Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "biblical symbol" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Emptiness Effect, or What Lost Symbols Say (on the Basis of the Drama Seven Steps to Golgotha by Oleg Goncharov)
    Efekt pustki, czyli o czym mówią ustracone symbole (według dramatu Olega Honczarowa Siedem kroków do Golgoty)
    Autorzy:
    Pavlinchuk, Tetiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038217.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-01
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    fantasmagoria
    biblijny symbol
    fałszywy prorok
    biblijny prorocki dyskurs
    alienacja symbolu biblijnego
    phantasmagoria
    biblical symbol
    false prophecy
    biblical and prophetic discourse
    alienation of a biblical symbol
    Opis:
    Bible themes and story lines have always been of interest in Ukrainian literature. In recent decades, creative rethinking of biblical codes and symbols has taken place, especially in themes connected with questions of faith, truth, prophecy, sacrifice, kindness, malice, etc. The contemporary Ukrainian writer Oleh Goncharov gives coverage to this issue in his drama Seven Steps to Golgotha. This article deals with the problem of a biblical symbol, experiencing alienation, losing its own symbolic meaning, and creating emptiness. This emptiness, however, is only visible because a new meaning replaces it, gains another meaning, and becomes a new symbol. Phantasmagoria—the genre of the play chosen by its author—makes it possible to use various approaches and experiments, to organize the plot’s chronology, to justifying the characters’ actions, and arrange a story line, in particular.
    Tematy biblijne zawsze były aktualne w literaturze ukraińskiej. Obecnie trwa artystyczny namysł nad biblijnymi kodami i symbolami, zwłaszcza tematami związanymi z zagadnieniami wiary, prawdy, proroctwa, dobroczynności, dobra, zła. Współczesny pisarz ukraiński Oleg Honczarow podaje interpretacje wymienionych problemów w dramacie Siedem kroków do Golgoty. W artykule rozpatrywany jest fenomen utraty znaczenia przez symbol biblijny i powstanie pustki na jego miejscu. Ta pustka zaś wydaje się pozorna, ponieważ w tym miejscu pojawia się nowy sens, który staje się nowym symbolem. Autor traktuje swój utwór jako fantasmagorię, co pozwala mu na użycie różnych eksperymentów i chwytów literackich, organizację czasu i przestrzeni, wyjaśnienie zachowania się bohaterów, opracowanie szczegółów fabuły.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2020, 28, 1; 15-24
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijańska lektura Starego Testamentu w kluczu symboliki literackiej
    Christian Interpretation of the Old Testament in terms of Literary Symbolism
    Autorzy:
    Bardski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494448.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Biblia
    Stary Testament
    symbol biblijny
    symbolika literacka
    interpretacja
    hermeneutyka
    Old Testament
    biblical symbol
    literary symbolism
    interpretation
    hermeneutics
    Opis:
    Artykuł rozpoczyna ogólne wprowadzenie do hermeneutycznego zjawiska symboliki literackiej i jej zastosowania w interpretacji Biblii. Następnie przedstawiamy trzy przykłady symbolicznej interpretacji Starego Testamentu zaczerpnięte z różnych epok i tradycji wyznaniowych: Grzegorza z Nyssy, Marcina Lutra i papieża Franciszka. Kolejnym krokiem jest refleksja nad miejscem symbolicznej interpretacji Starego Testamentu w kontekście chrześcijaństwa. Na koniec przedstawiamy szereg kryteriów symbolicznej interpretacji Biblii.
    The article begins with a general introduction to the hermeneutical phenomenon of the literary symbolism and its application to the interpretation of the Bible. Then we present three examples of symbolic interpretation of the Old Testament taken from different times and denominational traditions: Gregory of Nyssa, Martin Luther and pope Francis. The next step is a reflexion on the role of the symbolic reading of the Old Testament in the Christian context. Finally we present some criteria of the symbolic interpretation of the Bible.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 4; 447-458
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Библейские образы в апокрифической литературе (на примере апокрифа „Хождение Агапия в рай”)
    Biblical images in the apocryphal literature – a case study of the Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise
    Biblejskie obrazy v apokrifičeskoj literature (na primere apokrifa „Hoždenie Agapiâ v raj”)
    Autorzy:
    Vorobʹeva, Svetlana N.
    Selezneva, Larisa V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203030.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    Apocrypha
    allegory
    biblical image
    discourse
    symbol
    God
    chronotope
    Opis:
    The authors analyze the biblical images that are used in the Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise. Apocrypha is a genre that is, as it were, on the periphery of religious discourse. This is due to the fact that they do not perform the actual liturgical functions, and, despite their religious content, belong to non-canonical works that the Church does not recognize as Sacred. Therefore, the Apocrypha is not included in the register and is not considered a rule of faith and piety for believers, like the texts of the Old and New Testaments. The authors use an allegorical way of interpreting the text. It allows revealing the symbolic meaning of the biblical images in the Apocrypha. Biblical images are an important component of religious discourse. Religious values, values of faith are transmitted through them in a direct or veiled form. The main idea of the gospel transmitted through the imagery and specific language-understanding life’s journey as the path to the Kingdom of heaven, which lies over either the monastery or through the desert, through many feats of restraint of the flesh. This formed the idea of asceticism as a form of rejection of earthly reality with its orders, temptations and delusions. The architectonics of the work is formed by the chronotope of the road. On the road the paths of different characters cross. The motive of the meeting plays a leading role in religious discourse.  The Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise is based on the seven meetings of Agapius, which are the organizational centers of the main events. The motive of the meeting intersects with the motive of the Epiphany in different guises: during the journey Agapius encounters on his way an eagle, a child, 12 Apostles, the Lord, prophet Elijah. Due to these images, the metaphorization of the way-road is filled with a new meaning (“the road to God”, “the road to Paradise”, “the path of spiritual transformation”) and its chronotopic value is expanded.
    Źródło:
    Stylistyka; 2020, 29; 179-197
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblijne podstawy nauczania o Duchu Świętym w "Katechezach" Cyryla Jerozolimskiego
    The Biblical Basis for the Teachings about the Holy Spirit in the Catecheses of Cyril of Jerusalem
    Autorzy:
    Widok, Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044092.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Cyryl Jerozolimski
    symbol wiary
    Duch Święty
    katechezy katechumenalne
    przekaz biblijny
    Cyril of Jerusalem
    symbol of faith
    Holy Spirit
    catechumenical catecheses
    biblical message
    Opis:
    Tekst przedłożonego artykułu przedstawia nauczanie Cyryla Jerozolimskiego († 387) na temat Ducha Świętego w ramach jego interpretacji tzw. symbolu wiary stosowanego w Jerozolimie. Będąc autorem 18 katechez wygłoszonych do katechumenów i 5 skierowanych do neofitów, dwie z nich poświęcił przekazaniu nauki o Duchu Świętym. Są nimi Katecheza XVI i Katecheza XVII umieszczone w cyklu nauk katechetycznych przeznaczonych dla katechumenów. Analiza tekstowa tych katechez doprowadziła do wyselekcjonowania kilku aspektów tego nauczania, mającego charakter biblijnego udokumentowania przekazywanych wątków. Na uwagę zasługują kwestie związane z nazwami Ducha Świętego, z istotą trynitarnych relacji oraz Jego naturą i zbawczymi zadaniami. Poszczególne zagadnienia, jak wykazała analiza, ukazują Cyryla jako wytrawnego teologa i katechetę drugiej połowy IV wieku, a więc przez Soborem Konstantynopolitańskim, na którym dopiero została rozstrzygnięta nauka o Duchu Świętym w spisanym tam Credo.  
    The following article presents the teaching of Cyril of Jerusalem (†387) about the Holy Spirit as part of his interpretation of the so-called symbol of faith used in Jerusalem. Being the author of 18 catecheses delivered to the catechumens, and 5 others addressed to neophytes, he devoted two of them to teachings about the Holy Spirit. These are Catechesis XVI and Catechesis XVII included in the catechetical series for catechumens. Textual analysis of these catecheses led to the selection of several aspects of this teaching, elements linked by Cyril to biblical documentation of the issues conveyed. Noteworthy are fragments related to the names of the Holy Spirit, the essence of Trinitarian relationships, and the nature of His salvific tasks. Individual issues, as shown by the analysis, elucidate Cyril as a conscientious theologian and catechist of the second half of the fourth century. He was thus working before the Council of Constantinople, on which the study of the Holy Spirit as written down in the Credo had just been resolved.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 147-171
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawowe aspekty teologii narracyjnej w świetle refleksji systematycznej
    Basic aspects of Narrative Theology in the light of systematic reflection
    Autorzy:
    Bokwa, Ignacy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469602.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    teologia narracyjna
    narratywna struktura głębi
    opowiadanie biblijne
    chrześcijańska tradycja
    dogmat a symbol
    teologiczna samoświadomość
    narrative theology
    narrative structure of depth
    biblical story
    Christian tradition
    dogma and symbol
    theological self-consciousness
    Opis:
    Teologia narracyjna wywodzi swoją nazwę od narrare (łac. opowiadać). Jest to nowoczesna próba odnowienia teologii chrześcijańskiej jako teologii religii historycznej, która nie tylko ma coś do przekazania w postaci pisemnie utrwalonych reguł wiary, ale ma także wydarzenia do opowiedzenia. Wyzwalając się od abstrakcyjnych stwierdzeń doktrynalnych, teologia narracyjna odnajduje swoją duchową ojczyznę w biblijnych i innych religijnych opowiadaniach. Teologia narracyjna zapobiega wszelkim dążeniom do oderwania teologii od życia i kultu, potrzeba jej jednak krytycznych zasad umożliwiających ustalenie znaczenia i prawdy. Wśród chrześcijan wschodnich narracyjny wątek w teologii ocalał w liturgii i ikonach. Prekursorami teologii narracyjnej byli dwaj niemieccy teologowie – Johann Baptist Metz i Harald Weinrich. Teologia narracyjna zwraca uwagę na fakt, iż uobecnienie zabitego Jezusa jako żywego Mesjasza dla konkretnego człowieka czy też danej ludzkiej wspólnoty nie może następować w oparciu o rozumową argumentację czy historyczną dokumentację, gdyż pojawia się problem prze-rzucenia mostu pomiędzy tamtymi historycznymi wydarzeniami a obecną sytuacją. Teologia narracyjna doskonale wyczuwa ducha czasu. Słusznie dostrzega ona, iż nieodwołalnie skończył się czas przekazywania wiary w postaci suchych, dogmatycznych formuł. Katecheza i duszpasterstwo powinny dzisiaj bardziej niż dotychczas wychodzić od zsekularyzowanej, światopoglądowo pluralnej sytuacji rozmowy z adresatem swojego przesłania. Chodzi o umiejętność obchodzenia się z teologią symboliczno-opowiadającą jako sposobem podejścia do chrześcijańskiej tradycji. Zdolność tego rodzaju jest istotna dla wszystkich, którzy chrześcijańską tradycję pragną artykułować w dobie kulturowej ponowoczesności. Dla człowieka początku XXI wieku Jezus z Nazaretu nie jest w pierwszym rzędzie ani konkretnym, historycznym człowiekiem, z którym od ponad dwóch tysięcy lat łączą go osobiste odniesienia, ani też nie jest godnym uwielbienia Bogiem. Obie te właściwości muszą dopiero ukazać się w pełnym blasku w trakcie duszpasterskiej i katechetycznej pracy. W zsekularyzowanym społeczeństwie każdy człowiek musi ciągle na nowo znajdować i przebywać drogę od fenomenu Jezusa z Nazaretu (jako przekazanej drogą tradycji postaci religijnej) ku zbawczo-pocieszającemu uobecnieniu tego Jezusa jako Mesjasza oraz Jego życia i Jego świata. Spotkanie, obecność Jezusa, stanowią doświadczenie Boga, które nie może zostać utrwalone, lecz musi być ono niejako wydobyte z każdej fazy życia oraz z każdej egzystencjalnej sytuacji życiowej. Teologia narracyjna podejmuje śmiałą próbę ogarnięcia całości chrześcijańskiego przekazu z perspektywy ludzkiego doświadczenia egzystencjalnego. Wynikiem tej próby jest nowa struktura nadana chrześcijańskiej tradycji. Za zasadnicze elementy składowe projektu teologii narracyjnej należy uznać teologiczno-systematyczne wyjaśnienie opowiadania jako nakierowanego na zagadnienie czasu (J.B. Metz), na ile opowiadanie w swej istocie mierzy się z problematyką czasu (P. Ricoeur), jak również interdyscyplinarność opowiadania, w którym – podobnie jak w żydowsko-chrześcijańskim opowiadaniu – krzyżują się historyczne i fikcyjne sposoby opowiadania, pro-wadząc dialog z historiografią i teorią literatury. Do tego dochodzi kwestia relacji opowiadania do argumentacji; jeśli opowiadanie rzeczywiście wykazuje semantyczną, innowacyjną i teoriopoznawczą jakość (P. Ricoeur), to czy można o nim stwierdzić, że może ono także stanowić prymarny materiał dla dalszej teologicznej dyskusji. Teologia narracyjna nie jest bynajmniej projektem skończonym, wymaga bowiem jeszcze dalszego doprecyzowania i rozbudowy. Należy na przykład rozważyć problem relacji pomiędzy narracyjną strukturą głębi żydowsko-chrześcijańskiej tradycji a gatunkami opowiadania, jakie znajdujemy w tekstach biblijnych i teologicznych. Ze swoim konceptem otwartego opowiadania teologia narracyjna stawia istotne pytanie pod adresem koncepcji zamkniętego objawienia. Teologię narracyjną można rozumieć jako szansę odnowienia ciągle jeszcze żywego projektu teologii hermeneutycznej, a więc teologii żywo zainteresowanej wyjaśnianiem, przekładaniem, czynieniem bardziej zrozumiałymi tekstów – w znaczeniu formuł i symboli wiary – teologii pojmującej swoją istotę jako sztukę i naukę wyjaśniania i wykładania tekstów.
    Narrative Theology is one of the most interesting phenomena in contemporary theology. This paper tries to indiacate the meaning of Narrative Theology for theological systematics. ”Narrative theology’ derives its name from a Latin word narrare that means to tell. It is a modern attempt of renewal Christian theology as theology of historical religion, which not only conveys the message in the form of written fixed rules of faith, but also intends to tell about specific events. Liberating from the abstract doctrinal statements, narrative theology finds its spiritual homeland in the biblical and other religious stories. It prevents all attempts to separate theology from the life and the cult. However, it needs critical rules that enable setting the meaning and the truth. Precursors of Narrative Theology were two German theologians – Johann Baptist Metz and Harald Weinrich. Narrative theology draws attention to the fact that the representation of killed Jesus as a living Messiah for the particular human being or the specific human community can not appear on the basis of rational argument or historical documentation, as there is a problem of replacing the bridge between those historical events and the current situation. This can be done not by the forces of the intellect but rather with the use of all human powers, that is his feelings, imagination and fantasy. It will be a holistic approximation to the faith that is in the centre of the fundament. The standard approach to the Church is a treaty and theoretical one. Consequently, we need to develop such a symbolic and theoretical interpretation of the Christian tradition in which there is a place for narrative and correlative approach of the Church. In frames of the reference to the Christian tradition the complex of tradition connected to the definition of the Church takes a special place. A symbolic and telling approach to the Christian tradition opens perspectives that allow to look in a new way – from one’s own life perspective – at what makes Christianity, in order to join realization of being a Christian consciously. Narrative theology feels the spirit of the times perfectly. It rightly recognizes that time of passing the faith in a dry, dogmatic formulas has inevitably finished. Narrative Theology takes a bold attempt to encompass the whole of Christian message from the perspective of existential human experience. The result of this effort is attributed to the new structure of the Christian tradition. This is necessary to be able to speak of a new theology. Narrative Theology is by no means the finished project as it still requires the further clarification and expansion. For example, we need to consider the problem of the relationship between narrative structure, the depth of the Judeo-Christian tradition and types of short stories, which we find in the biblical and theological texts. With its concept of an open storytelling, narrative theology raises an important question at the concept of closed revelation. Narrative theology can be understood as an opportunity to renew a still alive project of hermeneutic theology, which is theology interested in explaining, translating, making texts more understandable – in the sense of formulas and symbols of faith – theology, comprehending its essence as an art and science of explanation and interpretation of texts.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 19-31
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies