Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bill viola" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    To my wymyśliliśmy czas. „Ocean Without a Shore” i „Transfigurations” Billa Violi
    It is Us Who Invented Time: “Ocean Without a Shore” and “Transfigurations” by Bill Viola
    Autorzy:
    Pitrus, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409015.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Bill Viola
    sztuka wideo
    przemijanie
    video art
    passage of time
    Opis:
    Artykuł zawiera interpretacje prac amerykańskiego artysty wideo Billa Violi Ocean Without a Shore i Transfigurations. W obydwu artysta wykorzystał niecodzienną technologię łączącą zapis HD, prymitywne kamery telewizji przemysłowej i techniki inscenizacyjne własnego pomysłu. Wspólnym tropem jest tu czas ukazany w wielu kontekstach. Pozornie powtarzalna forma stała się dla Violi pretekstem do rozważań o przemijaniu, śmierci, reinkarnacji. Po raz kolejny wyrafinowana technologia ujawnia swoje „ludzkie” oblicze, po raz kolejny także Bill Viola proponuje widzom zmierzenie się z erudycyjną układanką, która pod pozornie prostoduszną powierzchnią kryje wiele fascynujących odniesień – przede wszystkim do filozofii i systemów religijnych Wschodu.
    The article contains interpretations of two works of the American video artist Bill Viola: Ocean Without a Shore and Transfigurations. In both of them the artist used an unusual technique combining a HD recording, primitive CCTV recordings and his own staging techniques. The common theme is time depicted in many contexts. Seemingly repetitive form became, for Bill Viola, a pretext for reflection on transience, death and reincarnation. Once again, sophisticated technology shows its “human” face, and once again Bill Viola offers the audience the challenge of an erudite puzzle, which under an apparently artless surface hides many fascinating references, in particular to philosophy and religious systems of the East.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 161-170
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The image of the body-face: The case of Franz X. Messerschmidt and Bill Viola
    Autorzy:
    Popczyk, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437567.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    body
    physionomy
    aesthetics
    art
    emotion
    franz xaver messerschmidt
    bill viola
    bodily expression
    contemporary art
    Opis:
    In this paper, I am predominantly interested in interpretations of emotional states portrayed in images of the face. In particular, the interpretations which have grown around the series of busts by Franz Xaver Messerschmidt, as well as those which attempt to expound Bill Viola’s video works. I will refer to aspects of physiognomy, artistic practices and aesthetics, in order to show what each of these tells us about our attitude to the body and emotions and what happens to the body while a person is experiencing an emotion. My aim is to demonstrate how the act of depicting the body, regarded as a cognitive process in an artistic medium accompanied by a special kind of aesthetic experience, becomes a means of communication which is capable of conveying a universal message and of allowing us to define our attitude to the body.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2015, 5, 1; 99-110
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POZA GRANICE PERCEPCJI: „MEMORY SURFACES AND MENTAL PRAYERS” BILLA VIOLI
    Beyond Perception: Bill Viola’s „Memory Surfaces and Mental Prayers”
    Autorzy:
    PITRUS, ANDRZEJ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546646.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Bill Viola
    video art
    perception
    contemporary art
    religions of the East
    Opis:
    Andrzej Pitrus analyzes and interprets Bill Viola’s tape „Memory Surfaces and Mental Prayers” (1977). The cycle was created as one of the earlier works by Viola, and deals with the issue of perception. The artist also refers to his fascination with cultures, philosophy, and religions of the East. All three pieces included in the tape are discussed: „The Wheel of Becoming”, „The Morning After the Night of Power” and „Sweet Light”. Each of them uses different techniques and creative strategies to explore the medium, which was a relatively new artistic tool in the second part of the seventies. Bill Viola’s work seems to be quite unique as it combines explorations of technology with musings about the very nature of human perception. The artist is quite convinced that a human being is not able to see the world as it really is. His perception is limited both by his own senses, and technologies he creates and uses.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2014, 1; 7-14
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak „widzą” niewidomi?
    How Do Blind People “See”?
    Autorzy:
    Chmielecki, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130729.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-29
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    osoby niewidome
    podmiot wizualny
    reprodukcja
    nowa wizualność
    społeczne widzenie
    zdarzenie wizualne
    podmiot fraktalny
    bioobrazy
    studia kultury wizualnej
    The Passing Billa Violi
    blind people
    visual subject
    reproduction
    new visuality
    social seeing
    visual event
    fractal subject
    biopictures
    Visual Culture Studies
    Bill Viola’s The Passing
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę nowej widzialności i reprodukcji pola społecznego „widzenia” u osób niewidomych jako „podmiotów wizualnych” w perspektywie studiów kultury wizualnej. Przyjmując założenie, że kultura wizualna pociąga za sobą rozważania na temat ślepoty, niewidzialnego, niewidomego w perspektywie społecznej, autor śledzi, w jaki sposób niewidomi funkcjonują jako podmioty wizualne w społeczeństwie wizualnym, czyli osoby konstytuujące aktywny społecznie środek wzroku (niezależnie od jego biologicznej zdolności widzenia) oraz jako efekt szeregu kategorii podmiotów wzrokowych. W tym kontekście Nicholas Mirzoeff odwołuje się do przykładu niewidomych, którzy na początku ery panoptycznej stali się przedmiotem społecznej troski państwa, co doprowadziło do powstania instytucji państwowych dla niewidomych. Panoptyzm stworzył niewidomych jako „naturalny” cel społeczeństwa, państwa i troski, właśnie dlatego, że „widzenie” i „bycie widzianym” stały się problematyczne w trosce dyscyplinarnego państwa narodowego. W eseju The Question of Cultural Identity Stuart Hall wyróżnia trzy typy podmiotów: oświeceniowy, socjologiczny i postmodernistyczny. Odniesienie do racjonalnego podmiotu dotyczy także osób niewidomych. Mitchell wspomina Optykę René Descartesa, w której filozof uważał wzrok za „rozszerzoną formę dotyku”, porównując go do „kija używanego przez niewidomych” do wzmocnienia ścieżki w realnej przestrzeni. Podobnie w perspektywie podmiotu ponowoczesnego warto przywołać model „widzenia bez patrzenia” Paula Virilia – reprodukcji intensywnej ślepoty, która jest ostatnią formą „industrializacji ślepoty” przez „maszyny widzenia”. Koncepcja podmiotu fraktalnego Jeana Baudrillarda dowodzi, że życie niewidomych jest „społeczną konstrukcją widzenia”. Podmiot wizualny, który znajdujemy w koncepcji bioobrazów W.J.T. Mitchell, prowadzi nas do wniosku, że obrazy można tworzyć tak, jak obrazy przedmiotu, wyczuwając je w wyobraźni. Nicholas Mirzoeff proponuje wprowadzenie terminu „zdarzenie wizualne” zamiast pojęcia „podmiot wizualny”; jest on generowany w interfejsie z technologią wizualną w procesie komunikacji za pośrednictwem komputera, w którym mogą uczestniczyć również osoby niewidome. Wreszcie, The Passing Billa Violi zostało zinterpretowane w kontekście obrazów wewnętrznych. Trudno nie przywołać tej koncepcji, mówiąc o obrazach, które są efektem „widzenia” niewidomych. Obrazy generowane przez „oko umysłu” pochodzą ze snów, wspomnień, obrazów i wyobrażeń, w których widzimy siebie, ale z punktu widzenia obserwatora – osoby niewidomej. Viola przypisuje tę funkcję wewnętrznych obrazów kamerze wideo, która działa jak świadomość, stając się odzwierciedleniem naszego „ja”. Według Violi można opisać dynamikę świadomości, która na jednym końcu umieszcza obrazy zewnętrzne (także postrzegane przez niewidomych) i obrazy wewnętrzne (stany uczuć, emocje, marzenia senne i społeczne skutki „widzenia”).
    The paper deals with the issues of new visibility and reproduction of the field of social “seeing” in blind people as “visual subjects” in the perspective of Visual Culture Studies. Taking an assumption that visual culture entails considerations on blindness, the invisible, the unseen, and the unseeable in social perspective, the author tracks the ways in which the blind function as visual subjects in a visual society, i.e., people who are constituted as an active social agent of sight (regardless of his or her biological capacity to see) and as the effect of a series of categories of visual subjects. In this context, Nicholas Mirzoeff refers to the example of the blind, who became an object of social state concern at the beginning of the panoptic era, leading to the establishment of state institutions for the blind. Panopticism created the blind as what has now become a “natural” target of social and state and concern precisely because “seeing” and “being seen” has become problematic in the concern of the disciplinary nation-state. In his essay The Question of Cultural Identity, Stuart Hall distinguishes three types of subjects: the enlightenment, sociological, and postmodern. The reference to the rational subject also applies to the blind. Mitchell mentions René Descartes’s Optics, in which the philosopher considered sight an “extended form of touch,” comparing it to “a staff used by the blind” to strengthen the path in real space. Similarly, in the perspective of the postmodern subject, it is worth recalling Paul Virilio’s model of “sightless vision” – the reproduction of an intense blindness that is the last form of the “industrialisation of the non-gaze” by “the vision machines.” Jean Baudrillard’s concept of the fractal subject proves that the life of the blind is “the social construction of vision.” The visual subject that we find in the concept of biopictures by W.J.T. Mitchell leads us to the conclusion that images can be created in a way like creating images of an object, by feeling them in the imagination of blind people. Nicholas Mirzoeff suggests an introduction to the term “visual event” instead of the concept of “visual subject,” which is generated in an interface with visual technology on computer-mediated communication process, in which blind people can be also participated. Finally, The Passing by Bill Viola has been interpreted in the context of internal images. It is difficult not to recall this concept when talking about pictures that are the result of the blind “seeing.” The images generated by the “mind’s eye” come from dreams, memories, images, and imaginations in which we see ourselves, but from the observer’s point of view as a blind person. Viola assigns this function of internal images to the video camera which acts as a tool of awareness as it becomes a reflection of our “I.” According to Viola, one can describe the dynamics of consciousness, which at one end places external images (also perceived by the blind) and internal images (states of feelings, emotions, dreams, and the social effects of “seeing”).
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 387-410
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies