possible to achieve elasticity of the stabilization stimulating bone union in a plate-based fixation, and when? Material and methods: The study was performed in the research laboratory of ChM. The subject of the study was the ChM 5.0 ChLP straight narrow compression locking plate with limited contact L-238, holes-15. The plate was mounted using ChM 3.5 locking screws: 5.0 ChLP 3.5 x 18T self-tapping screw and 5.0 ChLP 3.5 x 36T self-tapping screw. The test was carried out under static and dynamic conditions. Results and Conclusions: 1. The elasticity of the fixation with a locking plate at the interfractural diastasis is inversely proportional to the number of screws (plate deflection), 2. The elasticity of the fixation with a locking plate at the fracture-on-fracture compression is inversely proportional to the number of screws (fracture-on-fracture compression), 3. Application of the “cable system” on the fracture with prosthesis and the derotation screw optimizes the elasticity of the fixation and seems to be an optimal solution (in periprosthetic fractures), 4. Studies on the experimental static and dynamic model demonstrated that placing screws in all the openings of the plate is a restrained/clinically useless fixation. 5. The elasticity of the stabilization stimulating bone union can be obtained in the plate fixation supported by the "cable system".
    Wstęp: Protezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, zwane niegdyś „złotym standardem” w leczeniu zniszczeń chrząstki stawowej, po okresie ich upowszechnienia, z czasem zmieniają swoje oblicze ze względu na występujące powikłania. Liczba powikłań jest wprost proporcjonalna do liczby zakładanych protez. Sytuacja taka dotyczy licznych protezoplastyk również innych stawów. Ponieważ brak jest zgodności tkankowej między metalem protezy a tkanką kostną, stanowi to negatywny element biologiczny, utrudniający zrost złamania. Cel pracy: Stanowi odpowiedź na następujące pytania: 1. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy diastazie międzyodłamowej? 2. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy nacisku odłam na odłam? 3. Jaka jest różnica sprężystości zespolenia z zastosowaniem „cable system” na odłamie z protezą? 4. Określenie wpływu różnych konfiguracji stabilizacji wkrętami płytki blokowanej, na miejsce szpary złamania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym; 5. Czy można uzyskać sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny w zespoleniu płytowym i kiedy? Materiał i metody: Badanie wykonano w laboratorium badawczym firmy ChM. Przedmiot badania stanowiła płytka prosta blokowana firmy ChM 5,0 ChLP płytka wąska kompresyjna z ograniczonym kontaktem 15otw.L-238. Do mocowania płytki użyto wkręty blokowane 3,5 firmy ChM: 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x18T oraz 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x36T. Badanie przeprowadzono w warunkach stycznych i dynamicznych. Wyniki i wnioski: 1.Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy diastazie międzyodłamowej jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (ugięcie płyty), 2. Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy nacisku odłam na odłam jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (nacisk odłam-odłam), 3. Zastosowanie „cable system” na odłamie z protezą oraz wkrętu derotacyjnego optymalizuje sprężystość zespolenia i wydaje się optymalnym (w złamaniach okołoprotezowych), 4. Badania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym wykazały, że zespoleniem przesztywniowym/nieprzydatnym klinicznie, jest zastosowanie wkrętów we wszystkich otworach płyty, 5. sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny można uzyskać w zespoleniu płytowym wspomaganym przez „cable system”.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2020, 24(4); 25-37
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The quality of tools used in bone surgery
    Badania jakości narzędzi stosowanych w chirurgii kostnej
    Autorzy:
    Marciniak, J.
    Paszenda, Z.
    Kaczmarek, M.
    Szewczenko, J.
    Basiaga, M.
    Gierzyńska-Dolna, M.
    Lacki, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/256692.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    chirurgia kostna
    wiertło chirurgiczne
    stal martenzytyczna
    stabilizator płytkowy
    zużycie narzędzi
    bone surgery
    surgical drill
    martensitic steel
    plate stabiliser
    tool wear
    Opis:
    This paper presents investigation results of surgical drills used in osteosynthesis procedures realised with the use of plate stabilisers. In particular, structure investigations and hardness tests were performed. Furthermore, a methodology of the wear evaluation of surgical drills was suggested. The drill wear was evaluated on the basis of measurement of point angle (2 [kappa]) and wear land (VB(B) i VB(Bmax)). The measurements were recorded for the selected number of holes n (max. 1000) drilled in a bovine femur.
    W pracy przeprowadzono badania jakości wierteł chirurgicznych stosowanych w zabiegach osteosyntezy z wykorzystaniem płytkowych stabilizatorów kostnych. W szczególności przeprowadzono badania struktury i pomiary twardości narzędzi. Dodatkowo zaproponowano metodologię oceny stopnia zużycia wierteł chirurgicznych. Stopień zużycia wiertła oceniano poprzez pomiar wartości kąta wierzchołkowego (2 [kappa]) oraz szerokości starcia na powierzchni przyłożenia (VB(B) i VB(Bmax)). Pomiarów dokonywano kolejno po wywierceniu założonej wstępnie ilości otworów n (max 1000) w wołowej kości udowej.
    Źródło:
    Problemy Eksploatacji; 2006, 4; 179-186
    1232-9312
    Pojawia się w:
    Problemy Eksploatacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza porównawcza czynnościowych wyników leczenia operacyjnego pacjentów ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej
    Comparative Assessment of Functional Outcomes of Surgical Treatment in Patients with Distal Radial Fractures
    Autorzy:
    Florek, Jakub
    Georgiew, Filip
    Kotela, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411668.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-20
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    kość promieniowa
    leczenie operacyjne
    groty Kirschnera
    płytka LCP
    złamanie przemieszczone
    radial bone
    surgical treatment
    Kirschner wires
    LCP plate
    displaced fracture
    Opis:
    Wstęp. Niestabilne i wieloodłamowe złamania końca dalszego kości promieniowej wymagają leczenia operacyjnego poprzez przezskórne wprowadzenie grotów Kirschnera, otwartą repozycję i zespolenie płytką nieblokowaną, blokowaną lub założeniem stabilizatora zewnętrznego. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie: czy istnieją różnice w czynnościowych wynikach leczenia u pacjentów operowanych z wykorzystaniem stabilizacji grotami Kirschnera i płytką LCP? Materiał i Metody. Materiał badany obejmował 100 chorych leczonych operacyjnie metodą zamkniętej repozycji i prostej stabilizacji grotami Kirschnera (50 pacjentów) oraz metodą repozycji krwawej i stabilizacji płytką blokowaną LCP (50 pacjentów). W pracy dokonano oceny następujących parametrów: siły chwytu globalnego, natężenia bólu w skali VAS, zakresów ruchów, stanu czynnościowego nadgarstka w oparciu o klasyfikację Fernandeza, jakości życia w oparciu o  kwestionariusz Quick DASH, częstości powikłań. Oceny opisanych parametrów dokonano po 6 i 12 miesiącach od operacji. Wyniki. Ocena wyników leczenia po 6 i 12 miesiącach od operacji pokazała obecność istotnych statystycznie różnic między obiema metodami leczenia w zakresie następujących parametrów: natężenia bólu, siły chwytu globalnego, zakresu ruchu w płaszczyźnie strzałkowej. Porównanie stanu funkcjonalnego nadgarstka po 6 i 12 miesiącach w obu grupach pokazało, że w grupie leczonej metodą stabilizacji grotami Kirschnera uzyskano zdecydowanie gorsze wyniki. Częstotliwość powikłań pooperacyjnych w grupie pacjentów po stabilizacji drutami Kirschnera po 12 miesiącach uzyskała wartości 6%. W grupie pacjentów po stabilizacji płytką LCP po 12 miesiącach wyniosła 2%. Wnioski. 1. Lepsze wyniki leczenia pacjentów ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej uzyskano w metodzie stabilizacji płytką LCP. 2. Zastosowanie stabilizacji płytką LCP predysponuje do uzyskania lepszego zakresu ruchomości w płaszczyźnie strzałkowej w obrębie stawu promieniowo-nadgarstkowego. 3. Stwierdzono wyższe wartości siły chwytu globalnego w grupie leczonej metodą stabilizacji płytką LCP. 4. Pacjenci leczeni z użyciem płytki LCP uzyskują lepszą sprawność kończyny, wyższą jakość życia oraz mniejsze natężenie bólu po zakończonym leczeniu. 5. Większą liczbę powikłań zarejestrowano u pacjentów leczonych metodą stabilizacji drutami Kirschnera.
    Background. Unstable and comminuted distal radial fractures require surgical treatment by percutaneous insertion of Kirschner wires, open reduction and fixation with a non-locking or locking plate or with an external device. The aim of this paper was to try to answer the following question: are there differences in functional treatment outcomes in patients after surgery with the use of Kirschner wires vs LCP plate fixation? Material and methods. The study group included 100 patients after surgical treatment by closed reduction and simple fixation with Kirschner wires (50 patients) and by open reduction and LCP locking plate fixation (50 patients). The study assessed the following parameters: global grip strength, pain severity in a VAS scale, range of motion, functional status of the wrist based on the Fernandez classification, quality of life according to the QuickDASH score, and the frequency of complications. These parameters were assessed at 6 and 12 months after surgery. Results. An assessment of the treatment outcomes at 6 and 12 months after surgery showed statistically significant differences between the treatment methods in the following parameters: pain severity, global grip strength and range of motion in the sagittal plane. A comparison of the functional status of the wrist at 6 and 12 months between the groups showed considerably worse results in the Kirschner wire fixation group. The frequency of postoperative complications at 12 months was 6% in the Kirschner wire fixation group and 2% in the LCP plate fixation group. Conclusions. 1. Treatment outcomes were better in patients with distal radial fractures managed with LCP plate fixation. 2. The use of LCP plate fixation predisposes patients to better ranges of mobility in the sagittal plane in the radiocarpal joint. 3. The values of global grip strength were higher in the group treated with LCP plate fixation. 4. Patients treated with LCP plates have better limb function and quality of life and lower pain intensity after treatment completion. 5. The number of complications was higher in patients treated with Kirschner wire fixation.
    Źródło:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(6); 401-410
    1509-3492
    2084-4336
    Pojawia się w:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of functional surgery in case of chronic otitis media
    Ocena chirurgii funkcjonalnej w zapaleniu ucha środkowego
    Autorzy:
    Khorov, Oleg
    Halavach, Katsiaryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037898.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    attic
    cartilaginous plate
    chronic purulent otitis media
    bone chips
    kinesiotherapy method of pharyngeal muscles
    płytka chrzęstna
    fragmenty kostne
    ucho środkowe – chroniczne zapalenie
    kinezyterapia mięśni gardłowych
    Opis:
    INTRODUCTION Among the many factors which influence the postoperative condition of an ear, the problems of retraction processes and impaired ventilation of the middle ear cavity seem to be extremely important. The aims of the study were to present a surgical technique for the prevention of retractions and tympanosclerosis as well as to evaluate the effectiveness of pharyngeal muscle kinesiotherapy. MATERIAL AND METHODS The study included 34 patients (21 women and 13 men) who were treated in the otolaryngology department of Grodno City Hospital during the period from 2010 to 2012. The mean age was 31.3 ± 3.3. Аll the patients were treated for chronic atticoantral otitis. The examination included an evaluation of speech, otomicroscopy, audiometry, tympanometry, impedance audiometry, as well as acumetry. Аll the patients underwent reconstructive surgery of the middle ear and comprehensive kinesiotherapy consisting of 10 exercises. RESULTS Positive clinical and morphological results depended on the scope of reconstruction. The number of patients with adequate social hearing after atticoantrotomy with closed tympanoplasty increased from 40% to 69% and after open tympanoplasty, it increased from 22.2% to 61.5%. Tympanogramme analysis revealed a larger increase in P, G, C indicators after carrying out comprehensive kinesiotherapy exercises repeatedly: P of 24, G of 0.014 and C of 0.05. CONCLUSION During reconstructive surgery of the middle ear, it is necessary to focus on the structure of the neotympanic cavity walls to create an adequate aeriferous system. In the postoperative period, measurements assessing middle ear ventilation behaviour are necessary. Comprehensive throat muscle kinesiotherapy is a simple and easily accessible method, which can be performed by the patient under supervision of an otolaryngologist.
    W S T Ę P Spośród licznych czynników wpływających na stan pooperacyjny ucha niezywkle isotny wydaje się problem kieszonek retrkacyjnych i upośledzonej wentylacji ucha środkowego. Celem badania było przedstawienie metody chirurgicznej, która zapobiegałaby retrakcjom i tympanosklerozie, oraz ocena skuteczności kinezyterapii mięśni gardłowych. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Badaniem objęto 34 pacjentów (21 kobiet i 13 mężczyzn) leczonych w Klinice Laryngologii Szpitala Miejskiego w Grodnie w latach 2010–2012. Średnia wieku wyniosła 31,3 ± 3,3 roku. Wszyscy pacjenci leczeni byli z powodu przewlekłego attykoantralnego zapalenia ucha środkowego. Badanie obejmowało ocenę mowy, badanie otoskopowe w mikroskopie, audiometrię, tympanometrię, audiometrię impedancyjną, akumetrię. Wszyscy pacjenci byli poddani operacji rekonstrukcyjnej ucha środkowego oraz kompleksowej kinezyterapii, składającej się z 10 ćwiczeń. WYNIKI Pozytywne kliniczne i morfologiczne wyniki zależały od zakresu rekonstrukcji. Liczba pacjentów z odpowiednim socjalnie wydolnym słyszeniem, poddanych zabiegowi attykoantrotomii z zamkniętą tympanoplastyką, wzrosła z 40% do 69%, a po otwartej tympanoplastyce z 22,2% do 61,5%. Kontrola tympanogramów wykazała wyższy wzrost wskaźników P, G, C po kompleksowych ćwiczeniach kinezyterapeutycznych z powtarzalnym P dla 24, G dla 0,014 oraz C dla 0,15. WNIOSKI Przy operacjach rekonstrukcyjnych ucha środkowego niezwykle istotne jest, aby zwrócić uwagę na strukturę jamy neotympanalnej dla wytworzenia odpowiedniego systemu powietrznego. W okresie pooperacyjnym niezbędne są pomiary oceniające zachowanie wentylacji ucha środkowego. Kompleksowa kinezjoterapia mięśni gardła jest prostym i łatwo dostępnym sposobem, który może być stosowany przez pacjenta pod nadzorem lekarza laryngologa.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 3; 149-153
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies