Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "biodegradacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 244
Tytuł:
Mykologia budowlana
Building mycology
Autorzy:
Rubin, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38073414.pdf
Data publikacji:
2024-05-27
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Tematy:
mykologia budowlana
biodegradacja
biokorozja
korozja biologiczna
korozja mikrobiologiczna
building mycology
biodegradation
biocorrosion
biological corrosion
microbial corrosion
Opis:
Mykologia budowlana to dział budownictwa, zajmujący się rozpoznawaniem przyczyn i skutków korozji biologicznej, jak również zabezpieczaniem przed nią oraz jej zwalczaniem. Korozja biologiczna to rodzaj korozji zachodzącej pod wpływem działania mikroorganizmów – w mikrośrodowisku mieszkalnym człowieka to głównie bakterie oraz grzyby, a także produktów ich przemiany materii, które tworzą środowisko ewidentnie korozyjne. Inne czynniki biologiczne – odpowiedzialne za ten rodzaj korozji w odniesieniu do materii budowlanej, to w warunkach polskich przede wszystkim: glony, porosty, mszaki oraz owady – techniczne szkodniki drewna budowlanego.
Building mycology is a branch of construction that deals with identifying the causes and effects of biological corrosion, as well as protecting against and combating it. Biological corrosion is a type of corrosion occurring under the influence of microorganisms – in the human residential microenvironment, it is mainly bacteria and fungi, as well as their metabolic products, which create an obviously corrosive environment. Other biological factors responsible for this type of corrosion in relation to building materials are, in Polish conditions, primarily: algae, lichens, bryophytes and insects – technical pests of construction wood.
Źródło:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2023, 3(106); 69-77
1897-2349
2657-5760
Pojawia się w:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie i degradacja kompozytów na bazie polilaktydu i paździerzy konopnych modyfikowanych stearyną
Preparation and degradation of composites based on polylactide and hemp shives modified with stearin
Autorzy:
Biniaś, Dorota
Drabek, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36077544.pdf
Data publikacji:
2024-06
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
polilaktyd (PLA)
paździerze konopne
kompozyty
biodegradacja
polylactide (PLA)
hemp shives
composites
biodegradation
Opis:
As a result of the work carried out, composites were obtained whose matrix was polylactide (PLA) and the filler was hemp shives with the addition of stearin. Using a heating press, composites with different shares of both PLA and hemp shives were obtained. The amount of stearin was always 15% in relation to the mass of hemp shives used. Samples were prepared from the obtained composites to test the biodegradation process, which were measured and weighed. The biodegradation process was carried out in the environment, placing the appropriately prepared batches of composites in compost derived from grass. Samples were taken at monthly intervals to analyze changes in mass and thickness and morphological assessment. The degradation process of the obtained composites was carried out for 3 months. The mass of the samples after the first month of biodegradation did not change significantly, however, with the biodegradation time, the masses of the tested composite samples decrease. The thickness of composite samples after the first month of biodegradation increased in relation to the initial value, which may be caused by the adsorption of water from the substrate. However, after three months of biodegradation, a decrease in thickness was observed for all samples in comparison to the initial value. Analysis of the surface morphology of the composite samples carried out using a stereoscopic microscope and a scanning electron microscope confirmed the biodegradation process for the obtained composites. Stearin, which is a mixture of fatty acids, used as a composite modifying additive turned out to be a nutrient for microorganisms present in the compost, which accelerated the decomposition of the samples. As a result of the conducted research, it can be stated that the obtained composite has properties that support ecological processing, which is in line with the assumptions of a circular economy.
Źródło:
Polish Journal of Materials and Environmental Engineering; 2024, 7(27); 63-73
2720-1252
Pojawia się w:
Polish Journal of Materials and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decomposition dynamics of cooking-oil-soaked waste paper in media with low inorganic nitrogen content
Dynamika rozkładu papieru nasączonego olejem spożywczym w mediach o niskiej zawartości azotu nieorganicznego
Autorzy:
Ciesielczuk, Tomasz
Rosik-Dulewska, Czesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311553.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
biodegradation
cardboard
parchment paper
cooking oil
low inorganic nitrogen
biodegradacja
karton
papier do pieczenia
olej spożywczy
azot nieorganiczny
Opis:
Papier i tekturę należy poddać recyklingowi, ale odpady papierowe zanieczyszczone np. olejem spożywczym czy plastikiem, są znacznie bardziej problematyczne. W szczególności papier zanieczyszczony olejem spożywczym lub masłem (np. pudełka po pizzy) jest trudnym odpadem. Również papier do pieczenia nie może być kierowany jako odpad celulozowy. Rozwiązaniem może być kompostowanie, ale w wielu miejskich systemach zbiórki odpadów stałych, odpady te są zbierane ze strumieniem odpadów zmieszanych, co ostatecznie prowadzi do składowania lub spalania tego materiału. Papier pergaminowy i karton do pizzy zawierają dużo celulozy, a na składowiskach są źródłem CO2 i CH4. Celem pracy było badanie niskiego poziomu łatwo dostępnego azotu i temperatury niższej niż w czasie typowego procesu kompostowania na proces degradacji dwóch typów papieru silnie zanieczyszczonego olejem spożywczym. Jako materiał testowy wykorzystano tekturę zwykle używaną do celów opakowaniowych. W eksperymentach zasadniczych wykorzystywano dwa rodzaje papieru zwykle używanego w kuchni: karton (zużyte pudełko po pizzy) i papier pergaminowy silnie zabrudzony olejem spożywczym. Przetestowano dwa rodzaje mediów stałych o niskiej zawartości azotu nieorganicznego: dojrzały kompost z odpadów komunalnych (MSWC) oraz ziemię liściową. Spadek masy obu rodzajów próbek papieru był skorelowany z czasem procesu i ubytkiem azotu amonowego i azotanowego. Obie badane próbki suche oraz z dodatkiem oleju spożywczego uległy częściowemu lub całkowitemu rozkładowi po 6 tygodniach przetwarzania w warunkach tlenowych bez dodatkowej dawki azotu nieorganicznego. Możliwe jest deponowanie papieru zanieczyszczonego olejem roślinnym wraz z odpadami biodegradowalnymi, aby uniknąć zwiększenia masy strumienia odpadów zmieszanych
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2023, 49, 1; 85--93
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laboratoryjne badania skuteczności szczepionki bakterii Bacillus Subtilis B172 w degradacji natywnego pierza odpadowego
Laboratory studies of the effectiveness of the Bacillus Subtilis B172 inoculum in the degradation of native waste feathers
Autorzy:
Sobolczyk-Bednarek, Justyna
Choińska-Pulit, Anna
Łaba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342940.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Poltegor-Instytut Instytut Górnictwa Odkrywkowego
Tematy:
Bacillus subtilis
biofilm
pióra kurze
keratynaza
biodegradacja
chicken feathers
keratinase
biodegradation
Opis:
Kumulacja pierza drobiowego jako surowca odpadowego w środowisku naturalnym stanowi problem ekologiczny i sanitarny z uwagi na wysoką odporność na degradację oraz na możliwość występowania patogennych mikroorganizmów. Prezentowane badania przybliżają możliwość wykorzystania szczepionki bakterii z rodzaju Bacillus do degradacji keratyny piór natywnych. Pióra szczepione bakteriami B. subtilis B172 w wyższym stopniu podlegały biodegradacji zarówno w hodowli wgłębnej jak również w solid state, w stosunku do odpowiednika nieinokulowanego. Przejawiało się to w ubytku masy o 30% wyższym w hodowli inokulowanej, wizualnym obrazie oraz w parametrach biochemicznych keratynolizy, np. ilość białka rozpuszczalnego wyższa o 71% w stosunku do hodowli nieinokulowanej. Ponadto wykazano zdolność bakterii do tworzenia biofilmów na substracie keratynowym, co jest dodatkowym czynnikiem mogącym intensyfikować proces keratynolizy. Przeprowadzone badania wskazują alternatywną i ekologiczną metodę degradacji pierza kurzego z zastosowaniem szczepionki keratynolitycznych bakterii B. subtilis B172.
Accumulation of chicken feathers waste in natural environment presents an ecological and sanitary issue due to the high resilience of keratin against degradation and possible occurrence of pathogenic microorganisms. The presented research highlight the possible application bacterial inoculum from the genus Bacillus for biodegradation of native feather keratin. Feathers inoculated with B. subtilis B172 underwent advanced decomposition in liquid cultures, as well as in soild-state conditions, as compared with an uninoculated control. It was manifested by the substrate loss increased by 30%, visual changes in the substrate and biochemical indicators of keratinolysis, e.g. concentration of soluble proteins increased by 71%, in comparison to a control. In addition, capability of the tested bacteria to formation of a biofilm structure on the keratinic substrate was demonstrated, as an additional factor to intensify the process of keratinolysis. The conducted research allowed to propose an alternative and environment-friendly method for waste feathers degradation with an application of B. subtilis B172 keratinolytic bacteria.
Źródło:
Górnictwo Odkrywkowe; 2023, 64, 1; 28-35
0043-2075
Pojawia się w:
Górnictwo Odkrywkowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Long-term influence of soil environment conditions on the structure and selected properties of PLA packaging
Długoterminowy wpływ warunków środowiska glebowego na strukturę i wybrane właściwości opakowań z PLA
Autorzy:
Malinowski, Rafał
Musioł, Marta
Moraczewski, Krzysztof
Krasinskyi, Volodymyr
Szymańska, Lauren
Bajer, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311573.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
biodegradation
soil environment
polylactide
molecular weight
PLA packaging
polylactide packaging
biodegradacja
gleba
poliaktyd
opakowania
polimery biodegradowalne
środowisko glebowe
Opis:
Studies on packaging made of polylactide (PLA) subjected to long-term influence of soil environment conditions have been presented in this paper. The scientific objective of this study was to determine changes in selected properties of the PLA packaging after long-term incubation in soil. These changes were investigated by scanning electron microscopy, differential scanning calorimetry, thermogravimetric analysis, and gel permeation chromatography. The structure, thermal properties, and disintegration degree of the packaging after their three-year incubation in soil have been discussed. It was found that the PLA packaging did not disintegrate significantly in the soil environment, and slight changes in their structure and lack of significant changes in thermal properties indicate that the efficiency of their degradation in soil conditions after three years is very low. This was mainly due to inadequate temperatures in the soil. It was also found (based on the results of scanning electron microscopy and gel permeation chromatography) that initiation of the biodegradation process took place and that this process is much faster than in the case of conventional non-biodegradable polymers. The results are confirmation that materials obtained of various biodegradable polymers (not only PLA) should be biodegradable only under strictly defined conditions, allocated to a specific type of polymer, i.e. those in which they are easily and quickly biodegradable.
W pracy przedstawiono wyniki badań opakowań otrzymanych z polilaktydu (PLA), które poddane zostały długotrwałemu oddziaływaniu warunków środowiska glebowego. Celem naukowym badań było określenie zmian wybranych właściwości opakowań z PLA po długotrwałej inkubacji w glebie. Zmiany te badano za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej, różnicowej kalorymetrii skaningowej, analizy termograwimetrycznej, a także chromatografii żelowej. Dokonano analizy struktury, właściwości cieplnych oraz stopnia dezintegracji opakowań po trzyletniej inkubacji w glebie. Stwierdzono, że opakowania wytworzone z PLA nie ulegały znacznemu rozpadowi w środowisku glebowym, a niewielkie zmiany obserwowane w ich strukturze i brak istotnych zmian właściwości cieplnych wskazują, że efektywność ich degradacji w warunkach glebowych po trzech latach jest bardzo niska. Było to spowodowane głównie niedostateczną temperaturą w glebie. Stwierdzono również (na podstawie wyników skaningowej mikroskopii elektronowej i chromatografii żelowej), że miała miejsce inicjacja procesu biodegradacji, a także, że proces ten jest znacznie szybszy niż w przypadku klasycznych polimerów niebiodegradowalnych. Otrzymane rezultaty badań wskazują na to, że materiały wytwarzane różnych rodzajów polimerów biodegradowalnych (nie tylko PLA) powinny być poddawane procesowi biodegradacji wyłącznie w ściśle określonych warunkach, dedykowanych dla danego rodzaju polimeru, tzn. takich w których łatwo i szybko ulegną one rozkładowi biologicznemu.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2023, 49, 3; 107--114
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The new report of domestic wastewater treatment and bioelectricity generation using Dieffenbachia seguine constructed wetland coupling microbial fuel cell (CW-MFC)
Autorzy:
Chaijak, Pimprapa
Sola, Phachirarat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311535.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
wastewater treatment
biodegradation
microbial fuel cell
electricity generation
macrophyte,
biocatalyst
oczyszczanie ścieków
biodegradacja
wytwarzanie prądu
makrofity
biokataliza
mikrobiologiczne ogniwo paliwowe
Opis:
The constructed wetland integrated with microbial fuel cell (CW-MFC) has gained attention in wastewater treatment and electricity generation owing to its electricity generation and xenobiotic removal efficiencies. This study aims to use the CW-MFC with different macrophytes for domestic wastewater treatment and simultaneously electricity generation without chemical addition. The various macrophytes such as Crinum asiaticum, Canna indica, Hanguana malayana, Philodendron erubescens, and Dieffenbachia seguine were used as a cathodic biocatalyst. The electrochemical properties such as half-cell potential and power density were determined. For wastewater treatment, the chemical oxygen demand (COD) and other chemical compositions were measured. The results of electrochemical properties showed that the maximal half-cell potential was achieved from the macrophyte D. seguine. While the maximal power output of 5.42±0.17 mW/m2 (7.75±0.24 mW/m3) was gained from the CW-MFC with D. seguine cathode. Moreover, this CW-MFC was able to remove COD, ammonia, nitrate, nitrite, and phosphate of 94.00±0.05%, 64.31±0.20%, 50.02±0.10%, 48.00±0.30%, and 42.05±0.10% respectively. This study gained new knowledge about using CW-MFC planted with the macrophyte D. seguine for domestic wastewater treatment and generation of electrical power as a by-product without xenobiotic discharge
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2023, 49, 1; 57--62
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ środków kontrastujących na środowisko naturalne
Effect of contrast media on the environment
Autorzy:
Hildebrandt, Magdalena
Nowicki, Tomasz K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200418.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
iodinated contrast media
natural environment
biodegradation
ozonation
gadolinium toxicity
jodowe środki kontrastowe
środowisko naturalne
biodegradacja
ozonowanie
toksyczność gadolinu
Opis:
Contrast media are used in imaging modalities such as x-rays, ultrasound, computed tomography and magnetic resonance. Contrast media enhance tissues to help make a diagnosis. This review coversinformation about types of contrast agents, their chemical compositions, routes of administration, imaging applications and biological effects. Scientific studies indicate the presence of contrast agents in wastewater. They are not fully removed in conventional treatment processes and therefore enter surface waters with treated wastewater. At the University Clinical Center in Gdansk, the most frequently used contrast agents are iodinated contrast media, secondly gadolinium contrast agents. Iodinated contrast media are pharmaceuticals which are metabolically stable during their passage through the body and are excreted into wastewater. All transformation products of the iodinated contrast medium iopromide were found in municipal effluents because of their formation during biological wastewater treatment. Four products formed at the end of the transformation pathway were also found in bank filtrate and in groundwater of a wastewater irrigation area. The contrast agents themselves do not carry a risk of toxicity, but it can be predicted from the chemical structure that the transformation products may be toxic and mutagenic. On the other hand, MRI contrast agents can cause histopathological changes. Gadolinium deposition in tissues has been proven. The toxicity of gadolinium is well known. Further research on the toxicity of gadolinium contrast agents is needed to be able to prevent unwanted consequences and produce safe contrast agents. Conventional methods currently used do not ensure high efficiency of removing pharmaceuticals from wastewater, which makes it necessary to introduce advanced methods of treatment. The article presents strategies for removal of the compounds in wastewater-treatment plants.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2023, 77, 3-4; 201--213
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie Lotus corniculatus w badaniach biodegradacji TPH i WWA wspomaganej fitoremediacją
The use of Lotus corniculatus in the study of biodegradation of TPH and PAHs assisted by phytoremediation
Autorzy:
Wojtowicz, Katarzyna
Steliga, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343887.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
biodegradacja
fitoremediacja
węglowodory ropopochodne
Lotus corniculatus
γ-PGA
biodegradation
phytoremediation
petroleum hydrocarbons
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienia związane z etapową bioremediacją gleby zanieczyszczonej substancjami ropopochodnymi. Badania procesu bioremediacji gleby G6 wykonywano w dwóch etapach. W etapie I przeprowadzono biodegradację zanieczyszczeń ropopochodnych na drodze inokulacji biopreparatem B1, opracowanym na bazie niepatogennych mikroorganizmów autochtonicznych. Badania prowadzono metodą pryzmowania ex situ przez okres 3 miesięcy w ściśle kontrolowanych warunkach temperaturowych. W II etapie badań wstępnie oczyszczoną glebę poddano procesowi biodegradacji (inokulacja biopreparatem B2) wspomaganej fitoremediacją w warunkach ex situ (metoda wazonowa) przez okres 6 miesięcy. W badaniach fitoremediacji wykorzystano komonicę zwyczajną (Lotus corniculatus), należącą do grupy naftofitów. Eksperymenty prowadzono w trzech układach: układ 1 – gleba G6-3 + komonica zwyczajna, układ 2 – gleba G6-3 + biopreparat B2 + komonica zwyczajna, układ 3 – gleba G6-3 + biopreparat B2 z dodatkiem γ-PGA (kwas γ-poliglutaminowy) + komonica zwyczajna. Oceny efektywności I i II etapu bioremediacji dokonano na podstawie przeprowadzonych analiz chromatograficznych i testów toksykologicznych. Zrealizowane badania wykazały, że efektywność I etapu bioremediacji gleby G6 wynosiła 41,67% dla TPH (całkowita zawartość węglowodorów) i 34,73% dla WWA (wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne). Największą efektywność II etapu bioremediacji odnotowano w układzie 3, natomiast najniższą – w układzie 1. W wyniku II etapu bioremediacji wspomaganego fitoremediacją za pomocą komonicy zwyczajnej po 6 miesiącach badań osiągnięto spadek stężenia TPH w badanych układach o: 13,32% (układ 1), 39,65% (układ 2) oraz 51,79% (układ 3), natomiast efektywność II etapu biodegradacji WWA wynosiła 8,00% w glebie G6-3(1), 37,10% w glebie G6-3(2) oraz 51,34% w glebie G6-3(3). Wykonane testy toksykologiczne z zastosowaniem Phytotoxkit™, Ostracodtoxkit F™ oraz Microtox®SPT wykazały spadek właściwości toksycznych gleby po przeprowadzeniu procesu oczyszczania. Uzyskane wyniki analiz chromatograficznych i toksykologicznych wykazały, że wykorzystanie fitoremediacji w II etapie remediacji pozwala na zwiększenie efektywności procesu biodegradacji TPH i WWA.
: The article presents issues related to the staged bioremediation of soil contaminated with petroleum substances. The study of the G6 soil bioremediation process was conducted in two stages. In stage I, the biodegradation of petroleum-derived pollutants was carried out by inoculation with biopreparation B1, developed on the basis of non-pathogenic autochthonous microorganisms. The tests were performed using the ex-situ piling method, for a period of 3 months, under strictly controlled temperature conditions. In the second stage of the research, the pre-cleaned soil was subjected to biodegradation (inoculation with biopreparation B2), assisted by phytoremediation, in ex-situ conditions (pot method), for a period of 6 months. In phytoremediation studies, bird's-foot trefoil (Lotus corniculatus) belonging to the group of naphthophytes was used. The experiments were carried out in three systems: system 1 – soil G6-3 + trefoil, system 2 – soil G6-3 + biopreparation B2 + trefoil, system 3 – soil G6-3 + biopreparation B2 with the addition of γ-PGA (γ-polyglutamic acid) + trefoil. The effectiveness of the first and second stages of bioremediation was assessed on the basis of chromatographic analyses and toxicological tests. The conducted research showed that the efficiency of the first stage of G6 soil bioremediation was 41.67% for TPH (total petroleum hydrocarbons) and 34.73% for PAHs (polycyclic aromatic hydrocarbons). The highest efficiency of the 2nd stage of bioremediation was noted in system 3, and the lowest in system 1. As a result of the 2nd stage of bioremediation, supported by phytoremediation with bird's-foot trefoil, after 6 months of research, the concentration of TPH in the tested systems decreased by: 13.32% (system 1), 39.65% (arrangement 2) and 51.79% (arrangement 3), while the efficiency of the second stage of PAH biodegradation was 8.00% in soil G6-3(1), 37.10% in soil G6-3(2) and 51.34% in G6-3(3) soil. The conducted toxicological tests applying PhytotoxkitTM Ostracodtoxkit FTM and Microtox®SPT showed a decrease in the toxic properties of soil after the cleaning process. The obtained results of chromatographic and toxicological analyses showed that the use of phytoremediation in the second stage of remediation allows us to increase the efficiency of the biodegradation of TPH and PAHs.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2023, 79, 7; 443-454
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania laboratoryjne wpływu dodatku γ-PGA na efektywność biodegradacji węglowodorów ropopochodnych
Laboratory studies of the influence of the γ-PGA additive on the efficiency of biodegradation of petroleum hydrocarbons
Autorzy:
Wojtowicz, Katarzyna
Steliga, Teresa
Skalski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348115.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
biodegradacja
węglowodory ropopochodne
biopreparat
γ-PGA
biodegradation
petroleum hydrocarbons
biopreparation
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienia związane z biodegradacją węglowodorów ropopochodnych (TPH – suma węglowodorów ropopochodnych, BTEX – węglowodory monoaromatyczne, WWA – wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne) w glebie na drodze inokulacji biopreparatem opracowanym na bazie autochtonicznych szczepów bakteryjnych oraz mieszaninami biopreparatu z roztworem γ-PGA. Badania biodegradacji prowadzono w warunkach laboratoryjnych z wykorzystaniem zestawu Oxi-Top. Materiał badawczy stanowiła gleba pobrana z terenu dołu urobkowego charakteryzująca się wysokim stężeniem węglowodorów ropopochodnych. W badaniach biodegradacji zastosowano cztery sposoby inokulacji: wariant A (biopreparat), wariant B (biopreparat i roztwór γ-PGA w stosunku objętościowym 2 : 1), wariant C (biopreparat i roztwór γ-PGA w stosunku objętościowym 1 : 1) oraz wariant D (biopreparat i roztwór γ-PGA w stosunku objętościowym 1 : 2). Efektywność biodegradacji oceniono na podstawie przeprowadzonych badań respirometrycznych oraz analiz chromatograficznych. Wartości aktywności mikrobiologicznej w próbkach gleby inokulowanych biopreparatem oraz roztworem γ-PGA po 60 dniach testu wynosiły 2040 mg O2/dm3 (wariant B), 3769 mg O2/dm3 (wariant C) i 5127 mg O2/dm3 (wariant D), natomiast w próbce inokulowanej samym biopreparatem (wariant A) oznaczono 1582 mg O2/dm3. Wykonane analizy chromatograficzne wykazały, że stopień biodegradacji TPH po zakończeniu testu wynosił 36,78%, podczas gdy dodanie γ-PGA do biopreparatu spowodowało obniżenie zawartości TPH o 39,73% (wariant B), 42,37% (wariant C) oraz 44,34% (wariant D). Stopień biodegradacji BTEX w glebach inokulowanych biopreparatem z dodatkiem γ-PGA wynosił od 47,11% do 51,00%, natomiast bez dodatku γ-PGA 44,53%. Z kolei inokulacja gleby biopreparatem z dodatkiem γ-PGA spowodowała obniżenie zawartości WWA w badanej glebie o 32,18% (wariant B), 37,40% (wariant C), 39,62% (wariant D), a samym biopreparatem – o 29,40% (wariant A). Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały, że γ-PGA wpływa korzystnie na efektywność procesu biodegradacji substancji ropopochodnych takich jak węglowodory alifatyczne, węglowodory monoaromatyczne oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne.
The article presents issues related to the biodegradation of petroleum hydrocarbons (TPH – total petroleum hydrocarbons, BTEX – monoaromatic hydrocarbons, PAH – polycyclic aromatic hydrocarbon) in soil by inoculation with a biopreparation based on autochthonous bacterial strains and mixtures of biopreparation with γ-PGA solution. The biodegradation tests were carried out in laboratory conditions with the use of the Oxi-Top kit. The test material was soil collected from the mining pit, characterized by high concentrations of petroleum hydrocarbons. In the biodegradation tests, four inoculation variants were applied: variant A (biopreparation), variant B (biopreparation and γ-PGA solution in a 2 : 1 volume ratio), variant C (biopreparation and γ-PGA solution in a 1 : 1 volume ratio) and variant D (biopreparation and γ-PGA solution in a 1 : 2 volume ratio). The biodegradation efficiency was assessed on the basis of respirometric tests and chromatographic analyzes. The values of microbial activity in soil samples inoculated with the biopreparation and the γ-PGA solution after 60 days of the test were 2,040 mg O2/dm3 (variant B), 3,769 mg O2/dm3 (variant C) and 5,127 mg O2/dm3 (variant D), while in the sample inoculated with the biopreparation alone 1,582 mg O2/dm3 variant A. The chromatographic analyzes carried out showed that the degree of TPH biodegradation after the end of the test was 36.78%, while the addition of γ-PGA to the biopreparation reduced the TPH content by 39.73% (variant B), 42.37% (variant C) and 44.34% (variant D). The degree of BTEX biodegradation in soils inoculated with the biopreparation with the addition of γ-PGA ranged from 47.11 to 51.00%, while in the variant without the addition of γ-PGA it was 44.53%. In turn, soil inoculation with the biopreparation with the addition of γ-PGA reduced the PAH content in the tested soil by 32.18% (variant B), 37.40% (variant C), 39.62% (variant D), and the biopreparation itself by 29.40% (variant A). Laboratory tests have shown that γ-PGA positively affects the efficiency of biodegradation process of petroleum substances such as aliphatic hydrocarbons, monoaromatic hydrocarbons and polycyclic aromatic hydrocarbons.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2022, 78, 9; 668-678
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradation of polyethylene using soil bacteria and rhamnolipids
Biodegradacja polietylenu z wykorzystaniem bakterii glebowych i ramnolipidów
Autorzy:
Pokynbroda, Tetiana
Koretska, Nataliia
Gąszczak, Agnieszka
Szczyrba, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324065.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
Tematy:
biodegradation
polyethylene
rhamnolipids
biodegradacja
polietylen
ramnolipidy
Opis:
Seven strains of bacteria were isolated from the landfill. The isolates were co-cultivated with LDPE and rhamnolipids. Changes in the structure of LDPE films after 28 days of exposure to bacteria were confirmed by FTIR spectroscopy. The toxicity of plastic biodegradation products in a liquid nutrient medium was investigated and their safety for plants was shown. However, these biodegradation products have acute lethal toxicity for the crustacean Daphnia magna.
Polietylen to tworzywo termoplastyczne o niezwykle szerokim zakresie zastosowań, m.in. w produkcji opakowań jednorazowego użytku. Jest uważany za jeden z najczęściej produkowanych polimerów syntetycznych na świecie. Poszukiwania skutecznych drobnoustrojów-destruktorów tworzyw sztucznych prowadzone są od wielu lat w różnych środowiskach, takich jak gleba z namorzynów, wysypiska śmieci, woda morska, larwy i in. Wyizolowano kilka rodzajów grzybów i bakterii rozkładających różne tworzywa sztuczne, ale stopień degradacji wciąż jest niezadowalający. Biodegradacja plastików jest bardzo powolna ze względu na ich hydrofobowość, która utrudnia mikroorganizmom przyczepienie się do ich powierzchni. Pierwszym zadaniem była izolacja bakterii – potencjalnych destruktorów plastiku. Z gleby skażonej odpadami (wysypisko śmieci) sporządzono ekstrakt, który wraz z folią polietylenową (jako jedynym źródłem węgla) wprowadzono do roztworu soli mineralnych. Po trzech tygodniach inkubacji rozpoczęto testy skriningowe bakterii. Ostatecznie wyizolowano siedem różnych szczepów bakterii i oznaczono ich cechy morfologiczne. Ustalono, że wśród izolatów bakteryjnych pięć jest gram-ujemnych, a dwa gram-dodatnie. Cztery z nich wytwarzają katalazę, pięć hydrolizuje żelatynę i kazeinę, dwa hydrolizują skrobię, a dwa produkują lecytynazę (Tabela 1). Badając fitopatogenność bakterii ustalono, że jeden rodzaj drobnoustrojów jest zdolny do wywoływania chorób roślin (ziemniaka). Przeprowadzono eksperymenty dotyczące degradacji folii polietylenowych przez wyizolowane szczepy bakteryjne. Dla przyspieszenia degradacji plastiku, bakterie były hodowane także w obecności biosurfaktantów (ramnolipidy, 0,1 g/l). Eksperyment trwał 28 dni. W hodowlach bez biosurfaktantów zaobserwowano tylko niewielkie wahania zmętnienia czyli nie uzyskano przyrostu biomasy. Natomiast w hodowlach zawierających ramnolipidy, między czwartym a szóstym dniem zaobserwowano gwałtowny wzrost zmętnienia podłoża. Wskazuje to na adaptację metabolizmu bakterii do biosurfaktantów i wykorzystanie ramnolipidów jako źródła węgla. Po dwudziestym dniu wzrostu obserwujemy gwałtowny spadek zmętnienia podłoża, będący skutkiem tworzenia się grudek biomasy. Analizując widma uzyskane metodą ATR-FTIR, zauważono zmniejszenie wysokości pików dla liczb falowych 2850 i 2920 (odpowiadających wiązaniom C-H) oraz pojawienie się niewielkiego zaburzenia dla liczby 2350. Pokrywające się widma folii LDPE degradowanych przez bakterie w obecności lub przy braku biosurfaktantu, sugerują brak wpływu ramnolipidu na biodegradację tego tworzywa. Po raz pierwszy zbadano i porównano toksyczność i fitotoksyczność produktów biodegradacji polietylenu i bioplastiku, obecnych w płynie pohodowlanym. Wykazano bezpieczeństwo produktów biodegradacji polietylenu i biotworzyw dla wybranych roślin jedno- i dwuliściennych (pszenica zwyczajna (Triticum aestivum L. i rzeżucha siewna Lepidium sativum). Stopień ich toksyczności nie przekraczał 10%. Jednak dla środowiska wodnego produkty biodegradacji polietylenu są niebezpieczne i wykazują toksyczność ostrą dla skorupiaków Daphnia magna (stopień toksyczności 51% dla polietylenu i 55% dla polietylenu z ramnolipidami w porównaniu z 7% dla biotworzyw). Takie rezultaty wskazują na szkodliwość dla środowiska wodnego nie tylko tworzyw sztucznych, ale także produktów ich biodegradacji. Wykazano, że w przeciwieństwie do polietylenu produkty biodegradacji biotworzyw (worki na odpady organiczne, produkowane ze skrobi, 7P0595) są bezpieczne zarówno dla roślin, jak i dla skorupiaków Daphnia magna. Spadek kąta zwilżania po 28 dniach hodowli obserwowany był we wszystkich układach, co oznacza, że folie polietylenu stały się bardziej hydrofilowe i podatne na biodegradację. Odnotowano także nieznaczny spadek masy folii. W celu weryfikacji skuteczności wyizolowanych bakterii, eksperymenty należy powtórzyć zdecydowanie wydłużając czas prowadzenia hodowli.
Źródło:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2022, 26; 73--91
1509-0760
Pojawia się w:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrobiologiczna degradacja tworzyw sztucznych
Microbiological degradation of plastics
Autorzy:
Szczyrba, Elżbieta
Gąszczak, Agnieszka
Szczotka, Anna
Pokynbroda, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324064.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
Tematy:
tworzywa sztuczne
biodegradacja
mikroorganizmy
plastics
biodegradation
microorganisms
Opis:
W pracy poruszono zagadnienia związane z biodegradacją tworzyw sztucznych, których usuwanie ze środowiska naturalnego stało się ogromnym wyzwaniem. Opisano proces degradacji polimerów przez mikroorganizmy oraz przedstawiono podstawowe techniki badań pozwalające na zbadanie stopnia rozkładu tworzyw sztucznych.
Plastics are long chain synthetic polymers produced based on fossil fuels such as oil and natural gas. Due to their properties, like lightness, durability, strength, flexibility, and low production costs, they have become indispensable in everyday life. Every year, the amount of polymers produced increases, in 2020 only in Europe 49.1 million tonnes of polymers were produced. With the increasing production of plastics and their widespread use, a global problem with the accumulation of waste in the natural environment has arisen. In Europe, synthetic waste is mostly incinerated (42.6%) and recycled (34.6%). In the natural environment, plastics can be degraded both by abiotic processes and by biodegradation (Fig.5.). The susceptibility to degradation of polymers depends on their physicochemical properties, the length of the polymer chain, and their composition. Long-chain polymers containing only carbon, such as polyethylene and polypropylene, are more resistant to degradation, while in the case of polyurethane and polyethylene terephthalate, the presence of heteroatoms in the chain, e.g. oxygen, causes greater susceptibility to biodegradation. The appearance of polymer waste in the natural environment caused many microorganisms to develop the ability to use plastics as a source of carbon and energy. The evolution of the metabolic systems of cells, which allows obtaining nutrients from polymers, somehow adapts microbes to live in the era of synthetic materials. Microorganisms equipped with the ability to degrade plastic have been characterized in many scientific studies (Tab. 2). The biodegradation of plastics is a complex process that depends on several factors: substrate availability, surface characteristics, morphology, and molecular weight. The first stage of biodegradation is the deposition of microorganisms on the surface of the polymer, which is largely influenced by the hydrophobicity / hydrophilicity of the material. Microorganisms then produce specific extracellular enzymes that break down the main polymer chain into smaller fragments – dimers and monomers. Then the polymer molecules are transported inside the cell and the final products of polymer decomposition are water, CO2, and biomass. Plastics are characterized by high durability and resistance to biodegradation, therefore pre-aging or pre-treatment of synthetic materials is often necessary. The purpose of these treatments is to modify the surface, which increases susceptibility to the action of enzymes secreted by microorganisms. The most commonly used pre-treatment techniques are UV, gamma, high temperature, and nitric acid treatment. These techniques either reduce hydrophobicity or introduce more biodegradable groups on the surface of the polymer. Describing the process of biodegradation of plastics is a technical challenge because it is a long-term process and difficult to study. The most commonly used methods of assessing the biodegradation of a polymer are the examination of the amount of mass lost by polymers, the examination of hydrophobicity and surface changes by imaging techniques such as SEM, and the chemical composition of polymers using Fourier transform infrared spectroscopy.
Źródło:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2022, 26; 49--71
1509-0760
Pojawia się w:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Covalent immobilization of laccase on Fe3O4-graphene oxide nanocomposite for biodegradation of phenolic compounds
Autorzy:
Rouhani, Shamila
Azizi, Shohreh
Maaza, Malik
Mamba, Bhekie
Msagati, Titus A. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032944.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
phenol
adsorption
biodegradation
Fe3O4
Trametes versicolor
laccase
fenol
adsorbcja
biodegradacja
lakaza
Opis:
Laccase from Trametes Versicolor (E.C. 1.10.3.2) was immobilized on the Fe3O4–graphene hybrid nanocomposite through the covalent attachment method (Lac/Fe3O4/GO). The effect of immobilization conditions on the activity and recovered activities such as contact time, the concentration of glutaraldehyde and enzyme was evaluated. The recovered activity of the immobilized laccase on the Fe3O4–graphene oxide nanocomposite was ca. 86%. Immobilized laccase unlike free laccase retained the activity and exhibited higher resistance to temperature and pH changes and also improved storage and thermal stability. Approximately 70% of relative activity for immobilized laccase was remained after being incubated for 2 h at 55 °C, but free laccase only remained 48%. Immobilized laccase retained 88% of initial activity after storage for 20 days, however, the free laccase only 32%. Finally, Lac/Fe3O4/GO capability was evaluated by the oxidation of phenol, p-chlorophenol, and 2,4-dichlorophenol. Lac/Fe3O4/GO was characterized by SEM, EDX, FT-IR, and AGFM.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2021, 47, 1; 85-99
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaki wpływ mają nanocząstki tlenku niklu na wzrost szczepu Stenotrophomonas maltophilia KB2 w obecności fenolu?
What are the effect of nickel oxide nanoparticles on the Stenotrophomonas maltolphilia KB2 growth in the presence of phenol?
Autorzy:
Gąszczak, Agnieszka
Szczyrba, Elżbieta
Szczotka, Anna
Kolarczyk, Hanna
Sołtys, Elżbieta
Janus, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175682.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
Tematy:
biodegradacja
fenol
nanocząstki tlenku niklu
biodegradation
phenol
nickel oxide nanoparticles
Opis:
Wprowadzenie do hodowli szczepu St. maltophilia KB2 nanocząstek tlenku niklu nie zahamowało procesu biodegradacji fenolu, a reakcja populacji bakterii była uzależniona od stężenia nanocząstek i użytego surfaktantu. Opracowano metodykę przygotowania stabilnej dyspersji badanych nanocząstek oraz oceniono wpływ wybranych surfaktantów na wzrost komórek szczepu St. maltophilia KB2.
The introduction of nickel oxide nanoparticles into the St. maltophilia KB2 cultures did not inhibit the phenol biodegradation process, and the reactions of the bacterial population were depended on the nanoparticles concentrations and the surfactant used. The methodology for the preparation of the tested nanoparticles stable dispersion was developed and the influence of selected surfactants on the growth of St. maltophilia KB2 cells was assessed.
Źródło:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2021, 25; 57--74
1509-0760
Pojawia się w:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ czasu użytkowania na właściwości włóknin Maliwatt stosowanych jako zabezpieczenie przeciwerozyjne skarp
Effect of time of use on properties of Maliwatt nonwovens used as slope erosion control
Autorzy:
Grzybowska-Pietras, Joanna
Derbin, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2064439.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
geowłóknina
biowłóknina
skarpa
erozja
biodegradacja
wytrzymałość
właściwości hydrauliczne
geotextile
biononwovens
slope
erosion
biodegradation
tenacity
hydraulic properties
Opis:
The additional artificial elements have been implemented into weak soil to improve and stabilize the structures. The most frequent example is use of geosynthetics materials that increase stability, improve bearing capacity of soil, protect against surface erosion, affect into properties connected with filtration and drainage. The basic methods to protect against erosion of slopes is selected planting of grass and vegetation that prevent surface destruction. The application of biodegradable geotextiles allows to increase the positive impact on local stability of slopes. Advanced geotextiles support the vegetation growth by protection against dewatering. The geotextiles with grass seeds, biomates and fabrics made of natural fibers are frequently used in these applications. The physical, mechanical and hydraulic properties of applied materials should correspond to the purpose of built structure and type of soil. The paper presents results of research of the Maliwatt type nonwovens. The analysis includes: the influence of different type of Maliwatt nonwovens and time of their use on selected physical, mechanical and hydraulic properties of these materials. The research was done by use of biotextile stitched with the Maliwatt technique that is available on the Polish market. The geotextiles were obtained from waste synthetic and natural nonwovens (RKL) with grass seeds, and innovative non-woven fabrics stitched with polyamide yarn (Maliwatt) obtained from low-quality washed sheep wool. The impact of the type of non-woven fabric on the growth of grasses was also analyzed. Research included spreading of 2 types of nonwovens on a natural slope with natural soil cover for 5 months period. All tests were performed in accordance with the applicable harmonized standards.
Źródło:
Polish Journal of Materials and Environmental Engineering; 2021, 2(22); 30-38
2720-1252
Pojawia się w:
Polish Journal of Materials and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie polimerów naturalnych do uszlachetniania materiału siewnego
The use of natural polymers for treatments enhancing sowing material
Autorzy:
Korbecka-Glinka, Grażyna K.
Wiśniewska-Wrona, Maria
Kopania, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789915.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
zaprawianie nasion
otoczkowanie nasion
biopolimery
patogeny
biodegradacja
bioaktywność
seed dressing
seed coating
biopolymers
pathogens
biodegradation
bioactivity
Opis:
Biopolimery z grupy polisacharydów, dzięki swoim właściwościom fizykochemicznym, podatności na modyfikację chemiczną i biodegradację oraz wysoką bioaktywność, są wykorzystywane do uszlachetniania materiału siewnego roślin uprawnych. Polimery naturalne, takie jak: chitozan, alginian, celuloza, galaktoglukomannany, lignina oraz guma gellanowa mogą być stosowane jako substancje wiążące w otoczkowaniu nasion lub jako nośnik substancji aktywnych i mikroorganizmów. Biopolimery zawarte w otoczkach lub zaprawach nasiennych mogą ponadto przyczyniać się do ograniczenia niekorzystnego wpływu środowiska i patogenów na kiełkujące nasiona.
Biopolymers from a group of polysaccharides are used in treatments enhancing sowing material of crops due to their physical and chemical properties, susceptibility to chemical modification, biodegradability and high bioactivity. Natural polymers, such as: chitosan, alginian, celulose, galaktoglucomannans, lignin and gellan gum, can be used as binders in seed coating or carriers of active substances and microorganisms. Moreover, biopolymers contained in the seed coatings and seed dressings can protect germinating seeds from unfavorable influence of environment and pathogens.
Źródło:
Polimery; 2021, 66, 1; 11--20
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 244

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies