Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biodegradowalne powłoki polimerowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Mechanical Properties of Polymer Coatings Containing HAp and Active Substance on a Metal Substrate
Własności mechaniczne powłok polimerowych zawierających HAp i substancję aktywną na podłożu metalowym
Autorzy:
Goldsztajn, Karolina
Lisoń-Kubica, Julia
Jaworska, Joanna
Jelonek, Katarzyna
Kajzer, Wojciech
Szewczenko, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27310184.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
biodegradable polymer coatings
titanium alloys
Pin-On-Disc
scratch test
biodegradowalne powłoki polimerowe
stop tytanu
Opis:
Titanium alloys are currently widely used in implantation, especially in orthopaedics. However, undesirable reactions caused by aluminium and vanadium ions released from the surface of the most commonly used alloys, Ti6Al4V and Ti6Al7Nb, result in the need to modify the surface of the material to improve biocompatibility. Among the available modification methods, one can mention the application of biodegradable polymer coatings, which, apart from improving biocompatibility by limiting the penetration of alloying element ions into the tissue environment, can also be a matrix for the release of mineral (HAp) and active substances. The paper attempts to determine the mechanical properties of PLGA polymer coatings containing nanoparticle hydroxyapatite and an active substance (dexamethasone) applied with the ultrasonic spray coating method on a Ti6Al7Nb alloy substrate. The scope of the research included: surface topography testing using an optical profilometer, coating adhesion testing to the substrate using the scratch test method and tribological testing (Pin-On-Disc method).
Stopy tytanu znajdują obecnie szerokie zastosowania implantacyjne, szczególnie w ortopedii. Jednakże niepożądane reakcje wywoływane przez jony glinu i wanadu uwalnianie z powierzchni najczęściej wykorzystywanych w praktyce stopów Ti6Al4V oraz Ti6Al7Nb skutkują koniecznością modyfikacji powierzchni materiału w celu poprawy biokompatybilności. Wśród dostępnych metod modyfikacji wymienić można nakładanie biodegradowalnych powłok polimerowych, które poza poprawą biokompatybilności poprzez ograniczenie przenikania jonów pierwiastków stopowych do środowiska tkankowego stanowić mogą także matrycę dla uwalniania substancji mineralnych (HAp) oraz aktywnych. W pracy podjęto próbę określenia własności mechanicznych powłok polimerowych z PLGA, zawierających nanocząsteczkowy hydroksyapatyt oraz substancję aktywną (deksametazon), nakładanych metodą natryskiwania ultradźwiękowego na podłoże ze stopu Ti6Al7Nb. Zakres przeprowadzonych badań obejmował badania topografii powierzchni z wykorzystaniem profilometru optycznego, badania adhezji powłok do podłoża metodą scratch test oraz badania tribologiczne (metoda Pin-On-Disc).
Źródło:
Tribologia; 2023, 2; 17--25
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Corrosion resistance of Ti6Al4V alloy coated with caprolactone-based biodegradable polymeric coatings
Odporność korozyjna stopu Ti6Al4V pokrytego biodegradowalnymi powłokami polimerowymi na bazie kaprolaktonu
Autorzy:
Kajzer, W.
Jaworska, J.
Jelonek, K.
Szewczenko, J.
Kajzer, A.
Nowińska, K.
Hercog, A.
Kaczmarek, M.
Kasperczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365372.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Polskie Naukowo-Techniczne Towarzystwo Eksploatacyjne PAN
Tematy:
corrosion resistance
metal biomaterials
Ti6Al4V alloy
biodegradable polymeric coatings
odporność korozyjna
biomateriały metalowe
stop Ti6Al4V
biodegradowalne powłoki polimerowe
Opis:
The aim of this study was to determine the influence of long-term exposure of Ringer’s solution on degradation of the anodically oxidated Ti6Al4V alloy coated with a biodegradable polymer coating. Polymeric coatings made of poly(glycolide-ε-caprolactone) – G-Cap and poly(glycolide- ε-caprolactone-lactide) – G-Cap-L were applied by a dip-coating method. Degradation was assessed on the basis of the results of pitting corrosion resistance and density of metal ions infiltrating to the solution. Studies were conducted for samples after 3, 6, 8, 10 and 12 weeks of exposure to the corrosive environment. In addition, topography of the surface of the polymer coating was assessed. As a result of potentiodynamic studies, the value of the polarization resistance and corrosion potential for the G-Cap and G-Cap-L coated samples were significantly decreased while simultaneous reduction of the density of metal ions infiltrating to the solution throughout the whole study period. There was also observed a faster degradation of the G-Cap coating compared to G-Cap-L, which showed local discontinuity after 12 weeks of exposure. The obtained results provide the basis for the development of polymeric coatings on surface of metal implants with predictable time / kinetics of degradation by selecting the composition of polymers while simultaneous limitation of metal ions infiltration into surrounding tissues.
Celem pracy było określenie wpływu długotrwałego oddziaływania rozworu Ringera na proces degradacji utlenianego anodowo stopu Ti6Al4V pokrytego powłoką biodegradowalnego polimeru. Powłoki polimerowe wykonane z poli(glikolido- ε-kaprolaktonu) – G-Cap oraz poli(glikolido ε-kaprolaktono- laktydu) – G-Cap-L naniesiono metodą zanurzeniową (dip-coating). Proces degradacji w funkcji czasu oceniano na podstawie wyników badań odporności na korozję wżerową oraz gęstości masy jonów metalowych przenikających do roztworu. Badania przeprowadzono dla próbek po 3, 6, 8, 10 i 12 tygodniach ekspozycji na środowisko korozyjne. Ponadto oceniano topografię powierzchni powłoki polimerowej. W wyniku przeprowadzonych badań potencjodynamicznych stwierdzono wyraźne obniżenie wartości oporu polaryzacyjnego i potencjału korozyjnego dla próbek z naniesionymi powłokami G-Cap i G-Cap-L przy jednoczesnym wyraźnym ograniczeniu gęstości jonów metalowych przenikających do roztworu w całym okresie badawczym. Stwierdzono również szybszą degradację powłoki typu G-Cap w porównaniu do G-Cap-L, dla której po 12 tygodniu ekspozycji stwierdzono lokalnie występujące przerwania ciągłości. Uzyskane wyniki dają podstawę do opracowywania na powierzchni implantów metalowych powłok polimerowych o przewidywalnym czasie/określonej kinetyce degradacji, poprzez dobór składu polimerów z jednoczesnym ograniczeniem możliwości przenikania jonów metalowych do otaczających tkanek.
Źródło:
Eksploatacja i Niezawodność; 2018, 20, 1; 30-38
1507-2711
Pojawia się w:
Eksploatacja i Niezawodność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies