Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biodegradacja PCB" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Unieszkodliwianie osadów ściekowych zawierających polichlorowane bifenyle
Autorzy:
Ficek, A.
Michalski, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/273888.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Roble
Tematy:
osady ściekowe
bifenyle polichlorowane
PCB
biodegradacja PCB
utylizacja osadów ściekowych
sewage sludge
polychlorinated biphenyls
PCBs biodegradation
sewage sludge utilization
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2014, 19, 6; 26-29
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradacja polichlorowanych bifenyli przez zespół mikroorganizmów wyizolowanych z wody i gleby
Biodegradation of polychlorinated biphenyls with microorganisms isolated from water and soil
Autorzy:
Piekarska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236580.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
polichlorowane bifenyle
biodegradacja PCB
test Amesa
właściwości mutagenne
polychlorinated biphenyls
PCBs biodegradation
Ames test
mutagenic properties
Opis:
Praca przedstawia rezultaty badań dotyczące możliwości biodegradacji chloroorganicznych składników preparatu technicznego Aroclor 1242. Z wody i gleby skażonej związkami chloroorganicznymi wyizolowano zespół mikroorganizmów składający się z dziewięciu aktywnych szczepów zdolnych do rozkładu polichlorowanych bifenyli (PCB). Szczepy te należały do następujących rodzajów: Micrococcus, Alcaligenes, Arthrobacter i Pseudomonas, Rhodotorula i Candida. Następnie zbadano przydatność pozyskanych drobnoustrojów do rozkładu składników Arocloru 1242 w hodowlach pojedynczych szczepów i ich mieszaniny. Postęp biodegradacji badano metodami mikrobiologicznymi, biochemicznymi i chemicznymi. Do oznaczeń zawartości PCB zastosowano chromatograf gazowy z selektywnym (względem związków chloroorganicznych) dedektorem ECD. Zbadano także potencjalne właściwości mutagenne produktów pobiodegradacyjnych metodą testu Amesa. Wszystkie badane mikroorganizmy odznaczały się dobrymi właściwościami biodegradacyjnymi, rozkładając PCB z wydajnością 5÷60%. Największą wydajność rozkładu preparatu Aroclor 1242, około 72%, uzyskano w przypadku zastosowania mieszanej kultury, a nie pojedynczych aktywnych szczepów. Badania biochemiczne wykazały wysoką aktywność biologiczną szczepów podczas trwania procesu rozkładu PCB, co potwierdziło wyniki badań analitycznych. Badania genotoksyczności powstających metabolitów biodegradacji, wykonane testem Amesa, wykazały brak obecności związków o charakterze mutagennym i rakotwórczym w większości ekstraktów pobiodegradacyjnych.
Owing to their high toxicity, strong bioaccumulation and low degradability, chloroorganic compounds raise serious ecological problems. The objective of the study reported in this paper was to degrade polychlorinated biphenyls (PCBs), the components of the commercial Aroclor 1242 mixture, with microorganism cultures isolated from chlororganic-contaminated water and soil. There were nine strains, the majority of which belonged to the genera Micrococus, Alcaligenes, Arthrobacter, Pseudomonas, Rhodotorula and Candida. The taxonomic status of the isolated strains and their ability to degrade PCB congeners were determined. The biodegradation of the Aroclor 1242 components was monitored using microbiological, biochemical and chemical methods. PCB concentrations were determined by gas chromatography (GC-ECD). Potential mutagenic and carcinogenic properties of the biodegradation products were examined with the Ames test. The PCB congeners were degraded by selected bacterial strains with an efficiency which ranged from 5% to 60%. The highest efficiency (72%) was achieved with a mixed culture. Bioindication studies showed that, in the majority of instances, no mutagenic metabolites were produced in the course of the biodegradation process.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 2, 2; 21-27
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies