Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bishop Maciej" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Ugoda biskupa przemyskiego Macieja z miejscową szlachtą w sprawie dziesięcin z ostatniego dziesięciolecia XIV wieku
    Autorzy:
    Wolski, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954979.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Ladislaus Jagiello
    bishop Maciej
    Przemyśl diocese
    nobility
    tithe
    Władysław Jagiełło
    biskup przemyski Maciej
    diecezja przemyska
    szlachta
    dziesięciny
    Opis:
    Na początku lat 90. XIV w. po nominacji na biskupstwo przemyskie Macieja, dotychczasowego kanclerza królowej Jadwigi, doszło do konfliktu z miejscową szlachtą na tle świadczeń dziesięcinnych. Nowy biskup powoływał się na otrzymane od papieża prawo pobierania dziesięciny snopowej, tymczasem od czasów Kazimierza Wielkiego na terenach Rusi Czerwonej stosowano dziesięcinę pieniężną i to w znacznie niższym wymiarze niż w pozostałych częściach monarchii. Do ugody doszło dopiero za pośrednictwem króla Władysława najpewniej latem 1394 r. Mimo to, część szlachty nadal sprzeciwiała się wprowadzeniu nowych wyższych stawek. Groźba przysądzenia realnych, snopowych dziesięcin spowodowała zakończenie konfliktu, którego ostatnim akordem było potwierdzenie w 1406 r. przez biskupa przemyskiego pobierania dziesięciny w pieniądzu oraz swobodnego charakteru dziesięciny z łanów folwarcznych.
    At the beginning of the last decade of the 14th century a conflict was started with the local nobility concerning the payment of tithe. The new bishop Maciej claimed the right received from the Pope to levy the sheaf tithe, while from the times of Casimir the Great in Red Ruthenia a lower rate of tithe was in effect. The settlement was reached only through the mediation of King Ladislaus, probably in the summer of 1394. Nevertheless, some noblemen still opposed the new rates. It was only the threat of enforcing sheaf tithe that stopped the conflict, the last stage of which was the confirmation by the bishop in 1406 that tithe in the Przemyśl diocese had to be paid in coin, while the form of that from the grange fields might be freely decided.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2020, 86; 99-115
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święcenia duchowieństwa przez biskupa włocławskiego Macieja Drzewickiego w latach 1516-1529
    Ordinations performed by Bishop of Włocławek Maciej Drzewicki in the years 1516 – 1529
    Autorzy:
    Kaczmarek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022636.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    święcenia
    kler
    Biskup Maciej Drzewicki
    diecezja włocławska
    księga obowiązków biskupa
    ordination
    clergy
    Bishop Maciej Drzewicki
    the Diocese of Włocławek
    the book of bishop’s duties
    Opis:
    The study contains an analysis of the lists of the ordained priests from the book of duties of Ordinary Maciej Drzewicki,  (Diocesan Archive in Włocławek, Ref. ABKP 2 [19]). The lists from the years 1516-1529 contain a total of 300 seminarians, who were ordained an acolyte, a sub-deacon, a deacon and a presbyter. They were ordained by a bishop (in one case also by a suffragan). The entries include the  personal data of the ordained (their names, nicknames and the place of their origin), and as for sub-deacons, deacons and presbyters, also on what grounds they were ordained. Under the rule of Bishop Maciej Drzewicki in Włocławek ordination took place mostly in the Cathedral in Włocławek during the Easter season (mainly on Great Saturday). Among those ordained was a large group of candidates from outside the Bishopric of Włocławek – those were people with benefices in this diocese or the ones presented for ordination by the local clergy. The vast majority of the candidates for higher ordination (subdiaconate, diaconate and presbyterate) were recommended by prelates or canons of the local chapters, nobility or city councils of the cities in Kujawy and Pomerania. This article also contains the source edition of the analyzed material.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 55-92
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa duszpastersko-religijna w diecezji włocławskiej w świetle uchwał synodalnych biskupa Macieja Łubieńskiego (1631-1641)
    Renewal of pastoral-religiosus in the diocese of Włocławekin the light of resolutions Synods Bishop Maciej Łubieński (1631-1641)
    Autorzy:
    GRĘŹLIKOWSKI, KS. JANUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662006.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    biskup Maciej Łubieński; synody diecezji włocławskiej; reforma trydencka; ustawodawstwo diecezjalne; Sobór Trydencki; diecezja włocławska
    Bishop Maciej Łubieński; synods diocese Włocławek; the Tridentine reform; legislation diocesan; Council of Trent; the diocese of Włocławek
    Opis:
    Dar reform and renewal of pastoral offered to the Church the mid-sixteenth century in the resolutions of the Council of Trent, implemented and put into practice the particular Churches by successive centuries been zealously and fruitfully undertaken by Bishop Matthias Łubieński and with great gusto on three synods, two diocesan in 1634 and 1641 r. and at the Synod for archdeaconry of Pomerania in 1640. Their resolutions have become not only an opportunity to carry out pastoral renewal of the Church of Wloclawek, but also helped to deepen knowledge of and respect for the law and become an effective instrument to preserve the unity and discipline of the Church in the diocese, as well as the introduction of the Tridentine reform. Placed firmly in the conciliar decrees and resolutions of provincial synods statutes governed the many sectors of pastoral life of the diocese then Kuyavian-Pomeranian activating pastors, and engaging religiously and morally lay faithful. This outstanding legislator, reformer and supporter of the renewal of the Tridentine Church and its pastoral structures, he realized that the renewal of pastoral care and repair of life of religious and moral needs to find its origin in the reform of the clergy, maintaining discipline and discipline of the Church and in the life and behavior of the clergy in line with the spirit the priestly vocation. Resolutions of the Synod of Bishop Łubieński were a manifestation of his zeal legislative, - a reformist. Strongly urged by the harmonization of laws relating to the sacramental life, the discipline of the clergy and the development of religious life, while the development of pastoral care. His legislative activity, legal and pastoral was as structured, broad and comprehensive. She referred first to the fact purely legislative activity, and also had a practical nature, as refer to and serve the renewal of pastoral care and religious life of the faithful. Pastoral renewal efforts also served to reinforce the organization deaneries and the revival of activity deans, among others, in the control of pastoral remind parish priests of their duties in the field of studying parishioners, care for the sick and the poor, regulations relating to the defense of the Catholic faith threatened the Reformation, the regulations relating to teach the truths of the faith, teaching catechetical exercise and the sacraments, worship of God, and affairs liturgical celebrations. It all had to serve the post-conciliar renewal of pastoral ministry in the Church Wloclawek.
    Dar reformy i odnowy duszpasterskiej ofiarowany Kościołowi połowy XVI wieku w uchwałach Soboru Trydenckiego, realizowany i wprowadzany w życie Kościołów partykularnych przez kolejne wieki, został gorliwie i owocnie podjęty przez biskupa Macieja Łubieńskiego i to z wielkim rozmachem na trzech synodach, dwóch diecezjalnych w 1634 i 1641 r. oraz na synodzie odbytym dla archidiakonatu pomorskiego w 1640 r. Ich uchwały stały się nie tylko okazją do przeprowadzenia odnowy duszpasterskiej Kościoła włocławskiego, ale także przyczyniły się do pogłębienia znajomości i szacunku dla prawa oraz stały się skutecznym instrumentem do zachowania jedności i karności kościelnej w diecezji, jak też wprowadzania reformy trydenckiej. Osadzone mocno w dekretach soborowych oraz statutach prowincjonalnych uchwały synodów normowały wiele sektorów życia duszpasterskiego ówczesnej diecezji kujawsko-pomorskiej, uaktywniając samych duszpasterzy, jak i angażując religijnie i moralnie wiernych świeckich. Ten wybitny ustawodawca, reformator i zwolennik odnowy trydenckiej Kościoła i jego struktur duszpasterskich, zdawał sobie sprawę, że odnowa duszpasterstwa i naprawa życia religijno-moralnego musi znaleźć swój początek w reformie duchowieństwa, zachowaniu karności i dyscypliny kościelnej oraz w życiu i postępowaniu duchownych zgodnym z duchem powołania kapłańskiego. Uchwały synodalne biskupa Łubieńskiego były przejawem jego gorliwości ustawodawczo – reformistycznej. Usilnie zabiegał o ujednolicenie przepisów prawnych odnoszących się do życia sakramentalnego, dyscypliny duchowieństwa oraz rozwoju życia religijnego, a jednocześnie rozwoju duszpasterstwa. Jego działalność ustawodawcza i prawno-duszpasterska była w miarę usystematyzowana, szeroka i całościowa. Odnosiła się bowiem najpierw do działalności czysto ustawodawczej, a także miała charakter praktyczny, gdyż odnosiła się i służyła odnowie duszpasterstwa i życia religijnego wiernych. Odnowie duszpasterstwa służyły też podejmowane wysiłki zmierzające do usprawnienia organizacji dekanatów oraz ożywienie działalności dziekanów, m.in. w zakresie kontroli duszpasterstwa, przypominania proboszczom ich powinności w zakresie poznawania parafian, opieki nad chorymi i ubogimi, zarządzenia odnoszące się do obrony wiary katolickiej zagrożonej reformacją, regulacje odnoszące się do nauczania prawd wiary, nauczania katechetycznego, sprawowania i przyjmowania sakramentów, kultu Bożego i spraw liturgicznych. To wszystko miało służyć posoborowej odnowie duszpasterstwa w diecezji włocławskim.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 121-168
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Zapiski domowe" biskupa Macieja Wołonczewskiego jako przyczynek do poznania sytuacji społecznej i językowej na terenie dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego pod władzą carów
    Autorzy:
    Sawaniewska-Mochowa, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676731.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    the 19th century
    Lithuania
    Russification
    bishop of Samogitia Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius)
    manuscripts
    regional Polish language
    Opis:
    "The Domestic Notes" by Bishop Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius) as a contribution to the knowledge of the social and linguistic situation on the territory of the former Grand Duchy of Lithuania under the rule of the tsarsThe article introduces the interesting, albeit controversial, figure of Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius), an important member of the nineteenth-century clergy, and his Polish-language legacy. The bishop of Samogitia’s "Domestic Notes" document persecutions of the Catholic Church in Lithuania after the November and January Uprisings at the hands of Russian Tzarist authorities, and reflect the state of Polish language and its social functions in this historical period.Valančius’ manuscripts, published in the volume edited by the historians Aldona Prašmantaitė and Jan Jurkiewicz [Motiejus Valančius, Namų užrašai (The Domestic Notes), Vilnius: Baltos Lankos, 2003], were subjected to the far-reaching standardization of spelling, thus they are not a reliable source for a linguistic research. A linguist, who would make the effort of describing the Polish language of the author, should therefore locate and take advantage the original sources, dispersed in various archives in Vilnius. "Домашние записки" епископа Матвея Волончевского. К вопросу о социальной и языковой обстановке на территории бывшего Великого княжества Литовского во время царского правленияСтатья приближает интересную, но спорную, личность священника XIX-го века и его письменное наследие на польском языке. Заметки епископа Матвея Волончевского документируют репрессии, применяемые царским правительством по отношению к Католической церкви в Литве после восстаний против царской власти, и – одновременно – отражают состояние тогдашнего польского языка и его общественные функции. Изданные в научной разработке историков: Альдоны Прашмантайте и Яна Юркевича рукописи Волончевского [Motiejus Valančius, Namų užrašai (Домашние заметки), Vilnius: Baltos lankos, 2003] сильно кодифицированы и не могут быть достоверным источником лингвистических исследований. Лингвист, который захочет изучить польский язык жемайтского автора, будет вынужден работать с подлинниками, разбросанными по разным вильнюсским архивным фондам.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2013, 37
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apoteoza godła heraldycznego biskupa Macieja Grzegorza Garnysza w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach diecezji chełmskiej
    The apotheosis of Bishop Maciej Grzegorz Garnysz’s family crest in Latin poems in the directories of the Chełm Diocese
    Autorzy:
    Marczewski, Jarosław R.
    Strycharczuk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022715.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    biskup chełmski Maciej Grzegorz Garnysz
    diecezja chełmska
    rubrycele
    herb
    poezja herbowa
    Bishop of Chełm Maciej Grzegorz Garnysz
    the Diocese of Chełm
    directories
    family crest
    family crest poetry
    Opis:
    Directories play an important role in pastoral life of every diocese. In Poland, the first known prints of this type come from the sixteenth century. They include liturgical calendar with the local celebrations, pastoral directives, a list of institutions and clergy working in the diocese. Directories are issued by the authority of the bishop. In the past, publishing them provided the opportunity to print bishop’s family crest and an appropriate Latin poem on the first page. From the period of the rule of the Bishop of Chełm Maciej Grzegorz Garnysz († 1790) there remained 4 directories exposing the Garnysz family crest - Poraj. The  authors of the poems included in the above-mentioned prints are unknown. These poems are in the form of epigrams. In terms of the composition, they are short lyric poems with four- and six-line stanzas, written in elegiac couplet. In this article, they were reprinted and translated into Polish. Their analysis and translation are completely new phenomena, as in Poland there are no other works presenting translation or a study of the poems included in directories.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 167-187
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pochodzenie i najbliższa rodzina biskupa włocławskiego Macieja Pałuki (ok. 1285-1368)
    The Descent and the Closest Family of Bishop of Włocławek Maciej Pałuka (about 1285-1368)
    Autorzy:
    Białowąs, Justyna Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545092.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    biskup
    Maciej Pałuka
    Sławnik
    Zbylut
    Świętosław
    bishop
    Opis:
    Niniejszy artykuł skupia się na najbliższej rodzinie biskupa włocławskiego Macieja z Gołańczy. Maciej został biskupem po śmierci swego wuja biskupa włocławskiego Gerwarda. Po nim biskupem został jego bratanek Zbylut. Życiorys biskupa Macieja jest szerokim tematem, dlatego na potrzeby niniejszego artykułu zbadano życiorysy członków najbliższej rodziny Macieja. Badania obejmują życiorys ojca Macieja Sławnika kasztelana nakielskiego. Skupiono się również na jego żonie Małgorzacie, siostrze Gerwarda poprzednika Macieja na stanowisku biskupa włocławskiego. Artykuł opisuje także Świętosława najstarszego syna Sławnika i Małgorzaty, wojewodę tczewskiego walczącego o ziemie pomorskie podczas ataku krzyżackiego. Jako ostat-niego przybliżono postać Zbyluta, średniego syna Sławnika, który także walczył u boku Władysława Łokietka. Artykuł ponadto opisuje pochodzenie biskupa Macieja, a mianowicie jego przynależność do rodu Pałuków, w tym odnotowano wygląd herbu rodowego Pałuków.
    The present article focuses on the closest family of the Bishop of Włocławek Maciej of Gołańcza. Maciej took over the bishopric after the death of his uncle, the Bishop of Włocławek, Gerward. After his death the bishopric was in turn taken over by his nephew, Zbylut. Beacause Bishop Maciej’s biography constitutes a wide topic, for the purpose of the present article, the biographies of the closest members of his family have been examined. The research includes the biography of Maciej’s father, Sławnik, the Castellan of Nakło. The article also focuses on his wife Małgorzata, the sister of Gerward – Maciej’s predecessor as the Bishop of Włocławek. The article also describes Świętosław, the eldest son of Sławnik and Małgorzata, the Voivode of Tczew, who fought for Pomerania during the Teutonic attack. Last but not least, the article describes Zbylut, the middle son of Sławnik, who fought at the side of Władysław the Elbow-high. Moreover, the article discusses the descent of Bishop Maciej, namely his affiliation to the House of Pałuka and describes their coat of arms.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 33-51
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rzeszowsko-tyczyńskie Bractwo Kapłańskie pod patronatem Ducha Świętego i Maryi Panny od XV do XVIII stulecia
    The Holy Spirit and the Virgin Mary Rzeszów-Tyczyn Brotherhood of Priests From the 15th to the 18th Century
    Autorzy:
    Borcz, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339898.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Bractwo Kapłańskie rzeszowsko-tyczyńskie
    biskup Maciej
    statuty
    zarząd konfraterni
    członkowie
    sesje brackie
    nabożeństwa za zmarłych konfratrów
    fundacje pobożne
    prebendy ołtarzowe
    reformy biskupa W.H. Sierakowskiego z roku 1760
    zniesienie Bractwa w roku 1783 przez zaborcze władze austriackie
    Rzeszów-Tyczyn Brotherhood of Priests
    Bishop Maciej
    statutes
    Board of the Brotherhood
    members
    confreres’ sessions
    services for the late confreres
    religious foundations
    altar prebends
    Bishop W. H. Sierakowski’s reforms of 1760
    abolishing the Brotherhood by the Austrian authorities in 1783
    Opis:
    An extremely important role in maintaining the clergy’s high religious-moral level in the Church in the West was played by brotherhoods of priests (fraternitates presbyterorum) that were established starting from the 9th century. Their aim was a continuous formation of their members, mutual spiritual and material aid, and praying for the dead confreres. From Gaul, where they were first established (Reims), they soon spread to the neighboring countries, among others to Germany, Italy and Spain. They reached Poland in the 13th century becoming one of the important factors of reformation of the clergy. In the Przemyśl Diocese of the Latin rite (established about the middle of the 14th century) brotherhoods open to the clergy (and also lay people, according to the so-called filadelfia principle) appeared in the first half of the 15th century, and by the end of the 17th century they spread to its whole territory. As the first one the Holy Spirit and the Virgin Mary Rzeszów-Tyczyn Brotherhood of Priests (Fraternitas Sacerdotalis in ecclesiis et districtibus Rzeszoviensi et Tyczynensi), that the author discusses here, was established. First it was active in the Rzeszów and Tyczyn regions, and from the end of the 16th century within the Rzeszów Decanate. It was a grass-roots initiative of a group of clergymen, and then it was officially approved of by the Przemyśl Bishop Maciej in 1419. Its statute described the structure of the brotherhood, defined its aims, means of work and the disciplinary issues. It devoted quite a lot of attention to the questions connected with the ultimate matters, like preparation for death, funeral, aid for the soul of the dead one, and so on. Indulgence privileges were supposed to encourage the members to diligently take part in the meetings and celebrations of the brotherhood that took place periodically. A great role in the life of the Brotherhood was played by sessions convened initially once every three months, and then twice a year, that were usually attended by all its members as well as its lay sympathizers. The sessions took place in Tyczyn and Rzeszów, alternately. The devotion during a session had a set order: first the mourning office was sung and the Holy Mass was celebrated with a procession and with stations for the late brothers, next a solemn Holy Mass was said about the Holy Spirit, with the exposition of the Sacrament and the procession and a sermon. After the devotion a debate was held with a scrutiny concerning the life of the confreres, and in the later period also concerning the state of their churches. Also the more difficult cases of moral theology were discussed. When all the items on the agenda had been discussed the confreres went to a meal, in which only priests could participate. Some of the most important aims of the Brotherhood was the promotion of the cult of God, ensuring profuse spiritual gifts to the living brothers, and prayer aid to those, who had already passed away. In the current of this type of actions (collective as well as individual) various religious funds were contained (the first one in 1492), including altar prebends (the first one in 1639). In consequence in the middle of the 18th century the Brotherhood had the right of patronage over four altar prebends. The Rzeszów Brotherhood was quite active practically throughout the 17th century, however, in the next century its deep crisis was revealed, which was caused to a considerable degree by external factors. It also affected the other priest communities in the diocese, which had an adverse influence on the formative work among the clergy. Brotherhoods were revived in the diocese by the zealous Przemyśl priest, Bishop W. H. Sierakowski (1742-1760). After an in-depth examination of the situation, on 5 May 1760 in Brzozów he issued a directive to all the brotherhoods in the diocese, in which he described in detail the reforms that were to be effected. Introduction of a uniform and to some degree centralized structure of the brotherhood in the diocese was an important novelty; it was adjusted to its new territorial structure introduced in 1751 (3 archdeaconates). Instead of about a dozen small, independent brotherhoods existing in particular deaconates, the Bishop organized three big ones, each of which was to function in one of the archdeaconates. Each one was to be headed by the provost elected for life. At the same time Bishop Sierakowski ordered all the brotherhoods to keep to the reformed statute of the Sanok-Krosno Brotherhood. The reform of 1760, although it was not fully implemented (the new structure based on the network of archdeaconates was not accepted), gave a new impulse to the work of all priest brotherhoods in the Przemyśl Diocese (including the Rzeszow-Tyczyn one), which is confirmed by the preserved official reports dating back to that time. It should be stressed that the reform introduced by Bishop W. H. Sierakowski gave sound foundations for further fruitful work of priest brotherhoods in the diocese for a long time. However, their fate was unexpectedly decided by external factors. In consequence of the first partition of Poland in 1772 the Przemyśl Diocese was annexed by Austria that soon abolished the system existing in Poland and introduced its own in its place. All former institutions of the Polish Republic that were incompatible with the vision of an „enlightened state” ruled in an absolutist way were abolished. Also the Catholic Church was subjected to utter control as well as to numerous restrictions and transformations that were supposed to make it completely subject to the state and make it an obedient tool for the lay authorities. These actions, presented as a „reform of the Church”, were taken in the name of the political-ecclesial system obtaining in Austria at that time that was called „Josephinism”. Ruthless and consistent interference of the lay authorities into the life of the Church in a few years led to liquidation of many Church institutions that played a great role in the religious life of the community of the faithful. Also all religious brotherhoods were the aim of a furious attack, including the ones to which priests belonged, whose profile did not correspond with the vision of the „enlightened state”. They were abolished by the Austrian authorities on 22 May 1783, and in their place the court decree of 9 August 1783 established the „Association for Active Love of the Neighbor” that was subjected to the control of the state. These actions also meant the end of the Rzeszow-Tyczyn Brotherhood of Priests, deserved in the field of forming and sanctifying numerous generations of priests as well as of lay people.
    Źródło:
    Roczniki Historii Kościoła; 2009, 1; 129-162
    2080-8526
    Pojawia się w:
    Roczniki Historii Kościoła
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaplica biskupa Krzysztofa Andrzeja Jana Szembeka we Fromborku i jej dekoracja malarska z pierwszej połowy XVIII wieku
    The Chapel of Bishop Krzysztof Andrzej Jan Szembek in Frombork and its painting decorations from the first half of the 18th century
    Autorzy:
    Tracz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147333.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    kaplica relikwiarzowa
    oratorium
    Frombork
    Diecezja Warmińska
    bp Krzysztof Andrzej Jan Szembek
    kwadratura
    polichromia
    Maciej Jan Meyer
    reliquary chapel
    oratorio
    Diocese of Warmia
    Bishop Krzysztof Andrzej Jan Szembek
    square
    polychrome
    Opis:
    Z fundacji biskupa warmińskiego Krzysztofa Andrzeja Jana Szembeka ze Słupowa (1680 – 1740), biskupa na Warmii w latach 1724 – 1740 przy katedrze we Fromborku powstała kaplica pw. Najświętszego Salwatora i św. Teodora Męczennika (Teodora z Amazji), zwana szembekowską. Oratorium stanowi przykład centralnej budowli kopułowej. Powstała jako kaplica relikwiarzowa oraz miejsce pochówku swojego fundatora. Punkt centralny kaplicy stanowi retabulum relikwiarzowe, ustawione w 1734 roku w arkadzie południowej. Na mensie ołtarza ustawiono sarkofag z wizjerami oraz srebrnymi aplikacjami z relikwiami św. Teodora z Amazji. Towarzyszą mu liczne relikwie różnych świętych oraz woskowe agnuski umieszczone w czarnych, drewnianych, przeszklonych relikwiarzach, bogato zdobionych srebrnymi, trybowanymi aplikacjami. Ich srebrne okucia i zdobienia wykonali w latach ok. 1730 – 1743 złotnik olsztyński Jan Krzysztof Geese (†1761) oraz czynny w Królewcu w latach 1712 – 1750 Samuel Grewe. Całość wnętrza kaplicy pokrywają freski wykonane ok. 1735 roku przez Macieja Jana Meyera (Matthiasa Johanna Meyera) z Lidzbarka Warmińskiego. Artysta pilastry, fryzy i płyciny ścian kaplicy ozdobił dekoracjami w formie marmoryzacji i regencyjnej ornamentyki. Pomiędzy czterema parami pilastrów artykułujących wnętrze oratorium przedstawiono w każdym pasie spiętrzone pionowo po cztery medaliony z popiersiami świętych. Dodatkowo w arkadzie nad wejściem do oratorium Meyer ukazał monumentalną Wizję św. Teodora z Amazji. Natomiast w przyłuczach arkad przedstawił personifikacje ośmiu błogosławieństw malowane w technice en grisaille. Z kolei w czaszy kopuły kaplicy wyobrażono adorację Trójcy Świętej oraz Krzyża Świętego przez mieszkańców Nieba, którym przewodzi wniebowzięta Najświętsza Maria Panna. Dekoracja malarska kaplicy Szembekowskiej, zawierająca bogate treści ideowe, stanowi wczesny przykład na ziemiach polski iluzjonistycznego malarstwa kwadraturowego obficie czerpiącego z włoskiej tradycji malarskiej zasilonej inspiracjami Andrea Pozzo (1642 – 1709). Wykształcony w Italii Meyer w komponowaniu dekoracji kopuły oparł się na freskach z lat 1664 – 1665 Pietro Berrettini da Cortona w kopule Santa Maria in Valicella w Rzymie. Natomiast układ malowanych medalionów z popiersiami w dolnej części kaplicy zaczerpnął z podobnego rozwiązania, jakie zastosowano w osiach bocznych ołtarza głównego z lat 1699 – 1700 w kościele Krzyża Świętego w Warszawie, ufundowanego przez mecenasa Meyera biskupa Teodora Potockiego, bezpośredniego poprzednika biskupa Szembeka na stolicy warmińskiej.
    A chapel under the invocation of the Most Holy Saviour and St. Theodore the Martyr (Theodor of Amasea), known as Szembek Chapel was founded by the Bishop of Warmia, Krzysztof Andrzej Jan Szembek of Słupów (1680 – 1740), a bishop of Warmia in 1724 – 1740. The oratory is an example of a central dome structure. It was established as a reliquary chapel and a burial place for its founder. The central point of the chapel is the reliquary reredos,placed in the southern arcade in 1734. On the altar mensa there is a sarcophagus with visors and silver applications with the relics of St. Theodore of Amasea. It is accompanied by numerous relics of various saints and Agnus Dei of wax placed in black, wooden, glass reliquaries, richly decorated with trimmed silver applications. Their silver fittings and decorations were made in the years 1730 – 1743 by a goldsmith from Olsztyn – Jan Krzysztof Geese (†1761) and Samuel Grewe (1712 – 1750), a goldsmith from Królewiec. The entire interior of the chapel is covered with frescoes made around 1735 by Maciej Jan Meyer (Matthias Johann Meyer) from Lidzbark Warmiński. The artist decorated the pilasters, friezes and panelsof the chapel’s walls with forms of marbling and regency ornamentation. In the corners of the chapel there are four pairs of pilasters. For every pair, between the pilasters, there are medallions with busts of saints. Additionally, in the arcade above the entrance to the oratory, Meyer portrayed a monumental Vision of St. Theodore of Amasea. In the arches of the arcades, hepresented personifications of eight blessings, painted in the en grisaille technique. Finally, in the the dome of the chapel one can admire adoration of the Holy Trinity and the Holy Cross by the inhabitants of Heaven, led by the Assumed Virgin Mary. The painting decoration of Szembek Chapel, rich in ideological content, is an early example of Polish quadrature illusionist painting that draws abundantly from the Italian painting tradition inspired by Andrea Pozzo (1642 – 1709). Educated in Italy, Meyer, while composing the dome decorations, drew inspiration from frescoes from the years 1664 – 1665 by Pietro Berrettini da Cortona in the dome of Santa Maria in Valicella in Rome. In case of the arragmenet of the painted medallions with busts that can be found in the lower part of the chapel, Meyer was influenced bya solution used in the side axes of the main altar from the years 1699 – 1700 in the Church of the Holy Cross in Warsaw funded by Meyer’s patron, Bishop Teodor Potocki, a direct predecessor of Bishop Szembek of Warmia.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2020, 21; 63-90
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szembekowska kaplica Najświętszego Salwatora przy katedrze we Fromborku jako palladium Świętej Warmii
    Szembek Chapel of the Holy Savior at the cathedral in Frombork as the Palladium of Holy Warmia
    Autorzy:
    Tracz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519231.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    kaplica relikwiarzowa
    relikwie
    Frombork
    bp Krzysztof Andrzej Jan Szembek
    palladium
    Warmia
    Maciej Jan Meyer
    św. Teodor
    budowla centralna
    protestanci
    reliquary chapel
    relics
    Bishop Krzysztof Andrzej Jan Szembek
    Saint Theodore
    central building
    Protestants
    Opis:
    Z fundacji biskupa warmińskiego Krzysztofa Andrzeja Jana Szembeka ze Słupowa (1680–1740), biskupa na Warmii w latach 1724–1740 przy katedrze we Fromborku powstała kaplica pw. Najświętszego Salwatora i św. Teodora Męczennika (Teodora z Amazji), zwana szembekowską. Oratorium stanowi przykład centralnej budowli kopułowej. Powstała jako kaplica relikwiarzowa oraz miejsce pochówku swojego fundatora. Punkt centralny kaplicy stanowi retabulum relikwiarzowe, ustawione w 1734 roku w arkadzie południowej. Na mensie ołtarza ustawiono sarkofag z wizjerami oraz srebrnymi aplikacjami z relikwiami męczennika wczesnochrześcijańskiego św. Teodora z Amazji. Towarzyszą mu liczne relikwie różnych świętych oraz woskowe agnuski umieszczone w czarnych, drewnianych, przeszklonych relikwiarzach, bogato zdobionych srebrnymi, trybowanymi aplikacjami. Ich srebrne okucia i zdobienia wykonali w latach ok. 1730–1743 złotnik olsztyński Jan Krzysztof Geese (†1761) oraz czynny w Królewcu w latach 1712–1750 Samuel Grewe. Całość wnętrza kaplicy pokrywają freski wykonane ok. 1735 roku przez Macieja Jana Meyera (Matthiasa Johanna Meyera) z Lidzbarka Warmińskiego. Kaplica ze świadomie wybranym kształtem, właściwie dobranymi relikwiami, odpowiednią dekoracją malarską pokrywającą wnętrze, kopią narodowego palladium, jakim jest cudowny wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej oraz bogatym uposażeniem na potrzeby celebrowanej w niej liturgii, od samego początku była w zamyśle biskupa Szembeka pomyślana jako miejsce mające chronić Świętą Warmię przed zagrażającymi jej niebezpieczeństwami ze strony innowierców.
    From the foundation of the bishop of Warmia, Krzysztof Andrzej Jan Szembek from Słupów (1680–1740), the bishop of Warmia in the years 1724–1740, a chapel was built at the cathedral in Frombork. It was named for Holy Savior and St. Theodore the Martyr (Theodor of Amazja), but often called Szembekowska. The oratory is an example of a central dome structure. It was built as both a reliquary chapel and burial place of its founder. The central point of the chapel is the reliquary retable, set in 1734 in the southern arcade. On the mensa, was placed a sarcophagus with visors and silver applications with the relics of the early Christian martyr St. Theodore of Amasia. It is accompanied by numerous relics of various saints and wax agnus placed in black, wooden, glazed reliquaries, richly decorated with silver, trimmed applications. Their silver fittings and decorations were made in the years around 1730–1743 by the Olsztyn goldsmith Jan Krzysztof Geese (†1761) and Samuel Grewe, active in Königsberg in the years 1712–1750. The entire interior of the chapel is covered with frescoes made around 1735 by Maciej Jan Meyer (Matthias Johann Meyer) from Lidzbark Warmiński. The chapel with a consciously chosen shape, properly selected relics, an appropriate painting decoration covering the interior, a copy of the national palladium, which is the miraculous image of Our Lady of Częstochowa, and a rich endowment for the needs of the liturgy celebrated there, was from the very beginning, in Bishop Szembek’s intention, built as a place to protect Holy Warmia from the dangers threatening it from dissenters.
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2022, 10; 69-102
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies