Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bitwa pod Grunwaldem" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 646
Tytuł:
Eine Korporation in Personalnöten. Die Bedeutung des Schlachtentods von 203 Deutschordensbrüdern am 15. Juli 1410
Korporacja z brakami kadrowymi. Znaczenie śmierci 203 braci zakonnych w bitwie stoczonej 15 lipca 1410 r.
Corporation with the Staffing Needs. The Importance of the Death of 203 Teutonic Knights in the Battle on 15th July 1410
Autorzy:
Jähnig, Bernhart
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23051025.pdf
Data publikacji:
2012-11-27
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Krzyżacy
bitwa pod Grunwaldem
Opis:
Auch innerhalb des Deutschen Ordens wurde schon im 15. Jahrhundert unter den Ritterbrüdern eine im Vergleich zum 14. Jahrhundert schwächere Qualifikation bei möglichen Anwärtern für Leitungsaufgaben gesehen. Im folgenden wird untersucht, inwieweit diese Personalnöte durch die großen Verluste in der Schlacht bei Tannenberg von 1410 verursacht sein können. Die Betrachtung beschränkt sich auf die Laufbahnen der Ordensgebietiger und vergleicht die Verhältnisse vor und nach 1410. Als wichtige, aber nicht einzige Möglichkeit zum Anlernen von künftigen Gebietigern werden die Kumpane bei Hochmeister, aber auch anderen Gebietigern in ihren anschließenden Laufbahnen verfolgt. In die höchsten Gebietigerämter führten keine festgelegten, wenn auch bevorzugte Wege. In einem außerpreußischen Totengedächtnisbuch des Ordens wird die Zahl von 203 bei Tannenberg gefallenen Ordensbrüdern überliefert. Von diesen konnten nur wenig mehr als 10 % mit Namen ermittelt werden, weil sie zumeist ein Gebietigeramt innegehabt hatten - vom Hochmeister bis zum Vogt von Dirschau. Diese 21 Gebietiger werden im einzelnen vorgestellt ebenso wie die elf, die überlebt haben. Das macht den Personalverlust besonders eindrucksvoll: von der Leitungsebene der Gebietiger sind zwei Drittel gefallen. Im Ordenskapitel 1410/11 stand der neue Hochmeister, Heinrich von Plauen, der selber in seiner bisherigen Laufbahn keine bedeutenderen Gebietigerämter vorzuweisen hatte, vor der Schwierigkeit, die Gebietigerämter mit Ordensbrüdern besetzen zu müssen, die vor 1410 nur in kleineren Ämtern tätig gewesen waren und daher wenig Erfahrung für ihre neuen Aufgaben mitbrachten. Am Beispiel der vom gefallenen Hochmeister Ulrich von Jungingen vor Übernahme des Meisteramtes durchlaufenen Ämter wird deutlich, daß die Inhaber dieser Ämter aus der Zeit unmittelbar vor der Schlacht danach nicht mehr zur Verfügung standen. Im einzelnen wird gezeigt, welche Ordensritter für die Großgebietigerämter, die großen Komtureien im eigentlichen Preußen sowie für die im Kulmer Land und in Pommerellen führenden Komtureien Thorn und Danzig während der nur drei Jahre währenden Amtszeit des neuen Hochmeisters herangezogen wurden. Im Blick auf deren vorherige und anschließenden Stationen ihrer Laufbahnen wird erkennbar, daß sie offenbar oft den Anforderungen ihres Amtes nicht gewachsen waren. Dagegen haben sich andere Ordensritter nach 1410 durchaus bewährt. Kaum berührt vom Schlachtentod waren die Bereiche der Priesterbrüder und gelehrten Räte, die nach 1410 für diplomatische Verhandlungen und Gesandtschaftsreisen herangezogen wurden.
Kwalifikacje zawodowe braci zakonnych kandydujących na stanowiska kierownicze w Zakonie są w XV stuleciu zauważalnie niższe niż było to w XIV w. Celem artykułu jest zbadanie wpływu strat osobowych w bitwie pod Grunwaldem na potrzeby kadrowe Zakonu. Analiza ogranicza się do zbadania karier zawodowych wysoko postawionych członków zakonu i porównania sytuacji panującej przed i po roku 1410. Prześledzono znaczenie faktu zaliczania się do kręgu Wielkiego Mistrza lub innych dostojników zakonnych dla późniejszych karier. Znajomości te były ważną, choć nie jedyną możliwością dostania się do grona osób przygotowywanych do piastowania w przyszłości ważnych godności zakonnych. Nie istniały ustalone, stałe ścieżki kariery prowadzące na wysokie stanowiska w Zakonie — można raczej mówić o preferowanych drogach tam prowadzących. W wydanej poza Prusami księdze wspominającej zmarłych członków Zakonu podawana jest liczba 203 zakonników poległych pod Grunwaldem. Z tej liczby poległych jedynie niewiele więcej niż 10% znanych jest z nazwiska — a to dlatego, iż zajmowali oni różne wysokie stanowiska zakonne, poczynając od Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego aż do wójta Tczewa (Vogt von Dirschau). Szczegółowo przedstawione są życiorysy 21 poległych i 11 krzyżaków, którzy przeżyli bitwę. Pokazuje to zakres strat osobowych Zakonu. W bitwie poległo 2/3 wysoko postawionych członków Zakonu. Nowy mistrz Heinrich von Plauen, nie zajmujący w swej wcześniejszej karierze istotniejszych funkcji, został zmuszony do obsadzenia stanowisk w kapitule Zakonu zakonnikami, którzy przed 1410 r. zajmowali niższe stanowiska i nie posiadali odpowiedniego doświadczenia w realizowaniu nowych wyzwań. Na przykładzie szeregu stanowisk zajmowanych przez Ulricha von Jungingen przed objęciem przez niego funkcji Wielkiego Mistrza Zakonu ukazano, iż osoby zajmujące po nim te funkcje poległy w bitwie pod Grunwaldem. Wymieniono zakonników powołanych przez nowego Wielkiego Mistrza na kluczowe stanowiska komturów w Prusach, komturach Torunia, Gdańska oraz w ziemi chełmińskiej i na Pomorzu Wiślanym. Ukazanie przebiegu wcześniejszej, a następnie kolejnych etapów kariery zakonnej tych osób uświadamia, jak często ich kwalifikacje były niewystarczające do pełnienia otrzymywanych funkcji. W przeciwieństwie do braci–rycerzy, straty w bitwie pod Grunwaldem nie dotknęły praktycznie wcale zakonników-księży oraz braci–radców, którzy po 1410 r. brali udział, jako posłowie, w negocjacjach i podróżach dyplomatycznych.
Professional qualifications of the candidates who were Teutonic Knights to senior positions in the Order in the 15th c. are noticeably lower than in the 14th c. The theme of this paper is to investigate the effect of casualties in the Battle of Grunwald [Tannenberg] on staffing needs of the Order. The analysis is limited to dignitaries’ careers and compared is the situation prevailing before and after the year 1410. Author analyses the importance of being in the circle of friends of Grandmaster, or other high-ranking members in the hierarchy of the Order as an important, though not the only one, possibility to be included into the group of trainees for future important role playing members of the Order, and for their subsequent careers. There were no pattern career-paths leading to senior positions in the Order - you can talk more about preferred ways leading there. In a memory book of the dead members of the Order published outside the Prussia is given the number of 203 men who died in the Battle of Grunwald. Of those who fell only slightly more than 10% are known by name - and that's because they occupied various high positions in the hierarchy of the Order, from the Grandmaster of the Teutonic Knights to Vogt von Dirschau . Biographies of those 21 dead and 11 survivors of the battle are presented in detail. This shows the extent of the personal losses - two thirds of high-ranking members of the Order were killed in the battle. The new Grandmaster, Heinrich von Plauen, who in his previous career did not occupy any important positions, was forced to fill in positions in the chapter of the Order from 1410 to 1411 with members who occupied before 1410 only a lower positions and did not have sufficient experience to fulfill their new tasks. At the example of the positions occupied by the fallen Grandmaster Ulrich von Jungingen before he had become the Grandmaster of the Order author shows that the persons who had held these position before the battle of Grunwald died in battle. It is shown in detail which brothers were appointed during the three-year reign of the new Grandmaster to the key positions in the Order, the position of the commanders in Prussia, as well as, in leading Commandries of the Teutonic Knights such as Toruń (Thorn) and Gdańsk (Danzig) in the Chełmno Land and in the Gdańsk Pomerania. A look at the previous and next stages of the career of these people shows how often their qualifications were not sufficient to perform these functions - in contrast to the other knights. Losses in the Battle of Grunwald, did not affected priest-brothers and counselors-brothers, who after 1410 took part in diplomatic negotiations and travel as envoys.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2012, 19; 119-132
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 646

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies