Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "blokowanie membrany" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przydatność membran ceramicznych do usuwania naturalnych substancji organicznych z wody
Applicability of ceramic membranes to the removal of natural organic matter from water
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Urbanowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236498.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltracja
membrana nieorganiczna
blokowanie membrany
oczyszczanie wody
substancja organiczna
substancja naturalna
ultrafiltration
inorganic membrane
fouling
water treatment
organic matter
natural matter
Opis:
Skuteczność usuwania z wód powierzchniowych naturalnych substancji organicznych, powszechnie występującego mikrozanieczyszczenia, zależy między innymi od właściwości użytych membran, w tym od ich granicznej rozdzielczości (cut-off) oraz materiału, z którego zostały wytworzone. W ostatnich latach membrany wytwarzane z materiałów nieorganicznych są coraz częściej stosowane do oczyszczania wody i ścieków. W pracy określono przydatność membran ceramicznych do oczyszczania wody, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości usuwania naturalnych substancji organicznych. Badano skuteczność oczyszczania wody z Odry oraz roztworów modelowych na membranach o granicznej rozdzielczości 15 kDa i 50 kDa. Zastosowano ciśnienie transmembranowe z przedziału 0,2÷0,5 MPa. Uzyskane wyniki badań wykazały istotny wpływ ciśnienia transmembranowego oraz granicznej rozdzielczości na hydrauliczną wydajność membran. Wzrost siły napędowej lub granicznej rozdzielczości membran skutkował większą wartością strumienia permeatu. Wykazano, że zastosowane membrany były podatne na blokowanie, jednakże intensywność tego zjawiska była większa w przypadku membrany o granicznej rozdzielczości 50 kDa. Efektem blokowania membran był stwierdzony wzrost całkowitych oporów membrany. Badania wykazały, że membrany ceramiczne pozwalają na skuteczne usuwanie naturalnych substancji organicznych z wód powierzchniowych. Stwierdzono, że skutkiem silniejszego blokowania mniej zwartych membran (50 kDa) była większa, niż obserwowana w przypadku membran 15 kDa, skuteczność separacji makrocząsteczek organicznych.
The efficiency of removing natural organic matter (NOM), one of the major micropollutants of surface waters, depends to a great extent on the properties of the membranes used, such as the cut-off and the material of which they have been made. In the past decade the use of membranes manufactured from inorganic materials has become increasingly frequent in water and wastewater treatment. The aim of the study was to assess the applicability of ceramic membranes to water treatment, particular consideration being given to NOM removal. The efficiency of the treatment process was examined by experiments using samples of riverine water (from the river Odra) and model solutions, and two ceramic membranes (with a cut-off equal to 15 kDa and 50 kDa, respectively), at transmembrane pressure varying from 0.2 to 0.5 MPa. The results obtained have substantiated the significant influence of transmembrane pressure and membrane cut-off on the hydraulic efficiency of the membranes. The rise in transmembrane pressure or membrane cut-off accounted for the increase in the value of the permeate flux. The membranes used were found to be prone to fouling, but this proneness was more pronounced in the case of the 50 kDa membrane. The fouling effect was concomitant with the rise in the total resistance of the membranes. The study has demonstrated that the use of ceramic membranes provides efficient NOM removal from surface water. As a result of the stronger fouling observed in the case of the less compact 50 kDa membrane, the efficiency of organic macromolecule separation with this membrane was higher than the one obtained with the 15 kDa membrane.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 1; 15-19
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separacja wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych na membranie ultrafiltracyjnej modyfikowanej nanorurkami węglowymi
Separation of selected organic micropollutants using the ultrafiltration membrane modified with carbon nanotubes
Autorzy:
Kamińska, G.
Bohdziewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236722.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltration
fouling
micropollutants
bisphenol A
pentachlorobenzene
caffeine
nanocomposite membranes
carbon nanotubes
adsorption
ultrafiltracja
blokowanie powierzchni
mikrozanieczyszczenia
bisfenol A
pentachlorbenzen
kofeina
membrany nanokompozytowe
nanorurki węglowe
adsorpcja
Opis:
Porównano właściwości oraz potencjał separacyjny i podatność na zjawisko blokowania trzech membran ultrafiltracyjnych. Przedmiotem badań były membrana komercyjna UE50 oraz dwie wytworzone w warunkach laboratoryjnych membrany – polieterosulfonowa (PES) oraz polieterosulfonowa modyfikowana nanorurkami węglowymi z grupami hydroksylowymi (PES-SWCNT-OH). Potencjał separacyjny membran określono względem wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych – kofeiny, bisfenolu A i pentachlorobenzenu. Wykazano, że stopień eliminacji tych związków zależał głównie od ich właściwości fizyczno-chemicznych. Skuteczność usuwania związków o wysokiej hydrofobowości, tj. bisfenolu A i pentachlorobenzenu była zdecydowanie większa niż hydrofilowej kofeiny. Ponadto stwierdzono, że za efekt separacji mikrozanieczyszczeń odpowiadało zjawisko adsorpcji na membranie modyfikowanej nanorurkami węglowymi, które zwiększały jej pojemność adsorpcyjną. Wszystkie badane membrany ultrafiltracyjne charakteryzowały się mniejszą skutecznością separacyjną wraz ze wzrostem ciśnienia transmembranowego. Przy wyższych ciśnieniach transport masy przez membranę był szybszy, co skutkowało krótszym czasem kontaktu mikrozanieczyszczeń z membraną. Badania wykazały, że powierzchnia modyfikowanej membrany ultrafiltracyjnej ulegała mniejszemu blokowaniu niż powierzchnia membrany komercyjnej UE50. Za przyczynę lepszej odporności modyfikowanej membrany na to zjawisko uznano większą chropowatość jej powierzchni objawiającą się występowaniem licznych wypustek, co utrudniało powstawanie równomiernej warstwy osadu. Za istotny należy również uznać fakt, że membrana była modyfikowana nanorurkami węglowymi z grupami tlenowymi, co nadało jej bardziej hydrofilowy charakter. Właściwość ta ograniczała podatność membrany na blokowanie, gdyż zmniejszała siłę oddziaływań hydrofobowych między powierzchnią a usuwanymi zanieczyszczeniami.
This study compares retention characteristics and retention potential as well as antifouling properties of three ultrafiltration membranes. The commercial membrane UE50 and two membranes produced under laboratory conditions – polyethersulfone membrane (PES) and polyethersulfone membrane modified with hydroxyl-functionalized carbon nanotubes (PES-SWCNT-OH) – were selected for the research. Retention potential was determined for selected organic micropollutants, i.e. caffeine, bisphenol A and pentachlorobenzene. It was determined that removal degree of micropollutants depended mainly on their physicochemical properties. Removal efficacy of highly hydrophobic substances, i.e. bisphenol A and pentachlorobenzene was significantly higher than of hydrophilic caffeine. Furthermore, it was found that adsorption played a key role in the micropollutant removal and the process was more intense on the modified membrane as nanotubes enhanced sorption capacity of the membrane. For all the ultrafiltration membranes studied, the retention of micropollutants decreased with an increase of the transmembrane pressure. At higher pressures, mass transport through the membrane was faster and resulted in shorter contact time between the micropollutants and membrane. Moreover, the modified ultrafiltration membrane had better antifouling properties compared to the commercial membrane UE50. It was an effect of its rougher surface with multiple protrusions, which interfered with even sediment layer formation. Importantly, the membrane was modified with hydroxyl-functionalized carbon nanotubes, which added to its hydrophilic character. The same it improved the antifouling properties of the membrane by weakening the hydrophobic interactions between the membrane surface and target pollutants.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2018, 40, 4; 37-42
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies